Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant

Het Nederlands Episcopaat heeft gisteren in de katholieke kerken een zeer uitvoerige, scherp gestelde vastenbrief doen voorlezen, welke gewijd was aan de sociale rechtvaardigheid, de rechten en plichten van werkgevers en werknemers. Er wordt in gewezen, dat kwaadwilligen van scheve verhoudingen gebruik maken om de maatschappelijke spanningen te verhogen. Daar er nog rechtvaardige eisen niet zijn ingewilligd wijzen de Bisschoppen op de sociale rechten en plichten. Naar aanleiding van de klachten over hoge belasting en beknotting van de rechten van het kapitaal, wordt er op gewezen, dat in deze tijd alleen reeds uit christelijke rechtvaardigheid en naastenliefde grote offers gebracht moeten worden. Bij het toenemende fabriekswezen moet meer rekening gehouden worden met de bestaansmogelijkheid van kleine en middelgrote bedrijven, en er moet naar gestreefd worden, dat de deelnemers aan de productie ook deel krijgen aan het bezit De werknemers moeten een gezinsloon ontvangen. Bijzondere zorg is nbdig voor fle meisjes in de fabrieken in verband met haar uiteindelijke taak als huisvrouwen. De arbeiders hebben de plicht zich te organiseren in vak- en standsorganisaties en ze hebben recht op medezeggenschap. Scherp keert het Episcopaat zich tegen dagdieverij. Er is een tekort aan dienstvaardigheid, hetgeen zich ook uit in de hulp in de huishouding, vooral grote gezinnen blijven van hulp verstoken. Plicht der arbeiders is zich te keren tegen stakingen, ten doel hebbend de christelijke orde te verstoren. Ieder is verplicht zich aan de regelen van lonen en prijzen te houden. Voorts wordt nog het probleem der huisvesting en van de politieke delinquenten behandeld.

IN DE ACADEMIE TE BRUSSEL voerde Winston Churchill het woord op het vierdaagse Congres van de Europese Beweging. Rechts van de grote staatsman, de Belgische premier Spaak, die het congres presideert.

Ongeveer 15.000 Amerikaanse artsen en tandartsen, die vrijgesteld waren van militaire dienst om hun studie aan de universiteit te kunnen voltooien, moeten waarschijnlijk spoedig opkomen, tenzij zich voldoende vrijwilligers aanmelden om het „critiek tekort" aan medici in het leger te dekken. James Forrestal, minister van Defensie, heeft meegedeeld, dat de vrijwillige diensttijd twee jaar duurt.

Het proces te Sofia is Zaterdag voortgezet, Alle beklaagden legden een bekentenis af, doch bewijzen werden niet geleverd. Zij prezen de activiteit van de communistien en zeiden dat „de laatsten niet alleen de religieuze, doch ook de andere vrijheid wilden handhaven". Een enkele beklaagde hoopte de gelegenheid te krijgen het „communisme nader te leren kennen". Dominee Ziapkof. een der hoofdbeklaagden, kwam Zaterdagmiddag aan het woord. Hij zeide op. alle ten laste gelegde punten schuldig te zijn. Ziapkof besloot zijn bekentenis met een dramatische verklaring, waarin hij zichzelf „de verloren zoon. die naar zijn volk terugkeert" noemde. Zijn stem klonk verschillende malen onvast en herhaaldelijk brak hij in tranen uit. Hij en zijn medebeschuldigden waren „schepsels vah het Amerikaanse kapitalisme" en „Het kapitalisme schept en vernietigt daarna zijn eigen scheppingen", zo zeide hij wenend. Op vier November was hij gearresteerd en dat betekende het einde van zijn „carrière als spion". Na de bevrijding waren wij allen bevreesd voor het communisme en wij wisten niet hoe zij ons zouden behandelen en welke hun houding tegenover ons zou zijn". Zij, de beschuldigden, hadden gemeend dat hetzelfde zou gebeuren als tijdens de Russische revolutie De communisten gedroegen zich eenter geheel anders. Hij zeide niet te willen verbergen, dat hij pro-Amerikaans en pro-Engels was geweest, doch „het bloed kruipt waar het niet gaan kan: ik ben Bulgaar". „Kameraden rechters, wat zult gij met

