(Van onzen correspondent te Batavia) Het bezetten van alle officiële rej. ..^einse gebouwen te Buitenzorg was een afscheidsgroet, die de Soendanezeu onzen ministers Beel en Jonkman op hun terugreis nog wilden meegeven. Voor het geval zij bij hun aankomst de Pasoendan-actie niet au sérieux mochten hebben genomen, moet deze jongste gebeurtenis bij hen wel iederen twijfel den bodem hebben ingeslagen De bezetting van Buitenzorg is meer dan een symbolische daad. Zij bewijst twee dingen: ten eerste de sterke wil, die er in het Soendanese volk leeft om voor zijn onafhankelijkheid ie vechten; ten tweede de machteloosheid van de republiek om zich te handhaven in gebieden, waar zij niet met terreur en militair geweld haar wil kan doorvoeren, en dus uitsluitend is aangewezen op haar prestige en populariteit. Indien men thans ziet, hoe te Buitenzorg de republikeinse intellectuelen bijna allen cverlopen naar het nieuwe bestuur en van harte hun diensten aan de Pasoendan aanbieden, moet men toch wel geloven, dat er aan het vertrouwen in de republiek nog wel het een en ander mankeert.
Hoe is het mogelijk, dat na nog «een twee jaren van zelfstandig bewind deze Hatta-Soekarno republiek begint te brokkelen als een uitgedroogde koek? Men moet zijn ogen wel zeer stevig dichtknijpen, wil men blind blijven voor de geweldige tegenstellingen, niet alleen in dezen Archipel, maar zelfs in dat deel van den ^.rchipel, waarover de republiek betve$rt de facto het gezag te oefenen, w&nt deze tegenstellingen dateren niet van vandaag: al eeuwenlang is ie verhouding tussen Soendanees en Javaan vertroebeld; al eeuwenlang ziet de Madoerees met onverholen minachting neer op den Javaan. Beschouwt men in deze „democratische" republiek de samenstelling van het kabinet en de volksvertegenwoordiging (het KNIP), dan moet men lang en uitvoerig zoeken naar Soendanezen of Madoerezen. die tezamen toch zowat 20 millioen zielen vertegenwoordigen van de zegge 45 millioen bewoners van dit eiland. De enige Soendanese minister, die ooit in het republikeinse kabinet heeft zitting gehad, was Wiranata Koesoema, de oud-regent v n Bandoeng. Hij heeft het er echter niet lang in uitgehouden — slechts de allereerste maanden van het bestaan van de republiek — omdat hij zich niet op een unitaristisch standpunt wenste te plaatsen. Onder unitaristisch verstaat men in de republikeinse terminologie: het brengen van de gehele archipel onder republikeins (lees Javaanscommunistisch) gezag, in tegenstelling met de federatiegedachte, zoals die in Linggadjati is uitgedruk. Afgezien van de oude ethnologische tegenstellingen zijn er de laatste jaren tal van andere tegenstellingen gerezen, meïendeels voortvloeiend uit het wanbeleid van de republikeinse regering, deels ook veroorzaakt door den politieken koers, die Djokjakarta steeds duidelijker inslaat. DE MADOEREES IS ANTICOMMUNIST. Met name de Madoerezen hebben altijd een grote minachting gekoesterd voor alles, wat zweemt naar Communisme. Het Communisme is hem wezensvreemd. Dit is zelfs zo sterk, dat de Madoerees het als een grove belediging beschouwt, wanneer men hem collectieven arbeid laat verrichten of hem voor dagwerk beta lt, zoals dat bij den Javaan gebruike.ijk is. „In een dag', zo redeneert hij, „verzet mijn buurman misschien de ijeift van het werk. dat ik verzet, en 3»u er dan toch hetzelfde voor bet£%}.d krijgen". Daarom is de enige sis, waarop hij werk wil verrichten, i van de opgedragen taak, waarvoor geheel alleen staat en die hij geel met eigen krachten tot een einbrengt. Alle andere vormen van eld vindt hij minderwaardig.
