Bredasche courant

Het Russische Telegraafagentschap verklaart het gerucht, betreffende het afstand doen van den troon door den Tsaar, van allen grond ontbloot. m * • De betrekkel'ijke rust in het groote rijk heelt maar kort geduurd. Thans komen weer berichten over muiterij aan de Zwarte Zee, over onlusten te Moskou en Petersburg, dreigende oeconomische stakingen. En intusschen houden de ernstige mededeelingen over de boerenonlusten aan.. Een Peterburgsch beursblad heeft een telegram ontvangen uit Koersk, waarin gezegd wordt dat alleen in het disstrict Soedzka de schade door het plunderen veroorzaakt. 1,500,000 roebel bedraagt. De autoriteiten nemen geen maatregelen, zoodat de landeigenaars voor zelfverdediging troepen bewapenen. Berichten van agrarische onlusten komen ook uit Dmitrovsk. Kozakken zijn gezonden naar de districten, doch de beweging wordt steeds ernstiger. Eenige dagen geleden is een algemeene staking uitgebroken te Rostof aan den Don, als een protest tegen de mishandeling van werklieden door kozakken. De chef van politie heeft gevraagd dadelijk den staat van beleg te mogen afkondigen. De Zemstwo van Saratof heeft een telegram gezonden aan generaal Sakharof om te protesteeren tegen het woest optreden van de kozakken in het district Baloeshof, waar zij de boeren, vrouwen en kinderen bestelen en mishandelen. Alle misdaden van dezen aard in het dorp Klintche begaan, werden gepleegd in tegenwoordigheid en op bevel van den re geeringsvertegenwoordiger. In de Petrofsk-districten gingen de Kozakken op de zelfde wijze te keer. De landelijke bevolkmg vernielt en steekt nu niet alleen groote bezittingen in brand, maar zelfs kleine boerderijen aan. De gevangenis in Saratof is vol. Meer dan duizend menschen werden gearresteerd. De Peterburgsche correspondent van den Matin, de bekende Gaston Leroux. seint dat de staking in de hoofdslad zich uitbreidt. Zes groote fabrieken zijn sedert Vrijdag gesloten. De tabakslabriek Laferme heeft 5000 man op straat gezet. Totaal kan het aantal stakers geraamd worden op 100,000. „Wanneer het zoo voortgaat, zegt de correspondent, is het maar beter dat, in de plaats van al die par-

tieele stakingen, de algemeene wordt afgekondigd. Ook de staking te Moskou breidt zich uit. Zaterdag zijn een twaalftal kleine fabrieken leeggeplunderd. In verschillende takken van dienst en onder de autoriteiten bestaat verschil van meening hoe thans opgetreden moet worden. Daardoor is eerst zeer laat het politiecorps door militairen versterkt. De Voss. Ztg. noemt het optreden van den minister van financiën onverantwoordelijk; niettegenstaande alle verzoeken om de sluiting van de brandewijn dépots te bevelen laat hij deze open, zelfs in de meest rumoerige wijken, omdat daar het meest verbruikt wordt. Het verluidt dat 33 fabrieken met 75,000 arbeiders het ontslag van hun werkvolk hebben aangekondigd. Volgens berichten aan de bladen uit Sewastopol heeft het regiment van Brest zich van de muiters afgescheiden en is naar het kamp gemarcheerd. De militaire overheid neemt een afwachtende houding aan. De Joodsche inwoners vluchten. De bevelhebbers en andere officieren der oorlogsschepen zijn gevangen genomen. Alle oorlogsschepen betuigden ’s avonds hun sympathie aaD de muiters bij monde van deputaties. De rails zijn opgebroken tot Inkerman. De artillerie en sappeurs hebben zich by de revolutionaire beweging aangesloten. Volgens ingekomen berichten onderscheidt de muiterij te Sewastopol zich van die te Kroonstad door het besluit der matrozen, waarbij zich de arbeiders van de admirahteits werven hebben aangesloten, om niet te plunderen, niet te moorden en voor de handhaving der orde te zorgen. Het regiment van Brest ging lot de muiters over nadat zij den vestingkommandant en vijf officieren gevangen hadden genomen. Pogingen, om ook het regiment van Bialystok voor zich te winnen, met hetwelk zij onder de tonen van het volkslied onderhandelden, bleven vruchteloos. De staking te Moskou breidt zich voortdurend uit. De arbeiders verwoesten dagelijks fabrieken en particuliere huizen. De in de jongste dagen door de staking en onlusten geleden verliezen belooperi ongeveer een millioen roebel. De machinefabriek van Kolomna wordt heden gesloten en het ongeveer 6000 man tellende personeel ontslagen. Een Zaterdagmiddag om 4 uur gehouden monsterbijeenkomst van soldaten, matrozen en arbeiders is rustig verloopen. Het regiment van Bialystok, dat niet aan de bijeenkomst deelnam, stond gereed op de vergaderplaats om eventueele wanordelykheden te keeren. üe inwoners vluchtten uit de stad. ’s Avonds dwongen de muiters het spoorwegverkeer stop te zetten.

