Arnhemsche courant

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN BETREFFENDE HANDELSZAKEN. Bunyadi ëmm (Saxlelmer' 8 Bitterbron.) Door de geneeskundige faculteit aanbevolen om zijne zekere, aangename en gelijkmatige en onschadelijke uitwerking. Het is uitstekend tegen habituelle en toevallige verstopping, bloedopstijgingen, storingen in de spij?verteering, vetlijvigheid, leverkwalen, aanleg voor jicht enz. Alleen din echt, als op het étiket met rood middenveld de naam der firma: «Andreas Saxlelmer» te lezen staat. Verkrijgbaar in Apotheken, Drogisterijen en in alle Mineraalwater-depóts.

Atjeb. Gedurende 1901 sneuvelden in Atjeh 1 officier en 33 minderen en werden gewond 7 officieren en 326 minderen, terwijl van 'svijands zijde sneuvelden 1816 man. Voorts vielen in onze handen 697 gevangenen, terwijl buitgemaakt of ingeleverd werden 5 repeteervuurwapenen model 96 397 achterladers, 41 revolvers en bijna 3000 voorlaadvuurwapenen. — De moordaanslag op kapitein Schröier. De wond, kapitein Schröler oulangs door den fuselier Van Deventer toegebracht, is bijna genezen ; evenwel speelde de malaria hem leelijke parten, waarom een verlof naar Soekaboemi noodzakelijk werd geacht. Wat den fuselier Van Deventer betreft, die eerst voorwendde in zijn geestvermogens gekrenkt te zijn, hij bevindt zich nog steeds in preventieve hechtenis, in afwachting van de berechting zijner zaak door den krijgsraad. Aardsohokien. Den 5 April werd uit Ternate aan de «Mak. Ct.» geschreven: «Zaterdag 29 Maart j.1. hebben wij 's nachts hier bijna zonder ophouden aardschokken gehad, waarvan sommigen van zeer hevigen aard, evenwel gelukkig zonder verdere schade aan te richten. Op Batjan echter heeft dit natuurverschijnsel zich terzelfdertijd in veel sterkere mate vertoond en wel zonder ophouden tot op heden toe. Onderscheidene inwoners van Batjan zijn uit angst van daar gevlucht en met de mailboot vandaag te Ternate komen aanzetten. De woning van den vorst van Batjan is gescheurd en hij zelf buiten de negerij op den berg gaan wonen. Verdere bijzonderheden zijn nog niet bekend.»

Engeland enZuid-Afrika. Oorlog, vrede — vrede, oorlog — 't is het eentonige refrein van alle liederen, die 't zij in den vorm van hoofdartikelen, 't zij in dien van telegrammen ods toegezongen worden. Gisteren leek alles nog wel zoowat één richting uit te gaan, zelfs de «Daily Mail» die zoo constant bleef bluffen en zeggen, dat zij de eerste geweest was, die den vrede verkondigd had, begint een slag om den arm te houden en veronderstelt dat de rumoerige minderheid in 't eind zelfs den vrede nog wel eens kan doen mislukken. Gisteren zou men de opvatting kunnen hebben dat 't uitstellen van de behandeling der begrooting gebeurde, omdat men zeker den vrede verwachtte — nu verluidt dat 't geschiedde omdat er verdeeldheid heerscht in den boezem van het Kabinet. De Minister van financ'öa zou n.1. weigeren de voorgestelde verhoogingtn op graanrechten enz. los Je laten, terwijl zijne collega's hem dringen dat wel te doen. Verder wordt verteld, dat in den Kabinetsraad de laatste concessies aan de Boeren gedaan zijn en tevens dat aan Kitchener verzocht is een eind aan de onderhandelingen te maken, wat men ©pvatten kan als een soort ultimatum. Dit moeten nu de Boeren al reeds weten en eenige meerdere zekerheid zal dus nu wel niet lang meer uitblijven. Maar als de B jerengedelegeerden te Pretoria de voorwaarden aannemen, dan is daarmee de vrede

