De Sumatra post

Bek!, antwoordt: „iets grooter*. De pres., het mes overreikend aan Br., smalend: .Hoeveel grooter. We zgn niet zoo op de hoogte met die messen!.. [Gelach]. Op dc-n terugweg, na den moord bedreven te hebben, moet Söffing (volgens Brinkman, indertijd voor dsn rechter-commissaris) bij het ontmoeten van inlanders nabij Gang Solitude, Brinkman hebben gewaarschuwd. Söffing had evenwel verklaard dat Brinkman hém gewaarschuwd had. En nu verklaart Brinkman dat geen van beide de waarschuwing had gegeven. — Waarom werd Uw broek met die kleeren van Aisa en met de kleeren van Söffing bij Uw thuiskomst verbrand? —We hadden gebrek aan brandstof.... en tweedens omdat aan de kleederen van Söffing bloed kleefde. — Hm. Maar iedere meid maakt bier areng aan met wat petroleum. — Ik moet U in de eerste plaats opmerken, dat niet ik, maar Söffing de kleederen had verbrand. Ik bemoeide me er heelemaal niet mee. In de tweede plaats krij«t men met petroleum een groote vlam en dat halden we heelemaal niet noodig. — Kort en goed, zooals U herhaaldelijk hebt verklaard bg het voorloopig onderzoek, die kleeren werden verbrand om de laatste sporen van het misdrijf uit te wisschen. Omdat uw belang er ook mee gemoeid was. -Ja. Voor den rechtercommissaris hebt U verklaard, dat Uw broek verbrand werd, omdat daarin een scheur was gekomen door het prikkeldraad en dat da kleeren van Söffing werden verbrand, omdat daar bloedspatten op zaten. U hebt nog duidelijk onderscheid gemaakt tusschen Uw broek ca de kleeren van Söffing. En nu zegt U dat Uw broek werd verbrand, omdat er gebrek aan brandstof was! — Dat is toch zoo. Die broek behoefde heelemaal niet verbrand te worden. — Zoo ? Goed, is er nog wat anders verbrand ? — Ja, een stuk behaugselpapier waar bloedspatten op zaten. Evenals een handdoek, die Söffing bij zich moet hebben gehad. — En de portretten en oorbellen van Aïsa ? — Die werden denzelfden avond in de kali gegooid. N» nog eenige mededeelingen over de onderlinge verhouding tusschen het drietal Brinkman-Söffing-Aïsa. waarbij de twee eersten eerder hadden getracht die vrouw te vermeesteren, en dat dan nog de verstandhouding goed bleef, merkt de pres. op, dat hij zoon kerkhof een rare plaats vindt cm rare dingen te doen. — Ah, zegt Br , dat is de manier. Zoo thuis met de vrouw is wel wat gevaarlijk. Men brengt een vrouw op een afgelegen plaatsen dan geeft zg eerder toe. — Hoe weet U dat, vraagt droog de president. — O, ik heb het van hooren vertellen. Niet uit ondervinding. — Zullen we daar laten. Maar heeft die Söffing ook niets gehad met de vrouw van Abdoelhatap ? — Ja, daar he»ff-ie ook een grapje mee gehad. — Dus dan is het blijkbaar niet zoo gevaarlijk, om in je huis een andermans vrouw tf overvallen. — Dat is te zeggen, Söffing is toch bijua overvallen geworden door de S. I. —In de eerste plaats is dat „bijnaI', dus nog niet geweest. In de tweede plaats was die vrouw van Abdoelhatap misschien lid van dc S. I. Maar dat was Aï-a toch n iet ?! .. Thuis had Söffing het net zoo goed kunnen — Jawel, maar dan had >ij om rug geroepen !

— Ho-o-o. Dan was ze bg' dan duivel te biecht gegaan. Want U hadt evengoed idae in haar. Gelach.

Na eenigen tijd pauzeerens, waarbjj ean der deurwaarders buiten funcüa zich verdienstelijk maakt met het explicoeren van het vóór „half-time" verhandelde aan de verzamelde menigte, wordt de zitting weer voortgezet.

