Het nieuws van den dag : kleine courant

TOKIO, 22 Juli. Den 20n dezer is er een ontploffing ontstaan in de Tojooka-steenkolenmrjn, provincie Bungo. Volgens een officieel bericht waren er 4(1 arbeiders in de mijn en, naar men vreest, zijn de meenten van hen om het leven gekomen. SAN EB-ANCISCO, 22 Juli. Het stoomschip San Pedro" kwam door den mist in aanvaring met "bet stoomschip „Columbia", op reis naar Portland. De „Columbia" zonk. Ongeveer hon- Idard personen verdronken en 80 werden gered. BEEXIJN, 22 Juli. Volgens berichten die toen alhier uit San Erancisco ontving, zijn de ¦paesa-giersboot „Columbia" en de stoomboot LSan Pedro" bij Shelter Cove aan de Galiforniachfi kust met elkander in aanvaring gekomen. De „Columbia" is gezonken. Honderd personen verdronken. Die aanvaring geschiedi&} 's nachts tijdens een dichten mist. De „San Pedro", die met hout geladen was, maakte een groot gat in de „Columbia", welk schip binnen een kwartier zonk. SAN FBANCISCO, 22 Juli. Hert stoomschip „Roanoke" kwaan hier aan met een aantal geredden van de „Columbia", die het van de „San Pedro" ovemain» en vele dooden. Het aantal verdronkenen wordt thans aanfeaeeven als bedragende 150. SEOEL, 22 Juli. De ontdekking van een Samenzwering tegen den troon gaf aanleiding tot inhechtenisneming van een der leden van Üen Raad der Ouden,

(Zrie verder Laatste Berichten, Buitenland.)

Da vraag of de rechtstoestand van den geestelijke al dan niet door de bepalingen van het arbeidscontract beheerscht zal worden, is tijdens de behandeling van het wetsontwerp in de Eerste Kamer besproken. Maar tot een algeheele oplossing is zij niet gebracht Wel hebben wij 's Ministers verklaring, dat z. L de geestelijke buiten de werking der nienwe wetgeving valt, maar een ministerieels verklaring heeft geen bindende kracht, en iedere rechter kan een tegenovergestelde opvatting der zaak huldigen.

Zal de rechter in deze des Ministers meening toegedaan zgn? Er bestaat grond tot twijfel. Wie in dienst van een ander arbeid verricht tegen loon valt onder de bepalingen der wet.

Algemeener had de wetgever zijn formule moeilijk kunnen stellen en het zal ons daarom niet verwonderen, wanneer de rechter de bepalingen omtrent het arbeidscontract op de verhouding tusschen kerkgenootschap en geestelijke toepast, zoodra een dezer partyen den rechterlijhen bijstand inroept.

Doch het komt ons voor dat geen geloovige, geen priester of predikant daartegen eenig beswaar behoeft te hebben. Want de beide partijen bij deze arbeidsovereenkomst zullen de rechterlijke hulp niet inroepen; voor hen zal het sjjn alsof de bepalingen omtrent het arbeidscontract ongewijzigd gebleven waren. Ook de oude ,wet bevatte reeds bepalingen over de arbeidsovereenkomst en over het contracten-recht in het Algemeen, die niet steeds met de kerkelijke regelen strookten.

Verklaart reeds niet het thans geldende B. W. een verbintenis voor het leven, zooals de priester er een aangaa.t, nietig ? En is er ooit een ontevreden priester geweest die er zich op heeft beroepen 1 Heeft ooit de üprk die bepalingen tegenover haar dienaren gebruikt ?

Neen, evenmin als in het vervolg de geestelijke ooit gebruik zal maken van het voorschrift, waarbij hij het reoht krijgt op te komen tegen een verbintenis voor langer dan vijf jaren.

En dat heeft zijn goede reden : de wettelijke regeling bepaalt zich ten slotte tot de geldelijke rijde der verhouding: niet-nakoming harer bepalingen wordt gesanctionneerd enkel en alleen door geldelijk nadeel. Doch bij geestelijken wordt de nakoming hunner verpliohtingen, veel meer dan door de vrees voor geldelijk nadeel, gewaarborgd docr plichtsgevoel; dat brengt de hoogheid «van het ambt mede.

