Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant

(Van onze Haagse redacteur). Gisteren was nog niet het standpunt onzer regering bekend ten aanzien van het jongste advies van de Veiligheidsraad. Van officiële zijde bewaarde men ook na de gebruikelijke kabinetsvergadering het stilzwijgen, ofschoon vorige week was meegedeeld, dat daarin de definitieve beslissing zou vallen, gelet op het advies van Batavia en ambassadeur van Royen.

Naar wij van doorgaans goedingelichte zijde vernamen, zou Batavia het teruggeven van Djokja aajn Soekarno c.s. met klem hebben ontraden. Teneinde eén gedragslijn te volgen, die steunt op de grootst mogelijke meerderheid der volksvertegenwoordiging heeft de regering na de kabinetsvergadering eerst nog het advies der negen mannen gevraagd. Daarna zou zij haar besluit hier en in Indonesië tegelijkertijd bekend maken. Deze bekendmaking wordt spoedig verwacht. Intussen schijnt aldus de „voorbereidende conferentie", door de Veiligheidsraad gewild, — al kan zij dan niet op 30 dezer aanvangen — in betekenis de Rondetafel-conferentie te gaan overtreffen. Wij mogen nu wel de hulp der Ver. Naties-commissie aanvaarden onder het motto, dat zij dus doende haar „goede diensten" bewijst om het tot standkomen van de Rondetafelconferentie te bevorderen. Het afwijzen van haar aanmatigingen, zoals minister Van Maarseveen dat uitdrukte, krijgt op deze wijze slechts theoretische waarde. In feite erkennen wij echter haar grotere bevoegdheden. En als dan nog, onder welke besprekingen ook, de terugkeer van de republikeinse leiders naar Djokja wordt toegestaan, is wel het hele gedurfde plan Beel mislukt. Alleen blijft daarvan over de vervroegde overdracht van de souvereiniteit, waaraan de Republiek en de Veiligheidsraad en de Commissie zich gretig zullen vastklampen, zonder zich veel te bekommeren over de gelijktijdige aanneming van het

Unie-statuut. Het is nu meer nodig sterk te zijn dan te schipperen. Volgens een A.F.P. bericht heeft de Unci nog geen antwoord van de Nederlandse en republikeinse regeringen ontvangen op haar uitnodiging tot het houden van besprekingen. Men is In politieke kringen te Bata via echt van mening, dat beide par tijen het voorstel van de Commissie zullen aanvaarden. Zoals gemeld is de Unci gistermid dag teruggekeerd van een bezoek aan Banka. Een woordvoerder van de Unci zei. dat de republikeinse leiders niet ronduit hebben geweigerd in te gaan op de uianodiging tot deelname aan de voorbereidende besprekingen onder auspiciën van de Unci, maar wel stonden op voorafgaand overleg met hun reeds vrijgelaten collega's. De voorbereidende besprekingen zouden morgen beginnen. Aangenomen wordt dat de Unci zal trachten de Nederlanders te bewegen, de republikeinse leiders toe te staan het gewenste overleg met Djokjakarta tot stand te brengen. De woordvoerder zei verder, dat de republikeinse leiders op Banka niet uitdrukkelijk hebben geëist In verband met het gewenste voor-overleg naar Djokjakarta te kunnen reizen. Voormalige nazi's in het Duitse ambtenarencorps Volgens dr. Joseph Mire, speciaal adviseur in arbeidszaken bij het Amerikaanse militair bestuur, bestaat het ambtenarencorps in de Amerikaanse zone gemiddeld voor 45 a 50 procent uit voormalige nazi's, aldus meldt Dena (Amerikaanse Zone). Dr. Mire zal in een speciaal rapport critiek uitbrengen op de tewerkstellingspolitiek van de Duitse stedelijke en landelijke besturen en er op aandringen, dat gegadigden voor anibtenarenfuncties met meer zorg worden „gezeefd" dan voor tewerkstelling in het particuliere bedrijf. Sommige ex-nazi's, aldus dr. Mire, waren na het ondergaan van een zuiveringsproces op hun vroegere post terug gekeerd en hadden personen met een schone staat van dienst er uitgewerkt. ELF GENERATIES VAN PREDIKANTEN. Een waarschijnlijk uniek feit in de geschiedenis van het Christendom is de omstandigheid dat in de Zweedse familie Boethus, het predikschap gedurende elf geslachten van vader op zoon is overgegaan. Aan deze traditie is Zondag een eind gekomen, toen de predikant Edvard Boethus zijn laatste dienst leidde in de oude kerk van Norberg.

