Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

(advertentie) I V Gevluchte Miskito- Indianen uit Nicaragua trachten in Honduras een nieuw bestaan op te bouwen. £% ___ _______ J_________-*t________' ___________ ______ ______ 55^1*n B_^____^^^^^ helpt bij het opzetten van een visser ijprojekt ten behoeve van een groep van deze vluchtelingen langs de kust. Met uw steun? GIRO 550 t.n.v. ZOA-Groningen m.v.v. projekt 50.

(advertentie) NIET GEZIEN? _■__".__ &èl* 3 * Daar kun je wat aan doen: f 17,50 op giro 2640577 tnv Kivive, Spakenburg

(van onze redactie kerkelijk leven)

GORINCHEM - „Het Ls een zwarte dag, als gezondheidszorgwerkers op deze wijze afscheid moeten nemen." Dit is de reactie van Schuilplaatsmedewerk _r G. van Breuk, op het omstreden ontslag van H. van den Herik, verpleegkundig directeur van het Beatrixziekenhuis in Gorinehem.

Het pro-lifestandpunt van Van den Herik (54) zou voor het ziekenhuisbestuur aanleiding zijn geweest hem te ontslaan. Van den Herik nam gistermiddag tijden een receptie afscheid van het Beatrixziekenhuis.

Officieel neemt de verpleegkundig directeur „in goede harmonie" afscheid. Voorzitter van de Raad van Bestuur, L. Vleggeert, tevens burgemeester van Gorinehem, weigert echter uitsluitsel te geven over de reden van het ontslag van Van den Herik. Eerder gedane suggesties van personeelsleden, dat Van den Heriks pro-lifestandpunt inzake abortus en euthanasie de reden van ontslag is, wimpelt Vleggeert als indianenverhalen' af.

Van den Herik, voorzitter van de protestants-christelijke vereniging van verpleegkundigen 'het Richtsnoer', steekt zijn overtuiging niet onder stoelen of banken. In 1984 was hij een geducht tegenstander van het aanvragen van een abortusvergunning voor het ziekenhuis. Ook wat betreft euthanasie neemt Van den Herik, lid van de Christe-

lijk Gereformeerde kerken, een afwijzend (pro-life-) standpunt in.

De moeizame samenwerking tussen Van den Herik en het dagelijks bestuur leidde uiteindelijk tot het besluit van de Raad van Bestuur Van den Herik met ingang van 15 maart 1986 te ontslaan. Volgens ingewijden heeft Van den Herik onder zware druk van het dagelijks bestuur met zijn ontslag ingestemd.

Op verzoek van een aantal leden van de Raad van Bestuur zal het ontslag van Van den Herik in een volgende vergadering opnieuw aan de orde komen. Volgens hen is de stemming onwettig verlopen, omdat er een mondelinge in plaats van een wettelijk verplichte schriftelijke stemming is geweest. Ook heeft Vleggeert, voorzitter van de Raad van Bestuur, belangrijke informatie achtergehouden, zodat andere bestuursleden voor de stemming geen goede overweging konden maken.

G. van Brenk deelde mee dat de Landelijke Werkgroep Gewetensbezwaarden voor de afscheidsreceptie had overwogen het bestuur van het ziekenhuis een boeket met zwarte strik aan te bieden, omdat „het een zwarte dag is, als gezondheidszorgwerkers op deze wijze afscheid moeten nemen. Het verbaast me niet dat het zo toegaat, De situatie wordt steeds spannender en steeds nijpender".

ROME (ANP) - In verklaringen van Paus Johannes Paulus 11, kardinaal Willebrands en de congregatie voor de geloofsleer wordt erkend de rol van de vrouw in de kerk. Dit heeft de protestantse delegatie uit Nederland naar voren gebracht in het gesprek met het Vaticaan.

De gespreksnota van de drie protestantse kerken, die is opgesteld door de twee vrouwelijke leden van de delegatie merkt onder meer op dat de R.-K. Kerk veel positiever reageert op discriminatie van vrouwen in de samenleving dan in de kerk. „Het criterium gerechtigheid geldt wel voor maatschappelijke structuren, maar voldoet niet voor de kerkelijke", aldus de nota.

De nota verwijst naar enkele bijbelteksten die spreken over de bevrijding van de vrouw, Galaten 3. De nota noemt deze tekst de magna charta (het handvest) tegen alle discriminatie in de kerk.

