Provinciale Drentsche en Asser courant

WESTDUITSE PERSPECTIEVEN in

Waar zijn de Nazi's gebleven? Men zit er mee in de trein, de hotelportier is er een en de bankbediende. Nooit bij de „partij" geweest, zeggen velen ongevraagd. Dan voegt een enkeling er aan toe, dat hij Holland zo'n mooi land vindt en er een goede tijd heeft gehad in de oorlogsjaren. Een rilling bevangt de Hollander en hij gaat geergerd zijns weegs. Een andere Duitser zal misschien vertellen, dat hij het gebeurde in Holland oprecht betreurt en dat hij de Hollandse wrok tegenover Duitsland zeer goed begrijpt. Maar het is wel mogelijk, dat ook deze man een Nazi was en indertijd stilzwijgend zijn goedkeuring gaf aan Hitiers aanvallen. Hij begrijpt echter niet, dat hij tezamen met zijn landgenoten hierdoor al een „collectieve schuld" te dragen heeft gekregen.

Het is geheel onjuist om de gemiddelde Duitser nu nog als Nazi te brandmerken. Over het algemeen heeft deze zaak voor hem afgedaan, wanneer hy ziet welke ruines Hitier over het land heeft gebracht. Aan de andere kant haalt hij ook zijn schouders op over de denazificatie-processen, waar „Nazi's Over Na^'s oordelen", van vele zy^en gaan nu ook stemmen op om deze processen te beëindigen, daar vele volbloed Nazi's hun straf hebben uitgezeten, terWijl de zwakkere broeders nog op hun veroordeling wachten en hun straftijd nog moet beginnen. De gewone Duitser gelooft, dat het verleden nu eenmaal voorbii 's en dat alleen het heden nog telt. Slechts de Joden kunnen hem nog soms tot het verleden doen terugkeren en zijn onverschilligheid van zich afwerpen. Openlijk zai hij nooit toegeven iets geweten te hebben van d e concentratiekampen en Jodenvergassing. Hoe hij er in zijn hart over denkt, blijkt nog het duidelijkst uit de houding van de overgebleven Joden: Zij willen wèg uit Duitsland, aelfs wanneer het „democratisch" is. Alle verzekeringen van Adenauer en Heuss over de plicht van het weder goedmaken van de schuld tegenover de joden kunnen hier weinig aan veranderen wil graag vergeten Wie sijn dan nog wel echte Nazi's, neo-Nazi'i? Het zijn voral de personen, die hun baantje en hun „levenstaak" met de ondergang van het „Rijk" hebben verloren. De party had veel bijicndere taken geschapen, die nu plot#riing zyn vervallen. Deze „werklozen" proberen Op de een of andere man;er het verleden nog in ere te houden, hoev ei iedere vorm van Nazisme is verboden. ook zyn er nog enkele jongelingen di« do bruine beweging nog niet hebbea kunnen afleren. Het ls echter niet mogelijk van een werkelijke neo-Nazistische beweging te spreken. Het geld ontbreekt er zelfs voor. De grote industriëlen, de bi] uitstek gevaarlijke Duitse opportunisten, hebben geen belang bii deze rechts-extreme uitspattingen. zij steunen de christen-democratische regering en minister Erhard, die mei hun vrije economische politiek op iet ogenblik veel meer voordelen te 1 ''den hebben. Hiü':siren zijn er beu van Di militairen hebben er genoeg van. Slechts sommige ex-leden van de SS denken er anders over; zy voelen wel voor een nieuw leger. Zo denken oo? deze vluchtelingen uit de Balkan, at ,.eze hebben een zeer begrijpelijke haat tegen 't oosten, dat hen heeft verjsagd. Over het algemeen denken vele militairen echter als Hitiers voormalige stafchef, generaal Halder: „WIJ soldaten njn door de modder gehaald. Nu zijn wij burger» en wii willen het biyven". De bevolking denkt er evenzo over; meer dan de helft van de mannen en nog meer vrouwen wensen geen militaire dienstplicht meer, terwijl nog geen tiende der bevolking daarvoor is. De n over een eventuele Duitse herbewapening worden afgekeurd, terwijl men vreest, dat een doeltreffende bewapening door Rusland desnoods met een oorlog zou worden bestreden. Bovendien is men van mening, dat de geallieerden nu maar voor de Duitse verdediging moeten zorgen, want zij hebben het land gedemilitariseerd. Aldus is de houding op het ogenblik en er is n<>r geen heimwee naar de wapsnrok. Er moet heel wat gebeuren voordat de massa der bevolking hierover van gedachten zal veranderen .Zij geeft de ijzervreters nog geen kans en evenmin aan de neo-Nazi's. Patriotten en nationalisme De wereld werd opgeschrikt, toen de Duitsers hevig reageerden o p een vermeende annexatie van het Saargebied door Frankrijk. Nationalisme! riep het buitenland onmiddellijk. En inderdaad deden vele uitspraken, w.o. die van twee ministers, daaraan sterk denken. Toch is het bij het merendeel deigevallen

