Provinciale Drentsche en Asser courant

(Advertentie)

(Van onze economische medewerker) men, Vatten wij het beeld van de nieuwe begroting in een paar woorden sadan moet ons van het hart: dat de militaire uitgaven, de staatsschuld, het oorlogsherstel, de sociale voorzieningen en het onderwijs 67% van alle uitgaven eisen; dat ondanks de zware

Het beleid is somber, zo ge wilt zorgelijk. De minister van Financiën erkent dit ruiterlijk. Sterker, iedere verdere verhoging der uitgaven is alleen maar verantwoord door een verlaging elders. En hier ligt nu juist de grote moeilijkheid: 18% pet. van de begrote uitgaven oftewel f 818 millioen dient voor militaire zaken (hierbij komt in de loop van 1951 zeker nog eens f 130 millioen, zoals de minister veronderstelt). In het licht van de internationale verplichtingen is bezuiniging hierop onmogelijk. Zestien procent gaat weg voor de rentebetaling en aflossing van de staatsschuld (f 713 millioen). Hierop bezuinigen wil zeggen renteverlaging of uitstel van betal/ng, hetgeen bij de toch reeds zo in de hoek gedrukte groep van renteniers de grootste weerstand zou oproepen (om van de grote Fondsen, die staatsschuld hebben,

maar niet te spreken). Ook de credietwaardigheid der overheid zou ondergraven worden. Twaalf procent of f 521 millioen is nodig voor Sociale voorzieningen. Welke van de twee grote politieke groepen, PvdA en KVP, die samen de meerderheid hebben, durft het aan om hierop te gaan snoeien? Hetzelfde is het met de 9% pet. voor Onderwijs (f 422 millioen). En ten slotte is daar dan nog 11% of f 461 millioen voor oorlogsherstel, voor wederopbouw en vergoeding van geleden schade aan oorlogsslachtoffers. Gezamenlijke o'fers Deze begroting is de weerspiegeling van onze nood, van het gevaar dat internationaal dreigt. Enorme middelen moeten wij opbrengen om dat gevaar internationaal en nationaal op te heffen. Ook nationaal want de sociale voorzieningen b.v. vormen 'n natuurlijk afweermiddel tegen pauperisme en communisme. Zo gezien vormen de uitgaven en de belastingbetaling hiervoor de offers, die wij gezamenlijk moeten brengen om ons land innerlijk en uiterlijk sterk te maken, waarbij de overheid volgens door haar opgestelde normen de rechtvaardigheid wil betrachten. Of ieder onzer het hiermede persoonlijk eens is, hangt er van af, of men dit doel inderdaad al het aan belastingen uit te geven geld waard acht. Dit is dus afhankelijk van ieders levens- en wereldbeschouwing. Versforing monetair evenwicht Los hiervan staat echter het gevaar dat deze begroting ons monetaire evenwicht dreigt te verstoren. Er is een tekort van leningen, die in de practjjk een stijging van de geldcirculatie betekenen en dus een stijging der prijzen. Bovendien zal de grote bewapening veel goederen opeisen, die anders voor ons normale gebruik dienen. Tegenover onze (door loonsverhoging nog gestegen) koopkracht staan dus minder goederen, hetgeen ook weer tot prijsstijging kan leiden. Het monetaire evenwicht wordt dan verbroken. En dit evenwicht is alleen te herstellen door geld uit de circulatie te tappen (dus door belastingverhoging) en anderzijds door prijsbeheersing en in het ergste geval door distributie. Het is de overheid, die deze gevaren moet keren en die dan ook nog weerstand zal moeten bieden tegen verzoeken om hulp in de vorm van extra subsidies, loonsverhogingen enz.* verzoeken, die alleszins begrijpelijk zijn, doch die de tekorten nog groter zullen maken. Het is geen benijdenswaardige taak in deze tijd in de zetel eens minister te zitten!

West-Berlijn heeft, evenals het in Nederland en andere Europese landen wel gebeurt, zijn wedstrijden gehad voor kellners. Alleen kwamen hier ook andere personen uit het hotel- en aanverwante bedrijven aan de start. Duizenden Berlijners waren er getuige van hoe kellners zicü met dienbladen vol gevulde borden over het parcours van 2000 meter spoedden. Knechten hadden koffers over het traject te zeulen, barkeepers mochten geen druppel uit de gevulde glaasjes morsen en chauffeurs van bierwagens moesten de biervaten in een snel tempo voortrollen. Hier ziet men de strijd tussen de biervatrollers om de titel van „de beste biervatroller van Berlijn", nadat het startschot doop middel van het knallen van champagnefleskurken was gegeven.

