Provinciale Drentsche en Asser courant

(Van onze correspondent Robert Kiek) ■ Van Trygve Halvdan Lie zou men kunnen zeggen, dat hij er — als Mozes — naar streeft zijn kudde naar het beloofde 'land te leiden. Dit ideaal is, letterlijk, van verdere strekking dan de a.s. verhuizing van zijn 3000 getrouwen van het O.V.N.-secretariaat van het landelijk Lake Success naar het steedse (en architectonisch weinig geïnspireerde) gebouw in het hartje van New York, dat reeds de bijnaam van „honingraat" heeft verkregen. Want Trygve Lie gelooft in de Verenigde Naties als Sir Stafford Cripps in ascetisme. Voor Lie is het „beloofde land" een maatschappij, waarin de wereldorganisatie niet alleen optreedt als arbiter van internationale geschillen, maar tevens over het mechanisme en de mankrachten beschikt waarmee het aggressieve hartstochten ogenblikkelijk kan doen bekoelen. Daarachter ligt dan nog de phase van de O.V.N. als wereldregering, doch die schijnt nog generaties verwijderd.

Russen kregen hun zin Wil men de vraag van Lie's aanblijven of heengaan bezien als een juridisch probleem, dan komt men niet tot een duidelijke conclusie. Het Handvest van de O.V.N. is uitzonderlijk vaag over de benoeming van de Secretaris-Generaal „door de Assemblee, op voorstel van de Veiligheidsraad". Juridisch kan men zowel het standpunt verdedigen, dat het Russische veto over Trygve uitgesproken het einde van zijn ambtstermijn betekent, als de stelling dat de Assemblee — die vijf jaar geleden zijn ambtstermijn bepaalde op 5 jaar •— dit veto kan negeren door die termijn met een aantal jaren te verlengen. Daarmee is tevens het probleem Lie teruggebracht tot haar zuiverste proporties: een politiek vraagstuk. Er schuilt een dosis ironie in het feit, dat vijf jaar geleden de Russen met een veto dreigden, tenzij Lie als Secretaris-Generaal zou worden benoemd. Doch dat was tijdens de bruisende en optimistische besprekingen in San Francisco, toen het Kremiin in die sfeer van samenwerking niet met de nieuwe sabel wilde ratelen. Ditmaal bezigden de Russen hun veto daadwerkelijk om Lie uit deze positie te stoten. In 1945 hadden de Westelijke geallieerden de voorkeur gegeven aan Lester B. Pearson, de huidige Canadese minister van Buitenlandse Zaken. De Russen achtten deze be' noeming niet in overeenstemming met de „neutraliteit", die zij van een Secretaris-Generaal verwachten en kregen hun zin. Uitgebreide bevoegdheden Het is deze „neutraliteit" van Trygve Lie (en van de positie van Secretaris-Generaal in het algemeen), die de afgelopen jaren reeds aanleiding heeft gegeven tot uitvoerig debat. In tegenstelling tot de oude "Volkenbondsorganisatie, wier Secretaris-Generaal louter de functie had van „administrateur", leider van het apparaat van archief tot zaalwachters hebben de Verenigde Naties de functie van haar Secretaris-Generaal doelbewust uitgebreid. Men deed dit door de clausule van artikel 99 van het handvest, bepalende: „de Secretaris-Generaal mag iedere aangelegenheid onder de aandacht van de Veiligheidsraad brengen, welke naar zijn oordeel de internationale vrede en veiligheid in gevaar zou kunnen brengen". Daarmee vermeed men het bezwaar, dat vele landen tegen de Volkenbonds-opzet hadden gekoesterd, nl. dat de organisatie machteloos was op eigen initiatief iets te ondernemen voor het behoud van de vrede en moest afwachten tot (en of) een harer leden een kwestie van vredesschending zou opbrengen. De nieuwe bevoegdheden van de Secretaris-Generaal brachten met zich mee, de ontwikkeling van een eigen standpunt van de wereldorganisatie. Trygve Lie heeft dat — zeker onder de leden van zijn secretariaat — krachtig gepropageerd. En keer op keer heeft hij de afgelopen jaren de gelegenheid aangegrepen, om zijn prerogatief uit te oefenen. Hij deed dit o.a. in 1946, toen de Veiligheidsraad zich bezig hield met de (later ingetrokken) klacht van Iran tegen het falen der Russen, om overeenkomstig het bestaand tractaat hun troepen uit Azerbeidzjan terug te trekken. Het meest recente initiatief op dit gebied was echter Lie's reis naar Moskou, in het begon van 1950, waarin hij Russische steun vroeg voor zijn vredesvoorstel, dat hij daarna in andere hoofdsteden voorlegde, inclusief aan President Truman en Dean Acheson. In die dagen was Lie 1'enfant chéri van Moskou. Doch dat veranderde zienderogen, toen de Secretaris-Generaal onmiddellijk na het uitbreken van de Koreaanse oorlog het initiatief nam, om de leden van de wereldorganisatie te verzoeken troepen en hulpmiddelen af te staan voor de strijdkrachten der O.V.N. Had Lie ten aanzien van zijn Russische reis de Westelijke geallieerden ernstig geprikkeld, nu is het bewijs geleverd, dat het Kremiin met zijn voormalige protégé heeft afgedaan. Voortgekomen uit een arm Noors gezin Kan men hiermee tevens de conclusie trekken, dat Lie zijn functie zo oprecht, „neutraal" en onpartijdig heeft uitgeoefend als slechts menselijkerwijze mogelijk was en derhalve een eminent Secretaris-Generaal is geweest? Daarover lopen de meningen sterk uiteen. Lie heeft zich n-1. door zijn vaak botte bonkige houding meermalen vijanden verworven. Hij is daarbij — zoals men van de man, die in 1945 het ideale compromis tussen Oost en West scheen, moet verwachten — sterk en uitgesproken

