Arnhemsche courant

Omtrent de reis van H. M. de Koningingoeder naar Engeland wordt nader gemeld, dat de bijzondere trein, die ter beschikking van Hare Majesteit was gesteld, eerst om 8 uur Zaterdagochtend bij Waterloo-Junction aankwam, opgehouden door het drukke verkeer in de morgentoen op de lijnen vlak bij Londen. De Nederlandsche

gezant en mevr. baronesse Gericke van Herwijnen, jhr. Loudon en de consul-generaal Maas waren daar tegenwoordig en met hen onderhield zich de Koningin, toen de locomotieven verwisseld werden. Van den kamerheer Pauw van Wieldrecht vernam men, dat de zeereis Hare Majesteit goed bekomen was. Tot Donderdag blijft Koningin Emma bij hare Zuster, de Hertogin van Albany op Claremont, dicht bij Windsor. Het is echter ook nog niet bepaald, hoe lang het verblijf in Engeland zal duren. Z. K. H. de Prins der Nederlanden is Zaterdag in de Residentie teruggekeerd. Het dagelijksch bestuur van den Algemeenen Nederlandschen Zuivelbond heeft aan H. M. de Koningin een adres gezonden, in opdracht van de algemeene vergadering van bovengenoemden bond, waarin adressant het verzoek doet aan de Koningin om het daarheen te willen leiden, dat er een wet tot stand komt, regelende de verplichte toevoeging van een kenmerkende stof bij de margarine-fabricage en bij het in den handel brengen van vetten, welke voor vermenging met boter gebruikt kunnen worden.

§ De Commissaris der Koningin in de provincie Gelderland heeft in verband met de in steeds grooteren getale bij hem inkomende aanvragen, ter bekoming van eene buitengewone machtiging om schadelijk gedierte te schieten, aan de Burgemeesters der gemeente in dit gewest ter kennis gebracht, dat het verkrijgen van den grootst mogelijken waarborg, dat van eene vergunning geen misbruik wordt gemaakt, noodzakelijk is. Zoo is o. a. gebleken dat personen, die eene dergelijke machtiging aanvragen, daarmede de bescherming tegen schadelijk gedierte beoogden van een stukje land zoo luttel in oppervlak, dat wel de gedachte geheel moest zijn uitgesloten dat zij verlangen tot bovenbedoelde bescherming een schietgeweer ter hand te nemen. In het vervolg moet tevens vermeld worden het getal hectaren gronds door den aanvrager in eigendom, pacht als anderszins bezeten en de ouderdom van den aanvrager. Openbare Bibliotheek. De maand Januari van dit jaar bewees grooten vooruitgang in het gebruik der openbare bibliotheek. In Januari 1903 telde men 80 bezoekers, gewerkt werd door eenigen van dezen gedurende 12 uren en uitgeleend werden 100 boekdeelen. Nu werd de Bibliotheek bezocht door 143 personen 'met 63 werkuren en 148 geleende boekdeelen. Deze opgaaf betreft de middaguren (dagelijks van 2—4.) Gedurende de avonduren (7—9) kwamen een vijftigtal personen gebruik maken van de thans welvoorziene leestafel. Die tafel is werkelijk smakelijk gedekt, maar de gasten laten nog al te veel op zich wachten. Dit is vermoedelijk voor het grootste gedeelte toe te schrijven aan de onbekendheid van het beschaafde publiek met inrichting en toestanden der openbare Bibliotheek. Men stelt gewoonlijk uit eens te gaan zien naar iets hoe voortreffelijk het ook is, waarvoor geen kleurige of luidruchtige reclame gemaakt wordt. Daar het gebouw zeer gunstig gelegen is, onmiddellijk bij het brandpunt der stad (Mariënburgstraat no. 12), is het wel voor niemand een bezwaar even zich op de hoogte te komen stellen. Een gezellige zaal zal men vinden en van vriendelijke ontvangst kan men verzekerd zijn. V. E. O. In de Zaterdagavond in het Logegebouw gehouden openbare vergadering van de „Vereeniging tot vereenvoudiging en verbetering van examens en onderwijs," trad op de heer Armand Sunier uit den Haag, met het onderwerp : Ons Lager Onderwijs in het Fransch (school- en huiswerk) in verband met het tegenwoordig diploma en het toelatingsexamen aan Gymnasium en H. B. S. Spr. zou niet optreden als een vijandig criticus van het lager onderwijs, maar wilde alleen zijn opinie ten beste geven, gesteund door jarenlange practijk.

