Do wottelike omschrijving van de kategorie oudjes, dio met het schamele t weeg vld pensioen door minister Troub worden bedacht, beeft partijgeuo.,t Vau der Goes m.i. terecht van genoeg belang geacht om er in het vorig nummer van dit weekblad nog een artikel aau te wijden.
Hij is ten aanzien van de term „behoeftigen" gerust. En geheel in overeenstemming met de inleider ten kongressc — zeldzame „zielegcme» nsdtap" — valt voor hem dit begrip ongeveer samen met „arbeiders en daarmee gelijkgestelde»". Rij ©en behoorlike toepassing van de wet. zegt v. d. Goe», zullen all© arme mensen de uitkering ontvangen en zullen geen arbeiders worden uitgefloten. Zijn kon_lu_le is dan ook: „Men kan dun, menen wij. tamelik gerust zijn." In het gehele betoog ia echter «i.n grote leemte. Van der Goes maakt er geen melding van, dat volgens het wetsontwerp-Treub de behoeftigheid der oude arbeiders door de Gemeentebesturen zal worden beoordeeld. E» dit nu is juist één van de gev.iarllkste kanten der gehele regeling. In dc achttien maanden, sedert het uitbreken van de oorlog verlopen, is wel gebleken hoe het de arbeiders vergaat wan» neer zij voor de toekenning vau vergoeding op gemeentebesturen zijn aangewezen. D© uitkeringen aan gezinnen van gemobiliseerde» vinden ook door de gemeentebesturen plaats» De gemeente heeft er geen enkel belang bij om op die uitkeringen te beknibbelen, daar ds bedragen door het Rijk worden gerestitueerd.
En desniettemin heeft het klachten — e» wel zeer gegrond© klachten — geregend. Vooral op het platteland is en wordt op «le «handelikst© wijzo op do uitkeringen bezuinigd. Ik geloof, dat er wel haast geen gemobiliseerd partijgenoot, dio ©en beetje behoorlik schrijven kan, rondloopt — of hij heeft voor tal van kameraden verzoeken geschreven om toekenning van vergoeding of verhoging van bet bedrag. Mijn eigen ervaringen te dien opzichte hebben mij geleerd de grootst mogeliko argwaan to koesteren ten aanzien van gemeentebesturen, di© de arbeiders in hun „behoeftigheid" zoudau moeten en kunnen bijstaan. Trouwens onze Eamerlraktie en ons dagblad hebben reeds menig staaltje van ergcrlik misbruik bij toekenning der vergoedingen gesignaleerd. Daarom zit in de toepassing van d© wet het grote gevaar, dat het begrip „behoeftigheid" tot nadeel van d© arbeidersklass© door allerlei gemeente» potentaatjes zal worden uitgelegd.
Want laten wij nog eens ten overvloede vaststellen, dat bet er weinig toe doet ho© minister Treub over die term deukt. Indien art. 1 niet belangrik wordt gewijzigd, zullen de ge» meentebesturen beoordelen of de oudjes het nodig hebbeu of niet en er blijft slechts beroep over «P Gedeputeerde Stalen. Maar niemand zal ziel» van zon beroep in Limburg, Gelderland of Noord-Ilraliant id_ voorstellen.
Wij zouden daarom gaarne gezien hebben, dat het «loor onze Eamerlraktie ingediende amendement iets verder gegaan was en alt.ins aan hen, die in loondienst zijn werkzaam go weest, het pensioen zou hebben gewaarborgd. Art. 1 va» het ontwerp-Treub zegt uitdrukkelik, dat arbeide,_. ui. zij die onder de Ziekte- en Invaliditeitsverzekering vallen, hun behoeftigheid niet aaiiuemelik hebben t© maken. Zij behoeven niets „aaunemelik te maken" — "laai- zij krijgen daardoor hoegenaamd geen „recht" op pensioen e» blijven dus evengoed aa» de willekeur van het geiiieeutebeduur over» geleverd. Wij hopen, dat onzo fral.tie neg een stapje verder zal willen zzaan en in ecu amendement lid denkbeeld zal willen belicht.» men, dat arbeiders (zij, die in loondienst zijn werkzaam geweest of zij die onder do liiekle- en Invalidilellswd vallen) recht op pensioen kunnen doen gelden. Daarnaast zou natuurlik motton worden bepaald, dat bovendien het pensioen moet worden toegekend aan andere proletariërs, die „aanliemelii. kunnen maken er behoefte aan te hebben". ' VAN Dl 2 KIEFT.