— c. i 28 Februari Lijnwaden onveranderd; Koffie/42.— flauw; Suiker onveranderd stil; Billiton Tin 84'/a vaster; Congo 85; Souchou 90. AANGEKOMEN SCHEPEN IN NEDERLAND Veritas.
De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad
- 01-03-1872
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Geen auteursrecht. Er rusten geen rechten meer op dit object.
- Krantentitel
- De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad
- Datum
- 01-03-1872
- Editie
- Dag
- Uitgever
- De Groot, Kolff & Co
- Plaats van uitgave
- Semarang
- PPN
- 852209738
- Verschijningsperiode
- 1863-1956
- Periode gedigitaliseerd
- 1863-1903 / 1947-1956
- Verspreidingsgebied
- Nederlands-Indië / Indonesië
- Herkomst
- KB C 76
- Nummer
- 52
- Jaargang
- 21
- Toegevoegd in Delpher
- 18-11-2014
Telegram uit Europa.
Aangek. vreemdelingen te Samarang
Van af den 23 t/m 29 "Februari 1872. HEEREN1 LOGEMENT: De HH. G. Verdoes, van Batavia; Klute, van Djocjocarta; E. Michelsen, van Batavia; Roorda van Eisinga; van Soeracarta; II Heijmering, van Demangan; A. Dekens, van Soeracarta; J. Vlo:si, van Tempoeran; Ck Graaf de Geloes d'Elslo, van Poerworedjo; A. Ouwens, van Djocjocarta; Dr. Scliuijder c-n dochter, van Soerabaia; Loze, van Magelang; A Campbell vau Australië; C. A. 13urnabij Lautier, van Soerabaia; J. S. Burlingham, van Batavia; Ms. Davis en Echtgenoote, van Singapore; .T. 11. L. Audriesse, van Soerabaia; O. ,1. Snitker en familie, van Rembang; ,1. P. B. Jurjans, van Nederland; Jhr. F. J. S. van der Wijk, van Soerabaia; B. Hendriks, v. Batavia; G. B. L. Nanninga, van Soerabaia; A. G. Popelier, van Batavia; W. Fagnotti, van Soerabaia; J. B. Kolin, en H. L. van den Ende, van Batavia; Tinueveld, van Klaling; Lammerdiug, van Nederland; (>. F. A. Gout, van Soeracarta; C. Kuitert, van Soerabaia. HOTEL DU PAVILLON: De HH. A, E. Schomers en Echtgenoote, en Mev. (J. W. Winter en dochter, vau Soeracarta; M. A. Ter-.ven en familie, van Magelang; Monod de Froideville en J. A. Monod de Froideville, vau Tegal; W. J. L- C. Buijs, van Madioen; O B. Van Hoek, van Ujoejaearta; Versteeg, van Magelang; E. li. Baton, van Soerabaia; A. H. Boel, uit het Hospitaal; P. L. Hendrik en Mev. de wed. Esink, van Batavia; Johh. F. Von Schmidt auf Altenstadt en familie, J. Zeven, H. Cohen en A. W. Ouwens, van Soeracarta.
Protestantsche Eeredienst.
ZONDAG den 3den Maart 1372. des voormiddags te l/i 9 ure.
Doopsbediening. Ds. VAN DAVELAAR. Roomsch-Catholieke Eeredienst. ZONDIG den 3den Maart 1872.
Vroegdienst des morgens ten 6 ure, Hoogdienst des morgens ten l; 9 ure, Lof des avonds ten V» 7 ure.
Familiebericht
Huwelijks-Geboorte- on Doodbcrichten. (Uil alle Indische bladen bijeengebracht.) OVERLEDEN. GodfrieJ Eberhard Neneadorff. Soerabaia 27 Februari.
HANDELSBERICHTEN.
Samarang deu 29 Febr, 1872. Koffie, ƒ39,— ( Op levering » W. I. ber. ƒ 40,—a/-12,— * geboden. Suiker, ƒl7,— voor disponibel stoomsniker no. 14 en lager. Hoogere nommers op de basis van f 15* 4 voor No. 14; ieder hooger nommer ƒ'4 meer, elk lager nummer 72 minder. Indico, ƒ 4,— ii 5,30 van goed tot fraai. Superieure qualiteiten eenige centen honger. Koeiiciden, f 60,— per kodiegevr. sehaarseh. Bufff.l n /0,19 a ƒ0,20 per pond do. do. Cubeben, ƒll,— geboden. Rijst ord. wit, ƒ 225,— ii ƒ 240,— I per koj. van 28 . java carga,/ 190.— a ƒ 210,— ' pic. zonder zak. Klap. eb Oiif, „ 22,— K.TJiNG „ 22 — Rottiwp lequ"^ 11,— a ƒl2,— per picol. 2e n ti f B,— a ƒ 9,— do. do. Wisselkoers op Holland ii md. dato 1 ■'■3 a 103' 3 pCt. Factorij 101'/..
