Bredasche courant

Prov. Stat. van IV.-iSrabaist. De Staten hebben heden na breedvoerige discussie de provinciale begrooting voor 1906, gewijzigd, zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Bepaald is dat bijzondere schulddelging van ƒ60,000 zal geschieden op 1 Juli 1908 als de provinciale kas het toelaat. Gedeputeerde Staten hadden voorgstelde afwijzend te beschikken op een verzoek van den Bond van gemeenteambtenaren om subsidie voor de administratieve tentoonstelling te Amsterdam. Ook het afdelingsverslag strekte tot afwijzing. De vergadering echter subsidieerde de tentoonstelling met ƒ100, voorstel van den heer De Westelake, burgemeester van St. Michielsgestel. Over het voorstel van Ged. Staten om ƒ1000 subsidie toe te kennen aan de Coöperatieve Centrale Boeren leesbank te Eindhoven, staakten de stemmen. De overeenkomst van de Staten met het college van regenten over de Godshuizen te den Bosch, rakende de verpleging van armlastige krankzinnigen voor provinciale rekening in het gesticht Voorburg te Vught, werd met gesloten deuren behandeld. Kinderwetten. Het Staatsblad n°. 292 bevat een Kon. Besluit van den 25sten October 1905, houdende bepaling van den dag, waarop de wetten van 6 Februari 1901 (Staatsblad n°. 63) en 12 Februari 1901 (Staatsblad n°. 64) in werking treden. Het besluit bepaalde dat deza wetten (de zoogenaamde Kinderwetten) in werking treden met ingang van den eersten December 1905.

Staat en Kerk. De Volksbode, onder redactie van den Leeuwarder Predikant G. H. Wagenaar is, naar men weet het orgaan der Friesch Christ.-Historischen. Het verdedigt het verband tusschen politiek en religie, tuschen Staat en Kerk in dier voege, dat de Kerk door den Staat worde erkend als »een goddelijke instelling, die in haar ontstaan en bestaan onafhankelijk is van den Staat en dientengevolge van de zijde der Overheid vraagt eerbiediging van haar zelfstandigheid op geestelijk terrein en erkenning van haar recht ter vervulling harer roeping op openbaar terrein.” De Staat heeft derhalve in de Kerk te zien niet eene privaat maar eene publiekrechtelijke corporatie. Het Vaderland stelt zijne beginselen daar tegenover. De kerkgenootschappen zijn zuiver privaatrechtelijke vereenigingen. Dit verhindert niet, dat personen uit éénzelfde kerkelijk verband zich tevens politiek organiseeren en politieken invloed oefenen, maar principieele wijziging brengt dit niet in de verhouding tusschen Staat en Kerk. Bestendiging van dezen feitelijken toestand is wenschelijk. Hij iaat den Staat vrij van kerkelijke, hij laat de kerkgenootschappen vrij van Staats-inmenging. Dat de Friesch-Christ.-Historischen, nu zij er eenmaal zijn , zich organiseeren , is toe te juichen. Voor politiek gelijkgezinden is politieke aaneensluiting de normale vorm om te trachten hun wenschen te verkeeren in werkelijkheid. Maar dat zij er zijn valt te bejammeren. Hun beginsel is een reactie tegen ons moderne staatsleven, dat aan de kerkgenootschappen op eigen terrein niet alleen vrijheid, maar deze zelfs naar vermogen wil waarborgen , doch anderzijds hun de vrijheid ontzegt te vermeesteren het terrein des Staats. De actie van Ds. Wagenaar en zijn kerkelijk lolitieke medestanders is een verderfelijke reactie imdat zij in ons land , met zijn vele kerkgenoot:chappen, met zijne talrijke belijdenissen, den godsdienststrijd ten volle zal ontketenen, schier ieel den politieken strijd in godsdienststrijd dreigt >m te zetten. Wagenaars bewering, dat zijn lartij niet is eene »clericaal reactionnaire” maar iene »reformatorisch-politieke” , is — meent het 7aderland — niet anders dan een spelen met voorden. Biilow vou Dennewitz. De Haagsche Courant vraagt, wie de Pruisische ;eneraal graaf Bülow von Dennewilz is geweest, ie voor zich en zijne mannelijke nakomelingen 2 de rechte lijn ^ij besluit van den Souvereinen rorst van 6 Februari 1814 No. 3 en Kon. Berl.