Doch niet eer dan nadat de raad een poos Ineft moeten wachten op den „toean piskaal", den ambtenaar van het Openbaar Ministerie. Als deze eindelijk verschjjnt, vraagt de president aau Brinkman of deze bij de ontmoeting van de inlanders (op den terugtocht) niet zn hoed voor het gelaat heeft gehouden om zich onherkenbaar* te maken, waarop Br. zegt zich dat niet meer ta herinneren. Na lang gedelibereer over het zwarte jusja van Brinkman, wordt aan bekl. gevraagd, of de vrouw voor het vertrek vergift heeft binnengekregen. Dit wordt ontkend. Thuis niet en onderweg ook niet. Het vargift dat men in huis had, was cyaankali. En dat werkt te snel. Thans krijgt bekl. eenige foto's in handen. Heel kalm zegt hij : „Dat is Aisa, en dat ook." Hierna komen bekl. onder de oogen twee foto's van het lijk van Aisa, opgenomen een dag na den moord. Brinkman legt hiervoor blijkbaar groote belangstelling aan den dag. Hij blijft eenige minuten op die platen staren, wat den president doet uitroepen : „U schijnt ze heel kalm te kunnen bezichtigen." — Jawel, meneer de president. — Eigenaardig, hé. — Jawel, meneer de president. Maar (de foto's teruggevend) z^gt bekl. : ik keek meer speciaal naar de snee welke Aisa werd toegebracht. — Nu, gaat Uw gang maar. Kijk maar. — Jawel, meneer de president. (Ea metren neemt Brinkman de foto's weer op en bekijkt ze nauwkeuriger. . ..) AU dit gedaan is en ook een schatkaart vn ii hét terrein is bekeken, wordt de cyaankali-k" estie aangeroerd. Behaive cyaankali bleken nog kop^rsulfaat eo verder „haartje* ran bamboe" in huig lê /.gn. —Van wie waren die vergiften ? —Van Söffing: (Deze lacht). —Ja, hé... . U hadt zulke dingen niet noodig. —Waarvoor dienden die vergiften ? — Het cyaan was voor ratten en katten. Waarvoor de andere vergiften dienden, weet ik niet. —Söffing heeft hier verklaard dat de vergiften, ook het cyaankali, U toebehoorden. —Niet waar. —Is van een dier vergiften nooit gebruik gemaakt. —Ja, van het cyaankali. Söffing wilde Abdoelhatap cyaankali geven. Daar was ik zelf bij. Abdoelhatap nam een slokje, doch moest dadelijk alles overgeven. Hg is toen naar huis gegaan. Alex zat mee aan en proefde ook van het cyaankali. Brinkman weet niet of Söffing den Amboineeschen jongen dat gif had aangeboden of dat deze laatste er eigenlijk meer van heeft geproefd. De pres. brengt bekl. onder het oog dat Söffing had bekend Abdoelhatap te hebben willen vergeven, doch dat dit geschiedde in opdracht van lsten bekl. die een proefkonijn wilde hebben. Brinkman zegt„kalm als altijd, dat hij met dat cyaankali mets te maken had, doch dat Söffing een andere reden had om dien inlander uit den weg te ruimen. (Volgt het verhaal van het amouretje vau Söffing met Abdo

—Söffing, dat hebt U toch wel verklaard

Als Söffing zegt „ja zeker", dan interrompeert Brinkman : Of ja, toen Söffing me op een dag overhaalde tot een diefstal, weigerde ik, als gevolg waarvan zg' schampere uitlatingen deden over mijn moed etc, waarom ik opsneed en tegan de waarheid in verklaarde Fientje vermoord te hebben. — Rare opsnijerij, niet? — Ja, maar in mtsdadigerskringen slaat zooiets in. U moet niet vergeten dat ze me oorspronkelijk „een flinken vent" noemden, omdat ze in de meening waren dat ik Fientje heb vermoord. En daarom stijfde ik hun in dat geloof. — Hebt U dan ook wat gezegd van de wijze, waarop U Fientja hebt vermoord. — Neen. — Dat hebt U wel verklaard voor den rechter commissaris. Toen zei U dat U aan Söffing had verteld Fientje gewurgd te hebben en toen het lijk iv de kali gesmeten te hebben. — Dan zal het wel zoo zijn ! — Neen, is dat zoo of niet! — Ja, maar „vermoord" of „gewurgd," dat komt op het zelfde neer!