Het was het voornaamste punt van de tenlastelegging die tegen de beide jeugdige requiranten Daniël Bernard uit Amsterdam, 36 jaar oud en Lambertus T. van Gog, 34 jaar, eveneens uit Amsterdam was uitgebracht. Deze zaak werd gevoegd voor de Bijzondere Raad behandeld. Beiden traden vrijmillig tot de Waffen SS toe, vochten in Rusland en werden later in Nederland bij de Germaanse SS ingedeeld. Van G. werkte hierin bij de inlichtingendienst. Na in Mei 1945 te Groningen te zijn gearresteerd wist hij te ontsnappen en naar Spanje uit te wijken, waar hij Pasen 1948 werd achterhaald en naar Nederland kon worden teruggebracht. Op de buurman van A. M. de Jong, een NSB-er, was een aanslag gepleegd. Rauter was van mening dat een represaille hier op zijn plaats

was. Na een onderhoud met de S.D.ers Lages, Blumenthal en Oehlschlkger, werd aan van G. en B. de opdracht gegeven, A. M. de Jong van 't leven te beroven. Met zijn vijven reden zij in de avond van 18 October 1943 in een auto naar Blaricum. Van G. en B. belden aan. Zij deden zich voor als leden van de Nederl. politie. Na een genoeglijk onderhoud met de heer de Jong vroeg diens vrouw of de heren een kopje thee wensten. Zij zou theewater opzetten in de keuken. Nauwelijks was zij verdwenen of er klonken twee schoten in de gang. Toen z\j terugkeerde, lag haar man op de mat te sterven. „Ik heb niet geschoten", zei B. van G. „Ik ben wel in het huis geweest van A. M. de Jong, maar ik heb mij aan mijn opdracht onttrokken. Ik ben weggegaan zonder te schieten". B. verklaarde er helemaal niet te zijn geweest. Van G. viel hem bij. Hij was met een onbekende SS-er naar Blaricum gegaan, maar niet met B. Er was trouwens nog een ander feit, dat aan B. ten laste was gelegd: het aanvaarden van een opdracht gegeven door Lages. om de directeur van de gemeentelijke dienst van sociale zaken te Beverwijk, van het leven te beroven. Deze aanslag mislukte evenwel. In beide zaken concludeerde de procureur-fiscaal tot verwerping van het beroep. Beiden waren tot 20 jaar veroordeeld. Uitspraak op 18 October a.s. De Belgische minister van Binnenlandse Zaken, Maurice Brasseur, voert thans te Parijs besprekingen met de Franse regering over controle op communistische activiteit, zo heeft een woordvoerder van de Belgische regering meegedeeld. „In de naaste toekomst zal de heer Brasseur ook Amsterdam en Londen bezoeken", aldus de woordvoerder.

(Van onze Parijse correspondent Jan Brusse) Ik geloof, dat er niets griezeligers is dan autorijles nemen in Parijs. Je riskeert er, als Nederlander vele malen het leven bij. Maar aangezien het in onze moderne tijd toch wel erg dom is als je niet in staat bent achter het stuur plaats te nemen, besluit je dan toch maar naar een van die vele rijscholen te gaan, waar met grote letters op geschreven staat: 3500 francs, permis en poche (voor 3500 francs heb je het rijbewijs in je zak).

Dat blijkt, om te beginnen al niet helemaal juist te zijn. Je kunt voor dat sommetje inderdaad wel de trotse bezitter worden van zo'n roze papiertje, maar dan moet je er zelf voor zorgen, dat je na tien lessen slaagt. En aangezien je meestal wel vijftien lessen nodig hebt en je bovendien ook nog 1500 francs voor het aanvragen van dat papiertje kwijt bent, kost het je meestal twee maal zoveel als op de ruit staat aangegeven. Enfin, je hebt nu eenmaal de grote stap ondernomen en even later zit je in een oud Peugeotje. In kwiek Frans word je dan uiteengezet, dat de eerste versnelling daar, de tweede daar en de derde daar zit. Maar aangezien een Fransman, ook al heeft hij het niet over versnellingen, toch altijd zijn woorden met kordate gebaren onderstreept, heb je er niet zo precies opgelet ,welke bewegingen hij je voordeed. Je wilt echter ook niet voor een domme Nederlander doorgaan, dus schakel je maar wat en het ding spuit als een duveltje uit een doosje de weg op. „Doucelhent", zegt monsieur le professeur, die overigens weinig op je let, daar hij een cigaretje aan het rollen is. Hachelijk kruispunt Nu is het ellendige van de geschiedenis dat die rijschool zich bevindt op 50 meter afstand van iets, wat ik niet zou willen noemen een wegkruising, maar liever een zessprong. Van zes verschillende kanten bruist het verkeer

