(advertentie) Haar LEPRA werd 'M?- op Xi]d {Wfü ontdekt! De LEPRAZENDING - j j wj| opgericht in 1874 - ver- IX ~>w-ï zorgt nu meer dan L^_.VjS_^y 310.000 patiënten in 35 IkHiJla V landen. Het doel van de LEPRAZENDING is leprapatiënten medisch, sociaal en geestelijk te helpen in de Naam van JEZUS CHRISTUS. LEPRAZENDING Kooikersdreef 626 i___^*^V 7328 BS Apeldoorn C%^^ ■ Tel. (055)41 87 74 ¥ // f GIRO 3243999 I*l 1 BANK 47 52 51 113
Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]
- 26-01-1985
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Auteursrechtelijk beschermd. Op dit object rust auteursrecht.
- Krantentitel
- Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]
- Datum
- 26-01-1985
- Editie
- Dag
- Uitgever
- Stichting Nederlands Dagblad
- Plaats van uitgave
- Amersfoort
- PPN
- 810209039
- Verschijningsperiode
- 1967
- Periode gedigitaliseerd
- 1967-1994
- Verspreidingsgebied
- Landelijk
- Herkomst
- Nederlands Dagblad
- Nummer
- 9851
- Jaargang
- 41
- Toegevoegd in Delpher
- 18-11-2014
Advertentie
Kritiek van Moskou op missie van Discovery
MOSKOU (Reuter/UPI/ npA) - De Sovjetunie heeft scherpe kritiek geleverd op de militaire missie van het Amerikaanse ruimteveer Discove*-y, *-y, dat donderdagavond werd gelanceerd. In de Sovjetpers werd de ruimtevlucht 'de eerste stap' genoemd 'van president Reagans star-warsplannen'.
Het dagblad van de communistische partij, Pravda, schreef dat de Discovery wordt gebruikt door diegenen die van de ruimte een slagveld willen maken om de heerschappij over de wereld te verkrijgen.
Pentagon heeft verder geweigerd iets te zeggen over de lading die de Discovery aan boord heeft. Volgens Amerikaanse specialisten gaat het om een spionagesatelliet die Russische radiocommunicatie moet gaan afluisteren.
Pravda zegt dat de Discovery een hypermoderne kunstmaan voor spionage in de ruimte zal brengen. Deze satelliet komt op een vaste positie ten opzichte van de aarde, zodanig dat militair radioverkeer en proeven met raketten in de Sovjetunie in de gaten kunnen worden gehouden, aldus Pravda.
Klemmende oproep minister Andreotti: „Belgen moeten plaatsing raketten niet uitstellen"
ROME (RTR) - De Italiaanse minister van buitenlandse zaken, Giulio Andreotti, heeft België opgeroepen de plaatsing van kruisraketten niet uit te stellen. Hij zei dat uitstel het beeld van een zwak en verdeeld Europa zou geven. Dit heeft een woordvoerder van het Italiaanse ministerie van buitenlandse zaken bekendgemaakt.
In een drie uur durend gesprek met zijn Belgische ambtgenoot, Tindemans, verklaarde Andreotti dat het inopportuun zou zijn om de NAVO naar buiten toe als zwak af te schilderen. De geloofwaardigheid van het bondgenootschap eist verenigd handelen om zijn beslissingen doeltreffend te doen zijn, aldus de minister.
België heeft verklaard zijn bondgenoten te willen raadplegen over een tijdschema voor stationering van de kernraketten, waarvan de eerste 16 in maart zouden moeten worden geplaatst. Groot-Brittannië, West-Duitsland en Italië zijn al begonnen met de plaatsing van kruis- en pershing 11-raketten, als onderdeel van het programma, waarover de bondgenoten in 1979 overeenstemming bereikten.
Andreotti zei dat de plaatsing van raketten in Europa een van de factoren was die de Sovjetunie er naartoe hebben gebracht naar de onderhandelingstafel in Genève terug te keren.
Andreotti (l.) schudt de handen met de Belgische minister van buitenlandse zaken Leo Tindemans.
