Levensverzekering Maatschappij „A R N H E M" BIJKANTOOR MEDAN. 1. De laatste verjaardag bepaalt de premie. 2. Kosten van overdracht, verandering van begunstiging, etc. worden niet in rekening gebracht. 3. Onverschenen termijnpremien worden niet van de uitkeering afgehouden 4. Dertig respij;dagen, met recht op verder uitstel, terwijl roijeering den verzekerde zonder voorafgaande kennisgevirg onmogelijk is. 5. Bij onjuiste of onvolledige opgaven, te goeder trouw gedaan, blijft recht op uitkeering bestaan. 6. Hooge afkoop- en premie-vrije polisbedragen, welke van jaar tot jaar op de polis zijn aangeteekend. 7. De bepalingen waarop beleeningen gesloten kunnen worden zijn vermeld in de verzekeringsvoorwaarden der polis. 8. Bij aankomst in Europa wordt de veizekering tegea Europeesche premie teruggebraehl. 0795 Medansche Stoomwasscherij S Strijkinricbting ZUN CIAT LAUNDRY. Telefoon 453. Petissah. Hierbij deelen wij het geachte publiek mede, dat de prijzen der ons ter behandeling gegeven wasschen, niet alleen per stuk worden berekend, doch dat ook gaarne abonnementen zullen worden afgesloten. Wij berekenen U hiervoor geen hoogere prijzen dan U nu bij Uwen dobie betaalt. Vlugge, accurate bediening! Hygiënische Behandeling! Belt ons neg heden op om nadere inlichtingen. (Telefoon 453) 9031 DE DIRECTIE.
De Sumatra post
- 12-05-1915
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Auteursrecht onbekend. Het zou kunnen dat nog auteursrecht rust op (delen van) dit object.
- Krantentitel
- De Sumatra post
- Datum
- 12-05-1915
- Editie
- Dag
- Uitgever
- J. Hallermann
- Plaats van uitgave
- Medan
- PPN
- 045042624
- Verschijningsperiode
- 1889-1942
- Periode gedigitaliseerd
- 1898-1942
- Verspreidingsgebied
- Nederlands-Indië / Indonesië
- Herkomst
- KB 1634 B1
- Nummer
- 111
- Jaargang
- 17
- Toegevoegd in Delpher
- 18-11-2014
Advertentie
VELERLEI. Campong-Fest.
Aus TJrwaldrauschen von K. I. Sumatra. Blutiges Gold in schimmemden Eaumen, Brauurote Hutten im Abeudglanz, Magischer Lichtschein, gleich buuten T,aumen, Rote Tücher im wirbelnden Tanz. Hohe Kronen schlanker Palmen, Schillernde Falter gaukeen urnher, Raschelnder Lufizug in Zuckerhaltren, Kühler Wind vom Urwalde her. Laut und leiser, melodisches Klingen, Tamtamschlag und wilder sang, Dumpfer Gongton im wallenden Schwingen, Seltsame Weise im fremden klang. Rhythmisch schreiten, weben, scbweben, Brauner Eingeborenen tanz, Magisch ! Ein blulrotes Lcben, Unter bochrauschender Palmenkranz.
Een aardige oorlogsepisode.
