Provinciale Drentsche en Asser courant

Er zijn van die ogenblikken in het drukke leven, waarop men behoefte heeft eens met een oud vriend te praten. Niet alleen, omdat zij meer gezien en beleefd hebben dan wij, en ons daar onderhoudend van kunnen verhalen. Maar vooral, omdat zij zo wijs en bedachtzaam zijn, zo mild van begrip en zacht van oor- . deel. Tenminste, zo zijn de oude vrienden die ik het genoegen heb te kennen. Onlangs, tijdens een regenachtig halfuurtje, heb ik met een van hen zitten praten. Hij zag er grappig oud modisch uit, in een melkchocoladebruin jasje met groen geborduurd, maar zijn oogopslag is zo guitig en zijn stem zo bescheiden, dat ik zei: Wat heb ik je in lang niet gesproken: toe vertel mij nog eens wat. Nee, nee, het hindert volstrekt niet of je spraak gebruik wat ouderwets is — wij zijn toch onder ons. Hij liet zich hoffelijk als een oude heer past, niet lang bidden: en hij zal het mij stellig niet kwalijk nemen als ik u er iets van verklap. „Nu dat was een pretje, toen vader voorlas uit de krant dat de koning komen zou. Wat moeder aangaat, die was zo goed niet of zij moest op staan de voet beloven, dat onze vlag in de was zou. Maar daar bleef het niet bij • Het duurda niet lang of de lucht was vol onbestemde geruchten van erebogen, die er zouden komen, en de tekenmeester Sloot zette geheimzinnige gezichten als hij les kwam geven aan mijn zusters, en eindelijk barst de bom en het komt uit, 'lat wij een groot chassinet krijgen boven de voordeur, en er zal geillumineerd worden. En de schoenmaker Oerlemans, die ook verzen maakt (w.*;r.t van hem is dat gedicht op dominee'Boskamp, dat Angenietje de naaister uit het hoofd kent: Blaas nog, Boskamp, tal van jaren op uw evangeliefluit!) de dichter Oerlemans dan komt zich in persoon bij vader aanbieden voor de toepasselijke op- en onderschriften, en het was jammer, maar mijnheer Sloot 7ei, dat het niet meer kon. want dat het chassinet al af was. En het stelde een woedende leeuw voor, maar onze werkster dacht eerst dat het een kip was". Och heden, zei ik: wat zal dat een deining gegeven hebben. Alle schoolkinderen natüuiiijk opgesteld langs de route om met vlaggetjes te zwaaien en de jongelui bij een getrommeld voor een massale sportdemonstratie. Maar daar wist mijn oude vriend helemaal niets van. Nu ja. er was wel iets van dien aard in de pen: „En mijn broer Dolf werd aangezocht om lid van de erewacht te worden, maar dat heeft wat voeten in de aarde gehad om hem dat uit het hoofd te praten, want net om die tijd zat hij voor zijn examen;'maar mijn zusje Marie heeft meegedaan met de meisjes, die bloemen moesten strooien. En dat zal ik nooit vergeten, hoe beelderig zij er uitzag, toen zij in haar witte jurk geheel en al klaar stond om afgehaald te worden...."