In de eerste plaats werd het oog gevestigd op den onderwijzer, die zijn studie in de moderne talen zelf moet bekostigen en het daarom langs den goedkoopsten weg doet. De gevolgen hiervan blijven niet uit. Straks blijkt het, dat hij het practisch gebruik van de taal, dat toch een vereischte is, veelal mist. Dit weer heeft op zijn beurt tot gevolg, dat bij het onderwijs steeds het wachtwoord is : grammaire en nog eens grammaire, thema's en nog eens thema's maken, al te maal dingen die de grootste verveling bij de kinderen opwekken en tegelijk de grootste inspanning; juist omdat het zoo vervelend is. Overigens heeft spr. niet de overtuiging gekregen dat te veel werk wordt opgegeven. Het onderwijs met thema's maken als hoofdzaak keurt spr. sterk af, omdat het zeer doodend is en geen nut afwerpt, althans geen practisch. Ook laat de uitspraak veel te wenschen over. Met het oog op een en ander ziet spr. voor de vereeniging geen heil, anders dan naar de wet te grijpen. Maar spr. — die een Franschman is — vindt de Hollanders wat te individueel; ze laten zich niet gaarne door het gezag tot in bijzonderheden regeeren. En toch was zoo'n wet wel noodig; de verschillende scholen sluiten niet bij elkaar aan. Vervolgens beantwoordde spr. de vraag : Wat is normaal lager onderwijs. Spr's meening is dat de school van het grootste belang is voor beschaving van den midden- en den geringen stand, opdat — uit economisch oogpunt beschouwd — ieder naar zijn beste geestelijke krachten zijn bestaan kan inrichten. En in dit streven mag niets intreden dat belemmerend werkt. Maar juist is nu de groote schaduw in dit streven, dat de kinderen worden afgericht voor examens. Dit is glad verkeerd. Vandaar die groote verveling, die over den leerling komt bij het bestudeeren der taal. Hij krijgt thema's te maken waarin zinnen, die bij zijn leven niet aansluiten; terwijl integendeel zijn weetgierigheid moest geprikkeld worden. Spr. zou daarom het volgende bij de wet willen zien vastgesteld : ie. Bij het onderwijs op de L. S. behoort de natuurlijke methode te worden gevolgd ; 2e. Het gymnasium en de H. Burgerschool behooren niet langer de L. S. in haar arbeid te hinderen. Op school behooren de leerlingen, eve nals de moeder met haar kind doet, het verband tusschen den klank en het voorwerp dat daarmee wordt aangeduid, te worden ingeprent. Aan kinderen van 9 jaar b.v. behooren niet maar eens een paar uurtjes 's weeks les te worden gegeven, maar iederen dag behooren zij een klankles te hebben van minstens een kwartier achtereen. De i en de u midden in een woord worden door de kinderen bij het uitspreken steeds toonloos weergegeven ; de v wordt zonder werking der stembanden uitgesproken ; dat alles kan veranderen en zelfs zeer gemakkelijk, indien men spr.'s raad maar opvolgt. Zulke lessen behooren steeds te worden gegeven met wat phonetische kennis ten grondslag. Maar daartoe behoeft nu weer niet speciaal eerst les gegeven te worden in anatomie. Een weinigje kennis der klankleer is reeds voldoende. Den leerling moet, indien hij iets verkeerd uitspreekt, de oorzaak er van worden onder oogen gebracht. Straks zal hij bij het uitspreken zich zelf corrigeeren. Dit betreft de eerste lessen. Daarna zal men den leerling aardige dingen laten lezen en het stukje dat op school door den onderwijzer is voorgelezen en waarvan de moeilijkheden zijn besproken, behoort de leerling nog eens in huis na te gaan. ♦ Eerst daarna komt het vertalen aan de beurt, doch dit moet geenszins letterlijk gebeuren. Op deze wijze zal het gewenschte resultaat gemakkelijker en correcter worden verkregen en dat zonder tegenzin, zonder afmatting. Het stelselmatig inpompen van onregelmatige werkwoorden en taalregels vervalt natuurlijk vanzelf, daar het bij deze methode toegaat als bij het leeren van zijn eigen taal. Heeft de leerling vrat kennis van de taal gekregen, dan zal men het verder zelf kunnen aanleggen, zooals men het wil. Het akelige uit de toelatingsexamens zal tegelijk weggenomen zijn. Vervolgens stond spr. nog een oogenblik bij de examens stil, waarvan wij slechts zullen mededee'en dat spr. geen voorstander is van het vertalen van het Hollandsch in het Fransch. En dan behooren stukken te worden gekozen, die