— Het kasteel Staverden in Elspeet, toebehorende aan de familie 's Jacob. is in handen van de Maatschappij Nederland overgegaan om tot vacantie-oord voor haar personeel te bestemmen. — In 1948 werden 413440 gelukstele grammen verzonden. De netto-opbrengst hiervan — die ten goede komt aan het Kinderfonds P.T.T. en aan de organisaties van de vrije jeugdvorming en de instelling voor de massa-jeugd van alle ge zindten — was f75.481,16. — Bij de Tweede Kamer is een wetsontwerp ingediend, waarin de verant woordelijkheid van journalisten en andere bij de pers werkzame personen is vastgelegd. De voorgestelde wet bevat de instelling van een Persgerecht Dit persgerecht zal een register van journalisten aanhouden, waarin inschrijving slechts dan zal worden toegestaan, wanneer mag worden aangenomen, dat de betrokken journalist de eer van zijn stand niet zal schaden. — Zonder het beginsel van de vrije Zaterdagmiddag aan te tasten, kan in de grote steden geen gelegenheid worden gegeven 's Zaterdags na 13 uur de post ten postkantore af te halen, zulks in verband met de omstandigheid, dat daarvoor een algehele sortering van de ontvangen correspondentie nodig is. Buitenland. — Door het smelten van de sneeuw is in het gebergte van het Zuiden van de Libanon het wrak van een vliegtuig te voorschijn gekomen met twee verbrande lichamen. Men is van oordeel, dat het toestel aan de V.N. heeft toebehoord en de „Consol" is, die sinds ongeveer een maand vermist wordt. De bemanning bestond uit twee Engelsen, zo wordt verklaard. — De Canadese minister van defensie, Brooke Claxton, heeft verklaard, dat de Amerikaanse en Canadese radarplannen „aan elkaar waren aangepast". De uitgaven van Canada voor radar -uitrusting en -inrichting zouden „op een vergelijkbare basis zijn met de. voor dit doel door het Amerikaanse congres bestemde 161 millioen dollar". Men meent in Ottawa te weten, dat noch de regering der V.S. noch die van Canada op het ogenblik enig voornemen hebben om iets tot stand te brengen, dat gelijkt op een radarscherm over het gebied in het Noorden tegenover de Sovjet-Unie. De kosten van een dergelijk project zouden, zo wordt veronderstelt, de economieën van beide landen verlammen. — Het Israëlische parlement heeft aan de communisten de deelneming aan de commissies van buitenlandse zaken, veiligheid en financiën geweigerd. Het verzoek van de communisten om zonder stemrecht in deze commissies zitting te hebben is eveneens verworpen.

"Weersverwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Dinsdagavond tot Woensdagavond. Lente. Koude nacht met plaatselijk ochtendmist. Morgen overdag droog en zonnig weer met ongeveer dezelfde temperatuur als vandaag. Zwakke of matige wind uit uiteenlopende richtingen met hier en daar in de kuststreken tijdelijk een koele zeewind. Woensdag 30 Maart: Zon op 6.21 — onder 19.09 Maan op 6.43 — onder 20.16

