De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

— Een- verontwaardigde Delftsche pompier geeft iv de Volgende bewoordingen zyn rechtmatige grieven te kennen 'ii het orgaan zyuer woonplaats:

„Aan het bestuur van delft wordt bij deze h .rinuert aan de vlughyt vau adziesteut en brantmeester dat wanneer er "rant in de buurt is eu de vlamme uit het dak slaan het *el hoog tjjt is dat men de spuit gaat hale maar de spuitgsste die in de buurt wone giuge derek om sluitel van het brant spuit huisje maar krege geen sluitel eu ten ant- Wooit dat eerst de. klok moest luye ik laat een ieder oordele wat beter is spoedig de spuit te hale dau de stat aan *U ur en vlam prys te geven denkt eeus aau Bode giave Blaar gelukkig da»r ware audere braut meesters en * ..lestenten die om geeu klok dagte maar spoedig met de spuit daar ware eu de brant gou meester ware eu wij giuge als kwajougeus met de spuit terug iv de plaats van het eerste "ater te geve eu wat kreeg ik tot autwoort van de brant feester om dat ik er iets van zeggeu wilde dat ik naar "e weeriigt kon lope en uit naam van den Heer van ber*el die liet niet van stout die kou bedauke maar ik ge'oof niet dat den lieer van berkel daar iets vau weet en geloof ook niet dat wanneer er biaut it deu Heer van berkel vaar de klok luistert maar wel zig begeelt naar de plaats waar de braut is dog het zy' zoo ik bedank voor 'Ulke zuupeljuirs die naar de klok luistere en niet wete *»ar de klepel hangt. de spuit gast van Wyk I W. NÜWEE." — In uitgebreide gewelfde kelders van het nieuwe ministerie vau fiuauciëu de Louvre te Parys, heeft men deer dagen een brandkist gebracht, die meu terecht een yzeïen huis zou kuunen noemen, daar zy 7 meters lang, 3 toeteis diep en 2 meters hoog is. Het daglicht vindt er Wgaug door 4 poortgaten van 15 centimeters middellyn ; koorts is deze kast vooizien van ecu zeer dikke deur, 1 toeter breed, met ecu buiteugewoon kunstig samengesteld >lot, waarvan alleen de kassiergeneraal en het hoofd van het Ministerie de sleutels bezitten. Ue transportwagens t Jan de Bauk en vau de Schatkist zullen tot iv die kelders *Uunen ryden, om al wat er geladen eu outlsdeu wordt »an de oogeu van het publiek te onttrekken. — Te Soldin in Pruisen heeft het volgende spoorwegongeluk plaats gehad. Des morgens te half vier uur passeerde ■Idaar een omnibus waariu 10 personen gezeten waren, deu •poorweg, doordien men de barrière niet gesloten voud, doch werd door een sneltrein van Bromberg, die iv volle vaart kwam aanstoomen, bereikt. De schok wss zoo geweldig; dat de omnibus letterlijk was doorgesueden en het achterdeel van de omnibus tusschen de locomotief en den tender »erecht kwam. Het voorste gedeelte van het rijtuig bleef op den weg liggen, terwyl de 3 paarden uiet het miuste letsel nekwamen. Men raapte twee lyken en zes ernstig gewonden °p. De conducteur der omnibus werd uog levend teruggevonden, maar zyne becneu waren afgesneden, een zijner armen verpletterd en zijn schedel als liet ware gescolpeerd; ny leefde nog vier uren. Middelerwyl werd het gedeelte Vau de omnibus, dat tusschen de locomotief en den tender *at, door den trein medegenomen en bevond zxh daarin nog ecu vrouw, Schenk geuaamd, wier echtgenoot zelf gewoud wts. Op eeingen sïstand van het ongeluk geraakte dat gedeelte vau deu omnibus los eu werd met geweld tegen de leuniug van een viaduct, geworpen, terwyl de ongelukkig.; vrouw vermorseld beneden aan deu spoordyk terecht kwam, waar meu weldra haar lyk vond. De slachtoffers vau du veischrikkelyk ongeval zijn ten getale van 8, waarvau er 9 dooden en 3 zoodanig gekwetst zyn, dat er geen hoop °P ledding meer is. 2 personen zijn er met eeuige kueuïiugen afgekomen. De hierboven genoemde vrouw, die op zoo treurige wijze haar leven eindigde, laat 9 kinderen na, terwyl zy' van het 10de zwanger was.—