nog niet verzekerd; zij moeten dan eerst weer naar Vereeniging toe om te spreken en daar de eindstemming te doen houden. En wat of daar de beslissing zal zijn, dat weten we niet! We vermelden met alle voorbehoud (wat wij in acht blijven nemen ten opzichte van alle mogelijke vredesgeruchten) dat de «Evening News» gisteravond het volgende mededeelde: Toen de Boerenleiders te Pretoria kwamen, hadden zij van de meeste commando's volmacht de onafnankelijkheid prijs te geven en verder overigens op de beste wijze vrede te sluiten. Alle punten werden daarna in den breede behandeld en alle voormannen, op twee na, be tuigden hunne ingenomenheid met de door Milner en Kitchener voorgestelde plannen. Zaterdag werd hun beduidt, dat de conferentie nu lang genoeg geduurd had, maar tot ieders verrassing beproefden zij Maandag twee van de allervoornaamste punten (misschien wel de onafhankelijkheidsquaestie ?) opnieuw aan de orde te stellen en verklaarden volsrekt niet zeker te zijn, dat zij de minderheid te Vereeniging voor den vrede zouden kunnen winnen. Dat dit bericht èn voor Kitchener èn voor het Kabinet eene zeldzaam onaangename verrassing was, beholfc wel geen betoog. Daarop zou dan de mededeeling gevolgd zijn, dat 't Kabinet binnen twee dagen een antwoord eischte (zie ons overzicht van gisteren) Edoch — dat antwoord is, althans voor zoover wij weten, nog niet gekomen. Gunstig voor de Engelschen zal het dus wel in geen geval zijn, want dan zou 't Ministerie 't wel bekend hebben gemaakt.

Ook de Parijsche «Matin» verneemt van haar correspondent, dat in verschillende kringen in Londen geruchten loopen dat de vredesonderhandelingen slecht vlotten. Daarentegen houdt de „Daily Chronicle" staande, dat de oorlog deze week nog uit zal zijn. Wie weet of we vandaag, op den verjaardag van Z. M. Edward VII, niet een telegram krijgen met de mededeeling dat de oorlog uit is ? Verder vertelt de «Chronicle» de voorwaarden, die in onbeschaamdheid en onwaarschijnlijkheid niet onderdoen voor wat reeds meermalen op dit gebied gepraesteerd is. En de telegrammen van hedenmorgen. De conferentie is gesloten. De gedelegeerden zijn naar Pretoria teruggekeerd. Dat klopt met 't bovenstaande. Minister Balfour zeide in 't Lagerhuis, dat hij hoopte (let wel!) Maandag het Huis te kunnen mededeelen wat de resultaten zijn, maar hij wist niet zeker dat te kunnen doen. Dat is nogal in tegenspraak met de meeningen van de Engelsche bladen, boven vermeld. 't Ook wel wat eentonige refrein van ons overzicht moet nog maar eens zijn: wachten, wachten en nog eens wachten 1 De Ministerraad heeft Dinsdag vergaderd ter bespreking van de belastingen en de vredesonderhandelingen. Men gelooft dat een zeker aantal Boeren onverzoenlijk blijft en dat de commando's verdeeld zijn. Maar, zoo wordt er bijgevoegd, de Bieren verkeeren in precairen toestand (de Engelschen zeker niet?) en... zij geven zich daar rekenschap van (zoo ja, dan mogen de Engelschen hun goede voorbeeld volgen!) De toestand zou overigens bevredigend blijven wat betreft de kansen op een spoedigen vrede. Die mag dan toch wel heel gauw komen, wil men nog spreken van «spoedig». De «Daily Mail» vindt nog, dat, tenzij van de vredesgezinden er voldoende pressie uitgaat, er weinig kans op vrede is. Dat is van de «Daily Mail» heel veel gezegd en geeft stof tot nadenken! Ten slotte een tendenz-bericht. Reuter seinde uit Qraaff Reinet dat Malan, doodelijk gewond, den Engelschen in handen is gevallen. Een aanvoerder, doodelijk gewond, valt den Engelschen in handen, maar van een gevecht wordt niet gerept. Eigenaardig I Nu zijn er twee gevallen mogelijk: of er heeft een gevecht plaats gehad of niet! Ia 't eerste geval verzwijgen ons de Engelschen hunne verliezen — daar we toch wel mogen aannemen, dat de Boeren niet in de lucht schieten en dus krijgen we weer verminkte rapporten. In het tweede geval ( dus als er niet gevochten is) zou men men mogen aannemen dal Malan door verraad is gevallen. Maar de groote vraag blijft of ia dit telegram Malan inderdaad wel de bekende Malan is Eu dit nu betwijfelen wij, daar deze laatste in 't Westen der Kaapkolonie opereert en Somerset Ojst (le plaats waar hij gevangen is genomen) niet binnen zijn operatie-terrein ligt. We staan dus voor de mogelijkheid, dat de Engelschen eenvoudig een tendenz-bericht de wereld in hebben gezonden en ons een bekend aanvoerder, als in Britsche handen gevallen, willen doen slikken, terwijl het inderdaad een onbekend grootheidje geldt. Is dit waar, dan hebben we weer een bewijs meer van het Britsche streven uit den jongsten tijd, om de minder optimistische berichten over de vredesonderhandelingen te compenseeren door quasi-onheilstijdingen van het oorlogsterrein! Spanje. li den ministerraad, die Dinsdagavond te Madrid is gehouden, heeft Sagasta te vergeefs beproefd om de toestemming van Canalejas en Moret te verkrijgen voor het uitstellen van de bijeenroeping der Cortes. Canalejas verzekerde, dat hij met een zitting van drie dagen tevreden zou zijn om aan het land bekend te maken, dat het hoofd van den staat een besluit ^eteekend had, waarbij de indiening van het wetsontwerp op de vereenigingen werd toegestaan en om openbaar te maken, dat een liberale regeering voor de eischen van het Vaticaan bezweek. Kreeg hij die voldoening niet, dan zou Canalejas in elk geval bedanken. Moret wilde thans de Cortes vergaderd zien om te laten stemmen over een wet tot het beteugelen van werkstakingen en om het voorstel van wet tot invoering van decentralisatie van bestuur te kunnen indienen. De ministerraad vergaderde drie uren lang, maar kwam niet tot een beslissing. De ministerpresident