in deze kwestie niet zo zeer nationalisme als wel patriotisme geweest. dat de Duitsers tot hun houding bewogen heeft, zonder hier over de rechtmatigheid van de verschillende aanspraken op het Saargebied te spreken, kan vastgesteld wOiden, dat de Duitsers dit gebied als een deel van Duitsland beschouwen. Dat zij zich verzetten tegen het verlies hiervan \v«rdt tenslotte begrijpelijk, wanneer men bedenkt, wat zii reeds in het Oosten aan Polen zijn kwijtgeraakt. Nu is het genoeg, zeggen zij. Het werkelijke, zo gevreesde Duitse nationalisme, dat meestal tevens een gecentraliseerde staat beoogt, kan men openlijk in de extreem-rechtse partijen en bedekt, in de gematigde rechtse pertijen aantreffen. Het aantrekkingspunt is hierbil de opheffing van de verdeling van Duitsland in Oost en West. Tot de bekende „open" aanhangers behoren generaal Remer en dr Richter met de socialistische Rijkspartij en de Duitse reohtspartijen, die tezamen nog geen mlllioen aanhangers hebben en 6 zetels in de Bondsdag bezitten. Andere groepen zyn no? prof. Noacks „Nauheimer Kreis" en de Deutsche Union" van August Haussleiter. De „bedekte" nationalisten kan men aantreffen als de

zgn. „Bruderschaft" in de gematigde partijen, waar. zi) de leden met hun ideeën „bewerken", voorts is er o.a. nog de „groep voor de hervereniging van Duitsland" rondom de voormalige rijksminister Hermes, de voormalige ambassadeur te Washington vOn Prittwitzund Graffon en de ex-ambassadeur in Moskou, Nadolny. Deze groep, die een honderdtal bejaarde politici, diplomaten ®ii industriëlen omvat, hee't zelfs niet het karakter van een politieke oeweglng en geen contact met de grote massa. Ten slotte ziin er nog de communisten, die om duidelijke redenen de Duitse eenheid voorstaan en zich niet generen hiertoe met uiterst rechts samen te werken. Voor het Westen een open kans Het herstel van de Duitse eenheid, dat de nationalistische partijen en groepen in hun vaandel dragen, is hierdoor tot een belangrijke politieke factor geworden, voor welke o.a. de vluchtelingen gevoelig blijken te zijn. De andere partijen moeten deze zelide eis nu ook meer naar voren gaan brengen, dan zy vroeger deden. Het nationalisme heeft op zichzelf nog niet veel kans op succes, gezien de vechtpartij 2n in en ordeverstoringen van nationalistische vergaderingen, maar met een beroep op één Duitsland kan het eens tot een zekere macht komen. Aan dit herstel van de Duifse eenheid zitten vele haken en ogen. Een van de gevaarlijkste momenten is bijv. dat west Duitsland nu vrijwel een katholiek land is en dat in een herverenigd Duitsland Protestanten en Katholieken ongeveer in evenwicht met elkaar zouden zijn. De West Duitse katholieken kunnen weliswaar moeilijk tegen de Duitse eenheid zyn, doch de communisten proberen toch ook uit dezo omstandigheid nieuwe steun te vinden bij de West Duitse Protestanten. Het is wel duidelijk, dat de S.U. en de communisten zich deze mogelijkheden in de strijd om de Duitse "eenheid niet laten ontgaan. Zij bezitten daarbij een groot voordeel: zjj weten, dat zij een communistische eenheid willen. De West-Duitse regering en politici kunnen zich over de vorm van deze eenheid nog niet uitlaten; zij kunnen deze niet nader omschrijven e n hun Westelijke bezetters zijn hun hierbij nauwelijks behulpzaam. Zij weten het ook niet. Er is zeker een toenemende belangstelling voor het nationalisme en de Duitse eenheid vast te stellen. Deze belangstelling is echter in hoge mate het

