De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

Tij Koninklijk besluit van den 3'sten September 1873, no. 8, is aan den scbout-bij-naciit F. L Geerling, thans non-actief, opgedragen de betrekking van commandant der zeemacht en chef van hei departement der Marine in Nederlandsch-Indië, ter vervang-ng van 's Konings, thans daarmede belasten adjudant in biütengewonen dienst, den vieeadmirnal O. A Uhlenbeck. Hij Koninklijk besluit van 3 October 1873, no. 22, is 'tijdelijk en wel zoo laug de krijg.-operat.iuu tegen het 'ijk van Atsjin zullen duren in den rang van eersten luitenant b'j den militairen geneeskundigen dienst van het leger in Nederland ch-Indië in dienst gesteld, de heer R. Lightfuot, Engelsch medicinae-doctor. liij beschikkiag van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 3 October 1873, La. C, no. 43, is het aau den kapitein der in faaterie van het legei- in Nederlandsch Indië W. A. Sctmilau, erleende verlof naar Nederland, krachtens machtiging des Konings, voor den tijd van zes maanden verlengt. Bij beschikking van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van i October 1873, La .pz., no. 14, is aan den Oost-Indischen ambtenaar met verlof in Nederland D. H. Andeweg, laatst derde commies bij de algemeene rekenkamer te Batavia, verleend eene verlenging van verlof vcur den tijd van zes maand-u Bij beschikking van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 8 October i' 73, La. Apz., no. 20, is aan den Oost-ludischen ambtenaar met verlof in Nedtrland, L. A. Marteus, laatst eerste commies bij het departement der burgerlijke openbare werken in Nederlandsch-Indië, verleend eene nadere verlenging van verlof voor den tijd van zes maanden. Bij beschikking van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën; van 8 October 1873, La Apz., no. 21, is aan den Oist-1 idischen ambtenaar met verlof in Nederland D. Aalstius den Appel, laatsl hoof icommies bij het departement dei' burgerlijke openbare werken in Nederlandsch-Indië, verleend eene nadere verlenging van verlof voor den tij-i van zes maanden. Bij beschikking van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 10 October 1873, La. C, no 22, is het aan den otticier van gezondheid der tweede klasse van het leger in Nederlandsch-tndië G. J. Wienecke, verleende verlof naar Nederland andermaal voor den tijd van zes maauden ver engd. nij besclukk ng van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 13 October 1573, La. Al"/.„ no. 42, is aan den Oost-Indischen ambtenaar met verlof in Nederland G A van Dulden, laatst assistentresident v;.n Mirtapoera (Zuide---en Ooster-afdeeling van Biroeo), verleend eene verlenging van verlof voor den tijd van drie maanden, buiten beswaar van Jen lande. Hij 'i-cschikkiDg van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 14 October .873, La C, no. 4, is bet aan den o'licicr van gezondheid der eer. te klasse van Let leg-r in Nederlandsch-Indië J. T. iiosmans, verleende verlof naar Nederland, andermaal voor den t,d van z s maanden verlengd. Bij beschikking van Z.jne Excellentie den Minister van Koloniën, van lt October 1873, La Apz. no , 7, is aan den Oost-Inil.schcn honfdambteuaar met verlof in Nederland F. J. H. van Deinse, laatst resident vin Menado, verleend eeue verlenging van verlof voor den tijd van zes maanden Bij beschikking van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 14 Oet-'ber 1873, La. Apz., m 8, is aan den Oost-Indischea ambtenaar met verluf in Nederland B. C. J. Heijman, laatst eerste commies bij 's lands kas te Samarang, verleend eeue verlenging vau verlof voor den tijd van zes maanden. Bij beschikking vau Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 14 Octob.r 187, La. Arz., no. 14, is aan deu Oost lndischen ambtenaar ni-t verlof in Nederland J. M. vau der liurg, Jzn , laatst eerste commies bij het departement -"an binnenl..ndseh bestuur in Ned.rlandsch-lndië, verleend eene verlenging van verlof voor deo tijd van z- s maanden. Bij bes'uit van den Gouverneur-Generaal van Nederlandsch-Indië, • van 26 November 1873, no. 26, is aangeteekend, dat volgens een van den Minister van Kolon ën ontvangen telegrafisch beriebt de positie van den luik voor de chineesche taal W P. Grocneveld, als secretaris-tolk bij het consulaal-generaal in China, voor een jaar is bestendigd.