hoopte steeds, dat hij Moret nog zou kunnen overhalen om toe te stemmen ; dan zou de crisis beperkt blijven tot den minister van landbouw Canalejas. En Sagasta heeft inderdaad zijn doel bereikt; na een conferentie tusschen hem en Moret heeft laatstgenoemde gisteren zijn ontslagaanvrage weer ingetrokken. Puigcerver zal nu de opvolger van Canalejas worden, die van geen toegeven weten wil. De congregaties zullen nu wel niet ter sprake komen voor October, als de Cortes bijeen zullen komen. O o s t-A z i ë Een Reuter-telegram uit Peking meldt, dat Frankrijk aan de Chineesche Regeering heeft meegedeeld, dat aangezien de opstand in Kwangsi een karakter aanneemt, dat de terugslag gevoeld wordt op den handel in Tokio, Frankrijk, zoo deze opstand voor 1 Juli niet gedempt was, tusschen beide zou komen. Over den opstand, waarvan hier sprake is, plegen de berichten periodiek op te duiken. Na lijden van langdurige stilte volgt eene periode waarin we berichten Kruger. En als dat 't geval is, dan verschilt de nadeelig nogil eens. Eenerzijds zegt meD, dat de opstand hoogst ernstig is, anderzijds dat de berichten overdreven zijn. Nu zal dat laatste wel waar zijn, (vooral Engeland is nogal sterk in 't overdrijven van berichten uit het ver e O ste ) maar het schijnt toch vrijwel zeker te zijn, dat 't karakter vrij ernstig is. Het gevaarlijke van de geheele zaak is echter (welke toestand in het Oosten is niet gevaarlijk)

dat zoo iets licht aanleiding kan geven tot tusschen beide komen voor een Westersch rijk en — als dat rijk wat ver gaat in zijn tusschenkomst — voor evenzeer tu schen beide komen van andere Westersche Mogendheden — iets waaruit zich ongemerkt een conflict tusschen Westersche Mogendheden kan ontspinnen. En zoo'n geval zou zich kunnen voordoen bij bovenbedoelden opstand. Veronderstellen we dat Frankrijk tusschen beide komt en gesteund wordt door Rusland. Dan ligt 't voor de hand, dat John Buil, die van nature nogal prikkelbaar is en wiens humeur door de Zuid-Afrikaansche affaire er niet beter op is geworden, een gevoel en eenige onaangename gewaarwordingen krijgt van ijverzucht en aanverwante emotie en met zijn knuppel gaat dreigen. En wanneer Rusland Frankrijk steunt, zal Engeland natuurlijk een beroep doen op de broederlijke gevoelens van Japan. En eene dergelijke groepeering zou een conflict tusschen 't Engelsch-Japansche en Fransch Russische verbond zeer goed mogelijk maken. Indertijd is wel door alle vier Mogendheden bij 't sluiten der verbonden gezegd, dat de bedoelingen vredelievend waren, doch tevens dat ifdere mogendheid zich voorbehield ter bescherming van eigen belangen, die maatregelen te nemen, welke op een zeker oogenblik «gewenscht» waren. Men weet algemeen hoe précair de zoogenaamd vredelievende stemming van dergelijke bondgenootschappen is en hoe het ieder oogenblik zou kunnen gebeuren dat de vredelievende bondgenooten tot de tanden gewapend tegenover elkaar zouden kunnen staan. Welnu — er is op 't oogenblik in het Zuiden van China een toestand van verwarring, die elk moment aanleiding kan geven tot complicaties. We zeggen niet dat er een als boven bedoeld conflict komen zal naar aanleiding van den toestand, maar wij willen er alleen nog maar eens op wijzen, dat de nomine vredelievende bondgenootschappen wel eens ontaarden kunnen ia de re et facto meest oorlogzuchtige verbintenissen, die men zich denken kan.