De Uransche Senaat is nu gevorderd tot artikel 7 van het ontwerp tot scheiding van Herk en Staat. De voornaamste arbeid blijft bestaan in het verwerpen der voorgestelde amendementen. De Petit Republique zegt dat de heer Bourgeois heeft verklaard zich niet candidaat te zullen stellen voor het presidentschap der Republieb. De heer Bourgeois meent dat de aangewezen candidaat van de republikeinen de heer Fallieres , voorzitier van den Senaat, is.

De aartshertog Franz-Ferdinanu, de Oostenrijksche troonsopvolger, heeft aan het katholieken-congres te Weenen een betuiging van sympathie gezonden met de daar genomen besluiten. Dit congres nam o. a. een motie aan ten gunste van het herstel van de wereldlijke macht van den Paus. In Italië wekt dit optreden van den Oostenrijkschen troonopvolger, die reeds vaker blijk gaf van zijn clericale gevoelens, ontstemming. In het Noorsche Storting had gisterenmiddag in de tegenwoordigheid der leden, van Piins Heinrich van Pruisen en de vreemde admiraals de eedsaflegging van den Honing plaat3. Nadat het koninklijke echtpaar onder den troonhemel had plaats genomen, noodigde de voorzitter van het Storthing, Berner, den Koning uit den eed op de Grondwet af te leggen. Nadat de KoniDg hieraan had voldaan zeide Berner, dat de naam door den Koning gekozen een goeden klank had; Noorwegen ziet daarin een teeken dat er gelukkige dagen voor het land aanbreken. God beseherme Noot wegen’s Koning. De Koning wees daarna op de eervolle positie, die het Storthing in de Grondwet en het hart van alle Noren innam. Hij zou al zijn krachten aanwenden voor het geluk en den vrede des vaderlands. Met den uitroep «Leve het vaderland” eindigde de Koning. De internationale vloot is voor Mitylene aangekomen. Aangezien er geen bericht was ingekomen, dat de Porte de eiseben der mogendheden aannam, is vanmiddag om een uur een afdeeling van de internationale vloot te Mitylene geland en heeft bezit van de haven genomen. Een telegram van Mitylene bericht, dat de groofe schepen der Mogendheden de haven zijn binnengestoomd~ zonder het territoir te groeten ; de kleine schepen waren door den storm gedwongen op de reede te ankeren, 400 man zijn aan land gezet; dezen hebben het douane-, het telegraafkantoor en andere punten in de stad bezet. Het Turksche garnizoen heeft zich in de kazerne teruggetrokken, (die door een Oostenrijksch detachement wordt bewaakt. De Nette Freie Présse publiceert een telegram uit Konstantinopel volgens hetwelk de Sultan Tewfik Pacha, den minister van Buiten landsche Zaken, naar baron Von Calice, den Oostenrijkschen gezant te Konstantinopel, zond om hem mede te deelen, dat de Porte besloten had[ de voorwaarden der mogendheden met kleine wijzigingen aan te nemen. Calice verzocht dat deze beslissing der Porte hem op schrift werd medegedeeld. Montero Rios, de minister-president, heeft in de Kamer een wetsontwerp voorgelezen, waarbij de grondwettelijke waarborgen in Oatalonië worden opgeheven; hij verzocht de urgentie van dit ontwerp aan te nemen. De Reuter-telegrammen uit Madrid meiden dat de rast te Rarcelona is teruggekeerd. Van andere zijde wordt echter bericht, dat nog nieuwe incidenten zijn voorgekomen. Toen de troepen gisteren over de Ramblas trokken, werden zij begroet met de kreten; Weg met Spanje! Leve Catalonie 1 Een aantal lieden zijn gevangen genomen. Aan het vereenigingsgebouw van den Catalonisehen