ONTSLAGEN: Op verzoek, eervol, uit zijne betrekking, wegens ziekte, de tweede substituut-gritticr bij den rand van justitie te .latavia mr. P. van der Poel. Eervol, uit 's lands dienst, met behoud van re- '-i op pensioen, de derde commies op het residentie-kantoor te Palembang M. I. Smels. ONTHEVEN: Eervol, van de tijdelijke waarneming vau den civi-l geneeskundigen dienst en het tieziebt over de vaccine in de afdeeling Toeban, de civiel geneesheer te Bodjonegoro (Rembang) VV. Bakhuis INGETROKKBN: De aan den civiel geneesheer E. M. van Lier verleende admissie tot de uitoefening der genees,- heel- en verloskundige pmetijk te Soerabaia. BENOE.vID: Tot schout voor de politie te Grissee (Soerabaia), G. J. H. Vogelsang, thans belast met lic waarneming dier betrekking. MACHTIGING VERLEEND: Tot uitreiking aan den civiel geneesheer E. M. van Lier, vaneeneacte van toelating tot de uitoefening der genees-, heil-en verloskuedige practijk in de afdeeling Toeban (Itembang); zijnde hij tevens beh-st met de waarneming van den civiel geneeskundigen dicDst en het opzicht over de vaccine in die afdeeling. Door den Directeur van Onderwijs, Eeredienst en Nijverheid, IS BENOEMD: Tot hulponderwijzer aan de openbare lagere school te Patti (Japara) 11. G. P. Obdeijn, onderwijzer voor den lndischen dienst, onlangs uit Nederland aangekomen. GOEDGEKEURD: dat door den landraad te Buitenzorg (Batavia). IS BENOEMD: Tot buitengewoon substitunt-gritKer bij die rechtbank, buiten bezwaar van den lande, P. C. van Vnjbeighe de Coningh, ambtenaar op wachtgeld, laatstelijk ambtenaar ter beschikking bij het binnenlandsch bestuur op Java en Madura. INLANÜSCH BESTUUR. ONTSLAGEN: Eervol, wegens ziekte, uit zijne betrekking, de wedono van het district Keinbes (Itembang), raden ngabehi Djojo Pernoto. BE.-iOEMD: Tot wedono van het district Lebaksioe (Tagal), de inlandsche oilicier van justitie, met deu titel vau djaksa, in het regentschap van Brtbes, mas :>anta di Krama. Tot wedjno vau het district 'i'jomalkidoel (Tagal), de inlandsche officier van justitie, met den titel van djaksa, in het regentschap Pamalang, mis ngabehi Min_;oen di Poero. Tot iulaudsch officier vau justitie, met den titel van djaksa, in het regentschap Ngrowo (Kediri), de schrijver bij den recent aldaar, raden Tjokro di Poero.

