De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

Naar SING.U'O.iE, m.t het Ned Ind. stoomackip W. Cores de Vries, kapt. Jansen, de heeren Eischer en fam., Schaap.

SAMARANG, 10 Maart. Noors, brik Voni, N. Nielsen, Tegal.

Van Soerabaia per stb. Kroesen de HH. 'Jranilon, Schone, Versteeg, Stap en Schreuder.—

Bij Kon'nklijk besluit van den 3den Januari 1874, no. 10, is bevorderd tot officier van gezondheid der tweede klasse, de tijdelijk van het leger in Nederland bij dat in r ederlandsch-ludie gedetacheerde officier van gezondheid der derde klasse J. A. van der ..tok. Bij beschikking van Zijne Excellentie den Minister van Koloniën, van 13 Janna.i 18? i, La. AM, no. 40, is J. S .van der vle.r, geëxamineerd tweede stuurman ter koopvaardij, g _teld ter beschikking van den Gouverneur-, eneraal van Nederlandsch-Indië, om te worden benoemd tot derdeD stuurman bij de gouvernements marine aldaar. Door den Minister van Koloniën is het verlof naar Nederland verleend aan den ambtenaar I. 11. Meurs, laatst derde stuurman bij de gouvernements marine in Nederlandsch-Indië, nader verlengd voor den tijd van zes maanden.

VERLEEND: Een verlof naar Europa, voor den tijd van zes maanden, ian een referendaris ter algemeene secretarie dr. L. W. G. de Roo. , . , , ONTSLAGEN: Op verzoek eervol, uit s lands dienst, met oenoua van 'recht op pensioen, de gewezen boekbinder op het bureau van den ontvanger der in-en uitvoerrechten te Batavia, 8. W. ( lóris. Door den Directeur van Onderwijs, Eeredienst en Nijverheid. ZIJN BENOEMD: Tot eersten hul]-onderwijzer aan de openbare vijfde lagere school te Soerabaia P. £ chippers, thans twee.e.kulponderwi.jpr „■ H» njienhare tweed, lagere school te Bata

ONTjLaGEN: wegens vertrek, eervol, als lid, raden mas pandji Soerjo Di Poetro. BENOEMD: Tot lid voor het jaar 1874, de kliwon van het regentschap Samarang, raden mas pandji Soerio Di Prodjo.

Djor den Directeur van Onderwijs, Eeredienst en Nijverheid IS BEL.ST: Met de waarneming der betrekking van onderwijzer aan de openbare inlandsche school te Tandjong-Pandan (Billiton), Doeaim.

VERLEEND: Een tweejarig verlof naar Nederland, wegens ziekte, aan den kapitein der genie M. J. Muller, en aan den eersten luit» aant-kwartiermeester bij de militaire administratie A. E. Winckel.

BIJ HET AVAPEN DER ARTILLERIE. Tot majoor, de kapitein T. Romswinckel. Tot kapitein, de eerste luitenant W. Broeße van I Groenou. Tot eersten luitenant, de tweede luitenant J. C. Bouman. Tot magazijnmeester der eerste klasse (majoor), de magazijnmeester der eerste klasse (kapitein) E. Mathij-en. BENOEMD: Tot tweeden luitenant-kwartiermeester bij de militaire administratie, de .-H.judant-onderon.cier kwartiermeester ('. Kaakebeeu. BELAST: Met de waarneming der betrekking van wapen-contro- j leur bij de geweermakerssehool te Meester-Cornelis, de adjudantonderoltieier wapeu-eontroleur H. Davis, met bepaliog dit hij als zoodanig gedurende zijn loopend verband zal worden gevoerd „vcor memorie". j