Bond was een transparant aangebracht met het opschrift: Ons ideaal is een vrij Catalonie. De gendarmerie dreef de vergadering der Catalonisten uiteen. Het blad Catalonasta is in beslaggenomen, wegens beleediging van de overheden. Op de telegrammen wordt strenge censuur geoefend. Een historische bizonderheid, betrekking hebbende op de instructies , welke Sir Alfred ivfilner had als hooge commissaris van Zuid-Afrika, is het volgende: Aan een zijner vrienden (die thans nog een voorname rol speelt in de politiek van Zuid-Afrika) deelde Milner mee, onmiddellijk na den afloop der conferentie tusschen hem en president Kruger te Bloemlonteio, dat hij den nacht, volgende op den eersten dag van die samenkomst, niet kon slapen, zoo sterk vreesde hij, dat Paul Kruger de voorstellen door (Milner) gedaan, zou aannemen. Dat ’t doen mislukken van de conferentie zijn doel was, erkende hij volmondig, «want als we tot een overeenkomst waren gekomen, dan wist ik, dat mijn werkzaamheden in Zuid-Atrika waren afgeloopen en dat ik naar een ander deel van de Empire zou moeten gaan om mijn naam te maken” — zoo zei de tegenwoordige Lord Milner, raadsman van de Engelsche kroon! (F.)

Twee Duitsche geleerden, dr. Michaelsen, lan het natuur historische museum te Ham)urg, en dr. Hartmeyer , van het zoölogisch museum te Berlijn, hebben onderzoekingen ngesteld in Australië, tusschen Perth en jiuildford; ook de goudvelden en de haven /an Fremantle werden onderzocht. De rijke /ondsten werden gedeeltelijk in hetmuseum .e Perth geplaatst.

ueieues. De commandant der expeditie naar ZuidCelebes seinde uit Makasser 28 October: Majoor De Wijs meldt]: >,,7 October met 200 bajonetten van Paloppo, door Toradjalanden over Boentoe, Bila, Rante, Boewa, Batoe, Alae, Patengko en| Mendalan naar Masenrempoeloe. 13 October [aankomst Doeri, waar La Galie, bestuurder van Doeri, zich meldde. Colonne van Bennekom kwam dien dag te Kalossi, 3 uur van hoofdplaats Doeri. Begaf mij den volgenden dag derwaarts. Lapawawooi niet in die streken. Volgens ingewonnen bericht Lapawawooi in Tjimah in Pitoempanoewae, waar tegen hem zal worden opgetreden waartoe een compagnie mijner colonne over zee naar Kera. Gezindheid Toradja’s ook der onalhankelijkengoed. Sidenrengers plegen grooten overlast in Toradja-landen, veelvuldig menschenroof en plundering. In :Centraal-Toradja door Sidenrengsche benden eenige schoten op colonne gelost. Deel dezer bende overvallen, het 6 dooden, 3 gewonden in onze handen, buit een achterlader,munitie, blanke wapens. 17 October langs anderen weg dan bij heenmarsch terug. 20 October te Paloppo.” De commandant der expeditie teeker.t hierbij aan dat volgens den 28sten Oct. te Makassar aangekomen kapitein Stipriaan gelijktijdig met compa0nie 15de bataljon door maré-