Een aardige episode uit den oorlog in Galicië verhaalt een correspondent van de Poster Lloyd, die tegeljjk met de Oostenrijksche troepen te Kolome» aankwam, nadat die stad, welke sedert half September door de Russen bezet was geweest, door dezen ontruimd was. De stad toont in haar uiterlgk geen sporen van verwoesting, z^gtde correspondent. Winkels en koffiehuizen zgn open en er heerscht druk vertier. Toen de Russen de stad binnentrokken, liet de kolonel, die het bevel voerde, zekeren Kropaczek bij zich komen en benoemde hem tot burgemeester. Daarop vervolgde de kolonel: „l>at is nu alles goed en wel. Maar ik verlang een waarborg dat de bevolking zich vreedzaam zal gedragen. Morgenochtend om 8 uur moet u mg honderdduizend kronen brengen ! Anders laat ik de stad in brand steken." Kropaczek soebatte, beriep zich op de armoede van de bevolking en op het late avonduur. Maar de kolonel bleef onbuigzaam. Alleen voegde hjj erbij : „Als de som niet in contanten bgeen te brengen is, neem ik ook goud, zilver en sieraden aan." Men gaarde daarop bgeen wat er te krggen was. Om acht uur 's avoads waren 60,000 kronen bg elkaar ; voor den volgenden ochtend beloofde de kreitsontvanger nog schuldbekentenissen ten bedrage van 40,000 kronen te zullen brengen. In dea loop vaa den nacht liet de kolonel len burgemeester weer halen. «Wat hebt u totdusver gedaan f* „Ik heb de waarborgsom vergaard.* -Hoeveel is er bij elkaar gekomen ?" „Zestigduizend kronen. Ik hoop voor morgenochtend de rest bjj elkaar te hebben". „Mooi zoo. Nu zie ik, dat de bevolking betrouwbaar is. Ik scheld u de borgstelling kwijt. Geefuden menschen hun geld teru g". Ecu lazer, die ons het nummer van de Pester Lloyd, waarin deze mededeelingen voorkomen, toe heeft gezonden, teekent er in mar gine bij aan : Dat zgn nu „de Russische barbaren. "
Vrij Nederland.
Van J. B. Schepers in „Neerlandia." O heerlik Nederland, Ik houd van u 1 Ik heb u altjjd liefgehad, Maar dat crij zijt zon grote schat, Ik voel het nu. 'k Minde mgn volk, mgn land Met duin en wei, Met graanveld, heide, vliet en meer; 'k Voel nu voor al dat moois nog meer : Ik voel het: vrg ! Geen vreemde heersersmond Stelt hier de wet. Zie 'k ernstig ook mjjn dierbren aan, Ik kan aan de eigen arbeid gaan, Door niets belet. Dierbaar vrg vaderland, Ik houd van u ! Naast moeders naam geen heilger woord, Het heeft mg lang in stilt bekoord, Luid zeg ik 't nu;
Onvrp, ik kan 't niet zgn, 0 Nederland, En allen denken 't met mg mee, Vrg bljjft het landje aan de zee, Vrg Nederland!
De rook aan de Yser.
A. Weet jg waar al die rook vandaan komt die uit de loopgraven der Duitschers aan de Yser opstijgt? B. Nee. Weet jij 't? A. Ja. 't Is niets anders dan hun vervlogen hoop om nog eens de Yser over te steken.
Grapjes.
Raak. Een loodgieter werkte in een rjjk huis, toen de eigenares binnentrad. „Bottelier", zei ze met een blik op den loodgieter, „wil je het zilver van het buffet nemen en achter slot brengen". Maar de loodgieter liet zich niet in een hoek duwen. „Torn", zei hg tegen zgn leerling, die mee op 't werk was, „breng dadelgk mgn horloge en ketting en mgn geld naar mgn vrouw thuis; er schijnen oneerlg'ke menschen hier in de buurt te zijn". De filanthroop. „Je man krg'gt 'n verdacht rooien neus! Als goeie vriendin moet ik je daar toch eens attent op maken". „Ja, je hebt geljjk; ik heb het hem ook al gezegd, maar het helpt niet. Dat komt nu van die overdreven filanthropie!" „Hé?" ,Ja, hg verzamelt flasschencapsules ten behoeve van de weeshuizen".
Reuter Telegrams.
