Provinciale Drentsche en Asser courant

Toen de Zwitserse schryver en filantroop Henri Dunant in het jaar 185» de slag bft Solferino bijwoonde, kwam h\j zozeer onder de Indruk van het ïyden der gewonden, dat h« zyn ervaringen te boek stelde in zijn beroemde werk „Un Souvenir de Solferino", welk boek een beroep was (en is!) op het geweten der mensheid. Dunant stelde voor de gewonden in de oorlog neutraal te helpen en een organisatie van vrywillige helpers in het leven te roepen, welk voorstel grote weerklank vond in de gehele beschaafde wereld. In het jaar 1864 werd tot oprichting van het Internationale Bode Kruis besloten.

Een onrustige tijd Zeven jaren later was Europa compleet in beroering door de Frans-Duitse oorlog, welke in al zijn felheid woedde. Dagelijks viel er uit de legerberichten te vernemen, dat er doden en gewonden waren gevallen en. dat veel krijgsgevangenen werden gemaakt. Het was een onrustige tjjd, ook in Nederland met een oorlogvoerende natie als buurland en zodoende verschenen overal'in de lande dan ook oproepingen om toe te treder tot de vrijwilligerscorpsen „om zich in de wapenhandel te bekwamen" en zelfs werden bijv. Delfzijl en Den Helder in staat van verdediging gebracht. Toen kon het bijv. ook gebeuren, dat een Frans oorlogsschip bij Middelburg een sloep met adelborsten naar land stuurde om te informeren of in Rotterdam wellicht veel Duitse schepen lagen en of hg een telegram aan zijn regering kon verzenden. Het resultaat was, dat Z.M. Koning Willem III twee kanonnen op het strand liet brengen. In deze tyd verscheen er in de Prov. Drentse en Asser Courant een oproep voor een vergadering, teneinde in Assen te komen tot de stichting van een comité van het Bode Kruis en op Zaterdagavond 6 Augustus van dat jaar werd tot oprichting van een comité besloten. In het bestuur werden benoemd de heren J. van der Scheer Azn., H. Lunsingh Meijer, H. van Meurs, C. van Gorcum en C. L. Kniphorst. Enige dagen later werd een damescomité opgericht met als bestuur de dames W. van Gorcum-van Eyk, H. van Meurs-Hofstede, L. van Lier-Carsten, C. M. Tetrode-van Bulderen, A. J. Kniphorst-van Baaien. Op 21 Augustus 1870 werd door het Hoofdcomité van het Bode Kruis goedkeuring verleend aan het reglement, ingezonden door de afdeling Assen. Tachtig jarig jubileum Hieruit blijkt dus, dat de afdeling Assen van het Nederlandse Rode Kruis op Maandag a.s. 80 jaren bestaat, een feit dat waard is aan de vergetelheid ontrukt te worden, omdat ook de afdeling Assen gedurende haar bestaan zoveel in haar vermogen lag, heeft bijgedragen in het verzachten van oorlogsleed en -ellende, terwijl zij haar taak in vredestijd zeker ook niet heeft verwaarloosd. Aanvankelijk beperkten de werkzaamheden zich .tot het bijeenbrengen. van gelden (reeds op 25 Augustus 1870 werd f 300.— overgemaakt, een week later kón weer f 400.— worden verzonden, terwijl weer een week later nog f 1200.— was bijeen gebracht, terwgl het damescomité een kist met kleren, verband, chocolade en bessensap stuurde, doch op 17 September werd ook daadwerkelijk hulp verleend, n.1. door het uitzenden van een dokter,