Ja, stil eens, zei ik, maar er was toch wel de nodige „koortsachtige bedrijvigheid", waar de kranten altijd zo dol op zijn? Vertel mij niet dat de hele stad niet onderstboven was gehaald en bijgewerkt en opgeverfd en volgetimmerd en — nu ja, zichzelf niet meer was van de peperdure opgepoetstheid? Daar had mijn oude vriend ook al niet van gehoord, alleen: „Op de dag toen de koning zijn intocht zou houden, was de stad haast niet te herkennen van het groen en de vlaggen maar vooral het oude paleis, waar de koning zijn familie een eeuw geleden in gewoond had, leek wel honderd jaar jonger geworden, en iedereen die het zag had er schik in. Want anders waren de blinden dicht en " Ja, ja, wacht eens even, zei ik haastig (want ik wist dat hij verschrikkelijk kan afdwalen, dat gaat zo met oude mensen). Je wilt mij toch niet vertellen, dat er geen commissie van ontvangst was, één en al hoge hoeden en zenuwen, en een afgrijselijk ingewikkeld protocol en al maar recepties en autoriteiten en gedrang en ellebogen en Och nee, daar herinnert mijn oude vriend zich niets van: „Maar ik zou vertellen hoe de koning in de stad kwam, en het paleis was helemaal opgeknapt, en schuins daartegenover had men de hoofdwacht, maar nu waren daar behalve de soldaten ook de schutters, en Grasbeek, de apotheker en Van Pingelen, de goudsmid liepen al maar op en neer, in groot tenue, en die niet beter wist had wel kunnen menen dat het echte officieren waren". Maar de pers, zei ik, de lui van kranten en weekbladen en zo: die stierven toch hopelijk wel van de zenuwen om al de haast en de reportages en die liepen elkaar zeker omver van opwinding? „En om twee uur komt Levi Lamark over het plein rennen; die was zoveel als onderredacteur van het Stedelijk Nieuwsblad, en hij had een pen achter het oor en een grote oranjekokarde op zijn borst, want hij moest voor de berichten zorgen in de buitengewone avondeditie, en hij roept: de koning, de koning! En de wacht komt in het geweer, en de luitenants Grasbeek en Van Pingelen trekken hun degens — maar dat was niet nodig geweest, want Lamark had het rijtuig van de oude juffrouw Krop in de verte voor de koets van de koning aangezien. Maar om vier uur, toen kwam Z M. en zes paarden trokken de wagen. En toen gaf het een gejuich en geroep van: Leve de Koninf»! dat het koude water mij langs de rug liep. En de koning knikte tegen ons — of tegen oom, daar wil ik af wezen — maar zo'n vriendelijk gezicht als hij toen zette en dat voor de koning!" Ik knikte. Dat is tenminste altijd nog hetzelfde gebleven, zei ik- Maar verder — toen kwam er toch stellig een gala-voorstelling en een rijtoer en een aubade en een défilé en minstens tien aanbiedingen van bloemen en geschenken, en toespraken en bezichtigingen

en inspecties ? Hij keek eerlijk onthutst: „En 's avonds kregen wij de illuminatie, en al de erebogen waren tot boven toe vol lichtjes, en toen zijn wij met de hele familie door de stad gaan wandelen. Maar de volgende avond, dat was óók prettig! Toen mocht iedereen vuurwerk afsteken"

Stil maar, zei ik glimlachend. Ik zal je maar weer in de boekenkast terugzetten. Je kunt het ook niet helpen dat je niet wijzer bent, want je praat over dingen van honderd jaar geleden, toen het nog rustig en genoegelijk en eenvoudig was om koning te zijn. Kom daar nu eens om, zou oom Stastok zeggen. SASKIA

Het voorstel van' nationalistisch China om de kwestie Formosa van de agenda af te voeren werd gisteravond door de Veiligheidsraad verworpen. Verder besloot de raad géén vertegenwoordigers van communistisch China uit te nodigen om het debat over de „Amerikaanse agressie tegen Formosa" bij te wonen. Zweden kreeg een nieuw departement en een schok De Zweedse minister van binnenlandse zaken heeft meegedeeld, dat Zweden een speciaal departement zal krijgen voor de bescherming tegen psychologische oorlogvoering. Woensdag is in het land paniek ontstaan door een radio-uitzending over de Napoleontische oorlogen. Gezegd werd toen: „een westelijke mogendheid is Zweden binnen getrokken en zal het dwingen zijn politiek te wijzigen in deze lang verwachte botsing tussen Oost en West." Bij de leider van het programma stromen thans protesten binnen.

4kracHtigep§jnsfillende middelen in 1 tablet Wanneer hevige pijnen U het leven moeilijk maken, neem dan eens CHEFARINE „4". Elk tablet bevat 4 geneesmiddelen, die stuk voor stuk wereldberoemd zijn geworden al» bestrijders van rheumaiiek, menstruatie-, zenuw-, hoofd-, kiespijn enz. CKefarine „4" (Advertentie)

