Het Lagerhuis heeft, zooals men weten kan, de Home-rul e-wet aangenomen, doek 't Hoogerhuis heeft haar verworpen. Dood was de wet daarom nos; niet. En ten tweeden male kwam zij daa bij 't Lagerhais in behandeling en ook nu, in tweede leziiis?, werd 't wetsontwerp met 98 stemmen meerderheid aangenomen.
Het Lagerhuis zal straks de derde lezing ook goedkeuren, het Hoogerhuis zal ten tweeden male het ontwerp verwerpen, en dan....
O .er de Home Rule-quaestie als zoodanig jb bg 't debat natuurlijk sjeen woord nieuw_ meer in het midden gebracht, wat trouwens ook onmogelijk was over een quae.tie, die nu al dertig jaren de aandacht van Engelschen en leren bezig houdt en da groote steen des aanstoots in het Vereenigd Koninkrgk is geweest. De debatten concentreerden zich dan ook begrijpelijkerwijze op Ulster, dat Noord-Westelijk deel van lerland, waar de strengProtestantsct.e meerderheid, Engelsch en Schotsch van afkom.., van lersch zelfbestuur niets weten wi', altijd in vreeze dat walk. een zelfbestu'.r hen zal brengen onder ee__ Aoomsch-Natiooali.tische
meerderheid in het land; (.at #Home Raio, Rome Rule zal beduiden,' en waar men geen vertrouwen stelt in de waarborgen door het wetsontwerp toegezegd, dat van eerige Ouderdrukking van het Protestantsche Ulster door de Katholiek, gedeelten L-indtet, Mon-ter, CoDnaught, — geen sprake zal kunnen zijn.
„De meerderheid van het ËTiajelsche volk", dus beweren de conser. atieven in het Lagerhuis steeds, #wil geen Home Rule voor lerlan _; wil niet dat de Unie verbroken zal wordeu ; wil niet dat Ulster door h.t Nationalistisch lerland zal verdrukt worden. Gij beweert wel dat het zoo is, omdat dit liberale Kabinet een meerderheid achter zich heeft, doch gij vergist n. Gij, liberalen, hebt minder leden in het Lagerhuis, dan wij, conservatieven; gij hangt af van de Nat onalistische leren in het Huis, die u steunen ter wille van Home Rule alleen. Brengt de quaestie voor de kiezers als ag dorft en gij zult zien met hoe groote meerderheid zij u en uw Home Rufe-gezind Kabinet zullen wegvagen. Komt op, als gij durft! Ziet eens hoe de tu.schentijdsche verkiezingen, met na te de twee der laatste weken, die te Newmarket «tn -» *i.-!--_—__j _, foiuuiueexa neOben."
Op dit punt heeft Minister A.qnith den eersten dag van het debat geantwoord, dat die laatste twee verkiezingen niets-ze^gend wsxen ten aanzien van Home Rule. Da welingelichte jrTimes'-correspondent te Newmarket had daideljjk aangetoond, dat in dat landbouw-district de kiezers van de Uls.er-qusestie weinig begrepen en er niets voor voelden, doch gri.,van hadden over landbouw-toestanden en de verzekeringswet en Altrincham was nagenoeg altijd, twintig jaar lang, conservatief geweest.
#E_t", vroeg hij dan verder „waarvdó algemeene verkiezing? Gesteld sij, Unionistea, wint, natuurlijk d»n trekt ge deze wet in. Maar, gesteld, wjj', de coalitie, winnen — wat dan? Zal Ulster zich dan bij die uitspraak van de stembus neerleggen.? Zullen degenen, die het bekend Covenent van Sir Edward Garson teekenden, dan toch niet bij hun verzet volharden? Er wordt mij toegeroepen dat zij volhouden zullen, welnu, welk nut zal dan een algemeene verkiezing hebben ?"
De in het L-gerhuis, die in zake het lersche vraagstuk op den voorgrond staat», hebben zich daaromtrent laten hooren. Earet de oud-Premier Balfour, die in een hnge rede volhield dat Home Rule een groote onbillijkheid was tegenover Ulster, omdat daardoor een groot deel van lerland, waar de bevolking tevreden is onder het bewind, zooals het er nu geldt, tegen zijn zin zal worden gebracht onder een bestuur dat het vreest en verfoeit eu dat die bevolking volkomen recht zal geven daartegen krachtdadig in verzet te komen.
