De Sumatra post

A German official communiqué states that on the hiils near Lorette another two tranches were captured, 2 officers and 250 men being taken prisoner and 2 mitralleuses and 2 small guns being captured. The fighting iv Champagne continues. Near Souain and to the north cast of Mesnil a French attack failed. In the Vosges operations have been hindered by snow and mist. Fighting to the west of Munster and to the north of Sennheim in Alsace coDtinues. On the Eastern front the Russians lost very heavily in an unsuccessful attack to the south of Augustowo. To the north cast of Lomsha the Germans took 800 prisoners in an unsuccessful Russian attack. To the north cast of Ostrelenka a new battle has been begun. To the west and north west of Prasnysz fighting continues in favour of the Germans: they took 3000 prisoners there. To the north of Rawa and to the north cast of Nowomiasto the Russians made several hopeless attacks, and 1700 of them were taken prisoner.

The „Soer. Handelsblad" learns from Geneva: There is great excitement in Greece. The censorship is strong. The crisis will last some time, and a solution will be difficult to arrive at. Iniormation received from Bukarest confirms that the Turks have ascarcity of ammunition ; in consequence pressure is being brought to bear upon Rouraania to allow stocks to pass. The „Soer. H." learns from Calcutta: The German expedition in Russia has now resolved itself into operations by separate columns, which are being severally defeated by the Russians. Spring has set in and snow has practically disappeared. The difficulty of transportmg troops otherwise than by rail is very great. The German losseson the Eastern front during last month totalled aquarter of a million. The bombardment of Srayrna severely damaged the forts there. The Locomotief learns from Amsterdam : A German report states that the Germans are approaching Warsaw in three distinct columns. Tbc Giornale d'ltalia says that the Russian fleet has been seen near Burgas proceeding in the direction of the Bosphorus. The Messagero says that Turkish squadrons are lying at Nagara ready todepart. They are commanded by a German Admiral.

Ia Straatsburg hield zich dezer dagen — naar de „Strassb. Post" schrijft — een 21-jarrge koopman uit Ingoldstadt op. Hg behoorde tot de eerste kompagnie van een Beiersch ivserve-bataljon, en droeg, ondanks zgn jeugdigen leeftijd, een trouwring. Toen men hem daarnaar vroeg, vertelde het jongemensch de merkwaardige geschiedenis van dezen ring. Bg den Col de St. Marie geraakten in den vroegen morgen van 2_ Augustus de r»orposten van zijn afdeeling slaags met het 2l« Fransche infanterie-regiment, en er ontstond een kort doch bloedig gevecht, waarin da Franschen met zware verliezen werden teruggeslagen. Luitenant-kolonel Faivre, uit Langres, was onmiddellijk bij den aanvang der schermutseling zwaar gewond in het onderlijf neergestort. Nadat de Franschen waren teruggetrokken, trok de jonge Beier, die goed Fransch sprak, zich het lot van den officier aan; hij baalde water, en trachtte hem weg te dragen, maar liet dit plan varen, toen hij zag, hoezeer de gewonde leed. Toen de officier van gezondheid er bijkwam, bemerkte deze direct, dat hier niets anders meer te doen viel, dan de pijnen van den stervende te verlichten. De Beier bleef bij deu doodelijk gewonde, die wel begreep; dat zijn einde nabij was. Eindelijk smeekte de gewonde, terwijl hjj zgn trouwring afschoof, dezen kuste en den Beier overhandigde, dat deze den ring naar zijn vrouw zenden moest, en haar en zijne kinderen hartelijk groeten moest, als hij zona den oorlog — soms zou opzoeken. Kort daarop ontsliep de stervende. De dappere Beier, die zelf niet wist hoe het hem nog vergaan kon, gaf den ring aan iemand in Straatsburg, die zich verder met het geval zoude belasten. Het was een merkwaardig, tragisch toeval, dat de ring als inscriptie draagt „22 Augustus 1899", de drager ervan stierf... op zijn zilveren bruilofitdag.