georiënteerd naar de linkerzijde. Lie kwam uit een arm Noors gezin. Na de dood van zijn vader, een timmerman, moest eijn moeder kamers verhuren, om het gezin in het leven te kunnen houden. Hij was een matig student en het nut van zijn juridische studie kwam eerst tot zijn recht dank zy Lie's contacten met de Noorse vakbonden. Als minister van Justitie raakte hij, niet steeds op de de meest elegante wijze, verwikkeld in de geruchtmakende Trotski-affaire In opdracht van Lie werd Trotski, die in Noorwegen asyl had gezocht, een tijd lang ineommünicado gehouden, brieven werden onderschept, gecenSureerd,

onderdrukt en tenslotte liet Lie hem in het geheim naar Mexico uitwijzen. Lie was minister van Scheepvaart, toen hij met de andere leden van zijti Regering In 1940 naar Londen vluchtte. Zijn contacten met andere geallieerden in dat tijdelijk feut rum van Europa moet men 'Kien als de voornaamste redenen voor zijn internationale bekendheid. Hij moge een ervaren rot in de politiek zijn —- „ hij is iemand löet de boeren-slimheid maar ook met de achterdocht van het platteland", kenmerkte een politicus de Secretaris-Generaal — een cultuurdrager is hij zeker niet. Zijn voornaamste genoegens 2ijn eerder jagen en vissen dan de vreugden des intellects. Hij beschikt uiteraard over een enorme mate ervaring. Zijn oordeel over derden kan scherp en zelfs ruw zijn, doch wie eenmaal zijn vertrouwen heeft gewonnen, ontmoet in hem de mildere mens. Hij is zeer gevoelig, emotioneel en steuat, bv. met de grootst mogelijke energie de campagne van het Rode Kruis, dat de leden van het Secretariaat heeft gevraagd bloed te Willen geven voor plasma ten gebruik® in Korea. De vordering van de bouw van het nieuwe O.V.N-tëhuis heeft in ieder stadium de voortdurende aandacht van Lie gehad. Veel progressieyen in secretariaat U.N.0. Er is geen twijfel, dat Lie. zijn stempel op het secretariaat "heeft gedrukt. Dit komt o.a, tot uiting door de uitzonderlijk sterke vertegenwoorging van wat men in ons land noemt „progressïvisten" in het secretariaat De links-vooruitstrevende elementen zijn er in aanzienlijk sterkere mate vertegenwoordigd dan de liberale en conservatieve groepen — hetgeen men overigens kan zien als een afspiegeling, zij het een geaccentueerde afspiegeling, van de politieke verhoudingen over de gehele wereld. Of Lie zal aanblijven of niet: zolang de bevoegdheden van het Secretriaat der O-VJV, nog nader zullen moeten worden uitgewerkt, eerder door precedent dan op de basis van de summiere regels in het handvest, zal deze functie er één blijven van haken en ogen. Wie de grootste gemene deler moet zoeken van hetgeen 60 mogendheden verlangen en daarbij nog een contructieve gedragslijn wil aannemen en leiding wil reven, behoeft wel iets van de Olifantshuid en de forse gestalte van Trygve Lie. De witte raaf, die Oost en West tot tevredenheid stemt, is nog niet komen aanvliegen.