Geslaagd aan de Hoge Analistenschool te Leeuwarden: Baukelien de Jong te Hallurn. Geslaagd voor het diploma psychiatrisch verpleegkundige (B): Evelien Kortes-v.d. Kraats te Soesterberg. Geslaagd voor costumière: Nellie Roskam-Kralt aan de modevakschool te Meppel.

In 'Evangelisch Commentaar' schrijft Jan Hol over de nieuwe zuil, bestaande uit (een deel van de) reformatorische en evangelische christenen.

„De nieuwe zuil kreeg voor het eerst duidelijk stem en structuur met de oprichting van de Evangelische Omroep in 1970. Ze fungeert als een katalysator: ze heeft het proces van zuilvorming versterkt. Daarbij is de strategie van Abraham Kuyper gevolgd: je apart organiseren op (vrijwel) alle terreinen van de samenleving. Sinds 1970 is de zuil uitgebouwd met een werkkracht en enthousiasme om jaloers op te worden. Een echte zuil in de traditionele zin van het woord is het evenwel niet. Dat komt omdat belangrijke bouwstenen aan de klassieke verzuiling zijn ontvallen én omdat de nieuwe zuil een andere doelstelling formuleerde dan Abraham Kuyper dat deed

aan het einde van 19e eeuw. Die bouwstenen waren de grote betrokkenheid in pro-

testantse en katholieke kring bij het kerkelijk leven, de sterke onderlinge verbondenheid en de geestelijke uniformiteit. Daarvoor zijn respectievelijk in de plaats gekomen: de afnemende deelname aan het kerkelijk leven, de voortgaande individualisering en de hoog geroemde pluriformiteit. Ook is de doelstelling een andere dan in Kuypers dagen. De grote Abraham wilde wijdvertakte organisaties om een beslissende invloed uit te oefenen op de hele samenleving. De nieuwe zuil organiseert zich in eerste instantie om juist een dam op te werpen tegen de invloed van de samenleving. Pas later is er een tendens tot maatschappelijke beïnvloeding."

Mau Kopuit verwijt in het Nieuw Israelietisch Weekblad dat het CIDI het aantal antisemitische incidenten over 1985 overdrijft. Het CIDI telt met 'dubbel krijt.

en de rubriek Algemeen ofwel uitingen van belangstelling voor het nazisme zonder zich specifiek tegen joden of minderheden te richten, komt Cidi in zijn rapport tot 21 voorvallen. In die rubriek wordt ook meegeteld een reünie van oud- en neo-nazi's in het Duitse Schwarmstedt, omdat onder hen zich ook Nederlanders hebben bevonden. Tevens gebeurtenissen als het uitdelen van pamfletten waarop Mussert wordt verheerlijkt.

De rubriek van Uitingen specifiek tegen joden als groep gericht vermeldt tien gebeurtenissen. Een daarvan is een ingezonden brief in het dagblad De Waarheid. In deze brief stellen twee leden van het Palestina Komitee dat zionisten heben samengewerkt met de nazi's. Opgemerkt wordt dat de redactie van De Waarheid afstand van de ingezonden brief heeft genomen. In de rubriek Onder andere tegen joden worden vier incidenten opgevoerd. In die incidenten telt ook mee dat in het Brabantse Zegge op muren hakenkruizen, jodensterren en het woord jood zijn gekalkt.

Uitvoerig is de rubriek Persoonlijke bedreigingen, waarbij tien gevallen worden opgesomd. Het zijn incidenten in de trant van schele buurvrouw scheldt joodse man uit. Kennelijk is joods Nederland een van de ergste incidenten ontgaan, dat dankzij het Cidirapport bewaard is gebleven. Na lange tijd te zijn getreiterd met zijn joodse afkomst en „een rotjood die vergast had moeten worden" te zijn genoemd, heeft de uitgescholdene met een bijl buurman gedood. Eerlijkheidshalve vermeldt Cidi dat de moordenaar, wie doodslag ten laste is gelegd, verminderd toerekeningsvatbaar was tijdens zijn daad.

De Overheid wordt ditmaal een keer aan de kaak gesteld „wellicht omdat de zaak van het rituele slachten in 1985 bevredigend werd geregeld". Zou dat niet het geval zijn geweest dan paradeerde de Overheid twee maal in het Cidi-rapport.