chaussée uit Maiwa naarPitoempanoewae wordt opgerukt, en compagnie van het zesde bataljon de wegen naar Noord en West zal afsluiten, terwijl dezerzijds bevel gegeven dat colonne 19de bataljon van Pompanoea naar Pitoempanoewae zal oprukken. (Java-Ct.) Borneo. Van den civielen en militairen resident der zuider- en Oosterafdeeling van Borneo is onder dagteekening van 27 October het volgend telegram ontvangen: Kapitein Dijkstra patrouilleerde van 12 tot 24 October in Boven-Teweh, overviel vijandelijke schuilplaats, vijf vijanden gedood, buit twee voorladers, munitie en blanke wapens. Patrouille luitenant Minderman arresteerde te Bensngin twee kruitleveranciers en een daar vertoevend berucht onruststoker, nam te Lampiong in 3 achterladers en 12 voorladers. 12 October te Moeara-Teweh aangebracht Goesti Pratjang, een nog voortvluchtige zuster van Antoeng-Kwing. (Java-Ct.) ISataklauden eu Kwantaii. De gouverneur van Sumatra’s Westkust seinde, 28 October: I. Korpscommandant Taratoeng seinde: Colonne Weber 26 October terug van excursie. Weerspannige bevolking Midden-Samosir te weten die van Djandji Maria, Si Banei Baoei, Si Goalgaon en Salaon heett zich volkomen onderworpen. II. Chef staf Westkust seinde uit Taloek: Datoeq Habib van Loeboe-Djambi onderwierp zich. Gedrosten beginnen door hootden en bevolking opgebracht te worden. Politieke toestand zeer gunstig. Het gewestelijk bestuur van Riouw en Onderhoorigheden seinde uit Singapore 28 Oct.: Assistent-resident Indragiri bericht: Colonne Schröder zonder tegenstand 15 October te Inoeman, 18 October te Besarah. Ongkoe Hasan met volkshoofden van Tjerenti, Inoeman, Baserah en Pangian teekenden en beëedigden 21 October korte verklaringen van onderwerping. (Java-Ct.) „Morgen zullen te Tangerang vijf inlanders worden opgehangen, die deelgenomen hebben aan een rampokpartij ten huize van een Chinees, dien zij in stukken hebben gehakt om er daarna met ’s mans have en goed van door te gaan. Het zijn allen bekende schavuiten. „Om 7 uur zullen de veroordeelden naar het schavot worden geleid. „Bij de rijtuigverhuurders hier ter stede zijn reeds enkele wagens afgehuurd, tegen f20, om geheele gezelschappen tijdig naar het stadje over te brengen en naar de akelige vertooning te gaan kijken. Er gaan kodaks mee eu proviand — net een picnic.” Precies om zeven uur verlieten de veroordeelden de gevangenis, geëscoiteerd door de ïnlandsche politie en een 12-tal cavaleristen , die, daarna het terrein om de galg afzetten. De mannen waren allen bijzonder kalm, een hunner rookte zelfs parmantig een sigaar. Na voorlezing van het vonnis, waarbij de ambtenaar, daarmee belast, meer van streek raakte dan de menschen, wie het aanging, beklommen eerst drie hunner het schavot. Toen het luik viel, vielen ook de in ’t wit gekleede figuren; de buitensten bleven op kniehoogte hangen, de middelste echter viel door — het koord was gebroken I En daar begon een afschuwelijke vertooning. Terwijl rechts