(door onze Mode-medewerkster) Ja, dan wordt het tijd de win tergarderobe van onze dochters onder handen te nemen, want in negen van de tien gevallen zal er wel een nieuwe mantel nodig zijn. Misschien kunt U dit patroontje wel gebruiken. In zo'n getailleerd Prinsesmodelletje met wijd klokkend rokje is elk meisje vlot en keurig gekleed. Hier heeft de mantel een fluwelen kraagje en dito knopen, terwijl ook de rugdeelnaden in de taille met een knoop gegarneerd worden. In de voorste deelnaden zijn steekzakken aangebracht. U heeft voor een meisje van 10—12 jaar ca. 2.25 m. stof van 140 cm breed nodig. U verbindt de voorbanen met de voorzijbanen en stikt de voeringzakken dicht. Zaksplitten rondom afstikken .U zet de achter zij banen aan de achterbaan en sluit de zij- en schoudernaden, waarbij U de rugschouders iets inhoudt. Het beleg wordt naar binnen gevouwen, waarna U de knoopsgaten aanbrengt. Voor de onderkraag wordt de stof schuin genomen. De halsrand naait U tussen de boven- en de -onderkraag. De bo\enmouw, die op ellebooghoogte van voren gerekt en van achteren licht ingehouden wordt, verbindt U met de ondermouw, waarna U de mouw, over de kop iets ingehouden,

met de binnennaad 3 a 4 cm vóór de zijnaad inzet. De voering reikt tot aan het beleg. Maakt U de mantel niet van nieuwe stof, dan kunt U zo nodig in de achterbanen een taillenaadje maken, dat U door een rugceintuurtje bedekt.

De Franse ministerraad heeft h. sloten op het land zowel als in de «.i een „burgerwacht" en mobiele ver" sterkingseenheden te vormen tezer actie van de „vijfde colonne", i ucht " landingstroepen en landingstroepen'• het geval van oorlog of een onmiddc' Hjke oorlogsdreiging. De minister vavoorlichting verklaarde, dat deze eenheden ook tot taak zouden hebben de verbindingen te beschermen en de iaterne orde te handhaven.

(Financieel Weekbericht, verzond door de Rotterdamsche Bank N.V.) Het koersherstel over de gehele linie, waarvan wij in ons vorige overzicht nog gewag konden maken, heeft zich ten aanzien van de aandelen d( volgende Vrijdag nog voortgezet, doch in de daarna nieuw begonnen beursweek heeft de fondsenmarkt een aanmerkelijk minder geanimeerde houding te zien gegeven. Verschil, lende omstandigheden en gebeurtenissen werkten er toe mede, een stemming van afwachten in het leven te roepen; de verdere ontwikteling van de strijd in Korea doet de vraag rijzen naar hare gevolgen os politiek gebied in de eerste plaat; doch tevens naar de uitwerking var. deze laatste via de grondstoffenmarkten op de economische verhoudingen. Voor zover ons eigen land meer in bet bijzonder betreft, bestaat er vooralsnog onzekerheid omtrent de gevolgen van de loonsverhogingen alsmede van de maatregelen tot eredietbeperking en van de discontoverhoging, waartoe enkele dagen je* leden door De Nederlandse Bann werd besloten. Tot dusverre heeft oe beleggingsmarkt geen blijk gegeven van die disconto-verhoging ecn s ' ging van de rentevoet te vei wachtenHet ligt voor de hand, dat onder ce genoemde omstandigheden de omze • ten op de aandelenmarkt een vei mindering te zien gaven in vergelijking met het einde der vorige wee , op Maandag en daarna bleven d belangrijk beneden f 2 nullioen P • dag, terwijl tevens de koersgeimadelden een dalende richtinp gen. Het algemene knn zitb voor o dag nog verheffen tot 156,53 maa daarna ruim 2 punten prijs, v0 ? r K „. troleumwaarden, waarvan aancL - ninklijke de grootste omzetten ten, was de reactie nog gevoeh' nl. van 134,90 tot 131,51. Daarenteg, konden Indonesische waarde naar verhouding goed band met 56,97 na 58.30. De belang^ voor deze soorten, met naI ™ ' in . obligaties, ondervond de guns » - c vloed van het bericht, dat _ meente Bandoeng, op welker j ning 1936 de rente per 1 October^ tot heden in Nederland e n betaald, de coupons per ' 1 October van het thans lopen alsmede, de per 1 October a. ■ baar gestelde obligaties ten ste ;. Nederlands Crt. betaalbaar ]j,i< len, welke aankondiging n ^ de verwachting deed on . '(Baandere Indonesische gemee _ tavia, Semarang en SoerabM») ^ dig op soortgelijke wijze z ver . gen. Overigens bestond geschillende binnenlandsewa spe . langstelling naar aanle L pe ls va " ciale factoren, welke mer ® j, on den gunstige aard waren. & cen ten aand. Walvisvaart enkele P ^ e . verbeteren in verband n» e van de deling omtrent de verk0 ° p nva n? en ' productie voor het thans a p» e gerini de seizoen, welke door d te gen is gekocht voor f 1110 per liep verleden jaar f 925; de pc i Jor {ft doch zakte later JU17 „ 1U . ntullA . Ned. Ford bielfabriek ontmoetten vra jgt de# op tot 1043^%, 101% in. dividend' 1 ;""^ band met de aankondig^-- re;e rve onderneming een divii ^ he> vormt ter hoogte van i- -f „gev"'? aandelenkapitaal, hetgee-^ ^ jjj t had, dat de koers van j ^ steeg, doch ook deze w ' p „ing" ' geheel behouden bli.i ven • t trou"'^ der 3% van "erloren. na ;,6 • reeds een lagere notenn* was tot stand gek 0 ? 1 " ' cr iode ■ ' dag van onze overzie». de markt van een vas . n "la??" j 6 blijk: over het oJ »r openingskoersen reen- ^ M bennen verb-ter't^ kj# vprdere verloop v °,"" blijv' erl ' vrijwel geheel behoude

