Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

(advertentie) 540 MAALTIJDEN voor ƒ 56,-! Eén baal rijst van 100 kg betekent 540 maaltijden. Of anders gezegd: voedsel voor één vluchteling voor 180 dagen! Kosten: ƒ 56,-per baal Duizenden vluchtelingen in Thailand vragen om voedsel! Steun daarom het rijstdistributie-projekt van ZOA. Giro: 550 t.n.v. ZOA-Groningen m.v.v.: proj. 4

'Een gouden ontmoeting' noemt mr. Jan van der Hoeven zijn boek dat een weerslag is van een aantal gesprekken die hij met de bekende luitenant-kolonel van het Leger des Heils A.M. Bosshardt heeft gevoerd. De levensgeschiedenis en de visie van deze nu 72-jarige heilssoldate op tal van maatschappelijke en levensbeschouwelijke onderwerpen komt in dit boek, dat zo nu en dan op een groot interview lijkt, duidelijk naar voren.

Er zal wel niemand zijn bij wie deze vrouw, door haar enorme inzet voor mensen in nood, geen respect afdwingt. Haar leven stond in het teken van zorg voor drugverslaafden, daklozen, prostituees, alcoholisten; en ook nu nog is zij in de binnenstad van Amsterdam regelmatig te vinden, tot in kroegen en bordelen toe, om te helpen waar hulp nodig is.

'Majoor' Bosshardt (zoals velen haar ook na haar promotie in het Leger des Heils zijn blijven noemen) is een vrouw van de daad. Dat blijkt duidelijk uit het boek van Van der Hoeven, die zelf trouwens ook geen onbekende Nederlander is: tientallen jaren was hij de particulier secretaris van koningin Juliana en zijn boeken 'Scheel Engeltje' en 'Wie doof is kan niet zingen' beleefden vele herdrukken. Een vrouw van de daad. Majoor Bcsshardt is wars van getheologiseer en gedogmatiseer. Maar ongemerkt doet ze het toch zelf ook, en wel op de volgende wijze: „Er zit eigenlijk iets vreemds in het gebod: hebt uw vijanden lief. Waarom zon nadruk op vijanden? Liever zou ik zeggen: heb alle mensen lief. Dan krijg je ook geen vijanden. Ik kan de Russen ook niet als vijanden beschouwen. Ik geloof: in wezen is de mens goed".

'Een gouden ontmoeting' geeft naar onze mening een goed beeld van een opmerkelijke vrouw.

a.p.w

N.a.v. J. van der Hoeven, Een gouden ontmoeting, Ark Boeken, vereniging tot verspreiding der Heilige Schrift, 96 blz., prijs f 10,-.

BRAMPTON (AP) - Een grote uitslaande brand heeft een groot deel vernietigd van het ondersteunende hoofdkwartier van de RAF, de Britse luchtmacht, in Brampton, bijna 100 kilometer ten noorden van Londen. Dit is bekendgemaakt door het Britse minsterie van defensie.

Het ministerie meldde dat de brand geen invloed heeft op de directe gevechtscapaciteit van de RAF.

In het jeugdblad Daniël van de Geref. Gemeenten staat een gesprek met een aantal jongeren afgedrukt over de ook in deze kring oprukkende secularisatie. De problematiek t'?j deze kring is echter geheel eigensoortig. De geboden oplossing ook trouwens:

~Daan: Maar, mag ik nu eens vragen: Als je netjes naar de vereniging gaat en je doet geen buitensporige dingen... zou je dan wel gelukkig zijn? Bertha: Ook al ga je netjes naar de catechisatie. Ook al ga je naar de jeugdvereniging. Ook al leef je netjes. Dan toch blijft er een bepaalde leegte over. Diep in je hart weet je dat het niet genoeg is. Er is, zonder dat het hart is veranderd, een leegte in het leven van iedereen. Zowel in de vrome godsdienst als in de goddeloosheid. Ik denk dat je kunt zeggen dat er openlijke goddeloze zonden zijn, maar dat er ook vrome zonden zijn.