VERLEEND: Een tweejarig verlof naar Europa, voor den tijd van een jaar, buiteu bezwaar van den lande, aan den eersten luiten ant der cavalleric L. A. van der Dussen. '

_. J (Door ecu medewerker der Locomotief.) September! E.i. af-v.s-eliug van regan en zoaneschijn. Maar . • . welk ecu regen, welk ecu zouneschyn! 't ïïa nu en dan, of de sluizen d-_s hemels geopend waren, of —■ zoo "e aar een minder oud-tei-tameu'ische duch meer in deu mmd des volks levende uitdrukking dd vooikeur geofs — het met bakken van den hemel werd gegoten Het was bepaaid iv de kwade moes.on- Teu langen leste pruttelden we niet eens meer. We waren er aau gewoon geraakt. Als de zou nog ecu wanhopige pogiug deed om gezien te worden, verwonderden we ons zeer, dit zij het niet reeds lang had opgegeven, 't Was gelijk een dichter zong: De regen stroomt op slraatenpad; Tot modder weekt het zand. 't Is alles, alles, alles nat, Te water en te land. De boomen druppelen zich moe, De grond geeft 't drinken op . . . En wat men uitziet, waar of hoe, 't Is regen, regen af eu toe, En alles glibbrig sop. Goede Godeu! welk een regen! Maar later ook, wat prachtige dagen! Uit een wolkeloozen hemel daalden de gulden stralen van de najaarszon neder. Ee-i zachte koe-te streek over de vlakte en voerde de zilveren heifstdraden met zich me "e. Wat was de lucht, die we inademden, fijn en frisch! 't Was, als voelden we bij iedere teuge, dat de spiereu versterkt, de levenslust en de levenskracht Verhoogd werden. Ecu enkel geel geworden en ratelend ter aarde vallend boomblad, de bruine aarde der ledig geworden akkers herinnerde ons, dat de Eatuur haTen lusüijd tegeigmg Mtar anders— aan waarachtig schoon ontbrak het dezer dagen niet. Wie, het gewoel der steden ontvloden, laag8 grazige weiden of onder het bruinend loof mocht omdwalen; wie de verschillende tinten mocht bespieden, die de groene bladen hadden aangenomen, tinten, waarin van het I'chtste, wasigste groen tot bijna het prachtigste bruin weergevonden kon wovden ; wieden morgendauw de dorrende Lagen zag verzilveren; wie de heerlijke lucht diep, diep mocht inademen; di-n waj het of zyne ziel zich dompelde in een bad, waaruit zy tot een nieuw leven zou opst-aa. Het is ons begrijpelijk geworden, dat er somnrgeu zijn, de den herfst boven den, ja! schoonen, maar afmatteuden zumer verkiezen, die nooit genoeg kunnen uitweiden over de heerlijkheid van wat m_n „den Indiaanschen zomei" genoemd heeft; en—het dient gezegd te worden—in deze eptembermaaud zijn wij bij wijle geneigd geweest om ons bepaald aau huune zijde te schaien. Een prachtige her'stdag 1-n een niet al te eentonig landschap .... ik wenschte al mijnen lezers toe, dat zij dezen eens mochten aanschouwen. Doch waar ook de zonneschijn v/ede tn vreugde verkondigde, zij deed dat net in de bekende zaal op het Binvenhof te 's'G.avenhage, waar de Tweede Kamer der Staten-Geveraal ha.e zittingen houdt. Iv plaats van vrede werd daar strijd, bitterheid gevonden; niet door vreugde, maar door partijdrift en kwalijk verborgen haat werden daar de tremoederen bezield. Ach. kinden we slechts zeggen, dat het booze weder de leden onzer volksvertegenwoordiging outstemd had. lladde het, toen de Kamer bijeen kwam, maar gestortregend; we zjuden —ik zeg niet eene verontschuldiging — doch althans eene vrij onschuldige oorzaak gehad hebben van den bitsen toon, die daar heerscht-, eu den stortvloed van parlementaire hatelijkheden, die daar werd aanschouwd. Doch, helaas! met d_m helderen zonneschijn daarbuiten stond de somberheid en vreugde loosheid hier binnen in een snijdend contrast 1 De Kamerzittingen waren gesloten eu werden geopend op de gewone wijze, die niet ten onrechte een kinderachtig poppenspel geuoemd is Voorop in den tie>n ging die, en toen volgde gene, en toen dtze, gelijk dit breed dooiden Opperhofmaartehalk beschieveu was. De Minister van B iinenl. zaken uield ecu sluitiogsspeech, waarin de veiklariDg voorkwam, dat in de afgeluopen zitting het i)elau_-i ijkste ongedaan was gebleven. Ongedaan — vergee* dit niet!