Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant

Grepen uit de geschiedenis der walvischvangst. •yoen de Nederlandse walvisvaarder Willem Barendz in de lente van dit jaar was thuis gevaren is er naderhand weinig verteld over de zo tot de verbeelding sprekende gebeurtenissen welke zich op en om dit schip in de Zuidelijke ijszeëen hebben afgespeeld. Het scheen dat de opvarenden zich aan bepaalde consignes hadden te houden en er is in die tijd weinig geschreven over de romantiek welke de walvisvaart — ook al wordt hij nog met zulke moderne middelen beoefend — aankleeft. Gisteravond nu, hebben wij uit de mond van Dr. E. J. Slijper, anotóom-biolon -r te Utrecht, die de tocht van de Willem Barendz heeft «leegmaakt tal van belangwekkende bijzonderheden vernomen, die hij, geïllustreerd met lichtbeelden, vertelde voor een klein gezelschap ten huize van Dr. B. J. Schuurman, te Enschede.

Dr. Slijper gaf eerst een historisch overzicht van de walvisvangst, er aan herinnerend dat in de 12de en 13de eeuw de Basken in de Golf van Biskaje jacht maakten op de zgn. Noordkapers, terwijl later de tocht van Willem Barendz en de zijnen om de Noord voor' de walvisvangst van de grootste betekenis was. De Engelsen stichtten kort na 1600 de Moscovlsche Compagnie. Kort daarop ondernamen ook de Nederlanders een expeditie, maar zij werd door de Engelse aangevallen en het resultaat was nihil. Later liet men ons met rust. In een eeuw tij ds werden er toen 16000 walvissen gevangen, welk aantal men nu in één jaar bemachtigt. Er werd toen jacht gemaakt op de Groenlandse walvis, een traag dier, dat men met sloepen naderde en dat met handharpoenen werd bewerkt. Het gedode dier zonk niet hetgeen met de blauwe walvis, die tegenwoordig wordt gevangen, wel het geval is en die men dan ook moet oppompen zodra ze is gevangen. De vis werd gevangen om de traan, die gebruikt werd voor de verlichting, en de baleinen die nuttig bleken voor parapluies en corsetten. Toen de Groenlandse walvis dermate was uitgestorven dat de jacht niet meer lonend was, ging men de potvis vangen eveneens 'n traag dier dat ook bleef drijven nadat het was doodgeschoten en waarvoor men niet de koude zeeën behoefde op te zoeken om het te vangen. Vooral de Amerikanen maakten op de potvis jacht, maar toen in 1859 de petroleum werd ontdekt, die beter dienst kon doen voor de verlichting dan walvisolie, ging de walvisvangst een kwijnend bestaan leiden, waarin omstreeks de eeuwwisseling een verandering kwam door de sterk toegenomen bewolking, die de vraag naar vetten groter maakte, en de toeneming van de welvaart, welke een grotere Dehoefte aan zeep deed ontstaan. De expedities, welke Scott. Shackleton en anderen naar het Zuidpoolgebied ondernamen, toonden dat de walvis daar nog in grote hoeveelheden voorkwam, hetgeen ook r?eds was verhaald in oude scheepsjournalen. Zo deelde de Nederlandse schipper Lemaire indertijd reeds mede, dat er heel wat stuurmanskunst nodig was om niet tegen de dieren aan te varen. Men ging zich weer op de walvisvangst toeleggen en er worden in Je laatste decennia grote traanfabrieken naar de Zuidpool gestuurd, welke de bruikbare delen der vissen verwerken tot levensmiddelen of andere stoffen. Twee belangrijke uitvindingen moeten daarbij in het oog worden gehouden: de uitvinding in 1860 van het harpoenkanon en een hardingsprocede voor de walvistraan door chemici van de Unilever in 1929, welke het moge-! lijk maakte om het vet tot margarine* te verwerken. Voor Noordwest-Europa j ls de vangst van walvissen daarom zo 1 urgent omdat dit gebied bij lange na niet de vetten produceert die het voor de bevolkingen nodig heeft. Tankschip wordt walvisvaarder. Et waf dus voor Nederland, gezien de voedselmoeilijkheden en de besparing van deviezen, alle reden om een walvisexpeditie uit te rusten. Een tankschip van 10.000 ton werd. mede dank zij de arbeiders van de Amsterdamse broogdokmaatschapDij. die als duivels hebben gewerkt en vrijwillig overuren maakten, getransformeerd in een walvisvaarder, en er werden acht catchers (vangschepen) in snel tempo gebouwd. Met het aanmonsteren van personeel had men grote moeilijkheden. Zoals men weet is vooral het Noorse personeel zeer gezocht.