IN DE LAATSTE MAANDEN is de druk van de Kominform-landen op Joegoslavië versterkt, zo zelfs dat de economische toestand in het land van Tito is ontwricht en de toekomst gevaren in zich bergt. Hongarije, Roemenië, Tsjecho-Slowakije en de Sovjet-Unie heben de levering van grondstoffen en machines, welke Joegoslavië voor zijn vijfjarenplan nodig heeft, stop gezet en daarmede worden aan de industrialisatie en de economische wederopbouw hinderpalen in de weg gelegd. Desondanks is Tito er in geslaagd de economische onafhankelijkheid van zijn land te handhaven, maar de situatie is op het ogenblik zo, dat de Joegoslavische dictator gaarne hulp zou ontvangen van de Westerse mogendheden om zodoende onder de druk van de Kominform landen uit te komen. Op beperkte schaal worden op het ogenblik reeds Amerikaanse leveringen uitgevoerd, maar deze zijn bij lange na niet voldoende, om Joegoslavië er weer bovenop te helpen.

Een voorspelling van Tsaldaris Behalve economische druk moet Tito zich ook een politieke pressie van de ziide der Kominform-landen laten welgevallen en het is vooral Albanië dat — in het bezit van min of meer grote volmachten van de SovjetUnie — een regelrechte campagne tegen Tito onderneemt, daarbij gesteund door Hongarije en Bulgarije. Albaanse vliegtuigen hebben boven Joegoslavië pamfletten uitgeworpen, waarin het Joegoslavische volk aangespoord wordt zich van Tito af te wenden en alle steun te verlenen aan die communisten, die niet van de doctrinaire principes van het Marxisme zijn afgeweken. Tegelijkertijd maken berichten melding van aanslagen, welke op Tito zouden zijn beraamd, maar een bevestiging is daarvan niet te krijgen .Vele geruchten doen de ronde en het Joegoslavie van Tito kan thans beschouwd worden als het voorwen) van een rode zenuwenoorlog. Zo wordt voorspeld, dat binnen zeer korte tijd een Macedonische federatie zal worden gevormd, uit gedeelten van Joegoslavië, Griekenland (dat deel, wat onder controle van de Griekse guerilla's staat) en Bulgarije. GEEN STEUN MEER AAN GRIEKSE GUERILLA'S. De politieke ontwikkeling in dit gedeelte van de Balkan is niet zonder

invloed gebleven op de houding van Tito in internationaal verband en al kan men als gevolg van Tito's eisen jegens Oostenrijk niet spreken van eén wending, er zijn toch enkele svmptomen op te merken, dat de zaak van het internationale communisme niet meer onvoorwaardelijk door de regering te Belgrado wordt gesteund. De Griekse guerilla's ontvangen de laatste maanden practisch geen steun meer van de rode maarschalk, hetgeen waarschijnlijk de oorzaak is voor de