Scheepsberichten. Vertrokken.
SAMAR_.NO, 28 Februari. Nederlandsch Indische sta Minister transen van de Putte, B. J. Tergast, Soerabaia. Agenten \l.' Xcill eu Co.; Nederlandsch Indische stoomboot Baron lientinck, i. W. ECaqser, Soerabaia Agenten Mo, Neill .4 Co; 29 Pebr. Ned. bark Mabrook, Sdd Mobamat,Madchie, Bandjérmassin G voerder; Ned. bark Alblasserwaard, G. Jacobs, recalong:iu Agenten Dorrepaal & Co; Ned. bark Thaij Liong Ko. Swieging, Kcmbang, Gezagvoerder.
Zeilreo liggende Schepen te Samarang.
Ned. schoener. Goan Goan, ïap Goan, Gezagvoerder Singapore.
Een brief over inkomsten-belasting.
Aan de Democratische Vereeniging te Amsterdam. Van uw voorzitter, secretaris en penningmeester, is den ondergeteekenden uit Utrecht een brief toegezonden, waarin hij dringend wordt uitgenoodigd de vergadering bij to wonen die voor uw vereeniging op aanstaanden Donderdag den 7den te Amsterdam is belegd, ten einde te beraden over het onderwerp, inkomst-belasting. Ofschoon uw vereeniging zich democratisch noemt, meent ondergeteekende uit deze uitnoodiging te mogen opmaken, dat haar geest even weinig als dc zijne van partijdige voor- eu tegeningenomenheid betuigt. In die onderstelling zou hij gaarne aan dc uitnoodiging door zyn tegenwoordigheid gevolg lubben gegeven, indien hij te Utrecht verblijf hield, zooals, te oordcelen uit de toezending des briefs daarheen, schijnt te zijn vermoed. Ter zooveel mogelijke vergoeding van zijn wegbleven heeft hij geineend het volgende te kunnen mededeelen. Sedert meer dan 50 jaren is ziju hoofdstudie dc wetenschap, waarnaar de mensch heeft te streven, daar hij ur gebruik vau moet maken, om zijne begaafdheden en middelen den meest mogelyken dienst te doen bewijzen, ter bevordering van zijn eigen welzijn, hetwelk, zoo men het goed begrijpt nimmer in strijd is met dat des gansenen nicnsrhdoms, maar onvermijdelijk daarmede geheel overeenstemt, (leen wonder, derhalve dat hem opvattingen eigen zijn geworden, die misschien weinigen met bern deelen eu bij dc eerste lezing gereeden ingang zullen vinden. Ziehier eenige, betrekking hebbende op het onderwerp dat den ,"deu aanstaande in behandeling zal komen. Men hoogst gebrekkig inzicht der zaak heeft het valsche begrip doen ontstaan, dat er een tak vau wetenschap bestaat waaraan men terecht den naam van staathuishoudkunde kan geven, niettegenstaande het onderwerp er verder van reikt, dan de regelen, waarnaar de staat de, openbare aangelegenheden heeft te Insturen. Zoodra schrijvers zich buiten dien en gen kring begeven, zoodia zij op het gebied treden van de algemeene mensehelijke ckouomic, past die benaming niet langer. Dan bewegen zij zich op een veld van wetenschap, waarvan het onbestaanbaar is den omvang niet juistheid af te bakenen, zonder zich een ware voorstelling te vormen van het laatste doel, waartoe men haar kennis moet aanwenden. en trachten te verkrijgen. De beoefenaren tasten ten dien opzichte vooralsnog meestal zoozeer in het duister dat het hun nog niet is gelukt, hetzij het doel van hunne pogingen aan te wijzen, hetzij dc bepaling te geven der wetenschap, waarop zij zich toeleggen. Wel is waar, beweren zij, dat stoffelijke rijkdommen, eu hetgeen betrekking heeft op hun ontstaan, verwerving, verbruik en rerdeeling er int onderwerp van is, echter legen die bewering strijden, èn de eigenaardigheid die zij zelven aan dc rijkdommen toekennen, èn dc strekking aan alle hunne schriften. Deze verraadt ondubbelzinnig hun lotlelijk doel bij te dragen aau het welzijn des nie.nsi'lidoms en niet bloot aan de toename vau rijkdommen; daardoor dat, zij zouder uitzondering de grenzen overschrijden van het onderwerp, zoo als zij vermeenen het te moeten beperken.