De ene keer dat zij thans ten tonele wordt gevoerd in de rij van antisemitische incidenten is echter een canard. Cidi voert een joodse werkneemster aan die door racistische opmerkingen op haar afdeling bij het Amsterdamse Gewestelijke Arbeidsbureau niet goed kan functioneren. Helaas. Op dezelfde dag dat het Cidi-rapport met dit incident verscheen werd bekend dat minister De Koning van sociale zaken had gelast. Wat al werd vermoed werd het Onderzoek bevestigd. De commissie met onderzoek belast, noemde de beweringen van de ontslagen joodse dame „schromelijk overdreven". Van racisme en discriminatie bleek van niets tot nauwelijks iets.

Voor de eerste maal komt in het overzicht ook het Onderwijs aan de orde. Vier incidenten. Een op een lagere school, twee in universitaire kringen en een in een boekje voor de Middelbare School. Zij zijn inderdaad antisemitisch te noemen. Onder de noemer Religieus antisemitisme worden zes zaken opgesomd, waaronder het echtpaar Goeree en de Haagse predikant dr. B. Wentsel, die aan Nieuwtestamentische strofen de holocaust ontlenen, de door joden over henzelf opgeroepen straf.

Bij Kunst en Cultuur worden vijf gebeurtenissen genoemd en tenslotte wordt gewag gemaakt van achttien rechtszaken, het zijn rechtszaken wegens belediging van Turken, het roepen van Joden weg ermee, het voldoen aan de eisen van de Arabische boycot, het ontkennen van de holocaust, het uitdelen van Mussert-verheerlijkende pamfletten, een activiteit die ook al onder Algemeen werd opgesomd, het kort geding tegen het echtpaar Goeree, een activiteit die eveneens al eerder werd opgenoemd. Bij herleiding van de door het Cidi-rapport opgenoemde incidenten blijven ongeveer twintig zaken over die inderdaad ernstig van antisemitisch karakter kunnen worden genoemd".

Tot slot. Mevr. Dessaur gaf als verklaring voor het feit dat Nederland ten aanzien van euthanasie voorop loopt, dat ons land bezig is met een inhaalmanoeuvre van extreem conservatief (vóór 1945) naar het tegenovergestelde, waarbij op verschillende terreinen van doorslaan sprake is.

Hier is te merken dat zij geen christen is. Want dan had zij erop gewezen dat de invloed van de Bijbel in onze samenleving hard is achteruit gehold en dat in de eerste plaats daardoor de zin van het leven - zoals zij terecht aangeeft - niet meer wordt gezien.

Op de laatste bladzijde van 'Mag de dokter doden?' - of ook al eerder- wordt duidelijk welke levensfilosofie zij zelf aanhangt. Het is die van Elisabeth Kübler-Ross, bekend door haar boeken over stervensbegeleiding. Kort gezegd komt die filosofie erop neer dat het leven een leerschool is, die wordt gevolgd door een transcendent voortbestaan -

hoe is niet zeker - waarin de vruchten van wat in dit leven is geleerd, geplukt worden. Dit te weten werpt enig licht op de vraag hoe het mogelijk is dat een niet godsdienstig iemand, in dit geval mevr. Dessaur, zon felle tegenstander kan zijn van euthanasie.

A.P. Wisse

N.a.v. Prof dr ci. Dessaur en ars C J C Rutenfrans, Mag ac aokter ao aen? oueriao 1986. 144 Diaazijaen. prijs f 12.50.

Volgens mevr. Dessaur zit er een grote marge tussen het aantal schattingen dat te maken valt van patiënten die om euthanasie vragen en het aantal euthanasiegevallen dat door voorstanders wordt genoemd met als doel de behoefte aan een ruimere wetgeving aan te geven. Ze concludeert dat veel euthanasiegevallen niet op grond van echte vrijwilligheid zullen hebben plaatsgevonden. Ze rekent af met twee zogenaamde argumenten voor legalisering van euthanasie (het zinloos rekken van leven en ondraaglijk, zinloos lijden) en waarschuwt tegen het hellend vlak.

Prof. Dessaur stelt dat mensen de neiging hebben altijd ietsje over de norm heen te gaan. Haar redenering is: wanneer daaraan wordt toegegeven en de norm wordt verlegd, zullen mensen ook die verruimde norm weer gaan overtreden, enzovoorts. Totdat niemand meer vreemd opkijkt van de meest gruwelijke praktijken.