mij doen? Zult gij een nieuwe mens uit mij maken? Een hoopje stof zou niemand vah nut kunnen zijn, doch een nieuw mens zou nuttig voor ons land en ons volk zijn". Eerder op de dag gaf Ziapkof een uiteenzetting van zijn betrekkingen met de Britse en Amerikaanse geheime dienst" Op de vredesconferentie in 1946, waar Ziapkof als Bulgaars gedelegeerde aanwezig was, had hij bijzonderheden aan Britten en Amerikanen gegeven omtrent besluiten der Bulgaarse en andere Slavische delegaties. Hier barstte Ziapkof andermaal in tranen uit en verklaarde dat hij gemeend had voor Bulgarije's bestwil gehandeld te hebben. De Amerikaanse Baptistische geestelijke, Dr. Earle Smith die zegt een persoonlijke vriend van Naoemof, een der terecht staande predikanten in Bulgarije, te .zijn, heeft verklaard, dat er „duivelse dwangmiddelen" zijn gebruikt om Naoemof een bekentenis af te dwingen. „Het wenen na de hysterische verklaring" kwam niet overeen met de persoon van Naoemof, de man van vaste overtuiging, zoals Dr. Earle Smith hem kende. Smith is de bestuurs-secretaris van de Baptistische gemeente van de steden langs de baai van San Francisco. De raad van de Britse organisatie van het evangelische wereldverbond heeft te Londen een resolutie aangenomen, dat de arrestaties van kerkelijke leiders in OostEuropa „een zaak van internationaal belang onder het handvest der Verenigde Naties en de conventie voor mensenrechten 1 dient te worden". In de resolutie wordt bezorgdheid uitgedrukt over de „godsdienstvervolving, met name in Bulgarije en Hongarije", wat zij een bewijs acht, dat „de regeerders van communistische staten overal trachten de christelijke ^erk te ondermijnen."

Duizenden mensen waren gisteren op het Beursplein in Brussel bijeen, toen Churchill en Spaak de betoging voor de Europese Eenheidsbeweging toespraken. Communistische betogers trachtten deze bijeenkomst te verstoren, doch zij werden overstemd door het enthousiasme der aanwezigen. Churchill werd driemaal gedwongen zijn redevoering te onderbreken. Minstens zestig communistische onruststokers. waaronder zes communistische afgevaardigden en senatoren werden gearesteerd. Ruim 800 politiemannen en 300 gendarmes, gewapend met stenguns, geweren, pistolen, gummistokken en gasmaskers, blokkeerden alle toegangen tot het Beursplein en mengden zich in kleine groepen tussen de menigte, die het plein en de omringende straten geheel vulde. Op het ogenblik dat de sprekers met trompetgeschal begroet werden toen zij hun plaats op het bordes van de effectenbeurs innamen, werden duizenden pamfletten de lucht ingesmeten. Op deze pamfletten stonden leuzen als „Zij willen oorlog". Churchill zeide dat de Europese Beweging het enige middel is om een nieuwe afgrijselijke oorlog te verhinderen. Op dat ogenblik werd hij geïnterrumpeerd met opmerkingen als „smerige Duitser", en „weg met de oorlog".