Wie we in de loopgraven niet missen kunnen schrijft de „Matin% d.i. „Ie fourbancier", het type, dat van niets iets maakt en dat iets is altgd iets aangenaams of iets wat je gebruiken kunt. „Le fourbancier", dat is de man, die op het vlot met de schipbreukelingen der Medusa nog een blikje doperwtjes zou opduiken, en je een stelletje schoenzolen als de heerlijkste gebakken botjes zou kunnen opdienen. Robinson sans Vendredi, mais pour qui c'est tous les jours Dimanche." Hier volgen b.v. eenige staaltjes van 's mans savoir-faire. Ameublement voor een buitenhuis[!] „stg'l 1914". De legerstede. Men neemt 24 spjjkers, 1 hamer, 6 sterke stokken, 2 meter lang, en 2 bundels stroo. Spijker de stokken op afstanden vaiy 8 c.M. aan beide kanten op twee latten 50 c.M. lang en drie vingers breed. Op 30 c.M. afstand van de uiteinden van dit raam, spjjker je, —en je slaat de spijkerpuuten plat!— twee dergelijke latten. Draai het ströo tot een koord, dat de dikte heeft van ecu bezemsteel en wind het om de stokken van het eene eind naar het andere. Je vlecht het geheel als een vlechtmatje van een schoolkind. Goed aantrekken. Dat soepele, elastische chassis zou zonder „eenig bezwaar" een persoon van 90 kilo kunnen dragen. De legerstede op twee houtblokken zetten, zoo^at ze niet op den grond rust, en om prettig te droomen, er op in slaap vallen, terwijl je de^kt aan de oudjes en 't meiske thuis. Naast het bed de kandelaar l Neem een beetwortel, waarin de Boche's nog niet gebeten hebben. Hol hem uit, schuif er een stuk draad in, en laat de holte voldruipen met een weinig vet, dat je van je rantsoen overhoudt. Ander type van kaars, bijgenaamd de „eetbare", voor bijzondere feestdagen. Neem een peer, snij haar in den vorm van een waskaars. Bevestig er, bij wijze van pit, een in dunne stukjes gesneden en in vet gedoopte noot in, en steek aan. De noot geeft een aardige blauwe vlam, en genoeg licht om een brief bij te lezen. Blaas uw kaars uit en eet' ze, voor gij slapen gaat, smakelijk op.

Zeer aan te bevelen artikel voor het instandhouden bg de Boehes van de heilige vrees voor de kozakken.

Een medewerker van de „Berliaer Morgen- \ post" die als onderofficier te velde staat, vertelt: Tachtig Meter voor ons front stond een gebouw, waaruit wjj voortdurend beschoten werden. Het werd door een veldbatterij gebombardeerd maar de gevel b!*->ef staan. Van onzen majoor kreeg ik ged(_», dat hij vier man van de genie beschikbaar stelde om den gevel te laten springen. Het huis stond in den hoek van twee vijandelijke loopgraven, achter een hek. Da loopgraven waren met prikkeldraad eu draadstrikken beveiligd en er was slechts een smalle weg door deze hindernissen. Het terrein er tusschen was vlak met afzonderlijk staande boomen en de grond was bezaaid met dorre takken, den gevaarlijksten vband van een sluip-patrouille. De nacht scheen bij een bedekte lucht zeer donker te zullen worden. Tegen negen uur 's avonds maakten wij ons gereed. Ik als oudste onder-officier nam de leiding, twee vrijwilligers en vier pionniers gingen mae. Over de uniformen hadden wij zakken getrokken, het hoofd en het gezicht met hoofdbeschermers bedekt en alleen de oogen vrij gelaten. Wij moesten er zoo donker mogelijk uitzien, omdat wij rekening moesten houden met de Fransche lichtkogels, die ongeveer veertig seconden branden.