LONDON. Sir John French reports the Germaiis Eastwaid of Ypres deüvered five unsuccessful attacks yesterday; the German losses from these faiiurea were very heavy. There have on!y been artilleiy actions in front of the Ist Arroy today. The bombs dropped at Southend were mostly incendiary; the larger uumber landed on the Beach road, they damaged half a dozen houses and some aged men died in hospital. QUEENSTOWN. At the inquest held on the lives lost trough the torpedoing of the Lusitania, the jury returned the verdict that it was au appalling crime contrary to international law, and against tbo conventions of all civilized nations. We charge the oÖKers of the submarine, the Kaiser, and the German governmei.t with the crime of wilful wholesale murder. PARIS EVENING COM.iUNIQUE. North of Arias We niiuut. _ued all yer.tord'j's pai«s notwithstanding seveml German ounterattneks; we a.s>> p^ogre>sed at several points pspecialiy bi-tw»- r. Cttvrv.<_r and Soe__°_. The total number of prisoners taken up to 3 n.m. exceeded 3000 irciurti'ig a eolun-i an-1 40 officers ; we also captured yesterday and today 10 guns and 50 machine guns, HAGUE. Germany has informed the Netherlands that tbo Kitwjjk was sunk by a Gerrran submarine in mMake for a beiligerent. Gerniai y expresse; her regittand offers compenfatL'n. LONDON. The Pressbureau has published a declaraiion signfcd by Martin, editor of the „Rotterdam&ch Nieuwsblad" and Van Ditmar, a Rotterdam journalist, reproducing statements made to them on s parate occasions by three German deserters, whose names, regiments, companies etc. are given in f ui!. They all said the Bavarian regirueuts, under Prinz Ruprecht, have received formal orders to take no British prisoners. The order existed exclusively in the Bavarian arrny; any soldiers contravening this order weieseverely punished and ary prisoners thus taken were not sent to Germany but broiight to the Bavarian quarters; the'r hfinds were bound behind their backs, their eyes bandaged, and they were shot under the supervision of officers. NEWYORK. All Newspapers express horror and rage over the sinking of the Lusitania. When Count Bernstoiff was entering his automobile some reporters approached and a.
Een vrouwelijke Köpenick.
Geheel Petrograd spreekt over de vermetele handelwijze van een jong meisje van 16 jaar, die zich Yelina Romanoff roemt. Gekleed in verpleegsterscostuum kwam het meisje, dat een treffende gelijkenis vertoont met een van de dochters van den Tsaar, aan het spoorwegstation te Tsarkoje Selo aan in een gewone coupé. Zg werd voorafgegaan door twee vriendinnen, die den conducteur hadden gevraagd de stations-autoriteiten mede te deelen, dat de dochter van den Tsaar spoedig zou arriveeren. , __ De stationschef, zegt de Petersburgsche correspondent van The Central Nevcs, zag het meisje bescheiden zitten op een bank op het perron, wachtende op den trein naar Gatchina. Hij groette en bood aan, een bijzonderen trein voor te laten komen. De zoogenaamde groothertogin dankte voor het aanbod, zeggende dat zij liever als een gewone passagierster wilde reizen. Toen de trein het station binnenstoomde, koos de chef een coupé uit, waarin een luitenant-generaal reisde. De officier bood aan het compartiment te verlaten, maar het meisje had er geen bezwaar tegen in zgn gezelschap te reizen. De stationschef telegrafeerde naar Gatchina, dat de dochter van den Tsaar spoedig daar aa_ zou komen. Het meisje werd aan het station door officieele personen begroet, die het gebruik van de Keizerlijke wachtkamer en het hofrgtuig aanboden. Zg wilde echter liever in een gewone drosky rijden en verzocht den generaal, haar reisgenoot, om haar naar het hospitaal te Gatchina te vergezellen. Daar werd zg door het bestuur plechtig ontvangen. Zg inspecteerde de zalen, onderhield zich met de gewonden en vroeg het bestuur haar het geld af te diagen, dat voor het Fonds van de Groot-Hertogin was verzameld. Zii werd uitgenoodigd de thee te gebruiken. Maar op dat oogenblik arriveerde graaf Mordvinoff, de attaché van den Tsaar. Hij doorzag de geheele comedie. Op zgn bewering, dat zg' de Groot Hertogin niet was, barstte het meisje in lachen uit, maar scheen allerminst in de war gebracht. Zg keerde naar Petrograd terug in een 3e kl. wagon en werd vier uur lang nauwkeurig ondervraagd door den chef van de geheime politie, waarna zij aan baar vader werd teruggegeven.