Sedert nu de republiek begonnen is kleur te bekennen, en deze kleur gebleken is van het felste rood te zijn. is haar verhouding tot de Madoerezen no* aanmerkelijk verslechterd. Mocht tot dusverre over de po^ litieke tint van Djokja nog enige twijfel hebben bestaan, dan is deze sedert de activiteit van de SOBSI op afd9ende wijze uit den weg geruimd. Niet alleen voor de Madoerezen, maar voor de gehele wereld. Ook Beel en Jonkman zullen daarover wel enkele vreemde indrukken mee naar huis hebben -enomen. Deze SOBSI is een merkwaardig instituut, waarvoor men in de democratische wereld vergeefs naar een equivalent zoekt. Men zou geneigd zij in de SOBSI een afspiegeling te zien van de EVC en de Australische Trade Unions. Dit is echter een vergissing. De EVC en aanverwante organisaties zijn particuliere instellingen, die met het officiële regeringsbeleid niets te maken hebben. Dat dit met de SOBSI niet het geval is, hebben de jongste gebeurtenissen duidelijk genoeg bewezen. Wij willen niet eens op de regeringsstemmen wijzen, die door de SOBSI-luidsprekers geklonken hebben tijdens het congres te Malang. Wii willen in het midden laten, of Soekarno en Hatta daar als officiële persoonlijkheden dan wel als partijmannen hebben gesproken. Wij willen onze aandacht alleen even op Plered vestigen. Wat zich daar heeft afgespeeld, moet voor een ieder duidelijke taal zijn. HET VOORBEELD VAN PLERED. Te Plered staat een gecombineerd Nederlands-Britse textielfabriek, de NEBRITE, die evenals alle bedrijven binnen het republikeinse gebied, in handen der Indonesiërs was. De eigenaren der fabriek hebben besprekingen aangeknoopt met de republikeinse regering en de minister van economische zaken, A. K. Gani, was niet ongeneigd om de wereld een proefje te geven van republikeinse goedertierendheid, want -het buitenland, en in het br zonder Amerika, begon tekenen van ongeduld te vertonen. Er zou dus over de zaak onderhandeld worden en Gani, die in principe geneigd was om de fabriek aan haar oorspronkelijke eigenaren terug te geven, noemde dit een „test case". Hij stelde in het vooruitzicht op dezelfde basis meerdere bedrijven aan hun rechtmatige eigenaren te restitueren, teneinde aan artikel 14 van Linggadjati te voldoen. Men zou zich met dit gebaar een geweldige goodwill verschaffen: aan de republiek zou het niet liggen. Welnu, zo begonnen de onderhandelingen tussen een der directeuren en vertegenwoordigers van de SOB SI! De heren van de SOBSI waren geneigd de fabriek onder de volgende condities aan haar eigenaren terug te geven: a. de fabriek blijft onder beheer van de voormalige Indonesische directie; b. de „nieuwe directie" (dit zijn dus de rechtmatige eigenaren) krijgt een adviserende stem; c. de NEBRITEX is onderworpen aan alle'huidige en toekomstige arbeidsregelingen van de republiek; d. de gehele productie van de fabriek zal door de republikeinse regering worden opgekocht (wordt niet vermeld, wie de prijzen ervoor zal vaststellen, maar daar willen we niet lang naar raden); e. de republikeinse regering garandeert de verhoging van de productie door het in dienst nemen van zoveel experts als zij nuttig acht. Voorts zal zij voor de aankooD van nieuwe machinerieën en grondstoffen in het buitenland zorgen. Dit dan is Gani's vermaarde „test case". Afgezien nog van wat men als democraat van een dergelijke onteigeningsprocedure moet denken, vraagt men zich toch wel enigszins verbluft af, welke rol deze SOBSI speelt in het republikeinse staatsbestel, dat zij het recht bezit om over een anderman's eigendommen te beslissen Franse ambassadeur te Cairo Naar Parijs. Arvengas, de Franse ambassadeur te Caïro is naar Parijs ontboden om verslag uit te brengen over de aankomst van Abd el Krim in Egypte. De ambassadeur heeft gisteren een onderhoud gehad met den Egyptischen eersten minister, Nokrasji Pasja, wien hij zeide, dat hij binnen twee dagen naar Parijs zal vertrekken. Baders uit vliegtuig beschoten Naar vernomen wordt, heeft een onbekend gebleven gevechtsvliegt jig op 31 Mei machinegeweervuur geopend op de baders in het overvolle zwembad te Wiener Neustadt. Een vrouw werd gewond. Het vliegtuig was vergezeld van een ander onlv'-pnd toestel. Wiener Neustadt ligt 50 K.M. ten Zuiden van Wenen.
