Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

Inventiviteit, creativiteit en veerkracht moeten beslist karaktereigenschappen van deze blinde pottenbakker zijn. Als klein kind van anderhalf jaar werd hij tijdens de bombardementen op Rotterdam in de Tweede Wereldoorlog door een granaat getroffen. Hij verbleef toen in een plaatsje tussen Rotterdam en Antwerpen. Hij bleef tot zijn derde jaar volkomen blind, maar kreeg daarna het zicht terug in zijn linkeroog. Dat ging goed tot zijn twintigste jaar, want toen verloor hij ook het zicht in dat oog, wat te wijten was aan een ontsteking veroorzaakt door in het oog achtergebleven glassplinters. Hij volgde in die tijd een cursus portrettekenen, maar het was echter zijn ideaal beeldhouwer te worden. Zijn blindheid maakte korte metten met dat ideaal. Dekker viert momenteel het feit dat het twintig jaar is geleden dat hij met pottenbakken begon. „Ik ben zeer primitief in een lekkend schuurtje in Utrecht begonnen. Dat liep goed maar we wilden graag een eigen

zaakje beginnen. We belandden in Doorn en ook daar ging het naar wens. Later gingen onze gedachten toch meer uit naar een toeristisch gedeelte van Nederland en de keus viel op Middelburg. Daar waren Belgen en Duitsers gretige afnemers van de lampen die ik toen veel maakte. Het probleem is alleen dat je als pottenbakker in een vrij beroep zit. Je hebt bijna geen vastigheid en het werk was daar toch wel erg seizoengebonden. Vandaar dat we besloten maar weer naar het midden van het land terug te keren, omdat we daar ook voor een behoorlijk deel onze afnemers hadden zitten".

Vroeger had je damesbladen, dames zus en dames zo, dames dit en dames dat. Vrouw was in die tijd nog een neutrale

geslachtsaanduiding. Toen was er verschil tussen mevrouw, mejuffrouw, juffrouw en vrouw. Mevrouwen werkten niet, althans niet buiten de deur of het moest liefdadigheidswerk zijn. Voor het huishoudelijk werk hadden die mevrouwen een dienstbode, een daghitje, een werkster en/of een dergelijk iemand in dienst. De laatste categorie was veelal afkomstig uit de zogenoemde lagere sociale klassen en werd nooit mevrouw genoemd. Die vrouwen werkten overigens niet voor hun plezier bij een ander. Omdat Schraalhans veelal keukenmeester was (niet zelden lagen de muizen dood op de mat) moest men wel. Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. De kloof tussen rijk en arm is misschien niet eens zo veel kleiner geworden, maar wel een eind opgeschoven, zodat niemand meer honger hoeft te lijden, althans in ons land. Andere tijden, andere zeden. Vroeger getuigde betaalde arbeid buiten de deur, als het om een getrouwde vrouw ging, van armoede. Wie welvarend was, hoefde zijn vrouw immers niet te laten werken bij een ander. Toen kwam er een tijd dat iedere getrouwde man zijn vrouw desgewenst thuis kon laten. Om dat te bereiken is er wat gestreden door onder andere de vakbonden en hun aanhang.

Elke psycholoog had kunnen voorspellen wat de volgende fase was. Als de mens zijn wensen vervuld ziet, verlangt hij weer terug naar het oude. Dat deden de israëlieten al na hun uittocht uit Egypte, waar ineens het eten beter was dan in de woestijn. Dus toen het werk buitenshuis was gedaan, bleek dat ineens toch het einde. Een nieuwe strijd was het gevolg. Een bepaald soort vrouwenemancipatie was het doel waarnaar moest worden gestreefd. Die veldslag is bijna gewonnen door de strijdsters. Er is een zeer eenzijdig samengestelde emancipatieraad en een zeer