Wat bereikt eigenlijk de geestelijke, die zijn verbintenis op den reeds genoemden grond laat vernietigen? Uitsluitend, dat in het vervolg zijn kerkgenootschap hem niet meer door rechterlijk vonnis, d. w. z. door vrees voor geldelijk nadeel, zal kunnen dwingen zijn werkzaamheden te verrichten! En nu vragen wij of er in ons geheele land één geestelijke gevonden zal Worden, die om dat te bereiken zich de minachting van al zijn geloofsgenooten op den hals «£tl halen?

Waar de moreele band tusschen werkgever en werknemer zóó sterk is als hier, daar zijn de wettelijke bepalingen onverschillig. Daarom tullen de geestelijken van de werking der nieuwe wetgeving niets bemerken*

(Van onzen particulieren Berichtgever). VIL *)

Den Haag, 22 Juli.

Vijf weken lang is de Conferentie nu reeds aan het vergaderen ; vijf weken lang hebben wij dag in dag uit in de bladen de verslagen der commissie-vergaderingen kunnen lezen, maar ondanks dien overvloed van »mededeelingen« is het wel eigenaardig, dat men allerwegen de vraag hoort stellen: wat hebben de heeren tot nog toe eigenlijk tot stand gebracht? Welke resultaten zijn er bereikt 1 Vragen die zich nauw aansluiten bij de ook algemeen verspreide meening, dat het slot dezer Conferentie minder bevredigend zal zijn dan de uitkomsten, die de Conferentie van 1899 opleverde. Laten wij eerst eens nagaan wat er nu klaar is om door de commissie behandeld te worden, die het slotprotoool moet opmaken. Dan moeten wij al dadelijk oonstateeren, dat deze heeren al bijzonder weinig belangrijke »stofie« te verwerken krijgen. Eenige wijzigingen in de bepalingen der Conventie van Genève zijn aangebracht met het oog op de toepassing dezer artikelen op den zee-oorlog. Bijvoorbeeld of een oorlogsschip van een der strijd voerende partijen het recht heeft om de overbrenging te cisehen van vijandelijke gewonden of schipbreukelingen, die zich aan boord van een neutraal schip bevinden. Dat is met groote meerderheid van stemmen aangenomen, behalve Engeland dat er zich tegen verklaarde, hoewel de Eransohman,Rénault verklaard had dat het artikel «juridisch* voortrefïeljijk was. Welke waarde men nu heeft te hechten aan een dergelijke bepaling, indien Engeland er zioh niet mede vereenigen kan zal iedereen gemakkelijk voor zich zelf kunnen' uitmaken. Toch wordt het artikel deftig «beprotocolda, is het een van de «resultaten» der Conferentie I

Een ander niet minder gewiohtig punt is de bereidverklaring der onderteekenaren van de Conventie van Genève, dat zij Turkije en Perzië toestaan om in plaats van het Roode Kruis ia de vlag op de Turksche en Perzische hospitaalschepen een Halve Maan en een opkomende Zou als embleem te voeren. Dat is wel zoo wat het voornaamste werk geweest van de Turksche en Perzische gedelegeerden I En hier komen wö tevens tot een der punten in deu opzet der Conferentie-werkzaambeden.

Men is het er algemeen over eens, dat staten welke geen practisch belang bij een of andere quaestie hebben, ook niet in de commissie hadden moeten toegelaten worden, waar die vraagstukken besproken werden. Is het niet belachelijk, dat b.v. aan Zwitserland, België de Zuid-Amerikaansche Republieken stem werd verleend over quaesties den zee-oorlog betreffende? Het gevolg is geweest, dat o. a. deze staten zich tot spreekbuis hebben geleend van wel belanghebbende staten. En dat gaf dan weder allerlei onaangenaamheden, omdat de tegengewerkte mogendheden natuurlijk zeer goed begrepen waar de wind vandaan kwam. Voordat men dqs tot één rjeaultaat kon komen moesten deze intrigues worden opgelost, wat in die wereld buitengewoon moeilijk pleegt te zijn. Genoeg om een ontsider een idee te geven hoe lastig het was, om hier eensgezindheid te verkrijgen. Gelukkig alweer, dat men ook kan stemmen met een »vosm. Dat wil zooveel zeggen als- het artikel kan ik niet aannemen, maar wel erken ik de wensobelijkheid er van.