Moordenaars van A. M. de Jong berecht De Bijzondere Raad van Cassatie verwierp Woensdag de beroepen ingesteld door de twee voormalige S S-ers, de 34-jarige LambertuS T. vati Oog en de 36-jarige Daniël Bernhard beiden uit Amsterdam, die cassatie hadden aangetekend tegen Öe sententie van het Amsterdams Bijzondere Gerechtshof waarbij zg ieder tot $0 jaar gevangenisstraf met aïfrek werden veroordeeld. Aan deze tweè requirantèn was als voornaamste punt, de moord op de schrijver A. M. de Jong ten -laste gelegd. In 'de avond Van 18 October '43 werd A. M. de Jong in koelen bloeide tfoor Van <5. en B. rfp last vato Lagës, in de gang van 4ijn wofiirtg doodgeschoten. Na de behandeling van deze zaak voor de Bijzondere Ra-ad van Cassatie cowclMdeerde de procwewr fiscaal vier weken geleden eveneens tot verwerping van beroep. K.L.M. als levensredder

TRYGVE LIE verwikkeld in problemen

Voor ideale reiniging van elk kunstgebit, ook plastic !! Tast de natuurlijke kleur van Uw kunstgebit niet aan! Een PRODENT product, dus primal ( \dvertentie) M P 395

Zaterdag wordt een belangrijke dag voor 250.000 leerlingen van tal van onderwijsinrichtingen in ons land. Dan zullen hun namelijk door de leerkrachten bestelenveloppen worden uitgereikt met zakjes „kinderpostzegels 1950" en mapjes dierenkaarten, kinderkaarten, kersten nieuwjaarskaarten, waarop zij tijdens een huis-aan-huis-actie, genaamd „door het kind-voor het kind" gedurende vier dagen bestellingen zullen opnemen. Op ieder adres, waar een bestelling werd geplaatst, zal een biljetje worden afgegeven, dat op raam of deur kan worden geplakt. Na 13 November zal het bestelde aan de genoteerde adressen worden afgeleverd en zullen tegelijkertijd de verschuldigde bedragen worden geïnd.

Het valt dus te verwachten, dat dezer dagen een blonde krullebol of een meisje bij u aanbelt en u vraagt of u ten bate van het arme, het zwakke, het blinde, doofstomme of gebrekkige kind een bestelling aan zegels of kaarten wilt opgeven. Er zal iets van overtuiging stralen uit die vragende blauwe of bruine ogen, want de meesten van deze kinderen weten waarvoor ze uitgaan. Ze hebben de film „Die anderen...." gezien, welke het comité voor kinderpostzegels heeft laten vervaardigen om oningewijden te tonen voor wie de opbrengst der Kegels en kaarten bestemd is. Doorgaans hebben ze daaraan met gedacht, maar nu beseffen ze duidelijk^ dat in circa 350 instellingen, tehuizen en gestichten in ons land 50.000 kinderen verzorgd, verpleegd, onderwezen of geschoold worden, die niet als zij vrolijk kunnen robbedoezen, spelen, klauteren, die niet zo gemakkelijk kunnen leren, omdat ze., lichamelijke gebreken hebben, blind zijn, of niet kunnen horen, of geestelijke dermate beschadigd zijn, dat zij niet geheel normaal reageren. De kinderpostzegel is in Nederland langzamerhand een begrip geworden. Wanneer er sprake is van een jubileumzegel, dan moge even worden gememoreerd, dat in '23 voor de eerste maal een weldadigheidszegel uitkwam. Aan de schoolverkoopactie „Door het kind ■*— voor het kind" nemtn deel leerlingen van inrichtingen voor

