Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

(van onze binnenlandredactie)

DEN HAAG • Minister mr. A.A.M, van Agt (Justitie) heeft besloten niet af te treden. Van dit besluit heeft hij de Tweede Kamer gistermiddag schriftelijk op de hoogte gesteld. Zorgvuldige afweging van de voor- en nadelen van zijn aftreden heeft de minister van justitie tot de conclusie geleid „dat daarmee geen enkel tastbaar resultaat valt te behalen". De nagestreefde sluiting van de Bloemenhovekliniek zou er niet door worden bereikt, zo schrijft de minister in zijn brief.

Daarentegen zou het gevolg ervan zelfs kunnen zijn dat op last van Van Agt's opvolger een einde wordt gemaakt aan de justitiële activiteiten die nu met betrekking tot de kliniek worden ondernomen: strafvervolgingen tegen leden van het bestuur, de directeur en de medisch coördinator, aldus de bewindsman. „Bovendien zou ik door heen te gaan als minister nu aanwezige mogelijkheden prijs geven invloed uit te oefenen op de ontwikkeling van de wetgeving inzake abortus provocatus", aldus Van Agt. In zijn brief van 22 juni jongstleden aan de Kamer liet de minister de vraag open of hij nog minister van justitie mocht blijven onder de omstandigheden m.b.t. de abortuskliniek „Bloemenhove". Die vraag heeft hem enige weken bezig gehouden. „Er zyn immers gewichtige redenen om af te treden", aldus de minister. Het openbaar ministerie - staatsorgaan dat onder zijn verantwoordelijkheid functioneert - is in de uitoefening van wettelijke bevoegdheden jegens „Bloemenhove" gedwarsboomd door samenscholingen van personen die zich daarbij belanghebbend achtten en zich weldra geschraagd wisten door een motie van de Tweede Kamer, die zich tegen zodanig justitieel optreden uitsprak. Het heeft geen zin dat zich het destijds verijdelde optreden, gericht op zo spoedig mogelijke sluiting van de kliniek, zou herhalen. Want iat zou, naar inmiddels is gebleken, een politiek conflict opleveren, zo hevig dat „ik mijn post zou moeten verlaten, om vervolgens - zo moet ik aannemen - een opvolger van andere signatuur de inbeslagneming aanstonds weer te zien opheffen." Het verzet tegen de uitoefening, door of op last van justitiële ambtsdragers, van wettelijke bevoegdheden heeft dus baat gebracht, zo constateert de minister. Daarmee kan geen minister van justitie, van welke politieke gezindheid dan ook, vrede hebben.

Het is goed mogelijk dat straks de vertegenwoordiging van de PvdA en de VVD in de Eerste Kamer versterkt is, na de verkiezingen. Op dit moment is de stemming in de Eerste Kamer echter zo, dat het initiatief-wetsontwerp veel tegenstand kan ondervinden".

In een eerste reactie op de brief van mr. Van Agt heeft de KVP gisteren haar respect uitgesproken voor het feit dat de minister in zijn gewetensconflict tot deze oplossing is gekomen. De KVP-fractievooriichter, de heer Penders verklaarde echter niet te weten of de bewindsman nu een actiever beleid inzake Bloemenhove en dergelijke praktijken kan gaan voeren. Ook kon bij geen verwachting uiten inzake het al of niet ondertekenen door minister Van Agt, van een eventuele abortuswet-PvdA-VVD. „Je kunt er wel op speculeren, dat het in behandeling rijnde wetsvoorstel inzake abortus de eindstreep van de Tweede Kamer haalt, maar in de Eerste Kamer ligt het moeilijker.

JOHANNESBURG • Gisteren en eergisteren is opnieuw brand gesticht in vier scholen in liet Afrikaanse woongebied Soweto bij Johannesburg en in Alexandera, een andere zwarte woonwijk. Volgens de politie worden de branden aangestoken door „criminele benden werkschuwe jongelui", die nauwelijks politiek gemotiveerd zyn.

De politie heeft 500 rand beloning (ongeveer 1500 gulden) uitgeloofd voor informaties die leiden tot het oprollen van deze bende. De scholen in Soweto bleven gisteren half leeg. In Soweto zouden ook auto's met brood en frisdrank zijn overvallen en geplunderd.

De Zuidafrikaanse Raai) van Kerken heeft er bij de blanke autoriteiten op aangedrongen de eisen van de Afrikanen in te willigen en de gewapende politie-patrouilles terug te trekken uit Soweto. „De politie wordt door de mensen als een ernstige provocatie gezien", aldus de Raad. De Raad van Kerken betreurt het dat de Afrikaanse jongelui worden betiteld als „bendeleden, vandalen en bandieten", hetgeen erg kwetsend is voor de Afrikanen en een verdraaide voorstelling van zaken geeft, zo meent de Raad van Kerken.