Het gevolg van het kindertijdperk van ontwikkeling, dat
de ekonomisten thans nog doorleven is onvermijdelijk. DS slaan zij deu bal mis. Telkens het oog uitsluitend op bepaalde middelen vestigende ontgaat hun, dat middelen en wezenlijkheid onbestaanbaar zijn buiteu hun betri leking tot het doel, ter bevordering waarvan zij kunnen dienen. Daarom vervallen zij telkens in de dwaling, dat de vraag, of die middelen, al ol' niet in ons belang te bejagen zijn, onoplosbaar is, zonder voorloopig onderzoek der betrekking, waarin zij staan tot liet laatste, eenige doel, dat voor den mensch, naar zijn schepping en bestemming van belang is, en der nadeden voor ons welzijn die onafscheidelijk zijn aan de onderscheidene wijzen, waarop zij te behouden of te verkrijgen zijn. Door hunne onvolledige beschouwing des onderwerps hebben de ekouomistcn bijgedragen om de gewone mensehelijke neiging te bevestigen, die hen in den verderfelijken waan doet verkeeren, dal het verband tusschen her, uuttige en het zedelijke geenszins onverbreekbaar is, en mitsdien dat niet onvermijdelijk schaadt, elke handelingdie met het strenge recht onverecnigbaar zal wezen. Geen wonder alzoo, dat nog algemeen het nuttigheidsbeginsel wordt gesteld tegenover dat der strenge rechten. Het welzijn der gansche maatschappij eischt de terechtwijzing en verdwijning van deze dwaling. Eerst dan zullen nimmer mdividueele en openbare handelingen de goedkeuring wegdragen, dan na in do eerste plaats onderzocht te zijn uit het oogpunt van haar rechtvaardigheid. Dan zal men veel gemakkelijker en spoediger tot vele zedelijke en heilzame besluiten geraken, want dit onderzoek zal er herhaaldelijk toe leiden, te ontdekken hoezeer bepaalde handelingen tegen dit rechtsbeginsel strijden, en daarom noodwendig in hare gevolgen steeds ten nadeele en nimmer ter bevordering van het waarachtig belangrijke doel der maatschappij zullen dienen. Niemand heeft recht iets van ecu ander te vorderen, tenzij dezo zich jegens hem heeft verplicht, of tenzij hij ten zijnen voordeele opofferingen heeft gedaan. De staat, is niets anders dan dc samenvatting en de algemeene vertegenwoordiger aller ingezetenen. Hebben deze geen recht van voordeden, eu heeft de staat er in hun naam geen bijzonder verkregen, hetzij door speciale overeenkomsten hetzij door in aller naam opofferingen te doen, vanwaar zou hem dan eenig recht aankomen? Zijn recht ontspringt uit gelijksoortige bronnen, als die waaruit dat der staatsieden voortvloeit. Behalve wanneer bijzondere, gevallen voorhanden ziju, waarin dezo of gene, hetzij bij bijzondere verplichtingen op zich hei ft genomen, ket/.ij wegens overtredingen boeten heeft beloopen, hoeft de staat uitsluitend recht belastingen in te vorderen, op grond van hetgeen hij ten koste legt in het belang der ingezetenen of, van personen in ecu of ander opzicht, aan hem gelijk te stellen. Do staat maakt kosten ter bescherming 1. der personen op zijn gebied aanwezig; 2. der eigendommen in dezelfde grenzen voorhanden, en iv dezo twee opzichten dientengevolge is het vrij gebruik der persoonlijke begaafdheden en der eigendommen ter voortbrengst gewaarborgd. 3. ter bescherming van het verbruik tot waarborg van het levensgenot, hetgeen daarom niet is te verwarren met hetgeen ten kosteu gelegd wordt met de aanwending der persoonlijke ol' zakelijke voortbrengstkrachten, omdat hetgeen wordt verbruikt vaak waarden zijn, die uit werkingen zijn verkregen, weike plaats hebben, buiten het staafsge bied, en derhalve buiteu den kring waarin de staat bescherming kan verleenen, waarvan hij het recht heeft de kostenen vergoeding te eischen. 4. ten voordeele vau bijzondere personen, die gebruik zullen maken vau voorwerpen en instellingen, ten openbaren nutte door den staat daargesteld eu onderhouden. Hieruit ontstaan 's lands rechten, belastingen op te leggen en desnoods met geweld in te vorderen. Is het gcmeenc welzijn door den staat niet te behartigen, dan iv overeenstemming met de regelen des strengen rechts, dan is de stelling onwederlegbaar bewezen, niet, alleen dat hij ma», maar dat hij moe! belastingen beffen naar de boven geven grondslagen, om niet in de onvermijdelijke noodz id te geraken, buiten de grenzen van zijn recht te treden, ter voorziening in de behoeften van 's lands schatkist. De hoofdbezwaren tegen de. inkomst-belasting zyn: 1. dat het, recht er door wordt geschonden, aangezien dat dan be worden geheven naar inkomsten: a. die. iu,'.n verkrijgt uit voortbrengstkrachten, welke, de slaat onmachtig is te beschermen : b. die toe- ol' afnemen naar verhouding men zich meer of minder onthoudt, meer of minder inspant, meer of minder bekwaamt, meer of minder aan de algemeene welvaart bijdraagt. 2. dat men daardoor de beweegreden verlamt aan de algemeene welvaart bij to dragen, en dezulken daarentegen meer en meer toe moeten ontlasten, die niet alleen zich zullen onthouden dit te doen, maar boven hun inkomen te verkwisten, een stclligcn nadecligcn invloed er op zullen uitoefenen. Practiscb i- deze heffing een onmogelijkheid, daar in waarheid niemand met, eenige nauwkeurigheid het bedrag van zijn inkom.cn kan bepalen, eu steeds een groot verschil van mecniugen bestaat, omtrent hetgeen het werkelijk daarstelt. Zedelijk is geen stnatshandeling scherper al' te keuren, omdat deze voet van belasting uitloopt op een beboeting der eerlijkheid en op een belooning des bedrogs. De ondergeteekende wenscht van harte, in liet algemeen belang, dat onbevooroordeelde staatsburgers, aangedreven door hun zedelijkheid en voorgelicht door onpartijdige kundige lieden, zich krachtig zullen verzetten tegen ecu belasting die alk-zijdig af te keureu is. Laron d'Albaing van Giessenbdkg. Oud-rechtelijk ambtenaar in ludië'r
Portugal.