gymnasiaal, voorbereidend hoger, middelbaar, nijverheids, uitgebreid lager, voortgezet lager en lager onderwijs (van de 5e klas af). Vorig jaar duurde de voorverkoop door de schooljeugd een week. Zij bracht 1,400.000 bestellingen bijeen tot een bedrag van f 400.000.—. Dit jaar heeft men in overleg met de onderwij «autoriteiten deze termijn teruggebracht tot vier dagen. Onder de klassen, die deelnemen aan de verkoopactie, zullen prijzen worden verloot. Zo onder meer een 'reis van 14 dagen naar Zwitserland of een vacantie van 14 dagen in Nederland, een aantal schoolreisjes, en een radiotoestel voor schoolgebruik. Scholen of klassen, die om een of andere reden niet kunnen meedoen aan de verkoopactie, kunnen meedoen aan de plak-actie, verbonden aan de St. Nicolaas-luisterwedstrijd „Voor het Kind", die op 20 November zal worden uitgezonden.

De Indonesische arbeiderspartij, de Partai Buruh Indonesia, heeft zich aangesloten bij de Indonesische communistische partij. Volgens de Indonesische radio werd dit gisteren door het bestuur van genoemde partij bekendgemaakt.

J' door ANTHONY VAN KAMPEN r

Ik I:an my nauwelijks iets voorstellen, dat spannender, Opwindendèr, emotioneler is dan zich per vliegboot langzaam laten Vöortdeinen op en door de luchtlagen boven Centraal Nieuw Guinea,, mét boven atich het onwezenlijk-harde blauw van het universum, het heelal, èn onder zich de woeste aarde der papoea's. Misschien de wildste, ruigste, vaste materie op deze planeet. Wie eenmaal de gelegenheid had over dat terra incognita, dat onbetreden gebied van het hart van dat enorme eiland, te vliegen, die vergeet de beelden, die hy zag nooit meer. Die zal zich deze momenten tot de laatste dag van zijn leven blijven herinneren, omdat hij geconfronteerd werd met iets groots, iets onbeschrijflijks, iets waarvoor men een bijvoeglijk naamwoord zoekt, dat in verre verten een aanduiding van de sfeer van dat alles geven kan. En men vindt alleen dit woord: kosmisch.

Enkele weken geleden schreef do dichter-schrijver Jan Greshoff in een Nederlands weekblad, dat de wereld nu «o klein is geworden, dat er geen vluchthavens, verborgen oasen en romantische droomeilanden meer bestaan. Hij betreurde dat. Ik ben er zeker van, dat Greshoff nooit over Nieuw Guinea vloog en er nooit in de jungle doordrong. Wat hij beweert dat verloren ging, zou hij daar hebben geVonden. Opwindend en emotioneel! Zó was dat vliegen boven Centraal Nieuw Guinea. Met boven ons het eeuwig verhulde geheim van het peilloos en onmeetbaar heelal, en daaronder het even verhulde en even peilloze mysterie van een onbekend gebied. En welk een gebied! Het beeld, dat onder de vliegboot voorbijtrekt, roept herinneringen op aan boeken die men eens las en aan films die men eens zag. De boeken: de jungle-stories van Rudyard Kipling Rice Burroughs en Rider Haggard. De films: Lost Horizon, De Maangodin, Trader Horn. Dat land is maanlandschap en tropische Wildernis tèzamên. Daar Ziet men paars eft rossig gekleurde bergplateaus, ontstaan na vulkanische uitbarstingen. Daarnaast verheft eich het oerwoud: een gesloten eenheid, een massieve barrière, die ondoordringbaar Iflkt en in feite ook vrijwel ondoordringbaar Is. Soms verdwijnt dit al' les, maanlandschappen en jungle. Èen baaierd van nevel schuift zich tussen het toestel en de aarde en het vliegtuig maakt de indruk van een vlieg; die probeert een witbesneeuwde helling van de Himalaya te passeren. Want zo compact, zo wit en zo rul kan de nevel zijn, die plotseling het toestel inkapselt. Als namen de goden en demonen van Nieuw Guinea wraak over zoiets profaans ën rustverstorends als een vliegtuig. Misschien is hen 't eerste dat op deze plaats ronkt sinds de Tijd begon. Vreemd Nieuw Guinea Maar dan slaan de sluiers mist en nevel weg en opnieuw ligt daar onder ons de aarde: zo woest en zo ledig als men dat leest in het eerste bijbelboek, dat van Genesis. Wat hieronder ligt, is Genesis! Even braak, even pril, even ongeordend als vóór de Eerste Dag. Hier ziet men walmende dalen, daar rotspartijen en naast elkaar rijende bergcoulissen; en weer