Juist stonden wij op het punt elder te verlaten, toen t-e-.i verwoed gew vuur begon. Ei was nergens alarm geslagen en het beele front kwam in beweging. o>k zonder hat bevel van den majoor harj, wij ons plan uitgesteld. Eerst den vierden Januari waren wij weer in dezelfde stelling. Dezen keer blsef alles rustig en konden wij om negen uur weg gaan, al kruipende. Dicht voor onze loograaf, moesten wij over eea hoop rottende aardappelen, die eea verpa - tende lucht gaven. Wij moesten voorbij rottende lyken van dieren, het gezicht dicht tegen

ADVERTENTIEN. Vendutie wegens vertrek naar Europa op Maandag 15 Maart a. s. des avonds 67» uur van den goed onderhouden INBOEDEL van den Heer W. VAN DIM BROEI Hospitaal-Assistent te Tandj. Morawa Met opdrachten belasten zich., gaarne De Heeren L. GOUVERNE. Tandj. Morawa. H. OHR. Soengei-Merah. G. A. MIDDENDORP. Pateen,bak 8747

The Daily Telegraph learns from Copenhagen that in official circles in Germany is being considered the possibility of peace, estimatiug that the war finish in June. Germany has no desire to go tbrough a second winter war. The Maasbode says that the arsenal at Antwerp has been blown up. 14 Germans were killed, 70 wounded, and two Belgians were killed. It is officially reported from Petrograd that the enemy has been repulsed in the Suvyalki region. Our offensive on the Mariam-Polsimo- Augustowo front continues. The German offensive bas been arrested in the region of Pilitza. We counter attacked an Austrian column which was su»rounded at Klause in the Carpathians and an entire battalion surrendered. The Black Sea Fleet bombarded Souguldak, Eregli, Ciliki, Kilimli, and Kozoan, silencing the batteries and destroying the coal wharves, *s well as sinking eight steamers. It is reported from Athens that another battleship of the Queen Elisabeth type has arrived in the Dardanelles. A Paris communiqué says that there has been a violent German bombardment in the •"egion eastward of Steenstraate, foliowed by a German infantry attack which tailed. The enemy made several more counter attacks on Reichackerkopf which were easily repulsed. The casualties in the Dardanelles operations are officially announced on 4th March to be three bluejackets killed and six wounded, while in the Havas division 22 were killed, 22 wounded, and 3 missing. The Admiralty steamer 'langistan was torpedoed off Scarborough. One of a crew of 38 was saved. The steamer Blackwood was torpedoed off Hastin; «, the crew of 17 being saved. The steamer Princess Victoria was torpedoed off Liverpool, the crew ot 34 being »U saved. All these occurred on Tuesday morning. The Princess Victoria was torpedoed 18 miles °ff the Mersey. An Athens message says that the King approves of a Cabinet with Gounaris as Premier of War and Zographos as Minister for Affairs. The fortnightly bulletin of Field Marshall says that the mastery of our snipers has been maintained, and is primarily due to local *Qd individual initiative, materially assisted by successful mining operations. The enemy's artiüery bas been more active than usual, but the effect has been slight. A Petrograd communiqué says that we occupied an important position in the Transchorok region, throwing back the Turks in a Bouth easterly direction and infUctiug heavy Wes on them. An Amsterdam message says that the Prussan Diet passed the Budget. The Social voted against the Budget, while the abstained from voting. A Paris communiqué says that the »Queen «Usabeth" on Monday, supported by four bat||eships, entered the Dardanelles and bombarded with 16 inch guns Fort Boumelimejjidleh on the southern point of Hilidbahr. "ad weather hampered operations. The Admiralty announces that the destroyer

