De Sumatra post

ADVERTENTIEN.! Pembrian Taoe Kita membri taoe jang Loei Tong Heng mernpakei merk „Kong Tjong Loong"' berniaga tinggal di Bindjey, dan Kpong Wo Kongsie tinggal di Bindjey. maka kita ada berdjandji mi kedei „Kong Tjong Long poenja barang2 dan prabot3 jang ada didalam itoe kedei maoe djoeal pada Koon»' Wo Kongsie, ijaitoe harganja dari barang2 jang terseboet diatas, kita Koong Wo Kongsie akan bajar pada hari 5 Februari 101-1. Kaloe siapa2 jang ada oetang pioetang padü Kon»- Tjong Loon»', kita harap boleh daten» berkira di kedei jang terseboet djangan liwat temponja, kaloe soeda liwat pada hari jang terseboet diatas maka kita Koon»' Wo Koongsie tida akan tanggoeng apa- apa lagi. Medan. 1 1 Januari, 1914. L (KI TONG HMG 6026 KOONG WO KONGSIE De Assistent in Dcli VRAC T [SCH X 01'MERK IN G E N ME T I. ETR E 8 K ING T 0 T Li E N OMG A N ('< MET KOELTES DOOI! C. J. DIXON, Oiul-Deli-l'luiitei'. Met een iroorred* van Prof. J. F. NIERMEYER Prijs f. 1:25. Verkrijgbaar bij boekhandel J. HALLERMANN Verkrijgbaar versch kiemkrachtig zaad van de gecultiveerde Mimosa Pudica Het goedkoopste middel ter uitroeiing en verstikking van de lalang en wegens het hoog stikstofgehalte het beste ter groene bemesting. ANTON ROOS. Pangk. Brandan. 3390 Nog ontvangen : Van Gendt's Indische Bouwkalender 1914 !Mjs met bijlage f. 2.70 Boekhandel J. Hailermann.

Alang Noim Bindjei Telefooi Ho. 88 Steeds in voorraad: diverse soorten rottan zooals rottan heiah, rottan benang rottan boelet; anak kajoe, atap enz. Billijke prijzen. B. OSUHBERfiER Mecanicien - Hütt enbaelistraaL Laat deze gelegenheid niet voorbii gaan. Wegens liquidatie mijner zaak ruim ik alle aanwezige rijwielen tot de navolgende contant-prijzen op: „Sazelle" f !!£.- en I 105.--„Triumph" „ 125.- JBnistriéT „ 80.--„Gendria" „ 60.--iMST ïï, DI VdOEEMD IS BEPEEKT Deze Automobilist droomt f 'tfx) X- la I I f )\ V J H. van de goede kwaliteit der ENGLEBERT BANDEN GBOOTE .VOORRAAD BIJ DE ALLKEN -VERKOOPERS YOOK DE OOSTKUST VAN SUMATRA: 573-1 de H. V. Automobielhandel van Marie & 00.

met gegarandeerd gehalte van 18-21 pSt. phosphorzuur. Steeds in voorraad bij I Handel Maatschappij GÜNTZEL & SCHÏÏMMHEI. 1 is;;;