Anja: Dat is wel waar. Maar wanneer je bijvoorbeeld naar een disco gaat, dan kun je je daar toch niet thuis voelen?

Caspar: Nou, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Achteraf besef je vaak dat je verkeerd bezig bent. Ik weet echt wel dat ik slecht doe en slecht ben. Maar vaak zijn dat van die indrukken. Over die indruk wordt niet meer gesproken en zo raakt het vanzelf weer weg. Maar op het moment dat je in de disco zit, voel je je er best wel thuis, althans ik wel.

Anja: Maar dat is toch afschuwelijk?

• Casper: Dat vind jij. Maar jij bent een meisje. Dat is best wel een verschil. Kun je aan Ed zien dat hij van de Ger. Gemeente is? Hij ziet er wel netjes uit, maar hij kan net zo goed een vertegenwoordiger zijn. Dat zie je niet aan hem. Bij meisjes is dat anders: die dragen een rok.

Anja: Ja, maar toch moet je zó leven dat het aan je te zien is dat je kerkelijk bent. Dat je een speciale plaats hebt gekregen krachtens de doop. Je weet toch dat je zonde hebt en doet? Je kunt je daar toch tegen verzetten? Gods Woord wijst er toch op dat je de zonde moet laten? Stel nu eens dat je netjes probeert te leven en je blijft onder het Woord van God, dan kón het toch zijn dat je door het Woord gegrepen wordt? Maar als je blijft leven zoals nu zul je toch ook niet bekeerd worden?

Egbert: Ja, je wilt wel bekeerd worden... Dat wil iedereen, dat weet ik zeker. Maar je wilt ook van de wereld genieten. Ik bid echt wel of ik bekeerd zal worden, maar ik heb 'de wereld' ook lief. Nou, dat kan niet samengaan. Het is wel eens zó dat ik de hele wereld' van me afschuif. Dan denk ik: Ik wil bekeerd worden...

Bertha: Maar bekering stelt geen voorwaarde. De Heere zegt niet: Eerst moet je de disco en de kroeg achter je laten en dan moet je gaan vragen of je bekeerd zal worden, dan zal Ik je bekeren. De Heere zegt als het ware: Al zit je midden in dat zondige leven, ook dan wil Ik je bekeren.

Casper: Ik denk dat als je bekeerd bent, dat je onwijs gelukkig bent. Zou het niet?"

(van een medewerker)

KAMPEN - Donderdag 24 oktober werd de laatste vergadering van de GVAD gehouden. Tijdens deze vergadering legde het bestuur verantwoording af aan de leden voor het gevoerde beleid over de jaren 1983-1985, om tot opheffing ' van de vereniging te komen.

De eindcontrole over de laatste handelingen nog door de penningmeester te verrichten zal door het bestuur van stichting De Driehoek worden uitgevoerd. Verslag hiervan zal worden gedaan in het Nederlands Dagblad. De voorzitter van de GVAD, ds. A.P. van Dijk, besteedde vooral aandacht aan het laatstgehouden gesprek met De Driehoek. Het aantal cliënten met verslavingsproblemen dat geholpen wordt door De Driehoek, is betrekkelijk klein. Maar het zal kunnen toenemen door meer bekendheid te geven aan deze vorm van hulpverlening. Door de aandachtsfunctionarissen bij de teams van De Driehoek wordt goede zorg besteed aan bekendheid met de verslavingsproblematiek onder andere door regeling van stageplaatsen voor de maatschappelijke werkers en het onderhouden van contacten met deskundigen.

Tenslotte heeft De Driehoek vastgelegd dat het overgedragen batig saldo van de GVAD (groot ongeveer ƒ 40.000,-) zal worden gereserveerd voor het werk waarvoor de GVAD destijds is opgericht. Tenslotte sprak de voorzitter woorden van dank aan de velen die het werk van de GVAD hebben mogelijk gemaakt. Werk van (ex-)bestuursleden en vrijwilligers maar vooral het werk van de heer L.H. de Roon. „Het werk van de heer De Roon schijnt nu afgebroken, maar veel daarin zal, zo hopen wij, blijvend zijn in de Here." Ds. Van Dijk sprak als wens uit dat de verantwoordelijkheid van gereformeerde mensen in de omgang met middelen die tot verslaving kunnen leiden zal toenemen, nu het mee dankzij het werk van de GVAD duidelijk is geworden dat er verslavingsproblemen in gereformeerde kring zijn. De omgang met verslaafde broeders en zusters kan ook verbeteren, onder andere door toepassing van 'vuistregels', daarvoor gegeven door de heer De Roon in het laatste informatiebulletin van de vereniging.