— Hebt U Söffing nooit Wat verteld van dsn moord op Jeanne Ort en van de plannen ten opzichte van Raona. - Neen, nooit.

Men seint ons uit Batavia:

De gouverneur van Atjeh en Onderhoorigheheden bevestigt officieel het gisteren geseinde bericht omtrent den overval op Peusangen.

Men seint ons uit Batavia: Benoemd tot voorzitter van de landraden te Modjokerto en Modjoagoeng mr. J.J. Tichelaar, thans griffier bg den Raad van Justitie te Padang.

Een betreurenswaardig voorval heeft zich voorgedaan op de onderneming Tanah Radja der H. A. P. M. Den 31en Mei 's morgens gaf de administrateur een koelie om ons onbekende redenen een klap tegen het hoofd. De koelie greep daarop naar een stuk gereedschap, parang ot tjankol, en ging den administrateur te lijf. Bij zgn verweer greep de administrateur daarop den koelie in 't haar en sloeg hem eenige malen tegen het onderlijf, met het gevolg dat de koelie in elkaar zakte. Hij werd naar het hospitaal gebracht en bleek bg aankomst aldaar overleden. De administrateur begaf zich onmiddellijk naar Tandjong Balei en deed aangifte van het geval bg den hulp sfficier van Justitie aldaar.

Men verzoekt ons er op attent te maken dat de opvoering van Dokter Klaus, het bekende blijspel van I'Arronge, ook zeer geschikt is voor kinderen. Het entree yoor de kindereu bedraagt f 2 50.

Wij maken van deze gelegenheid gebruik om onder de aandacht te brengen dat „De familie Lehmann", welk stuk Donderdagavond wordt gegeven, een geheel ander tooneelspel is dan „Mijn naam is Lehmanu", dat velen vroeger zullen hebben gezien. Wij hebben bemerkt, dat men deze stukken met elkander verwart. Trouwens, gisterenavond is met de courant da korte inhoud van „Defamilie Lehmann" onJer de oogen onzer lezers gebracht. Het geze'schap speelt dan 9en en den 12an Jnni te Kisaran, den lOen en Hen te Tandjong. Balei, den 15en te Tebing Tinggi, den 13en, Hen eu 16en te Medan.

Het ss. Indragiri vertrekt morgen 3 Juni oui 8 n. voorin, naar Langsa. Laatste trein om 6u.45 m. I'or-t-rl.: op 2 .Mei om su. 15 m. n.m. en op 3 Mei om 4 u. 45 minuten.

De Ins u linde arriveerde 2 dezer te Rotterdam. De Tambora arriveerde 1 Juni te Colombo, richting Indie'.