Maar het Noorse parlement had op 31 December 1945 een wet afgekondigd waarbij het Noorse onderdanen verboden was deel te nemen aan de walvisvangst van andere mogendheden, tenzij deze reeds voor den oorlog aan de vangst hadden deelgenomen. Nederland moest het dus zonder Noren doen, tenzij er enkelen bereid werden gevonden .»n straffen te riskeren. Dit kostte boven dien veel ireld. De Noren verwezen ons naar de bewoners van de Far Oereilnnden, waar 65 personen door de Noren aan wie men aan handen en voeten was gebonden, werden geworven. Dit bleek een grote teleurstelling te zijn, want niet alleen hebben zij op een ergerlijke wijze de beest uitgehangen in de drie weken, die zij voor de afvaart der W.B. in Amsterdam vertoefden, niet alleen bleken sommigen hunner te oud te zijn (er waren er die ouder dan 60 laar waren en er was er een van 68 jaar), maar velen hunner hadden nog nooit gevaren, laat staan een walvis gezien.

Paradijs aan boord. Op 8 December vertrok men uit Kaapstad, waar, zoals men zich herinnert een vliegtuig van de W. B. verongelukte; van het andere vliegtuig heeft men 'geen gebruik gemaakt. De verzorging aan boord was buitengewoon. Per dag kreeg men een pond vlees, men at_ wittebrood en gedurende al die maanden kersen, frambozen en aardbeien uit de vriesinstaiiatie. Voorts waren er Engelse en Amerikaanse sigaretten aan boord, doch niet anders, dan in dozen van 500 en 1000 stuks.... Men kon voldoende ondergoed krijgen en Engelse vliegerpakken. vesten en iassen. De temperatuur is nooit lager geweest dan twaalf graden onder nul en tot 8 Maart sliep men onder één deken en de patrijspoort open. Het weer was zeer wisselvallig. Od een bepaald ogenblik was men zover Zuidelijk dat de zon om 11 a 12 uur 's avonds onderging en om twee uur weer boven de horizon verrees. De catchers vingen zo lang het licht was. Allsen met Kerstmis en Oudejaar werd cte vangst van 5—12 uur gestaakt De vangst ontbeerde het sportieve karakter niet geheel. Men moest vaak een uur achter een walvis aanjagen, die telkens op andere plaatsen opdook om adem te halen, hetgeen gepaard gaat met het uitblazen van lucht, die als een wolk stoom opspuit. hetgeen vergezeld gaat van een eigenaardig geluid, dat men een enkele keer des nachts vlak bii de patrijspoorten hoorde.

Is de vis eenmaal door de sllpway aan boord gebracht, dan wordt het reuzendier op het flesdek schoongemaakt. Lange repen spek worden met lieren van het dier afgetrokken: zij zijn aan de rugkant gemiddeld een halve meter dik. Het s- '? wordt gekookt tot traan. Hoe gi ! deze stukken zijn wordt duidelijk gemaakt toen een schepeling een klap van zulk een stuk spek kreeg, waardoor een van zijn benen op vier plaatsen werd gebroken Ongelukken zijn echter niet voorgekomen, behalve dan toen de eerste machinist van een der catchers met zijn hoofd tussen een machine raakte, waardoor zijn kaken werden gekraakt en de man een hersenschudding opliep. (De man is later volkomen hersteld). Men krijgt enig idee van de mentaliteit van den kapitein van de catcher, toen deze bij het vernemen van het ongeluk zelde: jammer dat het niet de tweede machinist was De resultaten. De betrekkelijk geringe tonnenrwaat van de W.B. in aanmerking genomen, en gezien het ongeschikte oersoneel. gezien ook de geringe ervaring en het feit dat men een week te laat on bet lachtterrein arriveerde, zodat men niet de gelegenheid had zich in te schieten on potvissen (die aan geen maten, vastgesteld door dp internationale walvisconventie, zijn "ebondeni. al deze factoren moet men voor ogen houden wanneer men het resultaat van de vanest. welke 13000 ton traan beliep, bekijkt. Voor rle vetvoorziening van het Nederlandse volk is deze hoeveelheid van grote betekenis. Wij krijgen op ons distributieoakket 54 gram vet per dag. Alrf een mens zich volwaardig wil voeden heeft hii 70 gram nodig. Gesteld dat men met twee walvisvaarders op lacht gaat en men slaagt er in 32000 ton traan te bemachtigen, dan betekent dit dat men- de ontbrekende hoeveelheid vet oer Dersoon per dag tot 6 gram kan terugbrengen. Terwijl de walvisvaarders van andere landen slechts 100—103 barrels (een vat van 163) liter per walviseenheid produceerden was deze hoeveelheid op de W.B. 133 barrels, dank zii de Nederlandse methoden en installaties. Deze en andere ervaringen hebben dan ook tot de slotsom geleid dat wanneer de Willem Barendz hpt komende seizoen onnieuw naar de koude zeeën zM vertrekken het grootste deel van de 400 Vonpen bestaande bemannine uit Nederlanders zal bestaan.