optimistische beschouwingen van de Griekse regering, dat de opstandelingen in het Noorden nog in deze lente zullen worden verslagen. Een merkwaardige uitlating werd ook gedaan door de Griekse premier Tsaldaris tijdens een interview met de Daily Mail ter gelegenheid van de heropening van het kanaal van Corinthe. Als zijn persoonlijke mening gaf Tsaldaris te kennen, dat hij het mogelijk acht dat Koning Paul van Griekenland, zich binnen een jaar met Tito zal verbinden. Hii zeide voorts dat het accent in de Balkan thans verlegd is van de Griekse burgeroorlog naar een verdrijving van Tito. In verband met het bovenstaande kan nog worden opgemerkt, dat Russische officieren in Albanië zijn aangekomen om de opleiding van de Albaanse troepen op zich te nemen. REISERVARINGEN VAN NOEL BAKER. Tenslotte mag nog de aandacht worden gevestigd op de reis die het Engelse Labour-parlementslid Noel Baker in Joegoslavië heeft gemaakt. Baker zeide, dat de campagne van de Kominform er in het geheel niet in geslaagd is de Joego-Slavische bevolking uit het evenwicht te brengen. Hij achtte het niet mogelijk dat bij de Kominform aangesloten buurlanden het land binnen zouden vallen, zoals sommige geruchten wilden. De Sovjet-Unie en de Kominform zouden iedere andere methode aanwenden vóór tot openlijke invasie over te gaan. De Joego-Slavische leiders, zo voegde Baker hieraan toe, schenen vol vertrouwen in de toekomst te zijn. Zij waren van mening, dat er eerder een toenemende semi-militaire activiteit van de zijde van Bulgarije tegen Joego-Slavisch Macedonië, dan tegen Griekenland gevoerd werd. Zij verwachtten, dat Bulgarije zou pogen agenten in Macedonië binnen te smokkelen en zelfs mogelijk zou pogen daar een guerillastrijd te doen ontbranden De Joego-Slaven waren echter van mening, aldus Baker, dat deze pogingen zouden mislukken. Zij wijzen er op, dat de Macedoniërs in Joego-Slavië onder Tito autonomie hebben verkregen terwijl zij weten, dat de Bulgaarse Macedoniërs geen enkele vorm van zelfbestuur hebben ontvangen. Bulgarije heeft dus voor de Joego-Slavische Macedoniërs weinig aantrekkelijks. In geen enkel deel van het land is guerilla-activiteit te bespeuren of een opleving van de tegen Tito gerichte Tsjetnik-activiteit. Noel Baker zeide geen reden te zien waarom Tito niet onbeperkte tijd aan het bewind zou kunnen blijven. In tegenstelling tot persberichten scheen de economische toestand van het land zich sinds het najaar verbeterd te hebben en de economische blokkade van de Kominform zou weliswaar kleinere belemmeringen voor het vijf-jarenplan kunnen veroorzaken, doch het was niet aannemelijk, dat

het in zijn geheel zou mislukken. Het was zeer wel mogelijk, dat nauwere economische betrekkingen met het Westen zouden worden aangeknoopt en er waren reeds onderhandelingen met Engelsen en niet-officiële Amerikanen gaande. In politiek opzicht echter was het niet aannemelijk, dat Tito naar het Westen zou omzwaaien. Maarschalk Tito bleef,,aldus Baker, communist, zelfs al werd hij van de Sovjet-Unie en de Kominform geisoleerd.

MAARSCHALK TITO.

LEDEN VAN HET NOORD-RIJNS-WESTFAALSE KABINET brachten een bezoek aan de grensgebieden die voor annexatie door Nederland, België en Luxemburg In aanmerking komen. Minister-president Karl Arnold (tweede van rechts), met de dominé van Geilenkirchen. Links de minister van Arbeid, Halbfell en rechts de minister van Financiën Weitz.

Het Bijzondere Gerechtshof te 's-Gravenhage deed gisteren uitspraak in de zaak tegen de voormalige leider van de N.S.N.A .P. dr. Ernst Herman Ridder van Rappard, tegen wie de procureur fiscaal bij genoemd Hof veertien dagen geleden de doodstraf eiste. Het Hof bevestigde deze eis, en veroordeelde Van Rappard tot de zwaarste straf. De motivering van het vonnis tegen van Rappard luidde, onder meer, dat het Hof als bewezen aannam, hetgeen door verdachte ter zitting ook was erkend, dat hij in 1939 in Duitsland was ingedeeld bij een „Einheit zur besondere Verwendung", die tot taak had voorbereidingen te treffen voor de inval in Nederland. Het betoog van verdachte, dat hij hierdoor zijn Nederlanderschap had verloren, wordt niet door het Hof onderschreven. In Februari 1940 had hij ontslag gevraagd, doch hij had verzuimd de Nederlandse autoriteiten op de hoogte te stellen van de inval. Hij werd hierna overgeplaatst bij een volkskundig instituut te Düsseldorf, dat zich bezig hield met het bestuderen van de toestanden in de aangrenzende landen, hetgeen volgens het Hof geheel past in de lijn van iemand, wiens doel later duidelijk bleek te zijn: een einde te maken aan de Staat der Nederlanden en Nederland op te doen gaan in een groot Duitsland onder leiding van Adolf Hitier, aan wie de verdachte later de eed van trouw aflegde. Bewezen geacht wordt voorts, dat verdachte, nadat de Duitsers geheel overeenkomstig het aan hem bekende doel en de aan hem onthulde plannen in Nederland waren binnengevallen, terstond na de bezetting begonnen is met een heftige

