Arnhemsche courant

De Burgemeester der gemeente Arnhem; Gelet op art. 21 der wet van 4 December 1872 ( Staatsblad No. 134); Brengt ter algemeene kennis : dat in de week van 26 October tot en met 1 November jl. aan de mazelen zijn overleden vier personen. Arnhem, 3 November 1879. De Burgemeester voornoemd, F. Pels Rijcken.

ARNHEM, 3 November. Omtrent de stemming .der beurs op zaturdag zegt de Amsterdamsche Courant: De beurs was in Europesche fondsen prijshoudend , zonder variatie; over het algemeen waren de omzettingen onbeduidend. Ook in binnenlandsche waarden ging weinig om , terwijl de koersen evenmin belangrijke veranderingen maakten. In enkele speculative Amerikaansehe Spoorwegwaarden was de markt weder zeer geanimeerd. Zoo zijn van Aandeelen Eries l s / 4 en Canada Southern 1 / 2 pet. gestegen , en waren van Oblig. Kairo St.-Louis 2 1 / 3 , Cleveland Mount Vernon en Delaware 5V 2 . Columbus Extention 3, Paducah Elisabethtown 1 / 3 en Paducah Memphis 2 1 /j pet. hooger, terwijl daarentegen St.-Louis South Eastern H/ 3 pet. zijn gedaald. Overigens was de markt zeer vast. Geld op prolongatie was goed verkrijgbaar.

§ Naar wij vernemen heeft de minister van Binnenlandsche Zaken, in verband met het houden van schuttelijke oefeningen op zondag, de commissarissen des Konings verzocht, den kommandanten der dienstdoende schutterij in overweging te geven om, voor het geval dat bij leden der schutterij gemoedsbezwaar tegen de bepaling van art. 42 der schutterij wet bestaat, alsdan de oefeningen op dien dag na te laten. In Utrecht schijnt men geen middelen te ontzien om den heer Bastert voor de tweede maal het échec te bezorgen , dat hem de eerste maal beschoren werd door de medewerking van kiezers, die, zoo ze misschien al door de letter der wet ten gevolge der nonchalance van het hoofd eener gemeente tot het stembureau werden toegelaten , feitelijk het radicaal misten «om ( aan de stemming deel te nemen. Immers hoe men moge oordeelen over de al of niet verbindbaarheid der gevolgen eener iuformaliteit, zij die gekozen hebben en de meerderheid bezorgden, waren in

werkelijkheid geen kiezer. In plaats dat de voorstanders van den heer du Tour hierdoor tot het besef werden gebragt, dat de heer Bastert eigenlijk gekozen was, pogen zij hem door allerlei middelen nogmaals de nederlaag te doen lijden. Zoo leest men nu in het Handelsblad: »Kiezers uit Maarssen en Maarseveen protesteren tegen hat gebruik maken van hunne namen door jhr. mr. T. A. J. v. Asch v. Wijck , in brieven, ter bevordering van de kandidatuur van den heer du Tour. «Opmerkelijk is het, dat er zelf* onder de namen, die onder het protest tegen den heer v. Asch v. Wijck voorkomen, onderscheidene gevonden worden van personen, die eene gemotiveerde aanbeveling jjvan den heer Bastert onderteekend hebben en openbaar maken."

Te Amsterdam hebben in den laatsten tijd bij herhaling aanrandingen plaats gehad van personen, die zich des [avonds in eenzame buurten bevonden. Tot dusverre zijn de daders niet ontdekt, maar nu dit «stelsel" weder in zwang gebragt is, zal het vermoedelijk wel navolgers vinden. Voorbarig moge het zijn, maar kwaad doet het toch niet om in herinnering te brengen hoe men in Londen een einde maakte aan het stelsel van garotting: zij die het in toepassing bragten en gevat werden, werden gegeeseld, en toen dit bekend werd, verdwenen de garotters onmiddellijk. Naar een berigt in de N. Ii. C. te oordeelen, heeft men te Rotterdam een commissio tot redding van drenkelingen. Het nazien van eene rekening, het instellen van een onderzoek , het ontwerpen van «en reglement — kortom talloos vele zaken wisten wij, dat aan commissien werd opgedragen; maar dat men aan de oevers van de Maas ook het redden van drenkelingen, commissoriaal had gemaakt , was ons onbekend. Met het oog op hetgeen men omtrent de werkzaamheid van commissien in het algemeen ondervindt, is het vooruitzigt voor drenkelingen, dat ook hunne redding commissoriaal is gemaakt, niet zeer geruststellend.