Novelle van S. J ongiians. VI. Amélie was na het gebeurde met Christine iets stiller gewordeir; na daarover nog met een eukel woord gesprokeu te hebben, bewaarden beiden een tyd lang het stilzwygen totdat Walter eindelyk zeide: „Ik heb u waarlyk nog niet eens gefeliciteerd met uwengagement, mejuffrouw Amélie; totüutoe heb ik daartoe maar geen geschikte gelegenheid kunnen vinden."

Een spotachtige trei speelde haar om den mond terwyl zy antwoordde. „Welnu, wat verhindert uom het nu te doen, myn waarde Hr. Walter; ik geloof toch dat dc felegenheid nu zoo gunstig mogelyk is."

„Dat is waar; nu dan juffrouw Amélie, het is mij een waar genoegen om u met uw eng .gemeut en vooral met uw aanstaand huwelijk met den heer RONALD d'Orville vau Louisiana — zoo is immers zyn naam? -— het volmaakste geluk en den overvloedigsteu zegen toetewenschen."

Ditmaal was het te duidelijk dat hy' den spot met haar dreef. Bits antwoordde zij dan ook; „Vindt u iets—nu ja — iets belachelyks in mijn engagement met mijn neef?"

„Uw neef? o ja, dat is waar ook, mijnheer d'Okvillb is iv de familie"— zei hij meer tot zich zelven sprekende, en daarua tot Amélie: Ik? iets belachelyks I maar waarde mrjuffiouw, hoe kuut u toch zoon onheusche gedachte van my hebben!"

Amélis keek even achterom om te zien of zy wel ver genoeg vooruit waren, dat men in de tweede ar hun gesprek niet zou kunnen hooren, en hieromtrent gerustgesteld, vervolgde zy: Maar waarom spreekt u dan op zoon «pottenden toon? heb ik u gegriefd, Waltie? heb ik u verdriet gedaan?"

Walter maakte zich innerlyk driftig over die coquetterie, en wilde eeus zien hos ver zy' die wel dryven zou.

„Beste Amélie," zei hy' op langeamen en roerenden toon, „begrijpt ge dau niet, dat ik ïunig verdiietig was toen ik vau uwe verloving hoorde? Zoudt ge dau waarlijk uiet geweten hebbeu, welken invloed uwe mooie oogen op my' hadden ? Masr vergeef het my' dat ik die vragen durf dosn; ik ben wel sen dwaas dat ik nog spreek over iets wat oaherroepely'k is."

Amélie trok pruilend de lippen op. „Ge hebt my niets te verwytsn, Walter. Het is waar, ge hebt my wel iets doen blijken, maar daar is het ook by' gebleven. Toeu zyt ge in eeus vsn het tooneel verdwenen, en God weet waarom; d'Orvillb kwam en mijne ouders mochten hem gaarne; en toeu hy my vroeg, bepraatten ze my' en zoo"

„Ik was ziek, eu kon dus niet komen" zei Walter op verwijtenden toou; „heeft Colmar u dat dan niet g*zegd?"