(Van onze redacteur) Wanneer aan het begin van een cabaret- of variétévoorstelling het toneelgordijn splijt en de conferencier naar voren treedt om met een prettig babbeltje kennis te maken met het publiek, om daarna met een breed gebaar de artisten aan te kondigen, die het programma van de avond zullen verzorgen^ dan is men zo gauw geneigd deze artisten te beneden vanwege de populariteit die zij genieten en die het leven wel aangenaam moet maken. Glimlacheid verschijnen ze ten tonele om hun nummer te brengen, echter vol intense spanning of hun optreden door het publiek wordt gewaardeerd. En wanneer het applaus opklatert aan het eind van het nummer dan is de artist razend bly, want hg weet dat zjjn optreden in de smaak is gevallen. Hij weet dan tevens dat hij een vlotte kans heeft op meer engagementen, op meer voorstellingen, want tenslotte is het daarom begonnen. Een artist is geen filantroop, maar een met beide benen op de grond staand mens die, uitgezonderd dan de topfiguren van het toneel, een harde strijd om het bestaan heeft te voeren. Hij leeft in angst en vreze voor het wrede publiek, dat o zo grillig is in zijn oordeel. Wordt de artist gevierd dan kan hij verder, wordt hy verguisd, dan is het vaak afgelopen met de carrière.

