Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

(van onze correspondent)

UTRECHT - De Nederlandse Patiëntenvereniging (NPV), een pro-life patiëntenorganisatie die opkomt voor de beschermwaardigheid van het leven in de gezondheidszorg, telt thans ruim 10.000 leden.

De NPV, die in december 1982 werd opgericht en begin vorig jaar nog slechts 4.000 leden telde, groeide vorig jaar stormachtig, nadat bleek dat de overheid plannen had om abortus provocatus, gepleegd in abortusklinieken, op te nemen in het ziekenfondspakket. De patiëntenvereniging keerde zich hier scherp tegen, hetgeen een toestroom van vele duizenden leden tot gevolg had. De regering stelde later, zoals bekend, haar plannen bij en koos voor financiering van abortus provocatus via de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, aangevuld met geld uit de belastingpot. De activiteiten van de NPV op het politieke vlak zijn thans voornamelijk gericht op het tegenhouden van legalisering van euthanasie. De laatste weken is weer sprake van een forse ledengroei. Sinds half januari heeft de vereniging zon 1000 nieuwe leden kunnen inschrijven. Het exacte aantal leden bedroeg gisteren 10.405. De patiëntenvereniging richt zich naast de euthanasieproblematiek verder onder meer op het organiseren van plaatselijke afdelingen, die zich kunnen laten vertegenwoordigen in plaatselijke huisartsen-vestigingscommissies. Deze commissies zullen in veel plaatsen ook advies gaan uitbrengen over de organisatie van gezondheidszorgvoorzieningen in de zogenaamde eerste lijn (kraam-, gezinszorg, huisartsenhulp, enz.). Deelneming van de NPV aan deze commissies is noodzakelijk om de vestiging van prolife-artsen ook na de inwerkingtreding van het huisartsen vestigingsbesluit mogelijk te maken.

LEIDSCHENDAM (ANP) • Perschef Bijsterveld heeft „uiteraard" het volledige vertrouwen van het hervormd moderamen. „We gaan op dezelfde manier door zoals we werken. Er zijn geen dingen blijven hangen die toekomstige samenwerking negatief kunnen beïnvloeden." Zo reageerde dr. R.J. Mooi, secretaris-generaal van de Nederlandse Hervormde Kerk, donderdag op het besluit van het hervormd moderamen J.H. Bijsterveld te handhaven als perschef van de Nederlandse Hervormde Kerk en directeur van het Hervormd Persbureau.

De ommezwaai van het moderamen, dat aanvankelijk via een kantonrechter om ontbinding van het dienstverband had gevraagd, verklaarde dr. Mooi als volgt. Op het moment van de zitting van het kantongerecht (7 januari) kwamen zaken in het verweerschrift van Bijsterveld in een zo laat stadium onder de aandacht van het moderamen, dat dit - mede gelet het advies van de rechter tot nader overleg - heeft geleid tot een nieuw gesprek tussen betrokkenen. Dr. Mooi wilde niet zeggen om welke zaken dit ging.

In het verzoekschrift aan de kantonrechter schreef het moderamen onder meer dat het alle vertrouwen in Bijsterveld had verloren. Diens fouten zijn niet van incidentele aard of onbetekenend, maar zij tonen aan dat er een structureel probleem is.

Het moderamen verweet de perschef dat hij slordig en ongecoördineerd werkt, dat hij zijn functie als adviseur van het moderamen niet of nauwelijks vervult, dat hij vertrouwelijke informatie heeft doen uitlekken en dat hij te weinig afstand tegenover journalisten inneemt. Hij is „niet geschikt in voorlichtende zin op te treden namens de Nederlandse Hervormde Kerk," aldus toen het verzoekschrift van het moderamen.

De heer Bijsterveld onthield zich donderdag - behoudens het uiten van zijn blijdschap - van commentaar op het besluit van het moderamen.