Delegatie
Het Politburo van de communistische partij van de Sovjetunie is inmiddels akkoord gegaan met het onderhandelingsteam voor het komende wapenoverleg met de Verenigde Staten, zo heeft het officiële persbureau Tass gemeld.
De namen van de delegatie werden niet bekendgemaakt. Ook plaats en tijdstip van de onderhandelingen werd niet genoemd. Een woordvoerder van Tass zei dat het onderhandelingsteam „binnen een paar dagen bekend zal zijn".
De Sovjetunie waarschuwde onlangs de Verenigde Staten opnieuw dat zonder een verbod op de ontwikkeling van ruimtewapens de komende onderhandelingen 'hun zin en perspectief' zullen verliezen. De defensiewoordvoerders van de traditionele Westduitse politieke partijen zorgden dezer dagen voor een nogal ongewone mate van eensgezindheid. Zij gaven een gezamenlijke verklaring uit, waarin zij de komende ontwapeningsonderhandelingen tussen de Verenigde Staten en de Sovjetunie toejuichen.
De verklaring was ondertekend door Jürgen Todenhöfer van de regerende CDU/CSU, Helmut Schafer van de eveneens regerende FDP, en Karsten Voigt van de oppositionele SPD.
De 'groenen', de uit milieuen vredesactiviteiten bestaande vierde groepering in de Bondsdag, ondertekenden de gezamenlijke verklaring niet. Een woordvoerder zei dat het niet duidelijk was of de partij gevraagd was mee te doen.
Ongeluk
De stationering van pershing U-raketten in de Bondsrepubliek gaat volgens schema door, ondanks een ongeluk kort geleden met zon raket, zo heeft de Westduitse minister van defensie, Manfred Wörner, gisteren gezegd.
De Bondsdag wijdde vorige week een speciaal debat aan het ongeluk met een raket op de Amerikaanse basis Waldheide bij Heilbronn in het zuidwesten van de Bondsrepubliek, waarbij op 11 januari drie Amerikaanse soldaten omkwamen en 16 gewond raakten.
Nicaragua weerspreekt beschuldigingen Reagan
WASHINGTON (UPI/ANP) - Nicaragua heeft gisteren een beschuldiging door president Reagan weersproken van het 'nieuwe gevaar' dat hulp van radicale landen aan Nicaragua betekent voor Midden-Amerika.
Reagan sprak donderdag in verband met door hem gesignaleerde hulp van Iran aan Nicaragua, maar ook hulp van Libië en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) van 'subversieve activiteit.
Reagans verklaringen volgden op de aankomst woensdag van de Iraanse premier, Hossein Moussavi, in Managua
voor een driedaags bezoek
Het was de eerste keer dat de Amerikaanse president melding maakte van Iraanse hulp aan de sandinistische regering. Hij deed dit in het Witte Huis voor een groep Latijnsamerikaanse parlementariërs.
„Het nieuwe gevaar dat wij in Midden-Amerika zien is de steun aan de sandinisten door het Libië van kolonel Kadhafi, de PLO en, recentelijk, het Iran van ayatollah Khomeiny. De subversie waar wij het nu over hebben betekent een schending van het internationaal recht", aldus Reagan.
Sancties
„De sandinisten vallen hun buren sinds 1979 door middel van gewapende subversie aan", zo betoogde de president. Hij wees erop dat de Organisatie voor Amerikaanse Staten (OAS) Cuba in het verleden sancties had opgelegd voor dergelijke aanvallen. „De overgang naar democratie is, met name in Midden- Amerika, gepaard gegaan met een gezamenlijke en goed gefinancierde inspanning van het Sovjetblok en Cuba, om de democratische instellingen te ondermijnen en de macht te grijpen van degenen die in democratie geloven", zo zei de president voorts.