Mr. van Kleffens heeft te New York de volgende verklaring afgelegd: De betekenis van de passage in het Nederlandse communiqué betreffende overleg met de republikeinse leiders over het vaststellen van hun verblijfplaats is deze: „Op het ogenblik is het om militaire redenen nog niet mogelijk overal in Indonesië te reizen en te verblijven, met als gevolg, dat nog sommige beperkingen terzake reizen en verblijf nodig zijn. beperkingen die voor iedereen gelden en ook voor de republikeinse leiders. In het communiqué wordt verklaard, dat de Nederlandse regering bereid is tezamen met de betrokken partijen alle ter conferentie gedane voorstellen op hun merites te beoordelen. Dit betekent, dat de Nederlandse regering geen voorstel ter tafel wil brengen op basis van „graag of niet". Dit is ook van toepassing op de voorwaarden van de voorgestelde Unie tussen Nederland en de Verenigde Staten van Indonesië, voorwaarden, welke geformuleerd zullen worden in vrijwillig gemeenschappelijk overleg, zodat beide partners in de Unie hun belangen in de te aanvaarden voorwaarden weerspiegeld zullen vinden. Er zal een federale regering gevormd worden voor geheel Indonesië, met voldoende gezag om de souvereine rechten van Nederland over te nemen. De vraag, hoe deze regering zal worden samengesteld, zal door Indonesië beantwoord moeten worden. De voorstellen van Cochran strekkende tot deelneming aan de Indonesische federale regering, voor een-derde door de republikeinse gebieden en voor twee-derden door de federale gebieden, bieden een punt van uitgang voor de onderhandelingen over deze kwestie; eveneens zouden de voornaamste minderheden van de bevolking van Indonesië een passende vertegenwoordiging moeten hebben. Waar Nederland thans bereid is de souvereiniteit over Indonesië over te dragen op een datum, welke meer dan een heel jaar vroeger ligt dan de in de resolutie van de Veiligheidsraad genoemde datum, gaat de Nederlandse regering zelfs verder bij het tegemoetkomen aan de verlangens van het Indonesische nationalisme dan de Veiligheidsraad zelf. Het zal echter onvermijdelijk zijn, dat Nederland, zolang het voor Indonesië verantwoordelijk blijft (een kwestie van enkele maanden wanneer het huidige voorstel door de Indonesiërs wordt aanvaard) over uitgebreide bevoegdheden blijft beschikken. Het uitoefenen van dergelijke uitgebreide bevoegdheden kan altijd tot wrijving leiden, hetgeen echter gedeeltelijk kan worden vermeden door aanvaarding ■ van de Nederlandse voorstellen. Een definitieve datum voor de overdracht van de souvereiniteit kan niet eenzijdig door de Nederlandse regering worden vastgesteld, omdat dit ook afhangt van de wensen van andere betrokken partijen. De Nederlandse regering vertrouwt, dat de besprekingen zullen voeren tot een overeenkomst per 1 Mei aanstaande. Daarna is nog een periode van ongeveer zes weken vereist voor

ratificatie van een dergelijke overeenkomst alles voorzien door de Nederlandse Grondwet. Nederland wil in geen geval zijn bijstand aan de Verenigde Staten van Indonesië opdringen, daar de toekomstige betrekkingen tussen Nederland en de Verenigde Staten van Indonesië gebaseerd moeten zijn op werkelijke en vrijwillig erkende gemeenschappelijke belangen van beide partijen. Het is niet nodig, dat alle bijzonderheden op de datum van overdracht van de souvereiniteit uitgewerkt zijn, doch wel zal een overeenkomst op de voornaamste principiële punten bereikt moeten zijn, in die mate, dat men bij het regelen van de verdere punten na de overdracht van de souvereiniteit niet op onoverkomelijke moeilijkheden zal stuiten.

— De Nederl. Bond van Goochelaars, welke 200 leden telt — ons land heeft ongeveer 2000 goochelaars, beroeps en amateurs — hield Zondag te Bussum een congres. In 1950 zal het congres vermoedelijk in Arnhem gehouden worden. — De hinderlijke en tijdrovende bandencontrole aan de Belgisch-Nederlandse grens zijn het vorige jaar opgeheven. Thans is deze controle aan alle Belgische respectievelijk Luxemburgse grenzen opgeheven. — In de Stadsschouwburg te Amsterdam is Zaterdag Frits van Dijk gehuldigd, wijl hij dertig jaar geleden voor het eerst de planken betrad. — De zevenjarige Dirk Chr. de Does te Rotterdam is op de Groene Hilledijk onder een militaire vrachtauto gekomen. Het kind was op slag dood. — De anderhalf jaar oude Jean Hillebrand uit de Fazantstraat te Rotterdam, die uit een raam van de ouderlijke woning viel, is aan de bekomen verwondingen overleden. — Dr. Ir. M. H. Damme is om gezondheidsredenen afgetreden als voorzitter van de Kon. Ned. Vereniging voor Luchtvaart.