n.1. de arts J. S. G. Lührs te Westerbork. Helaas vermelden de oude bescheiden niet hoe dokter Lührs aan het front gewerkt heeft, terwijl ook geen gegevens omtrent zijn terugkomst bekend zyn. Bekend is alleen, dat zyn eerste standplaats was Neuwied, terwyi hy daarna naar Ryssen vertrok. | Oorlog in Zuid-Afrika Tot 1899 is de afdeling „in ruste" geweest, het beste bewys, dat aan de vredestaak nog weinig werd gedaan. In dat jaar werd de afdeling echter weer actief, terwijl toen ook voor het eerst gelden werden verstrekt aan andere verenigingen, bijvoorbeeld aan Wijkverpleging Assen een bedrag van f 100.—. Dit is de eerste daad geweest van de afdeling Assen in het raam van haar vredestaak. Wederom sukkelde de afdeling in slaap tot 1911, toen Dr. Nord, dirigerend officier van gezondheid fen transport- en verpleegcolonne oprichtte, waarmede werd deelgenomen aan een oefening te Amersfoort. De afdeling kreeg toen zelfs een eigen lied, waarvan de tekst was verzorgd door Dr. J. Nord en de muziek door kapelmeester F. Bicknese. De transportcolonne bestond uit actieve manschappen, want toen daags voor de Kerstdagen 1913 het vreselüke treinongeluk bij Hooghalen plaats vond, waarby vyf doden en een groot aantal gewonden viel te betreuren, zijn zij onmiddeiyk naar de plaats des

onhells getogen om hun diensten aan te bieden. Ook in 1914, het jaar waarop de grote oorlog uitbrak, kwam de afdeling in actie. Er werd b.v. een noodziekenhuis ingericht, terwgl na de mededeling dat extra treinen met gewonden in Nymegen zouden aankomen, eveneens de Doopsgezinde kerk als zodanig werd gereed gemaakt. Later werden hier Belgische vulchtelingen ondergebracht. In 1918 was de school aan de Oostersingel door het Rode Kruis als veblijfplaats gereed gemaakt voor 1120 Franse vluchtelingen. Mevrouw A. Bijl-van Sloten was in die tijd secretaresse, welke functie zij 29 jaren heeft vervuld. Na de oorlog stond het werk van het Rode Kruis weer even stil, doch in 1925 begon er weer nieuw leven te komen. Er kwam weer een goed geoefende transportcolonne, die op tal van plaatsen goede diensten verrichtte. Bij tal van evenementen (T.T., wandeltochten, . luchtbeschermingsoefeningen) kwamen de Rode Kruismensen in samenwerking met leden van de E.B.H.O. in actie en het ligt nog vers in het geheugen wat het Rode Kruis gedurende de laatste wereldoorlog heeft verricht. Personalia Voorzitters van de afdeling zijn in de loop der jaren geweest : H. Lunsingh Meijer 1870—1894, Mr. W. A. Baron v. d. Feltz 1894—1928, Jhr. Mr. A. W. van Holthe tot Echten 1928— 1931, W. F. Hennink 1931—1935, Mr. P. Bijl 1935—1938, Mr. A. W. L. Bondam 1938—1945, Dr. H. W. Mook 1945—1946, Dr. C. van der Ree 1946 tot heden. Medische leiders van de transportcononne waren achtereenvolgens . de artsen: J. Nord, J. Bartolotti Reijnders, A. H. de Boer, W. F. Enklaar, J. Pesman, S. van der Veen, N. Arkema, G. R. Nienhuis, G. A. Kalverkamp, C. van der Ree en G. B. Mastenbroek. Veel zegenryk werd heeft het Rode Kruis tijdens haar bestaan mogen verrichten, zowel op oorlogs- als op vredesgebied. Moge de fdeling nog veel doen ten bate van de mensheid, doch dan alleen in het raam van haar vredestaak. (Tenslotte zy nog vermeld, dat het jubileum in verband met vacanties e.d. vermoedelijk in het najaar zal worden gevierd met een receptie en een feestavond).