daar op je af. De brutaalste honden zijn de taxichauffeurs, die tot principe hebben, nooit voor iemand anders te stoppen. En als u nu weet, dat er twee buslijnen over die zessprong lopen, terwijl er ook een groot taxistation is, dan zult u me vergeven, dat ik het die eerste keer maar het beste vond te stoppen, tot het wat rustiger was gewotden. Maar de professeur naast me zei „Allons, allons" en toen liet ik de débryage maar schieten en we schoten op goed geluk in een gaatje tussen bus 31 en een Renault-taxi uit 1930. Na zo'n eerste keer ben je dan ook inderdaad kapot, als je uit de leswagen stapt. Je krijgt dan meteen de „Code de la Route" mee, opdat je de verkeersregels uit je hoofd kunt leDe verkeersregels Maar na de vijfde of de zesde les kom je er dan pas achter, dat de zaak toch nog weer moeilijker is, dan je al gevreesd had. Al rijlessende houd je je natuurlijk strikt aan die pas uit het hoofd geleerde regels. Maar je merkt dan tot je grote schrik, dat je in Parijs de enige, maar dan ook absoluut de enige bent, die zich aan die verkeersregels houdt. Je leert, dat rechts voorrang heeft, maar wanneer je bij een kruispunt een van rechts komende wagen inderdaad voor laat gaan, dan houdt men je voor een zacht eitje. Meen je, zelf van rechts komend,

rustig je gang te kunnen gaan, dan speel je met je leven. Rechts inhalen mag natuurlijk niet, maar wanneer je even te ver van het trottoir afrijdt, dan schieten die kleine Franse wagentjes je bij dozijnen aan de rechterkant voorbij. Bussen hebben geen principiële voorrang, maar wee je gebeente, wanneer je niet uit de weg gaat, wanneer er zo'n groot gevaarte aankomt. En zo voel je je zo'n beetje als dat jongetje, dat met een stel kwajongens in een pruimenboomgaard is losgelaten met 't uitdrukkelijke bevel dat er geen pruimpje gegeten mag worden. Als dat jongetje, dat ook inderdaad niet doet, is hij een sufferd en als je in Parijs je precies aan de verkeersregels houdt, dan verdien je die naam ook. Want dan wordt het in zo'n millioenenstad ook practisch onmogelijk, om te rijden. Je zult ook heus geen bekeuring krijgen, als je links inhaalt. Die verkeersregels worden alleen heel streng toegepast als er een ongeluk gebeurt. Het enige wat je beslist niet moet doen, is doorrijden wanneer zo'n kwiek Parijs agentje zijn witte knuppeltje heeft opgeheven. Want dan ontketen je een fluitconcert .waarvan een locomotief zou schrikken. En als je dan haastig stopt en de gardien de la paix is bij je aangeland, dan hoor je een paar woordjes Frans, die je op school meestal niet leert. Ook kan je beter geen ruzie maken met een Parijse taxichauffeur. Hij is meestal net zo min een Fransman als jij (het zijn veelal wit-Russen), maar zij hebben een vocabulaire, dat je de sterretjes aan de hemel toont. En ongelijk hebben ze nooit! 'f Loopt vlot Alles bij elkaar is de beste houding voor de automobilist in Parijs die van de vrijbuiter. Je pikt, wat je krijgen kan, ook al is wat je doet niet helemaal in overeenstemming met de regels. Verder denk je maar, dat al de andere bestuurders van vehikels onberekenbare gekken zijn. Ben je daar eenmaal op ingesteld, dan kom je tot je stomme verbazing tot de conclusie, dat het verkeer in Parjjs heel vlot geregeld is en dat je vlugger van Montmatre naar Montparnasse kunt rijden, dan van het Centraal Station naar het Frederiksplein. Maar je begrijpt ook, dat de verzekering voor een auto, die in Parijs loopt, tweemaal zo hoog is als voor een auto, die in Nederland blijft.

(Van onze speciale verslaggever) In het middelpunt van veler belangstelling stond op de jongste Najaarsbtuts de wel zeer interessante expositie in de Irenehal van de medischpharmaceutische afdeling, welke deed zien, wat ons land ook op dit gebied tegenwoordig presteert. Geen wonder, dat H. M. de Koningin bij Haar officieel bezoek aan de Jaarbeurs veel aandacht wijdde aan de stand, waar moderne ziekenhuisbedden van allerlei soort, medische praeparaten en chirurgische apparaten stonden opgesteld.

