Provinciale Drentsche en Asser courant

(Door M. J. Adriani Engels) De .thans beginnende voetbalcompetitie bezit voor de eerste klasse clubs de dreiging van een grotere degradatiekans dan er ooit tevoren in onze Nederlandse voetbalwereld bestaan heeft. Van de zestig eerste klassers zullen er namelijk aan het einde van dit seizoen niet minder dan tien meedogenloos naar de tweede klasse verwezen worden, zelfs zonder het uiterste redmiddel der promotie- en degradatiewedstrijden, want deze zijn definitief afgeschaft. Nummer laatst en nummer op één na laatst uit elk der vijf eerste klasse-competities degraderen automatisch, dat beduidt 16 pet. degradatiekans voor ieder der zestig eerste klassers. En wie heeft nu reeds de zekerheid niet tot de slachtoffers te behoren, als men bedenkt hoe in het achter ons liggende seizoen de bekerhouder Quick degradeerde en de landskampioen S.V.V. slechts door een vertwijfelde eindspurt wist te ontsnappen aan de onderste plaats, waarop de club gedurende de helft van het seizoen stond? Bij voetbal bestaan nu eenmaal geen mathematische zekerheden als 2 x 2 is 4.

In de zestig jaren van ons competitiestelsel heeft men nimmer een zo hoog degradatiepercentage over het gehele land gehad. Zelfs niet in de tijd van de beruchte overgangscompetitie, nu dertig jaar geleden, en zelfs niet twee seizoenen geleden, toen de versterkte degradatie het aantal eerste klassers moest worden teruggevoerd van 66 tot 60, want toen had men tenminste nog de promotie- en degradatiewedstrijden, die o.a. aan Sparta en NEC 'n dankbaar gebruikte kans gaven, om zich ter elfder ure te handhaven tegen de aanstormende tweede klasse-kampioenen ten koste van het mede-slachtoffer uit de eerste klasse, in dit geval de Stormvogels en het Zutphense Be Quick. Ditmaal valt de bijl der guillotine onherroepelijk Nu willen we niet zeggen, dat de promotie- en degradatiewedstrijden altijd zo betrekkelijk succesvol voor de onderaan bengelende eerste klassers zijn geweest als in dat zo juist gememoreerde seizoen 1948—'49. In het er op volgende seizoen 1949— '50, dat nog maar enkele maanden achter ons ligt, was dit laatste redmiddel niet in staat om ook maar één enkele der eerste klassers te redden. (Zeeburgia, Neptunus, Quick, Friesland, Kerkrade en Juliana) al stond ook in diverse gevallen bij de laatste promotie- en degradatiewedstrijd (Zeeburgia— DWV, Neptunes—Emma, Vitesse— Quick) de degradatiecandidaat er beter voor dan de tweede KlasseKampioen, die tenslotte toch zegevierde. Drastische beperking De degradatiekans van 16 pet. is voor de Nederlandse eerste klassers dit seizoen groter dan voor de Engelse profclubs (9 pet.), de Italiaanse profclubs (10 pet.) en de Belgische hoofdklassers (11 pet.), even groot als voor de Franse profclubs (daar degraderen van de 18 eerste klassers de nummers 17 en 18 automatisch, terwijl de nummers 15 en 16 in een