de leerling al heeft gehad, daar hij er dan ook iets behoorlijks van kan maken en blijken kan wat hij nu eigenlijk weet. En wat de onregelmatige werkwoorden aangaat, de klassen zou dan moeten worden gevraagd en b.v. een dertigtal werkwoorden, maar niet die werkwoorden, welke de leerling toch nooit behoeft te gebruiken. Bij het examen moet de uitspraak vooropstaan en bij het onderzoek daarnaar zou spr. zelfs zóó vrijgevig willen zijn, dat hij den leerling zou willen overlaten zelf stukken mee te brengen welke hij goed kan lezen. Dan nog moet er op een examen niet altijd gevraagd worden waarop immer een antwoord volgen moet, maar de leerling zou b.v. verzocht worden over een onderwerp wat te vertellen ; hem zou dan het woord gelaten moeten worden. Dat — zegt spr. — kan natuurlijke methode genoemd worden. Daarna werden door spr. nog eenige vragen beantwoord. Van de gelegenheid om met spr. van gedachten te wisselen, werd gebruik gemaakt door den heer M. v. d. Brand en den heer W. F. C. v. Laak, die het met spr. niet geheel eens waren. Eerstgenoemde betoogde o. m. dat het voor ons Nederlanders er niet zoozeer op aankwam goed Fransch te spreken, maar vooral het te kunnen lezen, terwijl laatstgenoemde het zeer zou betreuren indien men een wettelijke regeling omtrent deze zaak kreeg: evenmin als een wet een karakter behoort voor te schrijven, evenmin behoort zij dat te doen omtrent een methode. Daarbij zouden veel onderwijzers — die trouw en eerlijk en goed hun plicht vervulden — broodeloos worden gemaakt. De Nederlanders zijn op verre na niet slecht in het aanleeren en ook in het spreken van vreemde talen. Zij, en de Russen staan hierin vooraan. Spr. repliceerend, zeide verstomd te staan, dat een Hollandsch onderwijzer durfde beweren dat het vooral op lezen aan kwam. De practijk toont aan dat zij zeer goed — uitgezonderd een enkele fout — Fransch kunnen spreken, zoodat dit voor hen geen bezwaar is in het toepassen der natuurlijke methode. Men moet niet het oog op het verleden of op het heden richten maar op de toekomst, en dan blijkt dat onze samenleving, die hoe langer hoe meer op een internationale gaat gelijken, het eischt. De districtsschoolopziener de heer J. E. van Renesse woonde de vergadering bij. De voorzitter, de heer J. F. Bense, bracht vervolgens dank aan spreker, waarop de vergadering gesloten werd. —