Mevr. Dessaur heeft met haar actie de beweging voor vrijwillige euthanasie behoorlijk in het nauw gebracht. Ze heeft door het woordje vrijwillig' heengeprikt. En van de eventuele goede bedoelingen van de euthanasievoorvechters zegt ze: aan goede bedoelingen heb je niks.

Overigens twijfelt ze zelfs aan die goede bedoelingen. Ze aarzelt niet een do-gooder als mevr. Sybrandy (die al vele levensmoede mensen aan Vesparax heeft geholpen) in felle bewoordingen aan te vallen. Uit het boekje blijkt bovendien dat mevr. Dessaur al vele jaren over het onderwerp heeft nagedacht. Toen de abortusdiscussie gaande was - in

de jaren zeventig - waarschuwde ze al tegen de stap van euthanasie die op legalisering van abortus zou volgen.

Prof. Dessaur is geen christen. Dat heeft in brede kring voor verwarring gezorgd. Het . zal .ook .haar zelf steeds, meer in de problemen brengen. Want 'anti-abortus' en antieuthanasie' wordt in de publieke opinie in hetzelfde vakje gestopt als orthodoxchristelijk'. Mevr. Dessaur hoopt dat dit denken nog eens doorbroken zal worden. En ze zei op de persconferentie eergisteren dat ze bepaald niet vereenzelvigd wil worden met de Evangelische Omroep.

Ze zal merken dat dat wèl gaat gebeuren. En dat daardoor de belangstelling voor haar standpunten al gauw zal teruglopen. Zelfs nu al is een deel van de media bezig haar niet te loochenen invloed te neutraliseren. En dat gebeurt dan nota bene onder een objectieve vlag. Kort na de persconferentie van donderdagmiddag zond KRO-Echo een vraaggesprekje met mevr. Dessaur uit. Je kunt er tenslotte niet omheen, nu niet. Dit vraaggesprekje wordt gevolgd door een telefonische reactie van een woordvoerder van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter Bevordering van de Geneeskunst, die de luisteraars op minzame toon duidelijk maakte dat mevr. Dessaur er niets van had begrepen. Zo zat dat dus...

(van onze correspondente)

NIJMEGEN - „Er is maar één land en er zijn twee volken die menen er recht op te hebben. Dat is een penibele en paradoxale situatie". Een forumdiscussie over Israël in de Katholieke Universiteit Nijmegen over Israël, land, volk en grenzen. Sprekers donderdagavond waren pater J. Grollenberg en OJEC-voorzitter dr. S. Schoon.

Pater Grollenberg: „Ik sta positief tegenover Israël, maar niet als aparte staat. Als je spreekt over grondgebied, over welke gebieden, uit welke perioden spreek je dan? Palestijnen mogen zich beroepen op het recht eeuwenlang op Palestijns grondgebied gewoond te hebben. Dit in tegenstelling tot Israël. Voor Israël gelden geen historische rechten. De hele problematiek is gebaseerd op het jodendom". Grollenberg baseerde zijn lezing op de twee joodse auteurs Freedman Petuchowski. Grollenberg: „Freedman schrijft dat vele joden oorspronkelijk geen jood waren. Van een ras kun je dus eigenlijk niet spreken; dan is er ook geen joodse natie, wel een Israëlische. Maar in deze natie is er een steeds grotere afstand tussen die zich Israëliet voelen en die zich orthodox-jood voelen.

De Amerikaanse rabbijn J.J. Petuchowski schreef vele boeken over het jodendom. Ook hij is van mening dat er geen sprake is van een natie, dus ook niet van een gemeenschappelijk territorium. Er is sprake van een Israëlische staat. Slechts een fractie van het aantal joden uit de wereld is woonachtig in Israël. Een jood ben als je moeder jood is. Jodendom is dus geen godsdienst, want je blijft jood ook al stap je over op een andere godsdienst. Eigenlijk is het een 'family matter', gebaseerd op een unieke relatie met God, aldus Grollenberg, die zei: „Ik voel mij zeer thuis bij de benadering van Petuchowski, die meent dat het volk een uniek Godsbesef heeft, hetgeen inhoudt dat God eist dat ze barmhartig zijn en dat ze moeten kijken naar universalisme van de Bijbel. Je kunt niet je moraal in de ijskast zetten ter wille van rechten. Dat is wel gebeurd en gebeurt ook nu nog". Tenslotte merkte Grollenberg op dat „mijn liefde uitgaat en mijn hoop is gevestigd op Joden en Israëlieten die gesprek willen met de Palestijnen. Ik zou willen dat Israël de PLO en de Palestijnen zou erkennen".