bevooroordeelde staatssecretaris van emancipatie. Er mag niet meer worden gediscrimineerd of het moet positieve discriminatie zijn, want wat er ook veranderd is, dames, pardon, vrouwen gaan nog steeds voor. Het gewichtigste resultaat van die strijd: een getrouwde vrouw die geen betaalde baan buitenshuis wenst, telt in de ogen van de rumoerigste nazaten van de vrouwen die buitenshuis móésten werken èn de spraakmakende nazaten van de werkgeefsters van die vrouwen niet mee. Wie niet eist, dol en/of rood is en/of geen Mina heet, grijpt overal naast. In een plaats als Ridderkerk weten ze daar alles van. Wat men van bij voorbeeld GPV-zijde ook geprobeerd heeft, wie niet meehuilt met de wolvinnen in het enge bos van feministisch- . emancipatorische architectuur mag niet meepraten over emancipatie en al helemaal niet lekken uit het bakje melk, gevuld door vadertje staat. Met andere woorden, het Ridderkerks Vrouwen Tref- en Informatiecentrum is niet bedoeld voor dames die over emancipatie een genuanceerd oordeel hebben, maar alleen voor een bepaald soort amazones met of zonder paard. Waarom de overheid geld op tafel legt voor de aanschaf van kaarsjes ten behoeve van vrouwen die het (dwaal)licht toch hebben gezien, blijft overigens een onbeantwoorde vraag. Ze moeten in Ridderkerk maar denken dat de NCO ook alleen subsidiegeld uitgeeft om haar eigen aanhang te overtuigen van iets waar die aanhang allang van overtuigd is.

De overeenkomst tussen ontwikkelingshulp (waarover de NCO voorlicht op haar eigen wijze) en vrouwenemancipatie is duidelijk. Men kan kiezen uit elke kleur voorlichting en particpatie, mits die kleur overeenkomt met die van de waas voor de ogen van de 'verlichten. De geschiedenis leert dat als het doel volledig is bereikt, arbeidsplicht voor vrouwen in dit geval dus, het ongetwijfeld heel vooruitstrevend zal zijn om op overheidskosten te streven naar

vrije keuze tussen huishoudelijke en betaalde arbeid. Want echt nieuws onder de zon is er niet. Je hoeft er de Ridderkerkse Vrouwenkrant maar op na te slaan...

Het lijkt alsof Utrechts Domtoren wordt gelanceerd. De domstedelingen kunnen echter gerust zijn. Het gaat om een grapje van Kees Kuijper, wiens expositie van collages deel zal uitmaken van Space '86. De Domtoren speelt een rolletje in het geheel. Er wordt namelijk een model van een 110 meter hoge Saturnusraket naast de toren gebouwd (schaal 1:1). En dat heeft weer te maken met het feit dat Utrechts universiteit 350 jaar bestaat. Ofschoon 350 jaar geleden aan ruimtevaart nog niet werd gedacht. Maar opvallen doet het zeker.

(van onze binnenlandredactie)

Het is eerst vrij onduidelijk wat de bedoeling is als pottenbakker Dekker zijn schoenen en sokken uittrekt om vervolgens energiek op een soort uitgegroeid telraam op de plaats te gaan hardlopen. Maar al gauw blijkt dat het 'telraam' een van zijn ideeën is waarmee hij denkt een gat in de markt te kunnen vullen.

De werkplaats en expositieruimte' van Dekker bevindt zich in een van de buitenwijken van Amersfoort waar veel jongeren zijn, die zich doorgaans stierlijk vervelen. Met deze jongeren heeft Piet Dekker een goede relatie en hij denkt dat een soort trimbaan van aaneen gelegde telramen met zelf gebakken grote kralen wel bij hen in de smaak zal vallen. „Je kunt een heel parcours uitzetten, zodat er een hele klosjes-trimbaan ontstaat. Ik zoek steeds weer naar andere dingen, die ik met het pottenbakken zou kunnen doen. Ik denk er nu over om het zo met sport en spel te combineren. Ik denk dat de klosjesmat wel wat wordt. Hij is niet groot en je kunt het zo op vakantie meenemen. Het is niet alleen leuk, maar het is bovendien nog een goede massage voor je voeten ook".