In geen land ter wereld worden zooveel muziekwerken verkocht als in Amerika. Dat komt, omdat, by afwezigheid vau huurbibüothekeu, i.der zich moet aanschaffen wat hy hebben wil; omdat de menschen ryk genoeg zijn; omdat let-rliigen de noodige muziek vau de onderwy-ers . koopen, die een aanzienlijk ïabat krijgen van de uitgevers : of muziekhandelaars; omdat iv Amerika de muzi.khaudel i met dezelfde energie wordt gedreven als iedore andere handel. ledere muziek-uitgever geeft ook een blad uit, waai van het hoofddoel het aankondigen van nieuwe muziekwerken is, die met echten Yankeebluf worden gecolporteerd. Brai- j nard en Zonen, uitgevers te New-York, geven aan ieder, die 20 geabonneerden bezorgt, een schoone plaat iv olie- i druk; aan hem, die er 40 bezorgt, een naaimachine, enz. j Een oolpolteur v»n 800 abonuéi krijgt eou piaaoforte V»U | Steinway of Chickeiing, ter waarde van 650 dollars. Het blad, dat goed geschreven is, altyd een of meer nieuwe liederen en muziekstukken en natuurlijk ook eenige bladzijden advettentiëu bevat, telt nu reeds 50,000 abonués en nog dagelijks is dat getal stijgende. Het beste muziekale blai van de Vereenigde Staten is echter de Weekly Review vau Theodoor Hagen te New- Vork. Ook het tv Boston verschijnende Dwight's Journal j of Music is uiet kwaad. Dat het geen ondankbaar vak i- ecu Amerikaansch muziek-uitgever te zyn, zeggen de volgende cyf rs-. De zaak van Ditson & C°. worlt op een waarde vau acht millioen gulden geschat; die vau Root en Cady te Chicago op vjjf millioen; zoo ook Lee en Walters te Phi!adelphia, terwijl er wel een huif dozijn zyn te New-York, Boston en elders, uier zaak een wiarde heeft van twee a drie millioen gulden. Ofschoon Boston, „het Amerikaansche Athene" er zich . op beroemt op muzikaal gebied, tcclyk op ieder ander, het hoogst te staan, komt aan New-York toch de eerste plaats toe. Van daar verspreidt zich de geïmporteerde europeesche btschaving. Hoewel boston in de opvoering vau muziekalen humbug, gelijk die van eenige jaren geleien, teen er een vredejubila.um werd geg.ven met 10000 zaugers, een orkest van 1000 man en kanonnen-en trommengeraas, bovenaan staat., heeft het geen pliilharmonische vereeniging, gelyk die te New-York, geen orkest als dat van Thomas, geeucriticu- als 'lheodoor Hagen, geen pianisten\irtuozen noch meesters —- als Wm. Mason, S. B. Mille en hichard Hoffman. De New-Yorksche philharmoui.che vereeniging bestaat uit 100 unstenaais, bijna allen L-uitschers, en geeft ieder jaar zes concerten en twaalf openbare repetitiën. De Academy of Music is alsdan tot aan de laatste plaats bezet. De entree is altyd vyf gulden. De uitvoeiiugen zyn obberispelyk. Slechts dweept de directeur wat veel met \A agner en LLzt. Het orkest vau Thomas is, volgens de Amerikanen, het beste ter wereld. Men zegge dat het gotd is, en men zal dichter by de waarheid ziju. De heeren Mason, Milis en H-.ffu.an, de degelykste pi»ni«te_ v»t_ Amerikn, zijn kweekelingei. van het conservatoire van Leipzig en geven nu les te New-York ti-gen 15 a 20 gulden de les. Andere meesters nemen 5 a 3 gulden per uur, maar er zijn ook velej, die blyde zyn, als zy, minder viageude, gevoeg lessen vinden, om hun genie in de oogenblikken van rust in een bierhuis tegen den honger te kunnen vrijwaren. Tot voor 15 jaar werdeu alle piano's uit Euiopa geïmport.erd, maar die stukken, welke uit zeer verdachte fabiieken kwam»n, konden niat tegen deu iuvloed vau het droge Amerikaaufche klimaat, zoodat het ncodzakeli.k werd, om instrumenten uit Amerikaansch materiaal te vervaardigen. Aan de Steiuwegs uit Brunswijk komt de eer toe, in dezen het best aan do behoefte te hebben voldaan. Om den