gevolg van de houding van de Westelijke landen. De West Duitsers hebben grote verwachtingen gehad van een West Europese samenwerking en zij zijn bitter teleurgesteld over 't geringe aandeel, dat zy daarbij hebben gekregen, hetzij om morele, politieke of technische redenen, zij willen oprecht samenwerken en daar de nodige offers voor brengen. West-Europa kan echter maar heel langzaam vergeten en bil gebrek aan Europese belangstelling keren de westDuitsers terug naar hun specifiek Duits nationale belangen. Tot nu toe is deze ommekeer tot een minderheid beperkt gebleven. Het is zelfs verrassend hoe weinig belangstelling- de massa voor de nationale Duitse eenheid toont. Voor het Westen ligt hier dan ook nog een grote kans het nationalisme effectief te bestrijden. (Wordt vervolgd))

Door het ontploffen van een cylinder met zuurstof, is a eergisteren een grote vavage aangericht In de werkloods en het aangrenzende kantoorgebouw bij de scheepswerf „Hoogezand' van de Firma Jac. Bodewes te Martenshoek. — Een overzicht van de ruïne na de ontploffing.

Met het troepentransportschip „Kota Inten", dat Woensdagavond te Rotterdam was aangekomen, kwamen 1602 militairen in hun vaderland terug. De militairen werden Donderdagochtend bi) Je ontscheping toegesproken door kapitein J. C. Bührmann namens H.M. de Koningin. Namens de regering door generaal-majoor W. J. K. Baay en namens de inspecteur-generaal van de Koninklijke Landmacht Prins Bernhard door kolonel c. F. Pahud de MOrtagnes. hud de MOrtagnes. De ontscheping werd o.m. bijgewoond door de chef van de Generale Staf, generaal mr H. J. Kruis en de commandant van het garderegiment grenadiers luitenant-kolonel r a. van Hoithopn. Tijdens de ontscheping speelde de koninklijke militaire kapel. Stassen wil vredesconferentie op 't hoogste niveau De vooraanstaande Amerikaanse republikein Harold stassen heeft in eenrede verklaard, dat hij voorstander is van een „vredesconferentie op het hoogste niveau'' met of zonder Rusland. Leider# van beide grote politieke partijen in de V.8. moesten er aan deelnemen De besprekingen dienden op neutraal terrein te worden gehouden, bv. te Helsinki, Stockholm of Wenen en het verloop er van moest volledig ter kennis van de wereld worden gebracht. Stassen is voorts van oordeel, dat president Truman zich van de medewerking moet verzekeren der republikeinse oud-president Herbert Hoover en van generaal Eisenhower, daar deze ,-de positie van Amerika in de wereldaangelegenheden zouden helpen versterken".