EEN DER CATCHERs. de A.M 3. sleept de opgepompte walvis nuar de Willem Barendz.

Officieel is er hier te lande geen bevestiging ontvangen van het bericht, als zou de Australische boycot zijn opgeheven voor schepen, die rechtstreeks naar Nederland varen. Deze beperking zou overigens niets aan de aard van het optreden der Australische vakverenigingen veranderen ; zij accentueert nóg meer de bedoeling daarvan, nl. optreden tegen de binnenlandse politiek van een volkomen democratische en met Australië .bevriende" mogendheid, Nederland. Over de boycot-berichten uit Singapore maakt men zich in deskundige kringen niet ongerust» Dit wapen zou zich vooral tegen Singapore zelf richten. Deze stad met haar betrekkelijk weinig betekenend achterland, ontleent haar waarde hoofdzakelijk aan het omslag- en entrepot-bedrijf. Batavia en Belawan-Deli kunnen best het vervoer aan en bepaalde kringen zouden het zelfs toejuichen, indien als gevolg van een boycot-actie te Singapore het Ned.-Indisch goederen, verkeer voortaan in eigen handen en eigen havens bleef.

door SUSAN INGLIS vertaald uit het Engels 2. f Ze keek scherp op, een weigering op haar lippen, maar haalde dan de schouders op. " — Misschien. Als, je arm bent, heb te het nu eenmaal niet voor het kiezen. Maar üc kan me niet voorstellen hoe... . — Misschien kan ik dat wel! — zei dr. Bladen. Gezondheid was z'n afgod en hij kon erg gewetenloos zijn, als hij kans zag een wonder tot stand te brengen in dienst van deze afgod! Trant Ik ga Woensdag naar Trant, dacht Anne toen ze enige tijd later in de ondergrondse naar huis reed. O natuurlijk ben ik het niet, die gaat, maar zuster Prescott.... Anne Prescott... wat een pech, dat haar blinde darm juist op dit ogenblik opspeelt ... Maar gelukkig voor mij natuurlijk. Of niet???. Ik heb Trant altijd willen zien, sinds Dick er steeds over sprak. Natuurlijk haat ik hen allemaal. Maar neen. waarom zou zuster Prescott de Heriots haten? Alan Heriot betekent niets in haar jonge leven Ik zal zuster Prescott zijn gedurende een week of zes. en een, gemakkelijk baantje hebben en het goede van het landleven genieten, en bovendien nog vijf pond in de week verdienen met dat alles. Prescott is sportief, ze zou moeilijkheden kunnen krijgen, als 't ooit uitkwam, en dr. Bladen ook, maar als het hem niets kan schelen, waarom zou ik me dan druk maken? Wat fantastisch dat ik op deze manier naar Trant zal gaan! Wat zou Dick lachen! Of neen. eigenlijk niet, want hij zou woedend op hen zijn en op mij, hoewel hij ma zou begrijpen. Maar hij zou erg pijnlijk getroffen zijn door wat Alan deed. Hij zag altijd zo tegen Alan op. Dick.... Een plotseling gevoel van medelijden welde