De haagsche correspondent van de Nieuwe Groninger Courant uit den wensch, dat de Tweede Kamer even snel de begrooting mogt afhandelen als de Gemeenteraad der residentie, die in twee zittingen deze aannam. Het juiste cijfer van de haagsche begrooting is ons onbekend, misschien bedraagt het wel een paar millioen. Als de regel van drieën opging dan zou, nu aan twee millioen twee zittingen gewijd worden, de Tweede Kamer aan plus minus honderd millioen honderd zittingen kunnen geven: van 17 november tot 27 februarij. Neemt men tot grondslag het getal ingezetenen van de gemeente in verhouding tot het getal ingezetenen

van het rijk, wier belangen bij de begrooting betrokken zijn, dan zou de Kamer er ultimo december mede gereed kunnen wezen. Een welgelijkend portret van den schilder W. Roelofs komt in "de laatste aflevering van Eigen Haard voor. De heer Vosmaer schreef daarbij een artikel ter waardering van zijn talent als schilder, aquarellist en insectenkundige. Eene gravure naar een zijner landschappen doet het genre van Roelofs kennen. In de zitting van den Gemeenteraad op 11. zaturdag is besloten, de boomen aan de Oude Kraan weg te nemen , maar de overplaatsing naar het exercitieveld afhankelijk te maken van hun toestand. Omtrent de wegruiming van eene rij boomen Onderlangs — tusschen het voetpad en den berg — is de beslissing uitgesteld, evenzoo omtrent het vellen van den boom door den heer Voet gevraagd. Na uitvoerige discussie is het voorstel van den heer André de la Porte, tot vermindering van den gasprijs van 9 op 8 cents, verworpen. Een voorstel om B. en W. te verzoeken met de Tentoonstellingscommissie in onderhandeling te treden tot aankoop der muziektent op het feestterrein , ten dienste van de zondagmiddaguitvoeringen van het Nieuw Arnhemsch Muziekkorps , vond geett bijval en werd ingetrokken.

* Op de heden gehouden najaarsbeestenmarkt waren aangevoerd ruim 700 stuks, meerendeels vet rundvee. Handel redelijk en prijzen als de vorige week. _ * Heden heeft ter civile teregtzitting der arrondissements-regtbank alhier de heer J. Th. M. Pollen, benoemd landmeter van het kadaster ter standplaats Nijmegen, als zoodanig den vereischten eed afgelegd. Van verscheidene zijden ontvangen wij ter inzage brieven door H. Schoemacher aan handelaars en fabrikanten hier ter stede gerigt, waarin voorwerpen, door hen ten toon gesteld, worden besteld. Velen hebben niet aan de bestelling voldaan , op grond van te Rotterdam ingewonnen inlichtingen. Verscheidene van hen ontvingen dan een tweede schrijven, waarin de oorzaak gevraagd werd waarom aan de commissie geen gevolg werd gegeven, met de bijvoeging, dat Schoemacher «redenen had een van zijn ondergeschikten te mistrouwen." Tot leeraar in de natuurkunde en cosmografie aan de Hoogere Burgerschool te Apeldoorn is benoemd dr. Smits, privaat-docent te Amsterdam.

