Provinciale Drentsche en Asser courant

(Van onze Haagse redacteur) pit jaar hebben zich zevenduizend Nederlanders in Canada gevestigd eri in 1950 zullen het er tienduizend zijn. Bovendien zijn de V. S. bereid 3153 Nederlandse landverhuizers toe te laten. Dan zullen er landgenoten naar Australië trekken en naar NieuwZeeland, naar Brazilië en Argentinië. Al dezen zeggen over het algemeen het geboorteland voorgoed vaarwel, zij snijden alle banden door, zij zijn verloren voor de Nederlandse zaak, hun kinderen zullen een andere nationaliteit hebben en een andere taal spreken. Daarom zit er iets betreurenswaardigs in massale verhuizingen naar verre landen. Toch mogen wij, achterblijvers, geen verwijten naar de hoofden der moedige trekkers slingeren. Als dit land geen toekomst biedt voor al de kinderen van deze en de volgende generaties, dan hebben de ouders het volste recht elders voor hun nazaten een bestaan op te

bouwen. Voor dat doel is Canada wel het meest in trek. Het biedt de beste kan6en, omdat het de hand houdt aan een eenvoudig maar doeltreffend systeem om de nieuwe bewoners op het paard te helpen. De immigranten zijn verplicht hun loopbaan te beginnen ais knecht bij een Canadese boer, waar zij 45 dollar per week plus de kost verdienen. Na drie of vier jaar zijn zjj dan in staat op redelijke voorwaarden een boerderij te kopen voor een 7000 dollar. Bovendien zijn zij in die tijd volkomen geassimileerd en kennen zij de grond, het werk en alles wat erbij komt kijken, volkomen. Het percentage, dat op deze wijze te werk gaat en aan toch niet slaagt, is zeer gering. Over het algemeen kan men zeggen, dat een landverhuizer, die naar Canada trekt, niet slechts de kans maar vrijwel de zekerheid heeft een goede boer te worden met een flink eigen bedrijf. Canada laat vrijwel uitsluitend boe. ren toe Andere landen ook wel ambachtslieden. de intellectuele beroepen bieden geringe kansen. Regel is dat driekwart van de Nederlandse landverhuizers uit boeren bestaat. Er zijn sinds de oorlog nu ongeveer 36.500 landgenoten voorgoed naar de vreemde getrokken en er zijn nog geen 200 teruggekeerd. Konden die niet aan de slag komen ? Meestal wel, maar het heimwee van

bloemen, die toch echte natuurproducten zijn en geen nare namaakbloemen. werkzame manlijke Nederlanders van 1930 tot 1947 is toegenomen van 530.000 tot 560.000. In verhouding tot de groei der bevolking betekent dat een achteruitgang. In verhouding tot de hoeveelheid beschikbare grond — er is door inpoldering van gedeelten van de Zuiderzee een kleine 70.000 hectares meer beschikbaar gekomen — betekent het toch nog vermindering van het aantal

hectares per man, d.w.z. verarming. Die verarming mag beslist niet verder gaan. Meer inpoldering is mogelijk, maar in onvoldoende mate om a an de landhonger te voldoen. Daarom is boeren emigratie noodzakelijk geworden en zolang de wegtrekkenden geen kans hebben een bestaan binnen de grenzen van het koninkrijk op te bouwen, moeten zij het daarbuiten zoeken. En net is er te vinden. (Nadruk verboden).

Nederlandse boeren aan boord van een Oceaanvaarder op weg naar Canada, hun nieuwe vaderland

Filmvoorstellingen op elk gebied Foto ARTI - Marktstr., Assen (Adv.)