Amstelstad 17 Genua A'dam-Indonesië; Drente 20 verw. vn Bombay San Francisco-Manilla; Jaarstroom 17 p Cape Blanco W. Afrika-A'dam; Kamerlingh Onnes 18 (10 u) p Perim Djakarta-R'dam; Kota Agoeng 17 p Kp Bon Djakarta-A'dam; Kota Inten 18 te Makassar vn Tandjong Priok; Kota G ®de 16 te Mobile vn Curagao; Kota Baroe 18 vn Poeloe Samboe-Belawan; Langlee Scott 17 te Suez Japan-R'dam; Lemsterkerk 17 vn Aden R'dam-Calcutta; Modjokerto 17 te Belawan Djakarta-R'dam; Nieuw Amsterdam 22 verw. (v.m.) te Southampton New York-ITdam; Oranje 18 verw. Djakarta vn A'dam; Sibajak 17 te Fremantle R'dam-Melbourne; Slamat 14 vn Boston te New York; Somersetshire 17 p Kp. Finisterre Djakarta-R'dam: Sommelsdijk 17 660 m ONO Bermuda R'dam- Mexico; Tabinta 17 p Casquets Djakarta-A'dam; Talisse 18 te Djeddah Djakarta-A'dam; Tawali 18 te Belawan Djakarta-A'dam; Volendam 19 te New York verw. vn R'dam; Waterman 18 te Makassar vn Menado; Willem Ruys 17 900 m OZO Guardafui Djakarta-R'dam.

45) Intussen schrikte Letty voor de absolute onmogelijkheid om de verwikkelde situatie uit te leggen, terug; plotseling gaf ze aan de druk van zijn arm toe en leunde dicht tegen hem 'aan, terwijl ze het hoofd tegen zijn schouder verborg. „O, ik weet niet, wat je wel van me zult denken", riep ze uit. „Ik schijn altijd te schreien over je mooie grijze pak of je zakdoek te moeten lenen om mg in tranen af te vegen, 't Heeft veel van een sentimentele romanheldin. Maar zo ben ik heus niet, Rufus. Ik schrei bijna nooit maar " De twee vorige keren had je sen uitstekende reden", verzekerde hij sussend. „Maar ik kan je niet zien schreien bij een gelegenheid als deze. Heb je nu niet wat je altijd wilde ? Je weet, dat Edenfield van joa is ©n dat ie bier altijd lustig tarnt bfttwn".

Hij voelde haar licht beven. „Maar ik kan ik kan het niet aannemen, Rufus". „Waarom niet, liefste?" Hy drukte zijn donkere wang tegen haar haren en de ongewoonheid van deze liefkozing deed haar een ogenblik zwijgen. Toen echter scheen het niet zo moeilijk, hem te vertellen wat ze op t' hart had en bijna fluisterend sprak ze: „Omdat ik er niet eens zeker van ben, of ik wel genoeg van je houd om met je te trouwen". Hy zweeg een poos en zei toen langzaam: „We hebben immers nooit gesproken over de mogelijkheid, dat je van mij zou houden, nietwaar? Ik geloof niet, dat dit er een rol bij speelde". „Maar misschien zou de mogelijkheid, dat ik van een ander hield, er wel een rol by spelen, nietwaar?" Ze voelde, dat hij een lichte beweging maakte. „Ik denk van wèl. Probeer je me te vertellen, dat je van iemand anders houdt, Letty?" „Ik dacht ik weet het niet", zei ze vrij hulpeloos, want de absolute onzekerheid omtrent haar betrekking tot Alee stond haar weer voot de aftast.

„Je bedoelt, dat je niet weet, of hij ook van je houdt, nietwaar?" Rufus sprak op wat droge, maar niet onvriendelijke toon. Er volgde weer een kort stilzwegen. Toen zei Letty: „Ja. Ik weet niet, of hij van mij houdt". „Dat zul je nooit weten, kindlief" verzekerde Rufus, zo mogelijk op nog wat droger toon. „Hij is een flirt, die zich nooit zal blootgeven. Hij moet niets hebben van permanente liefdesbanden, noch voor zichzelf noch voor iemand, in wie hy, op zijn manier, belang stelt. Waarschynlijk zal h|j boos zijn over je verloving met m|j, maar verder zal hij zich, wat jou betreft, niet willen binden". Ondanks de warmte voelde Letty, dat een lichte huivering haar beving, toen z|j haar eigen vrees zo nauwkeurig onder woorden hoorde brengen. Maar uit Innerlijke aandrang riep ze uit: „Dat weet je niet, dat weet je niet". „Goed dan. Ik wil niet beweren, dat ik met absolute zekerheid in het hart van een andere man kan lezen", gaf Rufus toe. „En wat wil ja, dat Ik dom aal, Letty?" wroeg