„Daar tegenin gaan door de vrijheidsstrijders (contra's) in Nicaragua te steunen is voornamelijk een handeling van zelfverdediging, die zeker in overeenstemming is met die bepalingen in het 'Handvest van de Verenigde Naties' en van de OAS, die betrekking hebben op de individuele en collectieve veiligheid", zo meende Reagan.
De Amerikaanse regeringswoordvoerder Larry Speakes deelde mee dat er behalve het bezoek van Moussavi aan Nicaragua nog meer bewijzen zijn van Iraanse hulp aan het Middenamerikaanse land, maar hij wilde daar niet verder op in gaan.
De nieuwe republikeinse voorzitter van de senaatscommissie voor de buitenlandse betrekkingen, Richard Lugar, gaf op een persconferentie in Washington ook verdere toelichting op zijn mening dat er nieuwe manieren moeten worden gevonden om de Amerikaanse druk op het sandinistische bewind in Nicaragua te vergroten.
Suiker kopen
Inmiddels heeft een woordvoerster van de Nicaraguaanse ambassade in Washington gezegd dat premier Moussavi in Nicaragua is om een akkoord te regelen voor het kopen van suiker, en niet om 'subversieve activiteit te bevorderen.
Besprekingen tussen VS en Nicaragua om een oplossing te vinden voor de problemen in centraal-Amerika zitten momenteel vast.
Correspondentie met een Nederlandse 'anti-fascist' door Irina Grivnina
Pas onlangs kreeg ik een brief in handen, die mij *n september vorig jaar uit Leningrad was toegestuurd. De post had de brief niet bij mij bezorgd. Het opvallende aan het epistel was, dat de afzendster een Nederlandse is. Haar naam: Alida Luttikhuizen-De Vries, woonachtig in Hoenderloo. Mijn Nederlandse kennissen kenden de naam wel, aanpzien zij één van de organisatoren van een Neder-andse anti-fascistische organisatie schijnt te zijn *-•• een grote voorliefde aan de dag legt voor het •and, waarin ik gedwongen word te wonen. Zij waren dan ook minder verbaasd over de inhoud dan
ik. Ik besloot in eerste instantie de brief ter zijde te leggen, maar kwam later tot de gedachte dat mevrouw Luttikhuizen waarschijnlijk wel graag een antwoord wilde hebben. Mijn antwoord publiceer ik in de vorm van dit artikel, aangezien ik het Nederlandse lezerspubliek deze correspondentie niet wil onthouden. De persoonlijke gegevens, waarmee mevrouw Luttikhuizen haar brief begint, lijken mij niet interessant om te vermelden. Haar brief is in feite samen te vatten in drie citaten, die ik hieronder laat volgen.
„Waarom wordt rond uw persoon zon ophef in Nederland gemaakt? Wij noemen dat Koude Oorlog. (...) Wij, voormalige verzetsstrijders, anti-fascisten, minachten deze mensen die een Koude Oorlog voeren voor persoonlijk- of partijgewin (bedoeld worden onze Nederlandse vrienden, die zich voor ons inzetten; 1.G.). Waarom steunt u deze Koude Oorlogsvoerders door uw actie? Wordt u door hen betaald? Of gelooft u werkelijk dat onze kapitalistische maatschappij beter is dan uw socialistische? Weet u niet dat in ons land het aantal moorden en diefstallen elke dag toeneemt? Weet u niet dat in Nederland moeders bang zijn als hun
kinderen laat thuiskomen omdat al veel kinderen zijn verkracht en vermoord? Weet u niet dat iedere moeder in Nederland bang is dat haar kind aan de drugs verslaafd zal raken?(...) Ik zweer u dat vele anti-fascisten, vele vredesstrijders, u vanwege uw actie minachten, voor uw samenwerking met fascisten en koude-oorlogshitsers. U als moeder bent eindeloos naief of gemeen om als middel voor deze figuren te willen dienen. Keer terug op uw verkeerde weg waarop u nu bent." Men zal het met mij eens zijn dat zo'n brief een antwoord behoeft.