—voor een groot deel teu gevolge vau personeele quaestiëo oi' partijbelangen. De Koning hield een Openingsrede — gewoonlijk Troonrede genoemd — waarin men (even als in alle vorige jaren) de verzekering vond, dat liet met een heele hoop dingen nog zjo erg kwaad niet stond eu üat men onder hooger zegen er nog wel zou kunnen komen. Eu toen hervatte de Kamer hare werkzaamheden: Dat wil zeggen, toen begon de wedsirjjd in kleingee-tigheden, vitteryeu, lajre insinuaties, die meu helaas! van de Kamer gewoon was geworden. Al hadden ten gevolge der verkieziogi n enkele nieuwe mannen huuue zitplaatsen ter rechter of ter linker ingenorneu, de oude geest van verdacht, uiaking en ongemotiveerde beschuldiging was gebleven. Iv den stand der partijen w*s eenige veraudeiing gekomen» de gelederea dir liberalen, al bezitten deze nog aluos de meeideraeid, waren eenigszins gedund; de kerkelijk protestantsoht: pa tij —met een zeer oneigenaardige en onjuiste uitdrukt in g de antirevolutionaire of schnstelij_.-historische geheeten — trad krachtiger eu talrijker op dan ooit te voren. 'Joch was de geest dezelfde gebleven. Nu de poging der conservatieve partij om een ministerie te vormen m slukt was, achtte inzonderheid de Delftsche afgevaardigde, de „dappere" Nibustkasz zich geroepen in heftige bewooidingen aan zijn verontwaardiging lucht te geven Die mislukking was geheel en al aan het verfoeide liberale kabinet te wijtea, dat nu minus den Minister van Oorlog aanbleef. Indien de heer van 1 ijkden slechts niet zoo kort vóór de opening der Kamer de opdracht had ontvangen! Er waren gevoeg Vaderlandslievende manueu om het roer ju handen te nemen! „Genoeg Vaderlandslievende mannen" enz? Wel zeker; de heer van 'Lijnden had ze bijua alleu lü elkaar gehad en de heer Nieusthasz was nog niet eens in de mislukte combinatie opgenomen. Genoeg Vaderlandslievende mauuen enz. De heerVAN Lijnden zette in een duistere alleenspraak uiteen, waarom hij in zijn pogen niet geslaagd was. Slechts zooveel was duidelijk: hij zou wel met een ministeiie gejeed gekomen zyn, indien maar het aftredeude kabinet zich aangeboden had de zaken voorloopig te blijven waarnemen. Of de Minister vau justitie al deed opmerken, dat men dit met alle pleizier gedaan zou hebben, zoo de heer van Lijnden zijuverJau. geu te cien opzicht, slechts had kenbaar gemaakt —de couservatieve partij bleef — ge.ijk te verwachten was — bij iare onjuist gebleken baiveriug. Wij sprekeu hier van dt Dagblad-eonsst *atievea, de meer fatsoenlijden ineugdeu ~ic:i niet in het del at. De gehoudeu discussiëu hebbeu wel de verbitterdheid der jDa^-W-constriatievcn b-we zen, maar geenszins hunue geschiktheid om als regeeriugs partij op etr.deu. Van eerstgenueuide qualiteit gaf zi_ merkwaardige staaltjes in het debat over de verwikkelingen met At-jin, waarbij men klaagde over te wtiuig licht en toch het ministerie vau alldlei lecluks beschuldigde, dai alle Vloeiere discussiëu o>er dit onderwerp op ecu haai Jtleek, tn waarbij de neer Nie.sïkasz — die eeuigejaren in luaic hier eu daar op de ree lag en daarom als Indische I sptc'aiiteit poseert ouder gewoOute iJleilei niededeeiin-'.ii deed, d.c sterK aau praaij is iv de besogne-kamer herinnerden. De woede d.zer fractie wordt voldoende gekend uit de hartstocht, waarmede zy ter elfder ure tracht te verhiudeieu, dat ThoBBECKE's sta_,dbüeli op net BiULenhoi' geplaatst wordt. Zet het op ten kernLuf, roept liet Dagblad, maar mtt op ecu plein der residentie. Htt moet den Koning hinde;eu, wiens vriend Tuohbecke niet was! Men zal er een wacht bij moeteu piaat.ien om het te beveiligen! — Zulke woo.