*->6 Parnsche correspondent van de „iel. aan zijn blad de volgende gedichten, werk 'au een twaalf-jarig meisje, uit Russische ou'Brs te Para's geboren : Marche guerrière. Conquérante et immense, Le front haut, elle s'avance, Notre brave armee de France. La perte de compagnons amis Oans leur courage guerrier a mis Plus de haine vengeresse* Plus de force et de prouesse! xElle s'avance, L'armée de France! La route est sans fin «t ils ont faim. *fais sur ces coeurs francais, sur ces braves eoeurs, Que peut faire le froid ou la ehaleur ? |js braveront toütes les intempéries, *W Ia France chériej pour leur Patrie! Elle s'avance, L'wmée de France! tout en lambeaux, ~*ais le courage toujours aussi beau! ehaussures de toutes parts baillant "ais le coeur toujours aussi vaillant! Elle s'avance, L'armée de France ! ***ave soldat, brave soldat de France, eprends I'Alsace, notre espérance! ««prends la Lorraine, notre domaine! **■ si tv meurs, alors, glorieux soldat it France, Eternelle sera notie reconnaissance! Elle s'avance, L'armée de France! Prussien, prends garde! Prussien, prends garde ! Impétueuese et immense, Le front haut, elle s'avance, Notre brave armee de France ! Marche Militaire. Guerriers, du courage 1 Courage, amis t A bas l'ennemi( Qui nous fit outrage! Ën avant, marche! Un, deux 1 Adieu les jours houreux Passés aü cercle du foyar, Ce nest plus que membres broyés, Coups et blessures, Sang, maurtrissures • j . Mais qu'importe ! La mort est glorieuse* Car cestune mort victorieuse. Le combat est furieux, Mais nous mourous joyeux ! Guerriers, du courage! Courage* amis! A bas I'ennemi Qui nous fit outrage! Voyez tous ces canons crachant des flammes, Tous ces soldats, la bravoure dans I'ame. Et cette armee immense, Tous combattant pour la France! Sans hésitation, allez Au plus fort de la mêlee! Et mourez pour votre patrie, Mourez sans jeter vn cri! % De I'ennemi tirons enfin vengeanee, Haut les coeurs! braves soldats de France! Guerriers, du courage! Courage, amis! A bas I'ennemi Qui nous fit outrage! Loulou Cheinisse. De correspondent weet niet de wat lezer van deze kinderpoëzie denkt. Maar hjj vindt haar héél wat beter, en, vooral veel oprechtei-gevoeld, dan de weeë op-bestèlling-rijmelarij van sommige académiciens.

De „N. Crt" ontving een van 2 JanuaFi gedagteekenden brief uit Kaapstad, die door den censor is geopend en waaruit blijkt dat in Zuid-Afrika gevangen Duitschers slecht, behandeld worden. De schrijver begint aldus: „ Zooals bekend is wonen hier vrij wat Duitschers. Op ons Kaapsche Schiereiland alleen hebben ze drie kerken en drie scholen. Verder zijn er kerken en scholen te Johannesburg, Oost-Londen en King Williams Town en op andere plaatsen. Van 1 Januari af werden de Duitsche scholen gesloten, daar alle onderwijzers en predikanten gevangen zijn en men met de overige (vrouwelijke) leerkrachten en zonder de subsidie uit Berlijn de scholen niet staande kan houden. Natuurlijk willen alle rechtgeaarde jingo's thans, dat die scholen voorgoed gesloten zullen worden, terwyl de School Board van Johannesburg reeds de bepaling heeft gemaakt, dat alleen die kinderen tot de Duitsche school mogen worden toegelaten, waarvan bewezen is, dat hun huistaal Duitsch is, waardoor de school vhjt de helft wordt „leeggepompt." Daarna komt de schrijver tot zijn eigenlijke onderwerp: „In Augustus moesten de Duitsche reservisten zich eerst dagelijks melden bij den Magistraat; doch de laatste week werden ze weggezonden naar een kamp op de renbaan te Johannesburg. Ook in September vertrokken bijna eiken avond grootere of kleinere groepen. Toen er geen reservisten meer waren, werden de invloedrijkste Duitsche burgers weggezonden o.a. alle geestelijken, eerst de „pastors", daarna ook vele zendelingen, en dat was des te harder, omdat zoovele brood winners weggevoerd waren en er zooveel nood kwam in achtergelaten gezinnen van vrouwen en kinderen. Zelfs genaturaliseerden en ouden van dagen ontliepen de gevangenschap niet. Zoo werd de oude pastor Baumgarten van Claremont (Kaapstad) weggezonden; hij is 74 jaar oud en al over de 30 jaar genaturaliseerd, en een doodkalme man. Wat er verder van de diensten in de kerken terecht kwam, laat zich denken. De voornaamste Gemeinde in Z.-Afrika is die van Kaapstad, met pastor Wagener aan het hoofd. Deze werd in October weggezonden. Redenen werden hier noch elders gegeven. Hij kwam te Pretoria, waar de gevangenen toen waren." Hij werd opgesloten in een cel, waarin hij ongeveer drie weken doorbracht — althans van half 7 's avonds tot 6 uur 's morgens. Ik heb er een toto van gezien, van dien armen, ziekelijken Pastor achter de dikke tralies. Wie ze gemaakt heeft en hoe men ze heeft kunnen maken, dat weet ik niet, doch toen mevrouw W. later haar man bezocht, wist deze achter de Argussen, alias Tonimies om. die foto eu nog een ander in haar tasch je te laten glijden. Die andere foto vertoonde een groep vaa 16 gevangenen die allen 28 dagen celstraf gehad hadden: „28 Tage für d«s Vaterland" kon men er op lezen. Dit barde lot maakte Past.ir W. doodziek. Zyn oude hartkwaal kwam boven en meer dood dan levend werd hij naar het kampkospiiaal vervoerd. Daar lag hij, toen in den nacht van 31 October het bevel kwam: dadelijk je boeltje pakken en weg van Pretoria. Alle zieken moesten opstaan en werden voortgedreven, 7 Engelsche mijlen in het holst van den nacht van „Roberts Hight", waar het kamp was, naar het station Pretoria. - In het kamp te M. wachtten nieuwe misères. Niets was gereed en twee dagen lang zaten de arme kerels zelfs zonder een droppel water! En dat in het heete Maritzburg. Verder waren ze een heele week zonder waschwater en 3 heele weken zonder matrassen. De laatste week kregen ze eerst nog matrassen vol luizen en erger uit een kafferlocatie en zelfs enkele uit hospitalen, welke laatste echter, na een paar dagen, verbrand weiden, daar er typhuslijders op gelegen hadden!