Bevorderd tot arts aan de Universiteit te Amsterdam: Freek (F.P.) Los te Abcoude.

PARIJS (AP) - De Franse minister van binnenlandse zaken Joxe heeft besloten dat de Franse stemgerechtigden volgend jaar 16 maart in de gelegenheid worden gesteld om deel te nemen aan nationale en regionale verkiezingen, zo is na afloop van een kabinetszitting bekend gemaakt door een woordvoerster van de regering.

ZWOLLE - „Wij vrezen dat ook u het vuur te na aan de schenen gelegd wordt." Dat schrijft het evangelistenechtpaar Lucas en Jenny Goeree aan de secretaris van de Gereformeerde Bond in de Nederlands Hervormde Kerk, ir. J. van der Graaf. Het wegens vermeende antisemitische uitlatingen in twee nummers van zijn evangelisatieblad 'Evan' in opspraak gekomen echtpaar, welke op last van de president van de Zwolse rechtbank niet meer mogen woren verspreid, herhaalt zijn bestreden standpunt in de open brief aan ir. Van der Graaf.

Aanknopend bij een voor de Evangelische Omroep gevoerde radiodiscussie op 13 september halen de Goerees een toen gedane uitlating van ir. Van der Graaf aan, uitgesproken juist naar aanleiding van de uitspraak van de Zwolse president: „Maar ik zou toch willen waarschuwen voor de consequenties hiervan, want het zou namelijk wel kunnen betekenen dat je ten aanzien van het joodse volk het unieke van de persoon van Christus niet meer zou kunnen stellen. Dat dat ook al als antisemitisme zal worden aangewezen en afgewezen."

Naar de Goerees schrijven zou de tweede stap om de Bijbel tot een verboden boek te maken kunnen zijn, dat je niet meer mag prediken dat er buiten Jezus Christus om geen verlossing is voor de mens, niemand uitgezonderd. „Als dit niet meer mag worden gepredikt is het evangelie van zijn kracht beroofd", aldus de open brief.

Naar aanleiding van een interview van 3 oktober, waarin ir. Van der Graaf zegt niet te geloven dat de godsdienstvrijheid in gevaar is, komen de Goerees tot de in de aanhef geciteerde uitspraak. Zij tonen zich verbaasd over de zwenking die Van der Graaf onder de druk van de publieke opinie volgens hen zou hebben gemaakt.

Uit de verdere tekst van de EO-uitzending van 14 september komt het evangelistenechtpaar tot de gevolgtrekking: „De luisteraar heeft het al gehoord: er is wel terdege verband tussen de verwerping van de Messias door de joden en de holocaust."

In de brief vragen de Goerees de secretaris van de Geref. Bond uit te leggen, hoe zijn nieuwe mening dat de joden bij de verwerping van Jezus het bloed der verzoening over zich hebben afgeroepen, moet worden gefundeerd. „Dan is het dus zo: weg met hem. Zijn bloed kome over ons tot verzoening van onze zonden en van die van onze kinderen", concludeert de open rief.

De Goerees hadden al eerder in een open brief aan de Apeldoornse hoogleraar dr. W.H. Velema van verbazing blijk gegeven. Ook prof. Velema zou een zwenking hebben gemaakt onder de druk van de publieke opinie.

LUCAS GOEREE

IR. J. V.D. GRAAF

ZUTPHEN - 'Onderling hulpbetoon in de gemeente' - dat is het onderwerp van de jaavergadering van het Gereformeerd Sociaal en Economisch Verband, D.V. op 8 november a.s. in Ermelo.