Ds voorzitter van den cultuurraad heeft bg dien Raad eennieuw ontwerp wegenbelasting ingediend, waarbij rekening is gehouden met het nieuwe inzicht van den Raad, als basis van de heffing eenvoudig te nemen een vast bedrag (f 3.—) per koelie. !'e behandeling van het onderwerp w6rd indertijd geschorst met 't oog op den oorlog. „Nu wij echter — schrgft de voorzitter in zijue toelichting — „haasteen jaar verder zgn en de zaken hier meer en meer haar normaal verloop hebbeu hernomen, de cultures zelfs, deels de gevolgen weinig of niet gevoelen, deels bij de buitengewone omstandigheden wèl varen, behoeft de verdere voorbereiding der belasting niet langer te worden vertraagd. „De vaststelling van den datum van invoering der belasting kan de R-iad zich nog voorbehouden, in afwachting van de verdere ontwikkeling dar tijdsomstandigheden. Worden deze evenwel, wat Nederhmdsch-Indië betreft, niet ingewikkelder, dan laat het zich wel aanzien dat de verordening met 1 Januari 1916 in werking zal kunnen treden." Volgens het nieuwe ontwerp wordt den Riad gelegenheid gegeven, by eenvoudig Raadsbesluit gaandeweg het bolastingquotum te verminderen, naarmate het aantal werklieden — naar mag worden verwacht — toeneemt. Verüooging van het'quotum, als onverhoopt in het aantal werklieden vermindedering mocht komen, ligt niet in de bedoeling. De voornaamste artikelen van het ontwerp luiden : Artikel 1. Onder den naam van "Wegenen Bruggenbelasting* wordt jaarlijks van hen, voor wier rekening binnen het Cultuurgebied der Oostkust van Sumatra het landbouw- of mjjnbouwbedryf dan W3l da exp'oitatie van een »poor- of tramweg wordt uitgeoefend, eene belasting geheven. Gesclaadt de uitoefening van het bedrijf of de exploitatie voor rekening van meerdere personen, tezamen geene vereeniging met rechtspersoonlijkheid vormende, dan zijn deze alle hoofdelijk belastingplichtig met dien verstande, dat één hunner, ter keuze van 's Raads Voorzitter als belastingplichtige kan worden beschouwd en behandeld.

Het belastingjaar is het kalenderjaar.

Artikel 2. De belasting wordt per onderneming geheven naar rato van hei aantal werklieden, zonder onderscheid van landaard ot geslacht, die bij den aanvang van het belastingjaar op den voet van de voor de residentie Oostkust van Sumatra geldende zoogenaamde koelie-ordonnantie voor of op die onderneming in het in artikel 1 gemeld Cultuurgebied werkzaam zijn en berekend naaide basis van f 3.— per koelie.

Dit bedrag kan bg toename van het aantal werklieden in het Cultuurgebied bij Raadsbesluit geleidelgk wordeu veminderd

Art i. ledere beheerder eener onderneming is verplicht, binnen een maand van den aanvang van het balistingjaar bij 'sßiads voorzitter in te dienen een schriftelijke, door hem ondarteekende, aangifte o.a. van het aantal werklieden, naar rato waarvan de belasting van zijne onderneming moet worden geheven. Art. 6 Tsvijfalt 's Raads voorzitter aan de juistheid der aangifte, of acht hg ophe\d^rn,g noodig, dau wordt de aangever in da gelegenheid gesteld om nadere gegevens of ophelderingen ti verstrakken binnen een door 's Raads Voorzitter te bepalen termijn. Zjjn de ophelderingen en inlichtingen naar zijn oordeel onbevredigend of zgn geene opophelderingen en iniiehtingen binnen den voorschreven termijn verstrekt, dan raamt de Voorzitter het aantal werklieden op zood; cijfer als hjj billijk zal oordcelen, en geeft hiervaa aan den aangever kennis. Op geljjke wijze handelt 's Raads Voorzitter ten aanzien van die ondernemingen waarvan geene aangiften zijn ingekomen. Aitike! 11. Da belaating moet v/orden voldaan ten kantore van dea Kashouder van 's Raads ressort binnen drie maanden na de uitreiking van het aanslagbiljet. Artikel 12. Bij ta late betaling is eene verhooging verschuldigd van 2 pCt. van het bedrag van den aanslag voor iedere ingegane maand verzuim tot een maximum van 10 pCt. Artikel 13. De belasting is steeds over een vol jaar verschuldigd, zoodat staking of inkrimping van de onderneming of het bedrijf in den loop van het belastingjaar geen aanspraak geeft op vermindering van den aanslag. Aanvang van belastingplicht in den loop van een jaar heeft niet plaats.

Vannacht omstreeks drie uur habben eenige dagschuwe braven een minder gewaardeerd bezoek gebracht aan het pansion van mevr. G., Manggalaan 12. Het slot van de keukendeur hadden zij reeds gefotcaerd, een wekker al op da tafel geplaatst, blgkbaar niet met de bedoeling om die alarm te laten maken.