Pottenbakker Piet Dekker

In Amersfoort legde Dekker zich vooral toe op het kindef-en demonstratiewerk. Voor de kinderen moet het grote pret zijn ge-

weest als zij bijv. voor een verjaardag een middag bij hem met klei mochten kliederen en experimenteren. Met groot genoegen doet hij voor hoe hij met de kinderen aan het werk gaat. Bang voor vieze handen moet je niet zijn, dat is duidelijk. Het is elke keer weer fascinerend te zien hoe een vormeloze klomp klei schijnbaar moeiteloos omgetoverd wordt tot een leuk potje of een mooie schaal. Zover zullen de kinderen wel niet gekomen zijn, maar met hulp van Dekker slagen ze er meestal toch wel in een redelijk herkenbare vorm aan de klei te geven. „Ik vind het werken met kinderen erg leuk. Ze zijn heel open en eerlijk en zeggen alles wat ze voor de mond komt. Heel vaak zijn ze natuurlijk nieuwsgierig naar mijn blind-zijn. Dan moet ik m'n bril afzetten en bestuderen ze mijn ogen heel nauwkeurig. Nee, dat vind ik niet erg. Op die manier kan ik hen misschien nog wat leren over wat het betekent als je met een handicap moet leven. Het demonstratiewerk doe ik eveneens met veel plezier. Het brengt me in contact met mensen en dat is iets wat je nodig hebt, anders raak je gauw in een geïsoleerde positie. Het is nog wel mijn ideaal een vrijer atelier op te zetten dan ik nu heb. Het liefst zouden we ergens in de buurt van Amersfoort of Utrecht wonen, bijv. in het centrum van de stad of anders meer buitenaf aan de grote weg. We kunnen echt geen luxe winkel kopen maar een huis met een schuur moet toch wel ergens te vinden zijn".

„Ik kan wel alle mogelijke moeite doen een aanvullende uitkering te krijgen, want zonder dat red je het bijna niet. Maar dat valt niet mee, want het is een heel gedoe om in aanmerking te komen voor de uitkering aan burgerslachtoffers. Je moet jezelf binnenstebuiten keren en alles op tafel leggen. Ik ben er twee jaar mee bezig geweest, maar voor mij hoeft het niet meer. Alles wat je toen als klein kind en daarna hebt meegemaakt, moet je herbeleven en dat valt niet mee. Nee, dan maar geen uitkering. Laat mij maar pottenbakken. Dat stelt me in staat in ons eigen levensonderhoud te voorzien. Bovendien heb ik er een stuk leven in gevonden". Pottenbakker Dekker stelt belangstelling voor zijn werk zeer op prijs. Wie eens bij hem langs wil gaan, kan terecht op de Soesterweg 179 in Amersfoort.

Op de Waddeneilanden is men b 005.... op het KNMI. Die instelling is namelijk verantwoordelijk voor de weersvoorspellingen die het ANP talloze malen per dag per radio en televisie over het land uitstrooit. Een van de standaardzinnen die tijdens dit laatste onderdeel van alle nieuwsbulletins en journaals met grote regelmaat te horen zijn, is de zinsnede dat het 'op de Waddeneilanden enkele graden lager is. De VW's van de Waddeneilanden zijn van mening dat dat ene zinnetje een (on)behoorlijke flinke economische schade aanricht aan de toeristische sector in het Waddengebied. Dergelijke negatieve weersvoorspellingen over de Wadden dienen onmiddellijk te worden stopgezet, zo is de mening van de Waddeneilanden. Ze zijn trouwens ook nog wel eens feitelijk onjuist. Zo voorspelde het KNMI dit jaar met Pasen somber weer voor heel het land. Maar juist de Waddeneilanden hebben in die periode goed weer gehad met veel zon. Maar het KNMI gaf dat in zijn weerberichten niet aan en dat kost de eilanden duizenden recreanten. Het is overigens niet voor het eerst dat de Waddeneilanden tegen het slechte weerbericht in actie komen. Een aantal jaren geleden werd het KNMI reeds met de neus op de feiten gedrukt, maar toen hielp dat niet. In Duitsland hebben de eilanden het klaar gekregen dat de regenwolkjes op de weerkaarten niet meer op de eilanden worden geplakt, maar boven zee. Binnenkort gaan de VW's weer contact opnemen met het KNMI in De Bilt. Inzet van de discussie: het moet uit zijn met het slechte weer voor de Waddeneilanden, althans tijdens de weersvoorspellingen.