Jn De Reformatie schrijft ds. C.J. Smelik deze week een tweede artikel over de Christelijke Geref. Kerken. Hij gaat in op een vraaggesprek met ds. J. van Amstel in deze krant:

„Daarom wil ik graag nog even doorspreken met m'n chr. geref collega. We hebben samen veel gepraat in de zeventiger jaren, tijdens onze gezamenlijke Enschedese periode, toen onze pastorieën op steenworp afstand lagen. Met dankbaarheid denk ik terug aan onze gesprekken in die jaren toen de Geref. Kerken een uiterst moeilijke tijd doormaakten om in alles bij Schrift, confessie en kerkorde te blijven. Debatstof (hier eigenlijk een akelig formeel woord) was er genoeg, maar collegiaal wisten we van elkaar dat het ons ging om voluit gereformeerd-zijn.

En nu, na enige jaren, deze onverwachte ontmoeting in de pers. Die wil ik aangrijpen om nog in te gaan op één punt uit het interview. Ds. Van Amstel spreekt daarin zijn diepe wens uit de christelijke gereformeerden en de vrijgemaakte gereformeerden samen om de tafel gaan zitten en open en eerlijk over de verschillen spreken en over eikaars vragen.

M'n gesprekspartner laat er echter op volgen: „Niet op een manier, lijkt mij, dat de vrijgemaakte gereformeerden in de eerste plaats komen aandragen met prof. Oosterhoff en prof. Versteeg, maar dat we over de wezenlijke zaken zelf praten; waarbij het dan zeker niet uitgesloten hoeft te worden, dat men zegt: op dit punt menen wij dat Oosterhoff en Versteeg van de belijdenis afwijken".

Eilaas, laat Smelik in zn eerste artikel (1 febr. 1986) tóch in de eerste plaats komen aandragen met prof. Oosterhoff en prof. Versteeg! En laat nu ook de brief van de synode van Heemse aan de Chr. Geref. Synode van Den Haag 1986 dat doen! Waarom doen jullie dat toch? zo zal Van Amstel vragen, en velen uit de Chr. Geref. Kerken met hem.

M'n antwoord kan ik kort zo samenvatten: omdat de door ons aangesneden zaken rond prof. Oosterhoff en prof. Versteeg naar onze vaste overtuiging wezenlijke zaken zijn. Wanneer Van Amstel zegt: als we om de tafel zitten moeten we vooral gaan praten „over de wezenlijke kanten" en dan komt vanzelf wel als 'detail' het gevoelen van Oosterhoff en Versteeg aan de orde, dan menen we te moeten zeggen: u gaat eraan voorbij dat dat nu juist voor u en voor ons één van de wezenlijke zaken behoort te zijn: is de Schriftopvatting van deze hoogleraren nu in overeenstemming met de gereformeerde belijdenis?

Het gaat er ons nimmer om dat we komen 'aandragen' met prof. Oosterhoff of prof. Versteeg, alsof we pas gerustgesteld zijn als er een kerkelijke procedure tegen deze hoogleraren is ingesteld. Het gaat ons niet om aandragen van namen, nog minder om aanpakken van personen, maar wel om een aanwijzen door de Chr. Geref. Kerken van een niet-gereformeerde Schriftopvatting en Schrifthantering, om een aanvechten van (zelfs het begin van) Schriftkritiek.

Door de ontwikkelingen die ik de laatste tijd heb kunnen waarnemen, ben ik steeds meer tot de overtuiging gekomen dat de wezenlijke zaak van de beginnende Schriftkritiek de fundamentele zaak is. Ik zou zeggen: hoe kan dat ook anders, helaas? De ruimte, de vrijheden, de verflauwing, waarover Velema in zijn brochure zn verontrusting uitspreekt, staan niet op zichzelf en ontstaan niet vanzelf. Wanneer de Schrift niet voluit volgens de gereformeerde belijdenis gehonoreerd wordt, ontstaat vergroeiing, of het nu verlinksing is of verrechtsing.

We schrijven deze dingen onder de klem van wat ds. Van Amstel aan het eind van het interview zegt: „Wij moeten elkaar opscherpen vanuit de Schrift en belijdenis, tot behoud van de kerk, die naar Gods Woord een pilaar en vastigheid der waarheid dient te zijn". (...).