-den teekeneu; maar spreken tevens een vonnis uit over wie ze bezigen, „De toorn is een korte krankzinnigheid" heeft retds Horatiüs gtzegd. De pa-tij van home, die in de Kamer zitting genomen hetft, wed-jverde met de conservatieven, wie de dr. evigste figuur zou makeu. Ditmaal moest da heer C. van Nxspen haar woordvoerder zijn. De staat — dus luidde zijne bewerin" — gaf onderwys, dat aau den godsdienst vyaiidij- was. De godsdienst wordt vertiapt! De bewijzen voor deze stoute stelling zou hij later bjjbre: geu !! Vol ve: ontwaardigj0g eischt de heer van Eek bewijzen voor deze vei klaring. J£B vraa_,t geen praatjes, maar feiten Up deze laatste vraag verzeil eide de heer van Nisi_n zich niet geprepareerd te hebben- Op een collegie van een Leidsch professor in de medicijnen zou iels gezegd zyn, dat voor den godsdienstigen mensch hinderlijk was. Door wien het gezegd werd, meldde de heer van Njspen niet. Wie weet of het niet gezegd was door het aardige dienstmeisje, dat dien morgen wat „laat — terwyl de heeren" er al waren —de kachel aan maakte en door een der „heeren" beet gepakt werd. Voorts zou een hoogere-burgetschooljoi. gen 'n een opstel geschreven hebben, dat „denken" ecu stofwisseling is, die in de he-senen plaats grijpt. Mogelijk dat zulk „denkeu" den heer van NiaP'.N geheel en al vreemd is — maar volle recht he ft men — wanneer men zoo zwaie beschuldiging op zoo kinderachtige wijze volgehouden ziet— om uitterrepen. „Words ! Wordsü Wordsü!" en deze-i af^evaa.digde toete voegen, dat hy de spreuk huldigt: Calomu'ez, calomniez; il eu reste toujcurs quelque choss." De aanval, dien de heer Wintgens tegen de anti revolutionairen, inzonderheid legen het dagblad De Standaard en zijnen dweepzieken> maar talentvoll.n redacteur, den Amsterdamschen predikant Kuijper, richtte, vormde wel het interessantste gedeelte der discussjën over het ontwerp-antwoord op de Troonrede. Volkomen waar is het wat de heer Wintgens zeide over het gevaar, waaimede de woelingen der clericale parlij ons op staatkundig gebied bedreigen; maar het strekte dezen afgevaardigde grootelijk9 tot oneer, dat hij enkel op de Protestantsch-kerkelijke partij wees, en daarentegen de u-jostens even gevaarlijke ultramontanen, de trouwe bondgenooten der conservatieven (namelijk zoolaug deze gehoorzaam willen volgen) stilzwijgend vooibijging. Voorzeker de verwachting was hoog gespannen, toeu de door de jongste verkiezingen versterkte anti-rcvoluti onaire partij voor het eerst in het strijdperk trad; maar nog grooter was de teleurstelling. F.auwhartig lieten de kamerleden dezer rich ting hunnen woordvoeider, den Amsttrdamschen de mine iv de steek; een progiamma gave'i ze niet. Klanken en woorden, op zalvende toon en in kanselstijl \oorgediagen, vormden d.n hoofdinhoud van hunne rederoeriiigen. De hew van Loon gaf niets beters. Do heer Messchert van Vollenhoven evenmin. En de heer van den Berch va>. Heemsteüe sprak o. a. van „een standpuu', waarop de spil eener redeneering draait. ' 't Was om er diaa.erig van te worden! De „staat-lieden-ivangeliebclyders" zijn mat buu debut niet gelukkig geweest, ik wil