* Renkum, 3 nov. In zij ne laatstgehouden vergadering heeft de Raad dezer gemeente de jaarwedden der hoofdonderwijzers met f 100 verhoogd, en alzoo gebragt op f1100. * Eist, 30 oct. De aanvoer van vee aan de heden alhier gehouden markt was belangrijk. Ongeveer 800 stuks rundvee en ruim 200 schapen waren aangebragt. Veel rundvee werd er tegen lage prijzen van de hand gedaan. De prijzen van het vette vee varieerden van beneden de 25 tot 35 cents per half kilo. * ,Op 1 november vierde de verdienstelijke hoofdonderwijzer , de heer G. J. Boers , te Driel, het vijftigjarig jubilé zijner betrekking. Van vele zijden ontving hij bewijzen van erkenning en hoogachting. Aan zijne scholieren gaf de heer Boers dien dag een feest. — Vrijdag jl. is te te Driel een huis gedeeltelijk afgebrand. De oorzaak is onbekend. Bij den Raad van Amsterdam is een voorstel van B. en W. ingediend om te doen besluiten, dat de gemeente-ambtenaren binnen Amsterdam verbljjf zullen moeten houden. Alleen zij, die op dit oogenblik hun woonplaats buiten de gemeente hebben, verkrijgen twee jaren tijd om binnen Amsterdam te komen wonen. B. en W. gronden hun voorstel op de billijkheid dat zij,' die door de stad betaald worden, ook in de lasten deelen.

Iemand te Amsterdam, vrijdag avond huiswaarts keerende, werd in de Spaarndammerstraat digt bij het Westerkerkhof plotseling aangevallen door een persoon, die hem om vuur vroeg en wien hij dat weigerde. Hij tuimelde door°den schok achterover en toen verrees een tweede persoon, die hem mede te lijf wilde. Door het trekken van zijn mes hield hij de aanvallers op een afstand en de aankomst van een polderwerker deed hen ijlings wegloopen. Van dit geval is aangifte gedaan bij de politie. Zaturdag nacht is in den Haag, in de kerk van den H. Jozef, aan den Stationsweg, ingebroken ; de dief of dieven hebben zich den toegang weten te verschaffen door het raam van een der biechtstoelen aan den kant van de bleekerij. Er is vermist een zilveren wierookscheepje en kandelaar. De kostbaarheden van veel grooter waarde, waarmeê de kerk voor den Allerheiligendag versierd was, zijn door de dieven achtergelaten V rijdag avond had door het studentenkorps te Utrecht eene rijpartij plaats, waarmede men het gymnasium passeerde; de leerlingen dier inrigting hadden zich, ten einde eene ovatie aan het korps te brengen, op de stoep geplaatst om van daax vuurwerk af te steken. Eenige pijlen zijn,

welligt door verkeerde rigting, in plaats van in de lucht, bij de overburen in de ramen teregt gekomen en hebben daar bij eenigen begin van brand veroorzaakt. Bij sommigen heeft het zich alleen tot de gordijnen bepaald, bij anderen heelt het vuur zelfs de karpetten en andere voorwerpen aangetast. Aan een der armbesturen in de gemeente Wonseradeel is de armvoogdijbegrooting teruggezonden, welke door den Gemeenteraad niet werd goedgekeurd, omdat er kosten op voorkwamen voor het bezoeken van kinderen eener bijzondere school. Men meent dat, daar het openbaar lager onderwijs kosteloos was te bekomen, deze weelde niet was geoorloofd. (N. v. d. D.) Het stoomschip Koningin, Emma, kapt. Ordeman , van Batavia naar Amsterdam, passeerde 1 dezer der ochtends half acht Dungeness. De Maas, kapt. Taat, is zaturdag 1 nov. van Nieuw-York naar Botterdam vertrokken.