„Het is geen wonder dat we in de situatie van vandaag des te meer de vraag onder ogen zien hoe kerkelijke eenheid tot stand gebracht kan worden in de eenheid van het ware geloof. Van weerskanten wordt daarover geschreven. We mogen elkaar ook niet uit het oog verliezen.

In De Wekker van 17 januari 1986 schrijft ds. K. Boersma, na een beschouwing over de interne moeiten: „We komen op onze weg nog altijd kerken tegen, die heel vlak bij ons leven, die naar ons toe een roeping hebben en naar wie wij een roeping hebben. In sommige gevallen vraag je je toch steeds ernstiger en dringender af, of er situaties vastgeroest moeten blijven, of er bij wijze van spreken geen kruipolie meer bestaat, of anders gezegd, of er geen Heelmeester is voor de wonden".

Inderdaad, de Heelmeester kennen en belijden we: Jezus Christus, die zijn kerk vergadert en ook wonden heelt, zoals Hij dat gedaan heeft in 1869 en ook (ik schrijf het toch ook in dit artikel vrijmoedig neer) in 1892. Deze Heelmeester is in de 20e eeuw Dezelfde.

De 'kruipolie' kennen wij eveneens. En die is (om hier de woorden van ds. Van Amstel te gebruiken): „Schrift en belijdenis handhaven". We willen er nog aan toevoegen: en dus ook de kerkorde handhaven. Want heel puntig heeft prof. J. Hovius in een rectorale rede gezegd: „Wie de wacht wil betrekken bij de Belijdenis moet allereerst de wacht betrekken bij de Kerkorde".

Als we wederzijds „staan naar kerkelijk samenleven" zal die kruipolie voldoende en afdoende blijken te zijn om roestvorming van en door mensen weg te werken. Laten we bidden en werken. Rust roest."

DS.C.J.SMELIK

DS.J. VAN AMSTEL

Vanuit orthodoxe hoek zegt men aan dat nadenken in gemeente en district richting te willen gaan geven. Dat is het hoofddoel van de nieuwe notitie over het officiële discussiestuk, het interimrapport. De notitie bevat kritiek op de methode die de commissie hanteerde bij het schrijven van haar rapport. In het rapport wordt uiteengezet wat het nieuwe (tolerante) denken over homoseksualiteit inhoudt, waarbij dan een aantal vragen worden gesteld. Vervolgens wordt de traditionele visie op dezelfde manier uiteengezet. Het zo alleen naast elkaar zetten van twee - overigens elkaar uitsluitende - visies kan niet, in ieder geval niet in een kerkelijk rapport, zo vinden de auteurs van de notitie. Naar hun idee moet er - en daar gaat het hen vooral om - veel meer geluisterd worden naar hetgeen de Bijbel zegt over homoseksualiteit; de Bijbel is daarover duidelijk - de homoseksualiteit kan niet worden aanvaard.

De notitie eindigt met te stellen dat er in de kerk geen plaats is voor twee waarheden. De VPKB moet positie kiezen en degenen die homoseksualiteit en heteroseksualiteit als evenwaardig zien, vragen terug te keren op hun stappen „indien ze enigszins tevreden in haar midden wenst terug te vinden".

Koers interviewt de Geref. Bondspredikant M. van Campen uit Vlaardingen, die een doctoraal scriptie schreef over de 'belofte' bij Calvijn. Een opmerkelijke passsage daaruit:

„Wordt iemand die Christus in de belofte omhelst, of aanneemt om dat woord te gebruiken, door Calvijn als een gelovige gezien?

„Ja, voor de reformator zijn belofte en geloof heel direct op elkaar betrokken. Hij formuleert ook het geloof als iets dat zich fundeert op de belofte van God alleen. Dus je kunt het geloof nooit losmaken van het beloftewoord."

Maar mensen die niet durven? Bang zijn, een „gestolen Jezus" - om een wat moderner woord te gebruiken - hanteren als argument, en die dit te gemakkelijk vinden?

