Wij worden hier werkelijk geplunderd, schreef onlangs de Berljjnsche correspondent ran een der Nederlandsohe bladen.
De prrjzen der eenvoudigste levens- en ge bruiksmiddelen stijgen hier bijkans vun uur tot uur. Niet alleen vleesch, brood, eieren, boter, kaas en reuzel zijn opgeslagen, a.»ar ook jams, fruit, lucifers, sigaren, sigaretten, bier, wijn en jenever, — kloeg hij toen verder. Dat de huisvrouwen er tebelsch door worden, ging hrj voort, is haar werkelijk te vergeren. Ook dat zrj telkeiia de slagers- en bakkersknechten afsnauwui en alles stiptelrjk nawegen, — de boterpot scherp controleeren en tw». gezichten trekken, wanneer zrj haar uitgaven aldoor a la hausse, de beurs, haar portemonnaie wel te verstaan, a la baisse zien gaan.
Die nijpende duurte heeft zelfs reeds ten gevolge gehad, dat in Neustadt a/d. Oder en in Grünberg 'n soort rebellie ontstond onder de anders zoo zachtmoedige huismuedertjes. Ge moet dan weten, dat de prijs van één pond boter („und was für welche", zooals de Barlijner zegt) tot 1 mark 75 pf. gestegen was., De huisvrouwen, aan \tel gewoon, vonden aen dergelijke verhooging schandalig. Ze werden obstinaat, boycciteerden do boter en ba*r*eü de ossenlapjes in reuzel en vel, waarover de „Ben Gemahl" echter niet te spreken was: Boycot of geen boycot, zeiden de boter-„Fritsen", betalen moeten jullie toch. Dat was te bar. Fluks bij de hand, trokken de verwoede huisuMaders, die nog steeds zonder bofer waren —de klok sloeg twaalf —en de „aarepels", stonden al op — van leer. Zij hadden — 't was Vrijdag en de huismoeders zijn fioomsch in Silezië — Weichquark (Jan in de zak) gekocht, dubbel zoo duur als anders, en smeten nu verwoed met deze glibberige projectielen (Macedo nische bommen) naar de boterverkoopsters. Die, pok niet mis, het bombardement beantwoordden met z.g. frische Trinkeier, die gew' lig s onken (stinkbommen uit Tripolis). Beide partijen zagen er spoedig zeer ontdaan uit, speciaal toec kwajongens het gebomoardeer voltooide^ met een salvo rotte appelen en peren. De opwinding werd zoo groot, dat de politie tusschenbeide moest treden. Er werd geverbaliseerd en dien* dag kregen de mannen warempel heeleuadaï geen' eten. V Waaraan is nu die plotselinge duurte toch te wijten, vraagt men zich af. De , Kreuzzeitung" heeft getracht daar antwoord op te geven. Volgens dit orgaan dan is de vlecsc'iiuarte, bijvoorbeeld, een gevolg van de groots opMeuhooping van menschen in de steden, waardoor ongezonde toestanden ontstaan. De gemeente-, besturen moeten maatregelen tot verbetering nemen. Zij moeten de bevolking leeren hoe zi- 4p voeden. Zoo moot b.v. er op worden gewezen, dat in dezen tijd geen vleesch voor het bereiden van soep moet worden gebruikt, en dat minstens eenmaal per week vleesch door een ander voedsel moet worden vervangen. De handel moet door geregelde, van het stadsbestuur uitgaande bekendmaking der veeprjj zen en der vleeschprijzen, worden gewaarschuwd, en de slachtloonen moeten worden verminderd. De pogingen van enkele gemeenten, om vee in 't^ groot aan te koopen, en zonder tusschenpersonen aan de bewoners te verkoopen, worden in het blad geprezen. En het blad acht het dwaas te eischen, dat de toenemende onkosten voor •rinkelhuur, loonen, commissieloon, slachtgelden • enz., gedeeltelijk door de veehouders moeten worden gedragen, door vermindering deï verkoopsprijzen. » * Het is werkelijk roeread, zegt de fPrftnkf. 7»g.", te zien, hoe de agrarischconservatieve • üiantztg.* naar middelen en middeltjes sioekt, om de duurte te bestrijden. Want het blad begint in te zien, dat die Uanrte geleidelijk tot een politiek gevaar kan worden. Maar het meest eenvoudige en voo; de hand liggende middel ziet het niet: het openstellen van de grenzen voor het aaavowaa van vee en vleeseb uit het «buitenland. Inteßeu-ke1 —• het blad doet het voorkomen of &•>. vr!e?*cüiluurte een internationaal verschijnsel is, fn er ook in het buitenland geen goed"ti rleesch is te krijgen. Maar Jat wordt door ac feiten weerlegd. Alleen wanneer de ier, door het heffen van rechten en doos het sluiten der grenzen wordt belet, en de Da*tsche veefpkkers geen vee genoeg aan de markt kunnen brengen, ontst»ït er prijsverhooging. Maar dat willen èó conservatieven niet begrijpen. Dat zien de &r~z:*-X\ëis alleen in, wanneer het product?-' geld t, die zij zelf niet kunnen produceert;, doch di 3 zij als consumenten noodig hebben.