Dat dead de hond, die de toffe jong-ns op de vlucht dreef en de huisgenooten wekte. Een klopjacht leverde geen resultaten op Nu is de palitie speurende.

Aangekomen

30 Mei per s.s. „van Goens" van Singapore de heor U. E. Brown, benevens dekpassagiers. 30 » per s.s. „Kon. der Nederlanden" van Java de heeren: A. .!.• P. Vogel, D- E. Andrews, L. de Vries, de hoer en mevr. Bron, de heer en mevr. Gilhuys, mevr. M. Harms-Ha«pels, mevr. D. Boom. de heeren Ph. de Vries, J. Mulder, G. Dullé en J. v. Held. 1 Juni per s.s. „.Singkel" van Asahan de heeren: E. v. Nooten, H. P. van Vianen, de Mal. Diapari gelar Soetan fcri Alam met eehtg., benevens dekpassa-riors. 1 » per s.s. „Bumphius" van Java de heer en mevr. H. Groen met 2 kinderen, de heeren Wittenrood, Jhr. A. Berney, mevr. B. Botje Sehoonagel, uiejutfr. A. Daniels. de heeren Cathron, J- A. D. v d 801, L. R. Koolemans Beynen. Kaathovén, Tover Cozeus. E*. A. Owen, do Chiueezen Ko Sam Bic, Ko Ek Soei en Ko Ek Sam, ben. dekpass.

Behalve, na, dien anderen grooten LuiS, Nederland'? éérste tooneelkunstenaar, is Louis de Vries óók busin?ss-man, een noodzakelijkheid voor een artist, wien het idënlo alléén nu eenmaal geen brood verschaft. Er moet, vooral bij een tournee door d*m Archipel, gewikt en gewogen worden. Hier, ia een kring van bedaagde menschen, zullen ernstige 3tukken het doen, daar, in die frivole omge ving, moet den burgers wat peper op de altijd bezige tong worden geworpen, ginds vermag „de verrajsr" het publiek tot een laaiende geestdrift op ta voeren. ' De artist, die volle zalen wil zien, —en welke artist denkt daar uiet aau ? — brengt den kost die, naar zgn inzicht, de meest trage monden aan het smullen zal brengen, al vloekt hij, op de planken in actie, v/ellicut het Mu'tatuli woord: „Publiek, ik veracht u!" Toen Louis de Vries, bij het overwegen vvè.k gebeuren de menschen op hari-besar, den dag waarop, naar hj wist, de lang ingehouden levensvreugde van den bar.t werkenden planter wel eens zéér hoog wil opspuiten, zou weten te pakken, in zijn repertoire heeft gesnuffald, moet hg zich den Deliaan wel als e-;m bilouder ruw, onbeschaafd, laag-btj-den-grondsch type hebben voorgesteld. Want anders zou hjj, willende speculeren op die eigenschappen, het toch waarlijk niot hebben gedurfd om een blijspel op te voeren, zóó wanhopig-grof, zóó ergorljjk-binaal, zóó onbedekt-v ie s als „Üe jongens van 't 7e". Meu behoeft waarlijk uiet preutsch, spoedig geneigd tot den Suocking-uitroep te zijn om bij het zien van een dergelijke aaneenschakeling van vulgariteiten, idiote onbenulligheden eu weeë flauwiteiten een hartgrondig: bah! te uiten. Er ztjn grenzen voor alles. Was De Vries gekomen met een klucht, die zich wel eens van de rechte lijn af in een audere richting bewoog, hij zou slechts hebbeu getoond te begrgpen dat een kebonner op hari-besar te Medaa komt om verstrooiing, lus lichte ontspanning, te zoeken.

Doch met „De jongens van het 7e" is de grens zóó ver overschreden, dat er van de scheidingslijn geen stipje meer ta ontwaren viel.