„Die vragen ken ik heel goed. Je merkt ook voortdurend in de gemeente, dat mensen daarmee zitten: „Wanneer mag ik tot Christus vluchten? Wat is er voor nodig om de belofte te mogen omhelzen? Bedrieg ik mezelf niet als ik de belofte omhels? Is het geen gestolen Jezus, als ik naar Hem toevlucht?" Heel opvallend is dat die vragen eigenlijk in de theologie van Calvijn niet te vinden zijn. Voor mijn gevoel is het een zaak die in een latere ontwikkeling, na Calvijn, erbij gekomen is. Met name in de natijd van de zgn. Nadere Reformatie is het geloof veel meer verwezen naar het subject, dat wil zeggen naar de gelovende mens zelf, dan naar het object, de belofte van God die Hij in Zijn Woord ons doet toekomen. Voor mijn gevoel is dat een fatale ontwikkeling geweest, waardoor er een geweldige geloofsonzekerheid en een geweldige geloofstwijfel in de gemeente gevonden wordt, tot op de dag van vandaag. Dat is merkbaar op allerlei manieren, met name rond het Heilig Avondmaal. Maar het is niet teveel gezegd wanneer je beweert, dat voor Calvijn geloof en zekerheid helemaal bij elkaar horen en dat ligt dan niet in datgene wat de mens allemaal ervaren heeft in zijn leven, maar dat rust uitsluitend en alleen op datgene wat God toezegt in Zijn Woord, omdat God een betrouwbare God is, die niet liegen kan, omdat Zijn beloftewoord standvastig is en onwankelbaar; daarom mag het geloof ook met grote zekerheid vervuld zijn.

Hoe kan ik zeker zijn van mijn geloof als ik enerzijds toch Christus probeer te omhelzen in de belofte, anderzijds bij mijzelf voortdurend die zonde zie, die niet eentwee-drie weg is en die zich misschien nog wel meer openbaart. Dan ga ik twijfelen.

„Inderdaad, en de duivel is er voortdurend bij om die twijfel ook aan te wakkeren. Daar is ook alle reden voor ziende op jezelf, om te twijfelen. Sterker nog, ziende op jezelf is het onmogelijk om te geloven, dat God je genadig zou zijn. Juist daarom verwijst Calvijn het geloof niet naar de mens zélf, naar zijn beleving, maar naar het beloftewoord, naar Christus in Wie de beloften ja en amen zijn."

DEN HAAG (ANP) - Er kleven bepaalde risico's aan het 'evangelisatiefonds' van de Confessionele Vereniging, opgericht voor steun aan (wijk)gemeenten die een confessioneel predikant willen beroepen. „Het is tegen de geest van de kerkorde als een gemeente een predikant zou krijgen die niet helemaal bij de gemeente past, maar om financiële redenen wordt beroepen. Met geld moet een gemeente niet gebonden worden in een richting die zij zelf niet wil."

Dit zegt dr. R.J. Mooi, secretaris-generaal van de Nederlandse Hervormde Kerk, in een reactie op het besluit van het hoofdbestuur van de Confessionele Vereniging het fonds een definitief karakter te geven. Vorig najaar werd besloten het hoofdbestuur te peilen of er voldoende steun voor zon fonds was. De inkomsten (ongeveer 9000 gulden in enkele maanden) hebben het hoofdbestuur gesterkt in de opvatting dat het met dit fonds door met gaan.

Dr. Mooi verwachtte niet dat het per se de verkeerde kant op zou gaan, maar die kans zit er volgens hem wel in. Hij wees er ook op dat dit verschijnsel niet nieuw is in de Hervormde Kerk. Ook vanuit de Gereformeerde Bond wordt hulp verstrekt om bepaalde predikantsplaatsen van eigen signatuur in stand te houden.

In de Hervormde Kerk draagt de kerkeraad de verantwoordelijkheid voor het beroepen van een predikant. Als dat formeel correct toegaat, kan de synode daar niet tussen komen, aldus Mooi. Bovendien is de Confessionele Vereniging een particuliere instelling, die geen organisatorische band met de synode heeft.