hy kalm, terwyi ze meende zyn hand over haar haren te voelen strijken. Vlug keek ze hem. „Daarover wilde ik juist spreken. Ik wilde je de zaak uitleggen voor we verder gingen en voor je Edenfield definitief had gekocht. Toen je me ten huwelyk vroeg, heb ik te haastig „ja" gezegd, Rufus. Ik moet wat meer tijd hebben, ik moet. Bovendien " „Je kunt meer tyd hebben, kindlieft. Je behoeft helemaal niet zo zenuwachtig te smeken. Ik zal je niet haastig tot een huwelijk dwingen. We behoeven niet eens formeel verloofd te zijn, als je dat niet wilt. Zit je daarover te piekeren?" „Maar ja natuurlijk". „Nu, houd er dan mee op, Letty......" Hy glimlachte nu zelfs. „Je kunt net zoveel tyd krygen als je wilt". „Maar begrijp je dan niet? In deze omstandigheden kan ik je toch Edenfield niet voor me laten kopen". „Edenfield is gekocht", zei hy koeltjes en beslist". „Maar ik zei toch dat ik misschien niet met je zou .trouwen

„Of je met me trouwt of niet, Letty, Edenfield is van jou. Die twee dingen staan in geen enkel verband met elkaar". „In geen enkel verband ? Dat staan ze wel! Je kunt Edenfield niet kopen — duizenden ponden uitgeven voor een mooi landgoed — en het aan iemand anders cadeau geven, aan iemand, die misschien nooit iets voor je zal zyn", kreet Letty. Lachend tikte hy haar op de wang. „jy zult altyd wat voor my zyn", sprak hy byna schertsend. „En Edenfield mag geen ander dan jou behoren". „RufuB, dat is al te mal! Je kunt niet zoiets ongewoons doen. 't Zou allerlei — goede hemel, 't zou allerlei onaangenaamheden kunnen veroorzaken. Bovendien zou het oneerlek van me zyn, zoveel aan te nemen en zelf en zelf niets te geven", voegde zy er onschuldig aan toe. Intussen scheen hy zyn gewone lichteiyk geamuseerde manier van doen te hebben hernomen. „Letty, je neemt alles te ernstig op en tracht te ver vooruit te zien", merkte hy op. „Neem nu het feit, ctet Edenfield va» joa is voorlopig

aan. Het is waar, dat ik je te vee gehaast heb met het toestemmen ons' huwelyk Welnu, neem 3 tyd om er verder over na te denice . En we zullen niet officieel verloow zyn voor je zekerder weet wat : werkelijk wilt. Maar intussen Edenfield van jou zo lang of zo *o als je maar wenst". „Ja, maar er moet iets ver zyn in een regeling, die alle voor ,, len aan myn kant laat", riep _ uit. „Bovendien, wat zullen de ffl sen wel zeggen?..... Wat zal brielle wel denken? We l) 0 r;v e niet eens buiten onze ^ ulS0 , o p kring te gaan en we stuiten a bezwaren". „Gabrielle kan blyven mer ! er !' ee . ik Edenfield voor mezelf • kocht, als je dat liever hebt > hij byna achteloos. e g „Dan zal ze denken, dat moet en het goed aan jou 0 ten". n0 » „Neen, Als je de verkoopacte eens inziet, zul je zien, dat zb 1 bezit van Edenfield blijft -j betaaldag ir. September' • zet kalm uiteen. (Wordt

Drie zusters en de echtgenoot van een hunner hadden zich gistermorgen voor de rechtbank te Assen te verantwoorden in een nogal uitgebreide en erg onfrisse diefstalzaak, die naar de mening van de president, mr A. Maassen heel veel aan een complot doet denken. Hoe het zy, de gedupeerden hierin waren eci r. •v'-.t'--- vleden, die door de praktijken van deze familie voor eén aanzienlijk partijtje textielgoederen lichter waren gemaakt.