Wat ons vuoral verboden i 5.... Wij Nederlanders, zijn 'n vrij volk! Niemand minder dan ik-zelf, vertelt Uiltje in de :.\ hel. 't herhaaldelijk in .'en bn betoogd. Maar... geregiemenl .rden! Daar is 't eind van weg! En door al dat gereglementeer ben ik zoo-van-lieverlede tot 't inzicht gekomen, dat we allemaal, zooals we hier reilen en zeilen, vérduiveld-ongelikte beren moeten zijn. Immers, zou 'k willen vragen, waarom moeten er anders officiëele verbodsbepalingen worden uitgevaardigd tegen daden, onhebbelijkheden en aanwensels, waar'n welopgevoed, fatsoenlijk mensch zich, ook zónder dat, uit den aard der /.aak tóch al niet iv 't publiek zal bezondigen 'i Vooral de directie van onze gemeentelijke tram schijnt bitter weinig vertroi hebben in de welgemanierdheid van haar clientèle. Daar he!> je b.v. het le gebod, dat in eiken tram wagen uithangt: „Gjj zult uietspuwen!" Xtt zal je wellicht zeggen: „ieder mensch met 'n minimale dosis educatie «eet van-zeil wel. dat men in gezelschap van anderen op den grond spinst. Edoch, 't schijnt, dar wij. Amsterdamn nog niet tot een voldoeml-l, ip van ! j hebben gebracht. ..in dit eóó maar in te zien en daarom moet 't spuwen ons nog eens extra-positief worden verboden. Enfin, 't schijnt beslist noodig te zijn eu dus doe 'k er verder t zwijgen toe. Alleen klautert de vraag in m'n zoo logischen (niet te verwarren met zoölogischen) gedachtengang op, ol er dan eenige reden b ing /.oude bestaan, indien we -dag iv onze tramwagens te lezen krijgen: .Het uittrekken vau sokken is verboden". .Het kammen der haren is verboden", .Het neuspulken is verboden1-. ..Het uagelsknippen is verboden", enz. Ik voor mij dergelijke verbodsbepalingen even begrijpelijk, althans niets minder gek vinden, dan .Je spuw-verbod-annonce. En than- zijn we, gelukkig, weer verbLjjd met 'n nienw verbod, 't Is in den vervolge verboden: op of in de tram te fluiten! Goed zoo! Dan maar niét fluiten ! Toch waag ik de bedeesde opmerking, dat de eerste die deze verbodsbepaling overtreedt, een dergenen is. die op de riehtige naleving er van hebben te zien, ot' liever toe te luisteren, n. 1. de conducteur van den bijwagen. Want om te-laten-stoppen of voort-te-rijden moet hij immers een signaal geven, dat uit tiuiten at ? Ik zal nu maar niet weer m'n ontstemming luchten over "t dwaze feit, dat men 't noodig acht. te verbieden, wat 'n geciviliseerd mensch verbod nalaat fluiten in 'n openbaar middel vau vervoer. Maar niét wil ik verzwijgen, dat 't generaliseereu ten deze me hindert. Want er is fluiten èn fluiten ! Fluiten kan zeer hinderlijk zijn. als 't onartistiek, valsch enz. gedaan wordt en 'n straatgen, die zn helsch-schrille fluitgetuiden op den argeloozen voorbijganger loslaat, zou 'k liefst met eenige kracht tegen den wereldwillen werpen. Ook acteurs hebben schuw 't land er over in. als er uit *t piibliek gewordt. Indien echter de solo-fluitist van üt-gebouu den inval kwam, de tram 'n mooie aria ten gedan zie ik niet in, waarom Z. Ed. dit • deu sterken arm des conductei : .-let. ter n andere gedaan en van geen enkele uitzondering wil < isch ik ook konsekwentie rlahg dus, dat zij met volharding op den eenmaal ingeslagen weg voortga. Derl kondige zij iv haar wagen aan : anders dan fluis. den mensch uit de lachen, mishandelen, sn te uiten", enz. enz. Dal I ij k t natuurlijk de na- Me zaak ter wereld : 'k wéét-'t wel. ir in werkelijkheid blijkt 't heelem-ii.il ii een bepaald verbod onafwijsb n li in .De Telegraaf" achtte de ude verbodsbepalingen nog niet > wil deu toegang tot de tran aan dames, die zich parfumeewelriekendheid velen [«passagiers een doom in 'ien neus is. Mei ik 't volmaakt ei nen am hondt: de luidjes. die 't s-van-geparfumeerd zijn. lm uden we ons eenmaal op .lien mooien weg, is er ooi; geen enkele reden, waarom ten weren: ietwat corpulente men• i aak zijn. dat de overige passan hun zit-rumte moeten inboeten: uitingen niet beug des oors zijn: verkouden irs, nademaal 't uitzicht op 'n min ol' ek reukorgaan weinig opwekkend i. udheid van 'n gevaarlijk l is. \ oorts dienen we den trara. te weigeren aan aansprekers, wier is aan den dood herinnert, lieden met ernstige lichaamsgebreken, niet booze gezwellen, met leelijken iiuid• ;ere hoofden en zeer zeker ven tortelend gedoenteonverdraaglijk is oni aan te >r passagiei-s. in 't water kunnen /i. n schijberoepen, welker worden geweerd, wijl all. • ijken naar hen irriteerend immers hen. opwekkend aan de narigheid, u-fuuctie-zijnde. over ons rerkt. Daar heb je b.v. deurwaarlastingontvangers. rechters, politiemeniiicieren van justitie, gevangenbewaarenz. ji hierbij natuurlijk uit van de stellige

•.ten IS e maken tot 'n ruimte, sier ophoudt, waar is," dat je goed humeur bederven of je schoonheids- en kuischheidsgevoel kan kwetsen. En daarom vertrouw ik, dat zij nog verder gaan en den toegang óók verbieden zal aan: schoonmoeders, schuldeischers, tooneelverslaggevers, hypermoderne dichters, cubistisxhe schilders en dergelijke mmder aangename natuurgenooten.

Heusch, 't kau alléén werkelijk pleizierigtramrijden worden, als we maar verbieden, verbieden en nogmaals verbieden. Nu is 't wel waai*, dat als de directie er gestadig mee doorgaat, *t niet kan uitblijven ot' de financieele resultaten der exploitatie zullen verminderen, de volgwagens overbodig zullen worden en één enkele wagen, oni 't volle uur van elk eindpunt afgaand, voldoende zal zijn. Doch daartegenover staat 't niet weg-te-vlakken voordeel dat de tram de eenige plek op aarde zal wezen, waar men zich algeheel bevrijd gevoelt van

dies, wat 'u mensch ook maar in 't geringst kan hinderen, dat je er in rijdt als in Abrahams schoot !