Antwoord aan mevrouw Lut'■«huizen, Het lijkt mij dat het geen zin ?-*ft mij voor te stellen. U iv lm1in ieder Seval m*in naam. 'K oen getrouwd en heb twee Kinderen. Ik neem aan dat u «t weet. Wij wonen in Mos°u *n een flat waarvoor wij vierde van het salaris van ".n man betalen. In deze flat n rd m'J verboden om te wom£r hAd men aUhanS ge~ brïii166" mij tamel>Jk uitge- Ik v i°Ver uw gezin verteld, ted mi- verP-*cht hetzelfde
mitUi beB*nnen heeft mijn «ste dochter het psychisch ken tm°eilijk kunnen verwera.re, toet\ik in -980 werd geniet. en er b-jna een -aar leenT.er mij bekend was - alvan an ri lk n°l leefde. De taak i*en t , onderzoeksambtenahet-v ■■ men in de USSR " verlinï,1.Ste land -er wereld' -te n^rdTfe" door de gedeti••oek p Jdens het vooronder- Ponrif,!,!.en bezoek en corresn-aH Dj6 toe te staan, ook kaat Ü etlneerde geen advo%chi nsUlteren* De zware ■«and gezon Mijn tweede dochterje kwam levend en gezond ter wereld, hetgeen een wonder kan worden genoemd. De autoriteiten vatten mijn zwangerschap kennelijk op als een nieuwe provocatie van de voorstanders van de 'koude oorlog. Van alle kanten spande men samen om de provocatie onmiddellijk teniet te doen. De Sovjet-burgers zijn immers - net zoals u - strijders voor de vrede! Mijn dochtertje werd gered door mij bekende en onbekende vrienden. Ik maak van de gelegenheid gebruik om allen mijn diepe dankbaarheid te betuigen voor dit wonder. Tot mijn spijt kan ik er niet over opscheppen dat één van mijn familieleden in een fascistisch concentratiekamp of een gevangenis heeft gezeten. Wel hebben mijn grootouders de gevangenissen uit de Stalin-tijd van binnen leren kennen. U probeert mij ervan te overtuigen dat het kapitalisme erger is dan het socialisme. Dit is echt niet zo klaarblijkelijk als u meent, maar laten wij over dit onderwerp niet twisten. Belangwekkend is iets anders. Hoe komt het dat u zo uitstekend op de hoogte bent van de criminali- teit, werkloosheid en de situa tic van de jeugd in uw land? U zult uw informatie wel putten uit diezelfde vrije pers die u zo vlijtig en gretig bekladt. Door uw gewoonte om kranten als informatiebron te aanvaarden, bent u echter door de berichten over nieuwe arbeidsprestaties van staalgieters en landbouwers lelijk misleid. U gelooft dat wanneer de dagbladen in het vrijste land ter wereld' met stilzwijgen voorbijgaan aan de criminaliteit in de USSR, er dan ook geen moordenaars, dieven en verslaafden zijn. U bevindt zich aan de andere kant van Europa en vanaf deze veilige afstand schijnt het u toe dat onze gevangenissen leeg zijn. U bent overigens niet de enige. Sovjet-burgers die nooit iets te maken hebben gehad met het strafsysteem van ons dierbaar vaderland, verkeren dikwijls in dezelfde gelukkige dwaling. U ergert zich vreselijk wanneer mijn naam in uw pers of Tweede Kamer wordt genoemd. U eist zelfs dat ik een 'andere weg moet gaan bewandelen. Het is mij niet helemaal duidelijk wat u hiermee bedoeld. Wanneer u bedoelt dat het rumoer rond onze zaak u van streek maakt, kan ik slechts zeggen dat noch ik, noch de Boekovskistichting in staat zijn om dit tegen te houden Niet wij zijn het, maar een aantal Sovjet-burgers dat - al hoeveel jaren? - met veel ophef dit schandaal steeds weer oprakelt. Het enige wat wij kunnen doen is trachten de tegenwoordigheid van geest te bewaren en ons gevoel voor humor niet te verliezen. Oordeelt u zelf maar. Ik werd zwanger tijdens de verbanning. Wanneer de plaatselijke politie daar geen aandacht aan had besteed, zou alles rustig zijn verlopen. Maar op haar verzoek probeerden enkele artsen met gebruikmaking van geWeld een abortus voor mij te regelen. Dat ging niet door. Onze beschermers van de wet leiten zich door deze mislukking geenszins ontmoedigen. Onverschrokken