Onze belangstelling werd getrokken door een stand der N.V. Verbandstoffenfabrieken Hijmans in Den Haag, die als importeurs hét nieuwste toestel voor hartonderzoek demonstreerden. En onze belangstelling was zo groot, dat wij na een theoretische demonstratie door een der medewerkers der Usines Gallus de Paris, ir John Hussy uit Bern, zelf als proefkonijn dienst deden, teneinde aan den lijve de proef op de som te laten nemen, in dit geval op het apparaat af te lezen, welke curven onze hartaanslag maakte. De electro-cardiovectograaf, welke de Parijse hoogleraar Prof. dr. J. B. Milanovich heeft uitgezonden en door de Usines Gallus wordt gefabriceerd, berust in afwijking van de tot nu toe bekende en door hartspecialisten en ziekenhuizen algemeen gebruikte Amerikaanse toestellen op het principe van de Cathodestraalbuis, waarop het cardiogram geregistreerd wordt. Daar de cathodestraalbuis uiterst gevoelig is, wordt de door het hart opgewekte stroom hierop geregistreerd in de vorm van een bijzonder duidelijke en scherpe grafische voorstelling der hartslagen. Door het inschakelen van de vectograaf kan de hartlus in drie posities op het televisiescherm der cathodestraalbuis gezien worden. Teneinde de verkregen cardiogrammen en beelden later te kunnen raadplegen, kan de geneesheer door een camera, welke voor het scherm geklapt kan worden, scherpe opnamen maken van 1/100 seconde en van 5 minuten. Het laatste wordt vooral dan toegepast, wanneer een cyclus van curves bestudeerd moet worden door de behandelende arts. Deze cardiovectograaf betekent volgens ir Hussy een ware omwenteling op het gebied van de cardiologie, daar de gebezigde wisselstroom geen enkele invloed op het hart heeft. Met Instemming ontvangen. In het begin van deze maand is 't apparaat met grote instemming ontvangen op het Cardiologen Congres, dat te Parijs gehouden is en waarhij 1500 hartspecialisten en internisten uit de gehele wereld aanwezig waren. Ir. Hussy heeft ons de wonderen van dit nieuwe instrument gedemontreerd na om onze beide polsen een latexband met een massief-zilveren electrode bevestigd te hebben. Tevoren waren deze electroden met een

stroomgeleidende zalf „crème-contact" ingesmeerd. Alras huppelden de bewegelijke lijnen over het televisiescherm, waarbij bij elke beweging onzerzijds de curven langer of korter werden. Ter geruststelling van degenen, die in de naaste toekomst met dit apparaat onderzocht zullen worden, mogen wij mededelen, dat men generlei schok of onaangename gewaarwording ondervindt bij dit hartonderzoek, waarbij de geneesheer, wil het compleet zijn, niet alleen de polsen, doch ook de enkels en meer polen van het lichaam met 't toestel verbindt. Voor de medici zal deze nieuwe vinding, waarbij dus de televisie een belangrijke rol op medisch gebied vervult, naar ons van bevoegde zijde verzekerd werd, ook daarom van belang zijn, omdat mede door de ogenblikkelijke fotografische opnamen 'n behandeling van vele patiënten in een betrekkelijk kort tijdsverloop mogelijk wordt, hetgeen bij het huidige tijdrovende electro-cardiografische onderzoek niet het geval is. Voor de hartspecialisten met grote fondspractijk (en het aantal verplicht en vrijwillig verzekerden stijgt nog voortdurend!) een ware uitkomst!

Het nieuwste apparaat voor modern hartonderzoek.

E 6 " buitengewoon schilderachtige gnve V ,T g .„ V0ert ons langs Montgenaar' » , fans > Lod s en Mouthier 837 mp r° ntaUer ' dat ^ op het W h0C f te ligt - Van daar gaat de st W . ye " et " PalIe t naar het meer Waai-'vil u'. gevormd door de Doubs, on ons tot U ' S;ieS idyllisch S enoe g zijn De Wptr , . w °onruimte te strekken. kronkelt sewelri 6 " daaIt gedurig en vol hehw g zodat wij de handen cinet ti>, met het stuurwiel. In Fonte ' want n We rechtsaf . ten onrechWe? ir . , WP ; k omen op een „witte" tot nu toè T an de " gele " die we vin ? is wnoff d lla dden. De om gehet wegdek 6n i m00i genoeg, maar naar » Pri verplaatst ons eensklaps mobiele T al : ' aren teru & en onre nde een .. nimel ontwikkelt gedu°ntwende kilome ters een lang Mflkt srel,,M? m achte r zich. Het w *g te *«„ s m aar een kleine omWen We j na St. Laurant beklim6 bosrijke Col de la Savine,

