Eerste Blad.
Politiek Overzicht. De ergerlijke grensverdeeling na den groo-, ten oorlog. — Het zelfbeschikkingsrecht van menige kleine staat genegeerd. — De veritalianiseering van Zuid-Tyrol. — En het daaruit ontstane conflict tusschen Italië en Oosttenrijk. — De verkiezingen in Polen. — Het gaat er frisch op los, vooral .tegen die kleine minderheden. — De besprekingen te Genève. — De eigenlijke ontwapeningsconferentie zal waarschijnlijk tot Mei of Juni wordien uitgesteld. — Het ultra-radicale Russische voorstek — Argentinië’» grieven tegen Washington’s voogdij-tendenzen. Die wijze waarop Italië de laatste jaren bezig is met kracht en geweld het oude Duitsche Tyrol te veritalianiseeren, als we dit woord gebruiken mogen, schijnt andermaal tot een conflict te zullen leiden. Ook hier WTeekt zich weer de meer dlan ergerlijke grensverdeeling na den grooten oorlog, toen Landsgrenzen zijn getrokken en over het lot van volkeren is beschikt zonder met eeniig zelfbeschikkingsrecht rekening te houden, maar ook zonder oolk maar iets te voelen voor histo,rische en economische overwegingen. Dat men een stad als Triëst bij Italië voegde, is te begrijpen; Triëst was een Italiaansche stad, de bevolking sprak er overwegend Italiaiansch en zelfs het onderwijs liet Oostenrijk er voeren in de Itaüaansche taal. Maar Tyrol, met de hooifdstad Bosen te sinds menschemheugenis een zuiver Duitsche staat en daar was letterlijk niets, dat Italië recht gaf dit land te annexeeren. Doch Üe .machtswellust na den oorlog hield met dit alles geen rekening. Wel heeft Italië feitelijk den oorlog verloren, en leed het aan de Izonso de eene nederlaag na de ajndiere, maar toen de oorlog geëindigd was en op het Westelijk front 'Duitschland en Oostenrijk, verslagen waren, profiteerde Italië ook Indirect van de overwinning en stelde zelfs overwinningseisdhen, die ver bulten alle grenzen van redelijkheid uitgangen. „ En dlie politiek wreekt zich nu. Tyrol en Bosen zijn niet Itallaansch te maken en nu wil Miussolini dit met geweld dwfngen, wat natuurlijk een dwaasheid is. •Hij kan wel een terreur uitoefenen, maar een nationaliteit uitroeien en kunstmatig vervangen door een ander hs in strijd met de natuur en lukt nooit. Rusland heeft dit ondervonden met Finland en Polen en ook Duitschland met Polen en ElzasLofharingen. Maar Mussolinl wil het toch probeeren en daardoor heeft hij weer een nieuw conflict in het leven geroepen met Oostenrijk, dat natuurlijk — het Woed kruipt waar het niet gaan kan — zich solidair voelt met Tyrol. • * * • Er werd' zelfs melding gemaakt van het gerucht, dat Mussolinl zou hebben besloten den Italiaanschen gezant te Weenen terug te roepen. Het gerucht werd evenwel niet bevestigd en het blijkt dat ide gezant alleen nog maar Is teruggeroepen om inlichtingen te geven. Maar het feit, dat het offideeie Itaüaansche Telegraafagentsdhap „Sfefani” het gerucht naar het buitenland meldde, wijst er dan toch op, dat men te Rome aan de Oostenrijksche regeering een waarschuwing heeft willen geven. Een waarschuwing echter waarvoor en met welk doel, mag men vragen? Vanwaar de geweldige verontwaardiging in Italië tegen Oostenrijk? In Oostenrijk n.1. heeft men onlangs, in den Landdag van Tyrol, zeer scherpe redevoeringen erehouden over de toestanden in het na den oorlog door Italië geannexeerde Zuid-TyroL Dat wekte te Rome groote verontwaardiging, men protesteerde tegen deze „anti-Italiaansche” redevoeringen bij den Oostenrijkschen bondskanselier. Toen kwam daar nog bij, dat ook in den Oostenrijkschen Natiionaten Raad eenige dagen geleden sprekers der verschillende partijen hun bezorgdheid uitspraken over het lot der Duitsche bevolking in het thans Italiaansdhe ZuidTyrol, waarbij o.a. een der sprekers zich ernstig beklaagde over het verzuim van de Oostenrijksdhe regeering om diplomatieke stappen te ondernemen in het belang dier bevolking, die onder de fascistische pogingen ter veritaïiaanschlng zoo duchtig heeft te lijden. De bondsV»n*»iw rfr b^a^+woordide dwre eritiek