„Komt kijken en luisteren naar Ebbo Menalda; de bandiet, de sloeber, de hufter, nou ja, laat maar zitten. Naar zijn sullige zoon ook Ebbo geheten; hij kan niets, hij wil niets en hij zal niets. Is dit nu een man voor jonkvrouw Ida van Menterwolde''" Zo begint de aankondiging van het spektakelstuk dat binnenkort in Hoogezand en Zuidlaren zal worden opgevoerd. Het gaat om een waar gebeurd verhaal uit de jaren 1280-1295 in Helium en 3Schildwolde, een geschiedenis die indertijd oorzaak werd van een complete burgeroorlog. Een groep enthousiaste spelers heeft over dit onderwerp zelf een toneelstuk geschreven en ingestudeerd. Het zal duidelijk zijn dat diezelfde groep dat nu wil uitvoeren ook. En dat gaat binnenkort gebeuren onder auspiciën van de activiteitencommissie van de Geref. Kerk te Hoogezand. Het toneelstuk zal te zien zijn op 30 april in 't Kielzog te Hoogezand en op 3 mei in de Kimme te Zuidlaren De voorstellingen zullen beide aanvangen om 19.30 uur en de entree bedraagt ƒ 6,50.

Het is niet de eerste keer dat in Hoogezand op Koninginnedag een stuk wordt opgevoerd, met gebruikmaking van moderne technieken zoals video en geluidsbanden, zo meldt de activiteitencommissie. Dat gebeurt nu al voor de vierde achtereenvolgende maal. Eerder handelden de voorstellingen onder meer over de verovering van Groningen door prins Maurits en vorig jaar was de verhuizing van de Haagse PTT naar Groningen onderwerp van de komedie. Dit jaar dus de streekhistorie met bovengenoemde personen in de hoofdrol, aangevuld met de kampvechter Rodbern, huidshoudster Knelske, die, aldus de aankondiging, „de oude Menalda naar haar hand zet, al heeft ze daar dan ook soms de bezem voor nodig. Kijkt u naar Evert van Bentheim of naar al die andere spelers die al vanaf januari bezig zijn u en zichzelf een mooie avond te bezorgen. Kortom....u mag dit niet missen, en als u wilt lachen dan moet u er bij zijn."

IN het Rijksmuseum voor Volkenkunde te Leiden is tot en met 19 mei a.s. de tentoonstelling 'Bergen en water - Landschappen in de Japanse prentkunst' te zien. Als derde in de reeks tentoonstellingen over de genres in de Japanse prentkunst wordt aandacht besteed aan het landschap. Pas relatief laat is het landschap een belangrijke rol gaan spelen als onderwerp in prenten. Nadat prenten van acteurs en mooie vrouwen al ruim een eeuw in grote hoeveelheden werden geproduceerd, treft men, behoudens enkele uitzonderingen, vanaf het eind van de 18e eeuw het landschap aan als achtergrond bij deze onderwerpen. Het landschap als zelfstandig thema krijgt een doorslaggevende impuls door het succes van de schelmenroman van Jippensha Ikku, de Tökaidöchü hizakurige, in 1804. De stations van Tökaidö, spraken met hun omgeving tot de verbeelding van een breed publiek. Andere landschapsseries die bekende plaatsen tot onderwerp hadden,konden zich snel verheugen in een grote belangstelling. Vooral de series van Utagawa Hiroshige (1797-1858) vonden gretig aftrek. Andere kunstenaars, die in de tentoonstelling vertegenwoordigd zijn en een belangrijke rol speelden in dit genre, zijn Katsushika Hokusai (1760-1849) en Utagawa Kuniyoshi (1791--1864).