gingen zij nu zelf verder met de campagne 'te mijner verdediging. Zo kon het gebeuren dat vier dappere politieagenten mij half gekleed uit huis sleurden de vrieskou in. Uit Alma-Ata verscheen een luitenant-kolonel van Binnenlandse Zaken en dreigde mij met verbanning naar een verafgelegen nederzetting wanneer ik niet snel aan het werk zou gaan in de bouw. Vervolgens probeerde een politiechef mij tegen te houden om (na beëindiging van de straftijd) de nederzetting te verlaten. Zij deden werkelijk alles wat zij konden. Toen ik naar huis vertrok werden de hoofdstedelijke instanties van de rechtsorde er ogenblikkelijk van in kennis gesteld. instanties onder verschillende ministeries ressorteren en daarom lukte het hun niet om gelijkluidende leugens te berde te brengen. Terwijl de OVIR gelegaliseerde uinodigingen van mij eiste, beweerde de ambassade in Den Haag dat legalisatie niet nodig was er terwijl de gezant in De Moskouse politie wilde in geen geval onderdoen voor haar collega's uit de provincie. Daar zijn zij uitstekend in geslaagd. Alleen al het feit dat mij een woonvergunning werd geweigerd om mijn eigen woning te betrekken! En dan heb ik het nog niet eens over de schofterige inval in ons huis waarbij mijn man werd afgetuigd in bijzijn van een buitenlandse toerist! Op dat moment kwam er een eind aan ons geduld. Wij konden toch niet blijven doorgaan met de aandacht van het publiek op ons, bescheiden persoontjes, te vestigen. Nederlandse vrienden probeerden reeds lange tijd om ons ertoe te bewegen dit 'gastvrije' land te verlaten. Wij aanvaardden tenslotte dankbaar deze uitnodiging. Wij koesterden de naïeve verwachting om eindelijk een veilige haven te vinden in Amsterdam er er een rustig leven te kunnen leiden. Daar kwam niets van in. De ophitsende kreet 'Houd ze vast!' werd meteen door twee instanties overgenomen - de Moskouse OVIR voor visa en de Sovjet-ambassade in Nederland. Het meest komische aan de zaak was wel dat deze vertrouwen meedeelde dat onze uitreis niet mogelijk was, als zou 'onze vader ons niet laten gaan', vertelde de OVIR dat ik mij onmiddellijk in de gemeente moest laten inschrijven, anders zouden wij niet kunnen vertrekken... voorstander van de 'koude oorlog' om ons en onze kinderen van de ondergang te willen behoeden. Het is daarom niet zo verwonderlijk wanneer een eenvoudig relaas van de gebeurtenissen bij een ieder met gevoel voor fatsoen de natuurlijke wens doet opkomen om te helpen. Ik wil nogmaals alle mij bekende en onbekende vrienden in verschillende landen in de wereld mijn dank betuigen. Vreemd is het dat u als strijdster voor de vrede, moeder en grootmoeder niet openstaat voor de eenvoudige logica van onbaatzuchtige barmhartigheid. Hierin staat u trouwens niet alleen. De" Sovjet-autoriteiten kunnen dit ook niet bevatten. In ons natuurlijk verlangen naar emigratie trachten zij de één of andere verborgen betekenis of iets vreselijk schadelijks te ontdekken voor de zaak van de vrede en het socialisme' Het moet tocht duidelijk zijn dat zelfs als wij dit zouden willen, noch ik of mijn vrienden de zaak van de vrede meer schade kunnen berokkenen dan zij dit zelf dagelijks d„en door ons gezin te blijven vasthouden in de Sovjetunie. Voor de wereld zal het wel een rare indruk maken dat zo n grote mogendheid een dodelijke strijd heeft aangebonden met een vrouw en haar kleine kinderen! Ik verzeker u dat je heus geen fascist hoeft te zijn of een De heer en mevrouw Luttikhuizen genieten in Nederland enige bekendheid als fervente verdedigers van het Sovjetsysteem. De foto toont de heer Luttikhuizen tijdens een eenmansdemonstratie tegenover betogers voor de vrijlating van de Russische dissident Vladimir Boekovsky. Enige tijd later vertrok Boekovsky naar het Westen.