Winston Churchill heelt gisteren tijdens het Lagerhuisdebat over de Britse landsverdediging verklaard dat, het voor een goede uitvoering van de verdedigingsplannen der staten-ondertekenaren van het Noordatlantisch verdrag, van vitaal belang is dat deze landen zich verzekeren van daadwerkelijke Westduitse hulp.

„wy zyn", aldus Churchill, „niet in staat de Duitsers ook maar enige waarborg te verschaffen, dat zy niet door strijdkrachten van de Sowjet-Unie en/ of van de Oost-Europese staten onder de voet zouden kunnen worden gelopen. Duitsland zeil is tnans ontwapend en net is niet in staat ook maar enige militaire hulp te verlenen by de verdediging van zijn Oost-grens. De indrukweKkende massa van de legers van de gowjet-ünie en haar bondgenoten in Oost-Europa verduistert als een reusachtige woik de horizon van het Duitse volk en de geallieerden zyn niet in staat het ook maar enige rechtsstreekse bescherming te verlenen. De enige waarborg, die de Westerse mogendheden west-Dultsland kunnen geven, zou deze zijn, dat zij zich, by een aanval uit het Oosten, bereid zouden verklaren ten stryde te trekken. Het gevolg zou het ontbranden vsn een oorlog zyn, die ongetwyield met een nederlaag van de Sowjet-Unie zou eindigen, doch die wellicnt zou beginnen met het brengen van West-Duitsland onder de communistische slaverny. En het zou niet alleen wesL-Duitsland zijn, dat tot een dergelijke staat van slavernij zou worden terug gebracht.

Ik verklaar zonder enige aarzeling dat de Europese grenzen niet op afdoende wyze kunnen worden verdedigd, indien West-Duitsland ervan wordt uitgesloten zyn aandeel aan deze verdediging te dragen. Langer te aarzelen zou betekenen de communistische vijfde co. lonne in te kaart te spelen. Churchill besprak daarna de Britse marine-begroting. Hij achtte het bedrag der voor de marine uitgetrokken gelden niet te hoog Hi1 meende dat de slagschepen in steeds toenemende mate door vliegdekschepen moesten worden vervangen, terwijl weer voor een afdoende bescherming van laatstgenoemde oorlogsbodems moet worden gezorgd tegen duikboten. Churchill zeide dat volgens cijfers in het marine-jaarboek, die betrouwbaar kunnen worden geacht, de Sowjet-Unie thans over 250 onderzeeboten beschikt. Hiervan zijn 75 k 100 gedurende of na de oorlog gebouwd, waarbij een niet gering aantal Duitsers is Ingeschakeld, zelfs als opvarenden. Dit is geschied, hetzy door hen hiertoe te dwingen, hetzij door verlokkende aanbiedingen. Wat betreft de luchtmacht staat op de voorgrond het feit van de reusachtige numerieke kracht van de SOwJetrusslsche luchtstrydkrachten. Indien wy de beschikking willen hebben over een zodanige luchtmacht, dat hierdoor hetzij een eventuele aanvaller niet tot de aanval overgaat, hetzij, ind'en hy hier toch t°e zou overgaan, wy met succes het oorlogsgeweld zouden kunnen doorstaan,