Geld: de ziel van de negotie Toevallige omstandigheden voedden onze weg dezer dagen naar de Artistenbeurs in Amsterdam waar tal van kopstukken (en mindere goden!) van de wereld van de kleinkunst elkaar wekelijks ontmoeten en waar Impresario's rondscharrelen om te trachten een „aardig" programma op te duikelen. Er heerste een geanimeerde stemming in de zaal waar de beurs werd gehouden, en het spreekt wel vanzelf dat we een praatje met een impresario hebben gemaakt, een Impresario overigens die ook op het toneel zijn sporen heeft verdiend en nog steeds verdient. Het is niet zo'n grote kunst, zo vertelde deze toneelman ons, om een goed programma te brengen. Ik heb bijv. pas nog eerv zeer waarderend schrijven ontvangen uit Den Helder waar ik een programma -tnoest brengen. Dat schrijven zegt me evenwel niet zoveel, want er werd niet over geld gesproken, en, kijkt U maar rond op deze beurs, er zijn goede artisten genoeg. Wanneer ik door mijn opdrachtgevers wordt gemachtigd goede artisten te engageren en er wordt niet over gages gesproken, m. a.w. er mag goed geld worden besteed, dan kan ik de beste conferencier, de beste zangeres, de beste accordeonisten en de beste clowns krijgen. Komt er evenwel een exploitant van een zaal bij mij die voor een compleet programma maar zeer weinig wenst te besteden, dan kan ik wel wat brengen, maar dan moet ik een beroep doen op de mindere goden. En wanneer er dan een compliment van het publiek of van de zaalexploitant komt, dan zegt mg dat veel meer. V merkt wel, dat geld nu eenmaal de ziel van de negotie is. Zo is het in het zakenleven, zo is het ook in het artistenleven. U komt uit Assen? Ukomt uit Assen? Daar heb ik verschillende malen gewerkt, zelfs nog zeer onlangs. Was die artist die in dat gezelschap optrad, dan geen zoon van U? Weineen, dat was ik zelf. Tja, en nu weet U natuurlijk ook waarom ik mijn hoedje op het toneel niet van het hoofd nam. De een werkt met 'n pruik indien hij door de haren heengroeit, de ander tracht een minder dichte haardos te camoufleren door bijv. zijn hoed op te houden. Nou, dat heb ik die avond in Assen ook gedaan. Het was trouwens jammer, dat het publiek niet in groter getale was opgekomen. Kijk, daar hebt U nu drie clowns, Rexis, Borano en mr Swips. Zou U niet zeggen hé? Nee, dat zouden we inderdaad niet zeggen. Rexis, de man die een wereldvermaardheid heeft als muzikale clown, stond rustig bij het buffet te praten, grijs colbertje aan. Vlak in de buurt stond Mr. Swips, een wanordelijke grijzende haardos, licht regenjasje over de schouder, rustig afwachtend de dingen die zouden komen. Want daarvoor was hij natuurlijk tèr beurze gegaan. Ha, die Bob. Kom er evenbij zitten. Even voorstellen. Het was de bekende humorist Bob Nelson, de man met het prettige gezicht, die reeds tal van malen in Drenthe's hoofdstad was en steeds op een succesvol optreden kon bogen. Tja, goede programma's? Dat is een kwestie van betalen. We moeten bijna allemaal uit Amsterdam komen en hebben een huishouding. Van de wind kunnen wij nu eenmaal ook niet leven. prettig werken in Assen trouwens. Laten we zeggen „tot ziens". Ik heb voor deze winter reeds gecontracteerd in Uw woonplaats. Kijk, dit is de man van The Rio's, de band die Zuid Amerikaanse rumba's en tango's zo voortreffelijk brengt. Wilt U een foto van ons? Twee mannen en een vrouw, breedgerande hoeden, exotische costuums, prettige mensen zo op het plaatje... doch ook als „burger". Nou, we hebber het grelukkig druk en ook de laatste tijd veel successen. We hopen ook nog in Drenthe te komen. De kleins man! En daar hebben we Charles, de kleine man op de grote bal die zo langzamerhand een bekende verschijning in Assen is geworden. Zeldzaam prettige kerel, nimmer verdriet altijd vol optimisme. Gezellig een tijdlang met hem zitten praten en even

later wist hij ons reeds te vertellen dat hij een engagement voor Assen in de zak had. Tijdens een dansavond kom ik met de grote bal. Komt U ook kijken? Vast en zeker Charles! En dan komt Rodi Roeters tinnen, de leuke sneltekenaar die ook zo handig met „des duivels prentenboek" weet te manipuleren. Geen „flodderdas" nu, doch een serieuze boord om met een even serieuze das. Hij is er slechts evèn, spreekt met enige impresarios en verdwijnt weer. Menno Grondsma, de prachtige imitator is er ook en bij hem aan het tafeltje zit Rodi Roeters, met 'n klein meisje, waarschijnlijk zijn dochtertje op de knie. Kijk die mannen toch es rustig zitten praten. Wat een verschil deze mannen op het toneel of zo in het dagelijks leven. Cees Pruis, de bekende liedjeszangers is er ook en aan de andere zijde van de zaal staat Line de Vries, de zingende accordeoniste-pianiste. Wat een gitzwarte

haardos, doch wat weer een verschil, deze artiste gekleed in een charmante avondjapon op het toneel, of zo, eenvoudig doch smaakvol gekleed ter beurze. Kind van de Jordaan Ziet U wie daar binnenkomt? Ja, dat is Willy Alberti en bij hem is Eddi Canzoni. Precies. Die Willy Alberti is echt een kind uit de Jordaan. Hij heeft 'n mooie stem en reeds als kind brak hij de harten van de Jordaners. U weet, dat is een licht ontvankelijk volk. Nou, ze waren wég van hem. En hoe gaat het dan, verder? Hij kreeg een engagement voor een klein bedragje, hij klom wat hoger op de trap van de kleinkunst, hij kreeg een contract met het Asta-theater, en nu is Willy een gevierde artist, die optreedt als de Napolitaanse zanger. Dan ziet U daar verder afgevaardigden van de accordeonbands Corita's. Rocardi's, en Jac. Smith'c Company, bands die een uitstekende naam hebben. Ze zijn allen uit de Jordaan afkomstig, want daar houden ze nu eenmaal van accordeonmuziek. .Verder komt daar juist binnen Woodson Harry, de man met de lachende benen, maar hij loopt werkelijk gewoon hoor. Bemiddeling voor artisten Aan een der wanden prijkt een aankondiging van het" Rijksarbeidsbureau voor „bemiddeling voor artisten en musici". Wordt daar veel gebruik van gemaakt, zo vragen we. Och nee, zo luidde het antwoord. Tenslotte is dit een wereldje op zich zelf. Ik stel me voor dat het Arbeidsbureau voor alle beroepen uitstekende bemiddelingsdiensten verricht, doch het is bij ons toch wel iets anders. Een zaalexploitant kan natuurlijk naar een Arbeidsbureau gaan om artisten te engageren, doch dat wordt maar zeer weinig gedaan. Men gaat liever ter beurze, men gaat liever eenq praten met een impresario die precies weet welk vlees *hij in de kuip heeft, die ook precies weet wat elke