Niet iedereen zal het zich kunnen veroorloven, de ganse winter door verse bloemen en planten aan te schaifen. Bloemen en planten in huis kan de gezellige sfeer aanmerkelijk verhogen, veel belasten. Vroeger kocht men kunstook het huishoudelijk budget niet te veel belasten. Vroeger koet me n kunstof namaakbloemen, doch die nare stofnesten wil men nu gelukkig niet meer in onze zonnige kamers hebben, althans niet meer in ons land. Inplaats van kunstbloemen kan men zich beter strobloemen aanschaffen, daarvan heeft men veel plezier en ze zijn in ieder geval ook echt. U kunt zelf heel goed strobloemen in eigen tuin kweeken, doch de Juiste tijd daarvoor is nu vooibij, nu dient U te wachten tot volgend jaar Mei. De bloemenkoopman en ook de bloemwinkelier hebben echter verschillende .soorten strobloemen in voorraad, niet alleen de echte strobloemen die U in verschillende tinten kunt krijgen, doch ook de tegenwoordig zo bekende statices, die eigenlijk ook als een soort strobloemen beschouwd kunnen worden. Kent U de Physalis ? Dat zijn die mooie oranje lampionnetjes, die de bloemenkoopman U ook wel kan leverenZe doen het prachtig op een donkere vaas — bij v.oo* 1 eur een zwarte vaas — en U heeft er de hele lange winter plezier van. Niet aleen oranje iampionnetjes, doch ook de zilveren schijven van de judaspenning zullen maar node in een winterboeket gemist kunnen worden. Heeft u ze in eigen tuin gekweekt — dat is heel goed mogelijk — dient u de vliezen te verwijderen, ze worden dan prachtig wit. Zet ook die 0 p een donkere vaa s en hang er een stuk donker fluweel achter, p zult verbaasd zijn over net verkregen effect. Blauwe en witte distels zijn ook heel mooi en daarvan kunnen nu nog jonge planten in de tuin gepoot worden, die distels zijn vooral zo mooi als ze in combinatie met de oranje lampionnetjes en de zilveren schijven van de judaspenning worden verwerkt. In het Drentse landschap zijn voldoende sierBrassen te verzamelen, die in de loop van de zomer eveneens gedroogd kunnen worden, die kunnen bijdragen het geheel tg verfraaien. Nu zijn overal die prachtige sierkalebassen te koop, het zijn ideale vruchten voor een fruitschotel, doch U kunt in combinatie met strobloemen een aardig mandje er mee opmaken, vooral als dan ook nog gebruik gemaakt wordt van een paar droge maïskolven, die tepnwoordig ook in verschillende tinten krijgen zijn. Waarmee ik maar zeggen Voor een luttel bedrag kan men a * «ehele winter pronken met diverse

Gisteravond omstreeks kwart voor tien is het stoomschip „Alblasserdijk" van de Holland-Amerika-Lijn, dat even tevoren van Rotterdam was vertrokken om zee te kiezen, in de Nieuwe Waterweg ter hoogte van Maassluis bij vallend water aan de grond gelopen. Het schip, dat zich bij de Zuidelijke oever bevindt levert echter geen gevaar op voor in- en uitgaande schepen. De sleepboot „Maas" van L. Smit en Co.'s internationale sleepdienst is uitgevaren om assistentie te verlenen en heeft reeds vast gemaakt, om te trachten de „Alblasserdijk" vlot te slepen. Nog een tweede uitvarend schip n.L het Deense „Marit Maersk" is eveneens in de Nieuwe Waterweg aan de grond gelopen. Dit schip bevindt zich aan de Zuidwal tussen Vlaardingen en Maassluis. De „Blankenburgh" van L. Smit en Co.'s internationale sleepdiensten is ter asDrukker van valse guldens bekent De Justitie te Luik heeft Donderdag het aanhoudingsbevel tegen 27 personen, die bij de zaak der valse guldens zijn betrokken, met een maand verlengd. In de zaak der valse guldens waren 39 personen gearresteerd, waarvan vijf in Nederland en vier in Charleroi. • Twee verdachten zijn vrijgelaten, n.L Noel Josse, veehandelaar te Vivernis-lez-Liege en Victor Haillez uit Luik. Een Engelse dame werd reeds eeïder in vrijheid gesteld. De drukker in de tweede zaak van valse guldens, Derkenne uit Luik, die tot nu toe had ontkend ook maar iets met deze zaak te maken te hebben, heeft thans bekend 2500 briefjes van 100 gulden te hebben gedrukt.