digen, en bij voortbestaan der Afdeelingen deze te doen beschikken over voldoende middelen, Geklaagd werd over het Maandschrift welks inhoud niet aan de behoeften voldoet. Op de Alg. vergadering der Vereeniging zal als motie worden ingezonden, dat het gewenscht is den inhoud van het Maandschrift te verbeteren en meer practisch te doen zijn, zoo mogelijk en, zij het in anderen vorm, een weekblad ervan te maken of te vereenigen met een andere uitgave, — Aan 't slot van ons stukje over het 30 -jarig bestaan van de Ambachtsschool is door een misverstand gemeld, dat de school ook voor bezoekers was opengesteld — maar zonder dat er onderwijs gegeven wordt — gisteren (Zondag 7 Febr.); dit moest zijn Zondag 14 Februari. — t Zaterdagavond j.I., gaf de korporaals gymnastiek,- scherm- en tooneelvereeniging „T, O. N. I. D. O." van het 8e reg. infanterie alhier, eene uitvoering in de bovenzaal van het Cèn tr aalgebouw. Te 7.50 uur betrad de heer Meijer, president van deze vereeniging, voor een stampvolle zaal waaronder een 6tal officieren van de infanterie, het podium en heette allen hartelijk welkom waarna te 8 uur ■ het gordijn omhoog ging en een aanvang werd gemaakt met het programma, bestaande uit tooneel, gymnastiek en schermen Voor de pauze werd opgevoerd het drama in 3 bedrijven „Arthur de Baumont, de franctireur van Neuville." De rollen waren goed verdeeld en flink bestudeerd; inzonderheid een woord van lof aan mejufFr. S. als Augusta, korporaal Meijer als de franctireur en korporaal Wouters als Pruisisch onderofficier voor hun keurig en goed verzorgd spel. Na de pauze was de gymnastiek en schermkunst aan de beurt. Ieder aanwezige kenner van deze kunst, zal toegeven dat wij niet genoeg kunnen roemen het net, krachtig en vlug werken van deze jonge mannen, die hier onder leiding stonden van korporaal Klamer, die door zijn goed voorbeeld de anderen flink deed volgen. Ten slotte werden we vergast op „ArtistenRevue", waardoor de lachspieren van de aan wezigen in beweging kwamen. Al de spelers kweten zich uitstekend van de hun opgedragen rol, inzonderheid mejuff. S. als soubrette, korporaal Meijer als „Flipje,, en korporaal van Leeuwen als „directeur", waren goed op hun plaats. Dat men voldaan was, daarvan getuigde het daverend applaus na afloop van ieder nummer. Nadat het programma te I2 1 /* uur was afgespeeld betrad de beschermheer der vereeniging het podium, en bedankte namens de aanwezigen de spelers voor dezen genotvollen avond. Een geanimeerd bal besloot het feest. — Voor een vrij talrijk publiek gaf gisteravond in de kleine zaal van Musis prof. E. Mielke eene suggestie-soirée. Na eene uiteenzetting van wat suggestie is, werd het publiek uitgenoodigd op het tooneel te komen, teneinde proefondervin delijk bewezen te zien, wat de professor theore tisch verteld had. Een negental personen voor en evenzooveel na de pauze voldeden aan dit verzoek. Het zij verre van ons, over deze seance, die waarschijnlijk wel op een wetenschappelijken grondslag berust, een oordeel uit te spreken. Dat weinig gelukte, is wellicht te wijten aan minder gedisponeerd zijn van den suggestor, of ook aan de mindere geschiktheid van hen, die zich beschikbaar stelden voor de experimenten. Twee personen kwamen onder den invloed: de eerste kon niet loopen of gaan, wanneer prof. Mielke dat niet wilde, zijn hand niet losmaken, niettegenstaande hij zelf ons verzekerde, dat hij moeite had gedaan zich niet aan den wil van den ander te onderwerpen. Den tweeden liet nij dronken worden na het drinken van een glas water, met sneeuwballen gooien en dergelijke experimenten, die wel succes hadden.

— De heer S. Gouda Quint, Bakkerstraat alhier, heeft reeds een duidelijke kaart van Oost-Azië (Japan, Korea, Mantjoerije, het Oostelijkst deel van Oost-Azië en Oostelijk China uitgegeven. Nu het meer dan waarschijnlijk is, dat deze kaart binnenkort als oorlogskaart zal kunnen dienst doen. mag er wel de aandacht op worden gevestigd. De prijs is slechts 30 cents. — Het filiaal alhier van de Eerste Nederlandsche Rijwielfabriek van de firma H. Burgers te Deventer, is verplaatst van de Koningstraat naar de Steenstraat nr. 11, waar het magazijn geheel nieuw tot dat doel i3 ingericht. Een en ander, wat daar voor het raam te zien is, verdient wel de aandacht. De nieuwste soorten zijn voorhanden. De acatène-fietsen en vooral de acatène-motor zijn van soliede en smaakvolle constructie. Wat den winkel zelf aangaat, deze is eenvoudig, doch uiterst net en practisch ingericht. Achter den winkel is de werkplaats aangebracht. Architect van de verbouwing was de heer A. R. Freem alhier. — t De opzichter van fortificatiën te Arnhem. P. Glas, wordt op den I5den Juli a. s. overgeplaatst naar Roermond. — De heer J. H. de Vries, aannemer, wonende in de Driekoningendwarsstraat 7 alhier, vierde den 6n dezer zijn 74sten verjaardag. De post bezorgde hem bij deze gelegenheid een brief, waarvan het adres een lóregelig gedicht en de inhoud almede eene in keurig schrift uitgevoerde dichterlijke ontboezeming was. Op het adres staat o.a.: „Welnu, mijn brave man, gij toonbeeld van den ijver, (bedoelt wordt de briefbesteller, die door alle weer en wind en stof en modder moet), Ik heb nu ook een brief, wat grooter en wat stijver Dan men gewoonlijk ziet. Hij hoort in Arnhem thuis, In de Driekoningsdwarsstraat . . . En verder;