HILVERSUM - De PCOB (Protestants Christelijke Ouderenbond) vindt het wetsvoorstel van D' 66 voor een wettelijke regeling van euthanasie een heilloze weg. De bond is bang dat de voorwaarden waaronder euthanasie mogelijk is, steeds verder opgerekt zullen worden. Mevrouw T. ter Horst-Wielinga, woordvoerster van de bond, zei dit vrijdagmiddag in het radioprogramma Wijzer op 5.

Volgende week geeft de bond de brochure 'Leven zonder grens' uit, waarin de afwijzing van euthanasie uitvoerig gemotiveerd wordt. Het is voor het eerst, dat één van de ouderenbonden een standpunt over euthanasie naar buiten brengt. Mevrouw Ter Horst zei, dat bejaarden liever niet praten over euthanasie, maar dat de naderende wettelijke regeling een standpuntbepaling onvermijdelijk maakte. Het gevolg van een wettelijke goedkeuring zal volgens haar zijn, dat er druk op bejaarden wordt uitgeoefend en dat de mogelijkheid van euthanasie eerder ter sprake zal worden gebracht. In dit verband zegt de PCOB dat zij euthanasie niet kan loszien van de groeiende opvatting dat de gezondheidszorg te duur wordt.

Beroepen te anT^S Bruijnteßozenbu^6lo: .

WINSCHOTEN. 0_ 23 februari doet i,2^ Zwart te Kampen i^ Winschoten. De kinH vindt plaats om in *% ds. K.J. Kapteyn £>5 De intrede vindt _Sft 15.00 uur in de k (OpstMdingskerkM&S. 24 te Winschoten Nieuw adres- ir. . 9675 JK wiHl 05970-18011 Schoten. j DRONTEN - oD . n _ februari doet ds R T 2d_s_. Maass'*ï» Snoo te HarderwijklA* trede vindt plaats «^ uur. Beide diensten*11 gehouden in het W*^ 'De Lichtboei', D T^ Dronten. Bo«S! Nieuw adres: Het kv i 43, 8251 MJ Dronti0^ 03210-3131. uronten, t,

STADSKANAAL-De,, sis Stadskanaal heeft on v>\ bruaril9B6kand.J.ZwJi2 roepen predikant te Wimrt ten peremptoir geëxaminj en toegelaten tot het ambt* predikant in de Geref Kt>__ in Nederland. rk|

Beroepen te Meliskerke: J.W/ Verweij te Ridderkerk; td Oosterland: M. Mondria te Waardenburg; te Boskoop: J. J. van Eckeveldt.Zeist, die bedankte voor AmmioorV, te Hoogvliet: C. vand«?oeUs Yerseke. Bedankt voor Katwijk, .ai Zee:' J. Mijnders le Vi nendaal. ;

Maandag 17 febroaril9B6: i GRONINGEN - Openbare ver gadering van de Geref. HBO- Vereniging. Spreker HG Geertsma over (christelijkel filosofie. Plaats: de grote zaal van de Columnakerk, Pauta Potterstraat 2, Groninger- West.

WASHINGTON-FORT j WORTH (RNS) - Elkes «g komt er in de Verenig* ? ten een christelijk radMj tion bij en elke maande dito tv-station. Van de ruim 10.000 radi^ tions in Amerika zendeng dan 1100 overwegend cm lijke programma's uit. »K tv ligt dit verhouding, nog hoger. 200 van de 1000 tv-stations zip au lijk georiënteerd Veertig^ cent van de Anjerdag huishoudens kijkt elke m naar tenminste een goaso) stigetv-uitzending. - Dit heeft de Veren« Religieuze Electronisc% dia tijdens de jaarverg-»^ te Washington ™e*eè^ De invloed van deze o organisaties is de ais jaren danig gestegen. voorzitter Ben .^ Speelden ze twintig ]* den een defensieve: ro • nemen ze een vooraan^, plaats in de Amerika^ menleving in, zo zei w jaarvergadering- -tat^ Deze radio- Vt> brengen bijna uitsW^jrf damentalistischeensiDds, sche programma s^^ kele jaren zijn enkei ~ tv-predikantenstertS^ seerd.JimmySwagga^Mol Falwell (leider van d^ Majority")en Patftde<« riepen in WashingtJ"^ < radio- en tv-medew zich nog meer v°°rdidatec' tieve politieke kan*" te zetten. „„\\e^_ President Reagan boodschap de vergaap ten dat de chnsteW fl pen bijgedragen n#e^ de verbetering van „Amerika te**Jffis land ter wereld, o»V' meest godsdienstig^ wereld is", aldus Beaê