van 8 Juli 1815 No. 4 met een lijfrente van f 5250 begiftigd werd. Wij kunnen haar meedeelen dat deze roemruchtige onderbevelhebber van Blücher de man is geweest, die, na Berlijn gered, een groot gedeelte van de Fransche strijdmacht vernietigd en bij Leipzig meegevochten te hebben, tegen het einde van Januari 1814 Westfalen en Nederland en België, met uitzondering van enkele punten, van het Fransche juk bevrijdde. Aan den slag van Waterloo nam hij het volgende jaar als bevelhebber van het 4de legercorps ook een groot en beslissend aandeel. Koning Willem I zal den Pruisischen generaal de lijfrente toegekend hebben om daarmee zijn persoonlijke verdiensten jegens Nederland en België te beloonen. Hij zelf heeft er niet lang wil van gehad, want hij overleed reeds 25 Februari 1816. Maar zijne mannelijke afstammelingen in de rechte lijn, op wie de uitkeering volgens de bedoeling van den Koning over moest gaan, worden er nog steeds mee gebaat. N. R. Ct. Goa. De correspondent van de N. R. Ct. te Batavia seint: Kraëng Boroangin en echtgenoote hebben zich onderworpen. Zij beweren, dat in de verslagenheid na het treffen bij Pakatto de vijand de geweren op last van den vorst heeft weggeworpen. Vroegere kou. Het Kon. Ned. Meteorologisch Instituut te De Bilt deelt het volgende mede: Als een bewijs van abnormale koude in de Octobermaand van dit jaar zij gemeld, dat in den afgeloopen nacht de therometer te De Bilt daalde tot min 4.7 Celsius. De laagste temperaturen in vroegere jaren in October voorgekomen zijn: min 3.1 in 1904 en min. 2.6 in 1897. De gemiddelde temperatuur der eerste 25 dagen van October 1905 was te De Bilt 7.8 Dit is 3 0 graden beneden de gemiddelde October-temperatuur sinds 1849. Hollandsche boter. De Köln. Zeit. deelt mede, dat een op Hollandsch gebied wonend landbouwer gedurende geruimen tijd elke week ongeveer 1000 KG. boter te Aken verkocht, die hij aanprees als echte boerenboter en die veel aftrek vond. Nu is echter gebleken, dat het product bestond uit drie vierden slechte margarine en een vierde slechte boter. De landbouwer is gevangen genomen, en mocht zelfs tegen borgtocht niet op vrije voeten blijven.

Naar het Duitsch van IDA BOY-ED DOOR ED. VAN DEN GrHEYN. 58 De volle kracht der jonge planten werkte weeldeiig en kwistig in allerlei geuren. De geluiden der nacht, die het verborgen stilleven van het woud verkondigen, waren als de solostemmen, die kort en zacht den boventoon hielden bij een oneindige, gelijkmatige melodie. Daar ginds in de verte bruiste de zee, in haar eeuwigen Sisyphusarbeid tegen het strand. De onafzienbare uitgestrektheid , die ginds gaapte in het duister, joeg den nachtelijken zwerver een vreemdsoortige huivering aan. Het woud en zijn engte tusschen de stammen, de daarin heerschende duisternis, met de tallooze fluisterende, knarsende, sluipende en rnischende tonen, het woud kende hij — hij was ermee vertronwd... Maar die ontzettende gaping in den nacht....de groote, onafzienbare zee, waarvan men den gezichteinder slechts kon vermoeden , omdat de sterren daar niet zichtbaar waren deze reusachtige vlakte, zwartblauw tusschen hemel en aarde — kwam hem voor als het beeld der oneindigheid.... Hoeveel raadselen , dacht hij, zijn er niet in de natuur. Wat onberekenbare, onoplosbare problemen .. Zoo iet onverklaarbaars moest — ook met hem hebben plaats gegrepen. De mensch is toeh ook slechts een onderdeel der natuur — haar oneindig : veelzijdiger speeltuig dan steenen en planten, meer 1 zelfs nog dan het dier.... Een wezen, als de mensch, kan daarover zich het