| „Hij heet J. H. de Vries, hij timmert en neemt aan, En heeft op zijne deur het cijfer 7 staan." Geen wonder dus, dat de post geen moeitè had, om den brief te bestellen. — X Zaterdagavond vermiste een dienstbode van eene familie in de Spijkerstraat, uit haar koffer twee muntbiljetten van f 10. De politie doet onderzoek. — In den nacht van Zaterdag op Zondag is aan het bureau van politie gebracht een man, die er zijn werk van maakte, in verschillende straten lantaarns uit te draaien. — Gisteravond hebben eenige jongens op den Strekdam Onderlangs een partij hout in brand gestoken, dat door de politie moest gebluscht worden. — Gistermiddag hebben een paar twaalfjarige meisjes in de Nieuwstraat een juffrouw een zakje met koekjes uit de hand gerukt en zijn toen natuurlijk met den buit op den loop gegaan. — Gisteravond is uit de derde klasse wachtkamer van het station naar het bureau van politie gebracht een Duitscher, die bleek éen met scherpe patronen geladen revolver bij zich te dragen. — g Velp, 7 Febr. De voetbalclub Olympia ontving heden G. V. C. III uit Wageningen. G. V. C. speelde eerst met 9 man, en misschien daardoor bracht zij het er zoo slecht af. Voor half twee was de stand 3—1 in 't voordeel van O., dat na half twee nog 9 maal het doel wist te vinden tegen G. V. C. nog eens. O. won dus met 12—2 goals. — § De rechtbank te Zutphen heeft het vonnis bekrachtigd van H. J. J. H., 25 jaar, chauffeur te Arnhem, die verzet had aangeteekend tegen het vonnis van 2 December 1903, waarbij hij bij verstek tot 2maal 14 dagen hechtenis werd veroordeeld wegens het door zijn schuld een ander lichamelijk letsel veroorzaken, met verandering der straf in 8 dagen hechtenis. — Wijlen de heer J. Wolters te Groesen heeft aan de R. K. gemeente aldaar vermaakt f 16,000, een huis en eenige landerijen voor de stichting eener R. K. zusterschool en een oude mannen- en vrouwenhuis. — || Dinxperlo, 7 Februari. Van hoeveel - beteekenis de circulatie van het Pruisische geld in deze gemeente is diene, dat in het afgeloopen jaar alléén aan de Boerenleenbank 70000 mk in Hollandsch geld werd ingewisseld. — || Te Aalten heeft de collecte voor het sanatorium te Renkum slechts f 143.57 opgebracht.

— £ Doetinchem, 7 Febr. De heer R. Feenstra, chef bij de stoomtram Zutphen-Emmerik alhier heeft tegen 1 April a.s. ontslag aangevraagd. De heer Th. van Geldrop, chef te 's Heerenberg, wordt met dien datum overgeplaatst naar Doetinchem. — $ Wageningen, 7 Febr. De voetbalclub G. V. C. speelde heden tegen „Haarlem" uit Haarlem. G. V. C. had twee invallers. Er stond een harde wind, die aan het spel veel afbreuk deed. Reeds in het begin was Haarlem overwegend sterker en maakte na eenigen tijd de eerste goal, spoedig gevolgd door een 2e. Na half twee kwam G. V. C. gevaarlijk opzetten en na verschillende aanvallen maakte ten Oever uit een mooien overzet van Alers het eenige punt. Daarna verslapte G. V. C. en wist Haarlem nog twee maal te scoren. Het won dus met 4—1 goals. — S Bennekom, 6 Februari. Op de groote houtveiling alhier van Selterskamp enz. werden zeer hooge prijzen besteed. Schelhout bracht op f 36 a f 40. — per voer schors of 810 K.G.; eikenakkermaalshout f8. a f12.; bezemberk f8 a f9; eiken - en dennenschansen f ,2 a f 3.50 per vim ; zware dennenrekken 16 a 20 cent per stuk, lichte id. 10 a 15, 16 a 26 cent per stuk, lichte id. 10 a 15 et. per stuk; boonenstaken f3 per 100 stuks. — De kwartiermeeeter Zeitse, die te Vlissingen uit de mast van de mailboot „Prins Hendrik" was gevallen, is zonder tot bewustzijn te zijn gekomen overleden.