op andere plaatsen de donkere slagschaduwen van het oerwoud. De zon boort zich door de nevèl heen en valt in schuine balk-diagonalen in de jungle. Het is alsof hemel-arbeiders bezig zjjft daar trappen neer te zetten, waarlangs direct de Maker van dat allés Bal afdalen om dê sterten bij de stenen te voegen, de wateren bij de Wateren en de bossen bij de bössén. Dampend, walmend, kokend ligt Centraal Nieuw Guinea onder ons. Nieuw en jong en pril. Huiveringwekkend jong en huiveringwekkend nieuw. De wereld, Europa, het WèSten

ze zijn oud en gêvortfid en klaar. Maar dit lahd, waarop de liohtdiagonalen als reuzenvingers vóortschuiven en voorttastên, in ijlende vaart door de ijlende nevels die er door en er langs schieten, is nog ongeboren. Het bevindt zich in gtatu nascendi, in staat van geboorte, Zo droomt en fantaseert men dan voort, zittend achter het Onbreekbaarglazen reuzenoog, de blister, van so'h vliegboot. En dan denkt men: en de mensen daar, die ergens moeten Wonen tussen die tastende lichtbalken, terzijde van dat rosse maanlandschap en die donkere oerwoudspélonken ? Waar zijn zij, ën waar leven zij en hoe leven z^j? De Verboden Rotsen Men spreekt in deze dagen over Nieuw GUinea alsof men dat land kent, en men spreekt over de mensen, alsof men hun woonplaatsen weet en hun getal. Noch het een weet men, noch het ander, Wonen er een millioen mensen tussen die rotsen, in al die valleien, achter al die plateaus? Of zyn het er twee millioen? Niémand die het weet. De mensen daar zelf, de papoea's, wel het alerminst. Men vliegt over dat land en dan ervaart men plotseling dat men er wel over kan vliegen, muar dat de geheimen daaronder in het verborgene blijven.

Soms is daar een kampéóg, bewoond döör een paar honderd mensen. Verderop weer een paar dorpen. Maar dan sluit zich de wildernis en wat daaronder leeft en vegeteert daarvan weet men niets. Nog g-eën duizend vliegtuigen kunnen dat doorgronden. Men kan alleen fantaseren over datgene wat zich in dat donker hart van Centraal Nieuw Guinea afspeelt, tussen de brokkelige, wilde kusten van dat eiland e» dè bergmuren die §000 meter omhoogstreven, en wier tappen sQn bedekt met eeuwige sneeuw en eeuwig ijs. Drëigend, somber en massaal steken de uit steen gebalde vuisten uit de aarde vah het eiland, èn iédere Vuist is als èen laatste waarschuwing aan hen, diê de möèd zouden "hebben zó ver te gaan, Zó ver... tot waar dè papoea's hun eigen bergen de naam geven van „De verboden Rotsen". Een naam op een pakje Playtrs Wij viegen Voorb ; J De Verbóden Rotsen êh keerden terug naar de kust. Een lange tocht, steeds over niéuwe maanlandschappen, steeds over nieuwe bergcoulissen, over ahdêrè gebieden Van hêt land Uit Gèhêsis. Bergtoppen., kalis als siiverigeslingers, verdwijnend en weer terugkerend, stèëds opnieuw, valleien en plateaux; kale, naakte bergen en oerwoud van horizon tot hori* zon, Nooit vergeet ik die êne toch , dwars over het eiland. Die tocht ond ®^ iets en boven iets dat sterk aan kosmos verwant is. Eenmaal wees m'n gids in de yerte. En Omdat men elkaar zo moeilijk verstaat in de buurt van dê dof-loeie motoren van zo'n vliegboot, na» y f bovenkant Van e'n PlayerS Schreef daarop dat ene woord, da op dat ogenblik niéts 2êi, tnaar " over éénmaal in de lange P loze nachten in hét heetste Nieuw Guinea merkwaardige ding Verteld kouden worden. ,.,-emde Ben vreemd wóórd, êêfl. j ge . nkam. Rên naam die men, eênm ^ zien, niet zo licht meer vet g • «jh woorden die zich, v0 ^ me n, maal gezien, terstond vastkl enS . inkervén in het breifl van m Zo was dat woord. Dat woord was dê naaffi ^"„dervallei. Eén van de tienta! '®1' a kent den valleien die Nieuw G ee yen en waarvan sommige nog pozijn met geheimenis, hi^Ste toéV &l mantiek. Een grote vallei, j val . ontdekt en nog onb ® tr ® d ' n West en. of lei, wier naam hier in het njets Waar elders ook in de wei • ^ zegt. Een vallei, wier naa " 1 s iech ts bergstammen in de^ omg;e ' il k L Omfluisterend wordt uitgcspi" _ „ e beudat men die vallei vréest. V g. er is ren vreemde dingen Gee ". be gel ei * bereid de blanke daarheen t dra . den, En de Dajaks, de ^ magers op Nederlandse exp® ze ifg ken liever rechtsomkeert. jnoed Ambonnezen, wier pefsö ,-Hfelachin driehonderd jaren nóo' ^, njet z 6 tig was, gaan eigenlijk n Ver. t ., , rte z war te ; Die naam ^tónd met , ' van da' beverige letters op de ia pakje PlayerS géschreven. En dit was dê fiaanl ■ Shangri-la

