Nieuwe Vlaardingsche courant

Zy, die zich met I JULI a.s. op dit blad wenschen

te abonneeven, ontvangen de nog in deze maand rerachy nende nummers GRATIS.

Eerste Blad.

Politiek Overzicht. (Welker.) Hoe raadselachtig, hoe onbegrijpelijk is toch de mensch, zoodra hij zicli bij anderen voegt en met hen eene maatschappij of ook maar een gezelschap vormt. Een redelijk wezen noemt hij zich, het eenige redelijke onder alle schepselen : in de eenzaamheid bemijmert en bestudeert hij zijn lichaamsbouw, zijn leven, zijn ontstaan, zijne afstamming, zijne ziel en hare onsterfelijkheid, zijn wil en zijn gevoel, zijne wetenschap en zijn geloof, alle stoffen en krachten, God en het Heelal ; in de eenzaamheid is hij een denker, een zoeker en vinder ; in de eenzaamheid is hij gaarne een leerling van de muze der historie en wil hij uit hare lessen de waarschijnlijke toekomst afleiden ; in de eenzaamheid is hij goed en streeft hij naar waarheid en wijsheid. Zulk een is gewis Thomas Woodrow Wilson, de rijk begaafde predikantszoon, later de uitmunter boven duizenden, hoogleeraar in de geschiede nis, gekozen leider der regeering van een staat, ten slotte de president in de rijkste, machtigste en werkzaamste der republieken. In de eenzaamheid heeft hij de nooden en behoeften der volken overdacht, de redevoeringen gestileerd, waarvoor hij zooveel toejuiching heeft geoogst, de vier beginselen gevonden, die het menschdom staatkundig gezond zouden maken, en de veertien voorwaarden opgesteld, die veryuld moesten worden, opdat er een rèchtvaardige en duurzame vrede gesloten zou worden en zou blijven ten eeuwigen dage onder alle natiën op aarde. Wel waren de beginselen niet nieuw, doch waren ze daarom minder voortreffelijk ? Dat Wilson het eens was met Kant, kon ze slechts aanbevelen. Er was geene tegenspraak, geen afkeurend geluid. De voorwaarden ook behaagden vriend en vijand. Dat Wilson zijn overmachtig volk ten oorlog dreef, is verklaarbaar uit zijne overtuiging, dat hij daardoor alleen zijne denkbeelden kon verwezen lijken. Hij betrok er zelfs nog vele 1 andere staten in, niet ter vergróoting van zijne legers, maar om aan de 1 Duitschers duidelijk te maken, dat < hunne nederlaag onvermijdelijk was, omdat zij immers de gansche wereld, 1 de blanke, de gele en de zwarte, tegen 1 zich hadden. < Toen die nederlaag bewerkstelligd < was en de Duitschers, vertrouwende 1 o[5 de beginselen en voorwaarden van ; den overwinnaar, de wapenen neer- i gelegd, hun oppersten krijgsheer en ) al hunne overige vorsten verloochend : en een harden wapenstilstand aan- 1 vaard hadden, toen verliet Wilson r zijne eenzaamheid om lid te worden r van een gezelschap. En hij vertoonde c den armen mensch, dien hij zooveel 2 malen in de geschiedenis ontmoet en t beklaagd had, den armen wankelaar, r die de prooi wordt van de ijdelheid, t Hij trok door Londen en door Rome, t om zich als triumphator te laten eere.i S met nietsdoende koningen en hove- t lingen, die hem, den democraat, nooit 11 aangetrokken hadden ; hij reed bui- v

gend door Parijs onder het gewapper van vlaggen, die zijne zinnebeelden nooit waren, met een anderen president aan zijne zijde, die hem spoedig alleen liet onder de vele ministers, wier machtige raadsman, wier meester hij meende te zijn en wier speelpop hij is geworden. De andere staatshoofden zijn verstandiger geweest dan hun redder Wilson, die alleen in de eenzaamheid een wijze was. Hij heeft al zijne beginselen moeten verloochenen, al zijne voorwaarden moeten oprollen, de beteekenis van al zijne uitspraken moeten verdraaien. Hij, die de man der openbaarheid wilde zijn, was zelfs de laatste, die ziet. vastklemde aan de heimelijkheid en zich daarbij moest zien tegenwerken door de volksvertegenwoordiging in zijn eigen land. Hij is in alles tekort geschoten ; hij is bezweken voor de felheden en de smeekingen van den minister George Clémenceau, hij is niet bestand gebleken tegen de slimheden van den minister David Lloyd George. Hij heeft zich zijn volkenbond zoo laten knippen, dat die alleen het Britsche Rijk past. Amerika kan er nooit eenig voordeel uit trekken Zelfs de huidige neutralen zullen den vastelandsmededinger van de Engelsche kooplui en fabrikanten op het dak moeten kruipen, als hij nog ooit het hoofd op steekt. * Hoe bespottelijk klinken thans de veertien voorwaarden, dm omgezet zijn in het tegendeel ! Wat zegt U van de tweede : «-vrijheid van scheepvaart voor alle volken,zoowel in oorlog als in vrede ?» Veronderstelt de uitdrukking zelve niet, dat er nog oorlog zou zijn, als zijne veertien voorwaarden en zijn «algemeene» volkenbond door het gansche menschdom waren aangenomen ? Te Parijs zijn de volken behandeld, zooals ze dat gedaan werden in de ergst autocratische tijden. Een paar menschen hebben er over beschikt als over onbeheerd goed. De volksvertegenwoordigingen zijn er niet in gekend. Die mogen straks het stel artikelen bekrachtigen of verwerpen,