waarna we langs een reeks van wondermooie vergezichten en bospartijen vlak langs de Zwitserse grens op 1323 meter de beroemde Col de la Faucille bereiken. Onderweg waren we al diverse malen een Hollandse wagen uit Gel - derland met aanhangwagentje voorbijgereden en hadden vrolijke groeten uitgewisseld. Voorbij de Faucille, waar het overweldigend panorama op het Meer van Genève zich plotseling opent, zodat elke wagen automatisch weigert verder te gaan, krijgen wij persoonlijk aansluiting en maken kennis met een dokter uit Nijmegen die met vrouw en zoontje vrijwel ons parcours blijkt te volgen. Hij vervoert een gerieflijke legertent, ofschoon wel een kleine cursus nodig was geweest om zonder ontkoppeling te leren keren met dit gerij. Toch heeft hij pech, want het hoofdblad van de llnkervoorveer is hem geknapt en hij ziet het vervolg van zijn tocht

naar het hooggebergte derhalve wat somber in. Wfl beklagen hem en prijzen ons gelukkig dat dergelijke brekages bij de torsiestaaf-vering van ons volkse mormel vrijwel uitgesloten zijn, terwijl de afwezigheid van zo'n rollende staart ons eigenlijk ook een zorg minder toelijkt.

W\j dandineren de lange windingen naar Gex af en stuiven dan eindelijk weer eens è. toute vitesse langs de kaarsrechte baan naar Collonges, waar de Pont Carnot ons over de Rhone voert. Bij een vrij steile daling roept een douanier ons eensklap:; een onwelkom halt toe; de volksvriend glijdt wat te ver door en wordt door het uniform bars teruggecommandeerd Ja, wij bewegen ons hier wel zeer dicht bij Zwitserland en dienst is maar dienst. Doch na een snelle blik op de levenslustige inhoud van het bestofte koekjesblik en een ambtshalve inspectie van mijn eerbiedwaardig paspoort ontspannen zich de barse plooien en klinkt zelfs een vrolijk „Bon vo age!" Bij Valleiry gaat het rechtsaf weer naar boven, in de richting van de machtige sneeuwkolossen die wij van de Faucille zo scherp onderscheidden.

Zover komen we echter niet, want na Cruseilles zijn we spoedig aan het doorschijnende meer van Annecy, dat zich baadt in de middagzon en een lust is voor het oog. Vele tientallen roei- en zeilbootjes constrasteren met de fel-blauwe kleur van het water en wij bestrijden de warmte met vele ijsjes, terwijl tot grote vreugde van de kleintjes vlakbij een gratis speeltuin krioelt van de kleuters. ATTij willen naar Chambéry endenken eerst in volle overmoed aan de zeer geaccidenteerde route van de Cols de Leschaux en Plainpalais, gaan zelfs reeds langs het meer tot Sevrier, doch komen bijtijds tot inkeer en reculeren naar Annecy om de brede hoofdweg via Albens en Aixles-Bains te preferen. Die brengt ons snel en veilig waar we wezen willen. Het blijkt echter niet eenvoudig om vanuit Chambéry de meg naar Grenoble te vinden. De aanwijzingen in de stad zijn geheel onvoldoende en we dwalen een tijdje rond door slecht geplaveide en ellendig drukke hoofd- en zijstraten. Een benzinepomphoudster — de meeste benzinepompen in Frank rijk hebben damesbediening! — wijst ons tenslotte terecht en door het prachtige dal van de Isère tussen de Gr inde Chartreuse en de Chaine de Belledonne verslinden we de laatste 60 km. Wij hebben een pakje bij ons voor een dame in Le Sappay boven Grenoble en wilden haar dat eigenlijk vanavond nog gaan overhandigen. Het blijkt echter dat anders is beschikt, want de schemering daalt en wij zullen overnachten op een veld bij Meylan, vanwaar wij een heerlijk uitzicht hebben op de flonkerende lichtjes van Grenoble.

,Tour de France' per Volkswagen 3

Een Duits soldaat uit Offenburg (Baden), die in de slag om Stalingrad in de winter van 1942—1943 als vermist werd opgegeven, heeft thans voor het eerst bericht gezonden aan zijn ouders, in een brief uit Korea, waar hij door de Amerikaanse troepen krijgsgevangen is gemaakt. Hij schrijft niet hoe hij in Korea is gekomen.