De «safé-deposit» , m. a. w. de brandkluizen met brandkastaldeelingen onder de nieuwe Beurs te Amsterdam, zal worden ingericht door de firma J. Lips Bzn, de bekende brandkastenfabiikanten te Dordrecht. — Sedert ge ruimen tijd werd door de politie te Amsterdam gezocht naar de bron der onzedelijke photogïaphiën, die hier en elders werdrn verkocht. De man die ze leverde, adverteerde geregeld in buitenlandsche bladen en blijkt te zijn zekere Hartog, wonende Zwanenburgwal. Hij liep als volgt in de val: Men zond hem een telegram uit Antwerpen , inhoudende het verzoek in een der hótels alhier te komen om een deel van zijn voorraad te verkoopen. H. voldeed daaraan en ontmoette den volgenden dag den officier van justitie in zijn woning, die den voorraad in beslag kwam nemen. („Hbld.") — Een heer, buiten woonachtig, die te Amsterdam een bierhuis had in de Vrouwensteeg, waarin door hem een zetkastelein was geplaatst, wilde eens komen kijken of de zaak goed liep. Tot zijn niet geringe verbazing, was de inboedel verkocht en was, naar hij vernam, de kastelein naar Brussel verhuisd. („Tel.") — Terwijl te IJmuiden eenige Haarlemsche glazenwasschers bezig waren aan Koning Willerashuis, begon e":n van hea plotseling te schreeuwen en te gillen. De man had met een zijner handen een van de geleiddraden der electrische verlichting gegrepen en daardoor de strooming door het lichaam gekregen. Akelig kermende bleef hij hangen en kon den draad niet loslaten. Een van de talrijk toegestroomde nieuwsgierigen, de bakker J. Krab, neemt dadelijk de ladder op zonder te beelenken, dat hij zelf daarbij gevaar loopt, en bevrijdt hem uit zijn gevaarlijken toestand. De man die brandwonden bekomen had, werd in het Koning Willemshuii opgenomen en door Dr. Langeveld verbonden. Gelukkig kon men hem een uur later weder aan het werk zien, („Haarl. Ct.") — Gisternacht zijn ten nadeele van den heer D. aan de Brinklaan te Bussum eenige zilveren lepels en honderd gulden aan specie ontvreemd. De dief, als heer g:kleed en ongeveer twintig

jaar oud, is door het openschuiven van een raam de woning binnengekomen en heeft zeer waarschijnlijk de vlucht genomen in de lichting van Amsterdam. — Bij de politie der ie afd. 's-Gravenhage is namens de familie aangifte gedaan, dat tijdens het vervoer van den heer M(ax) B(reuer), die door de stoomtram overreden werd op het Stationsplein, een zeer kostbare briljant uit diens gouden vingerring is ontvreemd ter waarde van pl. m. f 325, Ooggetuigen hebben verklaard dat de briljant zich nog in den ring bevond, toen de heer B, per raderbrancard naar het ziekenhuis werd vervoerd. De inbeslagneming wordt verzocht. — Te Vlissingen is een voor een paar jaar gehuwd paar, dat al verrast was door de geboorte van drielingen, verblijd door de geboorte van tweelingen. — Woensdagavond werd te Almeloo op 't Marktplein door twee handelaren uit Lochem een monstering van paarden, geschikt voor Transvaal, gehouden. Alleen paarden van 1 .52 tot 1 .58 M. hoog werden gekocht. Een groote menigte volks was aanwezig, om te zien wie paarden «voor de Engelschen» ten verkoop aanbood. Eenige boertjes verschenen, die hunne dieren voor hooge prijzen verkochten. Tegen het uitgaan der fabrieken groeide de nieuwsgierige menigte steeds aan. Op het Marktplein en de Wierdenschestraat was het geruimen tijd buitengewoon druk. Koopers en verkoopers moesten vele harde woorden verduren; uit de menigte werd met straatkeien naar hen gegooid. De rust keerde terug, toen de handelaren de gemeente hadden verlaten. („Hbld.")