en links twee moordenaars in doodstrijd spartelden, werd het derde lichaam, reeds half lijk, door het luik in het schavot weer naar boven gezeuld en door den luid mopperende beul opnieuw aan den haak bevestigd Opnieuw eenige wilde, laatste stuiptrekkingen en drie der moordenaars waren gerechtelijk gedood. Hoe het met de anderen ging zal de JavaBode maar niet vertellen. Men schrijft uit Bandoeng dd. 25 Oct.: Den vorigen dag was te Tjandjoer het vonnis voltrokken aan LioDg, die wegens het plegen van moord tot de galg veroordeeld en aan wien de gouverneur-generaal geen gratie heett willen verleenen. Titnor. Uit Koepang wordt dato 14 October aan het Soer. Hbld. geschreven : Na een voorspoedig reisje via Makasser, waar de Coen gereed lag om ons verder naar Koepang te transporteeren, kwam de 2e compagnie van het 13e bataljon 10 October te Koepang aan. Onmiddellijk werd alles gedaan om den troep onder dak te brengen , wat met behulp van het achtergeblevene detachement vrij spoedig gelukte. Te Makasser ontving onze commandant zijn instructie, luidende ongeveer als volgt: ïDe colonne rukt op naar het landschap Nesoe, moet het verzet hier en in de door te trekken landschappen breken en door rusteloos patrouilleeren den pretendent-sultan van Sonnebait (volgens mededeeling van het civiel bestuur zijn er pl. m. 15 pretendenten) en diens naaste familieleden tot onderwerping brengen. »De colonne-commandant zal zijne taak niet als geëindigd mogen beschouwen voordat in de oproerige landen de indruk van onze macht voor goed is gevestigd en een in alle opzichten bevredigende toestand is verkregen.” Uit deze instructie valt op te maken dat het gouvernement de zaak onmiddellijk flink aanpakt. Er zal wel eenigen tijd mede gemoeid zijn alvorens bovengenoemd resultaat werkelijk verkregen is. Morgen, 15 October, gaat de geheele colqnne een marsch van eenige dagen maken, om daarna, wanneer alles voor den tocht naar ’t binnenland gereed is, de excursie te beginnen. Er wacht de troepen hier een zware moeilijke tocht, het terrein is zeer geaccidenteerd, rotsachtig en in ’t binnenland zeer lastig begaanbaar. Het detachement hier gelegen is reeds meer dan een maand in ’t binnenland, maar de pretendent-sultan is nog niet gevangen, wel eenige zijner volgelingen; ook werden verscheiden geweren en andere wapens ingeleverd. Op welke wijze door onze colonne naar’t binnenland zal worden opgerukt, hangt van de nog in te komen berichten af.

DOOR J. HAWTHORNE. 15 Uit het driehoekig uitgemeden vest kwam het witte overhemd te voorschijn, waarop echter geen kraag was; in plaats van dit gebiuikelijke, maar eigenlijk overtollige aanhangsel droeg Mr. Grady een stropdas met diamanten knop en een tweede, iets lager. Dit was zijn gewone diachtj alleen dan wanneer hij uitging trok bij een jas van donkerblauw laken, met een dubbele rij knoopen aan. Hij sprak met zachte, diepe stem, nooit haastig, vermeed alles wat de aandacht kon trekken, en was kalm en ingetogen bij al zijn handelingen, als een ernstig man van zaken; die voor niets anders belangstelling gevoelt. Slechts na en dan zag men een uitdrukking van list en geslepenheid op zijn trekken weerkaatsen, die echter zoo snel verdween, en plaats maakte voor zulk een openhartig aiterlijk, dat men geloofde, zich vergist te hebben. Zonder regelmatige opvoeding opgegroeid zijnde, had Grady als knaap reeds in de straten van NewYork rondgezworven, en daarbij allerlei ervaringen opgedaan, die hem later te pas konden komen. Zijn ouders, Ieren van behoeftige afkomst en in bekrompen omstandigheden levend, haddeu niets voor hun zoon kunnen doen ; daarentegen scheen hem een zekere behendigheid om zichzelf een eigen levensloop te vormen, als het ware aangeboren. Door kleine diensten had de knaap zich de gunst verworven van een huisschilder, die hem veroorloofde hem in zijn atelier op te zoeken. Hij keek bij zijn ouderen kameraad af, hoe alles in zijn werk ging