promotie- en degradatie-competitie met twee tweede klassers belanden om over twee plaatsen te beschikken, dus eveneens 16 pet.), doch, zulks bij wijze van troost, alleen minder dan voor de zestien eerste klassers uit Hongarije, waarvan er, na een halve competitie notabene, aan het einde van dit seizoen vier stuks (25 pet.) naar de tweede klasse verwezen zullen worden, omdat men het aantal eerste klassers daar drastisch wil beperken. Dat wil men in Nederland ook en daarom heeft men dit seizoen een versterkte degradatie. Men heeft in ons blad enige maanden geleden al kunnen lezen, hoe het plan Burgwal, om in vijf jaar tijds het aantal eerste klassers te verlagen van 60 tot 48 in elkaar zit, maar wij vermoeden, dat verreweg de meeste voetballiefhebbers de finesses van dat plan volkomen vergeten zullen zijn. Het "leek toen allemaal nog zo ver weg.. Daarom menen we goed te doen, om nu eens uiteen te zetten, wat er op promotie- en degradatiegebied gebeuren zal aan het einde van dit seizoen en van de eerstvolgende seizoenen. Bij het begin van het spel moet men de spelregels kennen, om soortgelijke onaangenaamheden te voorkomen, als er geschiedden met de stemming over de Belgische Koningskwestie, waarbij na het referendum de ene partij beweerde, dat 58 pet. meer dan de helft was en de andere partij constateerde, dat 58 pet. nog lang geen tweederde deel was. Men had daar namelijk vergeten vooraf de spelregels vast te stellen Noord, Oost, Zuid en West Sinds 1917, toen het Noorden zijn eerste klasse gekregen had, kende Nederland vier volgens de winstreken ingedeelde districten, waarvan de eerste klasse-kampioenen elkaar elk seizoen bekampten om de nationale eretitel. Een paar jaar later werden het er vijf, doordat het Westen in tweeën gesplitst werd en gedurende de bezittingsjaren kwam men zelfs tot zes door splitsing van de Zuidelijke clubs. Dat beduidde in het achter ons liggende seizoen 1949—'50 zestig eerste klassers, verdeeld in twee Westelijke, een Oostelijke, een Noordelijke en twee Zuidelijke competities. Deze zestig zijn thans niet meer in 6x 10 verdeeld, doch in 5x 12, eveneens geografisch gerangschikt. Doch onder deze vijf eerste klasse-groepen blijven de tweede, derde en vierde klassers, alsmede de reserve-ploegen verdeeld in de gebruikelijke zes districten, zodat, voor de eerste maal in de Nederlandse Voetbalwereld, alle eerste klassers eigenlijk buiten hun gewone districten vallen. Wel promotiewedstrijden De nummers elf en twaalf uit de eindstand degraderen aan het eind van het thans beginnende seizoen 1950—'51. In elk der zes districten heeft men twee tweede klasse-competities (ook in het Oosten ditmaal, nadat men daar jarenlang drie had gehad) en de kampioenen daarvan spelen twee aan twee tegen elkaar, telkens om een plaats in de eerste klasse. Al zijn de promotie- en degradatiewedstrijden ook afgeschaft, er blijven — wat niet iedereen begrepen heeft — promotiewedstrijden bestaan omdat de KNVB-competities in pyramidevorm zijn opgevormd met in principe tegenover de eerste klassers tweemaal zoveel tweede klassers, viermaal zoveel derde klassers en achtmaal zoveel vierde klassers. De helft der tweede klasse-kampioenen promoveert dus (uit elk der

bekende districten 1 , 2, % ,4 5 en 6 één, evenals tot dusverre), wat voor hen een promotiekans van 50 pet. beduidt en niet meer 33 pet., zoals men had door het mededingen van ook nog de onderaangekomen eerste klasser. Om het andere jaar versterkte degradatie Met tien degraderende en zes promoverende clubs krijgt men in het volgende seizoen (1951—'52) 56 eerste klassers, die, wederom zoveel mogelijk geografisch, verdeeld worden, nu in vier groepen van veertien clubs. Hiervan degradeert steeds nummer laatst en deze vier veroordeelden worden vervangen door vier der 12 tweede klasse-kampioenen, die elkaar in promotiecompetities van drie stuks bekampen (33 pet. promotiekans). Aan het einde van het seizoen 1952 —'53 met wederom 4x 14 eerste klassers wordt nog eens versterkte degradatie toegepast, doordat niet alleen nummer laatst, maar ook nummer op één na laatst automatisch naar de tweede klasse afdaalt. De promotiekans voor de tweede klassekampioenen (vier van de twaalf promoveren) blijft 33 pet. en het aantal eerste klassers is daarm'ee gedaald tot 52. Verdeeld in vier groepen van ditmaal dertien gedurende het seizoen 1953—'54 zien deze eerste klassers, aan het einde van dat seizoen, de nummers laatst van elke groep vervangen door wederom vier der twaalf tweede klasse-kampioenen (33 pet promotiekans), waardoor het aantal eerste klassers in 1954—'55 op het aantal van 52 gehandhaafd blijft. Maar daarna komt er nog eenmaal een versterkte degradatie bij de 4x 13, de nummers laatst en op één-nalaatst degraderen, de promotie blijft ongewijzigd met vier gelukkigen bij de twaalf, tweede klasse-kampioenen de gebruikelijke 33 pet. en het seizoen 1955—'56 zet in met het aantal van 48 eerste klassers (4x 12), waarnaar men gestreefd heeft. Het is dus een soort trapsgewijze verkleining van de 60 eerste klassers via 56 en 52 tot 48, waarbij om het andere jaar een versterkte degradatie wordt toegepast. Tweede klassers in het nadeel Voor de tweede klassers staat in het thans beginnende seizoen tegenover het voordeel van een promotiekans voor hun kampioenen (50 pet.) het niet te ontkennen financiële nadeel dat ze, behalve in het Oosten, ingedeeld zijn in competities van 10 clubs, waarbij ze slechts negen thuiswedstrijden te spelen hebben tegen de eerste en derde klassers elf thuiswedstrijden. Het organiseren van vriendschappelijke wedstrijden op hun vrije dagen zal weinig publiek trekken in de steden, waarin op dezelfde dagen de eerste en derde klassers voor de competitie uitkomen, wat de toeschouwer meer lokt. Ook in de eerstvolgende seizoenen spelen de 2e klassers minder competitiewedstrijden dan de eerste klassers en pas als over enkele jaren alle verschillen zullen zijn bijgetrokken, krijgt men de ideale pyramldevorm, die de KNV B steeds heeft nagestreefd, nl. tegenover een eerste klasser telkens twee