Al jarenlang praten de diakenen met elkaar over hun functioneren binnen de gemeente. De onderwerpen zijn bekend: diakenen op huisbezoek; diakenen geen tweederangsambtsdragers; hun verhouding tot maatschappelijk werk; terwijl daar de laatste tijd nog bijgekomen is: diakenen en diakonessen. Het is niet de bedoeling deze discussie over te doen.

De opzet van het GSEV is om het onderwerp nu niet als diakenen met. elkaar te bespreken, maar als gewone gemeenteleden. Want de beslissende dienst in de christelijke gemeente is die van de broeders en zusters onderling. Er zullen twee sprekers optreden. Prof. dr. C. Trimp hoopt te spreken over wat de Schift zegt van de gemeente als dienende gemeente, terwijl de heer Z.B. Nitrauw iets zal zeggen over de huidige praktijk van de onderlinge zorg in de gemeente. Tenslotte zal er nog een forumdiscussie plaatsvinden.

Het GSEV hoopt op deze manier het onderling hulpbetoon binnen de gemeente stimuleren.

ZUTPHEN-De classis, phen heeft preparara.-geexamineerd en beroenh' verklaard binnen de Ger < meerde Kerken in Nederl-''" S. Schaaij, NieuwendiiW *% 7311 RP Apeldoorn. Tel ? 220166 (b.g.g. 020-822364).'^

MIDDELSTUM - 2ondaf. oktober a.s. zal de kerkdi aanvangen om 14.30 ' waarin zal voorgaan ds") Boessenkool uit JohanJ burg.

Bedankt voor Elburg: J y nendaal te Barendrecht.

Beroepen te Barneveld- E Venema te Middelburg-Centra' te Slikkerveer: J.J. van Eekei veld te Zeist. Bedankt voo- Vlaardingen: P. Blok te Ca pellea/d IJssel.

Bedankt voor Lelystad (herv ■ geref. Samen op Weg): LA. Nell te Middelburg; voor Lekkerkerk: A.J. Schalkoord te Streefkerk.

De titel van de bundel opstellen ter nagedachtenis aan Ad van Biemen (van 1969 tot 1984 buitengewoon hoogleraar in „de kennis van de maatschappij en haar problemen in relatie tot kerk en godsdienst" aan de Universiteit van Amsterdam) is duidelijk misleidend: „Nieuwe religieuze bewegingen". Sinds we in het openbaar niet meer over 'sekten' mogen spreken, gebruiken we de term voor die zaak.

'Nieuwe religieuze bewegingen', het nu verschenen boekje, met als ondertitel 'Een leerschool voor volwassenen' had daarom beter anders kunnen heten. Want het gaat over nieuwe vormen van 'spiritualiteit', over 'bijbels humanisme' en over religieussocialistisch vormingswerk. Prof. dr. A. van Biemen, die met dit boekje geëerd wil worden, was in zijn leven zelf sterk betrokken bij dat vormingswerk, dat - in de jaren na de oorlog - vooral in de Arbeiders Gemeenschap der Woodbrookers gestalte kreeg.

Behalve een opstel dat door Van Biemen al eerder was geschreven, bevat het boekje lezingen van prof. dr. G. Dekker (Vrije Universiteit), prof. dr. J.H. Kamstra (UvA), mevr. drs. A.A. In 't Veld (Remonstrantse Broederschap) en drs. J.A.M. Weterman (bestuurslid van de Arbeiders Gemeenschap der Woodbrookers). Zij hadden oorspronkelijk zullen spreken op een studiedag ter gelegenheid van de emeritering van prof. Van Biemen, maar nadat hij kort tevoren overleed, werd besloten de voordrachten te bundelen in een boekje, dat nu bij Kok- Kampen is verschenen.