met een rede, waarin hij volkomen de rechtmatigheid van de klachten over de door Italië in Itallaansch Zuid-Tyrol gevolgde politiek en over de daar toegepaste fascistische methoden i erkende, maar waarin hij toch waarschuwde idat men zich aan de bestaande machtsverhoudingen 1 behoorde aan te passen. Men moest „Realpolitik” voeren en uit alles bleek, dat dr. Seipel zooveel mogelijk wilde vermijden, den grooten buurman te prikkelen. Niettemin is men in Italië naar blijkt ten heftigste verontwaardigd zelfs over dr. Seipel, die dan toch immers de juistheid van de op Italië’s houding geoefende critiek niet ontkende. De boosheid van het slechte geweten. • • * Want ook In Italië zal men toch wel moeten gevoelen, dat men In Zuid-Tyrol onrecht pleegt err men meent er hu idoor het aannemen van de houding van een door een brutalen kleinen buur man beleedigde groote mogendheid zich er over heen te kunnen zetten. De annexatie van het in wezen Duitsche ZuidTyrol door Italië was een onrecht. En Italië beloofde dan ook plechtig — en in de door Olemenoeau onderteekertde mantelnota die de aanbieding van de vredesvoorwaarden aan de Oostenrijksche delegatie vergezelde werd dit uitdrukkelijk verklaard ter verontschuldiging van het feit, dat in het vredesverdrag geen bepalingen ter bescherming der geannexeerde 'bevolking waren opgenomen — Italië beloofde de .nationale eigenaardigheden van de Duitsche bevolking in Zuid-Tyrol te zullen ontzien. Wat er van die belofte is terecht gekomen, weet men niet alleen uit de klachten van Tyrolers en Oostenrijkers, maar eveneens uit de verhalen van. buiteniandsche toeristen en journalisten, die zich van de in Itallaansch Zuid-Tyrol heerschende toestanden op de hoogte stelden. Trouwens over de door Italië thans in ZuidTyrol gevolgde politiek kan er geen twijfel zijn. in Mei van het vorige jaar verklaarde Mussolini in de Kamer, dat Zuid-Tyrol Itallaansch zou moeten worden en dat dit gebied slechts verduitscht Italiaansch land was, dat nu dus herwonnen moest worden. Men moest dus, om het zoo uit te drukken, het oorspronkelijke karakter der Zuid-Tyrolers herstellen. En daaraan wordt dan nu ook hard gewerkt: de Duitsche taal wordt volkomen onderdrukt, tot zelfs in die familienamen en grafopschriften. Maar het Duitsche karakter van het Tyroolsohe volk — hoe dat dan ook in den loop der eeuwen mocht zijn ontstaan — is nu | eenmaal niet te ontkennen en de Itaüaansche politiek wekt hier dus een ontevredenheid, die ( op den duur den Italianen gevaarlijk zal kunnen , worden, als zich het geval zal voordoen, dat | tot het trekken van de nieuwe strategische grens lijn aanleiding gaf. Dat alles kan door een booze houding tegenover den kleinen buurman in het Noorden niet worden uit den weg geruimd. De mishandeling , van Zuid-Tyrol blijft een ernstige fout van de ( Italiaansdhe staatkunde ... of er al dan niet een Itallaansch gezant te Weenen zetelt. i • •
Naast Tyrol vraagt thans Polen wederom on’p .a-’-ncbchb Daar hebben dezer dagen algemeene verkiezingen plaats voor de samenstelling van den nieuwen Landdag en het gaat er nu al frisch op los, vooral tegen de kleine minderheden. Volgens een bericht uit Warschau is het aantal protesten, bij het opperste Poolsohe gerechts hof wegens het ongeldig verklaren van verkiezingslijsten ingediend, thans tot 1800 gestegen. Het gerechtshof heelt zijn gewone aantal zittingen verdubbeld, aangezien het anders geheel on mogelijk zou zijn de protesten voor de verkiezingen te behandelen. Zondag was het de laatste Zondag voor de verkiezingen. Deze dag Is over het algemeen kalm verloopen. De vice-president van den ministerraad Bartel hield' des morgens te Wilna een1 rede tot aanbeveling van de candidaten der regeeringslijst, die door alle Poolsche radio-stations werd verbreid. Te Warschau zelf werd op groote schaal propaganda voor de verkiezingen gemaakt, in hoofd zaak door de regeeringspartijen en de sociaaldemocraten. Daarnaast evenwel maatregelen tot onderdrukking van de propaganda der minderbeiid&partijen. Te Dubno zijn verschillende Oekrainsche politici en propagandisten gearresteerd. Te Kattowitz wordt alleen propaganda van de