Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant

Wij zijn in de gelegenheid gesteld onze lezers aan de hand van een tweetal exclusieve reportages een indruk te geven van dc huidige toestand in Birma, het land dat op 4 Januari 1948 uit het Britse Gemenebest trad en sedertdien aan een verwoestende burgeroorlog bloot is gesteld. Hiernevens het eerste artikel.

Aardige mensen, maar o wee als ze redeloos zijn I angzaam var§n we de Irawadyrivier op. Het is een' geweldige stroom — een van de allergrootste ter wereld — met lage oevers en dorpjes en huisjes verscholen in het groen. Als je niet te nauw kijkt, lijkt het wel het polderlandschap langs de Nieuwe Waterweg. De boot heeft weinig vaart want de rivier is bochtig en gevaarlijk door de sterke stroming en de zich steeds verplaatsende zand- en modflerbanken. Anderhalf uur varens van de hoofdstad Rangoon zien we de Shwedagoon-Pagoda als een juweel in de zon schitteren. Zij staat op een hoge, dicht met bomen en struiken begroeide heuvel en beheerst de stad. De charme van het Oosten overmeestert snel de Europeaan. De grappige boten met hun zeilen als vleermuisvleugels, de kleine roeibootjes die langs ons varen, de Oosterse stad in de verte, het geschreeuw van vreemde vogels, het licht, de geuren, de geluiden; je wordt er stil van en je weet dat je van dit land gaat houden.

Na enkele dagen vind je alles al gewoon; zo groot is het aanpassingsvermogen van de mens. De poes komt in plaats van met een mus met éen hagedis thuis, die ze in een hoekje smakelijk verorbert. Sprinkhanen en kakkerlakken van acht centimeter lengte springen om je heen, je ziet honderden vreemde insecten, die in je haar, hals, oren en kleren kruipen. Tjittjaks (muurhagedissen) zitten elkaar dag en nacht langs de muren achterna en vallen soms pardoes naar beneden. De natuur is overweldigend mooi. Als het in Holland winter is, staan hier een enorm aantal bomen en struiken in bloei. Bloemen — ook vele Europese — tonen hun schitterende kleuren. De dageraad en de zonsondergang zijn onbeschrijflijk schoon Overdag is het vrij warm, en 's avonds en 's nachts koel tot vrij koud. Des morgens ontbijten wij op het balcon, maar het wordt al gauw warm. Niettemin veroorzaken de ventilatoren aan de plafonds soms zo'n tocht dat je een erge verkoudheid oploopt. RANGOON is een grote stad en vroeger was haar schoonheid vermaard. De oorlog heeft echter veel vernield en nadat Birma onafhankelijk van Engeland werd is de verwaarlozing sterk toegenomen. Men krijgt de indruk van een ongehoorde rommel. Het is er smerig, niettemin schilderachtig. De mensen zijn alleraardigst. Laatst woonde ik een tea-partij bij, waar vele Birmaanse damep aanwezig waren. Enkelen harer waren de Engelse taal machtig, maar de meesten niet. Je zit dan maar zo'n beetje met elkaar te lachen. Van de tien vrouwen waren er minstens vier weduwe, omdat hun echtgenoot vermoord was. Elkaar vermoorden, dat is de sport hier geweest door alle eeuwen been Je weet nooit waar en wanneer je vermoord zult worden. Het is hier namelijk zeer onveilig. 's Avonds is het in de buitenwijken levensgevaarlij r. Overdag is het zelfs niet pluis even voorbij het vliegveld. De vrachtauto's die verder dan vijf mijl van het centrum moeten, rijden alleen in convooi en dan nog worden ze aangevallen. Particulier verkeer is buiten een straal van vijf mijl niet mogelijk; een treinreis