• KERK EN RELIGIE 2 De IKB getoetst, de proefbundel vrijgegeven Toenadering tussen Reformed en Orthodox Presbyterian Church? • BUITENLAND 3 Bevolking van Peking huist op straat Carter is pro-lsraël • VARIA 4 Duitse rechercheurs doen zich als druggebruikers voor • BINNENLAND 5 „Gemeente Bunschoten verbergt principe zondagsheiliging achter economisch motief" • BINNEN-en BUITENLAND 6 ~Brugge, die Scone" Weer rellen in Soweto • ECONOMIE 7 Groenteprijzen blijven nog enkele weken hoog

In ND-VARIANT vandaag o.a. een artikel over „leven op Mars", een beschouwing over scheepsrampen en een literatuurpagina.

(van onze weerkundige medewerker)

Ue maand juli kan bijna worden afgeschreven en wel als een vooral in de eerste helft bijzonder warme, zonnige en droge maand. Op enkele plaatsen als gevolg van baien kan de normale hoeveelheid regen (tussen 55 :n 65 mm) zijn bereikt, in de meeste provincies bleef het veel te droog. Dit geldt zeker voor de hele westelijke nel ft van het land met 15 tot 25 mm regen.

Nog droger bleef het in Zeeland: Vlissingen bleef beneden de 8 mm neerslag. Zeker is dat de hele westelijke helft van Nederland met in de vier maanden april, mei, juni en juli tussen de 60 en 90 mm regen in de laatste 270 jaar niet zo droog is geweest. Hoofddorp (vanaf 1735) stond op 87 mm als record in 1868, tot heden 82 mm.

Inmiddels zijn vrij actieve depressies tot Scandinavië doorgedrongen met als gevolg in het Noordzeegebied een koele en krachtige noordwestelijke luchtstroom. De buitjes hebben weinig te betekenen. Een inzet zoals verleden jaar in de laatste juliweek naar een hittegolf zit er dit keer niet in.

Vooruitzichten: Voorlopig blijven wij in een iets te koele, west- tot noordwestelijke stroming. Vandaag nog enkele buien, morgen wat meer opklaringen. De temperatuur blijft de komende dagen rond de 18 è 20 graden schommelen.

ZONDAG 1 AUGUSTUS 1976 Zon op 05.01 onder 20.29 Maan op 12.00 onder 22.35 MAANDAG 2 AUGUSTUS 1976 Zon op 05.03 onder 20.28 Maan op 13.18 onder 23.07

SALISBURY - Voor de ambtswoning van de Rhodesische premier lan Smith hebben 700 Afrikaanse studenten van de multiraciale universiteit van Salisbury gisteren gedemonstreerd tegen het voornemen van de regering een dienstplicht voor bepaalde categorieën zwarte burgers in te voeren.

Het GPV-kamerlid dr. A.J. Verbrugh verklaarde het besluit van de minister wel te hebben verwacht, gezien de uitlatingen van de bewindsman vorige week. Dr Verbrugh had gemengde gevoelens omtrent de beslissing: „Dat minister Van Agt destijds besloot deel te nemen aan het kabinet-Den Uyl heb ik negatief beoordeeld. Hij kwam daar in zon afhankelijke positie als tot de KVP behorend minister, dat je van te voren al kon weten welke moeilijkheden zouden ontstaan. Je wist ook dat er moeilijkheden zouden komen bij het verschijnen van een eventuele initiatiefwet inzake abortus en ik moet zeggen dat ik toen ver stond van de gedachtengang dat je tot dat kabinet zou moeten behoren. Een andere kwestie is dat je beter ten halve kunt keren, dan ten hele dwalen. Maar nu is het moment heel ongunstig; Van Agt had al veel eerder moeten aftreden. Er zijn al heel wat dingen gebeurd in dit kabinet, die eigenlijk onaanvaardbaar waren. Maar nu de Miljoennota nog niet gereed is, zou een kabinetscrisis slecht uitkomen." Op onze vraag wat er nu gaat gebeuren als minister Van Agt een eventuele wet niet ondertekent,, antwoordde dr. Verbrugh „dat het niet op minister Van Agt hoefmaan te komen." „Daar kunnen verschillende redenen voor zijn", aldus dr. Verbrugh. „De kans bestaat dat dat ondertekenen gebeurt door een of andere ad interim-minister. Je krijgt te maken met de verkiezingen, en dan is er een interim-kabinet - althans een demissionair kabinet. Dan kan er een ad interim-minister voor justitie zijn, die de initiatiefwet voor de vuist weg tekent". Het GPVkamerlid zei voorts te verwachten dat - indien een initiatiefwet inzake abortus de kans loopt niet ondertekend te worden - men wel een of andere minister zal weten te vinden die dat wèl doet. En met name bij een demissionair kabinet is dat vrij eenvoudig.