Er is in de bijdragen weinig waardering voor het traditionele christendom' en de bestaande kerken. Nieuwe vormen van 'spiritualiteit' en nieuwe 'zingevingen' kunnen bij de traditionele godsdiensten niet of nauwelijks terecht. Toch is aansluiting van het een bij het ander nodig, stelt prof. Dekker, want de 'nieuwere godsdienstigheid' zal zonder een bedding geen stand kunnen houden en omgekeerd zullen de kerken het niet volhouden wanneer ze niet op de nieuwe religieuze bewegingen (nu begrijpt u de titel!) inspelen. Kerken zijn tenslotte ook bedoeld om een bedding te bieden aan mensen die moeilijk of niet hun eigen weg kunnen vinden, aldus deze VU-man in een boekje dat in Schrift en in mensvisie maar weinig met de reformatorische leer heeft uit te staan.

a.p.w

N.a.v. Hans weterman e.a. (red.) Nieuwe religieuze bewegingen, een leerschool voor volwassenen, Kok-Kampen 1985, 72 blz., prijs f 10,-.

Alle 'sektendeskundigen' zijn weer paraat in het nieuwe boek 'Religieuze bewegingen, kruid of onkruid?', dat dus gaat over het (ongevaarlijk zijn van de sekten. Hun namen zijn Sipke van der Land, dr. T.A.M. Witteveen (sektenrapport Tweede Kamer), dr. R. Kranenborg, ds. H. Veldhuizen, drs. F. Derks en Barbera Bischot (oudervereniging SOS).

Misschien denkt de lezer bij deze opsomming aan het symposium over sekten dat eerder dit jaar in Leeuwarden plaatsvond. En inderdaad, de schrijvers in dit boek zijn dezelfde als de sprekers toen. In feite bevat het boek niets nieuws, maar alleen de eventueel bewerkte lezingen van de twee hoofdsprekers toen, Van der Land en Witteveen, met de -

ook toen uitgesproken - reacties van de andere vier.

Dat is geen schande en het is aardig dat wat indertijd door een beperkte groep mensen werd aangehoord en vervolgens in een summier verslag ook in onze krant werd vermeld, nu in boekvorm voor een onbeperkt publiek beschikbaar is.

Maar de uitgever is waarschijnlijk van mening dat ik nu de waarde van het boek toch wat misken, want hijzelf vindt het zon opzienbarend boek dat hij het gisteren voor het oog van de pers liet aanbieden aan de voorzitter van de Tweede Kamer-sektencommissie. Bovendien liet hij de pers weten dat in deze uitgave „de discussie op gang wordt gebracht over de vraag of de overheid dient op te treden tegen sekten".

Toch heeft hij dan de discussie die de afgelopen jaren heeft gewoed toch niet erg nauwgezet gevolgd. Het is niet waar dat nog een discussie op gang moet worden gebracht, maar eerder dat ze in een patstelling is geëindigd. De standpunten liggen zo te zien onwrikbaar vast. Dat is trouwens ook merkbaar in dit nieuwe boek. Witteveen, Kranenborg en Derks vinden dat de huidige wetgeving voldoende is om zonodig tegen sekten op te treden en ze hebben weinig begrip voor ouders en anderen die hun kinderen terug willen halen uit een sekte. Van der Land bijvoorbeeld vindt dat er momenteel onder het mom van godsdienstvrijheid veel te veel mee door kan en dat de regering in sommige gevallen meer moet (kunnen) doen dan nu gebeurt.

Eindredacteur Piet Post kan dan in zijn inleidend artikel wel de hoop uitspreken dat deze twee standpunten dichter naar elkaar toe zullen komen - en dat heeft deze leraar bij de organiserende Noordelijke Leergangen ook tijdens het Leeuwarder symposium gedaan -, maar dat zal wel een gedachte blijven.

De vraag hoe je het gevaar van sekten ziet, hangt in een belangrijke mate samen met de vraag wat het christelijk geloof en wat de waarheidsvraag voor je betekent. Wie godsdienst als een hobby of behoeftenbevredigend artikel ziet, zal het een zorg zijn wanneer iemand zijn heil zoekt bij de Moonies.

N.a.v. Piet Post (met bijdragen van anderen), Religieuze bewegingen, kruid of onkruid?, Wever-Franeker 1985, 92 blz., prijs f 17,50.

