Bredasche courant

Veranderingen in advertentiën gelieve

UW V V> 1 UV/11 LI V/ si J'jV.llVv V Iv men steeds op den dag der uitgave vóór 9 uur in te zenden, daar anders niet voor de uitvoering der verandering kan worden ingestaan. DE UITGEVERS.

BEKENDMAKING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Breda; Gezien het adres van A. C. van Gils en J. J. M. van Gils, in hoop verzoekende een stukje gemeentegrond, deel uitmakende van den openbaren weg, hoek Parkstraat en Vijverstraat onder deze gemeente. Gelet op de aanschrijving van de Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant van 13 October 1857 (Prot). blad n°. 18); Brengen voorschreven ter algemeene kennis, met uitnoodiging aan ieder, die vermeenen mocht door de inwilliging daarvan in zijne rechten te worden verkort, zijne bezwaren daartegen binnen acht dagen na dagteekening dezer, aan burgemeester en wethouders kenbaar te maken. Breda, 19 Januari 1904. Burgemeester en wethouders voornoemd: Ed, GUL JE, burgemeester. A. R. VERMEULEN, secretaris. BEKENDMAKING. LICHTSTERKTE VAN HET GAS. Burgemeester en wethouders der gemeente Breda brengen ter openbare kennis, dat, blijkens het rapport van den heer dr. Reinders, in de maand December 1903 de lichtsterkte van het gas, berekend in Engelsche standaardkaarsen, bij een verbruik van 141,6 L. gas per uur, was: het hoogst 21 Dec. — 15,9 en het laagst 14 » — 15,2 terwijl de gemiddelde lichtsterkte was 15,5. Zwavel in mG. per M3. gemiddeld 779. Ammoniak » » » » » 0,7. Koolzuur in volume-procenten s 1,45. Breda, 20 Januari 1904. Burgemeester en wethouders voornoemd: Ed. GULJÉ, burgemeester. A. R. VERMEULEN, secretaris. BEKENDMAKING. RAPPORT over het drinkwater. Burgemeester en wethouders der gemeente Breda, brengeu ter openbare kennis het volgend rapport van den heer dr. K. Gorter alhier, over het onderzoek van twee monsters water van de gemeentewaterleiding, luidende als volgt: Monster Monster R.K. O. Vaste stof. .... 49 mG. per L. 59 mG. per L. Gloeiverlies ....9» « » 10 » « » Organische stof. . .1 (m G. kalium perman-' 3,8 » » » 2.3 » « « gaet) ) Zoutzure zouten 1 „ 0 . (m.G. chloor). , .] 8 ‘ ƒ * 8-5 > » » TT ,, ., ) 1,2 Duitsche 1,2 Duitsche Hardheid ! ’ , ’ , ) graden. graden. Ammouiakzouten . .j Salpeterigzure zouten . [ afwezig. afwezig. Salpeterzure zouten, .1 IJzeroxydule. . . . 0,06 mG. p. L, 0,14 mG. p.L. Zware metalen (lood). afwezig. afwezig. Beide monsters zijn helder en kleurloos. Het water voldoet aan de eischen voor zéér zuiver drinkwater. Breda, 20 Januari 1904. Burgemeester en wethouders voorLoemd: Ed. GUI JÉ, burgemeester. A. R. VERMEULEN, secretaris.

1879. 1904

33 JASTUARI. Hij trok daarheen waar de bergen [zijn, Daar woont er zoo menig lief [maagdelijn. En hij bracht een jong bruideke mee.

Wie ook maar eenmaal het schoone, expressieve lied van Spoel gehoord heeft zal het citaat herkennen. Het lied zingt van een ouden, grijzen koning, die in het land, waar de bergen zijn, een bruid vond en met haar terugkeerde naar zijn land bij de zee. De koning werd ziek en stierf en bij het open graf vraagt het jonge dochtertje Hare Moeder voor haar te willen regeeren, want, zegt zij, tot ik groot zal zijn komt nog menig jaar. Eerst monotoon verhalend, dan langzaam droef zingend van de ziekte en dood des grijzen konings daarna in waardigen ernst, op toon van berusting, weergevend het gesprek van moeder en dochter — klinkt dan een gansch anderen toon. Breed, majestueus en krachtig zet het in: »Toen heerschte die Iioningsvrouwe al over het land bij de zee” en blijder, voller en gelukkiger jubelt het lied dan voort, totdat ’t op het einde geestdriftig de dankbare, vreugdevolle erkenning schalt van het zeevolk dat zingt: Maar wij minnen die Koningsvrouw mee. Met nadruk, overtuiging en ernst, met dankbare ontroering gemengd met groote, zuivere blijheid besluit het lied dan statig: Die Koningsvrouwe zoo fier en zoo rein, die heeft er gevangen ons hart... Den componist is het gelukt in dit lied geheel neer te leggen de stemming en de gevoelens van het Nederlansche volk tegenover de Moeder van onze vorstin, tegenover de weduwe van den laatsten koning. ’t Was voor de prinses Emma van Waldeck Pyrmont, toen zij de grenzen van ons land overschreed, geleid door Koning Willem III, niet genoeg de gemalin te zijn van den koning van dit land, niet genoeg een jonge, beminnelijke vrouw te zijn — daarmede alleen zou Zij niet de harten winnen van de eenigszins stugge Hollanders, die niet zoo dadelijk hun armen openen. Indien de koningin Emma ook niet meer geweest was dan koningin, dat wil zeggen, de echtgenoote des konings — de dag dien wij thans herdenken zou dan ongetwijfeld niet met zoo algemeene sympathie, vreugde en dankbaarheid feestelijk gevierd zijn. Door hare minzame vriendelijkheid, oneindige goedheid, opofferende liefdadigheid en liefdevolle belangstelling won zij al spoedig de harten der Nederlandes Toen ons volk haar leerde kennen als moeder en opvoedster werd bewondering gevoegd bij die liefde. En nadat Willem lil was bijgezet in het Delftsche mausoleum dwrong de Koningin Regentes eerbied, waardeering en ontzag af, ook bij haar tegenstanders. Een drievoudige taak rustte op haar: als Koningin Regentes had zij het land en zijn uitgestrekte bezittingen te bestieren, als moeder moest zij haar dochtertje opvoeden tot mensch, maar tevens was aan haar de zorg, voor het Nederlandsche volk zijn toekomstige koningin op te leiden. Hoe zij als regentes, als moeder en als