De troonrede, waarmede dc kouing de zitting der Cortes heeft geopend, is, „lang en belangrijk." De koning heeft een aantal wijzigingen in dc grondwet overeenkomstig deu vrijzinnigen geest der eeuw" aangekondigd; volgens de troonrede is dc opstand in dc overzeesche bezittingen geheel geëindigd, en belooft „de finantieele toestand van het land verbetering voor de toekomst." Deze laatste zinsnede is eenigszins duister, gelijk wij trouwens van den troonrede-stijl gewoon zijn; toch wordt dc politieke toestand van Portugal op dit oogenblik geheel door deu finautiëelen toestand beheerscht. Te Lissabon heersenen de eoterien misschien meer dan ergens elders; de personen verdringen elkander, niet dc beginselen, liet hoofd van eene cot.rie doet een aanval op ecu ministerie, het valt; dc coterie neemt de ledige plaatsen in, en reikt terstond dc hand aan de vijanden van gisteren. Natuurlijk, men verschilt niet in beginsel, en de „voorloopige fusie" kan dienstig zijn om een weinig langer het gezag in handen te houden. Het gevolg is, dat alle pariijliool'den in diserediet ziju geraakt. Het tegenwoordige nninislei'ie is samengesteld uit dc partygangers vau den iu-er de Kontes Pereira de Mello, die natuurlijk voorzitter van den ministerraad is, maar tevens belast, met de portefeuille van Finantien, eu ad interim met die van Oorlog. Deze club heeft zie.i deu naam van dc herscheppers" (regeneradores) gegeven, 'U het schijnt, dat zij, om haren naam geen oneer aan te doen, cene hervorming der grondwet voorstelt. De iv Portugal vigcertudo g ondwet is dc bekende t'arta de ley, die don Pedro IV iv IS. ü aan zijn volk gaf, en die in i S:i2 door de Cortes is herzien. De herscheppers hebbeu aan hun land reeds eenige diensten bewezen, aangezien de aanleg van het spoorwegnet, de verbetering der haven van Oporto en andere groote nationale werken, door mannen van hunne coterie zijn ondernomen en uitgevoerd. Maar zij zijn daarom nog geenszins populair. Het is juist vier jaren geleden, dat dc tegenwoordige minister-president gedwongen werd zijn ontslag te nemen uit dezelfde hooge betrekking, en wel ten gevolge van volksdemoustratiën in den geest als die te Brussel in November jl. — Sedert beeft Portugal reeds weder veel doorleefd; en ministerie-Loulé heeft getracht zich staande te houden door ontbindingen, maar het viel; de grijze maarschalk Saldanha heeft zich door een coup d'élal tot minister president verheven, maar hij viel; een minister-president S ,-da-Bandeira trachtte te regeeren door middel van dc geestelijkheid, maar het viel, en eindelijk is de beurt weder gekomen aau den heer Fontes Pereira, die natuurlijk staat tegenover cene belangrijke oppositie. Wanneer het hem zal gelukken dezen tegenstand te overwinnen, dan moet het zijn door ccuc afdoende regeling der rijksfiiiantien. Men herinnert zich, hoe tijdens het uitbreken van den Fransch- Duitschen oorlog ecu portugcesch staatsbinkroet werd voorspeld. Deze voorspelling is gebleken overdreven te zijn, doch Portugal heeft hiermede zijn crediet nog niet teruggekregen; de herhaalde wisselingen van ministerie toch hebben het onmogelijk gemaakt, om eene ernstige poging tot hervorming van het belastingstelsel te beproeven. Thans acht de heer Pereira zich hiertoe sterk genoeg, en naar men wil, liggen