tweede klassers, vier derde klassers en acht vierde klassers. Maar dat Is allemaal nog toekomstmuziek; voorlopig staan de eerste klassers voor het zo moeilijke seizoen 1950—'51.

Alnati, R'dam-Buenos Aires, 5 pas. Kp. Lahague; Bloemfontein, BeiraA'dam 5 vn. Southampton nr. Antwerpen; Boschfontein, A'dam-OostAfrika 6 vn. Genua nr. Napels; Congostroom, Lagos-A'dam 5 vn. Kp. Paimas nr. Freetown; Drente, Perzische Golf-Los Angelos 6 te Madras; Fairsea, 5 270 m O.-Z.O. Dondrahead Dja karta-R'dam; Indrapoera, R'damDjakarta pas, 5 Ibiza; Jagersfontein, Daressalaam-A'dam 5 in Suezkanaal; Johan v. Oldenbarnevelt, 5 vn. A'dam nr. Australië; Langlee Scot, 6 te R'dam van Japan; Modjokerto, 6 ce Port Sa'd Djakarta-R'dam; Oranje, Djakarta-A'dam 5 vn. Aden nr. Suez; Oranjefontein, A'dam-Beira 5 vn. Teneriffe nr. Kaapstad; Ormonde, 5 pas. Kaap Comorin Djakarta-R'dam; Phrontis, A'dam-Djakarta 5 pas. Ouessant; Voiendam, 5 vn. R'dam nr. New York; Bloemfontein Beira-A'dam 6 te Antwerpen.

Abel Tasman 6 te Goole; Bestevaer 5 vn Duinkerken nr Esbjerg; Dagny 5 vn Karlskrona nr R'dam; Eems 5 vn Duinkerken nr Norresundby; Eemshorn 5 te Oslo: Johanna te Velde 5 te Odense; Libelle 5 te R'dam; Limfjord 6 vn Karlstadt; Mutua Fides 6 te A'dam; Nanny 6 te Gothenburg; Resnova 6 te Harlingen; Toni 6 vn Gothenburg nr Delfzijl; Zeemeeuw 6 te Delfzijl.

61) „Ik kon Rufus onmogelijk in de mening laten, dat ik hem alleen maar had willen exploiteren", zei Letty bij zichzelf. „Ik wil hem vertellen, dat, in mijn betere ogenblikken, is hem en alles wat hij voor me wilde doen erg op prijs stelde". Ze veronderstelde, dat ze nu in een van haar „betere ogenblikken" was, want terwijl ze vrij langzaam voortreed en naar Birch Cottage uitkeek, dacht ze met veel genegenheid en warmte aan Rufus. Behalve haar vader was niemand ooit zo goed voor haar geweest als Rufus en hij had niets in ruil er „Ik heb nooit iets voor hem geaan", dacht Letty berouwvol, „behalve hem tegenover Gabrielle verdedigen wat betreft die geschiedenis met Christine Endel". Nu, in elk geval was ze blij, dat ze dit tenminste gedaan had. Veel was het niet. Maar als Christine Endel