gaarne gelooven dat „de vreeze de. Heeren" hun njet ontbrak, maar ik. houd mg evenzeer overtuigd, dat die vreeze by hen op dat pas geea „beginsel van Wijsheid" geweest is. Hunne redevoeriigen althans dragen geenszins de sporen daarvaul — Alzjo; de houd.ng van conservatieven, vau ultramontanen, van anti revolutionairen was treurig; en die der liberale j artij ? De liberale party deed het beste wat zy doen kon — zy zweeg! Het is niet te verwondereu, dat menigeen by zulk een eliendig begin al zuchtende de vraag deed hooren: waar moet dat heen? Iv de vorige zitting werd byna niets tot stand gebracht. Meu vierde ruimschoots aan persoonlyke vee en tn partijhaat bot, maar het waarachtig belang de= lands werd uit het oo_ verloren. De meeste kamerleden schenen uittegaan vau de idee, niet dat de Kamer om het land, maar dat cc K.amer om hare leden bestait. Meu heeft hierover geklaagd, er schande van gesproken en thans by de opening der nieuwe zitting keert al dat ellen digi niet alleen terug, maar het keert terug iv verhoogde mate. Als het zoo voortgaat, dan wordt de discussie steeds droeviger, steeds gerekter. Dan wordt er gestadig meer gepraat en minder gehandeld. Waaneer zuilen deu kiezers de oogen opengaan eu zy alle wauwelaars aau deu dijk zetten: Zooals de dingen uu staau, kan htt niemand vei. ba-'ing wekken, dat ecu gezond mensch een walg krijgt van alles wat met puluiek in verband siaat. Gelukkig de mensch,die er geheel buiten, blyven kan! Te midden eener min.st.nëele cricis kan hij in zyn tuin gaan weiken. Voor htm is een nieuw muziekstuk, een schildeiij, een statue, ecu roman, een bundel verzen de quaestie van aen dag. Zyne jaien gaan langzaam voorbij. Slecht, spade verschijnen bij uem de grijzj haren en van rimpels is by nem uimmer spiake. Doch wien is het gegeven zoo — — ijWijsgeerig" te zyn! {Wordt vervolgd.)

— In Berliju leefden tivee gehuwde vrouwen in éen huis; vroeger zeer met elkaudei bjvriend, waren zij allengs 'an elkander vervreemd eu de vroegere vriendschap maakte voor eeue vyandige houd'ng piaats. De ooizaak daarvau •vordt toegtscnieven aau jaloezie. De eeue vrouw had ecu beeldschoon meisje vau dne jaren, de andere bleef kinderloos. De n.oever, de jalotz,e Van haar buurvrouw ken. neude, verloor het kiud niet uit het oog, zij bewaakte het Met angstige zorg, 't geeu ds buurvrouw nog meer veib.t terne tn met niet minder zoig zoent deze de gelegenheid ''■en op de moeder te wreken, eu ecu ooj,enbl.k vvaa.ne ■' enae, dat het kind op do biui.eup.aais speelde, lokt., zy het tot zicU met de beiof.e om loükeis te gaau koopeu g ng zy met het kiud naar ecu aau de overz_do der tuaat 6ougou -viukel eu koelii b^ubuus, waarop zy vet k.ud ze'Uo even te wachteu, .m.iit zy meer lekkeis _;.üg haieu. _y k.am echter niet. terug, toen liep het kleintje scuitiende vaar deu overkaut, lujat op Uet oogcnbl.k dat e.n wageu suel kivam aauryueu. Het kiud werd niet opgciueri-t, onder uu wielen vtrpletteid eu als lijkje by d-, ïUoeUei' teruggebracht. Het e^mge doe. vau de buur .louiV was geneest, om de moeder, die haar kind zoo uay'erig bewaakte, eenige oogeubl kkeu va_. doodeljke ..must ie bc.eldeu e__ thaus staat zy teiecut wegeus het verooi zakeu Vau deu uoou Uoor Ouaohuauuiueid, tciwyl de ainj.-_,ail_;e iiijea.i half _r_>ukziuuig is. -—■ Hot biyft met de har.ngvisseherij steeds voordeelig; ruime vaugst eu feime pry.eu houden gelyi.cn trsd en ue reederijeu zuheu, bu.teu ouvooiz euo raiupeu, belangryke voordellen benalen. De aanbrengst >u ue dije vur.ge maai.deu bcdraagi: te \ luard'ugen, ï.0.!J95 ton varing, hiel medgeieKe. d de oteurnaiiug en de 888 j/8 ton jaaghanuë; te -Maassluis, l.,üyï ton haring, welke hoeveelheid iv 159 reizen ia aau^evoerd, eu ÜUUU ton meer is dan die ten voi'gen jare op dit tyastip toen I