— * Apeldoorn, 8 Febr. De voetbalwed!■ trijd R. A. .V, en A. V. C. s , Zondag gehouden eindigde met 2—2 doelpunten R. A. V. teekende protést aan over het laatste doelpunt van A. V. C. —

„De Standaard" bevat als hoofdartikel in haar nummer van heden eene aanprijzing van den interview, „een nieuw opgekomen middel van informatie ten dienste van het publiek". Over de vraag, in hoever dit uitheemsche informatie-middel, zooals reeds de naam aanduidt, hier te lande navolgenswaardig is en of niet andere, meer doeltreffende en bovenal meer betrouwbare middelen „om het publiek eenigermate op de hoogte te brengen van wat er in de politieke en oeconomische wereld omgaat", de voorkeur verdienen, — 't zijn vragen, waarover men van meening verschillen kan, maar beslist toestemmend stellig zouden wij de laatste beantwoorden. Dat dr. Kuyper hierover anders denkt, is voldoende bekend, en dus begrijpelijk is 't, dat ook zijn oud-lijforgaan die meening verdedigt. Maar het blad rept er geen woord van, waarom dr. Kuyper, sedert hij Minister van Binnenlandsche Zaken is, dat „middel van informatie" bij voorkeur aangrijpt, als hij de vaderlandsche grens gepasseerd is; bij het Nederlandsche publiek is toch allicht meer belangstelling te verwachten voor de mededeelingen uit 's Ministers mond dan bij het buitenlandsche. En te minder schijnt ons die reclame-achtige toepassing van het „nieuw opgekomen middel" noodig, nu „de Standaard" een Nederlandschen journalist als model-i nterviewer aanbeveelt in mr. Elout, den bekenden hoefijzer-correspondent van het „Handelsblad", in den Haag. De interview moet evenwel zijn ernstig karakter behouden, meent „de Standaard" — en terecht. „Juist echter, schrijft zij, wijl de interview een hoogst ernstig en zeer gezocht middel tot informatie is, behoort het zichzelf te eeren door zich te binden aan regelen van eerlijkheid. En die regelen zijn: i. dat de aangezochte zelf te beslissen hebbe, of hij een i nt e r v i e w wil toestaan al dan niet; en 2, dat geen interview geplaatst worde, zonder dat de aangezochte vooraf gezien en goedgekeurd hebbe, wat men publiceeren wil." Wat het eerste punt betreft, schrijft „de Standaard" naar aanleiding van het jongste uitstapje van den Minister naar België aan het slot van het artikel o. a. : „Het was terstond bekend, dat de Minister ditmaal c'k interview weigerde ; en zoodra nien veriu ni, dat hij op uitnoodiging van den Koning ten paleize was geweest, begreep men dat niet anders kon." Hoe nu rijmen hiermede de mededeelingen van pastoor van Winkel in „de Tijd" ? Mededeelingen welke én onkiesch waren o. a. tegenover de Roomsche ambtgenooten van den Minister Kuyper, én beslist onwaar ten aanzien van diens onafgebroken volhardenden dertigjarigen strijd voor verzoenende en hartelijke samenwerking van anti-revulutionairen en katholieken, waarvan enkele weken geleden door ons een der sprekendste bewijzen werd bijgebracht met een „Standaard"-artikel van 1877, kennelijk uit dr. Kuyper's pen gevloeid. Hoe kwamen die mededeelingen in „de Tijd", als dr. Kuyper te Brussel „elk interview weigerde" en door hem „vooraf gezien en goedgekeurd" kunnen ze toch onmogelijk zijn. Vraagt iemand van wege een redactie een interview, maar wordt deze geweigerd, dan eischt „goede opvatting", zegt „de Standaard", ■— wij zouden liever zeggen eerlijkheid en fatsoen, — dat van het onderhoud niets in de courant kome. Geschiedt dit toch, dan „schiet hij (de interviewer) als man der pers in goede manieren te kort". Volkomen juist. Mocht »>de Standaard" echter pastoor van Winkel van onbescheidenheid willen vrijpleiten, omdat hij geen „man der pers" is, dan zou dit weinig anders zijn dan een laffe uitvlucht. Doch aangenomen al, dan mag de „de Tijd" zich het verwijt aantrekken van in goede manieren te kort geschoten te zijn.