BEK EJ\ ii tl A KI XG. BELASTING OP TREKDIEREN. De BURGEMEESTER der gemeente Breda, brengt ter kennis der belastingschuldigen, dat het op 17 Aug. 1905 invorderbaar verklaard kohier, over het le kwartaal 1905/6, der belasting op de paarden, alsmede op de als trekdieren gebezigd wordende muildieren of muilezels, ezels, runderen en honden, van 23 Aug. 1905, gedurende acht dagen op de gemeente-secretarie ter inzage zal aanwezig zijn en na het verstrijken van dien termijn, aan den ontvanger der directe belastingen alhier ter invordering zal worden uitgereikt. Breda, 23 Aug. 1905. De burgemeester voornoemd, A. P. SCHELTUS, loco-burgemeester. BEKENDMAKING. BEDRIJESBELASTING. Het hoofd van het plaatselijk bestuur te Bred» brengt ter kennis der belastingschuldigen , dat het kohier n°. 3 van de belasting op bedrijfs- en andere inkomsten, over het belastingjaar 1905/1906, invorderbaar verklaard 21 Aug. 1905, heden afgekondigd en aan den ontvanger der directe belastingen alhier ter invordering is uitgereikt. Breda, 23 Augustus 1905. Het hoofd van het plaatselijk bestuur voornoemd, A. P. SCHELTUS, loco-burgemeester.
Bredasche courant
- 25-08-1905
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Auteursrecht onbekend. Het zou kunnen dat nog auteursrecht rust op (delen van) dit object.
- Krantentitel
- Bredasche courant
- Datum
- 25-08-1905
- Editie
- Dag
- Uitgever
- W. van Bergen
- Plaats van uitgave
- Breda
- PPN
- 421095903
- Verschijningsperiode
- 1814-1941
- Periode gedigitaliseerd
- 11 april 1814 - 1814, no. 13 (16 april) - jrg. 150, no. 110 (11 mei 1940) ; jrg. 150, no. 111 (22 mei 1940) - jrg. 151, no. 417 (15 okt. 1941)
- Verspreidingsgebied
- Regionaal/lokaal
- Herkomst
- Stadsarchief Breda
- Nummer
- 99
- Jaargang
- 114
- Toegevoegd in Delpher
- 21-01-2019
Advertentie
RUSLAND.
Naar men verzekert, zal de Rijksdoema dadelijk na opening zich bezighouden met de volgende vraagstukken: de positie der steden, de boerenhervorming, de Jodenkwestie,invoering van leerplicht (geen overbodige zaak in een land, waar in ’t geheel 20 menschen op de honderd lezen en schrijven kunnen), wijziging van de positie der zemsto’s. De eerste zitting zal met buitengewone plechtigheid worden geopend, verschillende leden van het Keizerlijk huis, alle leden van den Rijksraad , de ministers , de vreemde diplomaten, enz. zulien er bij zijn. Twee weken vóór de opening komen de leden bijeen om hun geloofsbrieven te overhandigen. Volgens inlichtingen, door de Berlijnsche Vorwürts uit Rusland ontvangen , heeft de «Bond der bonden” — een machtige organisatie waartoe verscheiden vereenigingen van advocaten, doctoren enz. en ook enkele werklieden en boerenvereenigingen behooren, in een motie de doema een onbeschaamde uittarting genoemd ; de instelling moet zoo krachtig mogelijk bestreden worden door alle Russische democraten.
De krijgsraad te Lodz heeft drie dames Witzler, dochters van een huiseigenaar aldaar wegens het verspreiden van vlugschriften er , mishandeling eener militaire patrouille, tot ander half jaar gevangenisstraf veroordeeld, Zaterdagnacht zijn in de voorstad Baloetj (Lodz) 248 joden in hechtenis genomen; zij werden ten deele zonder kleeren aan hun lijl uit bed gehaald. Over geheel Koerland is de staat van beleg afgekondigd. De gouverneur heeft zijn bevoegdheden overgedragen aan den bevelvoerenden generaal van liet twintigste legerkorps. Het verkeer op de Weichel-spoorwegen staat stil, evcnzoo het werk op vele fabrieken in de buurt van Warschau. Tegen heden verwachtte men inkrimping van den dienst op de lijn Warschau-Weenen en afkondiging per algerneene weikstaking in Warschau, Lodz. en andere steden. Te Kisjinef zijn nieuwe onlusten voorgekomen. Zondag trokken duizenden menschen door de straten. De militaire macht verstrooide de menigte en nam de aanvoerders in hechtenis.
RUSLAND en JAPAN.