koningsweduwe haar werk heeft volbracht behoeven wij niet te herhalen — dat is genoegzaam bekend. Heel Nederland kent haar, eert haar en heeft haar lief. Juichend uit volle borst zal morgen het «Leve de Koningin Moeder” jubelen. En dat is geen officieel, geen conventioneel of plichtmatig geroep, maar een eerlijke, oprechtig hartelijke en innige waardeering van het vele, het groote en het goede dat deze edele Vrouwe deed voor ons land.

ue laah-Dreyfns is als de maan bij een stormachtigen nacht. Hij is steeds achter de wolken. Alleen nu en dan zien wij aan een lichte plek boven ons, dat daar de maan moet zijn, maar het hemellichaam zelf vertoont zich niet. De procureur-generaal Baudouin is klaar met zijn requisitoir. Hij heeft het stuk zelf naar de griffie gebracht. De advocaat van Dreyfus, Mornard, mag er kennis van nemen voor het opstellen eener memorie. Het moet een lang stuk zijn van den gestrengen heer Baudouin, wel 150 bladzijden, maar wat er op die bladzijden te lezen staat is en blijft nog voor het profanum vulgus verborgen. Het hek is van den dam. Niet slechts 50, maar 82 leden van de Franache socialistisch radicale Kamergroep die, bij de stemming over de benoeming van een onder-voorzitter van de Kamer ontrouw werd aan Jaurès hebben zich van die groep afgescheiden en een nieuwe fractie gevormd onder den naam van «socialistisch-radicale linkerzijde.” Bovendien zijn 23 leden van de nog overige 38 uitgetreden en zullen zich voortaan bij geen partij aansluiten. Ook het Fransche parlement krijgt dus zijn «wilden”. Daartoe behooren Dubief, Messimy, Henry Maret en de voormalige minister Baudin. Deze scheuring is van beteekenis. Niet alleen ligt de oorspronkelijke groep van socialistischradicalen nu uiteen, maar ongeveer 30 zijn voor het Bloc verloren. Bij belangrijke stemmingen zullen zij het heft in handen hebben. Hanolam , de gewezen Fransche minister van buitenlandsche zaken, pleit in het Journal sterk voor den vrede in Oost-Azië. Hij roert de mogelijkheid niet aan dat Frankrijk in de botsing betrokken zou kunnen worden. Maar bij zou oorlog razernij vinden. Zoowel de Russische als de Japansche regeering voelen dat wel, meent hij. Onderstellen wij, dat de oorlog inderdaad uitbreekt. Na een of verscheidene veldtochten, zal de toestand vveer precies eender zijn, of ongeveer eender als nu. De Japanners zullen Petersburg niet innemen, Rusland zal Japan niet in bezit kunnen nemen Een langdurige oorlog zou slechts eindigen in ijdelen wapenstilstand en eindelooze hernieuwingen. Er is geen andere oplossing dan vrede. De vrede is het beste voor Japan. De aanleg van den Siberisehen spoorweg heeft de Japansche havens op een afstand van 20 dagen van Europa gebracht. Over zee is die afstand 45 dagen ' Kan men onderstellen dat een jong-beschaafde staat voor altijd deze gemeenschap zal afsnijden en tot zijn vroeger isolement terug zal willen 1 keeren ? De Siberische spoorweg is de lange ‘ draad die Japan met de beschaafde wereld 1 verbindt. Ook Rusland kan geen belang hebben ' bij een vijand aan den drempel van zijn nieuwe gebied. Rusland heeft de deur willen openen en nu zou het die sluiten? De zeewegen zullen altijd min of meer beheerscht worden door het (Japansche) rijk dat zich uitstrekt van Kaap Lopatka tot aan den zuidpunt van Formosa. De route van hare schepen zou gemarkeerd 1 worden door vijandige havens. Wat een uitkomst na zulk een krachtsinspanning. Het gemeenschappelijke, duurzame, hoogste belang is gelegen in een minnelijk vergelijk. De vronwelijke advocaten in Engeland, i wie het pleiten verboden is, willen nu gratis 1 adviezen gaan geven om door die concurrentie j 1 hun mannelijke ambtgenooten totinschikkelijkheid j i te dwingen. \ ;