Na Churchill voerde de Belgische premier Spaak het woord. Met luide stem. verklaarde hij: „De communisten vertegenwoordigen oorlog. Wij vertegenwoordigen vrede." ,,In 1940 waren jullie communisten voorstander van neutraliteit", zo schreeuwde Spaak, terwijl zijn stem van emotie bijna oversloeg, „omdat beweerd werd dat de oorlog die wij voerden tegen Hitier een kapitalistische was. Jullie vrienden staken Polen een dolk in de rug. Zij tekenden een non-agressie pact met Duitsland. De enige oorlog die wij hebben gestreden

is die welke ons werd opgedrongen en die hebben we gewonnen" „Verdienen de sprekers op dit spreekgestoelte uitgejouwd te worden?" zo vroeg Spaak en het antwodrd der menigte was een donderend „neen". De communistische onruststokers vertelde hij ddt het gemakkelk ker is te spreken wanneer men in éen menigte verborgen is. dan van een spreekgestoelte. Hij vergeleek de menigte met Europa, zeggend: „Het is altijd een kleine minderheid die de meerderheid er van terughoudt de vrede te handhaven". Aan het eind van de bijeenkomst werden de communisten die de „Internationale" begonnen te zingen, overstemd door een muziek-corps van het Belgische leger. — Leon Jouhaux. voorzitter van het Franse vakvehbond „Force ouvriere" is op een plenaire zitting benoemd tot voorzitter van de internationale raad der Europese beweg^ie. De juridische commissie van de internationale raad der Europese beweging heeft de tekst opgesteld van een ontwerpconventie, welke door de Europese ministerraad worden bestudeerd. Het ontwerp beveelt in het kader van de Europese unie de instelling van een Europees hof voor de rechten van de mens aan.

Wilkinson, de economische adviseur van generaal Clay, heeft tegenover het Duitse nieuwsbureau DPD een spoedige oplossing yan het Ber ■ lijnse valuta-vraagstuk voorspeld. De recente berichten uit het buitenland wezen er op, dat een beslissing over het probleem naderde. De besprekingen van internationale commissies boekten succes. De besprekingen werden op regeringsplan gevoerd en niet tussen gedelegeerden der militaire besturen voor Duitsland. De V.S. hopen, dat de drie Westelijke mogendheder in de loop van de volgende weken overeenstemming zullen bereiken ove v het uit de circulatie nemen van de Oostelijke mark in de Westelijke sectoren van Berlijn, aldus heeft Laurence Wilkinson, economisch adviseur van generaal Clay, heden verklaard. Op het ogenblik zijn zowel de Oostelijke als de Westelijke mark wettig betaalmiddel in de Westelijke sectoren.

Palmiro Togliatti, de Italiaanse communistenleider, heeft verklaard, dat de Italiaanse communisten aan de zijde der Sovjetlegers zouden strijden, indien deze ooit „een aanvaller" tot op Italiaans gebied zouden drijven. De verklaring van Togliatti werd gepubliceerd in een rechts blad, „Giornale della Sera", dat te Rome verschijnt. De communistenleiders van Frankrijk en Italië hadden plechtig beloofd de Sovjet-legers te steunen in zo'n geval, zeide Togliatti in een interview. Het was zijn bedoeling dit voor eens en altijd bekend te maken, namens de „grote meerderheid" van de actieve en strijdende onderdelen van het Italiaanse volk, „om de zaak van den vrede te dienen".

Op de vergadering van de partijraad van de KVP, te Utrecht gehouden, stelde de voorzitter, de heer Andriessen, een motie voor, waarin de partijraad zijn vertrouwen uitsprak in het door de fractie bij het Indonesisch Kamerdebat van 18 Februari gevoerde beleid. Er waren 18 afgevaardigden, die meenden dat de zaak te ingewikkeld is om een dergelijke uitspraak te doen. O.m. werd opgemerkt, dat als de partijraad zwijgt hij het altijd aanwezige vertrouwen in de fractie bevestigt. Van andere zijde werd de motie aanbevolen. De motie werd met algemene stemmen, behoudens drie onthoudingen aanvaard. Een verzoek om een speciale partijraadsvergadering te wijden aan de wet materiele oorlogsschade zal in het partijbestuur worden overwogen