Nu allemaal naar buiten en Lena schreit, dat haar de tranen maar zoo over de wangen loopen, en ik geloof vast 't meest van vreugd, dat zij haar hartelief van een Christiaan we Cr levend voor oogen heeft en Fanny ziet er zoo raar uit en speelt, met haar kleine bevende vingertjes met zoo'n klein kruisje, dat zij aan een fijn goud kettingje om haar hals en voor op de borst heeft hangen, en Willem kijkt Christiaan goed in de oogen en Male zegt «Welkom, welkom, lieve Christiaan!" En Christiaan loopt naar zijn lieve moeder toe, pakt haar met zijn gezonden arm en kust haar dat haar de tranen nog al dikker over de wangen rollen, alsof er in haar hart weer een ijsklomp gesmolten was , — en daarop kust hij zijn tante Male en Willem en nu wil hij Fanny ook de hand geven 5 , maar die hing hem op eens om den hals , eer hij er op verdacht was en zij beeft wezenlijk over haar heele ligchaam en haar wangen zijn heelemaal rood, — en zij is toch ook zijn lieve zuster. Maar Christiaan is er toch een beetje door in war geraakt en weet eerst zelf niet regt hoe hij 't eigenlijk heeft, — zooals wel eens meer gebeurt , als iemand zoo onverwachts iets op 't lijf valt, — maar zijn tante laat hem geen tijd om na te denken en zegt: «Nu maar naar binnen , om pluksel te maken, eer de wond Weer geheeld is!" En zij gaan in huis, — ®n nu moet hij gaan zitten en het vragen en Tertellen begint, en als zij nu den dokter willen laten halen, zegt Christiaan, dat was niet noodig : pluksel en ijs , hadden de dokters in Altona gezegd , dat was genoeg, — en het duurde niet lang of Fanny's vader en moeder kwamen °°k, hij met een flesch wiin onder zijn arm, daar de dokters te Altona dat wel eens in de

haast hadden kunnen vergeten, want op zijn elf-en-dertigste zou 't daar wel niet toegaan. Nu, over en weer staan de monden niet stil, en Male en Fanny maken onder de hand pluksel, en zoo rad als Male's mond gaat, want, zegt ze, «er moet een heelen hoop, wezen, wat Christiaan niet gebruikt, dat gebruiken de anderen wel. Willem, moet ook nog met de heele school aan den slag!" — zoo rad, wil ik maar zeggen, gaan Fanny's lieve fijne vingertje en dat gaat haar zoo goed van de hand, alsof ze haar heele leven nooit iets anders gedaan heeft, als pluksel maken en toch kan ze elk oogenblik met haar lieve kijkertjes naar Christiaan gluren. — Kijk, heb je 't gezien ? — Daar alweer. Och, och zoo'n ding en zoo'n geeigt! Die behoeft iemand maar aan te kijken en als hij dan nog niet gezond wordt, dan moet het al heel erg met hem zijn! — Christiaan is dan ook heel opgewonden en denkt niet aan zijn gewonden arm. Ik geloof waarachtig dat hij niet eens meer weet dat hij gewond is en waar! — of zou ook naar Fanny kijken? — Wel weerga, wat een jongen ! Nu, hij zal wel weten wat goed en dienstig voor hem is! en daarom schijnt hij ook weinig naar de anderen te luistoren, als zij hem aanraden om zich niet zoo op te winden en zich bedaard te houden, en als hij 't een enkelen keer doet om hun pleizier te doen dan is 't een oogenblik later weer 't oude liedje. »'t Is dunkt mjj maar het beste," zegt Fanny's moeder, «dat wij naar huis gaan, dan kan de goede Christiaan wat gaan rusten," en daar Fanny haar nu op zoo'n bijzondere manier, zoo half smeekend aankijkt, zegt ze tot haar dochter : «maar, Fanny gij moogt mijnentwege nog wel een poosje hier blijven en mee pluksel helpen maken , iets dat l anny zich ook geen tweemaal laat zeggen en haar vader en moeder gaan daarop naar huis. Zoo van lieverlede wordt Christiaan toch een beetje stiller en 't is, alsof hij zoo iet of wat de