de vrouw was geweest, die hij werkelijk had liefgehad, zou hij het misschien prettig vinden als hij wist dat Letty weigerde die historie als een vulgair zaakje te beschouwen. In een hele tijd had Letty zelfs niet aan het verhaal over Christine Endel gedacht, maar nu drong het zich zo zeer aan haar op, dat ze Birch Cottage bijna was voorbijgereden zonder te beseffen, dat ze aan 't einde van haar reis was. Alleen de drie statige zilverberken, die in een soort kwijnende schoonheid ter zijde van het huis stonden, hadden haar opmerkzaam gemaakt, want het mooie kleine huisje, waarvoor ze nu haar auto deed stilstaan, leek nauwelijks op wat in Engeland als regel onder een „cottage" wordt verstaan. Het stond tamelijk ver van de weg af en maatke met zijn groen en wit een stemmige indruk, alsof het zich op bescheiden wijze van zijn eigen schoonheid bewust was, zonder zijn bekoorlijkheden te willen opdringen. Voor het huis strekte zich een lange hellende tuin uit, waarin zich een overvloed van wat men „ouderwetse bloemen" pleegt te noemen bevond. Letty nam belangstellend

en goedkeurend waar, dat zelfs Edenfield nauwelijks op groter verscheidenheid kon bogen. Ze stapte uit de auto en begaf zich naar een groen hek, waarbij haar opviel, dat er zich iemand in de tuin bevond, 't Was niet, zoals ze half gehoopt had, Rufus, maar iemand, die ze op het eerste gezicht voor een vrouw, niet veel ouder dan zijzelf, hield. Het geluid van de poortgrendel deed de vrouw zich omkeren en toen ze haar tegemoet liep, ontdekte Letty, dat ze klein en elegant was. Haar welgevormd hoofd werd als 't ware gekroond met dik gevlochten kastanjekleurig haar. Ze was ouder dan Letty eerst had gedacht, maar zelfs nu scheen het zó moeilijk, zich haar als de vrouw des huizes voor te stellen, dat de bezoekster weifelend vroeg: „Neemt u me niet kwalijk, maar woont mevrouw Arling hier?" Ja. Ik bén mevrouw Arling", antwoordde de aangesprokene glimlachend. „Is u ?" Wilde veronderstellingen als b.v., dat Rufus sinds lang getrouwd zou zijn, vlogen even door Letty'e hoofd. Weldra Het ze die

echter varen en vroeg, nog wat ongelovig: „Is u dan Rufus' moeder?" „Ja, zeker. Ik weet het wel... 't Is al te gek, nietwaar? ik zie er niet uit als een moeder", gaf mevrouw Arling komisch-spijtig toe. „Dat heb ik nooit gedaan, zelfs niet toen Rufus nog een klein kind was en op mijn schoot zat. De mensen dachten altijd, dat ik op het kind van een ander paste. Ik schijn geen moederlijke uitdrukking te kunnen aannemen, ofschoon ik zielsveel van hem houd". Letty lachte. „Dat bedoelde ik heus niet,, legde zij haastig uit. „Maar het komt doordat — vergeef me, dat ik zo persoonlijk word — u er niet oud uitziet, om Rufus als zoon te hebben. Neen, bij lange ria niet". „Dat komt door mijn haar", zei mevrouw Arling openhartig, terwijl ze een uitgebloeide roos afplukte en in een aan haar arm hangend mandje gooide. „Rood haar is nu eenmaal zo, weet u. Of het wordt vaal en je ziet er jaren ouder uit dan je bent, öf het blijft, door een of andere oorzaak, zo vurig als het mijn" en dan zeggen de mensen: „Ze kan heus nog niet oud zijn, want ze heeft nog