Nieuwe schoenenbon. Het centraal distributiekantoor deelt mede. dat op plaatselijk door de distributiediensten bekend te maken tijdstippen in het tijdvak van 1 Juni tot 13 Juli 1947 een schoenenbon naar keuze ""zal worden verstrekt aan diegenen, wier stamkaartnummer op het cijfer 3 eindigt en voor zover de bon 612 zich nog aan hun inlegvel bevindt. De tweede distributiestamkaart met bijbehorend inlegvel, waarvan de bon 612 zal worden verwijderd, dient te worden overgelegd. Tevens zal in genoemd tijdvak aan kinderen, geboren in de maand Juni van een der jaren 1932 t.m. 1945. alsmede aan de kinderen, geboren in de maand Augustus 1946, een schoenenbon worden verstrekt van de soort en maat, welke overeenkomt met leeftijd en geslacht van het kind. Van het met de T. D. over te leggen inlegvel zal de bon 604 worden verwijderd. ZEEP VOOR VUILEN ARBEID. Het Centraal Distributiekantoor deelt mede, dat de distributiediensten op plaatselijk nader te bepalen tijdstippen aan de daarvoor in aanmerking komende personen rantsoenbonnen voor huishoudzeep of toiletzeep voor vuilen arbeid zulleri uitreiken voor de 7e en 8e periode 1947 (8 Juni t.m. 2 Augustus). Zij, die vuilen arbeid verrichten, ontvangen 2 rantsoenbonnen, terwijl aan personen, die zeer vuilen arbeid verrichten, voor genoemd tijdvak 4 rantsoenen zullen worden uitgereikt. Artsen, verpleegsters enz. ontvangen voor bovengenoemd tijdvak eveneens rantsoenbonnen voor huishoudzeep of toiletzeep. De afzet van groenten naar Duitsland In tegenspraak tot de berichten in pers en radio als zou reeds een overeenkomst zijn gesloten met de En gelse bezettingsautoriteiten in Duitsland over de levering van 200 millioen K.G. groenten ten behoeve van dc Duitse burgerbevolking, deelt de afdeling Voorlichting van het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening mede. dat de onderhandelingen hierover nog niet zijn afgesloten. Na overweging van de wederzijdse voorstellen zullen deze week de besprekingen worden hervat en men zal dan trachten tot overeenkomst te geraken. Ir. J. W. Albarda 70 jaar Morgen wordt ir. J. W. Albarda. lid van den Raad van State 70 iaar.
Van 1913 tot 1925 was ir. Albarda lid der Tweede Kamer, daarna voorzitter van de sociaal-demoerati sche Kamerfractie tot het begin van zijn ministerschap in het najaar van 1939. De heer Albarda die in het begin
van zün loopbaan leraar is geweest en directeur van de Amsterdamse Arbeidsbeurs, was nadien lid van den Haagsen gemeenteraad en gedurende een 6-tal jaren wethouder in de residentie. Vooral als leider der soc. dem. Kamerfractie heeft de heer Albarda aanzien en gezag verworven. Hij was nog slechts enkele maanden Minister van Waterstaat, toen de tweede wereldoorlog uitbrak en ir. Albarda de zorgen der in Londen gevestigde regering ging delen.