Naar de Morning Post uit Portsmouth verneemt, zou het vredesverdrag fweldra geteekend worden Rusland zou aan Japan een niet aanzienlijk bedrag uitkeeren, ter vergoeding voor het onderhoud van de Russische krijgsgevangenen en de zorg, aan zieken en gewonden besteed. De noordelijke heltt van Sacbalin zou aan Rusland blijven, de zuidelijke helft aan Japan afgestaan worden. Japan zou zijn eischen betreffende de geïnterneerde Russische oorlogsschepen en de beperking van Rusiaud’s vloot in de Oost-Aziatische wateren prijsgeven. Aan Roosevelt komt de grootste lof toe, dat hij op een hachelijk oogenblik de voortzetting der onderharideiingen mogelijk heeft gemaakt.” De conferentie te Portsmouth is Zaterdag uiteen gegaan. Een verzoenend voorstel van president Roosevelt schijnt niet officieel aan de conferentie I voorgelegd te zijn , maar de President heeft de instemming van Japan met zijn voorstel weten te verkrijgen, en gisteren was men in ambtehjke kringen van meening dat Roosevelt’s voorstel ajs een van Japan uitgaand voorstel ter tafel gebracht zou worden op de conferentie. Bijna alle leden der Russische commissie zijn persoonlijk voor aanneming van Roosevelt’s voorstel, daar het een eervollen uitweg naar den vrede geeft.
Hoe de Tsaar misleid wordt: Ruslands halsstarrigheid schijnt toegeschreven te moeten worden aan een lang rapport van financieel deskundige, dat aan Tsaar is overgelegd , over Japans weerstandsvermogen. In dat stuk wordt gezegd , dat de oorlog de helft van Japans inkomsten verslindt en dat het dus financieel is uitgeput. Alleen door leenen kon het den strijd voortzetten. En nu zegt deze «deskundige”, dat aan Japan alleen geld geleend is omdat men dacht dat Rusland een oorlogschatting zou betalen. Rusland weigert en Japan is geruïneerd. Volgens de Daily Telegraph heeft Japansche leger geduchte versterkingen ontvangen, maar heeft ook Linjewitsj zijn verdedigingswerken voltooid en zijn sterkte thans op 4 tot 500,000 man gebracht. Het regenseizoen loopt ten einde. Het Japansche leger in Korea heeft zich in verbinding weten te stellen met het hoofdkwartier van maarschalk Ojama. Sinds lang werden daartoe verkenningen ondernomen.
Algemeen Overzicht.
Een correspondent van de Echo de Paris heeft met den heer lbarra, Nederlandsche consul te San Sebastian, gesproken over de zending van jVederlundsche oorlogscliepen naar Tandzjer. De consul zeide dat de geruchten over een samengaan van Duitschland en Nederland in deze zaak geheel ongegrond waren. De Nederlandsche schepen hadden slechts om kolen en proviand te laden, Tandzjer aangedaan, en aangezien de betrekkingen met Marokko vriendschappelijk zijn, bracht de bevelhebber van het eskader een bezoek aan de Marokkaansche overheid, maar dat was niets dan een beleefdheid. Nederland is voornemens , in deze geheel zelfstandig op te treden. Minister Brodrick en de waarheid. Den 3Gen Juai vroeg het Engelsche parlementslid Gibson Bowles den minister van koloniën Brodrick ot de regeering bericht had ontvangen van Lord Curzon, dat hij wenschte af te treden als onder-koning van Indië, Minister Brodrick antwoordde: «Neen, Sir. Van zoo iets is geen sprake”. Den 28en Juni zei de zelfde minister in antwoord op een vraag van den heer Dalziel in het Lagerhuis : «De onder-koning heext geen ontslag gevraagd”. Den 5en Augustus schreef Lord Curzon aan minister Brodrick: «De toestand is, in hoofdzaak, de zelfde gebleven als in Juni, toen ik mijn ontslag vroeg”.