maar over wijzigingen zullen ze nier te beraadslagen hebben. En de keizer van Indië, koning van GrootBritanje, zal er misschien de oude formule onder schrijven : «Le roy ie veult», gelijk zijne ook in Frankrijk heerschende voorgangers, en het stuk zal de handteekening dragen van den koning van Italië, want de koningen verklaren oorlog en sluiten vrede, zoo als ze met de volken geaccordeerd hebben ; maar deze twee monarchen zullen kunnen getuigen : wij hebben niets gedaan, noch aan den oorlog, noch aan den vrede ; wij hebben slechts begroet, gefeliciteerd en eerbewijzen uitgedeeld, alles op bevelen, die men onderdanige beden noemde. Wilson, Lloyd George en Clémenceau hebben nu het toppunt hunner aardsche glorie ongetwijfeld bereikt , Wilson is er reeds over heen, sedert hij te Parijs werd ingehaald. De aftakeling begon al, toen Clémenceau hem ontdekte als homme ftjein de c a n d e ur, wien men gemakkelijk een bril kon opzetten, zooals dan ook geschied is. Wilson had kalm in Amerika moeten blijven. Kon hij niet even goed een paar ministers afvaardigen als Poincaré en de twee koningen ? Maar hij zocht eerbetoon, al had hij noch goed noch bloed geofferd. Hij nam zelfs vrouw en dochter mee, opdat zij getuigen en deelgenooten van zijn roem zouden zijn. Met hangend noofd zal hij naar zijn land terugkeeren, na zich even aan wat huldiging :e Brussel verfrischt te hebben. Zijn Toost mag wezen, dat ook David en Salomo alleen groot waren in de wercen hunner eenzaamheid en dat de nenschen zijne mislukte beginselen en raorwaarden eerder zullen vergeten

dan de onsterfelijke harpzangen en spreuken. En zou een democraat ooit Alexander, Caesar of Napoleon willen evenaren ? In een mooie villa met een mooi uitzicht gaat hij mooie gedenkschriften opstellen, geen geschiedenis van den oorlog, dien hij slechts kent van hooren zeggen en uit berichten. Daarbij kan hij er zich over verheugen, dat het avontuur aan het Amenkaansche volk slechts onbeduidende menschenoffers heeft gekost, als men de cijfers vergelijkt met die van Duitschland. Het departement van oorlog te Washington meidt officiéél na hernieuwde telling : 32,842 in de veldslagen gesneuvelden ; 13,554 op zee verongelukten ; 4640 aan wonden gestorvenen ; 26,000 door ongelukken omgekomenen ; 208,140 gewonden, die invalied werden ; 2993 vermiste gevangenen en 6013 dooden bij de marine. Totaal 294,382. Dan klinkt het Duitsche lijstje glorieuzer : 2,013,094 dooden, 4,207,028 gewonden ! 615,922 man thans nog in vijandelijke gevangenschap. En de Franschen spreken met ontroering van hun anderhalf millioen dooden De andere volken schijnen nog niet geteld te hebben. Er moeten we! 100,000 Engelschen gevallen zijn, ondanks de dapperheid der Canadeezen, Australiërs, Kaaplanders en andere blanken, der Indiërs, Crngaleezen en verdere gelen, der bruinen en zwarten uit andere koloniën. Rusland had volgens schatting 9 millioen man verloren vóór den tragischen dood van den Tsaar. O, er was schrikkelijk veel gebeurd, eer Amerika optrad om vrijheid en recht te doen zegevieren voor zijne schuldenaren ! Wij mogen van Mr. Woodrow Wilson veel schoonen cn goeden raad verwachten, zoodra hij teruggekeerd zal zijn in zijne eenzaam heid, maar nog beteren raad zullen de Amerikaansche milliardairs weten,' die nu zoo ijverig den bouw van eene overmachtige oorlogsvloot en van eene'met de gansche zeevarende wereld concurreerende handelsvloot bevnrHprpn