hoofd breken dat is het juist dat maakt het moeilijke uit.... Nu kwam hij in de open lucht. Vlak voor hem lag het dorp in diepe rust. Dokter Schiller zal natuurlijk wel reeds slapen ! schoot het Wolf door het hoofd. En eerst, toen hij hieraan dacht, keerden zijn gedachten terug tot het doel van dezen nachtelijke tocht. Al het overige had hem als het ware gehypnoti ■ seerd....het had den schrik wegens Anna’s ongesteldheid weer verdrongen de ontzettende erkentenis, dat men met een rein hart toch een onreine vlam in zich kan voelen opflikkeren.... Hoe vreemd, hoe schrikaanjagend dit plotseling ongesteld worden van haar! Een kwartier, hoogstens een half uur geleden, was Anna nog bij hem geweest. Wel vreeselijk opgewonden, maar toch niet ziek. ... Zou ze uit kwaadheid ziek zijn geworden ? Uit wrevel jegens hem, die zoo ruw zich jegens haar had gedragen en op haar avontuurlijk voorstel niet wilde ingaan ? Maar dit denkbeeld verwierp hij, nadat hem dit eenige oogenblikken bezorgd had van pijnlijk berouw. Alle mogelijke kibbelarij, die hij als jongeling met de bakviseh Anna had gehad, schoot hem te binnen. 1 En ofschoon die lang verleden voorvallen volstrekt 1 geen maatstaf konden zijn voor het heden, kwam 1 hij tot de gevolgtrekking , dat het niet in Anna’s ' natuur lag , uit ergernis zich een ziekte op den hals 1 te halen — Onbegrijpelijk I 1 En waarom had graaf Eberhard hem niet eenvoudig een mondelinge boodschap meegegeven P Hij was toeh geen kind. Hij kon toch op zijn geheugen vertrouwen. ; Een gedachte doorschokte hem hij stond plot- ; selmg stil. Misschien was het kiesheid, die den graaf tot zwijgen noopte.... t Waaraan lijden jonge vrouwen dikwijls zoo plot- e seling £

Zeker....er was hier teleurgestelde verwachting in het spel.... vernietigde hoop Anna had bepaald een hevige woordenwisseling gehad met haar man....was daardoor in groote opwinding geraakt — en daarin lag een verontschuldiging voor haar dwaze poging, om haren echtgenoot door haar heengaan te willen straffen.... dit zal haar hebben aangepakt en haar ongesteldheid ten gevolge hebben gehad... .Ja, zoo zit de vork in den steel. — Hij kon van ontroering nauwelijks tot bezinning komen... Het was, alsof hij nu eerst goed inzag, dat Anna de vrouw was van een anderen man. De hoop, die vandaag was vervlogen, zou weldra opnieuw opleven. Zeker — er zal wel een tijd, een dag aanbreken , dat Anna haren echtgenoot een pand der liefde zal schenken. .. .moeder worden... En het werd hem te moede, alsof haar verschijning verdween uit de gaarde hunner gemeenschappelijke jeugd — over een diepe klove zweefde zij weg voor zijn oogen — daarginds openden zich andere 1 dreven, waarin vreemde bloemen bloeiden, die hij 1 in kinderlijk spel der jeugd, met haar niet meer mocht plukken. Met deze voorstelling verdween ook alle pijnigend ' onrecht uit zijn hart. Tranen stonden hem in de oogen. Hij gevoelde het: hij moest en zou afreke- ! nen met een hartstocht die hem danig had gepakt. Als zij maar gelukkig wordt ! was nu de alles be- ' zielende gedachte. En als deze ongesteldheid maar ! niet verergert! Hij stapte moedig aan. Nu was hij iu het dorp. Over zulk een aantal woningen, die allen stilzwijgend liggend in het nachtelijk duister, zweeft altijd , iets geheimzinnigs. Bij dag schijnt het, alsof de huizen eikaars vertrouwelijk gezelschap zoeken. Des nachts heeft het er iets van, alsof vrees voor naderend onheil ze bij elkaar heeft gedreven, om onderlinge hulp te ver-