Later is zg weer weggeloopen en de politie zoekt nu naar haar. Zij is de dochter van een fruithandelaar. Een poosje geleden had zjj een ongelukkige liefdesgeschiedenis meteen politiebeambte, waarom zij haar woning verliet.
Bernhardi en de oorlog.
Generaal von Bernhardi, de Duitsche militaire schrijver, o. a. van het werkje Deutschland und der nachste Krieg, is in dezen oorlog in Engeland een man van gewicht, omdat men hem hier beschouwt als een d3r leidslieden van het Duitsche militarisme en een der woordvoerders van de Duitsche imperialisten, zegt het Amst. Hdbl. van 24 Maart. Von Bernhardi heeft voor de New Yorlc Sun een artikel geschreven en het is te begrijpen, dat de Times, die in staat is van het eerste gedeelte van dat artikel een overzicht le geven, bg de beteekenis, die men in Engeland aan Bernhardi hecht, met nadruk, ook nog eens in een hoofdartikel, de aandacht op de uitlatingen van den Duitschen militairen schrijver vestigt. De Times wgst er op, dat de Duitsche generaal nu zgn agressieve denkbeelden heeft laten varen en thans de voorstelling tracht te wakken, dat Duitschland slechts een verdedigenlen oorlog voert tegen het Engèlsche „raormisme" dat de wereldvrjjheid bedreigt. Bernhardi dan begint zijn voor Amerikaansche lezers bestemd artikel met de verklaring, dat het nimmer de be loei ing der Duitschers was vreemde staten te veroveren eo onder hun juk te brengen. Met dat doel werden de oorlogstoerustingen niet voltooid, het was alleen plicht van Duitschland zich politiek en militair te versterken teneinde onbelemmerd door antagonisten zich industrieel en cultureel te kunnen ontwikkelen. Het doel van het Duitsche militarisme was niet om de vrijheid van andere staten aan te tasten, maar om de eigen vrjjheid te beschermen. En Bernhardi zet dan uiteen hoe Duitschlaud door vijanden was omringd. Sedert 1870, zegt hij, voedde Fraukrgk het idéé van" revanche en stelde het zich de herovering van Elzas-Lotharingen ten doel. Aan den anderen kant dreigde Rusland, dat alleen het meesterschap van de Oostzee en vrijen toegang tot de Middellandsche Zee kon krggen door Duitschland en Oostenrijk te overwinnen. Rusland hoopte bovendien door een zegevierenden oorlog in het Westen het in den oorlog met Japan verloren prestige terug te winnen. Wat Engeland betreft, meent Bernhardi, dat dit zich in zgn economische belangen ernstig bedreigd achtte door den opmerkeljjken groei van den Duitschen handel, terwijl het tevens de toenemende macht van de Duitsche vloot vreesde, die zjjn meesterschap ter zee bedreigde. „Engeland heeft sedert onheuglijke tgden gepoogd het evenwicht op het Europeesche continent te handhaven ten einde met zoo min mogelijk moeilijkheid te kunnen heerschen". Sedert de dagen van Edward VII kon men een toer.a lering tussehen deze drie staten waarnemen. En Duitschland was uu uit zelfbehoud, omringd als het was door antagonisten,* genoopt zich te wapenen om gereed ie •'_n als dat noodig mocht zgn voor de verdediging tegen de antagonisten. Dat deze militaire voorbereidingen niet met agressieve bedoelingen geschieddeu bewust het feit, zegt Bernhardi, dat Duitschland 44 jaren lang den vrede handhaafde, dikwgls, door offers te brengen en dat het elke gunstige gelegenheid om zgn vijanden onder goede voorwaarden aan te vallen liet voorbijgaan. Duitschland ging niet vooruit door een politiek van expansie, maar door een vreedzame onvermoeide geestelijke en economische inspanning, terwgl het stelsel van algemeenen dienstplicht het volk tot plichts- en krachtsbesef opvoedde. Zgn defensieve kracht was de ware oorzaak van zijn voorspoedige ontwikkeling en tezelfler tgd de eenige bescherming van zijn vrijheid en zgn grenzen, die aan alle zijden open waren." Bernhardi zet dan uiteen, dat het thans gaat om „macht of verval", om de vraag of Duitschland als groote mogendheid zal big ven erkend, of zich moet onderwerpen aanzijn vganden, en bij betoogt, dat toen Rusland mobiliseerde ter bescherming van de „Servische moordenaars" en Frankrijk eveneens zgn troepen opriep, Duitschland, opdat het niet onvoorbereid zou