Provinciale Drentsche en Asser courant

Zitting Maandag 17 Januari 1949. Veroordeeld werden: Hendrikus Bel te Assen, in ontv. nemen van een coupon stof zonder bonnen : f 125 of 1 mnd. hecht. Harm Stoel te Assen, in ontv. nemen van 3 coupons stof zonder bonnen: f 125 of 1 mid. hecht. Johanna Scholtens te Assen, in ontv. nemen van een coupon stof zonder bonnen, f 100 of 30 d. h. Harm Weidgraaf te Assen, in ontv. nemen van 3 coupons stof zonder bonnen: f25 of 10 d. h. met verb. verkl. , Jan Seggers te Assen, in ontv. nemen van een herencostuum zonder bonnen: f 60 of 30 d. h. Johannes Maliepaard te Assen, (thans gedetineerd), verkopen van tex tielpunten: 6 weken gev. straf met aftrek prev. hecht.

Voor het Bijzonder Gerechtshof te Leeuwarden stond gisteren terecht de 44-jarige voormalige Kriminaldirektor Joseph Schreieder, de man van het beruchte „England-Spiel". Zoals men zich zal herinneren werd Schreieder destijds door de procureur-fiscaal te 's-Gravenhage in vrijheid gesteld. Lang heeft hij echter niet van deze vrijheid kunnen genieten, omdat de procureur-fiscaal aan het Bijzonder Gerechtshof te Leeuwarden hem weer in arrest deed stellen. Schreieder zou bevel hebben gegeven tot het fusilleren van een veertiental Nederlanders, als represaille voor aanslagen, die de illegaliteit in April 1945 pleegde op een verkeersbrug en een spoorbrug te Dronrijp. De Duitse officier, die het executie-peloton commandeerde, verklaar»de van Albrecht gehoord te hebben, dat het executie-bevel van de bevelhebber der Sicherheitsdienst te Groningen gekomen was. De gesprekken, die Duitsers over het PTT-net voerden, werden door luisterposten van de illegaliteit afgeluisterd. Eén der getuigen, die het telefoongesprek gehoord had, verklaarde, dat Albrecht zelf Groningen had aangevraagd. Albrecht zou toen, volgens de getuige, voorgesteld hebben een aantal mensen als represaille neer te schieten, met welk voorstel de man in Groningen accoord ging. Albrecht zelf gaf een geheel andere lezing. Hij was 10 April opgebeld door Groningen. Hij moest een aantal „zware gevallen" gereed houden om gefusilleerd te worden. De namen van deze personen waren volgens hem in Groningen bekend. In de morgen van de 11e April kreeg hij toen van Thomsen, SD-chef te Groningen het bevel de executie van 14 Nederlanders uit te voeren. Tegenover de verbalisant heeft Albrecht echter verklaard dat Schreieder het beyel tot de executie zou hebben gegeven. Deze wonderlijke tegenstrijdigheid vond het Hof zonderling voor een man, die beweerde het zo nauw met de waarheid te nemen. Ook werd de in Groningen zeer beruchte ex-Kriminal-Sekretar Lehnhoff gehoord. In volle glorie, gesierd met zijn distinctieven, verklaarde hij, dat, indien Schreieder het bevel tot executie zou hebben gegeven, hij er van zou hebben geweten. Hij herinnerde zich plotseling, dat Thomsen de opdracht tot het fusileren van gevangenen van een hoge officier van de Wehrmacht gekregen had. De vroegere Kriminal-Kommissar E. May verklaarde, dat Schreieder en hij zich de 10e en 11e April 1945 in Haren bij Groningen bevonden. Zij hadden die dagen rustig zitten praten niets te doen gehad met Thomsen in Groningen. Schreieder werd daarna door de president ondervraagd. Hij gaf eeh overzicht van zijn diensttijd in Nederland en verklaarde represaille af te keuren. Met de executie in Dronrijp had hij in het geheel niets te maken gehad. Ook de procureur-fiscaal onderwierp verdachte aan een kruisverhoor. Schreieder kreeg bij hem geen gelegenheid lang uit te weiden en gaf toe van Haren uit telefonisch contact met Albrecht gehad te hebben. De procureur-fiscaal, ihr Lasonder