Langzamerhand echter kwam er eenige verbetering ; thans huizen de stakkers in barakken voor 82 gevaugenen, waar alles door elkaar is, jong eu oud, hoog en laag, opgevoed en onopgevoed. Nu iets over de Duitsche vrouwen, alle vrouwen namelijk uit Luderitzbucht. Het was omstreeks 26 September, dat de Unistroepen dit dorp bezetten en aan de families aanzegging deden, dat ieder binnen 2 uur gereed moest zyn om aan boord te gaan. Veel kon men dus niet meenemen. Die vrouwen werden via Kaapstad naar Pretoria getransporteerd. Op de schepen (er waren 7 transporten) kregen de vrouwen, van welken stand ook, 3e klas of tusschendek. De deuren mochten niet toegedaan worden. Sommigen sliepen op het dek. Er was een kind van één week oud; de zwakke moeder was in het ziekenhuis te L., doch ook zij moest mae. Er was geen melk aan boord voor de vele jonge kinderen. Te Pretoria bleven ze 8 dagen. In dien tjjd kwamen ook de Duitsche vrouwen uit de Belgische Congo, die een onvergetelijke reis gehad hadden. Zoo waren in hun trein alle vensters met planken toegespijkerd, en dat in zoon gloeiend heet gebied. Deze vrouwen hadden eerst 2 weken in de gevangenis te Pretoria doorgebracht. Later kwamen ook alle vrouwen te Maritzburg. De kampen waren zoo gelegen op de hellingen van 2 heuvels, dat vrouwen en mannen elkaar heel in de verte zien konden. Uit Luderitzbucht warea ook over de 300 niet dienstplichtige mannen gevangen weggevoerd. Later is evenwel toegestaan dat echtgenooten elkaar mochten spreken, doch ouder de noodige voorzorgsmaatregelen. De toestand in het vrouwenkamp was aanvankelijk slecht. Toen in veertien dagen tijds 3 kinderen stierven en zieke kinderen naar het hospitaal moesten gaan, weigerden de moeders dit pertinent en werd er zoo hevig geprotesteerd, dat er verbetering kwam en ze thans een eigen dokter hebben." Ziehier de feitelijke mededeelingen uit den brief dien wij ontvingen. Ten slotte deelt de schrijver mede dat de Duitsche reserve-officieren eerst te Bloemfontein geïnterneerd werden en sedert October te Durban zijn. „Uit het voorgaande blijkt", zegt de schrijver van den brief dan, „dat de gevangen prominente burgers en de hoogste geestelijken niet bg de officieren, maar bij de iaagsten in rang opgesloten zgn. Begin December werd den officieren toegestaan op zekere uren van den dag vrij door Durban te gaan, doch sedert is dit voorrecht weer ingetrokken.