De Duitschers hebben nu de laatste doos pillen ontvangen. Misschien zijn ze wel een weinig verguld. De graaf Von Brockdorf-Rantzau en een zeventigtal zijner metgezellen zijn er onder steeniging en gejouw mee naar Weimar vertrokken, honderd andere mannen van raad en pen te Versailles achterlatende. Is ’t niet een wonder, dat er zooveel menschen noodig waren, om uit te maken, wat recht, rechtvaardigheid, billijkheid, eerlijkheid en vrijheid is? 170 aan Duitschen kanf, 20,000 aan de tegenovergestelde zijde. Ze hebben allen gesproken en geschreven. Nu is er spanning, zegt men. Zaterdag den 21 Juni in den middag zou de beslissing al moeten vallen. Drie dagen tevoren, telegrafeert men, wordt de wapenstilstand reeds opgezegd. Maar Zaterdag is het Sabbath, den Zondag moet nien heiligen, den Maandag hebben alle staatslieden steeds blauw gemaakt', Dinsdags beraadslaagt men, ’s Woens dags bereidt men daden voor. Daarom hebben de Groote Vier den termijn van 5 al tot 7 dagen verlengd. Wie oud geworden is in de wereldgeschiedenis, weet, dat belangrijke geoeurtenissen altijd vallen op de drie aatste dagen van de week. Wij vernoeden, dat er iets zal beginnen te geschieden bp Donderdag den 26 Juni ;n dat de vrede niet te Versailles gerekend zal worden op den Maandag )f Dinsdag tevoren. Zouden ze teekenen ? Zouden anleren het doen ? Zouden ze zich nog vat nader laten dwingen, om zich ater op sterker dwang en overmachr e kunnen beroepen bij de verloocheïing der vrijvilligheid van hunne laad ?

Een gedicteerde vrede is er eigenlijk geen ; hij is niet duurzamer dan de macht, die hem handhaaft, en het is ‘ een vast verschijnsel, dat macht kortj stondig is : strenge heeren regeeren | niet lang, zegt het volk. . .Het volk ! De volken ! Die zijn nier gekend bij de opstelling der plannen en voornemens. Allicht brengen ze ! straks ook hun advies uit. Hier en J daar zijn ze al begonnen. Onze Es.deapeeërs hebben al hunne goedkeui ring betuigd aan de Fransche stakers j ’t Zou in de laatste dagen nog veri toond kunnen worden, dat overwinj naars plots werden overwonnen. Dat ieene partij domino verloren wordt j door den speler, die blij toekijkt met dubbel-blank in de hand, is geen zeldzaamheid. 1 Wat wil het volk, wat willen de volken ? Hier is eene passage uit een vermaard Fransch boek, waarvan de zestigste uitgave verscheen in 1873 en dat menschen en toestanden schildert uit den tijd van Napoleon III : «Toen werd Lantier driftig, en met de vuist op zijne dagbladen slaande riep hij : «Ik wil de afschaffing van het militarisme, de broederschap der volken. Ik wil de vernietiging van de voorrechten, de titels en de monopoliën Ik wil de gelijkheid der loonen, de verdeeling der winsten, de verheffing van het proletariaat Alle vrijheden, hoor je ! alle ! En de echtscheiding !» Zoo sprak het Fransche volk, toen de Fransche keizer met een hard woord Europa kon doen opschrikken. Niets is verkregen in vijftig jaar en de hoop, die in velen werd gewekt door Wilson, dreigt te vervliegen. Het militarisme zal leven en de padvinderij daaronder en daarneven. Het nieuws was deze week niets dan eene herhaling der voorgaande lessen. Het oosten van Europa staat in brand, wat feller nu in Roemenie en de Oekrajine, en de hitte begint voelbaar te worden in het westen.

Verg. van Donderdag 12 Juni. Na aanneming van het ontwerp tel wijziging van de wet op het lager onderwijs (met 87|3 stemmen) was dt interpellatie-Wijnkoop over de inbeslagneming van «De Hei» aan de orde. De heer Wijnkoop stelde een aantal vragen, die door den Minister van Justitie werden beantwoord. Daaruit bleek, dat de laatste geen last tot inbeslagneming had gegeven. De rechter moest nu maar een zelfstandig oordeel vellen. Na een uitvoerige beraadslaging, waaraan nog de heeren Kleerekoper, Van Doorn, Marchant, Dresselhuijs, Deckers, Van Ravesteijn, Lohman én Beumer deelnamen, werd de motieWijnkoop met 36|27 stemmen verworpen en de vergadering tot den volgenden dag verdaagd. Vergadering van Vrijdag 13 Juni Aan de orde was de wijziging der Oorlogszeeongevallenwet, die na ampele beraadslaging z.h.s. werd goedgekeurd, waarna het ontwerp tot keuring van waren in behandeling kwam. Na een enkel woord van de heeren Staalman, Van Beresteijn, Reijmer Schaper en Van de Bilt lichtte de Minister van Arbeid het stelsel van het ontwerp toe. Tot de goede samenwerking der gemeenten onderling zouden Ged. Staten veel kunnen bijdragen, zeide spreker. Daarna werden de algemeene beraadslagingen gesloten. Bij artikel 6 nam de Minister een amendement-Schaper over, om de boete van f 1000 en de hechtenis van 3 maanden te verdubbelen, ten einde den vervalscher af te schrikken. Bij artikel 9 nam de Minister een amendement-Van Beresteijn over om