Het oïficiele communiqué over de regeringspolitiek betreffende Indonesië, Zaterdag in ons blad gepubliceerd, valt op door zijn soberheid. Het stuk geeft het lang verbeide beeld van de poging der Nederlandse regering het Indonesische vrijheidsstreven alle recht te laten wedervaren. De toelichting, door mr. van Kleffens in New York gegeven, kan misschien antwoord geven op verschillende vragen, welke naar aanleiding van het regeringscommuniqué gerezen zijn. De Nederlandse regering, dat is duidelijk geworden, wil de gevoeligheid van de Veiligheidsraad en die van de Ver. Staten van Amerika ontzien. Zij erkent niet de bevoegdheid van de Veiligheidsraad, om zich in de Indonesische kwestie te mengen, maar vreest als we dit krasse woord mogen gebruiken — niettemin de gevolgen van de bemoeienissen van de Raad met dit Nederlands—Indonesische probleem. Vandaar het voornemen, om de Veiligheidsraad de wind uit de zeilen te nemen en de souvereiniteitsoverdracht bijna een jaar voor de geeiste datum te doen plaats hebben. Zelfs de Unci, de Commissie der Ver. Naties voor Indonesië, de voormalige Commissie van Drie, welke zich in meerderheid zo anti-Nederlands toonde en niets gedaan heeft, dan de oplossing door haar rapporten, adviezen etc. tegen te houden en de situatie te vertroebelen, mag zich weer met het overleg bemoeien. Voorts is de concessie gedaan, dat de republikeinse leiders weer volledige vrijheid zullen krijgen. Een concessie, waarvan we de draagwijdte nauwelijks kunnen overzien en welke wij — eerlijk gezegd — niet kunnen begrijpen. Op de Zaterdag te Utrecht gehouden partij raadvergadering van de K.V.P. heeft prof. Romme feitelijk onjuist genoemd de bewering, dat het de bedoeling was met de politionele actie de leiders van de Repubiek van de kaart te vegen. Doel was het tegengaan van het rampokken. Maar, zo mogen wij ons afvragen, waren de aanstichters van de rampokkers niet even gevaarlijk als de rampokkers zelf? Heeft de politionele actie ons niet de onweerle^are bewijzen geleverd. dat b.v. Hatta. een van de republikeinse kopstukken, opdracht gaf in federale gebieden terreur uit te oefenen? En zou nu plotseling; de politionele actie niet meer gegaan zijn tegen bestandsschenders als Hatta, maar wel tegen de fanatiekelingen die hem gehoorzaamden? Neen, wij voor ons kunnen in het vrijlaten van de republikeinse leiders niets zien dan een gehoorzamen aan de resolutie van de Veiligheidsraad, een voldoen aan de eisen van de New Delhi-conferentie. Dr. van Royen verklaarde, dat Nederland de resolutie zou toepassen voor zover Nederland's verantwoordelijkheid dat toelaat. We kunnen echter voorshands niet zeggen, dat gehandeld is overeenkomstig deze woorden, omdat wij het onverantwoordelijk vinden tegenover de Indonesiërs. Dit ondanks het feit, dat door sommige federalisten, door het buitenland is aangedrongen op deze vrijlating en er in Nederland zelf, door de P. v. d. A. en van communistische zijde steeds op gehamerd is. Daarbij moeten we toegeven, niet over de volledige feiten té* beschikken. We betwijfelen echter of anderzijds daarover wel beschikt wordt. Men verwijte ons na deze ontboezeming geen reactionaire houding of koloniale aspiraties. Immers steeds hebben wij betoogd, dat het bij de politionele actie niet ging tegen de republiek als zodanig. Maar o.i. wordt thans voortgeborduurd op de fout van de-facto erkenning der Indische republiek, waarbij — gelijk langzamerhand duidelijk genoeg gebleken is —, aan haar leiders ongemotiveerd bovenmatig gezag en macht werd toegekend. Voorts is de zaak erg internationaal en vanuit Indonesisch standpunt bekeken en weinig vanuit Nederland's verantwoordelijkheid gezien. Het plan betreffende vervroegde overdracht van de souvereiniteit kan — mits zij die de souvereiniteit overnemen daartoe bekwaam genoeg zijn — worden toegejuicht. De overdracht betekent tenslotte de inlossing van de Koninklijke belofte. Het plan betreffende de ronde-tafel-conferentie in de loop van Maart kan vruchten afwerpen. als tenminste het buitenland en recalcitrante republikeinen en hun promotors geen roet in het eten werpen. Overigens nemen we ten aanzien van de resultaten van het voorgenomen beleid gaarne een afwachtende houding aan. Zonder al te veel optimisme. Oppervlakkig wordt misschien volgens veler mening krachtige nolitiek gevoerd: wij voor ons constateren al te zeer een politiek van geschipper.

Weersverwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Maandagavond tot Dinsdagavond. Nieuwe depressie in aantocht. In de avond in het Zuid-Oosten van het land nog weinig bewolking met plaatselijk lichte vorst. Overigens toenemende bewolking met tijdelijk sneeuw of regen en weer aanwakkerende wind tussen Zuid en West. Morgen overdag meest zwaar bewolkt met enkele buien, ongeveer dezelfde temperatuur als vandaag en vooral langs de Waddeneilanden tijdelijk weer tot storm toenemende en geleidelijk naar West tot Noord-West ruimende wind. Dinsdag 1 Maart: Zon op 7.27 — onder 1819 Maan op 8.16 — onder 20.07

De Nederlandse regering verwacht, dat de rondetafel-conferentie op 1 Mei a.s. geëindigd zal zijn en men hoopt dat Indonesië op 15 Juni a.s. een vrij ey souverein land zal zijn. Het ligt in de bedoeling, dat ook de gebiedsdelen Suriname en Ned. Antillen bij de rondetafel-conferentie, welke men op 12 Maart te Den Haag hoopt te openen, vertegenwoordigd zullen zijn.

Reacties op het regeringscommuniqué In Indonesische republikeinse kringen te Batavia wordt commentaar uitgebracht op het communiqué van de Nederlandse regering. Hierin wordt gezegd, dat de republikeinen met de federalisten en de Uno-commissie besprekingen voeren om hun houding te bepalen. Een republikeinse zegsman verklaarde volgens Reuter: „Indien de voorgestelde conferentie een middel is, om de resolutie van de Veiligheidsraad toe te passen, zullen wij er gunstig tegenover staan, maar indien zij daartegen beoogt die resolutie links te laten liggen, zal zij niets opleveren." Een ander vooraanstaand republikein zei: „Men zal moeten te weten komen, of het Amerikaanse departement van Buitenlandse Zaken de beslissing der Nederlandse regering steunt. Het is mogelijk dat wij de toestand in zijn geheel herzien". Het Zaterdag uitgegeven communiqué der Nederlandse regering met betrekking tot Indonesië werd te Londen begroet als de inleiding tot een nieuwe fase in de bewogen geschiedenis van het Indonesië na de oorlog. De hoop op een spoedige oplossing van het conflict verlevendigd. Het is hier geen geheim, dat eerder in deze maand, de Britse ambassadeur in Den Haag. een belangrijk onderhoud had met mr. Stikker, waarin sir Philip Nichols de nadruk legde op de in Engeland bestaande hoop op een spoedige oplossing van het conflict, err waarbij dan de vrijlating van de republikeinse voormannen een inleiding diende te vormen voor de voortzetting der besprekingen. In Londen wordt van bevoegde zijde dan ook het besluit tot hun onvoorwaardelijke vrijlating van harte toegejuicht. Op de partijvergadering van de K.V.P. te Utrecht gehouden, heeft prof. Romme gereageerd op het regeringscommuniqué. Het doel van de regering is na de jongste kabinetswijziging hetzelfde gebleven, aldus prof. Romme, doch er is verschil van opvatting, over de internationaal te volgen gedragslijn. Wat dit verschil is heeft de regering niet medegedeeld en daar zal spr. haar niet hard om vallen. Door het heengaan van mr. Sasse;n ontstond in het kabinet een leemte, die met de beste wil van de wereld en met de beste bekwaamheid niet een-tweedrie was aan te vullen. Sassen was geneigd meer het Indonesisch aspect te bezien,