sohetste eerst de voorgeschiedenis van deze strafzaak. Hg verklaarde, dat de in vrijheidstelling en vooral het gunstige testimonium, dat Schreieder daarbij van zijn ambtgenoot te 's-Gravenhage had meegekregen, grote verbazing en verontwaardiging verwekt had bij de illegaliteit. Ook in de volksvertegenwoordiging kwamen dergelijke gevoelens tot uiting. De herarrestatie gaf voldoening in bepaalde kringen, doch ontmoette ook ernstige critie-k. Hij bestreed de mening als zou de herarrestatie van Schreieder wijzen op gebrek aan samenwerking tussen de verscheidene procureurs-fiscaal. In het geval Schreieder is overleg gepleegd tussen den Haag en Leeuwarden. Tot de herarrestatie was eerst besloten, nadat mr Lasonder had kennis genomen van de bezwaren van zijn Haagse ambtgenoot, waar een overeenstemming met nem niet mogelyk bleek. Beweringen als zou de invrijheidstelling het gevolg zjjn van de druk van bepaalde invloedrijke personen in binnen- en buitenland en als zou de herarrestatie geschied zijn, om daardoor bij de verkiezingen een gnnstige uitslag voor de regeringspartijen te bewerkstelligen, noemde de procureur-fiscaal volkomen ongegrond. Na deze verklaring ging de procureur-fiscaal in op de door hem aan Schreieder ten laste gelegde misdaden. Hij achtte het bewijs geleverd, dat Schreieder deel had uitgemaakt van enige misdadige organisatie, de SD en S1PO. Mr Lasonder besprak het gunstige getuigschrift, «lat zijn ambtgenoot te 's-Gravenhage over Schreieder had uitgebracht en verklaarde diens mening boven verwachting in het geheel niet te delen. Mr Lasonder meende, dat de eerste verklaring van Albrecht volgens welke verd. het bevel tot de executie gegeven had, in overeenstemming was met de waarheid. Bekening houdende met de ernstige gevolgen van het executie-bevel, doch ook met het feit, dat Schreieder in andere gevallen Nederlanders van de dood gered heeft, vroeg mr Lasonder tenslotte Schreieder te veroordelen tot een gevangenisstraf van vijftien jaren. Met dit requisitoir was Schreieder's raadsman, mr Klazinga, uit Den Haag. het in het geheel niet eens. Hij Deschreef verd. als iemand, die zich alleen met de contra-spionnage had bezig gehouden en strafbaar is dit niet. Hij meende voorts, dat men Schreieder niet kon vervolgen, omdat hij deel had uitgemaakt van de SD. Men kan een SD'er aleen dan vervolgen, wanneer deze zijn functie op een met het landsoorlogsreglement strijdbare wijze heeft vervuld. Dat Schreieder schuldig zou zijn aan de executie te Dronrijp achtte pl. in het geheel niet bewezen. Met verwijzing naar de omstandigheid, dat Schreieder reeds door de procureurfiscaal te 's-Gravenhage buiten vervolging is gesteld, vroeg de raadsman tenslote het Hof Schreieder op beide punten van de tenlastelegging vrij te spreken. Mr Lasonder verklaarde in zjjn repliek, dat de buiten vervolging stelling van Schreieder geen invloed op deze zaak kon hebben, omdat de buiten vervolging stelling naar zijn oordeel onwettig geschied was en dus geen rechtskracht bezat. De uitspraak werd bepaald op 31 Januari a.s. des morgens om tien uur.

Het „Mysterie van de Prinsengracht", het feuilleton van Tjeerd Adema, dat onlangs in ons blad verscheen, wordt als hoorspel in serie, beginnende a.s. Vrijdag, door de Vara uitgezonden. Wie zich voordien het boekwerk nog mocht willen aanschaffen — pry» f 1.50 — bestelle het omgaand bij onze bezorgers of rechtstreeks bij de Administratie van dit blad.