"De wonderlijke rol van de „Sobsi" in de Republiek Gani's vermaarde „test-case"". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
"Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
SCHEVENINGEN AAN HUIS. Het valt niet mee met deze warmte een koel plekje te vinden. De kinderen hebben er echter wat op gevonden. Een grote bak met water en de kleuters zitten spoedig in hun geïmproviseerd zwembad.
"SCHEVENINGEN AAN HUIS. Het valt". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
Weersverwachting, medegedeeld door> het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Woensdagavond tot Donderdagavond. Koeler In den avond en nacht nog verspreide onweders. Morgen overdag gedeeltelijk bewolkt met nog een enkel buitje. Meest matige wind tussen Zuid en Zuid-West. Verdere daling van temperatuur. De seismografen van het K.N.M.I. hebben hedenochtend drie minuten over half twee een vrij sterke aardbeving opgetekend, waarvan de haard zich bevond op 2100 K.M. in Oost, Zuid-Oostelijke richting. Donderdag 5 Juni: Zon op 4.24 — onder 20.53 U Maan op 22. 57 — onder 5.10.
"Weerbericht". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
Critiek op de Franse Unie. Y^ERSCHILLENDE FACTOREN wijzen op een betere verhouding tussen Argentinië en de Verenigde Staten. In het Zuid-Amerikaanse land hebben pro-Duitse en pro-Franco invloeden zich steeds sterk laten gelden, invloeden die tijdens den oorlog bleven bestaan en die er de oorzaak van waren dat Argentinië eerst laat zich in het kamp van Duitslands vijanden schaarde. Nu zijn beide landen, na een conferentie tussen president Truman, minister Marshall en den Argentijnsen ambassadeur, overeengekomen om besprekingen te voeren over het tot stand brengen van een verdrag van wederzijdsen bijstand, overeenkomstig de beginselen van het Verdrag van Chapultepec, dat in Maart 1945 te Mexico-City werd getekend en dat voorziet in een gemeenschappelijke actie van de Ver. Staten en de Zuid-Amerikaanse landen in geval van agressie. Het begrip agressie moet men enigszins ruim nemen. Waarschijnlijk wordt niet in de eerste plaats gedacht aan een militairen aanval, doch hoofdzakelijk aan de infiltratie van aan Amerika vreemde ideologieën in casu het communisme. Het diplomatieke „opperbevel", dat onlangs door minister Marsha.i is benoemd, houdt zich, naar Reuter uit Washington meldt, bezig met de uitwerking van een vierjarenplan om het totalitaire systeem en het communisme in Europa met wortel en tak uit te roeien en tegelijkertijd een duurzame bij legging van de Russisch— Amerikaanse geschillen mogelijk te maktn. Op het eerste gezicht lijkt het nastreven van deze idealen — het .communisme in de Europese staten luit te roeier, en daarna met het communistische
Rusland tot overeenstemming te komen — moeilijk te verwezenlijken, maar de V.S. hebben het motto „hard tegen hard" in hun vaandel geschreven en men verwacht blijkbaar dat dit de enige methode is om de infiltratie van Moskou tot staan te brengen. Men is te Washington van oordeel dat de Trumandoctrine in drie fasen zal worden toegepast. D e e eerste, zuiver negatief, bestaat uit het tegengaan van de uitbreiding van het communisme op die punten in de peripherie van de Sowj etUnie en haar satellieten, waar, zoals in het geval van Turkije, de houding der Sowj et-Unie een voortdurende en verlammende militaire mobilisatie noodzakelijk maakt. De V.S stellen zich ten doel hier te voorkomen, dat nog meer „vrije" volken tegen hun wil totalitaire regiems opgedrongen krijgen. Als methode wordt dan gevolgd het steunen van democratische regeringen door het verstrekken van wapenen. adviseurs