Yankees pleizier te doen, hebben zy hun naam in Steinway veranderd, wrarop de Yankee* hun pleizier hebben gedaan door hun piano's te koppen. Deze zyn meest tafelvormig; van de opstaande pianiuo's houdt men ia Ameiika niet en voor de vleugels zijn de meeste huizen ta (dein. Dit ii te betreu*en, daar de vleugels van Steinway bepaald de besto zyn, die men ergens aantreft. Er zijn trouwens meer goede pi*no-f^b ikanten in Amerika, maar het ontbreekt ook niet aan hen, die slechte iusirumenten fabticeer.n. Zoo bestaat een huis te New-York, dat er, onder viiendeu, op bluft van de elechtste piano's te verkoopen, die o:tit gemaakt zyn, en niettemin voor 300,000 dollars per jaar verkoopt. Men verwondert zich in Europa, dat iv Amerika zulke fabelachtig h jogj prijzen voor piauos worden betaald : 1600 dollars voor een concert-vleugel; 1200 voor een gewonen vleugel: 500 a 1000 dollars voor een lafelvormige pianiuo, 600 a 800 voor ecu rechtopstaande. De reden daarvan is dat de iusfum^nten in den regel veel beter zyn lan de Europ-.esche, dat het arbeidsbon oneindig hooger is, dat het materiaal duurder is ca dat er eindelijk ook veel op verdiei d niott worden. Dan o.k aadeie redenen werkeu daartoe mtde en om daarva-i een begrip te geven, zal het niet kwaad zijn te vert-llen wat ecu Dui-scher in Amerika op zekeren dag is oveikomeu. We laten het hem .eUtn meêleelep. „Du. jaren geleden — schrijft hy — slenterde ik op dett Kroadway te New-York op eu neer en ptiusde, welke zae'c ik uu zon hegiuneu, went ean speculaii. iv Noord-Oaroliua was me mislukt en het geid weid schraal. Iv myne overpeinzingen werd ik gestoord door een allerliefst How do you do? zoo lief als het m'oiste Amerikaansche meisje die vraag maar met mogelijkheid kan uitspreken. '. Wa. eene jinge dame, wier familie ik goed kende, en die my haar fijn handje toestak, zegtende: Verbeeld u eens, hoe papa my verrast heeft, by' heeft mij ook een piano iv enze villa gegeven en nu ben ik er op uit, om eene uit te zoeken. Ik tref het dus byzonder dat ik' u ontmoet; als gij lijd hebt, ga dan met mij meê, dan kunt gy my te gekker tijd wat voorspelen." Natuurlijk had ik allen tyd om de schoone te vergezellen maar vooraf deed ik baar opmerken, dat z(j beter deed naar een andere fabriek te gaan, dan waarheen zü „ich wilde bigevjn. Zy \oldeed aan myu verlaugen. De eerste pianos dia ik prob-.rde klonken zeer gewoon, maar toen ik aan den kant kwam, waar de instrumenten van 1000 dollars stonden, vond ik heerlijke stukken. De jonge dame was in de wolken, en zeide dat zy nog denielfden dag haar vader zou zenden, waarna ik haar weer op den l.roadway geleidde en afscheid van haar nam. Ik keerde daarop naar de fabriek terug, waar ik den boekhouder zonder een woord te zeggen, myn kaartje overhandigde- Den volgenden dag nu kreeg ik van de firma een brief, waarin zij mij verzocht, om, als ik weer pianos te bestellen A aan te bevelen bad, haar minzaam te gedenken. laden b:ief was een wisseltje op een bankier van 150 dollars voor mij gesloten. Zoo drijft men handel in Amerika; zoo ook worden de arikelen duur gemaakt. Het ligt iv den aard der Amerikanen, dat tr ook zijn, die het muziekles-- maar wauneer me[i barel_enti dat de fabnek acht uur per dag werkt en ieder uur U ■eerlmgen in 't gareel staan, maakt de direct.ur toch nog een aardig inkomen. Een bediende iv een minufacluutwiukel te New-Yjrk oegou het te vervelen, om altijd achter de toonbank te staan ca de el te haut eren; hij besloot daarom zijn b.roep «Ken e u and.r te verruilen en wel voor een, waaraan hy vroeger nooit gedacht had, noch kon deukeu. Hij richtte namelyk een conservatoire op volgens geheel nieuwe beginselen Ia die