iwu uij up 4-cixcicu uag vcizuüui, ecu werK uai was blijven liggen te mogen voltooien, bracht hij het er zoo goed af, dat de huisschilder hem in zijn dienst nam. Weldra legde hij een groote vaardigheid in dat bedrijf aan den dag, en profiteerde daarbij van iedere gelegenheid, om maar bekend te worden met het boekhouden, en alles wat noodig was, om goed een zaak te kunnen drijven en in den handel succes te behalen. Was hij in dat beroep gebleven, dan had hij eenmaal het atelier met de cliëntèle kunnen overnemen. Bet lot. had echter geheel iets anders \öor met John Grady. Nadat hij op zekeren Zaterdagavond zijn weekloon ontvangen had, trok hij zijn beste kleederen aan, om dien avond genoeglijk door te gaan brengen. Hij was geen drinker en gaf zich ook niet aan uitspattingen over, hij maar hield er bijzonder veel van, in een druk gezelschap allerlei gesprekken af te luisteren, om nieuwe ideëen op te vangen. Hij begaf zich dus naar een café, bestelde een glas bier, en terwijl hij het bij kleine teugjes uitdronk, luisterde hij aandachtig naar een levendig geschil omtrent de verdiensten van twee welbekende boksers. De twee partijen die van meening verschilden waren reeds min of meer door drank verhit, en de toehoorders lachten en hitsten hen nog meer aan, zoodat de eene tegenstander den andere ten slotte een slag in het gelaat toediende. Nu volgde er een korte maar verbitterde strijd, die ten gevolge had dat een der vechtenden tegen de toonbank geslingerd werd en zoo heftig met het hoofd tegen een der kanten aansloeg, dat hij niet langer aan den strijd kon deelnemen. De overwinnaar blufte op zijn triomf, nam een trotsche houding aan en pochte dat hij allen op dezelfde wijze zou onthalen, die het zouden wagen, zijn oordeel in zake van bokspartijen niet te deelen.

Grady kende toevallig bet kereltje en koesterde een zeer gering denkbeeld, zoowel van zijn lichamelijke als van zijn geestelijke hoedanigheden. Tamelijk geërgerd over dien praalhans, vergat hij zijn gewone bedaardheid, en riep in een oogenblik van opgewondenheid uit: «Hé jij daar, Brady, dwaas die je bent I Je hebt je man volstrekt niet tegen den grond geslagen! Hij is vanzelf gevallen, en dat is maar je geluk ook !” — Ofschoon hij Jim Brady John uit geheel zijn hart liefst mijlen ver weg gewenscht had, was hij toch in zijn blufferij te ver gegaan, om zich weder terug le trekken. Bij trad dreigend op zijn nieuwen tegenstander toe, die weliswaar krachtig gebouwd, maar kleiner dan hij was, en zeide op trotschen toon: «Denk jij soms ook al, dat je ’t tegen mij uit zou houden ?” «Dat zou waarlijk zoo’n kunst niet zijn” — antwoordde John. — «maar ik ben geen vechtersbaas !” «Zoo, zoo ! — riep Jim uit, wiens stoutmoedigheid toenam, —t dan zal ik je leeren je mond te houden, totdat je ondervraagd wordt!” Voor den goedgemikten vuistslag, die deze woorden vergezelde, week John behendig uit, en sprong overeind. «Hoort eeDS, jongens, — riep de kastelein, die zelf een meester in het, boksen was en daardoor in hoog aanzien stond, — hier in de zaal kan ik zoo iets niet toelaten. Willen jelui de zaak metelkander uitvechten, doe het dan op de plaats achter het huis, daar zal niemand jelui storen. Ik wil zelfs wei meegaan, — zeide hij na eenige oogenblikken Btilzwijgens; om toe te zien of jelui eerlijk bij het spel zijt. Ik wed voor den kleiDe, hier, met al de degenen die hier aanwezig zijn.” John stak zijn hand in zijn zak: «Jim,’’ zeide hij — «ik wed om tien dollars dat ik je eronder krijg, en hier ligt het geld.” — Middelerwijl legde hij de dollars op de toonbank.