actie met slechts één duidelijk doel: Nederland te maken tot een Westmark van het grote Duitse Rijk. Voorts heeft hij door het houden van redevoeringen getracht het Nederlandse volk af te trekken van zijn grondwettelijke regering en het ontrouw te doen worden aan de gemeenschappelijke zaak en de tegen de Duitsers strijdende geallieerden, tegen wie hij later aan de zijde van de vijand de wapens heeft opgenomen, eerst in Griekenland, later aan het Oostfront en tenslotte In Nederland zelf. Uit het naar voren gebrachte verweer van verdachte is niets gebleken, dat in zijn voordeel pleit en hij geeft nog steeds blijk van een ontstellende Duits-georiënteerde geestesgesteldheid. De conclusie van het Bijzondere Hof is, dat het Nederlandse volk en de veiligheid van de Staat de onherroepelijke verwijdering van verdachte uit de samenleving gebiedt. Nederlandse export naar Franse zone BETALINGSOVEREENKOMST GESLOTEN. In de betalingsovereenkomst tussen Bizonie en Nederland is thans ook de Franse zone opgenomen, zo maakte de Joint export-import Agency gisteren bekend. Dit besluit werd genomen tijdens een bijeenkomst van vertegenwoordigers van óe drie Westerse zones van Duitsland en de Nederlandse regering. De delegaties stonden onder leiding van William John Logan, directeur generaal van Joia en de heer Teppema, vertegenwoordiger van de Nederlandse regering. De delegaties werden het ook eens over een aanvulling van de reeds bestaande handelsovereenkomst. De aanvulling betreft Nederlandse export van belangrijke artikelen ter waarde van tien millioen dollar.

Communisme heeft vat op de Jap. Het expert-lid van de Nederlandse delegatie te Tokio voor reparatie en restitutie, de heer W. Hartman, is gisteren met de „Willem Ruys" in Nederland teruggekeerd. In een onderhoud vertelde hij dat Nederland uit de Japanse oorlogsindustrie een keuze mocht doen aan machines, die geschikt waren om de vredesindustrie op gang te helpen. Dat was het enige, wat voorlopig bereikt kon worden, want op schadeloosstelling in vrije koopkracht en vrij geld behoefde niet gerekend te worden. Dit heeft ons aan machines tegen de 5000 ton opgeleverd, of ongeveer vier maal de jaarlijkse invoer van voor de oorlog van overeenkomstige machines in Indonesië. Het zijn meest werktuigen voor de metaalindustrie, draaibanken en boormachines. Daarbij komt nog een paar duizend ton pompen, compressoren, hefwerktuigen, electromotoren en gereedschappen. Het totaal kan op 6000 a 7000 ton geschat worden, vertegenwoordigende een waarde van zes tot acht millioen. Hiermede is voorlopig het eerste program afgewerkt. Weliswaar bevindt er zich nog een veel grotere oorlogsindustrie onder Amerikaans beheer, die ook aanvankelijk werd aangewezen voor herstellevering, maar daarover moet men nog steeds