moeten wij veel meer toestellen van het allerbeste type hebben, dan wij thans bezitten Ik ben van mening, zo zeide EngeIsmds oorlogsleider, dat zo nödig tot elke denkbare opoffering op het gebied der andere Britse strijdkrachten moet worden overgegaan, om te verzekeren dat aan de hiervoor genoemde voorwaarde voor on?e luchtmacht wordt voldaan. Gelukkig bestaat er nog 'n Amerikaanse luchtmacht die, in getalsterkte veel uitgebreider is. „Geeft u niet", aldus waarschuwde Churchill, ,,over aan het dwaze waandenkbeeld dat u over enige andere waariyk afdoende bescherming tegen 't ons bedreigende dodelijke gevaar zou beschikken dan de atoombom, die ,,Gode zy dank, in het bezit is van de Verenigde staten van Amerika". Indien dit niet het geval was, zou er geen hoop meer bestaan op vrijheid voor Europa en evenmin zou ons eiland ontkomen aan een oordeel, onvergelijkelijk veel erger dan dat hetgeen wij reeds hebben doorstaan. Attlee verbaasd Tijdens het debat over de defensie heeft premier Attlee verklaard, dat hij verbaasd was over Churchill-s opmerking over herbewapening van Duitsland. „Wij handelen tezamen met onze w esteiyke bondgenoten, met de V. S. ea Frankrijk. Onze politiek is in deze volkomen duidelijk bepaald", aldus verklaarde hij. „Ik vind, dat Churchills handelwyze, om in een debat over de defensie plotseling een voorstel van deze soort te doen, 'n zeer vreemde manier is om te trachten de eenheid van de democratische landen en de eenheid van WestEuropa op te bouwen. Ik vind deze opmerking uiterst onverantwoordeiyk erLonverstandig". De suggestie van Churchill, dat de landen van het Noordatlantisch verdrag zich van daadwerkelijke Westduitse steun moeten verzekeren, is „interessant, maar verdient geen ernstige bestudering", aldus heeft een woordvoerder van het Franse ministerie van buitenlandse zaken gisteravond verklaard. In Westduitse regeringskringen werd de verklaring van Churchill verwelkomd.

Voorlopig Ned. jeugdteam tegen Utrechts elftal Woensdag 22 Maart zal in het Utrechtse stadion een wedstrijd worden gespeeld tussen het Utrechts elftal en 't voorlopig Nederlands jeugdelftal. Voor het Jeugdelftal geldt deze ontmoeting als oefening voor de komende interlandwedstrijd die Zondag 16 April te Antwerpen tegen de Belgische jeugd wordt gespeeld. De samenstelling van de voorlopige jeugdploeg is: doel: Gerberlnk (Enschede); achter: Metselaar (Alkmaarse Boys) en Looyen (Ajax); midden: van der Molengraft (PSV), Smeets (Jullana) en Klaassen (WV); voor: Vermunt (RBC), van Beurden (BW), Bakema (HSC), Krojnmert (DOS) en Louwen (Noad).

WIELRENNEN 17 koppels in Parijse Zesdaagse — Woensdagavond is het startschot gelost voor de Parijse zesdaagse waaraan 17 koppels deelnemen. Na de sprints van 10 uur gisteravond zag de kopgroep er als volgt uit. 1. Gillen—senfftleben (LuxemburgFrankrilk) 42 pnt.; 2. Schulte—Peters (Ned.) 24 pnt.; 3. Buysse—Adrlaenssens (België) 22 pnt.; 4. Strom—Regi n al (Australië) 14 pnt.

ATHLETIEK ITALIË NODIGT FANNY UIT Fanny Blankcrs—KOen heeft een uitnodiging ontvangen, om deel te nemen aan internationale wedstrijden, die op 18 Mei te Brescia worden gehouden. Fanny zal deze invitatie in beginsel gaarne aannemen. BILJARTEN Goede start van de Ruyter voor titel hoofdklasse libre Hij vestigt nieuw serierecord In Hilversum is gisteren een begin gemaakt met het nationaal kampioenschap hoofdklasse groot biljart libre. Reeds in zijn eerste party tegen Eichelsheim verbeterde Kees de Ruiter een Nederlands record. Hy maakte nl. een serie van 368, terwyi het oude record hoogste serie met 330 stond op naam van J. H. Sweering. De uitslagen op de eerste dag waren : Metz 500 17 128 29.48 De Jong 135 17 21 7.95 v. d. Pol Kruythof De Ruyter Eichelsheim JDe Ruyter De Jong 500 337 500 144 600 438 8 8 13 13 15 15 196 207 368 61 289 141 62.50 42.12 38.46 11.08 33.33 29.20

Op de voorjaarsbeurs, die op net ogenblik in Wenen wordt gehouden, is de citer, waarvoor de film „De derde man" reclame maakte, het meest gevraagde muziekinstrument. Gezien de grot* vraag naar dit oude Weense instrument hebben vele Engelse en Amerikaanse koper* grote voorraden besteld.