De kunstenaar De Vries, dia zich voor dergelijke Fransche stukken, welke zich nu ean-, maal niet laten vertalon en ook niet door Hollanders laten s p e 1 e n, te hoog moest achten, is gisteravond totaal ondergegaan in dan zakenman. Dat spijt ons hartgrondig voor hem. En het hindert ons voor het gisteravond aanwezige publiek, waarvan een klein deel, als overal, wel genoten zal hebben, dat het zich in het gezelschap van dames moest gevoelen in de positie van iemand, wien een even zware als vulgaire beleediging wórdt aangedaan. The rast is silence ! Louis de Vrifs heeft deze viezigheid n i e t te Batavia en ook niet te Semarang ten tooueele durven brengen. Naar wij meenen, wal ta Soerabaja. Deze „toffe" jongens van 't 7e warden speciaal bewaard voor de „toffa" jongens van Deli. Maar walk idee heeft men dan toch buitan Dcli van dia „toffv'jongens hier? Meu zou hier eigaaluk naar ecu sch ul-di g e moeten zoeken. Heeft De Vries zelf die keuze gedaan? Of heeft ieraani hem die aangeraden? Zoo ja, wie ? Aau wien hebben wg 't te danken, dat opnieuw Dcli ia zijn reputatie is beleedigd ? Men heeft buiten Dcli een totaal verkeerd bügrip van dan „t'eliaau." De planter, dia het gehaeie j iar door, daarbuiten, in het isolement eeaer onderneming, van 's morgens vroeg lot 's avonds laat hard vvarkt, méér dan anderen voortdurend met de realiteit van het leven ia aanraking is, heeft 't laad aan schijnheiligheid, diktkienerij, pedanterie eu bovenal a^n vervelen le deïtigheid. Zeg desnoods dat het laven hem r u w ma&kt! Maar dat alles sluit niet in, dat de schaamteloosheid in üe Delische planterswerold weliger tiert dan ergens anders. En toch, herhaaldelijk blijkt, dat men buiten Dcli denkt, dat 't hier een bende is w i .mr. i men 't zoo uauw met behoeft ta nemen! Weluu, de Deliaau houdt van een mop, ook van eea g-peparda mop. Maar hg' is gjen viezerik eu iaat zich evenmin met schuanigheden baleeiigen als wie ter wereld ook.

Wg protesteeren tegen de gangbare meening omtrent de Delische plauterswareld. Wij begrijpen wel zoo ongeveer, hoe die in de wereld is gekomen. Op de Delische kebons heerscht het concubinaat. Goed, doch dit, is het gevolg van omstandigheden die men buiteu Dcli niet beoordeelen kan, en daarom heeft men zich daarginds te onthouden van conclusiën dienaangaande.

't Is eeuwig jammer dat een man als Da Vrie^, doorhollende op die hem waarschijnlijk aangeprate meening omtrent Dali, zich zoozeer vergeten heeft. Wg' kunnen hem mat absolute zekerheid mededeelen, dat gisterenavond bij 't verlaten der schouwburgzaal verscheidene planters hun verontwaardiging hebößn gelucht. Ei 't is dubbel jammer, omdat tan slotte De Vries uog meer zichzelf als kucstefiaar beleedigd heeft dan Dali!

De voetbalmatch tusschen het Engelsche en het Hollandsche elftal is een groot succes geweest. Duizenden en duizenden menschen omzooomden het uitgestrekte terrein. Het weder was gunstig en de stemming onder he publiek reeds bg den aanvang opgewekt. Even voor vijven traden de strijders in het veid. Het Engelsche team volvoerde daarbjj een ommegang met bagpipe en drum, 't geen, vooral ook van Llaudsche zgde, een luid applaus deed opgaau. Precies om 5 uur nam de strijd een aanvang. De „toss" besliste dat de Briten de speelheift aan den kant van de So-z eteit zouden bezutten, de Hollanders Ue i-peeliiblft aan den circuskant. Daardoor waren de laatstgenoemden in het nadeel, omdat de zon nog in al hare warmte op hun speelhelft stond. De spelars stelden zich als volgt op:

Hollend Ot. J. Stok J. J. Mantz G. F. Pop J. Diederik R. D. Jongenesl (capt.) D. v.d. Poel M. Brouwer Popkens J. Ruyssenaars L. Delboy C. ten Cate H. Alofs • M C. Brinsmead W. Thomson C. E. Milligan W. Murray Shirra» G. Lyons A. Lamont G. Hartley R. Gilchrist (capt.) D. Milne I. S. Milis Engeland

Na de wederkeerige drie cheers, deed mevr. Mathewson, de echtgenoote van d^n Britschen consul, als de initiatiefneemster tot den wedstrijd, den aftrap. Al terstond leidt Ten Cate ecu aanval, zoodat Delb)y de gelegenheid krijgt om te schieten. Ue keeper vangt den bal op, doch laat hem weer vallen. Delboy snelt toe, schiet echter ta hoog, zoodat de bal over de lat vliegt. Een oogenblik daarna zitten de Britten op het Hollandsche doel, maar Stok reit. Een poosje verplaatst zich het spel snel over het veld, tot ds bal outgoiil wordt getrapt. E m fout van den Britschen keeper geeft d^n Hollanders eert strafschop, dat Tan Cara neem*-, maar uitloopt op 3Bf\ corner, die geen resultaat heeft. Shirras gaat er met den bal van door, doet een schot op het Hollandsch doel, maar schiet te hoog- Daarna neemt Brouwer Popkens een rush iiö midvelds wordt gestuit. De Britten brengen nu don bal keurig op, m;>ar schieten al wefr te hoog. Twee minuten later schieten de Engel' *rcheu weer, mas.\r Stok redt. HoUand wordt nu, ..a ongeveer een kwartier spalens, op eigen spe?lhalft een poos torn gfsjed rongen. De l iek", vooral Manlz, verdedigen zich schitterend, tnet resultaat d.it de H >orho3de slotte een rush maakt. Zon ier resultaat .--chter. want' de kalme Milis vangt 'den bal op e" werkt hem handig weg. Eenige minuten later, nadat de Engelschen den br>l naast het Hollandsche doel schoten, ontstaat erfeü''> spannende strijd voor het Britsche doch Rnyssenaers krijgt een vrij moment en schieh maar de keepsr wijst den ba! onherroepelijk terug. De Hollandsche backs begaan nu eeriigo keeren de fout, dat zjj zich te veel laten opdringen, waardoor het Hollandsche deel eeoogeublikketi in gebaar komt. Ten slotte eo neemt Mantz den !'ritten den bal af en werk' hem weg, maar de Britten vangen den >>a' weer op en doen een schot van uit het mii' den van het veld, maar iets te hoog, zoods»' de bal over de lat vliegt. Na de uitt'ap schiet de Hollandsche lini* snel vooruit, Delboy schiet, de keeper loopt uir' siaat den bal weg naar Brouwer Popkenc< die den bal in het vrije doel schiet. De scheidsrechter had echter off-side gefloten, zoodat he doelpunt ongeldig werd verklaard. De Briit,nJ rennen nu weer mtt den bal weg, in > rush door naar goal, schieten, maar Stokst pal. Het spel blijft zich steeds snel verplaatsen zoowel de Hollanders als de Britten ge»'*11 staaltjes van snel, pittig spel te zien, tot T,,;l Cate de gelegenheid kru'gt om te schiet?'1. De keeper vaDgt den bal op, laat hem wee' vallen, maar trapt hem w*-g, juist alsdeï! landsche voorhoede voor het doel arriveer I Eveu daarna, om half zes, maakt de vlugS' I Ruysenaers uit een keihard schot het cc* doelpunt. Er heerscht geweldige geestdrift onder & Hollanders, vooral onder da Pabatoeërs. Da muziek zet ja. Even diarna wordt rust gefloten. Na rust ontwikkelt hat spei zich op <** Hollaud-cha spedhelft, daarna wor it het voor gezet op de Engelscbe speelhelft. Ten C schiet tweemaal snel achter elkaar, tvreen. tevergeefs. De Hollanders beheerschen een p lang het spel, raet het resultaat, d-U, na be1" haaldelijk op de achterhoede ie zgn afgestr Delboy uifc een keihard schot het tweede di punt voor Holland maakt, alweer onder gB' weldig gejuich. Oe Britton probeeren revanche te nem^' brengen dan bal ,prachtig samenspelend, maar sihieten over de lat. Opnieuw komen '^ opletten, nu met maar resultatt: ondo; ooryerdooxend gejuich der Engelschen ma' /.ij het er ie doelpunt. De stand is nu 2—? voor Hollanó. Ook daarna deden de Britten uog een pa?' krachtige aanva'len, maar schoten hèrhaaldelÖ* te hoog. Vervolgens, t^ge i kwart v .or *** sluiten de Hollanders de Britten <>p h:in eigB" speelhellt in, malr Ruy-senaers laat een mot'9 kans, terwijl het Britsche doel vrij is, ong6' bruikt voorbggaai. De Britten werken & ba! weg, steeds kearig centerend. Ean oog 8"' blik later laten u, Britten, na eon f reek»6,! een goede kans onobruikt voorbijgaan. Alo'' vangt dsn bal met zg, hoofd van den midvo0' op, brengt hem over n.ar Ten Cate, die ccbte/ voorbijschiet. Diederik werkt als een p»9 f neemt herhaaldelijk den aan de Britten **' Alofs, Dalboy, Ten Cate doen een' prachtig* rush over het geheele «ld. Ten Cate stü echter af op den keeper en er ontstaat eB! spannende stryd voor dol. Even is de hl vrij. Ten Cate maakt van Jit oogenblik gB^ bruik en sch et. De stand isJU3—1. Dit gB' beurde om kwart voor zes. De Hollanders spelen iv voortdurend '^ Britsch terrein. Diedeiik >erkt hard nl*' onpraktisch. De Britten brt'