„Ik heb het niet geweteu; ook Colmar zagen we zelden siuts de komst vau d'Ubvilli. Acb, ik zou haast wenschen, dat het anders ware," zeide zy' met een zucht; zy' liet hare haud zakkeu eu raakte daarmede die van Walter; deze greep die kleine hand en drukte ze; zy' liet hem stil begaan. „Laten we er ons in schikken, er valt toch niets meer aan te veranderen, eu lsteu we goede vrienden blyven," veivolgde zy' terwyl ze hem met een hartelykeu blik uit die donkere oogen aankeek. Intusschen was het doel vau het toertje bereikt en hield de ar stil: Walter sprong er uit eu hielp ook zijne dame uitstijgen.

Eenige minuten daarna saten de drie paren gezamenlijk in ecu klein, gezellig en met rood behaugen salon vsn het hotel voor de welaaugerechte tafel. Het GOUTER smaakte voortreflyk na den lliuken rit, de gemoedereu werden vroolyk, en meu weuschte elkander geluk dat men op het goede denkbeeld was gekomen zoon heerlyk toertje te maken.

De korte winternamiddag was sp>edig om, de dag neigde ten einde, en de schemeriug eu de kou daarbuiten animeerden weinig tot deu terugrit. „Ik heb waarachtig den moed nog niet om my naar buiteu te wageu I" riep Colmar, „ik geloof dat we ecu warme punch noodig hebben om ous tegeu de koü vau de buitenlucht te wapenen. Wat zeggeu de dames er vau ? '

„Dat is alweer een van uwe fameuse ideeëu, Colmar!" zeide d'Okvili.s met zyu zware stem. Hy' werd spraakzamer eu begou ecu heel ander mensch te wordeu.

„Een punch, ja, kom ecu punch!" riep nu Amélie, en ook haar mama kou er zich wel meê vereenigen; Colmar, die zich zeer gestreeld gevoelde door de verzekering van zijn vrieud dat geen sterveling hem zou overtreden iv de kunst om punch klaar te maken, liet zich daartoe dau ook uiet bidden. — „Za smaakte heerlyk eu verhoogde nog de reeds zoo vroolyke stemming; geeu wonder dus dat Colmar, opgewondeu als hy was, weer lust to"t plageu begon te krijgen.

„Zeg my toch eens, Walter" zti hy, zijn dampende glas in de hoogte houdende „ik heb er al den geheelen tyd «an zitten denken, waar ik toch dat meisje, dat we zooeven overreden hebbeu, meer gezien kan hebben, eu uu '— misschien wel door de kracht van de punch — schiet my in eens zoo iets te binnen; was het niet by' u op de kamer, eu is zy' niet de dochter uwer gastvrouw, die lieve schoone, waar meê ge toen zoo ingenomeu waart?"

De jonge dames keken V\ alter verwonderd aan, eu zagen dadelijk aan zjju gezicht, dat COLMAR zich niet vergist had. „Wat?" riepeu ze beide, „en daar heeft u ous uog niets van verteld 1 Daar hebben we ook niets van kunnen merken 1"