Dr. S. Schoon: „Ik zou graag willen uitgaan van een concrete, realistische visie en geen pleidooi houden voor een utopische visie 'als een Israël zonder grenzen. Veilige grenzen zijn een noodzakelijk goed. Ik constateer gewoon de feitelijkheid van het bestaan van de staat Israël. Israël heeft geen rechtvaardiging op historische en theologische grond nodig van óns. De staat Israël is gegrond op besluiten van de Verenigde Naties in 1947 en 1948 en dient op volkenrechtelijke grond verdedigd te worden. Ik wil niet zeggen dat de theologische argumenten en factoren irrelevant zijn. Er zijn zowel aan de joodse als aan christelijke zijde religieuze factoren.

De predikanten krijgen uitleg over de werking van hun computers

(van onze correspondent)

KAMPEN - Vrijdag heeft in Kampen de overdracht plaatsgevonden van vier computersystemen in het kader van het COMPAS-project. Dit project houdt in dat predikanten veel werkzaamheden die in de pastorie gebeuren met behulp van een personal computer gaan automatiseren.

De basis van dit project is gelegd door ds. H. Folkers te Hasselt, die het idee om de mogelijkheden van automatisering in de pastorie te onderzoeken, voorlegde aan ACECOM, een computer- en softwarebedrijf te Drachten. Omdat ACECÖM goede mogelijkheden in dit plan zag, heeft ds. Folkers op de laatst gehouden predikantenconferentie hierover gesproken. Na een aantal vergaderingen besloten vier predikanten een computersysteem aan te schaffen: ds. Folkers, ds. K. Verlind uit Zuidhom, ds. H.J. Siegers uit Leek en ds. G.J. Bruijn uit Rozenburg. Met deze vier predikanten en ACECOM werd een werkgroep opgericht om eisen en specificaties op te stellen. Tevens is een vertegenwoordigers van Dit Koningskind als belangstellende lid. Hiernaast heeft de werkgroep nauwe contacten met prof. dr. J. Douma te Kampen.

De programmatuur die gebruikt wordt, heeft betrekking op de volgende onderdelen: een tekstregister, een trefwoordenregister, een persoonsregister en tekstverwerking. De tekst- en trefwoordenregisters zijn de belangrijkste onderdelen van het programma. Het tekstregister houdt in dat men na intoetsing van een bijbelvers, literatuur, artikelen en dergelijke over deze tekst op het beeldscherm ziet verschijnen. Bij trefwoorden, zoals bij voorbeeld 'doop', werkt het systeem identiek. Het grote voordeel

• Vervolg op pag. 3

Jaloezie is niet het goede woord. Het gaat tenslotte niet om eer van mensen, maar om de zaak. Die zaak is: bestrijden van euthanasie. Dat doet, sinds kort in het openbaar, mevr. prof. dr. C.I. Dessaur. En wat de grotendeels uit christenen bestaande pro-life beweging al sinds jaar en dag bijna zonder resultaat probeert, gelukt deze atheïste moeiteloos. Donderdagmiddag stond in Nieuwspoort, Den Haag, de pers te dringen om haar argumenten tegen euthanasie op te schrijven. Vijf omroepmensen hadden daarna interviews met haar. Mevrouw Dessaur, ook bekend om haar feministische en andere radicale ideeën, op oorlogspad tegen euthanasie. Een wereldwonder. Maar wat ze zei, zeggen duizenden misschien wat orthodoxere pro-lifers al jaren.

Het begon met een publikatie van mevr. Dessaur in Delikt en Delinkwent. In haar artikel in dat blad wees zij op het decadente van de samenleving van het eind van onze eeuw. In deze samenleving geldt steeds meer dat een leven alleen maar zin heeft, als het plezierig is. Het gevolg is dat euthanasie gemakkelijk ingang krijgt. Maar het zal net zo gaan als in nazi-Duitsland: eerst alleen maar ernstig mismaakte en zieke mensen, daarna iedereen die aan bepaalde normen niet voldoet. Daarom moet de overheid nu een resoluut neen laten horen tegen iedere wetswijziging en in plaats daarvan de huidige wetgeving op het gebied van euthanasie strikt doen naleven, aldus mevr. Dessaur.