de ontwerpen reeds gereed, waarbij het evenwicht tusschen inkomsten en uitgaven wordt hersteld, het cijfer der inkomsten vermeerderd, en de verdeeling der belastingen op billijker grondslag gevestigd. Ook de openbare werken blijven een middel, waardoor de Regeering zich meer populair hoopt te maken. Dc minister-president heeft met zijn ambtgenoot voor Openbare Werken, den heer Avelino, eene reis gemaakt naar Oporto, om tegenwoordig te ziju bij de uitbakening van een nieuwen spoorweg naar Braga, en van eenige andere lijnen in het noordelijk gedeelte des lands. Ie ministers werden hielen daar bij hunne komst toegejuicht, iets, waaraan zij niet verwend zijn. Om een prikkel te geven aan de nationale nijverheid is voorts besloten, in den loop van den zomer eene groote tentoonstelling te houden te Oporto. De voortbrengselen der nijverheid van Portugal en zijne koloniën, vau de naburige eilanden, van Brazilië, Mexico, Venezuela, Nieuw-Grenada, Ecuador, Peru, Chili, Bolivia, Paraguay, I 'riignay en de, argentijnschc republiek. Kene staatscommissie, uit 50 leden bestaande, is met de regeling belast. Te. Lissabon en Oporto worden groote tocbe.reidselen gemaakt, voor dc ontvangst van het biaziliaansche keizerpaar, dat in het begin van Februari wordt verwacht.
Ridderorden in Zweden.
J3ij eene algemeene dagorder aan het leger, heeft de koning van Zweden in het begin der vorige maand aan dc officieren en onderofficieren verboden om bij dienstverrichtingen andere ridderorden en medailles te dragen dan zweedsche eu noorweegsche, en zoodanige buitenlandsche, welke zij ten gevolg,- van deelneming aan oorlogen, veldtochten en gevechten verkregen hebben. Berlijnsche bladen hebben hierop aangemerkt, dat dc gemaakte uitzondering toepasselijk ia op het. Fransche Legioen van Eer en op den Deenschen Danebrog, maar dat Pruisische en andere Duitsche Russische ridderorden niet dan bij andere gelegenheden aan Zweedsche en Noorweegsche militairen gegeven zijn, en dus voortaan van de Zweedsche en Noorv sche uniformen zullen verdwijnen, terwijl de officieren in die lauden niet gewoon zijn buiten den dienst uniform te
dragon
Deze aanmerking heeft het volgende officieuse antwoord in een Stokholmsch blad uitgelokt:
„De zaak wordt hier op zulk een wjjze voorgesteld, dat zij allicht het vi .moeden zou kunnen doen ontstaan, alsof men met de bedoelde dagorder het bepaalde oogmerk zou gehad hebben, om Duitsche en Russische ridderorden van onze uniformen te doen verdwijnen. Wij willen niet iv eene beoordeeling vau de doelmatigheid der dagorder treden, nog in het onderzoek der vraag, of het gepast is aan militairen in dienst het dragen van onderscheidingsteekenen te verbieden, welke met militaire of burgerlijke verdiensten niets te maken hebben. Eene korte opgave der buitenlandsche orden, welke aan officieren vau het Zweedsche leger verleend zijn, zal voldoende aautoonen, dat de opvatting der Berlynsche bladen niet juist is. Onder de 251 vu-, inde ridderorden, die ingevolge de dagorder niet'meer gedragen mogen worden, zijn er 25 Pruisische, 33 andere Duitsche, 26 Russische, 15 Fransche, 98 Deensche en 55 andere buitenlandsche. Van deze categorie zijn derhalve de Duitsche en Russische orden te zamen geteld niet zoo talrijk ala de Deensche."
Oproer te Havanna.