Deze oplossing zal. zeker ook wol gegeven worden aan de quaestie over de drijvende niiinen over het bombardeeren van open steden mt zee en over de onzijdigheid van het privaat-eioendom ter zee. Daarover eenstemmigheid te "verkrijgen is ook reeds lang opgegeven. Hoogstens zal men het over den «wensch» ten dien opzichte eens worden. l

Engeland b.v. wil van de onzijdigheidsverklarmg van het privaat-eigendom ter zee niets weten.

Het zou natuurlijk te veel ruimte innemen hier den stand van werkzaamheden punt voor punt na te gaan.

Daarom meen ik te mogen volstaan met een korte opsomming van hetgeen al vast niet bereikt zal worden.

10. Geen verandering zal er kómen in de regeling van de «vreedzame blokkade»; evenmin in de vaststelling van wat »oon trabande« is. Over hetalgemeen: alles wat op den zee-oorlog betrekking heeft blijft bij het oude. Het «humaniseeren» van den zee-oorlog schijnt al heel moeilijk. 20. Het permanente prijsgerecht zal evenmin tot stand komen. Wel wil Amerika een dergelijke instelling, misschien voor neigen rekening» in het leven roepen, maar dit is nog zeer o a zeker.

30. Het Hof van Arbitrage zal geen permament karakter krijgen. 40. Van de ontwapening komt heelemaal niets.

De «formule» is zelfs nog niet eens gevonden om dit onderwerp behoorlijk te begraven. 50. Van uitbreiding van het idee van verplichte arbitrage zijn bijna alle mogendheden even afkeerig, iJoodra het op de omschrijving aan komt.

Ziedaar in het kort de negatieve uitkomsten tot op heden.

Het behoeft zeker geen nader betoog, dat de stemming onder de gedelegeerden over de vooruitzichten verre van rooskleurig is. Daarbij komt nog dat de leiding zeer veel te wenschen overlaat.

liet den dag worden de klachten hierover luider.

Ue Russen, die den toon willen aangeven, munten niet uit in diplomatieke handigheid. Zoo is het laatst tot formeele standjes gekomen tusschen den Braziliaanschen gedelegeerde, den Heer Ruy Barbosa, en den Russischen professorMartens welke standjes wel is waar zijn bijgelegd, maar die toch een onbehagelijk gevoel ook onder de andere leden hebben achtergelaten. De Russische professor bijv, pleegt gedelegeerden, die hij om de een of andere reden niet welgezind is, eenvoudig te negeeren en midden in een discussie, door hem als president geleid, sprekers

Zie het N. v.

het woord te ontnemen. Dat gaat zelfs in vergaderingen «met debat gewenscht» moeilijk; laat staan dus in vergaderingen als deze, waar alles even deftig toegaat. Natuurlijk komt er veel jalousie de métier bij: de eene professor gevoelt zich al licht door een woord of gebaar van den ander gekrenkt. Maar meestal is toch het eigenaardige optreden der Russen de oorzaak van dezen min verkwikkelijken geest. Bevredigend is echter het feit dat aan de talrijke feestmalen, welke ter hunner eere worden aangericht en die zij elkander aanbieden, de heeren zich weder verzoenen en de verstandhouding niets te wenschen overlaat

Hoelang de Conferentie nog bijeen zal blijven 1 Op deze vraag krijgt men de meest uiteenloopende antwoorden. Algemeen houdt met het er echter voor, dat zij einde Augustus zal afloopeh, juist misschien op het tijdstip dat de zomer definitief zijn intrede voor dit jaar zal houden.

Nog zes weken dus zullen er gemoeid zijn met het nhumaniseeren van den oorlog«, wat blijkbaar het hoofddoel van deze Conferentie moet worden.