In 't gehsel werd aan entréVe geheven eea Jedrag van f 1895.-, waarvan f 150.- on«osten n afgaan, zoodat een bedrag van f 1745.— gelgkelijk verdeeld wordt tusschen het Deliwnds en het Britsche Roode Kruis. Er waren m totaal 850 Europeanen, waarvan vele zelfs ut Siantar en Tamiang naar Medan waren gekomen. Voorts betaalden ongeveer 500 Inlanders entree, 'tgeen f 257.— opbracht. Nog dimmer werd zulk een recette hier bij een voetbalmatch behaald. Op het terrein werden yoo|*s nog programma's en nummers „Sport Deli' verkocht, waarvan de opbrengst almede voor een liefdadig doel werd bestemd. • j ..voor de match uitgeloofde cup werd jndertgd door den heer Mathewson te Londen ©steld, doch werd tengevolge van den oorlog ?°g niet ontvangen, zoodat zg oak niet aan het hollandsch elftal kon worden uitgereikt. ■Na afloop van den strijd kwamen de spelers fl6* hen, die de match hadden georganiseerd, m de messroom der Sociëteit samen. De heer uck stak daar een kort en aardig speechje \°P beide teams en wees daarbij op het vriendschappelijk karakter, dat de strijd had Redragen. De heer Jongencel huldigde daarna. *ls captain van het Hollandsche elftal, het engelsche team. De heer Gilchrist antwoordde ut naam der Engelschen. Ook de resident T&rscheen een oogenblik in de zaal en com- Phmenteerde de spelers. • esavonds vereenigde de heer Mathewson °e gehuwde leden van het Engelsche team &an een feestdisch in hotel-De Boer. De unmarried men dineerden in het Medan-hotel, Waarbg zi('h de bag-pipe en drums weer lieteu ö°eren. En des avonds laat trokken zij met °°*8 instrumenten in optocht door de.stad, °°r honderden gevolgd. Niet alleen door .|rmue woorden, doch ook door hunne daden '«streerden zij alzoo hunne verzekering : Are *9 downheartèd ? No !

.yp het terrein werden eukele Chineesche fckpockets door de politie ingepikt.