Haar artikel, in januari geschreven, heeft voor een grote opschudding gezorgd. De hele pro-euthanasiebeweging

stortte zich op haar, de Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie knarste haar tanden en de pers sprak van een „goedbedoelde maar bizarre bijdrage" (Het Vrije Volk), „blinde emoties" (NRC) en „bepaald beledigend" (De Gelderlander). Ook werd de zaak afgedaan door te zeggen dat mevr. Dessaur haar artikel had geschreven vanuit een onverwerkt verleden; als jong joods meisje moest ze in de oorlog onderduiken en raakte ze veel familieleden kwijt Dat zou haar nu parten spelen.

Na een periode van bezinning, waarin ze ook veel adhesiebetuigingen kreeg, schreef mevr. Dessaur haar reactie. Dit boek, een 'vlugschrift' in pocketformaat, werd donderdag aan de pers gepresenteerd (zie een verslag in de krant van gisteren). De titel is: 'Mag de dokter doden?' Mevr. Dessaur schreef het samen met drs. C.J.C. Rutenfrans. Ze zijn beiden verbonden aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen, waar mevr. Dessaur criminologie doceert.

PROF.DR. C.I. DESSAUR

_• 'I Beroepen te u wijk ix.m fe?0 Kramer, kanfc

URETERP. v,n Ureterp de bestrede plaats vaïïfSÏ f se"- De bevest?0s: S-5 ,vangt aan om 9 00^::: zal voorgaan ds feD^ Om 14.00 uurvol-fiS intrede van ds Sr - U

Beroepen te Nu j -"• Winterswijk- P.S"A= J f! kand te APeldoon?e£> * baarstelling: T. Bal r doorn. teAKe

hjgjhg

Bedankt voor Meeuwen ::' Karens te Opheusden. ai:

Beroepen te Barneveld (de geneemte Immanuël): Schukke te Barneveld; Zuidhom: mw. Y. Slikte Mi rum-Westernijkerk. Benoe. als bijstand in de evangeli; tic Zorgvliet te Diever: D.C. Stap, aanstaand emeritus pn dikant te Lisse dieteebenoer ming heeft aangenomen ToèJ. gelaten tot evangekVW ning en beroepbaar. C 7 r 't Hof te Leiden; E. van HL welingen te Hornhuizen etl Kwink te Putten.

Zaterdag 22 maart 1986: DELFZIJL - Paassarm zang in de Geref. Kei m.m.v. kinderkoor, gem. ka en koperkwartet. Aanval 19.30 uur. Dinsdag 25 maart 1986: ALMELO-Openbarevergat ring in de chr. mts van de K Almelo, Catarina van Re laan 35. Hierin hoopt te ken dhr. M. Leöjjngjj trekker voor de Tweede merverkiezingen overne derwerp 'Waar het op » koït\ Aanvang 20.0Cuut UTRECHT - Avond»" Moderne theologie, ?OT seerd door het GWG is* VGSU, onder het thrna;i( of god', docent ds J-J,^^ Plaats: RehobothkeA^ steegplantsoen lo»' n 20.00 uur.

ANKARA (KNA)-^ van een g^echte3i^ spraak is met o"""^ ingang de openbare tf van de bijbel i.. »e'> dan ook in Turkije 0^ terwijl in de winke' %[ zige exemplaren moe den ingezameld en streerd. Ook mogen exemplaren van " d, Turkse taal in Duii> drukte heilige schril' worden ingevoerd. Tegen de secretaris-^ van het Turkse brjbej^ schap en twee varl w^ werkers is een ge vooronderzoek bego""., zouden zich hebben >, gemaakt aan overtre , de derde paragraai # kei 31 van de Per^koop' artikel invoer en ver de bijbel uitdrukken^, biodt. Het proces teg t bijbelverspreiders u 17 juni. , . Turkije' In 1957 werd in Tur*^ spreiding van nei j naar de beschrijving teüs en van Johan»e den. In 1982 wer°nfve_W bel in het Turks tot d, boek verklaard, ma .jW nu uitgebreid tot oalle talen.