— Verschenen is de feestgids van de groote nationale kegelwedstrijden te Eindhoven, uitgeschreven door de Kegelclub cHoe is 't mogelijki, op de nieuw aangelegde kegelbanen in het Café J. Dickmans, Groote Berg. Wij wekken de Arnhemsche kegelaars op deel te nemen aan deze wedsttijden, die van 15 Juni tot 8 Juli a. s. zullen plaats vinden. Secretaris is heer G. Beltz, Vrijstraat, Eindhoven. — De trein, waarmee President Loubet van Duinkerken naar Parijs reed, heeft dezen afstand in 4 uren afgelegd. De Fransche Noorderspoorwegmaatschappij heeft daarvoor een nieuwe locomotief gebruikt, die 20 ton water in den tender medevoert, zoodat zij onderweg niet behoeft te worden gevuld. Zulke locomotieven zullen dezen zomer voor de sneltreinen der maatschappij worden gebruikt, die dan 100 k 120 kilometers per uur zullen afleggen. De «Temps» geeft een vergelijking tusschen snelheden van 40 en 20 jaar herwaarts en nu. In 1860 waren voor den weg Parijs—Boulogne (54 KM.) 61/, uur noodig; in 1880 4 3 /„ uur; weldra zal het maar 3 uur min ro minuten zijn. Van Parijs naar Galais (298 KM.) spoorde men in 1860 in 7 1 / s uur, in 1880 in 5%, nu zal het 3 uur 20 minuten worden, ofschoon de treinen steeds zwaarder zijn geworden. — De inschrijving te Parijs voor de slachtoffers van Martinique bedroeg tot Woensdag bijna 1 .5 millioen francs. — In Hamburg is weder een beweging gaande bij de bouwvakken. De metselaars vragen een werkdag van 9 uur met 70 pf. (42 centen) loon per uur. In een bijeenkomst, door 2500 werklieden bijgewoond, is in dien geest een besluit genomen. Men wil echter niet tot algemeene staking overgaan, maar van de bedrijvigheid, die thans in het bouwvak heerscht, trachten gebruik te maken door kleine stakingen, en rekent daarbij op de medewerking der timmerlieden en werklieden uit andere verwante vakken. — Te Vareggio, aan het Italiaansehe strand, is een Engelsche dame, die zich bij het baden te

ver in zee waagde, en zijn drie zeelieden die haar trachtten te redden, om het leven gekomen. — Van een zonderling natuurverschijnsel wordt uit Odessa melding gemaakt. Aan den Zuidooster gezichteinder ontwaarde men daar om 9 uur 's morgens twee breede schitterende lichtzuilen, die loodrecht op het zenith stonden. D.eze zuilen liepen zuiver evenwijdig. Ondanks het mistige weder bleven zij veertig minuten duidelijk zichtbaar. — Thomas Edison heeft aan een verslaggever van de ^Commercial Advertiser» medegedeeld dat hij een nieuwen electrischen motor heeft uitgedacht die 160 kilometer kan afleggen zonder geladen behoeven te worden. — Tijdens een parade te Neiv-York is een tijdelijke brug voor voetgangers ingestort op een oogenblik dat er te veel menschen op waren. Een man werd gedood, 24 werden zwaar en velen licht gewond. — Aan een belangrijk artikel van den heer P, L. Broeksmit, over tabak, rooken en rookgerij, opgenomen in «Vragen van den Da g», ontleenen we het navolgende over de tabak : „Wordt tegenwoordig door aankweeking van de tabaksplant in de Nieuwe Wereld niet alleen, maar ook in de oude, voorzien in de behoefte voor consumtie, die geregelde kuituur dagteekent van uit het laatst der 16e eeuw, daar eerst toen aanplantingen werden aangelegd. Zelfs in Amerika werd vóór dien tijd slechts de in het wild groeiende plant gezocht. In de 18de eeuw wordt de tabak een belangrijk uitvoerartikel uit NoordAmerika en wel meer bepaald uit Virginiö, daar toch die uitvoer op het laatst dier eeuw 100 millioen pond bedroeg. Europa zelf voorzag tot dien tijd maar voor een klein gedeelte in de tabaksbehoefte, totdat het continentale stelsel als 't ware drong tot aanplanting in de verschillende landen van ons werelddeel. Als totale produktie aan het droge blad wordt in deze dagen genoemd een hoeveelheid van één milliard kilogram in onbewerkten staat ter waarde van ongeveer vier millioen gulden; in deze opbrengst zoude Azifl 440, Amerika 310, Europa 200, Afrika 50 en Australië 2 millioen kilogram leveren. En hoewel deze opgaaf, bij gebrek aan voldoende gegevens, niet betrouwbaar mag heeten, hebben we er toch een globaal overzicht