op in Anne's hart, hetzelfde gevoel dat bij haar was opgekomen, toen ze Dick Heriot's gezich' voor de eerste maal gezien had. In al haar ziekenhuisjaren, bij al het zien van verdriet en lijden, had ze nog niet geleerd de dood op 't gezicht van jonge mensen te zien zonder zelf haar hart ineen te voelen krimpen. En Dick was ten dode opgeschreven, zelfs toen al. Iedereen wist dat, natuurlijk met uitzondering van Dick zelf. Hij wist. dat hij erg ziek was, maar hij was er vast van overtuigd, dat een lange zeereis hem weer op de been zou helpen, en hij was erg gehoorzaam bij het aanstellen van een verpleegster. Ze moest alleen aardig en jong zijn, had hij gezegd. — Hij is een prettige jongeman — had de specialist haar verteld — en een heer. U zult geen moeilijkheden met hem hebben. — En ze had geen moeilijkheden met hem gehad. Hij was erg gehoorzaam wat betreft de dingen, die hij niet mocht doen; late feestjes, en drinken in bedompte atmosfeer. Ze was hem heel aardig gaan vinden, als was hij een jongere broer, die een beetje bemoederd en verzorgd moest worden en aangenaam bezig gehouden. Ze was geen ogenblik op het idee gekomen, dat hij verliefd op haar werd, omdat het ook niet in haar hoofd opgekomen zou zijn, verliefd op hem te worden. Niet omdat ze zijn verpleegster was of omdat ze wist, dat hij zou sterven, maar eenvoudig omdat hij niet haar soort man was. Hij was te jong, te jongensachtig. En zo had ze het niet bemerwkt, en toer..... Haar hart deed pijn en zou altijd pijn blijven doen, wanneer ze dacht aan die nacht, dat hij het haar had verteld. Het was donker geweest en de zuidelijke hemel had vol met sterren gestaan, als diamanten op nacht-blauw fluweel; hij had uitgestrekt gelegen in zijn dekstoel naast haar, en zij had er juist over liggen denken, dat het eigenlijk tijd was hem naar zijn hut te sturen. En toen had hij zijn hand uitgestrekt en haar hand gevat Hij was zó lief geweest, toen hij haar stamelend zijn liefde voor haar had bekend, dat ze tranen in haar ogen had voelen komen en ze was blij geweest, dat ze die in het nachtelijk duister had kunnen verbergen.

En de pijn in haar hart was nog groter geworden, toen hij haar had gevraagd, of Ze met hem wilde trouwen. — Natuurlijk zou ik je niets vragen tot het moment, dat de dokter me weer volkomen gezond heeft verklaard. Maai als ik weet, dat je van mij bent, zal ik zó veel sneller gezond worden.... — Zijn handgreep was vaster geworden. — Lieveling, je wilt toch wel met me trouwen is het niet? — Misschien was het dwaas geweest, maar het had zo iets gerings geleken om te doen, om hem gelukkig te maken en oir) een paar weken aan zijn korte bestaan op aarde toe te voegen tengevolge van dit geluk. Vooral omdat niemand het behoefde te weten, behalve de scheepskaptein, die hen trouwde, en de dokter en de steward, die als getuigen fungeerden. En het had hem werkelijk gelukkig gemaakt, dacht Anne heftig, daar in zijn dekstoel te liggen en met haar te praten over zijn toekomstplannen, over Trant, zijn ouderlijk huis in Sussex, en over alles wat ze samen zouden doen, en... wat verlegen, over hun zoon, die eens op de gazons van Trant zou spelen en daar zijn pony in de stallen zou hebben en op dezelfde plaats zou leren springen als Dick het zelf had geleerd. Ze had er al haar moed en vastbera-| denheid voor nodig gehad om steeds maar^ weer te glimlachen, wanneer Dick daarover sprak, wetende dat Dick's dromenkind nooit in Trant zou komen, en dat Dick zelf nooit meer het oude huis, dat hij zo lief had. terug zou zien. Want het was toen duidelijker dan ooit dat zijn levenskracht iedere dag meer afnam. En toch was er, ondanks het droevige van die hele geschiedenis, niets bitter? in haar herinnering aan, Dick. Het bittere zou later komen. En het vreselijke was, dat het voortkwam uit zijn bezorgdheid voor haar, zijn liefde voor haar Ze was enigszins verbluft geweest, toen de kapitein haar na Dick's dood verteld had. dat Dick een testament gemaakt had. waarin hij haar alles wat hij bezal naliet. Trant inbegrepen De kapitein had het stijve stuk papier uit ziin safe geno men en het haar overhandigd. (Wordt vervolgd)

Ned. Herv. kerk. — Beroepen te Kuinre (toez.) F. de Graaft cand. te Sche veningen, te Ysselmuiden (toez.) J. v. Sliedregt te Huizen (N.H.). Bedankt voor Doorn (2e predpl.) H. v. d. Akker te Sliedrecht, voor Rotterdam-Hillegersberg J. Germans te Wieringermeer. Geref. kerken. — Beroepen te Hoogeveen Th. Oostra te 's-Gravenmoer, te Rotterdam-Feijenoord H. Boswijk te Eiburg. Aangenomen naar Delft (als miss pred. voor Solo) A. de Bruin te Driebergen. Bedankt voor Beekbergen J. P Hörchner Jr. te Voorthuizen.