geen enkele grijze haar", 't Is een erge teleurstelling. Maar wie is ü eigenlijk?" „O". Letty raapte al haar moed bijeen, ,,'t Spijt me, dat ik het niet eerder heb gezegd. Mijn naam is Letty Ormford en " „O, jij bent dus Letty nietwaar?" Mevrouw Arling zette haar mandje neer en greep Letty's beide handen. „Ja", sprak ze, haar bezoekster peinzend aanziende ik begrijp nu, wat Rufus bedoelt". „In welk opzicht?" glimlachte Letty onwillekeurig, omdat ze plotseling had opgemerkt, dat de ogen van mevrouw Arling, die grijs van kleur waren, terwijl haar zoon donkere had, toch dezelfde schalkse, maar oprechte blik hadden. „Hij zei, dat je een heel practisch persoontje was, die nooit op het idee kwam, nu eens voor jezelf te zorgen en dat je er gewoon uitzag, maar toch soms als het liefste wat hij ooit had gezien". „Zei hij dat?" riep Letty uit. „Ja. Je moet weten, dat Rufus een heel romantische natuur heeft", zei zijn moeder, vol toegevendheid voor haar geliefde zoon. „Werkelijk?" Letty had zich ftwfus

nooit als romantisch v0 steld. _ , l ^ Maar dacht je niet. .,0, ja. Beba' v8 meeste mannen zo waren. , natuurlijk de poenen, die wel, en-door realisten moeten zgn • t Letty, die aan Alec dacht, z ze dit ook wel geloofde. To ® n p u f U s ze, een beetje verlegen: „Is thuis ?" , ... ol we er „Neen, ik ben bang, dat hij ^ weg is", zei mevrouw Arling- » kom binnen en drink een kop ^ voegde ze er bij, Letty op be pad voorgaande. m8 ar Het meisje volgde haar* ^ voelde zich de moed in de sc ^ zinken. Per slot van rekew s eJ) ze Rufus in 't geheel nie g gen. zou ze hem niets kunnen ui ^ Ze zou die donkere °£ en , nl p. r ijpei>' glinsteren op hun slimme, beg^ ^ de manier, noch horen '.„.(jjebf' wat hij in de huidige °m st dat den zou hebben gezegd. * e ' jc ft haar vertrouwen en ge' 00 „jutoekomst zou hebben gege dat ze tenminste altijd ee vriend zou hebben gehad. (Wordt vervol

I liratü nor li! dit prachtig Sola-couvert, winkelwaarde f. 3.05 met een garantie voor Uw leven, want het is feest bij „MARGRIET". Margriet, het frisse blad van deze tijd telt nu 64 bladzijden en geeft met haar royaal formaat méér dan ieder ander damesblad. Laat U dus deze feestgave niet ontgaan en vul onderstaande bon in. rm •fa Stuur mij het Sola-couvert en schrijf mij in ais aboraié. Ik betaal p.w. 25 ct. / p. kwart, f3.25 doorhtti&H wat niet verlangd wordt. SWAAT « PLAATS: Z Plak deze bon op een briefkaart van 6ct. en adresseer deze aan „Margriet" Postbus 244, Amsterdam. •A- Vergeet vooral niet 25 ct. extra te plakken naast de postzegel van 6 et. voor porto en verpakkingskooten. l Advertentie i

In verband met het tekort aan productiecapaciteit der electrische centrales zal het in de a.s. wintermaanden en wel in de periode van 13 November 1950 tot en met 27 Januari 1951 wederom noodzakelijk zijn het electriciteitsverbruik in de piekuren te beperken, zo deelt het ministerie van Economische Zaken mee. Deze piekuren vallen van Maandag tot en met Vrijdag, 's morgens tussen 7.30 en 9 uur en 's middag tussen 4-30 en 6 uur. 's Zaterdags uitsluitend 's morgens van 7.30 tot 9 uur. 's Zaterdagmiddags en 's Zondags is beperking niet nodig.