Het bij de N.V. Scheepswerf en Machinefabriek „De Merwede" te Hardinxveld voor Joegoslavische rekening gebouwde moterschip „R(jeka", heeft Woensdag op de Noordzee met goed gevolg zijn proefvaart gemaakt. Met het hijsen van de Joegoslavische vlag werd het schip door de reders overgenomen.

door Mr. E. ELIAS

(Vervolg) De Ponteneurs San Francisco heeft zijn ponteneurs Spreek, zo vertelde ik reeds, nooit in deze stad van de aardbeving die de stad verwoest heeft. Dat willen de mensen niet horen. Het was een brand. En zeg nooit één goed woord over Los Angeles. Zeg in geen geval dat het een stad is. Voor San Francisco is Los Angeles een nederzetting. En een gehucht met anderhalf millioen inwoners. Mensen die het weten kunnen en die de bevolkingsaanwas van Los Angeles wetenschappelijk hebben bestudeerd, voorspellen dat het over een kwart-eeuw de grootste stad van de hele wereld zal zyn. Maar voor San Francisco zal Los Angeles een nederzetting en een gehucht blijven. Spreek me niet van een aardbeving en spreek me niet van Los Angeles — dat zeggen de mensen van San Francisco in alle toonaarden. En In San Francisco is het nooit koud en over San Francisco schynt altyd de zon — behalve, héél eventjes — in het regenseizoen. Wanneer ik het wél koud heb en zit te bibberen bij de centrale verwarming, wanneer ik met een wollen plaid over myn knieën zit te schryven, zegt myn vriend Jack, die 'n het appartment naast mij woont: „it 's very unusual weather today" — héél ongewoon weer voor San Francisco; een uitzondering; zo is het nog nooit geweest. Maar kennissen die hier al een mensenleeftijd wonen ver' tellen my dat de mensen van San Francisco dat altijd zeggen als het weer hun niet bevalt. „Very unusual" Dat is het ponteneur. Gisteren stortregende het. 't Was de 20ste Januari en de twintigste stortregendag van het jaar. Ik kwam druipend thuis. De dame die met my in de lift stond — en die het mij een beetje kwaiyk neemt dat ik, als Hollander, geen pofbroek en geen klompen draag — zei: „Wat régent het vandaag, vindt u niet? Dat's heel ongewoon in San Francisco. Zó'n stortregen zóveel dagen achter elkaar. Very unusual." En wanneer ik myn kamer binnenkom zit Jack by de verwarming. Hij heeft zich zelf van myn cognac bediend. Hy drinkt en smakt met zyn lippen en zegt: „Voor lui uit Holland is dit gewóón weer maar voor San Francisco — ik heb het nog nooit zo meegemaakt — It's very unusual"' en hij schenkt zich nog eens in. „Het regent hier ieder jaar zo hard en zo lang" zegt een Hollander die hier al dertig jaar woont. Er zit in dit ponteneur — in allen afkeer van de aardbeving en van Los Angeles en in dat „very unusual" — iets kinderlijks en iets aardigs, zyn wij in Nederland eigenlijk niet precies zo? Vertel een Fries maar eens dat ge zo van Groningen houdt en zeg een Groninger maar eens dat ge wel torens kent die nóg mooier zijn dan de Martini. Vindt een Amsterdammer den Haag een stad? En kan een Bossenaar een goed woord over Tilburg verdragen ?