B eschaving wordt meer en meer een kwestie van zelfbehoud. Deze week deed ook de Engelse regering een beroep op vrijwilligers voor de nieuwe, permanente atoombeschermingsdienst. Vier jaar na de overwinningsfeesten van de oorlog die alle oorlogen zou beëindigen, krijgen we de invitatie om onze vrije tijd wederom te gaan wijden aan de diepere geheimen van handpomp en tourniquet, en aan de verfijnde technjek van het oplichten van puin. Chuter Ede, de Britse minister van binnenlandse zaken, zegt dat dit niet betekent dat er een oorlog dreigt of zelfs maar waarschijnlijk is. Het' is een kwestie van paraat zijn. Het zou, bij wijze van spreken, weinig nut hebben de sloot te dempen wanneer het kalf al radioactief is. De oproep hier gaat hoofdzakelijk uit naar mannen boven de 30 en vrouwen boven de 17*A. Diploma's worden vanzelfsprekend niet vereist. Goede physiek, gezond verstand en handen die aan willen pakken zijn ook nu weer — evenals tijdens de oorlog — de hoofdkwalificaties voor de vrijwilligers van de burgerluchtbescherming. De gemiddelde trainingstijd zal vijf uur per maand zijn. De onderwerpen omvatten bescherming tegen explosieven en radioactieve stralen, brandweerdiensten, beginselen van chemische, atomische en bacteriologische oorlogvoering en o ja, ook zelfs gewone EHBO. Daarna zal men tot een van de zes hogere afdelingen kunnen toetreden en promoveren voor bijzonder onderricht in post-atomisch opveegwerk en desinfectiediensten. Het aantal vrijwilligers, dat zich kan aanmelden, is onbeperkt. Zij krijgen vrij uniform met een ruime sortering herkenningsinsignes, A-bombanden en divisielintjes. De training wordt gegeven door experts van het Civil Defence Staff College, aan de hand van studies gemaakt temidden der ruïnes van Hiroshima. Ongetwijfeld zal het allemaal wel erg leerzaam zijn.... Onze buurman was echter lang niet de enige Engelsman wienu plichtbewuste weg naar hat atoomrecruteringsbureau leidde via een stevige hartversterking in de dichtstbijzijnde bar. Ter verdere opwekking beeft EngcUnd zojuist sQa auda «toomfabriek ge»

kregen. Maar hoewel men de burgeratoomdefensie dan mag vergelijken met een parasol in een onweersbui, het getuigt van een koel verstand, de enige hoop tegen 's werelds heethoofden. Vreedzamer defensiemaatregelen worden gezocht in een dreigend Anglo-Frans culinair geschil. Het begon toen Philip Noel Baker, Brits minister van het gemenebest, dezer dagen een voorstel deed om Engeland's touristen-industrie te bevorderen. De minister, die vroeger jarenlang te Genève gewoond heeft tijdens zijn werkzaamheden bij de voormalige Volkenbond, en derhalve een der weinige Engelsen is die zijn vaderlandse keuken naar behoren weet te onderschatten, raadde nl. een uitwisseling aan tussen tienduizend Franse en Engelse koks gedurende 1950. Of hiermee de kiemen gelegd zijn voor een nieuwe Franse revolutie, kunnen wij van Londen uit nog niet waarnemen. Wel heeft Noel Baker's goedbedoelde voorstel een hevige deining veroorzaakt in Britse hotel- en restaurantkringen. Deze protesteren, dat met de export van tienduizend Engelse koks naar Frankrijk, er in Albion practisch niemand meer over zou zijn om de tradities van de Engelse keuken hoog te houden. En dat zou volgens hen fataal zijn. De Engelsman, op zoek naar zijn fish an< chips (de eeuwige gebakken vis met patate frite), of op jacht naar zijn miniatuur portie „Argentijns bevroren" braadlap met waterachtige kool en aardappelenzonder-zout, zou op zijn achterste benen gaan staan indien men hem een of andere Ingewikkeld uitziende, met uien en kruiden bewerkte Franse schotel zou voorzetten. Over de gevoelens van de Parijzenaar, die eventueel aan de gewapend-betonnen puddingcreaties va. de gemiddelde Engelse kok overgeleverd zou worden, wordt aan deze zijde van het Kanaal niet gerept. ••••• • • •