22. - Ik zal goed op U zijn, - zei de deurwaarder opstaande. ■ Ik geef U nog een week uitstel en daarna zal lk beslag komen leggen. Betaal dus binnen die week wanneer ik U iets mag raden! - Ik heb nu niets en over een week niets! - riep Oehoe. Maar de deurwaarder luisterde niet en schreed statig de deur uit. . Wat een toestand! - jammerde de vliegenier. - Over een

wee» gaan ze mijn macnine verkopen! Ik moet betalen! Hoe is dat mogelijk? - Ik weet het niet! - mompelde Panda verlegen. - Ik heb geen cent, baas! Ik kan U niet helpen! - Hm' - gromde Oehoe. - Wanneer er geen wonder gebeurt, ben ik een verloren man!" Op dat moment stapte er een postbode binnen met een zwaar verlakte brief

Slagers klagen. Minister Mansholt heeft aan de Tweede Kamer medegedeeld, • dat 64.000 runderen en 228.000 varkens per jaar clandestien verdwijnen. In kilogrammen uitgedrukt betekent dit 19 millioen kg. rundvlees en 41 millioen kg. varkensvlees. Aan schapen worden geslacht ongeveer 130.000 stuks of 3 millioen kg. vlees. Voor de normale vleesdistributie gaan dus verloren S3 .000 ton van de allerbeste kwaliteit, want alleen vette koeien, spekvarkens en schapen met veel wol hebben waarde bij de zwarte handelaars. Wanneer wij dus het zwart, geslachte vlees aan ons rantsoen kunnen toevoegen, zou het vleesrantsoen 7 kg. per hoofd en ner jaar hoger kunnen ziin, hetgeen neerkomt op ongeveer 300 gram vlees zonder been per week. Aldus sprak de heer B. van der Eijk. voorzitter van de Alg. Ned. Slagersbond. in een persconferentie r.e 's Gravenhage, welke conferentie was gearrangeerd door de A.N.S. en de R.K. Slagerspatroonsbond, om de hui. dige moeilijkheden in het slagersbedrijf te bespreken. De heer Van der Eijk wees er op, dat er twee dingen te doen staan, om tot een behoorlijk vleesrantsoen te komen en wel: — stopzetting van de clandestiene slachting en ten tweede, import van krachtvoer. Door clandestiene slachting gaat onnoemelijk veel verloren. Darmen worden tegen hoge prijzen geïmporteerd. De clandestiene slachter begraaft ze. wat een schade van f 3.50 oer rund of m totaal 224.000 gulden betekent. De huidenhandel krijgt voor circa f 300.000 mindei tan huiden, aan varkenshaar gaat een bedrag van rond f 230.000 verloren, terwijl aan bloed voor de veevoederindustrie voor f 210.000 gulden schade wordt berokkend. Op de gebruiksveemarkten dient duchtig t'e worden ingegrepen, omdat de zwart te verhandelen koeien tussen het gebruiksvee in op de markt, worden gebracht en tinar verkocht. Ook slagers maken zich aan zwarte oractiiken schuldig sommigen uit winstbeine. anderen door dt noou gedreven. Een lonend ber-i;? is n.1. bii de huidige omzet onr--- *e!"k. aldus de hppr Van der Eiik. P i een omzet van 150 gram oer weok bedragen de inkomsten 26^- van die van 1931. Bii een rantsoen van 200 of S>50 gram por week is het echter ook r.og niet moge. lijk voor ae slagers, o- zich op eerlijke wijze te handhaven. De vérkooDpriizen Jv ob °n voor het grote oubüek het plafond bereikt; de oplossing kan dus moeiliik in een ver hoging van de winstmarge gevonden v .orden. Evenmin ls de eerste jaren 'n belangrijke verhoging van het rant s^-en te verwachten, tenzii er meer de" ezen beschikbaar komen of dat er in het Plan ..Marshall" een element kan opgenomen worden, dat een grote import van vlees of voedergranen toe laat. Volgens spr. zal het slechts door een complex van maatregelen mogelijk zijn. het slagersbedrijf op de been te houden. In de eerste plaats is daarom nodig een luiste classificatie van runderen, zodat de slager ontvangt waar hij recht op heeft. Voorts is nodig, dat de huisslachtingen belang rijk beperkt worden. Onrechtvaardig noemde de heer van der Eijk. dat de