en economische hulp. De tweede phase is positief het scheppen van meer orlelijke en betere economische omstandigheden in de door het communisme bedreigde gebied. Vooral in het Congres rijpt de mening dat *de V.S. niet voort kunnen gaan met het verlenen van hulp zonder verzekering te krij-ien. dat de re geringen, die hulp ontvangen concrete maatregelen zullen nemen om haar politieke en economische s'elsels on democratische leest te schoeien De derde phase zou de oplossing moeten brengen van hei voornaamste vraagstuk, dat de Sowjetrussische— Amerikaanse betrekkingen oplevert: een vredesregeling tussen de V.S. en de Sowj et-Unie meer nog dan met Duitsland en Janan en een beëindiging van de heilloze oeciode van wederzijdse psychologische oorlog voe ring. Men neemt aan. da: het oolitieke bureau der Sowj et-Unie. wanneer het eenmaal beseft, dat het onmiddel/lijk
na den oorlog opgekomen getij van communistische actie aan het wegebben is ondanks al zijn streven, met het typische Sowj evge voel voor realiteit van zijn taak zal afzien en er oprecht naar zal streven de moeilijkheden met de V.S. tot een oplossing te brengen en een waarlij ke vredesregeling voor de wereld te bewerkstelligen, aldus Reuters correspondent. Abd el Krim, de Marokkaansen leider van den opstand tegen Frankrijk die in Egypte het schip verliet dat hem na Frankrijk zou terugvoeren, heeft heel wat deining veroorzaakt. Bidault richtte reeds een scherp verwijt tot de Egyptische regering en thans wordt gemeld, dat de Franse ambassadeur te Cairo naar zijn land is teruggeroepen. Abd el Krim, die beloofd had dat hij zich voor den rest van zijn leven van politieke activiteit zou onthouden, is reeds, aanstonds begonnen met een actie welke Frankrijk ernstige moeilijkheden kan beroklcenen onder de toch al roerige Marokkanen. In een interview deelde de 65-jarige leider der Rifkabylen, die gedurende zijn twintigjarige ballingschap nog niets van zijn vitaliteit schijnt verloren te hebben mede, dat hij wilde werken voor de politieke onafhankelijkheid van Marokko. De leider der Rifkabylen zeide dat het mogelijk was dat de Franse regering het plan had gekoesterd om hem als een werktuig tegen den Sultan van Marokko te gebruiken. „Zij zou daarin nooit geslaagd zijn", zeide hij, „na een-en-twintig jaar verklaar ik weer mijn trouw aan den Sultan en steun ik volkomen zijn tegenwoordige houding zoals die gedurende zijn recent bezoek aan Tanger kenbaar is gemaakt. Indien de Franse unie een vrije alliantie betekende van onafhankelijke staten met Frankrijk dan zou ik de laatste zijn om dit te veroordelen uit wraak voor het verleden. Doch vandaag zie ik vele Arabische en Aziatische sta f en bevrijd terwijl Marokko onder den zelfden vorm van dominatie blijft als in 1926. Ik wil naar Marokko gaan en wat ik voor Marokko wil is afschaffing van de kunstmatig verkregen verdeling en verder politieke onafhankelijk". In zake de groeiende belangstelling van de Verenigde Staten en Rusland voor Noord-Afrika. zeide Abd el Krim „ik geloof dat de Islam ons kan beschermen tegen de gebreken van zowel het kapitalisme als het communisme".
"Buitenlands Overzicht Amerikaans vierjaren-plan tegen het communisme Abd el Krim wil een onafhankelijk Marokko". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
ABD EL KRIM, de 67-jarige leider van de Ryff-kabielen die 21 jaren gevangen werd gehouden door de Fransen wist in Port Said op weg naar Frankrijk het schip te ontvluchten Hij is thans met twee vrouwen, elf kinderen, een broer en een oom de gast van koning Faroek in Egypte. In Frankrijk neeft de ontvluchting grote opschudding verwekt.