D e citer, die van het begin tot het eind door de nieuwe Engelse spionnagefilm „The Third Man" speelt, heeft een stormloop op de Londense muziekwinkels verwekt. Iedereen wil een citer hebben of er een cadeau geven met Kerstmis. Op de jaarlijkse Royal Command Film Show was verleden week de uit Wenen geïmporteerde Anton Karas, de man die de citer in de film speelt, een grotere attractie dan de speciaal uit Hollywood overgevlogen sterren Rosalind Russell, Errol Flynn, Ann Sothern en Gergory Peck. De gramofoonplatcen. van de citermuziek uit „The Third Man" worden dagelijks bij tienduizenden verkocht en kunnen niet snel genoeg gemaakt worden. Meneer Karas is inmiddels weer terug naar Wenen, waar film-directeur Carol Reed hem ontdekt had in ee café. Hij hield niet van Londen, ondanks alle eerbetoon. Hij was in het bijzonder tegen de filmwereld gekant, ondanks het stevige salaris, dat hij ontvangen heeft, en prefereert een rustig leven aan de mooie Donau. De film in kwestie, een realistisch spionnagedrama, is een permanent uitverkocht succes. De climax aan het eind is een sensationele mensenjacht door de ondergrondse riolen van het na-oorlogse verlopen en corrupte Wenen. D e volgende zeldzame briefwisseling in de koude oorlog tussen de 93-jarige aartssocialist George Bernard Shaw en de oerconservatief Winston Churchill, is zojuist bekend geworden. Ter gelegenheid van de première van zijn nieuwste toneelstuk Buoyant Billions in October jl., zond GBS twee vrijkaartjes naar Churchill met het venijnige briefje: „Voor de première, één kaartje voor U zelf en één voor een vriend, als U er tenminste een heeft". Prompt ging er een briefje terug van Churchül : „Hartelijk dank voor de vrijkaartjes. Ben verhinderd de première bij te wonen, maar zal met genoegen de tweede avond aanwezig zijn, als U er tenminste een heeft". Het stuk heeft inmiddels maar drie weken gelopen •n bleek een fiasco I

Naar we vernemen is het vertrek van de ministers Van Schaik en Stikker naer Indonesië thans definitief bepaald op heden-, Zaterdagavond

Hooi resultaat door goede samenwerking. De 4 bestanddelen van Chefarine „4" zijn eik stuk voor stuk al wereldberoemd. Haar de eendrachtige samenwerking in 1 tablet is bovendien zeer belangrijk gebleken. De totale werking is nóg krachtiger en weldadiger dan met elk middel af» zonderlijk mogelijk zou zijn. Wanneer esn ander middel bij pijnen of griep faa!i, neem dan eens Chelarine „4". 'hefarine „4" IcGtN PUNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN * ( 0.7» (ACIV l

De regering is voornemens een afzonderlijke functionnaris te benoemen, die zich zal bezighouden met het stimuleren van de zogenaamde „actievere" behandeling van geesteszieken. De bedoeling is voor deze functie aan te wijzen een hoogleraar aan de Rijksuniversiteit te Groningen, die voornemens is zijn ambt binnenkort neer te leggen.

Zondag a.s., de eerste Adventszondag-, zal H. K. H. Prinses Wilhelmina een radio-toespraak houden, die als titel draagt: „Advent". De toespraak zal worden uitgezonden om 12.00 uur 's middags over beide zenders, Hilversum I en Hilversum II. Aangezien Prinses Wilhelmina zich met deze toespraak tot de gehele Christenheid richt, zal de Wereldomroep de boodschap Zondag en Maandag a.s. in verschillende talen naar alle windstreken uitzenden. De tekst zal van Maandag a.s. af in de boekhandel verkrijgbaar zijn.