artist waard is Het Arbeidsbureau zal wel kunnen bemiddelen voor een alleenwerkend artist ( een accordeonist, een pianist, desnoods een humorist) maar om een compleet programma te verzorgen gaat men toch liever met mensen van het vak praten. We hopen nog eens in Drenthe, in Assen te komen. Denkt U aan mijn hoedje? Laat het publiek niet te gauw denken, dat het „maar een slecht programma is", laat men er ook eens aan denken welke moeilijkheden soms overwonnen moeten worden. Ook wij moeten verdienen!

Generaal Mac Arthur heeft Vrijdag Seoel officieel aan de aanse president, Syngman Rhee, overgedragen. Mac Arthu r Zuidlt0f f de tijdens de plechtigheid van de overdracht dat 58 lande/ ^Afgestaan „in een geestelijke afkeer van de opmars van het i ^ 3ren °Psche communisme". ^ r ' la Üsti. „Dank zij een barmhartige voorzienigheid hebben onze st " ten, strijdende onder de standaard van die grootste hoop en' ac!lvan de mensheid, de Verenigde Naties, deze oude hoofd s t ai j lllS ' lira ^ rea bevrijd. VaB Ko.

„Zij is bevrijd van het despotisme van het communistische bewind en haar burgers kunnen opnieuw leven onder het bewind van die onveranderlijke levensopvatting, welke onoverwinnelijk trouw blijft aan het inruimen van de eerste plaats aan de individuele vrijheid en persoonlijke waardigheid". Aan het eind van zijn toespraak verklaarde de generaal: „Mijnheer de president, mijn officieren en ik zullen thans onze militaire plichten weer opnemen en U en Uw regering overlaten aan de vervulling van Uw burgerlijke verantwoordelijkheid". President Syngman Rhee deed tijdens de plechtigheid van de overdracht een beroep op de Noord-Koreanen zich over te geven. Hij zei, dat er „nog een hevige strijd voor ons ligt", maar dat de Zuid-Koreanen „geen politiek van meedogenloze wraak zouden volgen". Aan het einde van de plechtigheid decoreerde president Rhee generaal Mac Arthur met de orde van militaire verdienste eerste klasse. Voordat de plechtigheid begon verzocht Mac Arthur de aanwezigen op te staan „het gebed des Heren" met hem mee te bidden. Luit.-generaal Walton Walker, die het bevel voert over het achtste Amerikaanse leger, luit.-generaal George Stratemeyer, die het bevel voert over de Amerikaanse luchtmacht in het Verre Oosten, en andere hoge officieren waren aanwezig. De plechtigheid werd gehouden in het Doeksoepaleis, nadat generaal Mac Arthur en president Rhee in een optocht door de straten van Soel waren gereden, waar zij door Koreanen werden toegejuicht.

50 000 doden Op verschillende plaat«, stad wordt nog geschoten" va « ie oprulmingswerk is reeds ' ^ a *r hHonderden omgekomen hn,.» gonfl * gen onder de bergen puin helft van de stad is geheeïv ïna : ' De straten zijn een %erw a van verwoeste huizen e n masiï liggende telefoonpalen. Ver sprel; Officieren van de' i» geheime dienst schatten* cht inwoners van Seoel om h«t ï D ' 0: " : gekomet. 20,V)0 anderen de Noord-Koreanen, vooraan» politieke redenen gedood ^5* C: " Noord-Koreanen zouden 20 000 sen meegenomen hebben naar « genkampen ten Noorden van de D» m®. breedtegraad.