is uitgesloten, verkeer op de rivier eveneens. Het gevaar loert van alle kanten en iedere dag kan er wat gebeuren: burgeroorlog, overvallen van communisten en van de zogenaamde dacoits (boevenbenden van 200 man sterkte, die uitstekend zijn bewapend en over jeeps, mitrailleur en stenguns beschikken). Zij oefenen een ware terreur uit en roven en plunderen op grote schaal. Het is tekenend voor de nerveuze stemming in dit land, dat' iedereen wapens draagt en direct begint te schieten. Alle ministers en belangrijke personen leven dan ook in voortdurende angst. Zij wonen bij elkaar in een groot, door prikkeldraad omgeven park, dat zwaar worctt bewaakt. Als je bij een minister op audiëntie gaat wordt je auto op wapens onderzocht. Ga je 's avonds dan kun je eerst 25 meter voor het hek de koplampen opsteken, anders wordt je beschoten. Ook vroeger loerde hier altijd het gevaar. De vroegere vorst Thibauw, liet, toen hij aan de regering kwam, zijn 36 broers vermoorden, opdat deze niet naar de macht zouden grijpen. Hij

stopte ze allen in een grote kuil en liet er zijn heilige olifanten over heen wandelen. De ontwikkelde Birmaan heeft in Engeland gestudeerd, Europa bereisd, spreekt perfect Engels, is fantastisch Dienter en van alles op de hoogte. Je moet geweldig op je qui vive zijn, anders zit je er bij als August de Domme Wat een aardige mensen. Ze zijn vrolijk, gastvrij .vriendelij k en goedhartig met zeer goede volkomen natuurlijke manieren, geheel vrij van elk snobisme. Maar dan opeens komt de kolder. Zijn ze dronken, opgewonden of opgestookt, dan vliegen de kogels in het rond. wordt er met brandbommen gesmeten als met pepernoten, wordt er heftig, raak of niet raak met messen in de voorradige ruggen ge-, stoken. Tijdens de op 19 Juli 1947 gehouden vergadering van de raad van ministers onder leiding van premier U Aung San, die vroeger met de Japanners had samengewerkt, verschenen er enkele mannen met stenguns. Zeven ministers, onder wie de premier werden doodgeschoten. Een overlevende van deze vergadering heeft me verteld, dat hij nog steeds iets heeft overgehouden van deze moordpartij: telkens wanneer er een deur slaat schrikt hij. De mens went echter gauw aan het gevaar, 's Nachts hoor je veel schieten en dan verneemt men de volgende ochtend wel wat er is gebeurd. Dit alles is zo onwezenlijk, omdat het hier zo sprookjesachtig mooi is. Als je zo 's morgens vroeg uitziet over het meer, waar witte reigers aan de kant staan te vissen en de bomen aan de oevers zich in het parelmoeren water weerspiegelen, dan kun je niet begrijpen, dat zich op enkele honderden meters afstand bloedige drama's afspelen.

— De grote Engelse dichter John Masefield, de vroegere hofdichter, ligt ernstig .ziek in zijn woning te Abingdon Berkshire. Hij is 70 jaar oud.

Kennelijk met de bedoeling er politieke munt uit te slaan wordt van bepaalde zijde van gruivelen, die door Nederlandse militairen in Indonesië gepleegd zouden zijn, gewag gemaakt op een wijze, welke, waar het onderzoek nog gaande is, slechts misleidend genoemd kan worden. Deze publicaties zijn intussen krenkend voor het gehele leger in Indonesië. \ andaar dat een sergeant-majoor naar de pen greep en in het Soerabajase dagblad ,,De Vrije Pers" van 30 M aart j.l. zijn hart luchtte. Ongetwijfeld maakte hij zich toen tot tolk van zijn wapenbroeders. Het volgende ontlenen we aan deze ,,cri de coeur , waarin de schrijver zich voornamelijk richt tot een officier uit Djokja, die in ,,De Cjroene Amsterdammer" schreef over gruwelen op Javaanse grond door Nederlandse troepen bedreven:

Ik ben hier dertig maanden: Ik heb de eerste politionele actie meegemaakt, ik heb langs de st^tusquolijn gelopen, ik was hier toen ten tweede male de botte houding der tegenspelers de noodzaak van een militaire actie opriep. Dertig maanden lang heb ik uit de eerste hand gezien en gehoord hoe het leger hier werkt en werken moet. Dertig maanden lang heb ik geleefd op voorposten, kamponghuizen midden tussen de bevolking. En niemand mag van mij verwachten, van mij met een Nederlands hart, dat openstaat voor dit Indonesische land, dat ik heb leren liefhebben, voor een bevolking die ik in zeer veel dingen heb leren waartieren, die ik eerlijk heb getracht te verstaan in daden en gedachten, niemand mag van mij verwachten dat ik niet brullen zal — wellicht zo hard, dat die heer in Djokja het kan horen zwijg, zwijg! U heb met modder gesmeten en duizenden, duizenden als ik, kleme militairen die hun plicht doen voor volk en land gekrenkt in hun eer en hun geweten. Wij zijn geen moordenaars, al zijn we dan geen engelen. Geen vrouwenverkrachters, al spreken wij ruw. Wij hebben ons bezonnen op wat wij hier doen. Weet U, scribent in Djokja, dat soldaten hebben gehuild, verstaat U. verstaat U. gehuild omdat ze bij een noodzakelijke zuiveringsactie, een kind geraakt hadden, met een verdwaalde kogel! * , ^ Wij die.dertig maanden hier hebben gewerkt, dag en nacht, die gezworven hebben door rijstvelden in de vlakten aan zee en door de bergen in het binnenland wij die de kogels hebben horen fluiten langs ons, van

de andere zijde van de denkbeeldige lijn waarlangs wij liepen — wij die kameraden zagen vallen of gewond wegdragen naar hospitalen, wij verachten allen die de goede naam en het onbevlekt blazoen van dit leger aantasten of proberen te besmetten door laster en smaad. De schrijver wijst dan op de taak der militairen: orde en rust handhaven, de bevolking te beschermen tegen moord, vexaties. Voorts op het menselijk recht van radicale zelfverdediging. Hij erkent, dat er fouten gemaakt worden. Soms door opzet van een enkeling, soms door een vergissing of een foutieve gedachte. Maar ieder die ze maakte werd gestraft. De Nederlandse soldaat handelt niet gewetenloos. Het is volksmisleiding 1000 mensen te bekladden om die ene die een fout maakte en misschien niet werd geIk ben, aldus de schrijver, maar een gewoon militair. Ik ben geen officier. Maar ik kan niet aanvaarden het recht van anderen mij en duizenden anderen met modder te gooien de eer van het Leger te k besmétten en troebel water te maken waaruit onverantwoordelijke groepen vuil kunnen opvissen. Daarom heb ik dit neergeschreven. Om die heer in Djokja toe te roepen: Zwijg, zwijg en doe je plicht zoals allen dat doen, in zware omstandigheden en achtend op wat eer en moraal voorschrijven. Om alle kladderaars in, Nederland mijn verachting voor hun laag bedrijf te doen weten. . Ik heb geen belang bij anonimiteit Ik heb de eer te zijn H. J. REYN, ' Sergt. Majoor K.L.

D (Van onze correspondent te Londen). E BESTE KENSCHETSING van de economische politiek der Labourregering is, dat de tot nu toe uitgevoerde nationalisaties en de nieuwe voorstellen, die in 1950 aan de kiezers zullen worden voorgelegd, voor. alles nationalisatie beogen. Daarop ligt ook nu weer het zwaartepunt. Zoals ik reeds meermalen heb uiteengezet, is de Engelse politiek, ook de socialistische, minder ideologisch getint dan op het continent het geval is. Het gaat meer om practische dan om principiële dingen. Indien Labour in de eerste plaats de eigen theorie wilde doen zegevieren, zou het niet ongeveer 80 procent der particuliere ondernemingen onbemoeid laten. Het socialisme van de leerboeken toch beoogt om de sleutel-industrieën in gemeenschapsbezit te brengen.

De onteigende maatschappijen brengen de eerste tientallen jaren enorme lasten voor de genationaliseerde bedrijven met zich mede. Een ander probleem is de geschikte mensen te vinden, die verantwoordelijkheid hebben te dragen voor de industrieën als geheel. Twijfel is uitgesproken of vakverenigingsfunctionarissen daarvoor altijd wel de aangewezen personen zijn. Dan is er het vraagstuk van de perspneelsverhoudingen, die nog vaak te wensen overlaten. Alle politieke partijen zijn het er over eens, dat de industrie, particulier of niet, sterk gehumaniseerd dient te worden. Dit probleem hangt weer ten nauwste samen met de noodzakelijk gebleken decentralisatie der genationaliseerde bedrijven. De regering heeft dus haar handen meer dan vol. Op het partijcongres van Bournemouth,