van andere zijde was men geneigd meer het internationale aspect te bezien. Herinnerend aan de Kamerdebatten wees spr. er op, dat de fracctie onder deze omstandigheden zich heeft gedistancieerd van de nieuw gevolgde gedragslijn. Deze wil de fractie constructief critisch blijven volgen. Dat er partijpolitiek bedreven zou zijn spreekt prof. Romme met kracht tegen. Ten aanzien van het Jongste regeringscommuniqué en de komende Ronde Tafelconferentie, waaraan spr. zal hebben deel te nemen, zeide hij soDer in zijn verklaringen te moeten zijn. Men zal alles in het werk moeten stellen om deze conferentie te doen slagen. Feitelijk onjuist noemde spr. de bewering, dat het de bedoeling was met de politionele actie de leiders van de republiek van de kaart te vegen. In een rede voor Radio Batavia heeft de voorzitter van de BFO, sultan Hamid de Tweede, verklaard het initiatief van de Nederlandse regering om reeds thans te komen tot een Ronde Tafel-conferentie voor de overdracht van de souvereiniteit van ganser harte toe te juichen. Spr. vraagt zich echter af hoe minister van Maarseveen zich voorstelt nog binnen een termijn van enkele maanden .te komen tot een unie-statuut en afzonderlijke daarbij' behorende verdragen. Hij waarschuwde de vervroegde souvereiniteitsoverdracht te vertragen door als condition sine qua non te Stellen, dat de Unie reeds in haar definitieve vorm tot stand zou moeten zijn gekomen, voordat van overdracht van souvereiniteit sprake zou kunnen zijn.

West-Europa zal waarschijnlijk deze week officieel- vernemen, hoeveel hulp het bij de herbewapening kan verwachten van de V.S. Tijdens het eerste jaar van het voorgestelde program betreffende de Noordatlantische veiligheid. Volgens verantwoordelijke ambtenaren te Washington ziet het er thans naar uit, dat West-Europa niet zoveel zal krijgen als het vraagt, maar dat het verzekerd is van de steun van het congres voor spoedige en vrij omvangrijke Amerikaanse steun bij de opbouw van de strijdkrachten. Mogelijk zullen de landen het eerste jaar tussen de 2 en 3 milliard dollar aan materiaal ontvangen, grotendeels uit reeds bestaande wapenvoorraden. Het departement van buitenlandse zaken geeft het economisch herstel van Europa voorrang. De beveiligingsmaatregelen worden als aanvullende maatregelen beschouwd. Taft, de republikeinse senator, zeide, dat hij het Atlantisch Pact goedkeurt, omdat het „van defensieve aard is" en voor de Sovjet-Unie zoveel betekent als: „zo gij, Russen, oorlog voert, dan zult gij ons paraat vinden". Taft meende daarentegen, dat de bewapening van West-Europa door de V.S. „de Sovjets de indruk zou kunnen geven, dat zij door gevechtskiare militaristische staten zijn omringd". In dit geval is het mogelijk, dat zij de Verenigde Staten aanvallen.... omdat zij menen, dat de oorlog onvermijdelijk is, en daarom zouden zij zich kunnen afvragen ..waarom nu niet?", zo verklaarde Taft. Senator Taft meende verder, dat de V.S. ingeval van oorlog de zwaarste last zullen te torsen hebben. „Daarom ware het voorzichtiger de Amerikaanse wapens op ons grondgebied te houden", zei hij. „Van die regel mag niet worden afgeweken, tenzij misschien wat Groot Brittannie betreft, hoewel Groot Brittainnie van al de ondertekenaars van het Atlantisch pact het best is uitgerust om zelf de nodige wapens te vervaardigen", zo meende de senator.

Tengevolge van de stormachtige wind is Zondagavond omstreeks hall tien plotseling de gevel ingestort van de juwelierszaak Kerkhof in de hoofdstraat te Ter Apel. Vier voorbijgangers werden onder het neervallend puin bedolven, alle vier jongens van ongeveer 20 jaar oud. Éen van hen, Geits, was zo zwaar gewond, dat hij een half uur later overleed, de drie anderen, kwamen er beter af. Een 6-tal andere voorbijgangers liep voorts nog lichte verwondingen op. OVERNEMING VAN SCHEPEN. President Truman heeft het leger opdracht gegeven tot het overnemen van negen passagiersschepen. De laatste drie jaar zijn de schepen gebruikt voor het vervoer van verplaatste personen en anderen, die geen passage van Europa naar Amerika konden krijgen. De overdracht, die op 1 Maart a.s. zal geschieden, is een gevolg van het feit, dat de fondsen van de maritieme commissie voor het doen varen van schepen voor verplaatste personen op deze datum zullen vervallen. Volgens een krant zou het doen varen van deze schepen na de overdracht „een uitgesproken militaire operatie" worden.