Intusschen rijst alweer 'n vraag. ui. deze: om alleen de gemeentelijke tram de eer ent voorrecht moet genieten, de plaats Ie zijn waar het den menschen een wellust is te toeven. Waarom kan men ook niet elders bel door de ram-direci ic zoo naarstiglijk vertroetelde ideaal worden bereikt? Waarom ook niet elders wat royaler omgesprongen met *t uitvaardigen van verbodsbepalingen op dingen, welke ons hinderlijk zijn:- Op dit stukvalt heel wat te doen.

Maai... o'n/.i- hooggeroemde \ rijheid - 0Ü diable va-t-elle zich dan nicher? De Vrijheid. waarvan wij. Nederlanders, ons-zélf inpraten. het monopolie te bezitten Waar wij zoo kinderljjk-naïef trotsch op zjjn?!!

•Ja. daar zullen we dan naar kunnen fluiten !.. . Ho, ho. pardon ! Zelfs dat kunnen we niet eens meer! Want fluiten is immers verboden ?!!

Naar het „Utr. Dagbl." meldt, wordt binnenkort te Utrecht een Centraal Landgoederenbureau geopend.

Tot de oprichting daarvan zoo vernemen v, ij ' werd besloten, o.m. in verband met de gebleken behoefte aau een kantoor, dat op de hoogte is met alle groote Landgoederen. Buitenplaatsen etc. in geheel Nederland, zooals nog geen in ons land bestaat en dat het bezwaar geheel opheft, dat vele zoekenden naar koopers (resp. naar verkoopers) van dergelijke goederen zich vaak met een ontelbaar aantal makelaars iv verbinding hadden te stellen, alvorens het gewenschte gevonden te hebben (en hierin vaak zelfs in 't geheel uiet slaagden). Immers, aldus verzekert men ons. zijn de e makelaars slechts in staat te werken over ecu beperk! gebied, terwijs het Bureau zich ten doei stelt op cic hoogte te zijn van alle groote landgoederen etc. in geheel Nederland en de nauwkeurige inlichtingen mei foto's, kaarten etc. ie verschaffen.

Het doei der vennootschap is het in commissie voor derden koopen, verkoopen, huren en verhuren van landgoederen, buitenplaatsen etc. ter grootte van af' ■'! H.A., het daarop bezorgen van assurantie, gelden ol' hypotheek en het administrateeren dier goederen.

AK directeuren zuilen optreden de heereu ix.i.. baron Taets vau Anierongen eu G.J. Wijnbergen, als commissarissen de heeren Van Lonkhuyzeri, direcleur de Nederl. Heide-Mij. Nanninga, makelaar te Utrecht:

als directeuren der afdeelingen de heeren Van Elten, makelaar te Arnhem: Falkenburg & Co., te Den Haag. Eu Nanninga & Waller, makelaars te Utrecht.

Vanouds i- Marken bekend wegens allerlei ijk" en onmogelijke geschillen in zake grondbezit. Bijna alle landerijen behooren in leeld bezit aan verschillende, vaak vele, eigenaars. In die verwarde toestanden wordt alleen nog eenige orde bewaard, doordat de

oi ieder stuk, opkomt voor gemeenschappelijke lasten en rechten.

Hij betaalt den kadaster-brief (de groudbe^■i voor hel geheele land. en ontvangt verschuldigd aandeel der mede-eigenaars na het einde vau den gansenen hooiiii September, terug. Daartegenover heeft Jiij het recht om den tijd te bepalen, waarop fras /.ui worden gemaaid, het hooi gekeerd, enz. Dit laatste recht kwam sinds oude tijden ui lien. die het gomeentelaud lnuirn stukken, waarin de gemeente de grootste eigenares is. Eu... gelijk men.opMarkeu zegt:

.Een oud gebruik maakt een wet". Bij de laatst-beproefde verhuring der gemeentelandei'ijen. had au de gemeenteraad in de voorwaarden deze nieuwe bepaling opgenomen, „dat in dergelijke gevallen de huurder niet ht van grootsten eigenaar zou mogen uitoefenen". Tot groote schade natuurlijk van de boeren, die flink geld voor het land betalen, maar dan ook op behoorlijken tijd hun hooi willen binnenhalen. Zoo worden ze afhankelijk van burgere, die niet vragen naar goed, maar naar lang gras. niet naar qualiteit, maar naar gewicht. Tegen de/.e inbreuk op een oud gebruik ernstig geprotesteerd. daarop, koit na den aanvang der verhuring, de gemeente zelve een paar stukken mijnde, één gulden boven het bedrag, dat door de boeren 't vorig jaar was besteed, trokken ligden gezamenlijk at' en lieten burgemeester en raadsleden kalmpjes zitten. Noch boeren, noch hooi vaar ders wenschten onder deze omstandigheden van de gemeente te huren