Cholera. Ouder de Europeesche bevolkiug werd heden slechts één sterfgeval aan de epidemie bekend; weder een kind. Vau de inlander- iv het district Samaiang werden drie en tw ntig nieuwe ziektegevallen bekend gesteld en acht overledenen genoemd. V«n de Boegineezenéén zieken overleden. _ Uit het district Sroadol is gerapporteerd dat vier c holeralijders zijn voorgekomen, waarvan geen is sestorven. In het distr et Singenlor 1 en Siugenkoelon 3 zieken. Qüabantaine. Wy vragen de aandacht dur autjr teiten voor een in du nommer opgenomen art keltje van den kommandatt der Borneo. Hij klaagt terecht Bij heihaling hebben wy op dezelfde onbetamelijkheid gewezen, 't Is tijd dat er een eind aan kome. Moge de flinke stap van den Hr. v. d. Sprenkel dat verhaasten! Sdomvaart- De Superintendent der N I. Stoomvaartmaatschappü denkt eindel.. k uitvoering te geven a*n de reeds lang gesloten overeenkomst, door een boot naar 'iustralië te zenden: de Kroesen vertrek: over eenige w.ken ia de Torresstraat. Opmerkelijk is het dat jiist t*_ns, nu de maatschappij slechts we'uig bjoten bescbikbaar heeft, de nieuwe lijn geëxploiteerd begint te worden — .Tweede Nederlandsch Indisch Landbouw Congres. „Den 30 November jl. vergadeide te Dj jrj icarta het bestuu.- voor het in Aprl 1875 aldaar te houden Nederlandsch Indisch Landbouw-Congres. Tegenwoordig: de Resident van Djocjacarta Eerevoorzitter, de Kroonp.iu* en de zoon van Z. H. de Sultan Prins Mangk.eb.emi, eereieden, beueyens het grootste gedeelte der ltden. „Tot president van het Congres werd verkozen de Heer J. H. Pynacker Hjrdyk; tot Vica-presiient tevens thesaurier de Heer B. J. Eekhout, tot Algemeene Secretaris, de Heer E. A. Swaviug en tot Adjunct Secretaris da Heer A. Reeink welke allen deze opdracht accepteerden. „Voorts werd er besloten de minimum som, benood'gd voor het Congres- gebouw, decoiatief, festiviteit n, enz vast te stellen op/ 25000, te plaatsen in 500 actiën, van t 50 ieder, met recht van endossemmt en toegang voor ééu persoon, per actie, tot alle vergaderingen, festiviteiten, tentoonstelling, enz. „Üe heeren C.' A. Fol, A. Resjnk en E Raaff, bestuursledm werden in commissie benoemd om uitgewerkte voorstelen en plannen in te dienen voor gebouw en deeorat-ef. „Aan den President en Secretaris werd opged _sen een concept-programma op te maken en aan het Congres bestuur aan te bieden. „DeTittl zal zyn Nederlandsch Indisch Landbouw Congres „met ecu daaraan verbonden Tentoonstelling van voorwer„pen vau landbouw en njjve he:d, te houden te Djirjucarta „in April 1875 ter gelegenheid d.r jaarlijksche Algemene „vergade.iag van het Indisch Land bouwgenootschap." "Nog werl het wen-chelijke besproken om in het Congres eeue vierde sect'e op t_ nemen ter behandcliiu van landbouw wetgeving, volkshuishoudkunde en oudarwys; een duizendtal piauters en industriëeleu in Inuië en --Nedsrland tot het ind'enen van vraat-punten uit te uooiigen; in N -derland de medewerking te veizoeken van eenig invloedrijk per.oou die m Ind e gewoond heeft, en van H. H. Residenten en Assistent-Residenten van Nederlandsch Indië. „Ten slotte werd het noodig geacht, dat eene tweede bijeenkomst plaats had van de ingezetenen van Djocjacarta Jen 8 D.cember a. s. des avonds te acht ure in de Socitteit om met hen nog een paar groote punten te bespreken.— Djocjacarta 1 December 1873. E. Swaving, Alg. Secretaris,

dd. 1 December 1&73.