ASSEN (ANP) - Het r.k. bisdom Groningen kampt met een groot tekort aan priesters. Voor de honderd parochies in het bisdom zijn nog maar 65 priesters beschikbaar. Een gevolg hiervan is dat het aantal eucharistievieringen drastisch omlaag is gegaan. Dit heeft het diocesaan pastoraal centrum van het bisdom vrijdag meegedeeld. Bisschop J.B. Möller van Groningen heeft nu in zijn vastenbrief de gelovigen geadviseerd de eigen parochie boven alles te stellen en daar op zondag naar toe te gaan, ook al is er geen priester om voor te gaan. Er was namelijk in het bisdom een ontwikkeling gaande om voor het ontvangen van de communie naar een kerk te gaan waar een priester de eucharistieviering leidt. Daar werden dan zaterdags en zondags verscheidene diensten georganiseerd. „Als echter zon plaatselijke geloofsgemeenschap uit elkaar zou vallen door gebrek aan leden, zijn we nog verder van huis", aldus de bisschop in zijn vastenbrief.

(van onze correspondent)

ANTWERPEN - Sinds enige tijd circuleert onder predikanten en kerkeraadsleden van de Verenigde Protes-. tantse Kerk in België (VPKB) een kritische nota over een kerkelijk rapport inzake homoseksualiteit. Over het bestaan van die nota is tot nu toe in het VPKB-kerkblad De Stem met geen woord gerept.

De nota, afkomstig van een groep behoudende gemeenten, predikanten en kerkleden (vooral uit het Waalse landsdeel) waaronder ds. Demaude, bevat kritische opmerkingen bij een op de laatste synodezitting gepresenteerd interimrapport over homoseksualiteit. Het ontstaan van deze behoudende groep is het gevolg van de vorig jaar gepubliceerde zogenaamde Verklaring van de veertien', een open brief van veertien ambstdragers waarin de verenigde kerk opgeroepen werd nauwer aan te sluiten bij belijdenis en Bijbel als het erom gaat standpunten in te nemen inzake een aantal ethische vraagstukken. Nadrukkelijk werd daar toen ook al de vraag naar een kerkelijke stellingname inzake het al of niet accepteren van homoseksualiteit in betrokken. Naar aanleiding van die verklaring werd door de Synodale Raad (kerkbestuur) een groep van vier predikanten aan het werk gezet in een studiecommissie. Die zou aan de synodevergadering van november 1985 een discussierapport voorleggen. Op die synodevoorzitting werd uiteindelijk een interimrapport gepresenteerd. De vier auteurs ervan vonden het beter was de synode daar nog niet over zou debatteren. Zo besloot ook de synode: eerst mogen de plaatselijke gemeenten en de kerkdistricten hun licht over het rapport laten schijnen. Na de behandeling op districtsniveau belandt het rapport dan weer op de synodetafel. Het is de vraag of dat dit jaar nog gebeurt.

DS. DEMAUDE

(van onze redactie kerkelijk leven)

GORINCHEM - Een rel rond de VBOK in Gorinchem, die was ontstaan doordat een buurthuis in die plaats een aanvankelijk toegestane voorlichtingsavond van de vereniging had geannuleerd, lijkt met een sisser af te lopen. Waarschijnlijk mag de VBOK alsnog komen.