Woensdag 19 Januari: Ktoon: Geheelonthouders. Geerts: Staatspensionnering. Cadiclub Dansen. hertenkamp: Chr. Vrouwenbond Stat.koffiehuis: Soc. Woningbouw. Stat.koffiehuis: Tandartsen. Apollo: De Witte Duivel. • Donderdag 20 Januari: Kroon: Chr. Bouwvakarbeiders. Bellevue: Feestavond Politie. Bellevue: R.C.Z. Geerts. Huishoudschool. Moriaan: Partij v. d. Arbeid. Concer'.huis: 't Hoogeland. Ons Huis: Chr. Plattelandsvr. Hotel de Jonge: Installateurs Apollo: De Witte Duivel. Vrijdag 21 Januari: Pelikaan: C.J.B.T.B. Stat.koffiehuis: Fruittelers. Concerthuis: Niwin. Ons Huis: Patrimonium. Hotel de Jonge: Ex. Pol. Gev. Zaterdag 22 Januari: Bellevue: Turnkring Drenthe. Bellevue: Hengel ver. Drenthina: Fabrieksarbeiders. Eigen Gebouw: P. v. d. A. Geerts: P.T.T. Stat.koffiehuis: Bond v. Koren. Concerthuis: Uloba.

29. Zonder aarzelen rukt Rikki de sergeant zijn kijker uit de handen. „O, alstublieft," hijgt ze. „Ik moet 'm zien!" De sergeant zit sprakeloos. „Ja, ik zie ze !" juicht Rikki en met de tanden op de lippen blijft ze staren tot de eigenaar van de kijker zyn hand voor de lens houdt. „Zo is het toch wel mooi genoeg", moppert hg, „je hebt toch brutale mensen op de wereld!" Maar dan kykt Rikki hem smekend aan. Zwijgend geeft hij haar de kijker weer in handen. „Daar kan een mens niet tegenop", zegt hij. Op het wrak zijn nog twee figuren zichtbaar...

de schipper en de Chef. Die hebben het zwaar te verduren. Het schip is nog verder gekanteld en de beide mannen kunnen zich nog met de grootste moeite boven water houden. „Dat kan ik niet volhouden !" roept de schipper en laat los. De Chef ziet hem in het schuim verdwijnen. Het nylon-koord wotdt precies op de juiste plaats over het wrak gesleept... maar te laat als de helicopter maar eerder teruggekomen was !

AJÖaar ujoorit Ti ? Bijna in iedere Nederlandse stad vindt men een Paul Krügerstraat, waaruit wel blijkt, hoe populair deze president van de Zuid-Afrikaanse Republiek in ons land was. En inderdaad, Oom Paul, zoals hij in de volksmond genoemd werd, was hier een graag geziene figuur, wat misschien ten dele ook zijn oorzaak vindt in het feit, dat hij de leider was van de Boerenoorlog tegen Engeland. In deze strijd toch stonden wij Nederlanders geheel aan de zijde der Boeren, die immers zo nauw aan ons verwant waren. In 1900 maakte Paul Krüger een reis door Europa om, behalve sympathie, ook daadwerkelijke steun voor zijn werk te verkrijgen. En juist in dat jaar kwam in onze stad een nieuwe straat gereed, n.1.

een verbindingsweg tussen de Rolderstraat, langs 'n

stroompje, de zgn. Nijlandsloop, naar het Noord-Willemskanaal. Het waren Dr P. Hiddingh en W. A. Baron van der Feltz, die deze weg hadden laten aanleggen, teneinde hun daar liggende gronden als huisplaatsen te kunnen verkopen. Immers na de vestiging van het garnizoen in 1894-1895 nam de woningbouw hier een grote omvang aan; zo steeg het aantal huizen van 273 in 1830 tot 2278 in 1900. De nieuwe bouwgronden kon men dan ook uitstekend gebruiken en al spoedig verrezen hier de eerste woningen. In 1901 nam de gemeente de nieuwe Paul Krügerstraat in eigendom en onderhoud, over.