De Sumatra hetft op reis naar Atsjin een paar malen aan den giond gezetenen geeft veel nueite; de machine schynt onklaar te zijn. Door den Generaal is last gegeien dat stocmschip te slepen. ' Het voornemen bestaat om, wanneer na de ontscheping der 2e en 3e brigade in Atsjin, de 1° b.igade van Padang wordt gehaald, deze naar Dcli o* er te brengen, van waar ny noordelijk zal oprukken om ook d.iar legen Atsjin te ageeren.— '

dd, heden.

Reuters agentschap meldt: Spanje is geneigd de Viiginius en daarvan overgeble-en bemanning uit te leveien, nadat de n_t.oaal.teit zal zyn bewezen. Amerika blijft op onvoorwaardelijke uitleven™ aanlrii.gen- — Het bombardement vau C.rtbag.na is begonnen — De ontkenning van Spanje had beirekkiug op be■vee.de verde.e execLtiën; zestien britsche cn.eraanen zijn doodgeschoten; de vervolging ie_.en de overigen is weder geschorst. Amerikaansche geiuigen weerspraken het gel, verd bewys omtrentde demarcatnliju. Ne to.bere.dse.en dr A,. enkaauscLe m .me worieu voortgezet, voor ba geval dat fepaije niet by machte zou zyn, zyne c__.ces.ied te doen opvolgen.

ld. h>.den.

De Militaire Kommaudant heeft een zeer loff-lijken maatregel uitgevce.a, door de cmnagn e die het ia _st van de ziekte geleden heeft, bv teu het fort te plaatsen. De gevallen van cholera ziju hedeu m uder.

WOENSDAG 3 December 1873. Voor rekening van deu boedei van C. Andreas, in het gebouw schuins tegenover het vendu-locaal van A. Meijer, door Soesinaa eu ('o., en Voor rekening van Rueb eu Sclilette, ia het locaal naast het veudu-locaal van en door A. Meijer.

Advertcntiën. De Resident vau Samarang brei gt ter k-n isse van belanaheobenden, dat on den I9en DrCtmber e k. in 's lands al/emeene pakhuizen alh.er voor lekeuing yan d-n lande zullen woiden verkocht ei n pur-ij ,'o-relueujes afkomstig van Rongkob (Diocjacarta) en Hatj i tan.. De Kesident van Samarang, N. D. LAAI MEES VAN TOORENbURü. Samarang, I December 1873. (4316) Vendu kantoor Djocjacarta. De Resident Superintendent van boveug. noemd ka toor onodigt de Debiteuren, die hunne schuld tot en m-t de maand Augustus 1873 nog niet hebben betaald ut, ter vooikoming van gerecht el i;ke vervolging, die binnen den tyd van acht dagen aautczuiveren. Djocjacarta, le Deceiaber 187&. (4303)