nu drie jaar geleden, hoorde ik de grijze Franse socialistische leiIer Léon BIum, bezorgd waarschuwen, dat socialisme in één land (van Europees formaat) zeer moeilijk uitvoerbaar is. Zijn eigen ervaring met zijn volksfrontregering was voor hem bitter genoeg. De internationale problemen zijn nu ingewikkelder dan ooit. Dit alles maant labour tot voorzichtigheid. De nieuwe plannen zijn derhalve veel beperkter in opzet dan het verkiezingsprogramma van 1945, dat vrijwel geheel is uitgevoerd. Alleen is er, ook al weer in verband met de internationale complicaties, aarzeling over de nationalisatie van de ijzer- en staalindustrie, die in elk geval zal blijven wachten tot na de nieuwe verkiezingen. Takken van voortbrenging, welke met steun van de overheid in leven worden gehouden en monopolies, die de productie beperken en prijzen kunstmatig hoog houden, komen het eerst in aanmerking om door de staat te worden overgenomen.

Zware compensaties Het principe van alle nationalisaties berust op uitkoop van aandeelhouders. Pas over vijftig of zestig jaar, wanneer de laatste compensatie zal zijn afbetaald en deze zware last van de bedrijven is afgewenteld, zullen deze volledig in staatsbezit zijn overgegaan. De nationalisatie van het verzekeringswezen, waarbij het vooral te doen is om de industriële verzekering welke echter niet los te maken is van de rest, werd reeds in 1942 in het beroemde Beveridge-rapport aanbevolen, in opdracht van de coalitieregering samengesteld door de gr«te liberale hervormer. Geen polisbezitter of verzekeringsagent zal van deze nationalisatie enig nadeel ondervinden, zo wordt uitdrukkelijk meegedeeld. Het motief is, dat alleen door staatsbeheer vele misstanden in de assurantiewereld zullen verdwijnen, terwijl de hoge winsten voortaan ten goede zullen komen aan de gemeenschap. De belangrijkste maatschappijen, die men wil overnemen, zijn de Prudential en de Pearl. In hoeverre de verzekeringsmaatschappijen in het buitenland, welke over het algemeen nauw met de Engelse zijn verbonden, door de eventuele maatregel zullen worden beïnvloed, valt thans nog niet te zeggen. De suikerfabricage is practisch in handen van een onderneming, Tate and Lyle, die ook belangen bezit in koloniale gebieden, die de regering zo krachtig mogelijk wenst te ontwikkelen. Zij acht daarom nationali satie van de productie van dit be langrijke volksvoedsel, dat nog steeds op de bon is, noodzakelijk. De waterleiding wil de regering eveneens centraal beheren. Op het ogenblik heerst er een chaos in de watervoorziening. Londen wordt b.v. door niet minder dan 30 maatschappijen, waaronder gemeentelijke, ver zorgd. Nationalisatie, maakt voor gemeentebedrijven, waneer deze beter in gro ter verband kunnen functioneren, geen halt. Dit leidt herhaaldeijk tot verzet van gemeenten, die soms terecht trots zijn op de eigen overheidsbedrijven. De cement-industrie, welke zulk een grote invloed heeft op de bouwkosten, is een der sterkst-georganiseerde monopolies. , • ,

Onder de nationalisatie van mineralen zullen behalve de winning van ijzererts, de termijnen van Cornwall vallen en naar men hoopt ook uranium, wanneer dit eens gevonden wordt. Nieuw is de gedachte om een industriële gezondheidsdienst in te voeren, welke de medische verzorging der individuele bedrijven zal coördineren. Concurrerende staatsbedrijven Een noviteit is ook om concurrerende staatsbedrijven op te richten voor de productie van schaarse artikelen, waaraan dringende behoefte bestaat of van goederen van sociaal belang, welke niet door het vrije bedrijf worden voortgebracht. Wat hiermede precies bedoeld wordt, dient te worden afgewacht. Het plan is verder om kleine fabrikanten financiële bijstand te geven. In de kleinhandel zal niet worden ingegrepen. Wel zal de distributie van fruit en groente, indien Labour terugkeert, goedkoper worden gemaakt. Kleine winkeliers zullen ook voorraden ontvangen van goederen, welke in massale kwantiteit voor de openbare diensten worden aangekocht, zulks om lagere prijzen te bevorderen. Opening van nieuwe winkels zal niet meer aan restricties worden onderworpen. De „Daily Herald", het Labourpartij-orgaan, vindt dat al deze voorstellen om de kosten van levensonderhoud te verlagen, niet ver genoeg gaan, omdat het twijfelachtig is of de tussenhandelaren, die de dingen zo duur maken, wel verdwijnen zullen. Het plan beoogt voorts de verplichte instelling van raden, voor industriële ontwikkeling, samengesteld uit werkgevers, werknemers en onafhankelijke leden met het doel om de efficiency van een aantal particuliere bedrijven zoveel mogelijk op te voeren. Het parlement besloot reeds tot oprichting ervan. De totstandkoming der raden is echter van bepaalde zijde tegengewerkt. De groothandel in vlees zal geheel in staatshanden overgaan, als er een nieuwe labourregering komt. Na het brood, de spelen. Ook de vacanties zullen worden genationaliseerd. Er komt een vacantieraad, die mensen zal onderbrengen in leegstaande landhuizen. Het adagium van het hele plan is, dat de productie tot het uiterste dient te worden opgevoerd. Zo alleen zullen de dure sociale maatregelen bekostigd kunnen worden.