In het bezoekerscentrum 'De Weerribben' te Ossenzijl exposeert Gerrit Gerritsen uit Zwolle tot september ruim 20 kleurenfoto's van natte land- schappen (wetlands). Veel foto's werden gemaakt langs de kust/oever van Waddenzee, Noordzee, Oostzee en IJssel. Het bezoekerscentrum is ge- opend op woensdan tft, vrijdag van .0.00-16? n' "an zaterdag tot e, dagUan13.30-]6.30U!Je!:

OP 28 april a.s. zal dr. C. Reedijk wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd officieel afscheid nemen als bibliothecaris van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Ter gelegenheid hiervan wordt hem een tentoonstelling aangeboden die een keuze omvat uit de bijzondere aanwinsten die tijdens zijn 24-jarig bibliothecariaat zijn verworven. Getoond worden aanwinsten op het gebied van de verluchte middeleeuwse handschriften, de oudste gedrukte boeken (incunabelen en postincunabelen), bijzondere

boeken uit de 17e tot en met de 20e eeuw, namiddeleeuwse handschriften, boekbanden en boeken en bladen uit de papierhistorische collectie. Er worden 260 boeken tentoongesteld waaronder een zeldzame vierdelige middeleeuwse bijbel van groot formaat; een Aeneis van Vergilius van de pers van de eerste Engelse boekdrukker William Caxton; een editie van de Lof der Zotheid van Erasmus uit 1676 met gravures naar tekeningen van Hans Holbein; de zeldzame eerste druk van Goethes Faust; een boek met niet minder dan 1000 monsters handgeschept Japans papier; een krijttekening van Cornelis Jetsés, de bekende Ot en Sien-illustrator; en een beweegbare wand opgebouwd uit twintig fraai beschilderde perkamenten boekbanden. De KB is open van maandag t/m vrijdag van 9.00 tot 17.00 uur en op zaterdag van 9.00 tot 12.00 uur; het adres is: Prins Willem Alexanderhof 5, Den Haag.

VAN 28 april tot en met 3 mei wordt in de f ruitveiling van Geldermalsen voor de zesde maal de Betuwe-manifestatie gehouden, een beurs die tot doel heeft om een beeld te geven van het bedrijfsleven en de dienstensector in het Gelders Rivierengebied. Ook de agrarische sector uit deze regio zal goed vertegenwoordigd zijn op de manifestatie. De .«openingstijden zijn: alle dagen van 13.00 tot 17.30 uur en van.l9.-00tot 22.00 uur. Nadere informatie: streek- VVV Gelders Rivierengebied in Tiel, te 1.:03440-16441.

Groningen en Drenthe werken al jaren aan de uitvoering van de herinrichtingswet voor Oost- Groningen en de Gronings-Drentse veenkoloniën, die in 1979 tot stand kwam. De wet moet de structuur van de betreffende gebieden verbeteren teneinde de economie ervan op te vijzelen. Vorige week stelden de Staten van Groningen het plan vast voor het deelgebied Kanaalstreek. Mussel vroeg daarbij speciale aandacht en wel met name dankzij de activiteiten van de Vereniging voor Plaatselijke Belangen. Ten behoeve van de leefbaarheid van dit dorp had die vereniging een beleidsplan en een centrumplan ontwikkeld. Doordat het rijk het fonds stads- en dorpsvernieuwing uit het herinrichtingsprogramma had geschrapt, dreigden de Musselse plannen tussen wal en schip te raken. Via acties en publiciteit wist de vereniging echter de aandacht op zich te vestigen en kreeg ze het klaar dat in de Statenvergadering door GPV- Statenlid W. Jansma een motie werd ingediend om alsnog de mogelijkheid open te laten voor verbeteringen in de kern van Mussel, nadat een leefbaarheidsonderzoek is uitgevoerd. Die mogelijkheid was aanvankelijk door GS uitgesloten. De motie werd door zes van de negen Statenfracties ondersteund en later met algemene stemmen aangenomen.