Hetzelfde tafereel dat wij kortgeletei nog in Zui-d-Korea zagen, speelt zich thans in "Indo-China af. Lange rijen inwoners van Lan?^ Speelt ten met enkele schamele bezittingen hun woningen, op wee n** Verla ~ ger oorden, daar een hevige veldslag tussen Indo-Chinp^^t Veili " de communisten dreigt. e tr0( $ e n en

Gefteraal Franco is per vliegtuig voor èen bëZöëk vèïi tieh dagen aan Spaans West-Afrika en de Canarische eilanden uit Madrid vertrokken, vergezeld van zijn vrouw, de minister van binnenlandse zaken, de teiinister van industrie én handel'on dê -minister van openbare werken.

Koning Faröek Van Egypte is met zijn jacht te AleJcandrië aangekomen na een Vacantie in Europa. Ëen petitie van alle oppositiepartijen, waarin voor een revolutie wördt gewaarschuwd, wacht hem.

Wordt niet oud voor Uw tijd Afstellen kunt gij het niet, maaruitstellen wel! Laat stiaSMfteid en stijfheid niet de baas worden over Uw spieren; laat rheumatiek U niet belemmeren in Uw bewegingen. Loop rechtop en niet gebogen door pijnlijke en stijve gewrichten. Reeds 3 geslachten roemen Akker's Kloosterbalsem als snel pijnstiivèria 'en araeewa wettcena wrijfmiddei bij Hièiimatiak, spierptjfi, spit, en lendenpijn en bovendien ais zuiverend en genezend bij wonden van allerlei aard. Één balsem in de ware zin des wöords, waarvan men dan öók algemeen zegt'; «Geen goud zo goed". (Advertentie)

Soe duur 'het leven i s fe ewo . den besèft men eerst goed, Wan ~ neer men zich realiseert Jj? Wijzen men voor de oorlog vóór EuST""* In onderstaand lijstje vindt men 6 J£ 1Jzen van een aantal tevensmiddelen, zoals die ïn Juni van dit jaar goldeii en daarachter tussen haakjes de prijzen in het eerste half jaar van 1938: 8Ö0 gr. wit waterbrood thuis bezorgd 37 C ii 18): kruinbrood thuis bezorgd 26 "è. <ï%)ï bruine bonen p er pond 40% c. (11%); groenè erwten per pond 27y 2 c. (9y 2 )> havermout per porfd 24 e. (li)rijst per pond 47 c. (11); suiker (kristal) per pond 38 c. <23)zout per pond 11 c (5) ; koffie per pond f 2.01% (49); thee per pond f 3.90 (f 1.30); margarine per pond 68 (52); roomboter per pond f 2.38 (78%); slaolie per flès f 1.82 (90); reuzel per kg f 2.23 (87%); varkenscarbonade per kg f 3.47 (f 1.24); volle melk per mè'r 21 c. f12) ; rode kool St) c. (7%); sinaasappelen per kg f 1.09 (27%); gerookte paling pèf kg f ?.5Ö (ï 1.9Ö).