„Het is waar, ik woon by de moeder van juffrouw Werker iv huis" gaf Walter tamelijk verlegen ten antwoord. Maar hadden de dames dan gewild dat ik my' aan haar had bekend gemaakt, terwyl ik het meisje haait nooit gezien heb en vooral niet kou weten of zy in dien half bewusteloozen toestand my wel herkenuen zou?" „Dat is toch waarlyk zeer romautisch," meende Clementine terwyl Amélie eenigszins ourustig vaar de beide jonge mannen keek, die elkander eenige niet zeer vriendelijke blinken toewierpen. „Wat is romantisch, mejuffrouw?" vroeg Walter. „Wel, dat u het meisje misschien weer ontmoeten zult, na haar zoo ridderlijk geholpen te hebben." „Waarmee zoo ridderlyk geholpen, mejuffrouw?" „Myn hemel, moet u daar nog vaar vragen? Heeft u haar dan niet van den grond opgenomen en in uwe armen doordien drom van menschen heeu vaar deu wiukel gedragen?'' „Dat is volkomen waar, maar dat is een zeer gewoon avontuur," zêi hy droogjes, „Nu zal zy' zeker verliefd op u worden, dat kan wel niet audersl" hervam juffrouw van Stauffen, die hoe langer hoe meer schik begon te krygen in die romantische scène. Heeft mynheer Colmar by u op de kamer met die juffrouw keuuis gemaakt, my'uheer Walter?" vroeg nu Amélie terwijl zy' zich alle moeite gaf om op ecu ouverschilligeu toon te spreken. „Dat is een hoogst onjuiste voorstelling van zaken," zei Walter barsoh. „(Jolmau was by my, toen ik myn tegenwoordige kamer huurde, daags te voren had ik daarover met een oude vrouw gesproken; maar op dien avond was alleen hare dochter te huis. Het arme meisje zag er — dat is waar — wat zonderling uit: men zou haar zelfs ouderwetsch hebben kunnen noemen; eu die ontmoeting nu schijnt een Ouuitwisohbaren iudiuk op vriend Colmar gemaakt te hebben; reeds op dieuzelfden avoud begou hy met zyue spotteruyën, omdat ik als huurder natuurlyk iv zekere betrekking tot do bedoelde persoon- kwam te staan. ilaar ik zou de pikanterie wel eeus kunnen omkeeren, waut het had er van morgen toch heel veel van, alsof ge by' my kwaamt om eens vaar deu ouderdom van het meisje te iufojmeeren, terwyl ge bij het derde woord al naar naar hebt gevraagd."

„Kn heeft hij by' een vroegere gelegenheid ook al niet eens naar haar gevraagd I" Met deze woorden mengde d'Orville zich onverwachts in het gesprek ten gunste van Walter, terwijl Clementine niet kou nalaten om ook van haren kant Colmar eenige plagerijen te zeggen, totdat Amélie uitriep: „Ach God, laat ons nu dat meisje maar met rust laten ! Ik vind, dat ze er wel wat vervelend uitziet, maar anders is ze nogal netjes en fyn voor een naaistertje. Zoo iets is ze immers, niet waar, Walter':" „Het spyt my zeer u daaromtrent geen inlichtingen te kunnen geven, mejuffrouw; ik heb waarlijk tijd noch lust om te onderzoeken op welke wyze mijne huisgenooten hun brood verdienen, vooral omdat ik geen reden heb om te denken dat dit niet op eerlyke wijze gebeurt." „Dat is zeer prijzenswaardig" riep Colmar en zag daarby Amélie veelbeteekenend aan; „gij