een beslissing nemen. Voor tientallen millioenen guldens aan kinabast is in Japan teruggevonden en verder wat si6r8,d6ii De heer Hartman is anderhalf jaar in Tokio geweest, n.1. van 5 September 1947 tot 24 Februari van dit jaar. Hij is toen per vliegtuig naar Java vertrokken, waar hij verschillende Japanse machines heeft teruggezien. Ze kunnen beschouwd worden als een welkome hulp om de industrie weer op gang te brengen. Natuurlijk is het slechts een buitengewoon klein gedeelte van de schade, die de Japanners in Indonesië hebben aangericht. Deze wordt op milliarden geschat, maar die enorme bedragen zijn toch nooit meer terug te krijgen". Over de huidige situatie in Japan gaf de heer Hartman als zijn indrukken weer, dat de Japanner op het ogenblik onbezorgder leeft dan ooit, sinds zijn minimum rantsoen door de Amerikanen gewaarborgd is. In het afgelopen jaar kwamen er in Japan anderhalf millioen nieuwe wereldburgers bij. De wederopbouw gaat zeer langzaam en primitief. Overdag vertoeven in Tokio 5 1 /? millioen mensen, 's nachts een millioen minder. Die kunnen er n.1. door de huizennood geen onderdak vindén en slapen elders. Er is dan ook een intens verkeer per trein en bus. Voor het overige is het leven er volkomen rustig. De Japanner doet niet overdreven onderdanig, maar toont ook op geen enkele wijze afkeer. Integendeel, hij is bezig bij de Amerikanen goodwill te kweken en dat gelukt hem meer dan onze mensen in Indonesië lief is. De poging van Amerika om er een democratisch bestuur en een Westerse wetgeving in te voeren laat de Japanner zich gemakkelijk aanleunen. Hij praat maar netjes mee om misschien straks, als de vreemdeling vertrokken is, toch weer zijn eigen gang te gaan. Het communisme schijnt op het ogenblik een sterke vat op dit volk te hebben". Rauter's executie (Van onze Haagse corr.) Over de voltrekking van het doodvonnis aan Rauter, vernemen we, dat de procureur-fiscaal Mr. Zaayer de executie heeft bijgewoond. Geestelijke bijstand heeft Rauter geweigerd, maar wel bad hij voor het vonnis werd voltrokken. Ongeblinddoekt heeft Rauter zich met zijn generaalspet op, opgesteld en na de militaire groet gebracht te hebben, riep hij „Feuer!", waartoe hem verlof was gegeven Twaalf schoten knalden daarop, welke het vonnis ten uitvoer brachten Minister Stikker en ambassadeur Van Kleffens zullen voor Nederland tekenen Zowel minister Stikker als ambassadeur van Kleffens zullen 't NoordAtlantisch pact voor Nederland ondertekenen, zo vernam Aneta Maandag. De ondertekening zal plaats vinden op Maandag vier April tijdens een plechtigheid die om drie uur 's middags begint en bijgewoond wordt door president Truman. Meer dan duizend personen, onder wie een groot aantal leden van het Amerikaanse congres en van het corps diplomatique zullen getuigen zijn van de ondertekening. Minister Stikker wordt Donderdag te Washington verwacht na Dinsdag en Woensdag in New York te hebben doorgebracht. Zaterdag zal hij de vergadering van de ministers van buitenlandse zaken van de mogendheden van het Atlantisch pact op het State departement bijwonen. Nederlandse handelsbesprekingen met West-Duitsland. In de afgelopen week zijn in Den Haag besprekingen gevoerd over het handelsverkeer tussen Nederland en West-Duitsland met vertegenwoordigers van de drie westelijke zones van Duitsland. Hierbij waren ook vertegenwoordigers van het Duitse bestuursapparaat aanwezig. Overeenstemming werd bereikt over ?en lijst van belangrijke goederen ter waarde van 10 millioen dollar, welke door Nederland zullen worden geëxporteerd. Deze lijst zal aan de bestaande overeenkomst worden toegevoegd. Naar men verwacht zal deze verhoging tot een evenwichtige ontwikkeling van de handelsbalans leiden. De onderhavige besprekingen welke ongetwijfeld door meer soortgelijke besprekingen zullen worden gevolgd, hebben ten doel de ontwikkeling van een zo groot mogelijk handelsverkeer tussen beide landen te bevorderen. Commandant strijdkrachten te velde. Ingesteld is de functie van aangewezen Commandant Strijdkrachten te Velde ( C.S.V.). die rechtstreeks ressorteert onder de bevelen van de chef van de generale staf en opgenomen is in het Hoofdkwartier van de generale staf. In deze functie is benoemd generaal-majoor A. T. C. Opsomer, tot voor kort bevelhebber in het 4e militaire gewest. De taak van de C.S.V. omvat o.m. het invloed uitoefenen op de plannen voor de verdediging van het grondgebied door de troepen te velde en op de tactische vorming van de daarbij betrokken commandanten, het zich op de hoogte stellen van de tactische opvattingen en van de stafdienst der landstrijdkrachten van West-Europa, alsmede het deelnemen aan oefeningen in dat verband.