INGEZONDEN MEDEDELING IS m lekker! Gebakken schelvis! vindt 't Vissertje Wéér een recept van de Voedingsraad! V hebt nodig: 1 è. ii/ 2 kilo schelvis, zout, bloem, (melk), olie, boter of margarine. Was de vis (vooral de buikholte) goed en doe er zout op. Dan goed laten uitlekken en door bloem of melk (of een dun papje van beide) halen. Laat de olie in de koekenpan dampendheet worden (boter of margarine lichtbruin). Bak de schelvis op een heet vuur snel bruin en gaar. Garneren met slablaadjes of peterselie. Geef er eventueel wat citroenpartjes bij. Dien gebakken schelvis op met gekookte aardappelen, boter- of zure saus, kropsla, worteltjes of andijvie. Gebakken schelvis smaakt héérlijk bij rgsttafel of gort met kerrie.'

(Van onze Duitse correspondent). ENKELE WEKEN GELEDEN heeft de gevangene no. 3 in de geallieerde gevangenis te Berlijn-Spandau zijn 76ste verjaardag gevierd. De jarige was Constantin von Neurath, voormalig Duits minister van buitenlandse zaken, die door het militair tribunaal te Neurenberg tot 15 jaar was veroordeeld. Gedurende de wintermaanden heeft von Neurath zakjes geplakt, maar nu bestaat de kans dat zijn eentonig gevangenisleven zal worden onderbroken door een nieuw proces, waarin hy gelegenheid zal krijgen, zich voor een Duitse rechtbank, de „Spruchkammer" te Ludwigsburg, te verantwoorden.