regeeringspartijen' toegelaten. De andere partijen mochten Zondag zelf geen strooibiljetten uitdeden. De uitdeelers werden door speciaal georganiseerde knokploegen terstond verjaagd. De politie nam een strooibiljet ten gunste van de Kb riant vereen ria+ reeds in p+fousi.p duizenden exemplaren' was gedrukt, in oesiag. me „Ober-Schlesischer Kurier” en de „Breslauer Zeitung” werden Zaterdag reeds in beslag genomen. Zondagmorgen tijdens den kerkdienst verzamelden zich voor het theater groote afdeelingen knokploegen, die na een verkdezingsrede te hebben aangehoord met auto’s door de stad trokken, waarop zloh poppen bevonden, die Korfanty en een Pruisischen politieagent moesten voorstellen, waarbij het aan de noodige beleediigingen niet ontbrak. De straten, die toegang geven tot de door Korfanty bewoonde villa waren door bereden politie afgezet. Men ziet, dit alles belooft al veel voor de a.s. dagen. * * . * Het resultaat door de vredesconferentie te Genève bereikt voor de eigenlijke ontwapeningsconferentie, vormt slechts een zeer onvoldoende basis om daarop een arbeid van eenige beteekenis te beginnen. Die conferentie zal dan ook waarschijnlijk worden uitgesteld tot Mei of Juni. Ook nog om een andere reden: n.1. deze, dat de Fransche regeering, ten einde haar handen meer vrij te hebben, eerst 'het resultaat der verkiezingen wil afwachten, m. a. w. eerst zorgen wil dat ze „binnen” is en haar politiek heil niet in meerdere of mindere mate wil laten afhangen van haar houding inzake het ontwapeningsvraaig$tuk. Dit uitstel zou dntusschen lijnrecht indruischen teven het verlangen van 'Duitschland dat steeds heeft aangedrongen op bespoediging der werkzaamheden. De Raad kon nu één van 'beiden doen: ofwel de zitting eenvoudig uitstellen tot Mei of Juni, zoodat dan tevens de vedligheidscommissie haar conclusie aan de commissieLoudon zal kunnen voorleggen, ofwel den voorzitter der ontwapeningsconferentie in overweging geven, op 15 Maart alleen het Russische voorstel te bespreken en dan tevens een volgenden datum te bepalen waarop de tweede lezing van het conferentie-ontwerp zal plaats hebben. Het tweede komt intusschen feitelijk neer op het eerste, daar dit ultra-radicale Russische voorstel natuurlijk slechts voor den vorm behandeld zal worden om daarna van de agenda (der besprekingen te worden afgevoerd. Men kan zich het verloop der zaken schier niet anders denken. In de zitting der vesiigheidscommissie is de aandacht der gedelegeerden plotseling gevestigd geworden op iets dat — nu ja, wel met de veiligheidsquaestie in verband staat, 'doch — waarop men toch niet gerekenld had. 'De Argentijmsche afgevaardigde Cantilo bracht n.1. de Monroe-leer ter sprake en verplaatste aldus een stukje discussie van het pas gehouden Pan-Amerikaansche congres — bepaaldelijk een stukje polemiek van Argentinië tegen de Ver. Staten — naar Genève. In artikel 21 van het Pact wordt n.1. bepaald dat internationale verbintenissen, arbitrageverdragen en regionale verdragen zooals de Monroe-leer, die de handhaving van den vrede verzekeren, niet als onvereenigbaar worden beschouwd met een der overige bepalingen van het Pact. Nu kwam senor Cantilo betoogen dat de Monroeleer een eenzijdige verklaring van de Vereenigde Staten is en geen regionaal verdrag. Die leer had groote verdiensten bewezen in den tijd, waarin zij ontstaan is, en remmend gewerkt op de Europeesche veroveringsplannen, zich verzet tegen de bemoeiingen van de Heilige Alliantie, maar het zou, aldus de afgevaardigde, verkeerd zijn, haar als voorbeeld aan te halen voor regionale verdragen, te meer daar zulk een eenzijdig verdrag nooit uitdrukkelijk door de andere Amerikaansche landen is goedgekeurd. Argentinië heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt om zijn grieven tegen Washington’s voogdij-tendenzen. te luchten, doch... de veiligheidsquaestie in het algemeen is met dit stuk discussie niet gediend geworden. Het heeft de gedelegeerden hoogstens te midden der in slepende treurmarsch-maat zich voortbewegende besprekingen eenige oogenblikken van verrassing en afleiding bezorgd.