Een telegram uit Kristiania meldt ons, dat het IVoorsclie Storting de regeering gemachtigd heeft de uitkomst van de volkstemming aan Zweden mede te deelen en het te verzoeken de opheffing van de rijksakte goed te keuren; voorts om mede te werken tot vreedzame afwikkeling van kwesties betreffende de unie langs den weg van onderhandelingen. Een groote katholieke verzekerlng■na at schappij te Milaan «La Croce” is, volgens het Petit Bleu failliet. Deze maatschappij uitoefende die in het Noordelijk Italië een groot gezag bepaalde zich niet tot verzekering, maar was Ook sterk betrokken bij de politieke organisatie der katholieken. Voor de landbouwbevolking van Lombardije is dit — onvermijdelijke gevolg van het spelen met verzekering — een zware slag. Te Sofia zijn in den laatsten tijd berichlen ontvangen , volgens welke de benden, vooral de Grieksche, weer driester beginnen op te treden. Men brengt het gerucht van de aanstaande mobiliseering van drie Turksche reserve-bataljons met deze vermeerderde werkzaamheid der benden in verband. De liberale partij in Hongarije heeft vandaag een motie van baron Daniels aangenomen, behelzende dat de partij aan haar tegenwoordig program vasthoudt; maar indien alle partijen die het compromis van 1867 verlangen te handhaven , zich aaneensluiten, is de liberale partij bereid, haar bestaan op te offeren en aan de vorming dezer nieuwe partij deel te nemen. Deze motie werd ondersteund door graaf Tisza en graaf Kbuen-Hedervary. De dMorning Post" weet mee te deelen, dal het Amerikaansche ministerie van oorlog zich bezig houdt met plannen tot uiibreiding van het Bondsleger. De plannen hebben de volkomen instemming van president Roosevelt. Voorgesteld zal worden de oorlogssterkte van het leger, die thans 60,000 man bedraagt, tot 250,000 man te verhoogen. Er zal naar Britsch voorbeeld een reserve ingesteld worden. De gouverneur van Australië heeft president Roosevelt gevraagd, zijn dochter te vergunnen een bezoek te brengen aan het Gemeentebest, waar zij met groote hartelijkheid zou worden ontvangen. Roosevelt heeft echter moeten bedanken, daar in de plannen van het reisgezelschap-Taft geen wijziging kon worden gebracht. Een andere uitnoodiging 7 welke evenzeer onoest worden afgeslagen, zal den Amerikaansche
staatslieden mettertijd heel wat meer hoofdbreken kosten. Sweet mla Alice is bij haar bezoek te Jolo formeel ten huwelijk gevraagd door den Sultan, die haar wilde verheffen tot Sultana van den Archipel. De dochter van den President, wie het overigens niet ontbreekt aan zelfvertrouwen, heeft in haar consternatie een ontwijkend antwoord gegegeven. Op de Amerikaansehe koloniale staatslieden rust nu de niet heel gemakkelijke taak, het onvermijdelijke refuus zóo in te kleeden, dat de Sultan niet te gevoelig in zijn trots wordt gewond.
Anna’s Huwelijk.
Naar het Duitsch van IDA BOY-ED DOOR ED. VAN DEN GrHEYN. 8 Barones yan Hammers liet over de tafel heen haren zwager aan een pistache trekken, die niet stuk was te krijgen en ook niet wilde knallen. De predikantsvrouw wenschte te weten, wanneer het paar ging vertrekken, en mevrouw van Pallan riep in den horen, dat het voor Anna zachtjes aan tijd werd van kleeding te wisselen. De trein ging om zes uur, en het was nog wel een vijf kwartier \ per slede naar het station. Daarop kwam de huisknecht met een presenteer- j blad vol telegrammen Het telegraafkantoor had van graaf Eberhard aanzegging gekregen , om depeehes J maar zooveel mogelijk te laten oploopen en dan 1 bijeenvergaard te laten bezorgen. ( «Voorlezen!” riep mevrouw van Pallau. Ursnla s en barones Hammers klapten met bijvalsbetuigingen in de handen. »Wat een massa telegrammen 1” zei meneer Lindenberg, zich ongerust makend dat men hem, den vader der bruid, de taak om ze voor te lezen eens mocht opdragen. Wolf, de zoon, evenwel die van 1 ongeduld ervoor brandde, nam met een zwaai langs i barones Nadine, het geheele theeblad in beslag. Hij las op ernstigen, eerbiedigen toon, telkens zich tot graaf Leopold wendend, de gelukwenschen voor, die uit den kring van diens partijgenooten, o huurlieden of verwijderde familiebetrekkingen afkomstig waren. Gold het echter telegrammen uit den omtrek, van C