Von Neurath, kabinetschef van de laatste koning van Wurttemberg, ambassadeur te Rome en Londen en rijksproctector van Bohemen en Moravië, onderscheidde zich van zijn mede-aangeklaagdeft te Neeurenberg door zijn voornaam uiterlijk en zijn welopgevoede manieren, maar voor de rest maakte hij, hoewel minder belast dan de meeste anderen, geen bijzonder goede beurt. Zijn verdediging was gebrekkig en slechts een gering aantal getuigen a decharge ondersteunde zijn eigen verklaringen en het betoog van zijn verdediger. Gedurende de internering had baron von Neurath zich aan een levensgevaarlijke operatie moeten onderwerpen en 't voorgeschreven dieet had veel van zijn physieke krachten gevergd, zodat hij tijdens het proces in een slechte conditie verkeerde. Dit alles zou zeker niet voldoende zijn om een eis tot revisie te motiveren, maar in de afgelopen maanden zijn bijzonderheden bekend geworden, die de figuur van von Neurath in een nieuw licht doen verschijnen. Zelfs Amerikaanse juristen hebben verklaard, dat ontlastende bewijsstukken zijn gevonden, waarover men te Neurenberg nog niet beschikte en de Amerikaanse advocaat Maggee, de verdediger van de voormalige staatssecretaris van buitenlandse zaken von WeiszaGker, heeft mevrouw von Neurath meegedeeld, dat in het zg. proces tegen de Wilhemstrasse eveneens verscheidene feiten ter discussie zijn gebracht, die 'n wezenlijke verandering in de beoordeling van het geval von Neurath ten gevolge hebben. Het nieuwe materiaal zou niet alleen aantonen, dat Hitier de voorzichtige von Neurath in 1938 verving door de roekeloze von Ribbentrop, ofndat eerstgenoemde zich verzette tegen het avontuur van een oorlog en dat von Neurath te Praag plaat? moest maken voor Heydrich ,omdat zijn zachte hand niet in staat was geweest de Tsjechische verzetsbeweging de kop in te arukken, maar bovendien dat de Rijksprotector in Tsjechoslowakije voortdurend overhoop heeft gelegen met de SS en met staatssecretaris Frank, dat hij talrijke Tsjechische patriotten heeft geholpen en dat de Tsjechen het diep betreurden, toen hij in 1941 van de leiding van, het protectoraat werd ontheven. Het is in dit verband opmerkelijk, dat Tsjechoslowakije afstand heeft gedaan van de eis tot uitlevering van von Neurath. Dr. Fischinger, de Stuttgartse advocaat en het Wurttemberg-Badische bevrijdingsministerie hebben er bij het Amerikaanse militaire gouvernement op aangedrongen, von Neurath voor „Spruchkammer" te Ludwigsburg te brengen en hebben tevens verzocht, de gevangene over te plaatsen naar de militaire gevangenis aldaar of te Stüttgart. In de betrokken kringen is men er van overtuigd, dat de Amerikaanse bezettingsautoriteiten dit verzoek zullen inwilligen, minder om von Neurath een nieuwe kans te geven zijn onschuld te documenteren, dan wel omdat men van von Neurath in goede conditie interessante onthullingen verwacht, die menig nog altijd voortbestaand raadsel wellicht zullen oplossen. De mogelijkheid, dat von Neurath voor de rechters van Ludwigsburg zal verschijnen, heeft intussen niet alleen in Duitsland, doch ook in het buitenland veel beroering veroorzaakt en heel wat

pennen in beweging gebracht. Tsjechen, Fransen en Engelsen hebben zich reeds als getuigen gemeld. Lord Halifax onderhoudt een ijverige correspondentie met mevrouw von Neurath. Onder de namen van hen, wier dagvaarding wordt beoogd, zijn die van prominente staatslieden, zoals de voormalige Franse ambassadeur te Berlijn, Frangois Poncet, de vroegere Zwitserse gezant te Berlijn Dinicher en de voorvechter van Pan-Europa, graaf Coudenhove-Katregi. Het is mogelijk, dat een nieuw rechtsgeding tegen von Neurath in het huidige stadium der politieke ontwikkeling, ontdaan van het sentiment, dat kort na het eind van de oorlog het oordeel der wereld nog vertroebelde, belangrijker zal zijn en meer klaarheid over het jongste historisch verleden zal brengen dan alle voorgaande politieke processen.

Jongeman doodges * o ten. Zaterdagavond is de 20-jarige Jacob Flokstra te Smilde door de eveneens 20-jarige J. B. met een mes doodgestoken. De dader werd onmiddellijk ingesloten. B., die juist zijn meisje naar huis had gebracht, passeerde op de terugweg het café „Nieuwe Veenhoop" te Smilde, toen F. die zich voor het café ophield, hem aanriep. Er ontstond een woordenwisseling, die met het neersteken van F. eindigde. Protestvergadering van Centraal Overleg. Onder auspiciën van de in centraal overleg samenwerkende wegverkeersen -vervoersorganisaties (ANWB, KNAC, KNMV, EVO, NOB Wegtransport m NEDOP) zal op Vrijdag 22 April iiTde grote zaal van „Tivoli" te Utrecht een openbare protestvergadering worden belegd tegen de „drukkende lasten" op het motorwegverkeer en de „dreigende verzwaring dier lasten door de voorgenomen verhoging van het bijzonder invoerrecht op benzine en de wijziging van de motorrijtuigenbelasting als gevolg van de Economische Unie.