1 " 1" " " '™. H1HÏHHLS! BHSW leenen, als de schrik van een ongeluk plotseling een hunner aangrijpt. En vóór ieder gesloten deur hurkt een grauwe gedaante — het geheim des huizes — en schijnt met open oogen te waken , vragen te stellen en onderzoek af te weren. Wie weet hoeveel schuld, welk een ongeluk daar binnen schuilt P .In het helder maanlicht lag de kleine dokterswoning. De groene vensterluiken kleefden als aanplakbiljetten tegen de witte muren. Het roode pannendak was zoo helder verlicht, dat men de door stof en regen donkerder afscheidingen tusschen de ronding der bedekking duidelijk kon onderkenneu. Met een helder voorstellingsvermogen, waarmee het geheugen in geval van nood rekening houdt en anders onverschillige kleinigheden voorbijgaat, herinnerde Wolf zich opeens, .dat hij van de bescheiden beknoptheid van de dokterswoning wel had hooren spreken. Rechts van de huisdeur een zitkamer en studeervertrek, links een spreekkamertje, de keuken en dan weer een vertrekje. Hij besloot op het eerste vensterluik links te kloppen onverschillig of hij daarmee den vader of de dochter uit den slaap zou wekte. Het toeval had hem den jnisten weg gewezen. De man daar binnen, die bij zijn verdrietige overpeinzingen altijd eerst na uren omwentelen op zijn legerstede, den slaap kon vatten, stak terstond licht op. Wolf zag het. De twee kleine openingen, welke, in den vorm vaneen hart, in de luiken waren aangebraoht, zagen er opeens niet meer zoo zwart uit, maar alsof ze met klatergoud waren bedekt. Kort daarop hoorde hij een beweging aan de huisdeur. Zachtjes werd deze geopend. Dokter Schuier verscheen op den drempel , half gekleed, met de hand de beide gedeelten van zijn jas op de borst bijeenhoudend. [Wordt vervolgd).

P* lleclames betreffende de bezorging dezer Courant.

UC6C1 « Uill el II l, gelieve men tijdig op te geven aan ons bureau, Groote Markt 33.

^ Veranderingen in advertentiën gelieve

men steeds op den dag der uit- h gave vóór 9 uur in te zenden, d daar anders niet voor de uitvoe- a ring der verandering kan worden 1 ingestaan. DE UITGEVERS. I

Aan het einde van zijn rede deed de minister van Buitenlandsche Zaken in de Belgische Kamer een warm beroep op de vaderlandsliefde der Karr er. De socialisten grinnikten en de rechterzijde applaudiseerde. De Smet de Nayer, het hoofd van het Kabinet, sloot zich bij de vaderlandslievende woorden van minister De Favereau aan: Het land zal hun ernst begrijpen. De minister ging de geschiedenis der Antwerpfortenquaestie na en ging daarna over op de havenwerken, waarbij de minister-president verklaarde dat het doel der regeering is om de scheepvaart op de Schelde mogelijk te maken bij elk getij en voor eiken tormenmaat. Het succes van de tenstoonstelling te Luik heeft reeds voor eenigen tijd een aantal personen van aanzien in België aanleiding gegeven een poging in het werk te stellen om ook binnen niet te langen tijd een wereldtentoonstelling te Brussel te houden. De regeering betoont zich klaarblijkelijk ingenomen met het plan, want ze heeft aan de onderneming dezelfde voorrechten toegezegd, die ze aan de tentoon stelling te Luik verleende. Het park en het bosch van Laeken zullen , waarschijnlijk het terrein van de tentoonstelling , worden, die, als het plan werkelijkheid wordt, ( in 1910 geopend zal worden. Het omvangrijk rapport van den Franschen Senaat over het, door de Kamer goedgekeurde * Ontwerp tot scheiding van Herh en Staat, concludeert tot onveranderde bevestiging der kamerbesluiten in deze. \ P—**————■—————————I————■