— 23 Juli. —

Na de benoeming van den Waterecborut in de gemeente 's-Gravenhage, is thans bet salaris van den commissaris vaa politie te Sobeveningen, die het waterschoutisambt tot dusver vervulde, . bepaald op f 3500 's jaars.

De Heer Mr. H. Grommel in, burgemeester vaa Voorst, heeft wiegems gezondbeids:redemem mlet 1 October a. s. eervol ontelag aangevraagd ca aal zioh daarna ia bet buitenland vestigen,

Te Laren (Gooiland) zal het ambt van gemeente-seoretaris gescheiden worden van dat van burgemeester. De jaarwedde van den burgemeester is gebracht op ƒ9OO, die van den secretaris op ƒ 10U0.

De heeren A. O. Schepper, te's-Gravenhage, en 11. J. Wigman, te Amsterdam, hebben aan de Provinciale Staten van Gelderland een subsidie verzocht voor den aanleg en de exploitatie van een eleotrische tram van Deventer naar Dieren, met een zijtak naar Apeldoorn.

Bij het bezoek van het koninklijkechtpaar aan Terneuzen in September a. s. zal, na, een kort oponthoud ten Raadhuize, een rijtoer door de stad worden gemaakt en o. a. de havenwerken en de nieuwe sluis worden bezichtigd.

De Koningin en de Prins komen 12.45 te Terneuzen aan en vertrekken om 2 uur por extra-trein naar Hulst. Om 4.05 zullen de hooge bezoekers weer te Terneuzen terug zrjn en om 4.20 per extra-boot naar Vlissingen vertrekken.

V^f tien studenten der Rijks Hoogen» Land-, Tuin- eo Bosohhouwißohool be Wag«èningen hebben aan den Raad dier gresneente verzocht in beginsel to benjlniten studeerendeu aan school v-rij te stellen vaa de plaatselijke, Jüreote belasting op het itUsomen ,op grond, dat over de belaste inkomens door de oude*» njeds belasting wordt betaald ca de gemeente reeds veel recbtetreekfi voordeed heeft door de aan- Wtecigheid der studeaten. Ook is het niet onmogelijk dat, als de gemeente belas-toimg blijft heffen, velen im naburige gemeenten zullen gaan wjojman.

De Raad beeft aander discussie afwijzend op dit verzoek beschikt, op grond vam art. 175 der Grondwet. („Geen privilegiën kunnen in bet stuk van. belastingen worden verleend").

Drankbestrijding. — Te Tilburg heeft Zondag de R.-Kath. DrankbestrijrletrKvereeniging een. propaganda-optocht eo opeulucbtvergadering geiboudian. Nadat de stoet — bestaaade uit 1. barmo&ie „Excelsior", 2. centiraal besAmrr en sprekers, 3. St.-Paulus, 4 harmonie „Vlijt eta Eendracht", uit Rijen, 5 Ki-uAsTnarbond en 6 harmonie „ApoJlo", uit Kaatsheuvel — de voornaamste straten was doorgetrokken, werden op drie verschillende plaateen spreekbeurten vervuld door de paters lldepboinsfus, uit Rabberich, ca Reynenbuig, Uit Woei-den, en dan Heer Mol, uit Kruisland.

Op de slotvergadering in den Gildenbond trad Dir. Van Zinnicq Betrgmann als spreker op.

Geheel-onthouding. — Te Almeloo is in het bosch vaïi Mr. A. F. JL. Gra^f van Rechteren Limpurg (Huizo Almeloo) vanwege ds Ned. Vereenigijig tot afschaffing van alcoholische dranken, de jaarlijksche openruebtbijee-nkomst gehouden, waarin als sparetoera optmiden de Heer H. K. Klaren, van Zutphen, met liet onderwerp: „Het kind en de alcohol", G. Kamp, van' Heng met: „ValneïgaJiisa-tie en geheelonthouding", en D.s. üiiniug, "van Almeloo, met: „Airs er gw

De druikbeseehbe bijeenko-msl word opgeluisterd door mivzietk en saja» van de mu-ziekvereenig'ingeu „Esc,eJüior': ein de " zangvereniging „Dc Blawwo Araam".