huisslachter een varken mag slachten van 500 of meer ponden, terwijl de gewone burger het moet stellen met gemiddeld 20 gram per week. Om dit kwaad te beteugelen wenste hij bepaald te zien, dat een huisslachter ver plicht, wordt een even zwaar varken af te leveren aan de normale distributie, als hij voor eigen gebruik slacht De regering moet streven naar een hoger vleesrantsoen, mede omdat dit de clandestiene slachters de wind uit de zeilen neemt. „Als voor deze maatregel invoer van vlees nodig is. dan moeten hieraan deviezen ten koste gelegd worden, terwiil minder noodzakelijke artikelen zullen moeten wachten." „Om op het ogenblik het rantsoen van 150 gram te kunnen handhaven", aldus spr., „heeft de regering vorige maand een lening van 400 ton bevroren schaoenvlees met Belgie moeten sluiten, welke lening deze winter met schapen uit eigen land moet worden afgelost." „Een bedrijf, zooals de slagerij", aldus de heer van der Eiik. „dat door omstandigheden buiten zijn schuld noo'dlijdend is, mag aansoraak maken op de hulp van de regering. De regering moet er van doordrongen worden dat een groep van ruim 10.000 middenstanders en dubbel zoveel werknemers in een toestand is geraakt, die om een onmiddellijke oplossing vraagt."

De pogingen van Jack Solomons om een wedstrijd tussen Freddie Mills en den Belg Pol Goffaux te organiseren om het vacante Europese kampioenschap zwaarmiddengewicht zijn met succes bekroond. De match heeft plaats op 8 Sep tember in de Harringay Arena te Londen en is afgesloten over de vijftien reglementaire ronden. Schneider behoudt vlieggewicht-titel. Opnieuw heeft een ernstige wond. opgelopen tijdens een bokswedstrijd een ontijdig einde gemaakt aan een bokswedstrijd. In een gevecht om den titel vlieggewicht te Amsterdam moest Nolte gisteravond opgeven, omdat hij in de zevende ronde niet meer kon boksen vanwege een oogwond die hem door Schneider werd opengeslagen. Schneider bleef door deze overwinning titelhouder. VOETBAL. BLAUW WIT IN DENEMARKEN VERSLAGEN. De Bolds Klubben Frem heeft gisteren te Kopenhagen een 6—0 overwinning behaald op Blauw Wit uit Amsterdam. Met rust hadden de Denen reeds een 3—0 voorsprong verkregen. PAARDESPORT Nationaal concours-hippique te Zwolle. TWENTSE SUCCESSEN. De eerste dag van het grote nationale concours-hippique dat Dinsdag en heden wordt gehouden, op het gem. sportpark te Zwolle heeft een in alle opzichten geslaagd paardensportfestijn gebracht. De voornaamste uitslagen laten we hier volgen: Eenspannen dekhengsten: (Geld. type): 2. Helson eig. A. ter Mors Usselo. Dressuurproef L rijpaarden: 1. mej. H. E. J. - ten Bos Almelo met Mike. Concours dekhengsten: (Geld. type) I. Helsor eig. A. ter Mors. Usselo. Elegantste rijpaard (park Hack) zware klasse: 1. Mike eig mej. H. E. ten Bos Almelo. Lichte kl. 1 Father eig. mej. ten Bos Almelo; 2. Karin eig. dezelfde. Eenspannen tuigpaarden (limietklasse) 1. Grootvorst eig. J. Lindeman Groningen; 2 Wlnston eig. J. Westendorp Enschede; 3. Barbara eig. mej. H. E. J, ten Bos Almelo. Springconcours B.: 1. Top Hat gereden door H. J. van Heek Boekelo: 2. Charlotte gereden door L. Uytendaal, Rijen; 3 Jossela gereden door A. Ernst. Blaricum: 4. Billy gereden door dezelfde 5. Shadow gereden door Thomassen Bilthoven.