Het ongelukkige Calabrië wordt nu weder door koud en nat herfstweder bezocht, hetgeen den laatsten stoot geeft aan de volledige vernieling der huizen, die door de aardbeving nog niet geheel onbewoonbaar waren gemaakt. De bouw van barakken voor de dakloozen gaat slechts langzaam, zoodat groote ontevredenheid onder de bevolking heerscht, die zich lucht geett in booze telegrammen naar Rome. De burgemeester van Monteleone en andere kleinere plaatsen zijn wegens het zenden van dergelijke uitingen aan de Regeering uit hun ambt ontzet. Ook over het kwalijk besteden der gezonden lieldadigheids-gelden hoort men veel klagen. ’t Wordt bedenkelijk met den Bassischen patiënt, want de stakingskoorts neemt toe en schijnt het heele monsterlichaam te willen aantasten. In Polen rijdt geen enkele trein meer, nu ook de arbeiders op de lijn Warschau-Weenen (zie telegrammen van gister) zich bij de stakers aansloten. Verder sloeg de beweging over naar de Baltische lijnen en een telegram uit Odessa meldt, dat voof heden ook een algemeene staking op de Zuidwestelijke lijnen verwacht wordt. Gister was alleen nog maar het traject OdessaKiew open. Te Warschau hebben gewapende benden de drukkerijen der dagbladen overvallen het zetsel vernield en getracht het afdrukken te beletten. Koeryer Warszawski verscheen niettemin, hoewel veel later dan gewoonlijk ; andere groote bladen verschenen in het geheel niet. De prijzen der levensmiddelen stijgen hier en in Lodz sprongsgewijze, de steenkolen raken op en de toestand is zeer gespannen. Heden begint in alle fabrieken de algemeene werkstaking. In Pabianicezijn ernstige onlusten uitgebroken; de troepen gaven salvo’s af, waardoor talrijke personen werden getroffen. Bijzonderheden ont breken nog.

uc ïieei jus m. ureno, aie na zijn terugkeer uit Indie nog niet weder in ons land is opgetreden, heeft het voornemen, gedurende de eerstvolgende maanden een reeks Liederavonden in de voornaamste plaatsen te geven, met medewerking van den pianist C. Dopper. Deze concert-tournee wordt geregeld door den Concert-Agent A. Janmart Jr. te Amsterdam. Op grond toebehoorende aan het Syrische weeshuis te Jeruzalem is een graf blootgelegd, — - - -

u waarop men oude inschriften, vermoedelijk uit t, den eersten tijd onzer jaartelling, heeft aangee troffen. Het graf bestaat uit twee grafkamers, g van welke een leeg is. In de andere stonden t. twee kisten van kalksteen en in zijgraven nog q zes steenen kisten met beenderen. Drie der i- kisten zijn fraai versierd met rozetten, Hebreeuw11 sche en Grieksclie inschriften, die duidelijk bewaard zijn gebleveD. Zij geven de namen Papios, e Salome, Ammia en Anin met de bijvoeging, n dat dezen Skythopolieten waren. De Hebreeuw□ sche woorden heeft men nog niet aile kunnen ontcijferen. Het begin luidt: Jehoseph bar Anin, n (Jozef, de zoon van Anin). Het graf stamt uit den tijd van 300—600 jaar vóór het begin onzer jaartelling. Maar de er in gevonden voorwerpen , wijzen er op dat deze er in Christus' tijd moeten n zijn ingebracht.