vrienden der hier aanwezige families, dan droeg Wolf die met komisehen phatos voor, en de disehgenooten lachten onder luide bijvalsbetuigingen. Vooral Ursula en K; rel proesten het uit. Ook graaf Leopold glimlachte. «In weerwil van zijn knap, bijna mannelijk uiterlijk, heeft de jonge Pallau nog iets jongensachtigs over zich” zei hij tot Anna het woord richtend. »Ja,” antwoordde deze bevestigend, «voor zijn vijfentwintig jaren is hij nog een rechte jongen. Nog oiet droog achter de ooren. Maar dat zit in de amilie. Alle Pallaus hebben dat aan zich. Misschien blijft hij wel zoo en wordt hij als zijn vader.” «Je mag de familie wel P” «O natuurlijk, heel graag,” zei Anna. Maar het aonk zoo effen. Het was geen toon die uit het ïart kwam. En dit verwonderde graaf Leopold wel. Hij ging 'an de onderstelling uit, dat een jong meisje als lnna zeer intiem met haar omgeving moest zijn op;egroeid. Maar nu trok Wolf weer alle aandacht tot zich. lij schraapte vormelijk met de keel. Daarop keek iij Nadine van Hammers aan. Vervolgens Ursula n Anna, en hield hij een telegram , breed opengelagen en strak, tusschen beide handen. «Van wiep! Van wie?!” schreeuwde Ursnla «Raden !” «Dat kunnen we niet,” zei de barones «Raden?” beval hij nogmaals. Ursula begreep het. Ze bloosde tot haren hals, itrieStem kl°nk ietwat onvast> toen ze zegevierend «Van de luitenants?” Wolf knikte. De barones glimlachte zeer geïnteresseerd. Aller Dgen waren op Wolf gevestigd. Itegina had bij ieder telegram, dat voorgelezen era , steeds haar jonge schoonzuster gadegeslagen, f Anna met een streelende gewaarwording zou glimlachen , als er een groote naam werd afgelezen — dat wilde ze weten; of Anna ook bizondere aan doening en vrengde aan den dag legde, als bekender uit den omtrek hun groet zonden. Maar dit jong vrouwtje bleef altijd kalm en glimlachte bij alle telegrammen even conventioneel. Maar nu het telegram van de luitenants Regina zag het duidelijk — nu veranderde ze van kleur. Haar neusvvleugels trilden. Haar blik scheen dieper! schitterender, maar toch harder te worden van uitdrukking. Hij hing — naar het Regina voor kwam — in koortsige spanning aan Wolf. Wat beteekent dat, dacht deze, En Wolf las : «In dankbare herinnering aan de schoone manoeuverdagen, veroorloven zich ondergeteekenden, gravin Leopold Eberhard hun eerbiedigen gelukwenschen aan te bieden, met hartelijke feestgroeten aan de families Lindenberg, Hammers en Webef van Pallau. Bulow, Ribeck, Lassen, Prays, Rnnau, Normann.” De barones, mevrouw van Pallau Ursnla en de heer van Paltau klapten in de handen. «Hoe nu ? Heb ik goed gehoord ? vraagde gravin Regina aan haren tafelbuurman, den predikant, «Normann ? Onzen Stephan Normann ? Was die hier ingek wartier d ?” «Op Pallan, met vier kameraden. Hier lag maar een halve kompagnie met luitenants Lassen en Prays. De Pallau’s hadden vier officieren met den majoor en Hammers ook een paar luitenants. Nu, dat waren een acht genoegelijke dagen. En luitenant Normann schoot de vogel bij de dames — dat kon men zoo merken,” vertelde dominé Ludeking. Regina interpelleerde haren broeder en stoorde hem in een gesprek met zijne vrouw : «Ze kennen hier Stephan ! Wist jij daar niet van ? Zoo iets interesseert iemand toch.” «Ik spreek er juist over met Anna. Het schiet me du weer binnen, dat Stephan in zjjn felicitatiebrief ervan sprak, dat hij hier in kwartier is geweest
en de eer had genoten bij die gelegenheid voorgesteld te zijn aan Anna Lindenberg.’’ «Het zou toeh een sterk stukje zijn,” zei Regina, slagvaardig als altijd voor spoedige en scherpe afkeuring, «als de jongen al zijn deelneming voor vandaag legde in een gemeenschappelijk telegram.” «Wacht het eerst af,” hernam graaf Eberhard. Wolf las intusschen verder. Een half dozijn depêches werden zonder eenig teeken van belangstellmg aangehoord. Ursnla en barones Hammers bespraken fluisterend het geval, waarom juist deze zes officieren een telegram te zamen lieten afgaan, en kwamen tot de onderstelling dat ze elkaar toevallig onder een morgendrank in een bierhuis hadden ontmoet. Daarop schraapte Wolf andermaal zeer kunstmatig met de keel en zag zijn zuster weer plagend aan alvorens hij las: «Graaf en gravin Eberhard. Duizendmaal geluk gewenscht door Stephan Normann.” «Kort en bondig,” merkte de graaf glimlachend aan. «Zoo iets verlegens!” meende de heer van Pallau «het gaat mij ook zoo, ben altijd op mijn mond gevallen, als ik moet felieiteeren of condoleeren.” Regina keek Anna aan. Deze kleurde weer bepaald. Wat beduidt dat? dacht Regina. «Uit de opschudding, die de naam van Normann hier aan tafel teweeg brengt, maak ik op, dat onze jongen op een of andere manier bij de laatste legeroefeningen hier een rol heeft gespeeldzei Leonore tot den heer van Pallau. «Onloochenbaar !” antwoordde deze. «Barones Hammers was een en al sentiment ... nu ... haar is niet meer jaloersoh ! En mijne Ursnla was dadelijk op hem verkikkerd, is het misschien nog. Kan geen kwaad zoo’n str oovunrtje mag het wel geven. Het wilde me zelfs voorkomen dat Anna hem graag zag — natuurlijk een vergissing. ( Wordt vervolgd.)