SINDS vorige week heeft het Noorder Dierenpark in Emmen een nieuw spectaculair onderdeel in het Biochron. Het betreft de zogenaamde 'mierenstad. In deze stad worden drie bladsnijdersmierenvolken ondergebracht. Het bijzondere van deze presentatie is dat de bezoekers niet alleen alle bovengrondse maar ook alle ondergrondse activiteiten van de bladsnij dersmieren van zeer dichtbij kunnen gadeslaan. Alleen gescheiden door een glazen wand... Een dergelijk bladsnijdersmierenvolk vormde jarenlang de topattractie van het Zoölogische Museum in Lausanne. Daar stierf echter kort geleden de koningin van het volk en zoals te doen gebruikelijk is bij deze mieresoort gaat het hele volk dan mee te gronde.

Dat risico denkt het Noorder Dierenpark te ondervangen door niet alleen drie volkeren in de nieuwe mierenstad onder te brengen, maar door ook nog een paar 'beginnende' volken achter de schermen te houden. H .9 Het spectaculaire van bladsnijdersmieren is hm. ~ bijzondere tuinbouwactiviteit. Ze kweken ondergronds op

stukjes fijngemalen blad schimmels, die als voeds. dienen voor de hele kolom. Een bladsnijdersmierenkoloni, bestaat uit de volgendelej Allereerst natuurlijk de koningin. Zij is, met haai 3 cm lengte verreweg het grootste dier uit de gehel. kolonie. Ze verblijft allee ondergronds en legt bij.. non-stop eieren. Ze word: gevoerd en getoiletteerd door de zogenaamde minimawerksters, dieooi zorg dragen voor de eiera en de larven die daaruit kruipen. De mediawerk zijn verantwoordelijk va de aanvoer van vers blad voor de nestbouw. Het mierenvolk wordt bewaa door de zogenaamde maximawerksters of soldaten. Als een kolonie voldoendi uitgegroeid is worden cri een korte tijd duizenden jonge gevleugelde koninginnen en gevleuge! mannetjes geboren. Die gevleugelde dieren vlup op een gunstig t-jdstipujj om voor de stichting vanieuwe kolonies te gaan zorgen. Al deze bijzonde.e ëèfeëüVt'è'tf'l.'.bn zi.n bed duidelijk waar te rieme. de nieuwe rhièréhstadrd schimmelkweken, de strooptochten, het verzoi van het broed, het afvoei van afval enzovoort. Zo_ twijfel trekken de strooptochten op zoe.»» blad, die de hele dagto plaatsvinden, de meeS» aandacht. Aangezien.; mieren behalve groen bi ook rode en gele rozen aangeboden krijgenen 8 stukken daarvan, van enkele centimeters doorsnede boven hun W dragend meevoeren, vort deze tocht een fraai gekw bewegend lint doordehel stad. Aan deze parasol van bla: danken de mieren hun tweedenaam: parasolmieren.

BEZOEKERS van „De Efteling" in Kaatsheuvel kunnen dit jaar ook geniet van een prachtige attractie met een voornamelijk educatief karakter: „Interkosmos" geeft een beeld van de geschiedenis* de Russische ruimtevaart. Tot en met 19 oktober zal9 expositie te zien zijn. De presentatie van de Russische ruimtevaart is uitvoerig: de tentoonstel^ beslaat 4000 m 2 opperv"* Op 'Interkosmos' is ono meer het ruimteschip»* Gagarin.deWostok.te" het complete Russiscne ruimteschip Sojoez;ee' werkend model van ac lanceerbasis Baikonoe' de Vega, momenteel oe komeet Halley observe De expositie is voorn*: in een Westers land te en is totstandgekomen nauwe samenwerKins ruimtevaartjournaUQ7j Smolders, die sinds i» contacten heeft fess4 onderhouden met pr« Andrei Kapitsa van o Academie van ,_ Wetenschappen van USSR. t ]lingo^ Met de tentoonstel1" »gt. de Russische ruimte , geeft „De Ef teling a ook informatievee: educatieve evenem binnen haar progra" passen.