Daarna Sir Ei ward Carson, de bekende bekwame rechtsgeleerde, afgevaardigde der DubHnuniversiteit, leider der Ulster-beweging. Zgn rede is de belangrijkste van het debat geweest, hij als overtuigd voorstander van de rechten der Ulster-bevolking, zoo heftig h\i kon, heeft
b\ het licht gesteld dat dd Ulster-Protestanten niet voor Hom. Rule zullen bukken. Hij heeft go.. g_ dat hij thans veor de laatste maal aan de debatten over de quaestie zou deelnemen, omdat het veriet van hem en zijn vrienden toch niets gaf en hij zich niet langer wilde leenen een rol te vervullen in deze parlementaire besprekingen, die niets waren daa eea klucht, omdat de uitslag toch vast stond; de Ulster-afgevaardigden wilden zich niet leenen in deze behandeling der zaken eenvoudig automaten te zijn. o_za plicht i._", _eide hij verder, „orxat mannen te heipon i hun organisatie en deg.aen iv Groot Britan_iëj die nooit aande.l wilden hebban aan uw ellendig, ergerlijk en schandalig verraad, zich te organiseeren om ons te helpen. Ik geloof d-t èr geen man is sterk genoeg, en geen regeenng sterk genoeg — zeker ni.t deze veroordeeldregeering, om één enkels bepaling van deze wet op te dringen aan Ulster. Wat __ij betreft," dus voegde hij ér ten slotte hartstochtelijk bij, „ik zal met geheel mijn hart voortgaan die mannen in Ulster te steunen en ik ne6m geheel op mij de volle verantwoordelijkheid voor alle verzet, dat zij zullen kunnen toonen. Gij kun__4Bsahien nw troepon overzendea om ons te dwingen, doch daarmed. zult ge de lersche quaestie niet hebben opgelo_t. Neen, gij roept om vrede, wanneer er geen vrede is. Gij weet dat, en gij weet ook dat het u niet gelukken zal.
Natuurlijk dat John Redmond, de leider der lersche Nationalisten, tegen deze rede in verzet kwam. „Met welk recht,* vrosg hij, e-wil dit gedeelte van l.rland, wil deze "kleine minderheid in het land da o.ergroote meerderheid dwingen afstand te doen van haar eisch om zelfbestuur, waarvoor het jaren heeft gestreden ? Ik wil ude verzekering geven, dat Ulster nooit in eenig opzicht onderdrukt za! worden, maar daartegenover staat dit: achten-twintig provinciën willen niet gedwongen worden door vier. Als het er op aankomt, sal de kreet van Sir Edward Carson en de zijnen : z/Wij willen geen Home Rule*, beantwoord worden door den kreet van het overicte van lerland: >Wjj willen, wij moéten, en wij zullen een lersch Parlement hebben, en voor een lerland één en onverdeeld*.
In een lange rede heeft daarna de leider der Oppositie, de heer Bonar Law, nog gewezen op de onbillijkheid, die men jegens Ulster zou begaan en beweerd dat het Ëngelsche volk g. en verb?e .ing der Unie wil. Hij zeide verder dat de uitslag eene algemeene verkiezing over Home Rule zeker véél-zeggend zou zijn. Wanneer de meerderheid der kiezers zich Home Rule mocht verklaren, dan, dus heeft hij beweerd, zon verzet van Ulster gelijk staan met ongeoorloofd oproer tegen een wet, door de meerderheid des volk. gewenscht, terwijl thans, wanneer deze wet aan Ulster wordt opgedrongen, het verzet daar zal zija een volkomen gewettigde opstand.
Ea ten slotte heeft de minister voor lerland, de heer Birrell, nog gesproken en gezegd dat Ulster zeker zou hebben op te staan, bij aldien de r&cl&Sf iV,* volks, met name d 8 godsdienstvrijheid, d^^- gekrenkt zouden worden. Oe Regeering zou niets liever doen dan in vriendschappelijke bespreking met de Ulsterleiders alles regelen, om elke kans voor onderdrukking te voorkomen, doch het bleef de plicht der liberale partij eindelijk recht te doen aan de meerderheid van het lersche volk en voor dat doel _ou zjj geen duimbreed afwijken van den weg, die tot dat doel leiden zal.
W.lnu, zal dat doel bereikt worden? Zal de wat ten derden male in hat Lagerhuis teru_;keerea en dan opnieuw en dan voorgoed wet worde, en hat lersche zelfbestuur komen? Dat het Ulater ernst is met zijn verzet ia zeker.
De ontdekkingen der laatste weken, toooend_ dat men groote ho.veelheden wapenen in Ulster wilde binnensmokkelen, bewijzen genoeg dat man zich daar desnoods met geweld tegeD e.. natioEali.H.cb. bestuur in lerland verzetten zal,