De omstanders jubelden en lachten op luid— ruchtigen toon ; ieder hing zijn partij aan, en allen begaven zich naar het plaatsje. Haastig werden de ledige biervaten en allerlei andere rommel uit den weg geruimd en het terrein voor het gevecht was gereed Jim, die «toevallig” geen tien dollars bij zich had, leende het geld van een zijner makkers, echter niet zonder eenigen twijfel te ontmoeten omtient de terugbetaling. John scheen kalm, en zeker van zijn zaak, de kastelein nam hem terzijde, om hem in allerijl nog eenige goede wenken te geven omtrent bet gebruik zijuer vuisten. »Ik zal je bijstaan,” verzekerde hij hem, — en als je mijn raad opvolgt, zal je je eigen geld winnen, en bet mijne er bij !” Alles was gereed, en de beide boksers stonden met gebalde vuisten tegenover elkander. Jim bracht zijn tegenstander het eerst een slag op het voorhoofd ‘toe, lerwijl John bijna tegelijkertijd den ander zulk een stoot in de ribben toediende, dat deze op zijn beenen begon te wankelen. Jim greep hem nu om het lichaam, maar was niet opgewassen tegen John’s grootere spierkracht. Hij trad dus terug eu een geweldige slag trof John boven het oog ; deze daarentegen sloeg mis, en toen hij voor de tweede maal wilde uithalen, werd er : halt! geroepen, en de eerste ontmoeting was ten einde. Tot dusverre had Jim weliswaar de overhand behouden, maar John zag er veel strijdlustiger en frisseber uit als hij. »Sla recht voor je uit, tracht hem in de volle horst te treffen, houd je hoofd gebogen, dan kan hij je niets doen !” — fluisterde de kastelein John in de ooreu. «Je hebt dubbel zooveel adem als hij, houd je maar kalm, dan krijg je hem er zeker onder.” Bij de tweede ontmoeting troffen de slagen van Jim goed, maar alleen slechts op John’s schouders of aehterhoold. Deze beproefde nauwelijks zich er tegen te beveiligen, maar zijn slagen troffen steeds

de borst of het lijf van zijne tegenstander, en al waren er ook verscheidencn die te kort waren berekent, waren er toch andere die het juiste doel troffen. Eindelijk deed Jim, met het hoofd naar omlaag een wanhopigen aanval; hij wilde zijn tegenpartij om het lijf grijpen, hem optillen en tegen den grond slingeren. John, die hierop niet zoo plotseling bedacht was, sloeg onwillekeurig zijn rechterknie in de hoogte, en gaf er Jim een geweldigen stoot mede onder de kin, zoodat hem alle tanden in den mond rammelden, en deze slag zijn hoofd naar achteren smakte; bliksemsnel haalde John nu met zijn vuist uit, en trof hem met alle macht tegen zijn slapen, zoodat men zijn schedel hoorde kraken; Jim zakte ineen als een zoutzak, en bleef bewusteloos op den grond liggen. — Zóó spoedig had men het einde van het gevecht niet verwacht. »Te duivel! wat een prachtige slag was dat !” — riep de kastelein vol geestdrift mt. »Wie heeft e dien draai zoo geleerd, ventje F Je ben ’n gejoren prijsvechter! Als ik je in de leer nam, zou ie op één avond meer geld opstrijken, dan in een Heel jaar met al je kwasten en penseelen I” Toen Jim in het achtervertrek van het café weder tot zichzelf was gekomen, zag hij dat zijn roem evenveel geleden had als zijn beurs. Hij keek op de weinig aanmoedigende gelaatstrekken van zijn kameraak, die hem de tien dollars geleend had, en bleef het antwoord schuldig op diens vraag, hoe hij zijn geld weder terug zou krijgen. Uit deze verlegenheid werd hij echter op geheel onverwachte wijze gered. «Ik zal je tien dollars leenen;” — zeide John op den toon van een kapitalist, terwijl hij het zoo juist gewonnen geld uit den zak haalde; — «geef mij als onderpand die diamanten speld van je stropdas, en wanneer je mij vandaag over een maand geen vijftien dollars betaalt is zij de mijne. (Wordt vervolgd).

Keclames betreffende de lezorging dezer Courant,

gelieve men tijdig op te geven aan ons bureau, Groote Markt 33.

Veranderingen in dvertentiën gelieve

men steeds op den dag der uitgave vóór 9 uur in te zenden, daar anders niet voor de uil voering der verandering kan worden ingestaan. DE UITGEVERS.