De voorlichtingsbijeenkomst, zoals er door de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind jaarlijks vele tientallen door het hele land worden gehouden, was gepland voor afgelopen vrijdag en zou worden geleid door de plaatselijke VBOK-werkgroep in Gorinchem in het buurthuis De Aanlegsteiger. Op het programma stond onder meer een vertoning van de Franse film 'De eerste dagen van het leven. De avond was al aangekondigd door middel van advertenties in de plaatselijke pers en op aanplakbiljetten. Deze week werd echter aan de plaatselijke bevolking meegedeeld dat de bijeenkomst niet zou doorgaan. Als argument noemde sociaal-cultureel werkster Lineke Brugmans, verbonden aan De Aanlegsteiger, dat de VBOK „andere ideeën" heeft „dan wij hier binnen het clubhuis hebben". Volgens mevr. Brugmans was men pas in een laat stadium erachter gekomen wat de VBOK voorstond. „Wij wisten eerst te weinig af van deze groepering. Later hebben we gezegd: hé, dat kan allemaal niet doorgaan".

DRS. M. NEELE

Toen bleek dat het buurthuis niet langer met de VBOK in zee wilde gaan, schakelde de plaatselijke VBOK-werkgroep het landelijke dienstencentrum in. Mevr. Neele, directeur van het dienstencentrum in Amersfoort, zei gisteren tegenover ons dat tot nu toe tevergeefs was geprobeerd in contact met mevr. Brugmans te komen. „We hebben daarom nu een brief gestuurd, 'waarin we aanbieden de film aan de leiding van het buurthuis voor te vertonen, zodat men met eigen ogen kan zien, dat het verkeerd is om ons als een extreme organisatie te beschouwen. Die vooroordelen moeten weg. Bovendien is het buurthuis er niet om alleen maar toe te laten wat toevallig met de inzichten van de leiding strookt. Het buurthuis word met 250.000 gulden per jaar gesubsidieerd door de overheid. Wij hebben trouwens zelf ook overheidssubsidie!'. De heer G. Golberdingen van De Aanlegsteiger reageerde gisteren op de verwikkelingen op een manier die laat vermoeden, dat het bestuur van het buurthuis de zaak met een sisser wil laten aflopen. „Wij hebben avonden over allelei onderwerpen en het is heus niet nodig, dat iedereen het eerst allemaal eens is over zon onderwerp. Wel zijn we altijd voorzichtig. Daarom hadden we ook aan de VBOK om een voorvertoning van de film gevraagd. Wie weet hoe schokkend de beelden van een geboorte of een abortus kunnen zijn. Aanvankelijk wilde de VBOK de film niet vooraf laten zien. Wanneer dat nu wel gaat gebeuren, heb ik goede hoop, dat een aantal misverstanden uit de wereld kunnen worden geruimd. Voor het onderwerp dat de VBOK brengt, is bij ons zeker interesse".

LEIDSCHENDAM (ANP) - Het hervormd werelddiakonaat steunt een wederopbouwprogramma in Uganda dat het Planning, Development and Rehabilitation Committee van de Ugandese Anglicaanse Kerk heeft opgesteld.

In dit programma is uitgestippeld hoe naar schatting 150.000 Ugandezen, die onder president Obote naar de buurlanden Zaire en Sudan zijn gevlucht, weer in hun land zouden kunnen worden opgevangen. Met de uitvoering is een totaalbedrag gemoeid van 3% miljoen gulden. Het hervormd werelddiaconaat draagt hieraan 50.000 gulden bij. De politieke situatie is intussen grondig gewijzigd. Obote's opvolger Okello moest plaats maken voor president Voweri Museveni. De gevechten die aan zijn machtsovername voorafgingen, brachten schade toe aan de infrastructuur van het land en dat heeft gevolgen voor de uitvoering van het programma. De Anglicaanse Kerk heeft inmiddels een speciale coördinator aangesteld die de actuele noden gaat inventariseren en voorstellen zal doen voor de uitvoering van het hulpprogramma. Cicarws, het orgaan voor werelddiaconaat van de Wereldraad van Kerken, treedt op als coördinator van het project voor de donororganisatie.

Benoemd tot vlootpredika, te Den Helder: drs. j.g £ joor te Scharnegoutum-B zum, die deze benoeming h« aangenomen.

Bedankt voor Bunschoten: E van Beek te Veenendaal Pniëlkerk.