hoogeschool der goddelijke kunst werd i eclits pri-at-ondeiwijs gegeven ia alle vakken, als piano, Mng. *ioal, OTgel, tiioncel, oichestratie, trompet, fluit, omposme, enz. Do chef van de in*ichtiug onderwees zelf zich°b '-TS' Vi°Cl eB tr,,mlJet- Telkens nu als een leerling t kwam aanmelden, om onderwiji in een aude- I van muziek te ontvangen, wist hij hem met groote etsprek.ndheid te ovetreden, om tot een der door hem "oerwezen vakken over te g.au. Op tekeTen dag kwam iemand iv zijn bureau en vroeg: ..Speelt gy cello?" „Ze,6 »Mag ik u dan wel eens hooreu?" Met de grooti-te Bedaardheid zette de directtur zich neder, nam de violonoel tusschen zijn beenen en wreef deu strijkstok met harst in, maar vroeg toen eensklaps: „Speelt gij-zelf ook?" „Een beetje." Laat ik u dan liever eerst hooren, want de leerling wordt altijd verlegen als hij na den mee.ter moet spelen; ook kan ik dau terstond oordeeien, hoever gij gevorderd Bijt, en wy veiliezen maar tijd zoolang ik ntet "eet, hoe Let met uw muziekksunis staat." Het jonge meusch speelde daarop voor den meester, die hem vervolgens m.t, te overreden om eerst nog een jaar aan de viool e wy'dou, ten einde daardoor een mear zuiveren streek te kryj-en. Het conservatoire van dien ex-ridder van de el bevat *es muziekkamers en als in de eene een leerling de viool stemt, _, een j >nge dame iv een andere bezig met het 8 .pen der toonschal, teiwyl in een derde iemand fluit 1 m een vierde de trompet wordt geblazen. De ondernemende directeur houdt een waakzaam toezicht op alle 'assen, waarin natuurlyk weiuig meer dar. niets ge'eerd wordt. Üaar Amerika veel kerken heeft, heeft het natuurlyk ook veel keikmtuiek, di. op dezelfde hoogte staat als haar meer wereldlijke zuster. De beeta organist van New-York is een gelachman, Morgan genaamd. Die beer speelt een fuga an üach zoo goed als de beste, maa" daar de Amerikanen , vervel_ud zoudeu vinden, sticht hy de gemeente met tte ouverture vau Wilhelm Telt, den Hochzeitsmarsch, den lmernachtstraum enz. Voor ieder» godsdienstoefening, waart-y hij zich doet hooren, krygt hy 200 gulden. e Ame.ikaansehe kerkliederen hebben geen bepaalde odie, gelyk onze koraalzangen, waaraan een bekende iJJe is verbonden, maar zy' zijn naarde vaersmaat geucmmerd en de organist kiest dau uit een ander boek osn geaiJg vau dezelfde vaersmaat eu die er dus op past, waar°P het koor aanheft. Ecu zingen der gemeente kau daardoor niet verkregen wotden, want zy' hecht geen bepaalde melodie aan ieder gezang Het koor uu bestaat in groote steden uit betaalde personen, die tijiens de voorstelling of, wil men liever, tijiens de godsdienstoefening, door de gemeente, en deu volgenden da,' door de dagbladen gekritiseerd worden, lu kleinere steden wordt het koor door liefhebbers gevormi, die zich by de repetitiën kostelijk plegen te amuseeren. De Ameiikaansche kerkmelodien zijn ook een bont saamgeraapt zoodje. Men tiudt er van alles onder. Op een Gregoiiaansch lied volgt een Italiaansche operk-aiia, dau een Duitsch koraalgezang en daarna een wijze, die veel heeft van een straatliedje. Ook de voor kinderen samengestelde boekjes met liederen, die in de zondagscholen worden gezongen, bevatten onder zeer schoone en 'reffeLde, soms alles bahalve stichte'yke en platte versjes. Wat zegt men b. v. van dit woordelijk vertaalde: „Onze hoofdman Jezus maicheert vooran, Wy' jongens volgea mau voor mau." Of nog platter: „Den Heibind heeft men opgehangen, Nadat de Jood hjm had gevaugen." Dan met moet den Amerikanen zoo iets ni.t kwalijk nemen; een volk, dat, om den schijn te bewaren, zooveel naar de kerk en de zoidagtcholeu kopt, wil zich daar ook wel een weinig amuseereu. (H. I.)