Een kniesoor, die over het ponteneur. valt. En een onbeleefde vreemdeling in San Franclsco die Los Angeles een woord waardig keurt. Nee, 't wéls geen aardbeving maar een brand. En, natuurlijk Jack, die stortregen van twintig dagen is heel ongewoonj very very unusual. „How do you like America?" vraagt de dame van de lift. „I think it's a marvellous country", zeg ik — een prachtig land, maar het mooiste van heel Amerika Ir San Francisco. En net mooiste van San Francisco ls dat de zon er altijd uit een egaal-blauwe nemei schynt," De dame is heel tevreden. Voor iemand die zegt dat hij Hollander is maar die geen klompen draagt, ben ik zeer waarheidallevend. „IIow do >ou like America?" vragen ze in New-York. „I think It's a marvellous country, zeg ik — maar mij dunkt dat New-York het mooiste van heel Amerika is. Wat zeg ik? — de moo'ste stad van de hele wereld. Boy o boy die wolkenkrabbers. En die sky-linel En Rockefeller Center!" „How do you like America?" vroeg de hotelhouder in Denver. — „I should say a marvellous country, maar het allermooiste is toch wel Denver Met die bergen rondom. En met die rode rotsen. En de prairiën." „Say" zegt Jack en hij neemt een slok cognac waar ik buikpön van krijg — „say, je hebt natuurlijk veel gezien van de wereld. Ben Je wel eens in Parijs geweest? Ja, zeg ik. En tn Wenen óók. En in Stockholm en in Londen, en in Rome, en in Venetië, en in Madrid, rtiaar geen van die steden kan hé-len by San Francisco. Ik heb nog nooit een stai gezien die zó mooi is als San Francisco. Met die baai. Met die bruggen " — De langste van de wereld, zegt Jack. — En met jullie Golden Gate Park. — Twintig millioen dollar, zegt Jack. — En dan jullie stadhuis met die prachtige koepel. — 't Grootste van de wereld, zegt Jack. — Nee, geef mij maar San Francisco, maar die regen die almaar doorplast is wel vervelend. — Ja, zegt Jack, die regen is heel vervelend; maar dat tref je nu ook al bijzonder slecht. Zó heeft het hier nog nooit geregend. It 's very, very unusual." En hy schenkt de laatste rest van myn cognac in zyn glas en ledigt het in één teug.

door I. D l VAN EXTER

81. Pim, Pam en Pom hebben m weliswaar Knageiyntje gevonden, maer wat moeten zy nu verder beginnen? Z p zitten midden in een vyandelijk kamp en kunnen de tent niet uit, want buiten zit een aantal onverzoeniyke schildwachten „Och kom, laten we niet kniezen", roept Pim vroiyk uit. „Je zult zien, daar vinden we wel wat op. Haha. die schildwachten moesten eens «eten, dat jy hier vroiyk by ons op

/isite zit. net is om ,1e dood te lachen!" En weer barst hy in een hartelijk geia^j uit. „Sssst stil een beetje", roept Knageiyntje verschrikt. „Als de schildwachten ons horen!" „Nu en wat dan nog", roept pim opgewonden uit. „ik lust ze die schildwachten, allemaal. Laat ze maar opkomen!" „Ja -ar jullie zyn ongewapend", roept de prinses weer. „En de schildwachten hebben grote speren bit zich".

Wegens het balsemen van stoffeiyke overschotten, waarvoor haar door de kantonrechter reeds een boete van f 6 was opgelegd, ls door de Amsterdamse arrondissementsrechtbank mevr. J. C. van V-—H ,hoofd van de huis- en balsemdienst van een Hilversumse begrafenisonderneming, conform de eis tot f 6 boete of 3 dagen hechtenis veroordeeld. Duitsland toegelaten tot internationale tarweovereenkomst Op de gisteren gehouden byeenkomst van de internationale tarweraafl ls besloten Duitsland toe te laten als deel nemer aan de internationale tarweovereenkomst. Japan werd echter afgewezen. De Japanse aanvraag zal wederom in overweging worden genomen op de volgende bijeenkomst van de raad, welke voor 31 Juli moet worden gehouden.