Het Gemeentebestuur van Eemnes hoeft voor f 4700 een villa aangekocht, met het doel deze na verbouwing in te richten tot Gem«3eaitjehuis.

De vereeniging «Larens Bloei», te baren (Gooiland), heeft besloten het verbreeden van den Hilversummerweg ter hand te nemen. Reeds 95 pCt. van de eigenaars van aangrenzende gronden hebben daartoe eene strook gronds, ter breedte van 2.5 M., ter beschikking gesteld.

Hooi.—De vraag naar Kampereilander hooi is nog niet groot. Van groote schcepsverzendingan, zooals men anders om dezen tijd van 't jaar wel heeft, merkt men weinig. De tot nu toe bestede prijzen loopen van ƒ14.50 tot /IS «le 500 Kg. \>in. nenhooi wordt verhandeld van f 11% tot ƒl3 do 600 K°-.

Wol. — lo Westfriesland (N.-H.) is de handel in wol nog steeds flauw en zijn de prijzen laag .ƒ0.90 a ƒ 1.05 per Kg.

Kar wij. — In De Streek (N.-H.), waar men met het dorsenen van de karwij is begonnen, is over het algemeen het beschot goed. De handelsprijs is thans ƒ 17 a ƒ lfi per 50 Kg.

Wegens uitbreiding van het mond- en klauwzeer in de gemeente Haarlemmermeer is de bewaking van enkele besmette landerijen en erven opgedragen aan eene burgerwacht, onder algemeen toezicht van da gemeente-politie.

Te Zegveld is mond- en klauwzeer uitgebroken onder het vee van de veehouders P. K. en L. K.

Te Aarlanderveen bij de veehouders J. Bunnik, J. de Vos, L. Rodenburg, W. van Egmond, P. van Vliet eu B. van Bemmel.

Indertijd hebben wij uitvoerige mededeelingen gegeven uit het rapport met proeve van wetswijziging, opgesteld door eene Commissie, benoemd door het Bestuur van den iNederlandschen Bond van Gemeenteambtenarent.

Die Commissie — bestaande uit de heeren: Dr. A. Pekelharing, secretaris te Groningen (voorzitter); 0. F. Knottenbelt, ontvanger te Amsterdam; J. J. Roovers, hoofdcommies ter seoretarie te Amsterdam; E. Meelis, hoofdcommies ter secretarie te Tilburg, en J. N. Elenbaas, burgemeester en secretaris te Krabbendrjke (secretaris)— heeft thans in een eind-rapport, vergezeld van een gewijzigde proeve van wetwijziging, in het Bondsblad mededeeliug gedaan van beschouwingen naar aanleiding van de vele opmerkingen ca rapporten, waartoe de behandeling van de proeve in de verschillende Provinciale Afdeelingen aanleiding heeft gegeven. Wij ontleenen daaraan h«t volgende; Da Commissie kan niet voldoen aan den wensch van sommige afdeelingen, om ook maar eenigszins af te wijken van haar dadelijk ingenomen standpunt, om zich te bepalen tot die onderwerpen, welke meer onmiddellijk de belangen betreffen der gemeenteambtenaren in engeren zin: de.burgemeesters, secretarissen, ontvangers, secretarie- en ontvangers-ambtenaren.

Naar het oordeel der Commissie moet geadviseerd worden tot beperking van de thans bestaande bawegings en regelingsvrjjheid van den Gemeenteraad op elk zoodanig punt, waarop van deze vrij heid een voor de ambtenaren niet nuttig gebruik wordt gemaakt. Met de gemeentelijke autonomie moet worden gebroken, overal waar de gemeenteraden getoond hebben haar niet waardig te zijn. Met de bestrijding van hare denkbeelden in dezen door de Afdeeling Limburg kan zij zich niet vereenigen.

Steun vindt de Commissie bij de Afdeeling Zuid- Holland, een gezaghebbende en talentvolle verdediging ook in Mr. H. Vos, in het «Weekblad voor de burgerlijke administratie», No. 2!)15.