R i ils hebben wij den moord verhaald, op dc jeugdige studenten te Havanna door dc autoriteit gepleegd. De Times deelt daaromtrent nog eenige bijzonderheden mede. „Het is mij niet doenlijk stil te staan bij de twee uren, die aau den moord voorafgingen, maar ik moet toch een woord zeggen over den heldenmoed van die jongelieden. „Zij keerden naar hunne woning terug, om vau kleederen te verwisselen; want acht en veertig uren hadden zij in de gevangenis doorgebracht. Daarop biechtten zij nog in dc kapel der gevangenis en ontvingen dc genademiddelen der Kerk. Van daar bracht men hen, onder geleide van een piket vrijwilligers, naar het kasteel Priënta. Bij het verlaten van den kerker barstte een der jougsten in tranen uit en riep zijne moeder aan. Maar een ander, wiens naam niet mag worden vergeten, Alvarez de la Campo, wendde zich tot zijn jeugdigen makker, met de woorden: „Moed gehouden, laat ons stervcu als mannen; slechts misdadigers mogen hier angst hebben. De la Compo was negentien jaar. Een ander, die slechts zeventien jaar oud was, richtte zich bij het verlaten der kapel, tot een zijner vrienden met de woorden: „Omhels mijn vaderen zeg hem, dat hij gerust zij, want ik sterf onschuldig." Ken anderen vriend, dien hij op eenigen afstand voorbijging, groette hij met de■ kalmte alsof hij bemin gewone omstandigheden ontmoette. Een der ongelukkigen kiemde zich op het laatste oogenblik met zooveel kracht aan den priester, dat men hem met geweld moest losscheuren. Op dc plaats der strafoofeuing gekomen beval men hen te knielen; zij weigerden eerst, maar gaven eindelijk gehoor aan liet verzoek van den geestelijke, zeggende, dat zij wel aau dezen wilden gehoorzamen, maar niet aan hunne moordenaars. Eenige oogenblikken vóór dat het doodelijk geweervuur knalde, had er eene beweging onder de menigte plaats. Een neger met rood bcschreide oogen eu gebalde vuisten wierp zich op dc jongelingen, en een van hen in zijno armen sluitende riep hij uit. „Kind, ik wil met u sterven.'' Een officier der vrijwilligers wilde den neger verwijderen, maar zonk dood ter aarde; de kleurling had hem met een dolk vermoord. Terstond daarop werd hij zelf door bajonetsteken afgemaakt. Hij stierf, gelijk hij verlangd had niet, zijn jeugdigen meester, dien hij als kind steeds naar school had gebracht, want hij was slaaf bij diens vader.
Gemengde Berichten.
Xe Cairo heeft zich het opmerkenswaardig geval voorgedaan, dat er een nieuwe opera van Vcrdi is opgevoerd, waarvan de onderkoning den tekst had gemaakt. [ .— Brigham Young, het hoofd der Mormonen, die voort I vluglig was, heeft zich gesteld ter beschikking van de rechterlijke macht. — Men zal binven kort aan dc doorboring van den St. Gothart beginnen. Dc tunuel zal ongeveer even lang zijn als die van den Mont-Cénis. liet kapitaal, voor dien tunnel benoodigd, bedraagt 80 millioen lires, en met do kosten medegerekend tot in verbandstelling met de spoorwegen in Zwitserland en Italië, zal het bedrag wel tot 125 millioen klimmen. Door Duitschland, Italië en Zwitserland is reeds 85 millioen ingeschreven. Men heeft berekend, dat het werk in 8 jaar gereed zal zijn. — Naar men te Groningen algemeen zegt, zal de hoogleeraar dr. v. d. Wyck opvolger worden van mr. C. W. Opzoomer in de literarische faculteit te Utrecht. — Graaf Gruau de la Barre, de onvermoeide strijder voor liet recht der in Nederland gevestigde familie Bourbon op haar titel van afstammeling van den Dauphin van Frankrijk, heeft weder een werk geschreven, waarin dit recht wordt verdedigd. Tot staving van des schrijvers beweren, worden een aantal hoogstbclangrijke bescheiden en ontmoetingen medegedeeld, die pleiten voor de gegrondheid van het recht, dat onder anderen in 1841 een advocaat vond in Jules Favre, die de zaak van den hertog van Normandië voor den Franschen rechter bepleiten zou. liet proces had evenwel geen voortgang, maar Jules Favre twijfelde niet, of de heer Neundorf was de kleinzoon van Lodewijk XVI. Het is dus alleszins te verklaren, dat de heer Gruau de la Barre, weder openlijk in geschrifte optredende voor het beginsel, waarvoor hij zyn leven lang heeft gekampt, zich went tot de regeering der Fransche Republiek, die er geen belang bij heeft een tak van de dynastie der Bourbons te verloochenen, daar deze dynastie opgehouden heeft te regeeren. Wij zullen geen uitspraak doen in deze historische quaestie; daartoe achten wij ons onbevoegd. Dat de heer Gruau de la Barre vau gauschcr harte overtuigd is van dc waarheid zijner bewering, blijkt uit eiken "regel van ziju boek; eu zeer groot is het getal dergenen, die met hem van oordeel zijn, dat werkelijk de uit den Temple ontsnapte Dauphin in 1845 te Delft is ovcjledcn. Zijn boek, bij den heer Brederode te Haarlem verschenen, is niet het werk van een bedrieger ; eu zoo de familie Bourbon niet eveneens overtuigd ware van haar goed recht, zij zou, na den dood van den heer Neundorf, gewaakt hebben tegen deze uitgave. De familie Bourbon kan echter geen rechter zijn iv hare eigene zaak, en het Fransche Gouvernement heeft thans zooveel andere plichten te vervullen, dat wij zeer vreezen, dat het vooreerst aan het beroep van den heer (iruau de la Barre geen gehoor zal geven. — Gedurende liet jaar 1871 zijn, met hulp der reddingbooten van de Engilsche Koninklijke Nationale Maatschappij, op verschillende punten der Engelsche kust te zamen .58 menschenlevens gered. Die Maatschappij heeft voorts iv dat jaar het vergaan van 31 schepen voorkomen, en voor de reddingen vau 230 menschenlevens door visschers- en andere vaartuigen beloouingen uitgedeeld. ■ ' Dc woning van prins Pierre Bonaparte, te Auteuil, is onlangs op last der justitie, ten verzoeke vau zekeren houtkooper aldaar, Jean Pierre Pasquié, aan wien de prins fr. 1943.50 schuldig was, verkocht. Het bevelschrift tot dien verkoop was onderteckend door den deurwaarder Dorhu. Deze Doi-lin, die nu in last heeft gehad den neef van Napoleon .111 uit zijn huis te zetten, is-zonderlinge samenloop van omstandigheden!- een der slachtoffers van den 2 -l->ee. Iv de waarneming zijner bediening passeerde hij de place des Victoircs, waar hij een tiental personen bijeen zag staan, die hij naderde om te hooren wat men daar vertelde. Op hetzelfde oogenblik schoot een daar voorbijkomende afdeeling jageis op deze groep, en Dorlin werd door elf kogels getroffen. Gelukkig ontkwam hij den dood. Door een naburigen apotheker, die hem'opgenomen had, werd hem de eerste verpleging verschaft. Drie dagen later, toen hij weder tot bewustzijn was gekomen en zijn adres kon opgeven, werd hij naar zijne familie getransporteerd, die, niet wetende wat er van hem geworden was, in groote ongerustheid verkeerde. —■ Op 30 December jl. zijn aan de lycea te Parijs, chassepolgewcren uitgereikt ten gebruike voor de kweekelingen. Na het einde der nieuwjaarsvacautie moet aan die inrichtingen een aanvang worden gemaakt met de militaire oefeningen. Het, nieuwe chassepot. geweer is 5 centimeter kleiner dan dat waarvan het gebruik bij de reglementen is voorgeschreven, en het gewicht is berekend naar de gemiddelde krachten van jongelieden van 15 tot 17 jaar. Bovendien is dc tromp gebruineerd, om den roest tegen te gaan, vermits in het onderhoud van het wapen niet voortdurend door de kweekelingen kan voorzien worden. Ook naar de inrichtingen van onderwijs in de provinciën zijn uit het arsenaal zulke geweren gezonden. Aan elk lyceum der eerste klasse wolden 150 geweren afgegeven, slechts 100 aan dc belangrijke scholen. Dc instructeurs worden gekozen uit de onderofficieren van het leger. - De jongste volkstelling in Duitschland heeft, voor zoo Ver ijai.c ,esuitateD ree(jg bekend zijn, opnieuw bewijzen geleverd van dc buitengewone toeneming der bevolking van dc groote steden. Pruisen, hetwelk na dc bcyijdingsoorlogcn slechts cene stad met meer dan ll)0,000 inwoners had, namelijk Berlijn mot 197,000 inwoners, telt er thans negen : Berlijn met 828,000, Breslau met 200,000, Elogeveld-Barmen met 160,000, Keulen met 130,000, Koningsberg met 112,000, Maagdenburg met H 0,.00, Hannover met 105,000, Frankfort met 104,000, Dantzig met 100,000; bovendien Stcttin met 97,000 en Altona met 90,0ü0 inwoners. Iv de overige landen vau het Duitsche lüjk vindt men Hamburg met 240,000, Müuchen met 190,000, Dresden met 177,000, Leipzig met 107,000 Stuttgart 92,000, Neurenberg met 87,000, Bremen, Straatsburg, Aken en Düsseldorf, ieder met 80,000, Creveld met 70,000, Posen met 60,000 ingezetenen. — Omtrent dc beproeving der brug over het Hollandsch Diep op den .Moerdijk worden de volgende bijzonderheden medegedeeld. Dc belasting, waaraan elke brugopening moest onderworpen worden, bedroeg circa 350,000 kilogram; dat gewicht werd gevonden door 5 locomotieven, wegende ieder met kolen en water ongeveer 52 ton, en door 6 wagens zoodanig beladen met zand, dat het gewicht van ieder bebcdroeg 16,000 kilogram, gevende een totaal gewicht van 5 X 52000 -f 6 X 16000 of 356,000 kilogram. De lengte van elke overspanning bedraagt circa 104 meter, on de trein gevormd door 5 locomotieven