c Ged. Staten het recht te geven in somï nrige gevallen de verordeningen of in; . structies vast te stellen. ''v -! Bij artikel 13 geleek het een, amenI j dementenregen. Twee van den heer | Schaper, een van den heer Van Zadelr! hoff en een van den heer Rutgers. Van II deze vier amendementen werden twee • ingetrokken en de beide andere ver1 worpen. Een amendement-Schaper op artikel 14, op verzoek van den Minister > redactioneel gewijzigd, werd door den ■ laatste overgenomen. Dit amendement had ten doel, om vervalsching te voorkomen door het gebruik van : veranderde namen. Het amendement-Van der Warden op artikel 15 kon dien dag niet worden afgewerkt, daar na de toelichting 1 door den voorsteller de vergadering tot Dinsdag 17 Juni verdaagd werd. Vergadering van Dinsdag 17 Juni. Aan de orde was de motie-Otto in verband met de openbaarmaking van de notulen der Bevredigingscommissie Ook de heeren Lohman, Ketelaar en Schaper waren voor de publicatie, die die door den heer Noiens bestreden werd, waarna de motie met 36|30 stemmen werd aangenomen. Vervolgens werd de behandeling van het ontwerp betreffende het keuren en aanwijzen van waren voortgezet. De heeren De Wijkerslooth, Kooien, Van Beresteijn, Zijlstra, Scheurer, Staalman en Dresselhuijs bestreden het amendement-Van der Waerden op verschillende gronden, waarbij de heer Scheurer er op wees, dat door het amendement toch geen afdoende typhusbestrijding zou worden verkregen. De heer Rutgers achtte het amendement onnoodig, evenals de Minister van Arbeid. Na een scherpe discussie van de zijde van den heer Schaper, die het amendement verdedigde, werd dit met 16|60 stemmen verworpen. Een amendement-Beumer op artikel 19 werd met 28|30 stemmen verworpen. Een amendement-De Wijkerslooth de Weerdesteijn, tot invoering van een nieuw artikel, werd door den Minister aanbevolen en ten slotte z.h.s. goedgekeurd. Daarna werd de vergadering tot den volgenden dag verdaagd. Vergadering van Woensdag 18 Juni Na aanneming van eenige kleinere ontwerpen, was de behandeling van het ontwerp inzake verbetering van de haven van Vlissingen aan de orde. De heer De Muralt vroeg inlichtingen, in verband met de berichten over de verplaatsing van de maatschappij Zeeland naar Den Hoek. De heer J. F. Heemskerk wees op het belang van de havenverbetering, terwijl ook de heer Bongaerts de verbetering der haven gewenscht achtte. Terwijl nu de heer Fruytier op het rijksbelang den nadruk legde, deed de heer De Monté Verloren uitkomen, dat de uitgaven voor dit werk niet gemotiveerd waren, als de «Zeeland» haar eindpunt zou verplaatsen. In zijn antwoord deed de Minister van Waterstaat uitkomen, dat het postvervoer vanuit Vlissingen zal blijven geschieden en dat de regeering nooit haar medewerking zou verleenen bij het verplaatsen van de «Zeeland». Na dat'categorisch antwoord werden de algemeene beschouwingen gesloten en werd het ontwerp z.h.s. aangenomen. Aan de orde was nu het ontwerp tot wering van schadelijk vleesch en vleeschwaren. Na overneming van een amendement-Van Beresteijn werd dit ontwerp na ampele beraadslaging z.h.s. goedgekeurd. Ten slotte was de wijziging der Li lil . mwjjinnr'w- ■ r- .... .• -f»-.-.-.

personeele belastingwet aan de orde. Alvorens de algemeene beschouwingen over dit ontwerp waren gesloten, voerden hierover de heeren Dresselhuijs, J. ter Laan, Kruyt en de Minister van Financiën het woord. Daarna werd de vergadering tot Donderdag verdaagd.