koorts heeft, en het oude gat in zijn arm gloeit en brandt hem als vuur en hoewel hij 't niet weten wil, zoo kunnen zij het hem toch wel aan zien en zijn tante Male zegt, dat zij hem dan maar een nieuw pluksel op zal leggen en dat gebeurt dan ook. Male en Lena gaan met hem naar de slaapkamer om in orde te maken. Willem houdt zoolang Fanny gezelschap en als Male nu 't verband losmaakt en de wond voor den dag komt, zegt zij: «Lieve hemel! dat gat is toch nog al groot en vurig is de wond ook," en ze wascht die met laauw water uit en legt er nieuw pluksel op en doet er de zwachtels en den doek weêr om. »'t Is maar jammer," zegt ze tegen Lena, toen zij met hun drieën uit de slaapkamer terugkeerden, «dat we geen ijs hebben," en zoodra Fanny dat hoort, zegt zg dadelijk, dat zij daar wel voor zorgen zal: hun koetsier zal morgen vroeg dadelijk wat uit Hamburg gaan halen. Als nu alles zoover in orde is, zegt zij hem: «goeden nacht," geeft hem de hand en wenscht hem beterschap, ook Fanny. En als die hem de hand geeft, drukt zij hem zoo regt hartelijk in de hare, dat 't haar door en door gaat en zij krijgen op eens zoo'n zonderling gevoel als ze neg nooit gehad hebben, en dat zoo mooi van zelf; — en ze kunnen eikaars hand maar niet loslaten. Ja, ze heeft hem vroeger al menig keer zeer lief aangekeken en de hand gedrukt, maar, zooals ik zeg, zooals van daag, toch nog nooit; 't is zo# heel anders, als vroeger: zoo'n heel, hee! bijzonder gevoel, dat het met geen wcordenft« zeggen is ; men kan 't alleen voelen, zilf vo< ^n, door en door tot binnen in 't hart, en . < Christiaan nu te bed ligt, moet hij daar vao durend aan denken. Dat doet hij dan ook, omdat hij toch niet kan slapen en dat duurt zoo den heelen nacht; eerst tegen den morgenstond, als hij overmoê is, dommelt hij een beetje in en nu droomt hij : hij is in den hemel, en die heeft een dak, zoo'n gewelf,

als onze hemel heeft, wanneer de zon ondergaat, maar toch nog anders en wel duizendmaal schooner; en in de groote hemelzaal daar zit hij met alle vrome en heilige engelen in, hij midden tusschen zijn ouden blinden grootvader, die nu echter weêr zien kan, en tusschen zijn vader, Christoffel, en juist tegenover hem, daar zit zijn oude lieve mevrouw, de senators weduwe, maar die nu ook weêr hooren en zien en gaan kan. Daar zit hij dan : een engel tusschen al die lieve engelen en allemaal zien ze er zoo vroom en heilig, zoo gelukkig en zoo zalig uit als kleine kinderen, als een engel hen kust en hen in hun slaap zoo heel gelukkig doet lagchen, maar hij alleen, Christiaan , hij is de eenige onder hen, die treurig en neêrgedrukt is en het hoofd laat hangen; hij is benaauwd en angstig te moede, en dat wordt al erger en erger, alsof zijn hart zou barsten en hij in den droom hardop geschreeuwd had, — — daar, opeens gaat de hemelpoort open en Fanny komt binnen, — sn kijkt om zich heen, en alle engelen kijken haar aan, want een schooncre engel hebben ze in den heelen hemel nog niet gezien, en als onze lieve Heer haar ziet, neemt hij haar bij de hand en brengt haar bij Christiaan, en die twee vallen elkaar om den hals zoo mooi, als 't in onzen lieven Heer's hemel maar wezen kan en onze lieve Heer legt haar zijn handen op 't hoofd en zegent hen, heel stil, en alle engelen weenen en het ergste de oude senatorsweduwe, de oude meester en Christoffel, en als Fanny hem nu weêr loslaat, dan wordt hij wakker en de tranen staan hem in de oogen. Ja, wat zoo'n menschenkind toch zonderlinge dingen droomen kan! — Maar de droom was mooi, heel mooi!