AT al moeite en tijd had het oa» gekust, eer wc er in ge-5! »..^d vare;], in T t'.U7g etM a/i.'e<»link/o v n d.-n liou"» v^arbeiyers.os»d « p te ri'tt.n; ma-u nu was ze er dan
toch, en wel met 13 leden.
Xaa»el>j'ls was dit uitgelekt, of de R.K. Volksbond on de geezt<».ij',ne:d k..am in aktie. ten einde ons di» m.t zooveel moeite verworven 13 mannetlis af te trog. ««.».'.''» ....
We hadden het ongeluk, ondier «-e weinige aanhanZers oen verrader te hebb^n, uie ntnen en a,lre«sc!N der overige twaalf aan «.en geestelijken l^.vi'e'.r v.n het Kalk- en (btoenbewerkersailde uit» leverde.
En met een ijver, een g<..l e r.ak waardig, toog heeroom san 't <7erk. Grovo laster e<> v«rdaclitmakin.^ Toon dezen op oen bepaalden morgen bij hunne respektieve hazen hunne werk; zaamheden wilden hervatten, werden zy voor de keus gesteld.» uit dien rooden boud to treden of an«»rs ontslagen te worden. Geheel onafhankelijk vin elkander weigerden zij allen, en werden zoader pardon en zonder uitzondering allen op straat gesmeten. Onder deze _ bedrijven had onzo propaganda niet stil gestaan en was ook niet zonder resultaat gebleven. En do katholieken ha.den, terwijl zü elk ongeoorloofd middel gretig ter havo namen teneinde do jonge vereeniging te nekken, de . geoorloofde middelen ook niet verwaarloosd. Op een Zondagmorgen zou in het Gildehuis een grooto openbare vergade» ring plaats vinden van het Kalk- en Steenbewerkersgilde. Ik ging er op af. In een bescheiden hoekje van de goed bezochte vergadering nam ik plaat.. Ik, was nauwelijks gezeten of aller oogen waren op mo gevestigd; het bestuur stak do koppen bijeen en uit do blikken, die zij geregeld op mij wierpen, kon ik opmaken, dat hun fluisterend gehouden gesprek mij gold. _ Een der bestuursleden verwijderde zich, en koorde even later terug met den geestelijken adviseur. Weer een fluisterende oiskus.io met onheilspellende blikken naar vn" Daar traden tweo bestuurders roet bun geestelijken adviseur op mij toe. De adviseur voerde het woord, v — M'noer, u heelt hier geen toegang. i — Toch wel: niet alleen dat deze ver-adering openbaar is, maar belangstellenden worden bovendien in het bizonder uitgenoodigd; hier is het biljet. En ik ben, behalve in hooge mate belangstellend, ook kalk- «n steenbeworker. — Mtutr nu is u propagandist »-an de 8. D. A. P. en u mag.hier niet blijven. — Nu meneer, laten wij de vergadering dan laten beslissen; en meteen richtte ik het woord tot do vergadering. Do vergadering luisterde met aandacht en onze adviseur was de kluts kwijt. — M'neer, houd op asjeblief, U kunt blijven als de Iloufdadviseur 't goed vindt. Ga maar ritten, ik ga direkt vragen. Reeds na enkele «ogenblikken werd in det», hoek van do zaal een der grooto glazen schuifdeuren heftig losgesehoven. Óp hetzelfde moment word do dikke, ronde, nogal beweeglijke figuur van den Ilooftiadviseur zichtbaar. ..fgaantle op do aanwijzing van den kapeioau, stapte hij rechtstreeks on mij nf. — Je moet er uit, en oogenblikkelijk 1 — Zool Do vergadering schijnt anders volstrekt geen bezwaar tegen mijne aanwezigheid te hebbben. .