zijn, wel gedwongen was tegenmaatregelen te nemen. Zoo was de casus belli er. Omtrent de houding daarop door Engeland aangenomen vertelt Bein hardi dan geen nieuws. Dat Engeland voor België in het strijdperk kwam, acht hg slechts een voorwendsel. Duitschland heeft nooit een zwakkeren staat bedreigd, maar dat België in den oorlog werd betrokken was slechts het gevolg hiervan, dat België reeds zelf zijn neutraliteit had opgegeven. Wij behoeven hierop niet in te gaan, daar onze lezera de Duitsche voorstelling van de schending der Belgische neutraliteit reeds kennen. Maar vermelding verdient toch wel de voorstelling die de Duitsche militaire schrjjver geeft van de plannen van generaal Joffre — die uit militair oogpunt alle waardeering verdieuen, geljjk hij opmerkt. Bernhardi dan meent, dat de bedoeiiiig aldus was: De groote massa van het Fransche leger zou in Zuid-Frankrijk worden bgeengetrokken, teneinde tegen den rechtervleugel van het Duitsche l?ger op te rukken. Als dan de Duitschers — naar aan Fransche zgde werd aangenomen—Belgt3z '.u'-.nwukken im het Fransche offensief tegen te houden, zou het Brlgische leger met 150.0' 0 intusschen gelande Engelschen, tegen de rechterflank der Duitschers oprukken om hun rechtervleugel te vernietigen en in samenwerking met het Fransche leger van het noorden het geheele Duitsche leger staande aan de Fransche grens „op te rollen". Ten noorden van Keulen, waar alleen de zwakke vesting Wesel was te veroveren, zou de Rjjn worden overgetrokken en het leger der gealliesrden zou het hart van Duitschland binneurukken met vermijding van de sterke verdedigingswerken aan den Rgn. Aldus stelt Bernhardi den ontworpen loop van zaken voor en op grond van deze voorstelling concludeert hg dan, dtt België geen neutrale staat meer was en dat Duitschland dus volkomen gerechtigd was België binnen te rukken. Dat een Duitsche overwinning de onderwerping der wereld zou bet9ekenen, acht Bernhardi belachelijk en hg gaat dan het zondenregister van Engeland na jegens de zwakkere stateu. Hg' herinnert aan den Boerenoorlog, aan de houding j -igens lerland, aan het optreden van Frankrijk in Marokko m^t steun van Engeland, aan de pogingen tot onderwerping van Perzië, gezamenlijk mat de Russen. En hg concludeert dan, dat in den tegen woordigen oorlogeen overwinning van Duitschland zou beteekenen de bevrijding der wereld van het Engèlsche juk. De toegangen tot de voornaamste zeewegen zijn in Eugelsche handen en de Eugelsche zeemacht is een zwaard van Damocles voor alle kuststaten en alle kolonie-bezittende volken. Zij zgn allen in zeker opzicht van Engeland afhankelijk, dat door zgn overweldigende zeemacht in stonk is hun overzees"h^n handel te beletten en de verbinuing met bun koloniën tt verbreken. Z.dfs de te'egrapbi.sche gemoensehap, dat wordt thans bewezen, staat onder Engèlsche heerschappij. Daarom is de strgd, die Duitschland thans gedwongen is te voeren, niet alleen een strgd voor eigen vrijheid en onafhankelijkheid, maar ook een worstelling voor de vrjjheid dar staten van de oude wereld en voor de vrije ontwikkeling van die staten. Als de triple entente, onder Engèlsche leiding zou winnen, zou het juk van Engeland slechts zwaarder gaan drukktn, Er.gelar-ds wereldhandelsmonopolie zou slechts versterkt worden. Frankrjjk en Rusland zouden weldra bemerken, dat ze in de eerste plaats vOor Engeland hadden gevochten, dat de groote voordcelen van den overwinnaar zou behalen. Maar Duitschland is vast besloten te overwinnen, eensgezind is het Duitsche volk, jong en oud hebben naar de wapenen gegrepen en men kan zeker zijn dat de Duitsche overwinnaar zijn macht je»ens den zwakkere niet zal misbruiken, macht niet boven recht zal stellen. Zooals we reeds zeiden, wjjdt de Times een hoofdartikel aan de uiteenzettingen van Bernhardi. Het blad wijst op het groote verschil van toou van dit artikel voor een Amerikaanseh blad bestemd en die van de vroegere werken van denzelfden schrjjver. De Amerikanen en andere neutralen kunnen bg een vergelijking dan zelf wel beslissen wat de ware denkbeelden van den schrjj ver zjjn.