Echtgenoot uit voorarrest ontslagen Erg bedreven in deze duistere kunst bleek de 36-jarige Annigje S. te zijn. . Haar operatieterrein was voornamelijk de markten in Hoogeveen en Coevorden. Geleidelijk aan vormde ze bij haar thuis een flinke voorraad textielgoederen. Totdat z|j op 17 April j.1. vrijwel op heterdaad in Hoogeveen betrapt werd. Toen kwamen voorts nog enkele kleinere diefstalletjes in winkels te Coevorden aan het licht, terwijl een huiszoeking leidde tot inbeslagneming van de textielvoorraad, welke keurig in de linnenkast lag opgetast. Weinig gunstig staat haar gezin overigens bekend. In het reclasseringsrapport wordt zelfs de opmerking geplaatst, dat het moeilijk zal zijn een toezichthouder te vinden. Iets, wat toch wel heel zelden voorkomt, gelijk de President op zijn beurt opmerkte. Negen maanden gevangenisstraf met aftrek eiste de Officier van Justitie, die de zaak ernstig opnam. Doch nog ernstiger noemde hij de houding van haar echtgenoot, de 36jarige arbeider Arend P., die de Officier zag als de man achter de schermen en de vrouw het werktuig van hem noemde. Niettemin ziet het er naar uit, dat hij zich goeddeels buiten schot zal houden. P. ontkende namelijk ook maar iets te hebben geweten van deze diefstallen. De linnenkast rekende hij royaal tot het domein van de vrouw en stak daar zijn neus derhalve niet in. Weliswaar had hij in het vooronderzoek toegegeven op de hoogte te zijn geweest van de affaire, doch nu kwam h|j daarop geheel terug.

Voorts werd hem ten laste gelegd bij een manufacturier een hoeveelheid door zijn schoonzuster gestolen bandelastiek te koop te hebben aangeboden. Mag men hem echter geloven dan is hij in deze kwestie de dupe geworden van zijn goede inborst en zijn gevoelens van familiaire genegenheid, want — en hij ontkende het strak en stijf — hij wist van diefstal niets af en wilde slechts zijn schoonzus een dienst bewijzen, waarvoor hij geen cent behoefde. De Officiier wilde echter niet al te vlot aan de houding van de vertrapte onschuld en vorderde tegen P., wegens heling, een jaar en drie maanden gevangenisstraf met aftrek. Mr R. Staal, die voor de echtelieden pleitte, zag voor de vrouw een verzachtende omstandigheid in het feit, dat de man door de oorlog op drift is geraakt en zijn geld grotendeels verdoet in café's. Wellicht daardoor kwam de vrouw op het dievenpad. Ten aanzien van de man achtte h|j heling allerminst bewezen en vroeg de rechtbank onmiddellijke invrijheidstelling van P. In raadskamer besloot de rechtbank dit verzoek toe te wijzen. Als „Dritte im Bunde" was daar de 25-jarige Aaltje N.—S., die terecht