Tot particulier secretaris van H. M. de Koningin is met ingang van 15 Januari aanstaande, naast mevr. Smitt Avis, die de functie van particulier secretaresse vervult, benoemd de heer W. J. Baron van Heeckeren van Molecaten.

Gewone zeep is duur - en als Uw leidingwater hard is (gewoonlijk ie dat in Nederland het geval) hebt U er extra veel van nodig, dus dan ia ze nog duurder! Maar de alkali vrije ABRO, die nieuwe uitvinding, maakt tussen hard en zacht water geen énkel onderscheid! Eén eetlepel op U/ 2 liter water is doorgaans voldoende voor een heerlijk sopje! Met 2 eetlepels ABRO doet U de hele vaat! Doe het met ABRO - de nieuwe vloeibare, alkali-vrije „zeep".

• (Van onze Haagse redacteur) Over een jaar zal de haven van Flevostad gereed zijn als er tenminste niets tussenbeide komt en daar ziet het er niet naar uit. Neen, 11 behoeft zich niet de ogen uit te wrijven en de wenkbrauwen te fronsen; schrijver dezes weet ook wel, dat Flevostad niet bestaat. Maar die haven zal er zijn over een jaar, heus. Flevostad dan is de toekomstige hoofdstad van de toekomstige twaalfde provincie van ons land: Zuiderzeeland. Deze provincie zal het drooggemaakte en nog droog te maken grondgebied van de voormalige Zuiderzee omvatten met uitzondering van de Wieringermeerpolder, die al min of meer met Noord-Holland vergroeid is. Maar dat is een kleinigheidje, vergeleken bij het totaal. Er zullen eerlang 225.000 hectares drooggemaakt zijn; daarvan omvat de Wieringermeer er 20.000, nog geen 10 pet: dus. De nieuwe provincie wordt dus 205.000 hectares of 2050 vierkante kilometer groot.

Dat is iets meer dan zes procent van de oppervlakte van ons land. Het zal een kleine provincie zijn, maar daarom geen onbelangrijke. Integendeel! De bevolking zal mettertijd 200.000 mensen omvaten en men schat, dat een bescheiden industrialisatie na verloop van tijd het half millioen zal vol maken. Hier is derhalve gelegenheid vijf jaar bevolkingsaanwas op te vangen, al zal dat helaas niet in vijf jaar tijds kunnen gebeuren. De bevolking van Flevostad is geraamd op 40.000, dat is 8 pet.; maar het kunnen er ook 10 worden....

Volgend jaar begint het werk Op het ogenblik bestaat Flevostad alleen nog maar op papier, maar over een jaar zullen er mensen wonen: barakken vol met Zuiderzee arbeiders en een rijkshavenmeester en wellicht een ingenieur met zijn staf. In elk geval, tijdelijke bewoners, die naderhand plaats zullen maken voor definitieve. Voor men er bij de Commissaris der Koningin op audiëntie kan gaan, zullen er zeker tien jaar voorbijgaan, zo niet meer. Ook zal het nog wel even duren eer de vijfde kamer van de arrondissementsrechtbank er de eerste inbreker tot