De schrjj ver van 1911, die de beteekenis van den oorlog voor de „politieke en moreele ontwikkeling der menschheid" bepleitte, die Frankrjjk wilde vernietigen, die lachte om het denkbeeld eener permanente neutraliteit van Bslgië, die de hegemonie van Duitschland in Europa predikte, diezelfde schrjjvor beeft nu de brutaliteit om de Duitsche politiek als rechtvaardig e;i vredelievend voor te stellen, en alle schuld te werpen op Engeland. En tegenover die bewering nu van Bernhardi plaatst de Times dan de jongste rede van Sir Edward Grey waaruit Duitschlands schuld aau het uitbreken van dezen oorlog zonneklaar blijkt. De neutrale staten en vooral dan de zwakkere onder hen, als wier kampioen nu Bernhardi zich opwerpt, zullen voor zich zelf wel uitmaken, of hun belangen eu hun vrgheden in het uur der nwwinninc; Het veiligst zjjn bg de vrg e Engèlsche democratie of bg de Pruisische militaire kaste. Met vertrouwen wacht de Times dat oordeel af. De Times van 23 Maart bevat het tweede gedeelte van het artikel van generaal von Bernhardi, geschreven voor de New-York Sun. Dit gedeelte van den Duitschen militairen schrijver behandelt de geschiedenis van den oorlog van Duitsch standpunt en geeft een overzicht van do Duitsch-Oostenrijksche krjjgs.'orrichtingen, dat den Amerikaansohen lezer he'ere inlichtingen moet verschaffen dan de leugenachtige berichten der Engèlsche nieuwsbureaus. Generaal von Bernhardi wil de voorstelling wekken, dat dekrjjgsverrichtingvi van Duitschland en Oostenrijkeen voortdurende reeks van successen zijn. Hjj erkent wel, dat aan de Mame de Duitsche rechtervleugel v > r de overmacht moest worden tiruggetrokk^n, maar het Fransche plan om dezen vleugel om te trekken, mislukte en steeds waren de Duitschers in staat tegenover de Franschen, die voortdurend het front verlengden, de noodige troepen te stellen.
Het is natuurljjk niet noodig op deze voorstelling van den Duitschen generaal omtrent oorlogsoperatiën dieper in te gaan, maar wel verdient het de aandacht, dat toch ook generaal von Bernhardi erkent, dat thans onmogelijk is te voorzien hoe en door welke middelen de definitieve beslissing zal worden verkregen. En naar aanleiding hiervan, zegt de Times, die in een kort artikeltje eenigszins den spot drjjft met de voorstelling van de zegevierende Duitsche en Oostenrijksche legers, welke Bernhardi den Amerikanen tracht bij te brengen: „ Dat is wel zeker. De uitslag zal niet worden verkregen langs den weg ei met middelen, waarop Bernhardi en zjjn landgenooten rekenden toen ze de halve wereld in den oorlog stortten. Zgn artikel toont, dat deze waarheiil bg dea generaal begint te schemeren. En dat is dan ook de voornaamste beteekenis van het artikel."