"ABD EL KRIM, de 67-jarige leider van de Ryff-kabielen die 21 jaren gevangen". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
Hongerstaking van politieke gevangenen Paul Ramadier, de socialistische premier van Frankrijk, heeft gisteren in een onverwachte rede in do nationale vergadering een hevigen aanval op de communistische partij gedaan. Hij verklaarde, dat deze de huidige epidemie van stakingen in Frankrijk heeft uitgelokt. Ramadier sprak nadrukkelijk en wees herhaalde malen naar de communistische banken. Hij werd door alle overige partijen toegejuicht, toen hij verklaarde, dat dt communisten de stakingen bevorderen om den val van de regerine te bewerkstelligen. „Een regeringscrisis op dit ogenblik", zo zeide Ramadier, „kan het parlementaire stelsel in gevaar brengen. De regering zal er op toezien, dat dit niet gebeurt." In de herstelwerkplaatsen der spoorwegen te Villeneuve Saint Georges hebben bijna 6000 arbeiders het werk neergelegd, daar zij meer brood en hogere lonen willen Er kon geen zekerheid worden gegeven dat er na middernacht nog treinen naar Zwitserland, Italië, de Riviera en Marseilles zullen rijden. Deze nieuwe staking gaat gepaard met het besluit van de Parijse bakkers om het accoord, dat op het ministerie van arbeid tussen gedelegeerden is gesloten, niet goed te keuren en dus hun staking voort te zetten. De bouwvakarbeiders in het gebied van Parijs hebben besloten morgen de gehele dag te staken, indien zij niet vóór die tijd loonsverhoging hebben ontvangen en de arbeiders in de auto-industrie doen het langzaam
aan of dreigen met symbolische stakingen. Ten slotte is de hongerstaking der politieke gevangenen in de Fresnes thans haar vierde dag ingegaan en men vreest, dat deze staking zich over andere gevangenissen zal uitbreiden. Nederlandse lening in Zwitserland Naar ons ter ore komt. hebben Nederlandse officiële instanties sinds enigen tijd contact met Zwitserse instanties met de bedoeling te komen to het plaatsen van een Nederlandse lening op de Zwitserse markt in Zwitserse francs.
Hongaarse gezanten naar Boedapest ontboden De Hongaarse gezanten te Washington. Londen. Bern en Parijs zijn naar Boedapest ontboden om verslag uit te brengen. Het bestuur van de Hongaarse partij der Kleine Boeren heeft besloten, dat alle leden van de partij — de grootste in de coalitieregering — voor een zuiveringscommissie van vijf personen moeten verschijnen, zulks om de samenwerking binnen het kader van de coalitie te bevorderen. Crediet voor Italië. De voormalige Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, James Byrnes, heeft na een bezoek aan het Witte Huis aan verslaggevers meegedeeld, dat president Truman hoopt, dat Amerika het door de Import- en Exportbank te verstrekken crediet van 100 millioen dollars aan Italië spoedig zal vrijgeven. Een missie, die door de bank naar Italië is uitgezonden om de met de lening te financieren projecten te bezien, zal over twee weken naar Amerika terugkeren. DE HARINGPRIJS. In verband met het telegram der haringvissers over de vaststelling der prijzen wordt er door het Min. van Voedselvoorziening een onderzoek ingesteld. Inwilliging van het verzoek zou vergaande financiële consequenties meebrengen. De regering zou verplicht zijn het verschil tussen minimumprijs en veilingprijs aan de vissers uit te betalen. Het wordt niet waarschijnlijk geacht, dat de regeering zo ver zal gaan. Nog steeds geinterneerden in de republiek Naar aanleiding van berichten uit het binnenland van Java over de aankomst van de laatste transporten van geinterneerden vestigen Nederlandse militaire en civiele autoriteiten de aandacht op het feit. dat in Lawesegallagala door de republiek nog steeds 300 vrouwen en kinderen van Indonesische militairen worden vastgehouden. Zij zi.in daar destijds door de Japannezen geïnterneerd: hun echtgenoten en vaders verblijven merendeels in Medan. Ondanks herhaalde verzoeken, gevolgd door toezeggingen van de zijde van republikeinse autoriteiten, is deze kwestie nog steeds niet geregeld. Ook bevinden zich ergens buiten Medan nog 12 Europeanen (merendeels burgers), die om onnaspeurbare redenen in of nabij de stad door republikeinse troepen zijn ontvoerd.