In De Reformatie wordt een begin gemaakt met een reeds eerder aangekondigde discussie tussen twee redacteuren van het blad, prof. J. Kamphuis en dr. K. Veling. Onderwerp: de taak van gereformeerde organisaties, of, nader bepaald: 'interkerkelijkheid' in christelijke actie. De start van het jongerenblad Zilt heeft aan deze discussie nieuw voedsel gegeven, maar de discussie tussen Kamphuis en Veling was al begonnen voordat Zilt in het nieuws kwam, aldus de redactie. In het eerste nummer richt Veling zich tot Kamphuis. Enkele passages:

„Gereformeerde organisaties spreken niet in alle gevallen vanzelf. Ze moeten zich bewijzen: hun doel moet waardevol zijn en er moet duidelijk gemaakt kunnen worden dat de gekozen vorm en werkwijze inderdaad tot de realisering van het doel bijdragen.

Ik verwacht niet dat u het met deze stelling oneens bent. Toch blijft het mijns inziens belangrijk daarop te blijven wijzen. Want ook over kwesties van 'samenwerking' kan alleen maar vruchtbaar worden gesproken als wordt beseft dat (gereformeerde) organisaties er zijn om een nuttig doel na te streven. En aan die voorwaarde is beslist niet altijd voldaan.

Nog veel te vaak menen broeders en zusters interkerkelijke' samenwerking, bij voorbeeld van het GPV met SGP of RPF, te kunnen beoordelen zonder goed te bekijken wat het doel is van het samenwerkingsverband en van de samenwerkende partijen."

„Uw bijdrage aan de Zwolse vergadering van 26 januari j.l. richt zich wel nadrukkelijk op de politieke strekking van ideeën en beginselen, met name zoals die in SGP-kring opgeld doen. Dat maakt uw betoog de moeite van het bestuderen waard. Inderdaad, wie vraagt naar mogelijkheden van samenwerking, moet erop letten wat de samenwerkingskandidaten beogen.

Ik vind het daarom jammer dat u niet uitvoeriger bent ingegaan op verkiezingsprograms waarover tussen GPV en SGP of RPF in concrete gevallen overeenstemming is bereikt. U zegt wel dat overeenstemming in verkiezingsprograms wel goeddeels op gezichtsbedrog moet berusten, omdat de achterliggende beginselprograms met elkaar botsen. Maar deze conclusie vindt geen steun in wat u in concreto b.v. over het Euromanifest hebt gezegd. Je kunt over dit manifest denken wat je wilt, maar de ontstaansgeschiedenis ervan maakt duidelijk dat er van GPV-zijde geen principiële concessies zijn gedaan terwille van de samenwerking met SGP en RPF. En er is toch ook sinds de Europese verkiezingen niet gebleken dat de destijds geconstateerde overeenstemming niet echt was?

Ik meen dat voor de Europese verkiezingen een gezamenlijke lijst met SGP en RPF mogelijk en nuttig was. Maar of dat bij andere verkiezingen ook zo is, moet steeds opnieuw worden bezien. En dat geldt ook voor de vraag of op andere terreinen moet worden samengewerkt over kerkelijke grenzen heen."

Dr. Veling noemt dan een voorbeeld van samenwerking tussen de GSA in Zwolle en andere sociale academies op het gebied van een voortgezette opleiding voor welzijnswerkers. Wat bij iedere samenwerking beslissend is,

is de vraag in hoeverre ge-

reformeerden zich willen en kunnen identificeren met wat er als mogelijk produkt van samenwerking uit de bus komt, wat program of ook wat personen betreft."

„Dit brengt me op een laatste punt. In de discussie is nogal wat mist ontstaan rond de vraag hoe een interkerkelijk' samenwerkingsverband genoemd moet worden. Degenen die dergelijke samenwerkingsverbanden als mogelijkheid accepteren, doen vaak hun best duidelijk te maken dat ze oog hebben voor de beperktheid ervan en daarom wijzen ze de typering 'christelijke eenheid' af. Begrijpelijk is dit zeker. Maar tegelijk ook verwarrend.