HOCKEY. Positie voor H.V.A.-heren iets verbeterd Dank zij de resultaten van de afgelopen weken hebben de HVA-heren hun positie op de ranglijst iets kunnen verbeteren en zij nemen nu de derde plaats van onderen in. Toch blijft de toestand nog zorgelijk, omdat de voorsprong op de Studenten slechts één punt bedraagt, terwijl Daring wel twee punten achterstand heeft, maar daarentegen ook één wedstrijd minder heeft gespeeld. De strijd om de bovenste plaats is vrijwel beslist ten gunste van LHC, dat, integenstelling met haar concurrente Groningen, nagenoeg geen steek laat vallen: De stand luidt als volgt: LHC 11 20 Groningen 11 16 Dash . 11 12 GHBS 10 10 Rap 11 10 HVA 11 7 Gron. Stud. 11 6 Daring 10 5 Asser dames vallen terug In de nek-aan-nek-race in de eerste klasse dames tussen Groningen en HVA is juist de afgelopen Zondag een gunstige wending gekomen voor de meisjes uit de Martinistad. De Assenaren verloren n.1. zeer verrassend van Dash, waardoor zij twee kostbare punten verspeelden, die wel eens beslissend konden blijken te zijn. Met nog drie wedstrijden voor de boeg bedraagt de achterstand nu vier punten, zodat Groningen de titel welhaast niet meer kan ontgaan. De dames van LHC doen het niet zo goed als de heren, maar toch hebben wij zo'n vermoeden, dat de laatste plaats hun in ieder geval niet ten deel zal vallen. GHBS hebben zij inmiddels al achter zich gelaten, terwijl nu HCW en Dash op de nominatie staan, om gepasseerd te worden. Hier is de situatie: Groningen 10 10 HVA 9 12 GCHC 8 9 Dash 10 7 HCW 10 7 LHC 8 tl GHBS 9 5

VOORKOMT ■ Gorgel regelmatig met Superol. Eén tabletje opgelost in een glas water doet wonderen. DES w Ê e CJEE r T tN GENf.f•>I mav '

Inzake secretariskwestie Anlo Zoals we de vorige week meldden hebben Ged. Staten niet hun goedkeuring kunnen hechten aan het besluit van' de raad van Anloo, waarbij aan de heer X. F. Westrup aldaar ongevraagd eervol ontslag werd verleend als secretaris der gemeente. Thans is de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep bekend gemaakt inzake het raadsbesluit van 14 Mei 1948, waarbij werd besloten in te trekken het raadsbesluit van 29 September 1947, houdende „de benoeming van de heer Westrup tot secretaris der gemeente Anloo en de uitnodiging tot B en W. spoedig de in functie treding van de heer Bruins als secretaris te bevorderen." Hieromtrent heeft het Ambtenarengerecht destijds besloten tot nietigverklaring en dit besluit is door de Centrale Raad van Beroep bevestigd, ter wij) daarbij tevens werd overwogen, dat de heer Bruins geen rechten om

beèedigd te worden en in functie te treden, kan doen gelden. De raad was op 14 Mei 1948 niet bevoegd, aldus luidt de uitspraak, het benoemingsbesluit van de raad inzake de hoer Westrup in te trekken, terwijl de onderhavige intrekking van het benoemingsbesluit oplevert een wijze van beëindiging der dienstbetrekking, welke in strgd is met het algemeen bindend voorschrift, volgens welke de dienstbetrekking slechts kan beëindigen door overlijden of door ontslag van de ambtenaar. Dit betekent derhalve, dat de Centrale Raad van Beroep zegt. dat het besluit tot intreicking der benoeming van de heer Westrup onbevoegdelijk is genomen, omdat de uitspraak van het Ambtenarengerecht is bevestigd.