moest staan verdacht van diefstal van zeven lappen stof ten nadele van de marktkoopman B. W. Dit feit was gepleegd in bijzijn van eerstgenoemde zuster. Verd. ontkende evenwel en zeide de stoffen te hebben gekocht. De Officier vroeg tegen haar een gevangenisstraf gelijk aan de tijd in voorarrest doorgebracht, zijnde een maand. De zaak tgen de derde zuster Aaltje S. werd voor onbepaalde tijd aangehouden wegens ziekte van de verdachte. Duistere zaak Niet zonder schrik hoorde de 29jarige schipper Arend B. uit Rogat, gemeente De Wijk, een jaar gevangenisstraf met aftrek tegen zich eisen. Letterlijk en figuurlijk was het nogal een duistere zaak, die hem in aanraking met Vrouwe Justitia had gebracht. Op 19 Juni j.1. had de politieman J. A. S. te Koekange een aantal jongelieden, die ha afloop van een feestavond nog even bleven nakaarten, verzocht huiswaarts te keren, 't Was tenslotte half één. Eén der jongens, een broer van verdachte, voelde daar weinig voor, werd wat lastig, waarop de politieman hem even kennis liet maken met de gummistok. Het antwoord kwam prompt. Van achteren diende iemand hem met een kamerbezem twee klappen op het hoofd toe, die enkele kneuzingen en andere kwetsuren tot gevolg hadden. S. zag de onbekende benen maken in de richting van een groepje jongelieden. Herkenning op enige afstand was door de duisternis niet mogelijk, maar bij het groepje aangekomen zagen S. en 'n te hulp geschoten collega dat B. degene was, die zo snel was weggeschoten. Deze waarneming van de politiemannen vormde vrijwel het enige bewijsmateriaal voor B.'s schuld. Verd. zelf ontkende hardnekkig en z|jn raadsman, Mr Brouwer, zag in de bewijsvoering van de Officier nog zoveel duistere puntjes, dat hij tot vrijspraak concludeerde. T.b.c briefje vervalst De 40-jarige veehandelaar-veehouder Egbert L. te Meppel moest terechtstaan omdat hij bij de verkoop van een vaars een vervalste verklaring had afgegeven omtrent de gezondheidstoestand van het beest. Het betrof hier het bekende „t.b.c.-briefje". De Officier zat dit feit nogal hoog. Niet alleen heeft verd. de koper daarmee benadeeld, doch de kostbare plannen om onze veestapel t.b.c.-vrij te maken en de grote belangen die daaraan vastzitten heeft verd. met zijn handelwijze in gevaar gebracht. Een jaar met aftrek, waarvan 6 maanden voorw., luidde de eis. In alle zaken wordt op 1 September a.s. vonnis gewezen. Uitspraken Henderikus S. te Zwartemeer: conform de eis veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf, waarvan 4 maanden voorw. met aftrek. Johannes F. W. te Assen: 1 jaar en 3 maanden gevangenisstraf met aftrek (eis; 1 jaar en 6 maanden). Jan B. te Meppel: 6 maanden geYEytjgenisstraf met aftrek, waarvan 3 maanden voorw. (eis: 4 maanden). Willem G. V. te Borger: 1 jaar gevangenisstraf met aftrek, waarvan 4 maanden voorw. (eis: 1 jaar met aftrek, waarvan 3 maanden voorw.). Jan W. M. te Amsterdam: conform de eis veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf met aftrek, waarvan 8 maanden voorw.

IJATWIS R IJ W I E L E N trotseren de tijd door degelijkheid (Advertentie)

Volgende Zaterdag zullen talryke Nederlandse postduivenhouders uit alle delen van het land met hun dieren naar het plaatsje Marbehan, 25 km ten westen van Arlon in Frankrijk, vertrekken. In de vroege morgen van 27 Augustus, zullen dan te Marbehan niet minder dan 60 a 70.000 duiven worden gelost. Deze vlucht heeft een speciaal doel. Zij wordt namelijk gehouden ten bate van het Nederlands Instituut voor de Kankerbestrijding. De hoofdprijs die aan de winnende postduivenhouder zal worden uitgereikt, is een zilveren beker, die door het Instituut voor de Kankerbestrijding ter beschikking is gesteld.

Het Engelse m.s. „Somersetshire" wordt Maandag a.s. aan de kade van de Kon. Rotterdamse Lloyd te Rotterdam verwacht. Aan boord bevinden zich 551 passagiers, van wie meer dan het halve aantal bestaat uit repatriërende gouvernëments-ambtenaren met hun gezinnen. De ontscheping begint Maandagmorgen om acht uur.