hebt een paar huisgeesten, die zoo bezorgd voor u zijn, dat. ge nooit om iets behoeft te vragen. Uw kamer ziet er zoo ordentelijk zoo zindelijk en goed onderhouden uit, alsof het 't werk is van vrouwtje in de wittebroodswekeu, en dat alles zouder dat ge er iets van merkt, of zelfs er aan denkt, dat het wel eeus andeis zou kuuuen zyn. Maar ik, die door de ontbering gewoon geworden ben om op dergelijke zaken hyzauder te letten, ik weet ecu ziudelyken vloer, heldere ramen, een weldadige warmte eu zelfs mooie bloemen voor de vensters naar waarde te schatten. Ach, mejuffrouw Clementine, als u eens wist wat een garcon als ik heeft uit te staan van slordige dienstmeiden, van inhalige gastvrouwen, en dan nog wel in zoon kouden winter ais we nu hebben, ü! dan zou u " „Nu, wat zou ik dau?" „Minstens diep medelyden met hem hebben." „En dat medelyden zou een buitengewone verlichting voor hem zyu" spotte Amélie, terwyl zy opstond en vervolgde: „het is hoog tyd om naar huis te gaan; wat zegt u er van, Mama?" „Ja zeker, kindiief, laat me eerst myn putich even uitdrinken zie zoo." „Wat, mejuffrouw Améliü, zou u het over uw hart kuniieu rerkry'geu om nu al een einde te maken aau ous gezellig samenzy'n, juist uu, dat de punch ons zoo recht vroolyk begint te maken!" zeide Colmar. „Ik gevoel mij zoo iiineilyk verwarmd, en zoo tevreden met alles wat er op de wereld is. „Ja, maar uw punch schynt niet op iedereen diezelfde uitwerking te hebben ; zie maar eens naar uw vriend, hoe ernstig hy gestemd is." Walter stond met de armen over elkander geslagen aan een der veusters; hy had zich miv of meer van het gezelschap afgezonderd en keek naar buiten. „Ik geloof, dat hij nog altijd aan het avontuur van dezen mtddsg deukt," hervam Colmar. „Ik raad vin het belilig uwer gemoedsrust aan,-om nog van avond by het ineisja te informeersn of het gebeurde geen verdere gevolgen heelt gehad." „Uw punch is byzonder sterk, Colmar — eigenlijk wel wat te stetk voor een gezelschap waarby dames zyu," zei Walter scherp. Colmar begreep nu dat hij niet verder moest gaan, en Amélie, die zeer wel zag dat Walter zich driftig begon te maken, legde zonder iets te zeggen haar arm in den zynen en droug hem zacht naar de deur v_n het salon. Haar gezelschap en haar gesnap waren Waltik hoogst onwelkom, masr hy wist zich te bedwingen en zyne onaangename stemming voor haar verborgen te houden, en Amélie begreep dat zy' beter deed niet meer te spreken over htt onderwerp dat hem zoo klaarbly'kelyk hinderde. Hy zag zich teugevolge van Colmars boosaardige spotternijen met betrekking tot de ouschuldige Christin! byna in ecu belachelijk daglicht gesteld, eu met een won derlyk gevoel van tegeuingeuomenheid masr tevens vsn medelijden dacht hij aau Ciiristinb, terwyl Amélie over haar aanstaand huwelyk sprak, en hem vertelde dat zy dan haar bruidegom naar het veire westen zou moeteu volgen, maar zich nog voor dien tijd zooveel mogelyk zou zien te amuseeren.—. (Wordt vervolgd)