In de Staatscourant werd bekend gemaakt, dat, behalve in Friesland en Zeeuws-Vlaanderen, gedurende de piekuren het electriciteitsverbruik voor verlichting en verwarming in electrische treinen en trams tot de helft beperkt dient te worden. Voorts dat buitenverlichting van openbare gebouwen, van horecabedrijven en amusementsinrichtingen, reclameverWehting alsook etalageverlichting tijdens de piekuren is verboden. Evenals het vorige jaar is etalageverlichting wel toegestaan aan die winkelbedrijven, welke een overeenkomst met het electriciteitsbedrijf hebben aangegaan om in de piekuren slechts de helft van de verlichting voor etalage en winkel te ontsteken. De minister van economische zaken heeft een beroep gedaan op alle groot verbruikers van electriciteit om o m. door verschuiving der werktijden het electriciteitsverbruik tijdens de piekuren zoveel mogelijk te beperken Haagse vrouw te Overschie beroofd Een 39-jarige vrouw uit Den Haag is Zondagavond op de weg Rotterdam—Den Haag van haar geld beroofd. In een café aan de Nieuwe Binnenweg had zij kennis gemaakt met twee mannen en later werd in een ander café iets geconsumeerd. Toen de mannen de vrouw in een taxi naar Den Haag zouden brengen, werd' haar, omdat zij weigerde een haar gegeven briefje van tien terug te geven, haar tasje ontrukt. De twee mannen namen haar beurs met veertig gulden en lieten de vrouw op de weg achter. Nadat zij het relaas aan de recherche te Overschie had verteld, ging deze op onderzoek uit en het gelukte haar de beide mannen te arresteren. Het waren de 26-jarige caféhouder C. S. en de 24-jarige glazenwasser A. J. M. beiden uit Schiedam. Overstroming in Lahore De rivier de Ravi, die door ontzettende regens in de laatste 24 uur 2 meter gestegen is, heeft een overstroming veroorzaakt, waardoor 100.000 mensen in de voorsteden van Lahore in hun huizen zijn opgesloten. Voor het eerst sinds mensenheugenis is de spoorlijn overstroomd, waardoor Lahore van het noorden uit practisch niet meer te bereiken is. Niets wijst er op, dat het water zakt. Hulpploegen zijn met boten uitgevaren om mensen uit bomen of van de daken der huizen te bevrijden.

Meet ontspanning v . ernstige oorlog sg Stichting in het h /* geroep en Bij notariële acte i s 0 „, richt de stichting „ Me ^gs op Voor Ernstige OorioP^PaiUiL (MOVEO), die ten doel > P Wob 5 levensvreugde te brengen = 1 landse militaire oorW ss f a a * Neös " het voorlopig bestuur van d ' S Vaa ting, de heer J. Goderie, mede thans opgerichte vereniging ~;^ at de stelt oorlogsgewonden per a ut V ° 0r te nemen op een- of meerdaair! zen in binnen- en buitenland v Kl " ligt het in de bedoeling, dat „MOTO^ een zogenaamde taxidienst in het, ven roept om oorlogsgewonden ,T avonds naar concerten, toneelvoor 3 stellingen enz. te brengen. Om Tt" werk te doen slagen zal een hem! worden gedaan op particuliere autr? bezitters, van wie gevraagd za i j! den niet alleen hun wagen maarTi' zichzelf voor dit doel beschikcaar t stellen. Voor het werk van „MOVEn» zullen ongeveer 350 Nederlandse mi litaire oorlogsgewonden in aanmer king komen. In België is een V J' kern van 60 automobilisten voor h t werk, maar men hoopt, dat zich hier te lande meer zullen opgeven. De hee Goderie zei tenslotte, dat al degenen die voor dit werk voelen en geen auto bezitten donateur van de stichtine kunnen worden. De stichting ; 3 ee vestigd in Den Haag aan het Blijer burg 38 en het gironummer is 5400,

door I. D. VAN EXTER

9. Pim, Pam en Pom zijn zo zwart als negers en zo kunnen ze niet thuiskomen. Dat begrijpen ze wel. Dan moeten ze alles aan Moeder vertellen. En... Moeder mag niet weten dat ze aan het werk zijn om geld te verdienen. „Jongens laten we ons even in de beek gaan wassen", stelt Pim voor. ,,Ja, maar ik ben zo moe", antwoordt Pom. ,Ja, dat zijn we allemaal",

antwoordt Pim. „Misschien hadden we toch beter kunnen zeggen dat we niet zoveel verstand van het werk hadden. Maar ja, het ia nu eenmaal gebeurd". En dus strompelen de drie hondjes eerst nog naar de beek in het bos, vóór ze naar huis gaan. Ze zijn stijf va nvermoeidheid en al hun spieren doen pijn, maar het bad doet hen gelukkig goed.

Uit verschillende gevallen die de laatste dagen gesignaleerd zijn biykt dat de criminaliteit in Oost-Java nog zeer groot is. Overvallen en diefstallen zijn aan de orde van de dag en ofschoon de politie streng optreedt slaan dieven met grote brutaliteit hun slag. Deze misdadigheid heeft reeds zulk een omvang aangenomen dat het economische leven er in erge mate onder te lijden heeft.