DAHPO Beproefde hulp bij verkoudheid voor Vader, Moeder en kind. (Advertentie)

(Van onze correspondent) De voortdurende angst, dat men op een bepaalde dag of nacht „bezoek" kan krijgen, heeft de Surabajase burger er toe gebracht zijn huis van nok tot drempel te grendelen. Op de meest vernuftige wijze zijn de auto's beveiligd tegen diefstal. Het avondlijke stadsleven speelt zich af in de helverlichte straten, Moet men noodzakelijk door een straat zonder verlichting, dan versnelt men automatisch z|jn pas of trapt iets harder door met een snelkloppend hart. WJj zitten achter een uitgebreide en dure ice cream Shanghai in één van d e vele restaurants aan Toendjoengan, het Centrum van Surabaja. 't Is midden overdag. Wat opvalt is het feit, dat er in Surabaja nog voldoende auto's z|jn overgebleven om te stelen. Twee eindeloze rijen voertuigen trekken aan ons voorbij. Van de modernste Studebaker met vliegtuigallures tot eigenaardige combinaties van auto en sigarenkistje. Deze laatste zijn de in Indonesië veel voorkomende opelettes. De naam is vermoedelijk ontstaan, doordat voor deze wonderlijke verbouwingen oude luxe Opeis gebruikt worden. Het is een geïmproviseerde stationcar, waarin 6 tot 7 personen plus bagage plaats kunnen vin. den. De exploitatie van zulke vehikels is meer dan winstgevend. Vandaar, dat de eigenaars van deze busondernemingen (Chinezen) in de Studebakers m e t vliegtuigallures r|jden (Men fluistert: aankoopsom 82.000 gulden).

Toch worden er in Surabaja de laatste tijd vrijwel geen auto's meer gestolen. Er rijden geen vrachtauto's vol wilde geüniformeerde mannen met dreigende stenguns en geweren door de stad. Er komen geen Wild West-creaties voor, waarbij op de plaats des onheils wegen worden afgezet, warenhuizen of importfirma's worden leeggeroofd en en passant enkel voorbijgangers neergeschoten. Tenminste niet in die frequentie, dat men op een ochtend achter een ice cream zo'n spannend schouwspel beleeft. Alleen de Mobile Brigade kwam driemaal voorbij. De politiemannen hingen vrij lusteloos op de wagen en zagen er niet uit of ze zojuist uit een vuurgevecht waren gekomen. Neen, bepaald wild en ruw is de aanblik van de stad niet. Integendeel! Op Gemblongan trapt de bed jak-fietser (bedjak is fauteuil op wielen) in het zweet zijns aanschijns een welgedane dame voort, de employé van de importfirma haast zich in de dienst-auto van de klant. De politie-nagera-agent regelt flegmatiek het verkeer en wij vinden de portie Shanghai ijs een hele hap. Nergens is een spoor van enige spanning of beklemming op te merken. Misschien is het eigenaardig, dat de welgedane dame op haar tas zit, de employé zelf chauffeert en alle fietsen voorzien zijn van sloten, die aan Middeleeuwse ketenen doen denken. 't Valt in Surabaja niet meer opGemiddeld worden er per dag 35 tot 40 diefstallen gepleegd, maar meestal is de helft dezelfde dag nog opgelost; voornamelijk kruimeldiefstallen. De grote rampokpartijen, waarbij vuurwapens gebruikt worden, komen nog voor, maar niet in die mate als in de tijd van de thans overgeplaatste Militaire Gouverneur Kolonel Sungkono en de plaatselijke Militaire Commandant majoor Djarot Als men de krantenberichten nauwkeurig volgt, wordt Surabaja langzaam, zeer langzaam een normale, rustige stad. De afsluiting van een Europees huis in de krokodillenstad is een vermelding op zich zelf waard. Overal worden de normale afsluitmogelijkheden van slot en sleutel bijgestaan door knippen, grendels, overvallen, hangsloten en balken. De huisvader in Nederland mag zich gelukkig prijzen met de eenvoudige deur-raam-gas-licht en kachelcontrole. Wij brencen hier voor het naar bed gaan een balk achter de deuren aan, sluiten de extra grendels met hangsloten, waarvan de sleutels altijd zoek zijn, verzekeren de zogenaamde „niet gewapende ramen" (vensters zonder tralies) met een houten luik en hangen per slot op elke deurkruk een conservenblikje