- Ik ben bier do baas, en jij moet er uit, begrenen? — Dus bestuur en leden van de vereeni»iing, dio de vergadering belegd hebben, hebbon niets te zeggen! D «peelt hier do baas over alles en allen? — lk zeg io dr uit, en gauw, of ik laat je door co politie op straat smijten! - Ei, cii Dat klinkt alles behalve riir.ste^ijk l Bevend van woede dringt do pastoor te^eu mij op ,'t bestuur er om heen; do vergadering blijft kalm. il ;e er nu uitgaan of niet? Voorun. er mt' Onder tien laatsten woedenden uitroep hooit heeroom me een duw achterwaarts ge-even. : verliet do zaal. on do zaal, waarin zich dit tooneel «..'peelt, grenst een grootere zaal. Beide talen zijn door groole glazen schuifdeuren van elkander gesehelden. In dat aangrenzende lokaal werd op hetzelfde uur, eene openbare vergadering van metaalbewerkers gehouden: vele bezoekers dez»:r bijeenkomst hadden door de ruiten van do glazen deuren de scène zien af spelen. Toen ik do eene zaal uitstapte, stond ik voor de denr van do andere. Vo waren in dié dagen ook bezig do »>'..iolbewerkeis te organisecren. Ik stapte dus deze vergadering binnen. Daar nam ik midden in do zaal in het minden van de middensto rij stoelen p. •-t». Nauwelijks had ik plaats genomen of vau allo zijden rekten zich do halzen. Op het podium, waar 't bestuur gezeten w-is, kwam levendige beweging: in een minimum van tijd stond hot podium leeg en verlaten. Teu hoogste 3 l. 4 minuten was ik ge zeten, of daar kwam, heftig /zestikuleo rend. de Hoofdadviseur op my los, omr,ng«l c'oor e*feu gan«ehe schaar niet insignes behangen personen. # — Nou gat, et er om, klonk een stem in m'n nabijheid. Met een van woede hoogrood gelaat bolderde hij mij toe: „Je bent toch oen brutale vlegel, zoo even heb ik jo uil I»»'ndsehe «aal verwijderd, «jn nu zit je hier weer. , - ','ehier, m'iie.r. deze circulaire. waarin belangstellenden beleefd tot het bywone-n dezer vergadering worden uitgenoodigd — Dat zijn onze zaken. — Juist 1 En nu ik aan die beleefde uitnoodlging gevolg geef. zoudt u mij er uit willen zetten? — W'J «lulden hier geen socialisten. -7 Dr uit met 'm! Trap 'm dr uit' Pak hem aan! Laten wo hom er uit gooien! Do straat op met 'm' Onder zulke uitroepen, grepen verschillende handen mij aan en sluitllesdel» I my een «rindweegs achteruit. I Net publiek en do stoelen achter mij hielden me nog op do been. Weer drongen do met insignes behangen -personen op mij aan. Een er van stiet ik met kracht ter zijde, «n tegelijkerlijd drongen eenigo personen do aanvallers met geweld achteruit. Gedurende deze scène heerschte er in de ruime zoal een oorverdonvend tumult, stoelen en tafels werden door het van allo kanten opdringende publiek- omvergegooid en gestooten. . Do enkelen, die voor mij de partij hadden opgenomen, waren heftig met de talrijke bestuursleden aan 't nekken. Zij werden echt-r spoedig overstemd door het steeds heftiger wordende geschreeuw: „Dr uit met ml Geen sosejalen hier'" Enz. To midden van het herige tumult plaatste ziel» do pastoor met gebalde vuisten vóór mij. Zijn gelaat was rood gezwollen; zijn neusvleugels trilden rn de adertjes langs do slapen waren dik opgcloopou. — Je moet er uit, je hebt ht'.r geen recht, bulderde hij me toe. Nu begonnen do volksbonden, zood»- Nu begonnen do Volksbonder zoodaduwd worden. In den ruimen corridor werd nog gedreigd, maar we werden toch heelhuids naar hutten geduwd. Een deel van h»*t publiek was mij gevolgd en dio had ik nu in een kring om mij heen staan. Kon ik binnen geen propaganda voor onze zaak maken, dan maar buiten. Ik plaatste mij op do hardsteenen stoep vau het Gildehms en stak van wal. Aan de hand van het zoo pao voorgevallene besprak ik onso zaak als strijdb.wegin>e, en nun standje als remtoestel. Toen ik goed op dreef was, glinsterden do hel men von do dienaren der Heilige Her mandad mij tegen. Dat gericht deed mij zwijren. Maar wij hadden toch eenige proselieten gemaakt voor den metaalbowerkorsbontl. Na dien tijd prijkte op allo aankondigingen van vergaderingen van den 11. K. Volksbond, met vetgedrukte letters: 8oel«llsten bobben geen toegang l A. E. MULLE».