"Nieuwe onrust in Frankrijk Ramadier doet hevigen aanval op de communisten". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001
Lof van Churchill. Minister-president Attlee heeft gisteren in het lagerhuis meegedeeld, dat het Britse aanbod van den Dominon-status gunstig is ontvangen door alle drie VoorIndische partijen, die vertegenwoordigd zijn op de conferentie met de onderkoning. Attlee's verklaring werd met luid gejuich begroet.
Attlee zeide dat Voor-Indië nog dit jaar den status van Dominion zal krijgen. Het land kan desgewenst later uit het gemenebest treden. Attlee gaf een schets van het plan der regering, volgens hetwelk de kwestie Pakistan door Voor-Indië zelf gebiedsgewijze zal worden geregeld. Het plan is gunstig ontvangen door de leiders van Congrespartij, Moslemliga en Sikhs. Het zal van hun beslissing afhangen, of de onmiddellijke machtsoverdracht aan een of twee autoriteiten zal geschieden. Reuter's politieke correspondent heeft vernomen, dat de Britse regering- voornemens is binnen acht weken de nodige wettelijke maatregelën te nemen om Voor-Indië in twee zelfregerende Dominions te hervormen. Men gelooft, dat twee gouverneurs-generaal een voor Hindoestan en een van het Mohammedaanse Pakistan, nodig zullen zijn. Een belangrijk punt in het Britse plan is, dat de huidige constituerende vergadering haar werk zal voortzotten. doch dat de door haar te vormen constitutie niet Van toepassing kan zijn op die delen van het land, die niet bereid zijn deze te aanvaarden. De provincies Pendsjaal en Bengalen, waar de Congresoartij ook aansnraak op doet gelden, moeten in een Mohammedaans en een Hindoes deel worden gesplitst. Churchill, de leider der oppositie, heeft verklaard, dat men zich thans kan afvragen of. gezien den huidigen toestand, er een betere manier had kunnen worden gevonden om VoorIndië een bloedbad te besparen dat zeer nabij kan zijn Op het eerste gezicht en afgezien van onbekende factoren, lijkt de verklaring 'van Attlee) aan Voor-Indië het vooruitzicht te openen, dat het aan een vreselijke ramp zal ontsnappen. De oppositie, die zich het recht voorbehoudt op verschillende punten nader in te gaaa. zal eventuele wetsontwerpen voor het geven van den status van Dominion aan verschillende delen van Voor-Indië niet bestrijden. Als hun hoop wordt vervuld is grote dank verschuldigd aan den onderkoning en ook aan den eersten minister zelf, op wiens advies de onderkoning is benoemd, aldus Churchill. Britten dit 'aar reeds vertrokken ? De onderkoning van Voor-Indië lord Louis Mountbatten. heeft een persconferentie gehouden, de eerste, ooit door een onderkonins gearrangeerd. Hij verklaarde voor de honderden Voor-Indische en buitenlandse correspondenten o.a.: ,Ik meen het ernstig, wanneer ik zeg, dat de macht in de loop van dit jaar even algeheel zal worden overgedragen als P - Juni 1948 eeschied zou zijn. Wij zullen dit land verlaten zodra ons gezegd wordt, heen te gaan. Misschien zullen de Britten einde dit jaar reeds allen vertrokken ziin. Mogelijk zullen sommigen iets langer blijven."
"Brits-Indië wordt in zelfregerende dominions hervormd Conservatieve oppositie gaat accoord". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant". Enschede, 1947/06/04 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 06-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000063796:mpeg21:p001