1 over de vermoedelijke produktie door. Nagenoeg in alle landen van Europa wordt de tabak met goed gevolg verbouwd. Toch is de EJropeesche tabak van inferieure kwaliteit tegenover de vreemde en vooral de Amerikaansche tabak. De in Europa gewonnen tabak vindt als regel in de landen, waar zij gekweekt wordt, haar consumenten ; alleen de Turksche tabak, waar' onder somtijds zeer goede, wordt uitgevoerd Azië levert in Java-, Sumatra-, Borneo-tabak, in die, welke op de Philippijnen wordt gewonnen, en in andere soorten, produkten van voortreffelijke hoedanigheid. Sumatra exporteert zelfs tot naar Amerika, terwijl de uitvoer per jaar veelal een waarde van meer dan 50 millioen gulden vertegenwoordigt. De V. S, van Noord-Amerika worden geschat circa 220 millioen kilogram tabak, tot een waarde van ruim 90 millioen gulden op te leveren. De Staten van Midden- en ZuidAmerika, als Peru, Chili, B azilië, Mexico, e. a. en niet te vergeten de groote en kleine Antillen voorzien de Eiropeesche markt van belangrijke hoeveelheden, in den regel zeer goede tabak; de Cuba-tabak b.v. — Havannah sigaren — is dan ook onovertroffen. In de verschillende landen is de tabak een produktief artikel voor de schatkist, daar toch de belasting, die in de naburige rijken geheven wordt van tabak en het daaruit geproduceerde in den regel zeer hoog is opgevoerd geworden. In ons laud bestaat slechts een laag invoerrecht op tabak en sigaren; de kuituur der inlandsche tabak is geheel vrijgelaten, terwijl de fabrikage en de verkoop buiten bijzondere Staatsbemoeiing zijn gebleven. Van de groote rijken heft Duitschland de matigste belasting op de tabak; de kuituur wordt echter getroffen met een recht naar de opbrengst berekend naar het gewicht van het geproduceerde of wel naar de oppervlakte van den in kuituur genomen grond. Ingevoerd betaalt tabak een aan de belasting op de inheemsche tabak evenredig invoerrecht. De industrie is vrij, evenals de verkoop. België heft een belasting op de inlandsche tabak, per plant berekend; een recht is gesteld op de van buiten inkomende tabak ; overigens zijn de tabaksindustrie en de verkoop vrijgelaten. Frankrijk behoudt zich het recht voor, het monopolie, van kuituur, fabrikage en verkoop van tabak, sigaren, enz. Spanje, waar de kuituur verboden is, behield langen tijd aan zich het recht van fabrikage en verkoop, doch heeft dit later verpacht aan een maatschappij, die thans nog het monopolie hierin bezit. In OostenrijkHongarije staat de kuituur onder staatstoezicht; de fabrikage is geheel in handen van den staat, die in VVeenen en in Buda-Pest zijn zetels van administratie heelt. Italië, waar de staat de fabrikage exploiteert, levert slechts weinig tabak van

eigen bodem, In Engeland is de handel vrij; de kuituur is verboden; zware rechten treffen de ingevoerde tabak en vooral de van buiten inkomende sigaren en sigaretten. Rusland laat de aan planting, de fabiikage en den verkoop van tabak, sigaren, enz. vrij, doch heft een eigenaardige belasting door te eischen, dat de binnen 's lands vervaardigde produkten in hulsels verpakt moeten worden, die aan de fabrikanten van regeeringswege tegen betaling van een recht worden verstrekt. Op buitenlandsche produkten wordt een inkomend recht geheven. Portugal, Rumenië, Servië en Turkije hebben monopolie-stelsels. 11 dit laatste land is de kuituur intusschen vrijgelaten ; de planten mag men naar goedvinden uitvoeren, doch wat binnen 's lands blijft, moet men afdragen aan een internationale maatschappij, die pachtster is van het monopolie van aankoop, verwerking ew verkoop van de tabak. Buiten Europa heeft men als regel vrije aanp'anting, vrije fabrikage en vrijen verkoop".