De Afdeeling Noord-Holland kon zioh niet vereenigen met de ongunstige oordeelvellingen der Commissie over de ambtenaren en ambtelijke toestanden ten piattelande. Toegevende dat op het platteland de toestanden menigvuldig afkeurenswaard zijn, achtte die afdeeling deze niet zooveel slechter dan in de steden, dat met weinig uitzonderingen alles op rekening van het platteland zou mogen geschoven worden. Er kan gewezen worden in de steden op benoemingen van meesters in de rechten, die voor hunne betrekkingen al evenmin berekend sijn als vele secretarissen op het platteland.

De Commissie verklaart overtuigd te zjjn, dat ook in de groote gemeenten menigmaal fouten te constateeren zgn, welke betreurenswaardig zijn.

Als gevolg van algemeene bestrijding deed de Oommissie vervallen de mogelijkheid van vereeniging ia kleine gemeenten van het burgemeesters» met het ontvangersambt.

De door de Afdeeling Zuid-Holland voorgestelde opneming van eene regeling van werkkring, werktijd, verlof, overwerk, enz. in de wet, kan de Commissie niet in bescherming nemen. De Commissie wil naast de materialistische de ethische zijde van de zaak niet geheel en al uit het oog verliezen en meent, dat de gemeenteambtenaar te hoog behoort te staan om dergelijke bepaling in de gemeentewet te wenschen.

Alleen de Afdeeling Limburg verklaard zich tegen het vervallen van het voorschrift, dat de burgemeester voor zes jaren wordt benoemd. Evenzeer vervallehet vereischte van ingezetenschap voor benoeming van den burgemeester.

De Commissie aoht niet wenschelijk voor den burgemeester eiscben van bekwaamheid in de wet op te nemen, waarop voornamelijk de Afdeeling Zuid- Holland aandrong.

Men heeft gewild, dat bij het bepalen van het maximum derbezoldiging van den burgemeester inde wet ook met de ligging der gemeente en de plaatselijke toestanden rekening gehouden zou worden. Dat hiermede Gedep. Staten rekening houden bij het bepalen van de jaarwedden, acht de Commissie zeer wenschelijk. Om dat mogelijk te maken, dient de wet niet het bedrag der jaarwedden, maar het minimum vast te stellen. Voor het bepalen van dat minimum kan echter slechts het bevolkingscijfer richtsnoer zijn.

Dat de voorgestelde minima te laag zijn, acht de Commissie wel mogelijk, maar meu zal rekening moeten houden, dat er, sinds de samenstelling vau het rapport in 1904, wel eeuige verbetering in de bezoldiging gekomen is en dat de cijfers het minimum der jaarwedde bij indiensttreding aangeven, ¦zoodat zij nog met \£ verhoogd worden bij het stijgen van het getal dienstjaren.

De Commissie stemt niet in met het denkbeeld der Afdeeling Zuid-Holland, om de schaal der mimmumjnarwedden om de lü jaren algemeen te

Voorgesteld wordt alsnog te verbieden het benoemen van den gemeente-secretaris vcor bepaalden tijd, hetgeen den laatsten tijd herhaaldelijk is voorgekomen.

'legen het denkbeeld der Afdeeling Gelderland, om den Raad bij de benoeming van den secretaris aan eene voordracht te binden, bestaat bezwaar.

Niet gewenscht wordt geacht de aanstelling vaa ambulante ambtenaren, ter vervanging van den secretaris, bij de wat voor te schrijven. Het is beter, dat het particulier initiatief daarin voorziet.

De Commissie heeft geen bezwaar tegen het denkbeeld tot verplichting om den ontvanger te vergoeden het renteverlies, wegens het stellen van zijn borgtocht.

Vervallen is het door de Commissie aanvankelijk voorgesteld verplicht examen voor gemeente-ontvanger of ambtenaar aan zgn kantoor.

Een door de afdeeling Groningen voorgesteld artikel betreffende de toelating van volontairs ter Gemeentesecretarie, aoht de Commissie overbodig.