De vorige week werd een overval gepleegd op de suikerfabriek Krembung, in de Sidoardjo-Delta. De bende van ongeveer tien man werd echter door de onmiddellijk uitgerukte politie van Sidoardjo — die nog beschoten werd verdreven. Drie leden van de bende werden gearresteerd. Maandag werd tussen Krembung en Porrong een jeep van de suikerfabriek Tulangan aangehouden door vijf personen, van wie een met een revolver was gewapend. Een employé,

die in de jeep zat, wist de man met de revolver te ontwapenen. De chauffeur van de jeep steunde de employé in het gevecht met een bandenlepel. De vijf bendeleden sloegen op de vlucht. Dinsdag werd tussen Krembung en Prambon een auto aangehouden door vijf man, van wie er een met een stengun en een met een geweer was gewapend. De chauffeur gaf de sleutel niet af, maar de lieden hadden zelf een paar contactsleuteltjes bij zich en gingen er met de auto vandoor. De rietdiefstalien gaan op grote schaal voort. Van het Sedatie- en Porrong-areaal van de suikerfabriek Krembung werd zeker 50 procent gestolen. Op Porrong werd 12 ha geheel door dieven geoogst en op Sedatie 41 ha. Het oogsten door de fabriek wordt bemoeilijkt door het opbreken van de railbanen in het Porrongareaal. De rails worden verkocht of in de kali geworpen. Intussen is het Sedatie-areaal geheel geoogst. De opbrengst was 45 porcent van de verwachte. De nieuwe aanplant wordt bedreigd door de grote diefstallen van kunstmest. Transporten naar de planttuin worden geroofd en zelfs uit de planttuin, waar de mest is toegediend, wordt gestolen. Transport en mesten moeten nu onder gewapend geleide geschieden. De campagne op Krembung is nog aan de gang. De suikerdiefstallen in de fabriek, waar bij een grote vindingrijkheid aan de dag wordt gelegd, nemen grote omvang aan. De politie van Sidoardjo doet wat zij kan om deze practijken tegen te gaan, maar de diefstallen geschieden op zo grote schaal dat het haast onbegonnen werk is.

Onder het gewicht van zijn zeventig jaren blijkt het strijdlustige element in de beroemde dirigent Sir Thomas Beecham nog merkwaardig veerkrachtig te zijn gebleven. Getuige het voorval dat zich deze week afspeelde tijdens een concert op het internationale festival In Edinburgli, Beecham dirigeerde en Ilse Hollweg zong Strauss' „Ariadne aut Maxos" dat de dirigent veertig jaar geleden in Groot-Brittannië introduceerde, Doch deze langdurige kennismaking met „Ariadne" was toch niet zo innig, of het enthousiasme van het publiek explodeerde nog voor het einde in luide bijvalsbetuigingen voor de zangeres. Grimmig riep Beecham om stilte en siste, toen het applaus was geluwd, over zijn schouders de toehoorders het woord „barbaren" toe, Na het incident, dat overigens meer voor het enthousiasme dan voor het „vakmanschap" van het publiek pleitte, vond de uitvoering haar voltooiing. Toen een jonge timmerman te Straatsburg Maandag een stuk taart nuttigde, hapte hij gelijktijdig een levende wesp naar binnen die het uitstapje maar matig kon waarderen en zijn angel boorde in de keelholte van de man. Deze stikte binnen enkele minuten.

Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Gorinchem H. v. EwP te Stolwijk; Bedankt voor Ederveen J. C. Stelwagen te Wezep; voor GrouW D. J. Miedema te Zummarum; voor Oudewater H. J. Abma te RotterdamDelftshaven; voor Beschot, Winkeveen en Westbroek R. Bartlema Giesendam Nederhardinxveld. Gereformeerde Kerken. Beroepen te Hoek, Zeeuws VMj 1 deren: H. T. van Bockhove cana. ' Finsterwolde; te Omkerk G. . fe te Winschoten; Aangenomen Den Burg (Texel) A. F. Goe „.«n cand. te Roterdam; AangenoM» de benoeming tot hulpprediker Linschoten J. D. Speelman ®ne predikant en hulpprediker te Post.