In den Rnitschen Rijksdag, interpelleerde de sociaal-democraat Haasë de regeering over het optreden van Russische politie-ambtenaren op Duitsch grondgebied. De staatssecretaris van Buitenlandsche Zaken, baron Von Richthofen, verklaarde hierop, dat «het in het belang is van het Rijk, wanneer het doen en laten van buitenlandsche anarchisten in Duitschland wordt nagegaan door organen van den Staat, tot welken zij hooren. Het is geheel in overeenstemming met de wettelijke bepalingen, dat de Russische regeering langs diplomatieken weg in kennis weid ge-teld met de uitvaardiging van een bevel tot inhechtenisneming tegen Duitsche rijksburgers te Königsberg; wegens medeplichtigheid aan hoogverraad tegen Rusland en beleeaiging van den Tsaar. Ook in Parijs worden de Russische anarchisten door Russische politie-beambten nagegaan, evenals de Italiaansche anarchisten te Londen door Italiaansche politiebeambten. Een dergelijke bewaking is in het gemeenschappelijk belang van alle regeeringen. De sociaal democratische pers (in Duitschland) maakt zich tot spreekhuis van de Russische anarchisten {protest van de zijde der sociaaldemocraten). Den afgevaardigde Haase geef ik in '"overweging, zijn klachten over postbeambten ter sprake te brengen bij de behandeling der begrooting van Posterijen. Over het te Königsberg aanhangige proces kan pas worden gepraat, wanneer het achter den rug is. Wij zijn in geen enkel opzicht bereid, in de bres te springen voor revolutionair-gezinde onderdanen van een naburigen en bevrienden Staat. De anarchisten kunnen niet van ons vergen, dat wij hen met fluweelen handschoenen aanpakken.’' Toen Von Richthofen verder nog zeide, dat het een staatsbelang was, anarchisten uit te leveren, maakten de sociaal-democraten onder het geroep van: «pfui, pfui!” zoo’n leven, dat een deel der rede van den staatssecretaris onverstaanbaar werd. De vice-president, graaf Stolberg Wernigerode, verklaarde dat het geroep van «pfui” niet kon worden toegeiaten. Onder hernieuwd rumoer van de sociaal-democraten, ging Von Richthofen aldus voort: «Het aharchisten-vraagstuk is van zoo groot gewicht, dat daarbij sentimentaliteit niet op haar plaats is. Slechts die lieden kunnen vertrouwen op ons «gast recht”, die ons welkom zijn Deze anarchisten echter zijn ons absoluut onwelkom, en wij zetten hen de grer.s Over.” {Bijval rechts.) Bij de behandeling der interpellatie gaf Bebel uitdrukking aan zijn verontwaardiging over het antwoord van den Staatssecretaris, waarvoor hij door den president tot de orde werd geroepen. De woordvoerder der conservatieven verklaarde in te stemmen met hetgeen door Von Richthofen was gezegd. De spreke, s van het centrum en van de liberalen verklaarden echter, dat enkele van de door interpellant medegedeelde feiten, zooals die welke betrekking heboen op de schending van het brief geheim en op de huiszoekingen, nader behoorden onderzocht te worden. Daarop was het debat over de interpellatie afgeloopen en werd de vergadering gesloten. Een telegram van de Pall Malt Gazette uit Berlijn meldt met beslistheid, dat de vraag van oorlog of vrede ten gunste van den vrede beslist is. Het is slechts de vraag of de Russische regeering haar verklaring, die het behoud van den vrede medebrengt, alleen zal afleggen tegenover Japan, tegenover alle mogendheden of de mogendheden die in het bijzonder bij de zaak zijn betrokken. Welke vorm de verklaring ecu ter aanneme, er is te Petersburg besloten Japan’s wenschen te vervallen, zoodat de vrede volkomen verzekerd wordt. Het bericht uit Berlijn, naar luid waarvan Rusland besloten is zich op de mogendheden te beroepen ten einde een oorlog af te wenden, wordt te Tokio beschouwd als een bewijs, dat Rusland met bereid is Japan in voldoende mate tegemoet te komen. De Geheime raad heelt een uitvoerig verslag van Komoera over de onderhandelingen met Rusland aangehoord. Kolonel Lynch, de Ier die aan de zijde der Boeren gevochten heeft en deswege te Londen ter dood veroordeeld werd, welk vonnis in levenslange gevangenisstraf veranderd is, zal, naar men zegt, Zaterdag, den eersten verjaardag van zijn veroordeeling, begenadigd worden.