en 6 wagens, is circa IOC meter. De beproevingstrein 's morgens te 7 uren uit Breda vertrokken, heelt op het station-emplacement Zwaluwe eenige oogcnblikkcu vertoefd voor het plaatsen van 3 wagens voor en 3 achter dc locomotieven, en is daarna langzaam naar eu over dc brug gestoomd; de overtocht nor brug duurde 10 minuten. Na aankomst to WillemsdorP zijn dc ingenieurs en verdere ambtenaren van den aanleg van staatsspoorwegen afgestapt en hebben zich na net ontvangen van de noodige inlichtingen naar hun verse lillende observatieposten begeven tot het waarnemen der "oorbuigingen, schommelingen en trillingen der brug eu van hare onderdeden. Te 9'/, uur is de beproevingstrein opnieuw ln beweging gekomen en heeft zich achtereenolgeus gedurende 6 minuten geplaatst op elke brug. Tij- LUS 'et verblyf van deu beproevingstrein op de brug moes 1 l'oorljuiging enz., waargenomen worden, en nadat de brug vrij was, moest geconstateerd worden, of de ontstane doorbuiging weder hersteld was. De waargenomen doorbuigingen loopen van 37 tot 27 millimeter, zoodat de gemiddelde doorbuiging voor dc bruggen tusschen 32 en 34 millimeter kan gerekend worden. Volgens berekening mocht de brug 35 millimeters doorbuigen. Filijvende doorbuiging werd nergens waargenomen, tenzij men als zoodanig wilde in aanmerking nemen '/- of 3/, millimeter. Te balf 2 uur is de trein opnieuw van het station Zwaluwe vertrokken, maar nu met al de zandwagens achter de locomotieven; bij het naderen der brug had de trein een snelheid van 36 kilometer in het uur en trok met die vaart over de brug, waartoe circa 2Vj minuten vereischt werden, en passeerde daarna nog eens de brug met een matige snelheid. Voor zoover zich bij den snellen overtocht liet waarnemen, was de doorbuiging iets minder dan bij de voorgaande waarneming. Hiermede was de beproeving afgeloopen en kon geconstateerd worden, dat de brug in alle deelen aan de gestelde eischen voldoet en derhalve voor het publiek verkeer kon geopend worden. — In het pas verschenen nummer der Revue de droit international, 3de jaargang No. 4, vinden wij o. a. een opstel over het recht van verovering, van den Parijschen advocaat L. A. de Montluc, die, gelijk zulks thans van een Franschman te wachten is, dat recht bestrijdt en ontkent en het bestempelt met den naam van „het recht van het onrecht." Een der redacteurs vau dat voortreffelijk tijdschrift, de heer Rolin Jacquemyns, geeft op de beschouwingen van den heer de Montluc een aanteekening, waarin hij het absolute van diens redevoeringen wcderlcgt en de volgende stellingen formuleert, als het resultaat van de ondervinding en de bespreking van den laatsten tijd: 10. Een onrechtmatige aanval is een misdaad, waarvoor het openbaar geweten herstel eischt, zoowel in het volkenals in het burgerlijk recht. 20. In het volkenrecht is een volk verantwoordelijk voor de fouten en dc misdrijven van zijne regeering. Het kan noch tot zijne verontschuldiging noch tot zijne rechtvaardiging aanvoeren het feit, dat het dc zorg voor de staatszaken van zich afgeschoven beeft, b. v. op een afgestompten Keizer (d la téte Ir op lourde) of op een luchthartigeu minister (au coeur trop léger). 3. Zelfs tegenover een onrechtmatigen aanval, op zegepralende wijze afgeslagen, is dc bevoegdheid vau den overwinnaar om zijne voorwaarden aan deu overwonnene voor te schrijven, nooit onbeperkt, en is ziju kracht niet de maatstaf van zijn recht. Met andere woorden: het recht van verovering bestaat niet. Daaruit volgt, dat een overwinnaar slechts dan gerechtigd is de toestemming van den overwonnene te vorderen tot den afstand van grondgebied, wanneer deze eisch wordt gerechtvaardigd door klaarblijkelijke overwegingen van openbare zedelijkheid en openbaar nut. 4. Onder dc overwegingen van dien aard nemen een wettige plaats in: vooreerst geschiedkundige en etbnographische betrekkingen, b. v. wanneer er sprake is van een gewest dat voorheen van den tegenwoordigen overwinnaar is afgenomen; en die met dc ovcrwiunende natie een groote verwantschap van taal eu zeden heeft behouden; in dc tweede plaats klaarblijkelijke waarborgen voor zekerheid. 5. Dc tractaten, die op dergelijke grondslagen gevcsi tigd zijn, moeten geëerbiedigd worden, zelfs als de be; woners vau het afgestane gebied niet persoonlijk zijn gehoord, [mmeis zulke tractaten ziju gegrond op gelijke redenen vau openbare en internationale orde, als die welke, in gewone tijden, een deel van een staat verbieden, zich I naar goedvinden af te scheiden van het geheele staatslichaam.