Begin: „wél morele overwinning" Sjaron verliest toch proces tegen 'Time'
NEW VORK (AFP/RTR) - Een jury in New Vork heeft het weekblad 'Time' in het gelijk gesteld in de aanklacht wegens smaad die de Israëlische oud-minister van defensie Ariel Sjaron tegen het blad had ingediend. De zes leden tellende jury achtte niet bewezen dat het blad met opzet een naar een eerder oordeel op zich 'onjuist' artikel publiceerde, waarin stond dat Sjaron was betrokken bij de bloedbaden in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra enChatila in 1982.
De jury kwam tot haar oordeel na elf dagen van beraadslaging.
Generaal Sjaron eiste in het twee maanden durende proces ruim 175 miljoen gulden van 'Time' wegens smaad en het besmeuren van zijn reputatie.
Eerder werd Sjaron, die nu minister van handel en industrie is, door de jury in het gelijk gesteld bij twee onderdelen van het proces. De jury achtte het artikel in 'Time' van 21 februari 1983 beledigend voor Sjaron en achtte het 'onjuist. Maar om het proces te winnen dienden Sjaron en zijn advocaten te bewijzen dat het weekblad het artikel publiceerde terwijl het wist dat het onjuist was, het derde en cruciale beginsel van 'actual malice' (boos opzet). De jury oordeelde eenstemmig dat dit niet het geval was. In haar oordeel zei de jury wel dat de redactie en verslaggevers van 'Time' met het omstreden artikel 'onachtzaam en zorgeloos' handelden.
Sjaron heeft in Israël nog een zelfde aanklacht lopen tegen 'Time.
De Israëlische oud-premier Begin verklaarde tegenover de Israëlische televisie dat Sjaron toch een morele overwinning heeft geboekt bij het smaadproces.
Sjaron was minister van defensie in de regering van Begin tijdens de invasie in Libanon in de zomer van 1982.
Koerden weer in gevecht met troepen van Iran
TEHERAN (RTR) - Naar autonomie strevende Koerdische guerrillastrijders (peshmerga's) blijven druk uitoefenen op regeringstroepen in het noordwesten van Iran, ofschoon de autoriteiten in oktober nog bekendmaakten dat ze de Koerdische 'rebellie' hadden gebroken. Dit blijkt uit officiële berichten.
Er zijn verscheidene grootscheepse veldslagen gemeld in het Koerdische gebied ongeveer 500 km ten westen van Teheran. De Iraanse minister van binnenlandse zaken, Ali Akbar Nateq-Nuri, zei dat bij de jongste strijd 80 guerrillastrijders verscheidene uren een politiepost hadden belegerd voor zij konden worden teruggedreven door versterkingen van het regeringsleger.
Diplomaten en buitenlandse journalisten hebben geen toegang tot Iraans Koerdistan, maar in de gecensureerde pers in Teheran zijn officiële berichten over andere gevechten die duurden van enkele uren tot verscheidene dagen.
ARANYAPRATHET (UPI) - Door een Vietnamese artillerie-aanval op het vluchtelingenkamp Dong Rak aan de grens van Kampuchea met Thailand zijn zeker 14 mensen omgekomen en duizenden vluchtelingen gedwongen naar Thailand te vluchten.
Dit is vernomen uit diplomatieke bronnen in Aranyaprathet in Thailand. Ongeveer dertig vluchtelingen zouden door de aanval zijn verwond.