Gisteren is te Londen een tienlanden conferentie begonnen met het doel de Raad van Europa te organiseren, een belangrijke stap naar de verwezenlijking van een oud ideaal: de Europese eenheid. Ambassadeurs, ministers, en andere leidende diplomaten zijn aan het werk gegaan om een grondwet voor de raad op te stellen, opdat de organisatie deze zomer in werking kan treden. Volgens de plannen zal de Europese Raad bestaan uit een honderd leden tellende Assemblee en een commissie van tien ministers, een soort kabinet. De twee groepen hebben tot taak de Europese politiek en economisch te coördineren voor het welzijn van allen. De kern van de raad zal bestaan uit de vijf landen der Westelijke Unie, Engeland, Frankrijk, Belgie Nederland en Luxemburg. De andere landen die op de conferentie hier vertegenwoordigd zijn, zijn Zweden, Denemarken, Ierland en Italië, Zweden en Ierland zijn toegetreden, nadat zij de verzekering hadden ontvangen, dat de Europese Raad zich niet bemoeit met militaire aangelegenheden, die gereserveerd blijven voor het Atlantisch Pact. Beide landen zijn buiten dit pact gebleven. De Europese raad zal het karakter dragen van een „Europese U.N.O.", waarbij kan worden opgemerkt dat het lichaam, evenmin als de U.N.O. Assemblee, de bevoegdheid heeft zijn aanbevelingen door te voeren. Canadees Lagerhuis keurt Atlantisch Pact goed Het Canadese Lagerhuis heeft het ontwerp van het Atlantisch Verdrag met 149 tegen 2 stemmen goedgekeurd. Louis St. Laurent, de Canadese ministerpresirent, liep op de oppositieleider George Drew toe en schudde hem de hand, toen deze het huis aanspoorde het pact „eenstemmig en van ganser harte steun" te verlenen. „De wereld ziet zich geplaatst tegenover georganiseerde krachten van de antichrist, die de aggressieve plannen van het Sovjet-Russisch rijk, van het Kremlin uit leidt", zo verklaarde Drew. „De Sovjetlegers zijn nog slechts een kleine mars verwijderd van de Noordzee, het Kanaal en de kust van de Atlantische Oceaan", aldus Drew. De minister-president had bij de opening van het debat gezegd: „Wij in Canada beseffen, dat er voor ons geen vrede of veiligheid is, indien West-Europa in gevaar verkeert". Clay: V.S. achten zich niet langer gebonden aan Potsdam „Wanneer de Duitsers het wensen, zal de West Duitse staat worden opgericht. ongeacht of de Sovjets de blokkade van Berlijn opheffen of niet", aldus heefs generaal Lucius Clay, de Amerikaanse militaire gouverneur, in een interview te Berlijn verklaard. Hij zeide, dat de Verenigde Staten, gezien „de serie van ernstige inbreuken door de Sovjet-Unie op de overeenkomst van Potsdam" zich niet langer door deze overeenkomst gebonden beschouwden.