ÏJET TROTSE BOSTON noemt zich de geboorteplaats van de Amerikaanse republiek, omdat in het (niet zo) grijze verleden de brave Bostonians een aantal kisten met thee uit een schip haalden in de haven gooiden, het Engelse juk afschudden en de nieuwe tijd inluidden. Wel. dat is een kleine 200 jaar geleden en sindsdien zijn de Bostonians niet meer zo revolutionnair zij gelden in het moderne Amerika zelfs als uitgesproken stijl. Maar bepaald ouderwets waren vorige week meer dan driehonderd dameskappers in Massachusetts. toen zij voor het gerechtshof in Boston eisten, dat er een einde gemaakt moest worden aan de verkoop van de „thuisoermanent". De thuis-permanent is de uitvindins van een ondernemende jongeman, die een zaakje, waarin hij

5000 dollars had geïnvesteerd, vorig jaar uitverkocht aan de Gilette „Safety Razor" company voor het niet onaardige sommetje van 20 millioen dollars, waarvan 12 millioen in contanten en 8 millioen in termijnen. Niet slecht voor een jongeling van 33 jaar oud, vindt u wel? „We worden geruïneerd" zo kreten de dameskappers. „Ons bestaan staat op het spel", zo ging het koor verder. ,.Wat moeten wij gaan doen, als alle vrouwen zich voor een paar dollar een „thuis-permanentdoos" aanschaffen en zich zelf gaan permanenten'?' was de slotzang. Inderdaad de brave kappers hebben reden tot bezorgdheid. De „thuispermanent" is bezig om in snel tempo het hart en de krullebol van de Amerikaanse vrouw te veroveren. Voor circa een dollar aan „grondstoffen" — een paar flesjes met 'n geheimzinnig vloeistof — kunnen zij zich een permanent scheppen waarmede zii iedereen. volgens de advertentie altians, om de tuin kunnen leiden. Op deze

wijze besparen zij zich de kosten van een kappers-permanent, in prijs variërend van 3 dollars voor de allerarmzaligste tot 5 a 15 dollars voor de gemiddelde en 30 dollars of meer voor de super-geraffineerde. Na de kappers kwamen de winkeliers van Massachusetts aan 't woord. In die staat wordt de Toni-toverdoos nu al door meer dan 10.000 winkeliers verkocht, en deze lieden hadden ook een argument: „Veertig millioen vrouwen in Amerika gebruiken nu de ,,thuis-permanent" en die veertig millioen kunnen 't onmogelijk bij het verkeerde eind hebben „Moet", zo uitte zich de woordvoerder der winkeliers, „aan de kappers van Massachusetts gevraagd worden, of die vrouwen een Tonidoos mogen kopen?" „Zeker niet", zo vervolgde hij, „de hoge kosten van levensonderhoud drijven de vrouw naai de thuis-permanent". Het ziet ernaar uit, dat de moderne tijd weer gaat zegevieren en de kappers in Massachusetts aan het kortste eind (en dit keer niet aan het kortste eind van een dameslok) zullen trekken, evenals hun collega's de barbiers, vijfentwintig jaar geleden, toen zij de eis stelden, dat het aan de mannen van Massachusetts verboden moest worden om het veiligheids-scheermes te gebruiken. Niets vermag de revolutift van de techniek te stoppen Zeker niet. wanneet veertig millioen soed-bekrulde vrouwen zich vereend daarachter scharen. Welke wetgever , durft zulk een schare te trotseren?

INGEZONDEN MEDEDELING WAT DOET CRACKFREE? CRACKFREE erfelstljfael verleent aan alle textiel die zachte glans en prettige stevigheid, tüe nieuwe stoffen kenmerkt. CRACKFREE E DEL- STIJFS EL maakt ALLE stoffen als nieuw! r >br.tt.V..,OqaerOM"DeKrlm (O.)

— Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken heeft bevestigd, dat Amerikaanse autoriteiten te Seoel besprekingen voeren met functionarissen van de Zuld-Koreaanse regering over het terug trekken der Amerikaanse troepen uit Zuid-Korea. Dit ' terugtrekken zal over enkele maanden zijn beslag moeten hebben gekregen. — De ambtenaren in geheel Griekenland, die sinds 1 April gestaakt hebben, zijn Maandag weer aan het werk gegaan. — De politie van Pireaeus heeft 73 communisten gearresteerd. In verband hiermede wordt door de bladen medegedeeld, dat de politie sedert Juni 1947 8649 personen heeft gearresteerd, van wie 3660 zijn vastgehouden. 2597 hunner werden gedeporteerd en 1063 voor de militaire rechtbank gedaagd. — Een Joego-Slavische ingenieur heeft een lucifer uitgevonden, welke honderd maal kan worden aangestoken. Dozen met de nieuwe lucifers zullen van 1 Mei af te Belgrado worden verkocht. — Alben Barkley, vice-president der V.S., heeft Vrijdag verklaard te geloven, dat de Sovjet-Russische politieke veroveringen tot stilstand waren gekomen. „Mijns inziens lijdt het geen twijfel", zo zeide hij in een rede „dat het Amerikaanse herstelprogramma het communisme tot staan heeft gebracht en teruggedreven." — Luitenant-generaal Mikhail Gromof, de eerste persoon, die de titel „held van de Sovjet-Unie" ontving, heeft een wereldrecord gevestigd door een vlucht van 10,000 kilometer van Moskou naar Californië te maken, aldus het Sovjet-Russische persbureau Tass. Gromof Verklaarde te geloven, dat zijn vlucht zou bijdragen tot de vriendschap tussen Amerikanen en Russen, aldus Tass. — De Sovjet-Unie zal de Rode Kruisconferentie bijwonen, die op 21 April te Genève een nieuwe conventie zal opstellen om burgers te beschermen bij een eventuele oorlog met atoombommen. Hongarije en Albanië hebben eveneens een uitnodiging om aan de conferentie deel te nemen, aanvaard. Verschillende Oost-Europese landen, waaronder Joegoslavië en Tsjecho-Slowakije, hadden tevoren de uitnodiging van de hand gewezen. — Een Duitse vakverenigingsdelegatie is Zondag te Moskou aangekomen ter bijwoning van het tiende congres van Sovjet-vakverenigingen, dat gisteren is geopend. — Foster Dixon, chef-testpiloot van de „Fairey Aviation Company", is gisteren om het leven gekomen bij een vlucht met een „Fairey Gyrodyne" helicopter. Het toestel stortte neer bij Reading (Engeland). De waarnemer werd eveneens gedood. — Van 25 April tot 4 Mei wordt te Montreal een internationale conferentie gehouden ter bespreking van het kran- ' tenpapierprobleem Aan de conferentie, die is georganiseerd door de F.A.O., nemen afgevaardigden van 25 landen deel.

ook maar éénmaal gevaarlijk te worden. Abe was een schaduw van de grote Abe Lenstra, terwijl S. de Jong het leder veel te weinig toegespeeld kreeg. De vleugelspelers van Heerenveen kregen tegen de zeer hechte AGOVV-verdediging vooral voor de rust vrijwel geen gelegenheid gevaarlijk te worden. Bij AGOVV was het verband in de ploeg beter dan bij de gastheren De verdediging zat uitstekend in elkaar, de halflinie verstond haar taak zeer goed, terwijl de voorhoede met snelle aanvallen, meestal geleid over de vleugels, zeer gevaarlijk was. Doelman Veenhuizen tenslotte verdedigde zijn doel op kranige wijze en hij greep steeds uitstekend in. Aanvankelijk was Heerenveen iets meer aan het woord dan de bezoekers, maar in de achtste minuut gaf de rechtsbuiten Beumer met een vliegend schot Veenstra het nakijken, (0—1). Heerenveen bleef iets meer aanvallen, doch Jonker, de lange stopperspil der Apeldoorners, retourneerde het leder geregeld. Bijna kwam de gelijkmaker toen Abe het met een hard schot probeerde, doch het hoofd van een der blauwhemden bracht nog juist redding. In de 21ste minuut passeerde linksbuiten Looys Veenstra (0—2). De Heerenveense voorhoede kreeg vrijwel geen gelegenheid gevaarlijk te worden, omdat de achterhoede der Oostelijke kampioenen uitstekend verdedigde en in laatste instantie doelman Veenhuizen met de schoten wel raad wist.Slecht plaatsen van de thuisclub was oorzaak, dat AGOVV tegen halftime nog flink kwam opzetten, evenwel zonder succes. De thee scheen Heerenveen goed gedaan te hebben. De blauwwitten kwamen in de tweede helft overdonderend opzetten. Jonkman bracht een zeer fraaie kans om zeep, doch 16 minuten na de hervatting maakte hij zijn fout goed door met een keihard

Om het kampioenschap van Nederland. Doelman Opschoor van V.S.V. vangt een hoge bal tijdens de in het Feyenoord-stadion gespeelde wedstrijd tegen S.V.V.