Op 26 januari hebt u daarop gewezen. Als er geen sprake is van een christelijke eenheid, wat dan voor een eenheid.

Een terechte vraag. Mijns inziens komen we hier verder als ook hier de aandacht wat verlegd wordt van de mensen die samenwerken naar het doel dat in gezamenlijke actie wordt nagestreefd. Als er sprake is van een christelijke doelstelling en als de partners in de samenwerking bewust aan die doelstelling willen werken omdat deze christelijk is, kan van een christelijk samenwerkingsverband worden gesproken.

In deze zin is ook de uitdrukking 'christelijke gemeenschap' misschien wel bruikbaar. Maar dan moet meteen bedacht worden dat die gemeenschap toch gehavend is, om met prof. Douma te spreken."

„Gelovigen kunnen op tal van punten tekortschieten, ook in hun kerkelijke positiekeuze. En dat is zeker ernstig. Maar dat wil niet zeggen dat hun naam 'christgelovigen' onthouden mag worden.

Ik besef heel goed dat hier een probleem ligt. Interkerkelijke' samenwerking moet sober zijn, maar wordt toch ondernomen vanwege een gemeenschappelijke christelijke doelstelling.

Dan toch maar niet samenwerken lost het probleem op.

Maar als het beoogde doel van de samenwerking daarvoor te belangrijk is, dan kan alleen een zo groot mogelijke duidelijkheid een werkbare oplossing brengen. We zouden niet bang moet* zijn de belangrijke verschill* tussen samenwerkende per» nen of organisaties in een stt tuut onder woorden te b: gen. Dat werkt beter dan c verhullen in formulering* die goed klinken maar # toch systematisch verscbif lend worden uitgelegd. Ik heb wel eens in onderhal delingen over de grondsltf formulering van een 'interim'; kelijke' stichting geijve* voor de vermelding van drie formulieren van eenhei' Achteraf zeg ik: dat was eig^ lijk nogal dwaas. Want o toen was wel duidelijk dategeen confessionele overe» stemming bestond. Nu sta de reformatorische belijdergeschriften in de statutenz der dat ze een daar wezenlij functie hebben. . Nogal naïef, zult u zeggen- j* derdaad. Maar ter vert schuldiging kan ik aanyoe dat binnen onze kerkelijke? meenschap heel weinig }s gedacht over dit soort ding De strijd die intern gev<* moest worden tegen a^^ king van de binding aan de lijdenis en vóór het zelfs1 dige bestaansrecht van vrijgemaakte Gereforrne^J Kerken, had als gevolg da^ maar weinig ruimte was na te denken over onze rei met christenen buiten de kelijke gemeenschap. .^ De contacten met bu»£ landse kerken hebben v&" ning op dit punt gelukkig stimuleerd. —^S Het moet toch mogelijK^. gereformeerd te zijn en te ven en vandaaruit met 8. ren belangrijke christe. belangen te behartigen.^, misschien in een wel moedig samenwerking band, maar toch!"

DR. K. VELING

PROF. J. KAMPHUIS

Beroepen te Oudewater R « van Kooij, directeur Instituf- Kerk en Samenleving te ■ Gravenhage, verbonden J Leidschendam.

Beroepen te Sittard-Heerla (part-time): P. J. Prijt te Eind hoven, die dit beroep heet aangenomen.

BUITENPOST - Mee doordi snelle groei van de kerkeliji gemeente (nu 400 zielen) is i-. mogelijkheid onderzocht oc te komen tot een eigen gesformeerde schoolvereniging» Buitenpost.

Wanneer de groei zich doo: zet, zal het aantal schoolkin deren binnen afzienbare tij ongeveer honderd bedragen Mede gelet hierop meenden d ouders te moeten overgaan to het oprichten van een schoo! vereniging.

Er zijn inmiddels goede coi tacten gelegd met de gemeenl Achtkarspelen.

PARIJS (AP) - De Belgische en Franse artsen die voor de organisatie 'Artsen zonder Grenzen' in Etiopië werker. dreigen dat land te verlaten tenzij zij toestemming krijgen voor de opening van een nieuw hospitaal in het noor den van het land.