Openbare Verkoop, op 3 October a. »., in de Toko van Tan Kiem Tjoan en Tan Kiem Djian, te' Gang Warong, " van onderscheidene Handelsgoederen all: Gouden medaljons in Tersclieiden soorten en andere Goudwerken. Verder: Russisch linnen roor Jassen en Broekengoed, Fijn Bohemisch glaswerk, Tricot, Wollendekens. (3343) TAN KIEM DJIAN. Vendutie op Donderdag 3 October, ten huize van den heer J. Amsel. Paradeplein, vau ZED. goed onderhouden inboedel VERDIK: 1 Yis-il-Tis toer wagen 1 Bendy 1 Span wagenpaarden. Alsnog: zal worden op .eruiml een groote party SCHOENEN en SPEK in kleine kavelingen. (3328) A. MEIJER Toko-Venclutie op Vrijdag 4 October, van koopmanschappen eu bijgebrachte goederen. (8352) F. H. BOUMA. Op mijne Vendutie van Vrijdag, zal ik verkoopen : W U.UTC IJIIBAD IHVIIWI. U\l (3373) 9. H. i. oUMA.

Vendutie te JAPARA. Op Vrijdag den ie October a. s., zal de ondergeteekeude eu ten oveistaau vau de agenten der Samarangsche Weeskamer alda»r, voor rekening vsn deu boedel vim wijlen rieu Heer D. SOEKIAS, vendutie houden van Twee Perceelen als: Een ERF met het daarop staande steenen met pannen gedekt huis en bijgebouwen, gelegeu te Japara, by de. verponding over de jaren 1871 tot en met I_>73 sub No. 54 aangespen voor / 3000. Een ERF met het daarop staande planken met pannen gedekt huis, gelegen opgrond aan de kampoong PingkOl, (Hoofdplaats Japara) by de verpouding als boven sub No. 161 aaugeslagen voor/ 400 — De Executeur in den voornoemden boedel, (8333) J. C. SOEKIAS. Verkoop van vastigheden. Op Dinsdag den 8 October, SOESMAN & Co op Yeudutie aan meestbiedende toewijzen de ondervolgende perceelen: a. Het prachtig en goedgelegen woonhuis op Bodjong, thans bewoond door deu Heer Js. 1)E VOGEL, en in eigendom toebehoorende aan den Heer V. J. VAN DOLDER, by' de verponding op / 50.000.— getaxeerd zynde dit perceel door aanbrengen vau kapitale dy'ken thans voor BillljirS gevrijwaard. i. Het woonhuis, guustig gelegen op Karang-tenga, vroeger bewoond door deu Heer J. F. BRANDON, by de verpouding getaxeerd op / 17.000. gelegen Wyk Lt. H. No. 896. ■c. Het woonhuis, evenzoo gelegen op Karangtenga, bewoond door den Heer L J. BRANDON, by de verpouding getaxeerd op ƒ 17.000. in Wyk Lt. H. No. 896 a. d. Ecu erf, seer gunstig gelegeu aan de oude rivier dichtby den Boom, bebouwd met vyf kapitale Pakhuizen, alle met plankeu vloer, verhuurd san de factorij der Ned. Handel- Maatschappy' getaxeeid by' de verponding op / 88.000 in Wyk Lt. K. No. 88a. De laatste 3 perceelen worden verkocht voor rekening van deu Heer J. G- PLATE. De veil-conditiën liggen ter visie aan het Vendu-kantoor. (3387) SOESMAN k Co. Executoriale verkoop. Op Vrijdag den il October e. k., des Toormiddsgs ten 9 ure, zullen door my* buitengewoon deurwaarder bij den (Raad van Ju9tiüe te Samarang, aangesteld voor eu wonende te Pattie, ten overstaan en in het locaal van het Vendu-kantoor vau Pattie, publiek verkocht wordeu de bij procesverbaal van my deurwaarder van den 27sten Augustus jl. ten laste van den heer W. P. VAN OORT, te Langsee, in executoriale beslag genomen roerende jjotdeien. De Buitengewoon Deurwaarder voornoemd, (3366) J. LOUERICriS.

Woensdag 2 October 1872. In het vendu-locaal van Meyer, en Voor rekening van P. Buijs vau houtwerken' naby' het Station. Donderdag 3 October 1872. Ten huize van deu heer Amsel iv de Bloem-Stra. t door Meijer, en Ten huize van wijlen den Chinees Tan Kiem Tjian in Gang Waroong door deu executeur in den boedel den Chinees Tan Kiem Tjoan. Vrydsg 4 October 1872. In het vcudu-locaal van Bouma, en In het vendu-locaal van Karthaus.

Advertentiën. Houtaankap Repaking. Vendntie nabij den Spoorweg, op Woensdag 2 October 1872 »»n Balken, alsmede k tont pril van 300 Planken, (8342) door P. BUIJ3, He. Woensdag 2 October, Vendutie in het locaal van A. MEIJER. (3319) Op de .enduliö van Woensdag 2 October, zullen worden verkocht: ÖO H A M M B N, 10 yaten PEKELSPEK, pas gelost per Ned. schip ADA. V E R I) BI R : 30 000 MAMUiI-SIGAREN No 2, 3 en 4. (3372) A. MEIJER.

Groote HOUT-WEIBUTIE op Dinsdag den 8 October a. s. NABIJ HET STATION. (336?) DORREPAAL & Co. HOUTiMMKAP RE3MBES. EERSTDAAGS GROOTE HOUTVENDUTIE, W TOUT PMX OP PENGAPON door (3325) p. BtljS Hz.