acht maanden gevangenisstraf zal veroordelen en de verslaggever van Flevostads Nieuwsblad daar melding van zal maken. Maar zulke dingen zullen er gebeuren en nog duizenden andere gewone en ongewone dingen, die in elke stad voorkomen. Het zal U interesseren te weten waar deze stad zal verrijzen. Welnu, trekt U een lijn van Harderwijk uit naar het Noord-Westen over een lengte van 23 kilometer en dan bent U er ten naaste bij, Enfin, als U over een jaar een KLM-rondvlucht maakt boven die grote vijver, waarin men vroeger de Hardewijker harde bokking ving, dan kunt U het zien; d. w. z., dant zult U twee evenwijdige stukjes dijk zien met daartussen en daaromheen een massa wriemelende vaartuigen van allerlei aard. Die twee stukjes dijk zullen later deel uitmaken van de oevers van een breed vaarwater, dat van Amsterdam naar Urk zal lopen, wel niet helemaal recht-toe-recht-an, maar daar komt het toch wel op neer. Ten Westen van dat vaarwater komt de (Z.-W.) Markerpolder, ten Oosten daarvan de (Z.-O.) Veluwse Droogmakerij, die beide ten Noorden begrensd zullen worden door een — ook weer niet helemaal rechte — lijn van Enkhuizen naar Kampen. Aan de hier genoemde namen moet U niet te veel waarde hechten; op dit punt staat nog niets vast. Maar zonder namen is het zo moeilijk om zich duidelijk uit te drukken. Het oorspronkelijke voornemen om de Markerpolder nu eerst te maken — men is er tijdens de oorlog van Marken uit al mee begonnen ! — heeft men laten varen. De Veluwse Droogmakerij, dus het Z.-O. deel van de nieuwe provincie, krijgt voorrang. En van dat gedeelte da Noordelijke helft; deze polder wordt n.1 zó groot, dat het verstandiger is het werk in twee étappes uit te voeren. Welnu, in de meest Westelijke punt van de Noordelijke helft van de Z.-O. Polder is Flevostad geprojecteerd. Men maakt eerst de haven, omdat men die voor de bedrijfswerk zaamheden nodig heeft. Het maken van de gehele ringdijk zal ongeveer zes jaar in beslag nemen, maar dan is het ook nodig om op meer plaatsen tegelijk te beginnen. Flevostad zal een der uitgangspunten zijn. Alles wat ik U hier vertel, staat ambtelijk nog op losse schroeven Het is echter zover dat de Zuiderzeeraad aan de Minister van Verkeer en Waterstaat heeft geadviseerd aldus te handelen. De heer Spitzen heeft echter nog geen enkele handtekening geplaatst onder enig stuk, dat hierop betrekking heeft. En op de begroting van het Zuiderzeefonds die onlangs bij de Tweede Kamer is ingediend, komt slechts een bedrag van 1.043.000 gld. voor ten behoeve van de Zuidelijke polders. Daar kan men niet veel mee doen. Er is echter uit een ander fonds 72 millioen gld ter beschikking gesteld om de zaak fors aan te vatten; dat is het z.g. local currency-fonds, een voortvloeisel uit het Marshall-fonds. Men weet, dat de Marshall-hulp +en dele uit een lening, ten dele uit' een schenking bestaat. De desbetreffende dollars staan ter beschikking van de Nederlandse regering, die er particuliere firma's mee in staat stelt in de V. S. aankopen te doen. Die aankopen worden dan door de regering in dollars betaald en door de kopers in guldens vergoed. Zo verandert de dollarschenking in e?n guldensfonds, dat op de een of andere manier nuttig besteed moet worden. Die besteding nu geschiedt op voorstel van de Nederlandse regering onder goedkeurjng van da E.R.P. — (d. i. Marshall-) autoriteiten. Kortgeleden nu is men tot overeenstemming gekomen over de besteding van 72 millioen voor 't weer op gang brengen van da Zuiderzee-inpolaering. Er is dus geen reden om aan de voortgang van zaken te twij»

De oude heer jans Boers te Kloosterveen wordt vandaag 84 jaar. Een hoge ouderdom maar op zich zelf nog niet zo Iets erg bijzonders; er zijn meer mensen die over de leeftijd der sterksten heen komen. Niet iedereen heeft echter het voorrecht een achterkleinkind te hebben in rechte lijn. In de kleine Harm Boers, die thans 5 jaar is, bezit de heer Jans Boers een kind, dat het kind is van zijn kind Ze zijn met zijn vieVen op een plaatje gezet en het is voor de

jarige een verrassing dat dit plaatje vandaag te zijner ere in de krant staat. df . zOun van de heer Jans Boers, die zelf vroeger wegwerker is geweest en nu een onbezorgde oude dag geniet, is de heer Harm Boers die 63 jaar is. Da kleinzoon Jans die naar zijn grootvader is genoemd, is 32 jaar. Ze zijn allen goed gezond en staan blijmoedig in het leven. Alleen de kleine Harm heeft een hardgrondige hekel aan een fotograaf.