Een fraaie van mei E. Nijhof en der heer B J Roerink van de Landelijke rijvereniging '_,oiu>eker en Omstreken op het concours -hippique ter gi'leeenheid van de Hilto te Zwolle.

Voor het tijdvak van 17 Augustut t/m 30 Aug. 1947 geeft elk der volgende bonnen recht op het kopen van: Bonkaarten Ka, Kb, Kc 709 (serie K) K 01 brood K 02 brood K 01 boter K 02 boter K 03 boter 800 gram brood 400 gram brood 125 gram boter 125 gram margarine of 100 gram vet 250 gram margarine of 200 gram vet K 01 melk 4 liter melk K 03 K 05 melk 7 litei melk K 01 vlees 100 gram vlees K 02 vlees 200 gram vlees K 01 algemeen 120 gram spijsolie K 01 diversen 200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas K 02 diversen 1 ei K 03 diversen 750 gram suiker, boterhamstrooisel enz. of 1500 gram jam, stroop enz. of 750 gram chocolade of suikerwerk K 04 diversen 125 gram koffie K 05 diversen 50 gram thee K 06 diversen 100 gram bloem of zelfrijzend bakmeel of kindermeel (niet uit rijst bereid) K 07 diversen 225 gram huishoudzeep of 180 gram toiletzeep K 08 diversen 250 gram zachte zeep K 03 reserve 1600 gram brood K 06 reserve 800 gram brood Bonkaarten Kd. Ke 709 (serie K) K 11 brood 800 gram brood K 11 boter 250 gram boter K 12 boter 125 gram margarine of 100 gram ve; K 13. K 15 melk 12 liter melk K 11. K 12 vlees 100 gram vlees K 01 algemeen 120 gram spijsolie K 11 diversen 100 gram kaas of 125 gram korstloze kaa: K 12 diversen 1 el K 13, K 14 diversen 250 gram suiker boterhamstrooisel enz. of 50C gram jam stroop enz. of 250 gram chocolade of suikerwerk K 15 diversen 450 gram huishoudzeep of 360 gram toiletzeep K 16 diversen 250 gram zachte zeep K 17 diversen 500 gram bananen (voorinlevering) K 13 reserve 800 gram brood K 14 reserve 100 gram bloem of zelfrijzend bakmeel of kinder meel (niet uit rijst bereid) K 16 reserve 600 gram bloem of zelfrijzend bakmeel of kinder meel (niet uit rilst bereid) K 17 reserve 250 gram zachte zeep Bonkaarten Ma, Mb Mc, Md, Me. Mf Mg 709 (bijz. arbeid, a.s. moeder en zieken) (serie K) K 21 brood 800 gram brood K 21 boter 250 gram boter K 22 boter 250 gram margarine of 200 gram ve K 21 melk 5 liter melk K 21 vlees 300 gram vlees K 22 vlees 100 gram vlees K 21 eieren 5 eieren K 21 kaas 200 gram kaas K 21 suiker 250 gram suiker. boterhamstrooisel enz of 5C gram iam, stroop enz. of 25 gram chocolade of suikerwer Versnaperingenkaarten enz. Qb Qc 70 K 33 versnaperingen 200 gram cho colade of suikerwerk of 20 gram suiker boterhamstrooi sel, enz. of 400 gram jam stroop enz. K 36 versnaperingen 100 gram cho colade of suikerwerk of 10 gram suiker, boterhamstrooi sel enz of 200 gram janr. stroop enz. Bovengenoemde bonnen kunne reeds op Donderdag 14 Augustus woi den gebruikt, met uitzondering va de bonnen voor melk, waarop eerst o Maandag 18 Augustus mag worde, gekocht. De bonnen voor spilsolie zijn geldi t/m 13 September a.s. De voorinleveringsbon voor bana hen moet uiterlijk op 23 Augustus bi een detaillist wórden ingeleverd. De niet aangewezen bonnen va: serie J en de niet aangewezen bonnei van de bonkaarten 707 kunnen ver nietlgd worden. BELGISCHE SENAAT KEURT DOUANE-UNIE GOED. De Belgische senaat heeft gistermu dag het wetsontwerp betreffende de Ni derlands-Belgische-Luxemburgse douane unie met 93 tegen 14 stemmen goedgc keurd; 21 leden onthielden zich va stemming.