Verder viel dit orgaan speciaal de regeering van Bethmann Hollwog aan in verband met haar houding in zake de vleeschduurte. Het noemde de houding der regeering eenvoudig een politiek schandaal. ledere hulp, iedere verbetering heeft zij geweigerd, en de goegemeente trachten wijs te maken, dat de duurta slechts een voorbijgaand verschijnsel was. En nu, nu alles precies zoo uitkomt, als het bij de absolute laksheid der regeering moest komen — nu waagt diezelfde regeering bij monde van de ,Nordd. Allg. Ztg.' te verklaren, dat alles prachtig in orde i». De regeering heef' den* moed, bij het heerschejide ongeluk, nog haar hoon te voegen, door te verklaren, dat de duurte geen zeer verblijdend resultaat van haaT landbouwpolitiek is.' Ais het Duitsehe volk zich ook dézen zweepslag laat welgevallen, aldus de »Frankf. Ztg.', ala het bij zijn lammerengeduld blijft volharden, verdient het ook waarlijk niets anders dan o«z* regeeihgder heeren Bethmann, Delbrüok, *i:\sx\?mci en al de andere rentmeesters van ici Bood ran Groüdbezittew.
Ia één lint heeft het regeeringsblad echter ijrojt g^k : ac duurte is inderdaad het gevolg »an on f eor/vnische politiek, w^nt <*i° V°n+ geen ander doel dan een steeds hoogere belasting der groote massa ten bate van een klein aantal grootgrondbezitters. Het grootgrondbezit verlangt subsidies uit de volkskas, omdat het die noodig heeft om zijn heerschappij te blijven uitoefenen. Vandaar onze zeer hooge graanrechten, kunstmatig op peil gehouden. Daarom krijgen wij geen successierechten. Daarom geen grootsche binneniandsche kolonisatie. Daarom zijn wij, door de enorme uitvoerprmniëa van den staat, weer tot eon rogge-exportland geworden. £a daarom ook krijgen wij geen reductie der industrie-rechten, omdat deze de tegenprestatie zijn waarmee het grootgrondbezit de goedkeuring der groot-indusstrie ter handhaving van de hooge graanreohten koopt. Wij hebben door deze rechten alles kunstmatig duurdei gemaakt,' en zoo de algemeene stijging van het prijsniveau, dat een internationaal verschijnsel is, nog geweldig vermeerderd. Maar de regeering bleef weigeren om hnlp te bieden. Ds heer von Bethmann verklaarde met bet starre doctrinairisme, dat hem eigen is, dat iedere ook slechts tijdelijke vermindering van den tol-druk een misdaad aan het beginsel, was. En zoo bleef het brj de uitsluiting van Argentijnsch vleesch, brj do rechten op voedingsmiddelen, bij de graan-uitvoer-premiën. Iv dat jaar van voedselnood hebben onze boeren alleen aan -«rstrechten rond 40 millioen, aan' mtïtfechten i jjiliioen mark moeten betalen... Thans draagt het volk de gevolgen der Bethmannsche agrarische dogmatiek. Hét is nu de zaak der linkerzijde, de regeering desnoods met geweld de oogen ta openen. Wil Jlq regeering ook thans nog iedere leniging weigeren, dan moet men haar dwingen, door baar alles te weigeren, waartoe 'zij de hulp van de linkerzijde behoeft. Met woorden is nu niets maer aan te vangen ! roept de „Frankf. Zeg." ten slotte uiV * * # Ziifs de anders zoo kalme en bezadigde yKöln. Ztg.' raakte verbolgen en schreef: fEr moet wat gedaan worden l De opwinding onder hut volk over de hooge vleeschprijzen, die ieder jaar terugkeeren, en die men door geschikte maatregelen al lang had moeten voorkomen, schijnt in dit jaar tenminste al zeer ernstig te worden. Oe pogingen van groote kringen om zich geheel van vleeschgebruik te onthouden, pogingen die mei «en boycot van de slagers gelijk staan, leggen daarvoor evenzeer getuigenis af, als de overal zich uitende ontevredenheid. De gronden voor die ontevredenheid, de hooge vleeschprijzen, zijn niet te ontkennen, en de officieuse jrNordd. Allg. Ztg.» poogt dit evenmin te doen als de bekende organen der agrarische conservatieven. Maar de cijfers laten zich niet wegcijferen, en iederen dag voelen vele millioenen de harde werkelijkheid dezer cijfers opnieuw aan zichzelf*.
Het blad schrijft dan de oorzaak aan de hooge prijzen toe, aan de hooge prijzen van alle voedingsmiddelen, ook van veevoeder. Daar. ?.an kan de regeering en de volksvertegenwoordiging een eind» maken, en het ia hun plicht daartegen duurzame maatregelen te nemen, waarbij zoowel met de belangen van dn Duitsche veefokkers als met die- van de groote vleeschverbruikende massa rekening moet worden gehouden. « * * In een Reutertelegram, dat wjj jl. Vrijdag publioeerden heeft men intussohen kunnen lezen, dat er door de Pruisisohe regeering eindelijk stappen zgn gedaan om in de vleeschsehaarschte, welke thans een ernstig probleem in heel Duitschland is, te voorzien. Pb regeering deed weten, dat zij de ts nemen maatregelen zou publiceer ;a, zoodra er met de andere bondsstaten over zou zijn geconfereerd.
Er is nu, dus eindelijk eens hoop op ecu gunstige wending....