of een fles. Dit laatste om de ongenode gasten met enig lawaai te verrassen, als zij de fatale kruk bewegen. In verschillende huizen worden na zonsondergang de bijgebouwen leeggeruimd. Gasstellen, potten, pannen, strijkplanken, teilen, enz. enz. verhuizen voor de nacht naar het hoofdgebouw. Toen we op een avond b|j een vriend op bezoek gingen, vonden we in de huiskamer naast het bureau een complete motorfiets, een lekbakje onder 't carter. H|j verontschuldigde zich voor deze gelukkig zwijg* zame gast. Zijn vrouw verzekerde ons, dat ze niet meer buiten deze gezelligheid kon. Hij paste ook zo aardig bij de schemerlamp. Bovendien, als het licht plotseling uitging (ook dat komt in Surabaja voor), dan bracht de koplamp grote uitkmst Deze motorfiets was reeds éénmaal door een onbekende geleend, toen de plof met twee sloten verzekerd m een afgesloten garage stond geparkeerd. In Surabaja leeft men in de voortdurende wetenschap, dat op een dag, „het bezoek" kan komen. De berichten spreken lange tijd van „bezoeken" in de buurt of misschien in een andere wijk. Maar men moet zich er steeds rekenschap van geven, dat ook eenmaal de slag in eigen huis wordt geslagen. Dus 's nachts zijn de vruchten die uit bomen vallen, katten, die verliefd doen en na een bui de van de bladeren druppelende regen een ware obsessie. Door uitgebreide maatregelen, die de laatste tijd van overheidswege worden genomen en door de afsluitingswoede van de burgers, wordt het de onverlaten buitengewoon moeilijk gemaakt. De Mobile Brigade die dag en nacht door de stad patrouilleert, heeft reeds bijzondere sucssen ge* boekt. Het Militaire Bestuur stelt nieuwe, scherpere maatregelen in het vooruitzicht, maar nog steeds leeft men in de stad gelaten onder het motto: „Nou ja, als ze mij bezoeken, heb ik pech gehad".

Ali 18 te Delfzijl; Abel Tasman i vn Thames nr Thisted; Be!l a t r i° 18 te Esbjerg; Democraat 18 vn Lonrt 17 Delfzijl 17 te Gdansk; Gesin a 17 en - Scheveningen; Haai 18 te Goth Vtl burg; Inspe 17 vn Kalundborg en " Huil; Iris 18 te Mantiluoto; j a jLj tlr 18 vn Holtenau nr Groningen; Libel!* pass 13 Holtenau; Meeuw 17' Vn On thenburg; Maria S 17 vn StallarhM* men nr R'dam; Navigatie 18 te rl thenbuig; Nautilus 18 vn Antwerpen Noordster 18 vn Delfzijl nr Gothe* burg; Paraat 18 te Middelburg; Sp er . 18 te Gothenburg; Zeemeeuw pas* iï Gothenburg. • 18

WEK DE GAL IN UW LEVER OP U sult 's morgens kiplekker" uit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gd ** uw ingewanden doen stromen, anders verteert uw voedsel niet, het bederft, u raai» verstopt, wordt humeurig en loom. de plantaardige CARTER'S LEVEBPH^ LETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoelgang op natuurlijke wijze te regelen. Een plantaardig asem middel, onovertroffen om de gal te aoen stromen. Eist Carter's LeverpiUetje* (Advertentie)