De Kamerfractie van de Partij van de Arbeid - één van de initiatiefneemsters van het wetsvoorstel - verklaarde gisteren „geen behoefte te hebben tot het geven van enige reactie" op de beslissing van minister Van Agt. Fractievoorzitter Wiegel van de VVD zei pas met een reactie te zullen komen na bestudering van de brief van de bewindsman.

ROME - Het nieuwe Italiaanse kabinet Andreotti, een geheel christen-democratische ploeg van 22 ministers, is gisteren op het Quirinaal beëdigd door president Giovanni Leone. Daarmee heeft Italië na een maandenlange crisis en vervroegde algemene verkiezingen weer een regering, maar is het land bepaald niet in kalm politiek water beland.

Volgende week woensdag zal de 57--jarige Andreotti in het parlement de vertrouwenskwestie stellen. Zijn minderheidsregering kan die eerste test alleen doorstaan wanneer de communisten, die bij de verkiezingen belangrijke winst boekten, bereid zijn haar door sternonthouding te gedogen. De linkse socialisten, wier nieuwe fraktie in de Tweede Kamer thans belangrijk kleiner is dan voorheen, hebben Andreotti deze passieve steun reeds toegezegd.

De Christen-Democraten hadden geen andere keus dan een minderheidsregering, omdat zij hardnekkig weigerden samen met de Communisten te gaan regeren in het kader van een „historisch compromis". Hun traditionele coalitiepartners, de Socialisten, zagen ditmaal geen heil in regeringsverantwoordelijkheid en zijn derhalve in de oppositie gegaan.

Andreotti was tweemaal eerder premier, in 1972 en 1973. Zijn nieuwe ploeg, die al wordt aangeduid als een overgangsregering, ontbeert christendemocratische prominenten als Aldo Moro, Mariano Rumor en Emilio Colombo. Twee bewindslieden, Attilio Ruffini (Verkeer) en DarioAntoniozzi (Toerisme), zijn plaatsvervangend partijvoorzitter van de „democrazia eristiana". Alle ministers hebber, minimaal acht jaar parlementaire ervaring.

In enkele gevallen heeft Andreotti kunnen teruggrijpen op ministers die hun sporen in het kabinet van zijn voorganger Moro hebben verdiend. Een daarvan is Gaetano Stammati, die minister van de schatkist blijft en daarmee andermaal verantwoordelijk is voor maatregelen tegen een verdere uitholling van de lire. Een van de werkelijk nieuwe experts die Andreotti heeft aangetrokken is Rinaldo Ossola op het ministerie van buitenlandse handel. Ossola trad pas begin juli af als directeur van de Italiaanse Centrale Bank.

Onder het motto „Vredenburg nooit weg" gaat in Utrecht een actie-comité proberen de overblijfselen te behouden van het zestiende-eeuwse kasteel Vredenburg en het uit de middeleeuwen daterende Johanniterklooster. De restanten uit een ver verleden kwamen letterlijk en figuurlijk boven water, toen men het Vreeburg bouwrijp wilde maken voor het muziekcentrum dat er volgens de huidige plannen moet worden gebouwd.

ONLANGS hebben twee orthodoxe van de Presbyterian Church of America (PCA) afgescheiden kerken, de Reformed Presbyterian Church Evangelical Synod en de Orthodox Presbyterian Church, zich officieel beziggehouden met de glossolalie, de tongentaal. Beide kerkengroepen zijn kennelijk met deze zaak geconfronteerd nadat één of meer van hun zendelingen meedeelden in tongen te hebben gesproken (zie het bericht op pagina 2). Dit deed de discussie over een onderwerp opleven, dat ook in ons land velen boeit. Pinkstergroepen en charismatische beweging (charismata ■ bijzondere gaven) hameren erop, dat het gezicht van de kerk verbleekt is *armeer er niet in tongen wordt gesproken en de afzonderlijke christen "ijgt dan de indruk dat er iets fundamenteel mis is met hem, juist wanneer hij moet erkennen deze ervaring nooit te hebben gehad. En zo blijft voor ons allemaal de vraag actueel wat de Heilige Schrift ons in dit verband leert.

'n een interessant artikel in het laatste nummer van „In de Rechte Straat" tracht ds. H.J. Hegger het begrip tongentaai op grond van bijbelse gegevens te omschrijven. Het is, zegt h' 3, een uiting van de Heilige Geest "oor de tong en langs de geest van de 1 Corinthiërs 14 vs. 14, 15). °'J dat woord „geest" tekent Grosheide in de Korte Verklaring aan, dat "et daarbij om de persoonlijkheid, om 1 centrum, het beginsel van het *Vel.Baat. Tongentaai is gebedstaai, schrijft de christelijke gereformeerde pr°f- J.P. Versteeg elders en wijlen Jrof- dr. K. Schilder benadrukte, dat «eze buitengewone gave op een mens velt: „zoals de Geest het hun gaf uit te spreken (Handelingen 2 vs. 6).

De Bijbel zegt over dit bidden in tongen zeer positieve dingen; daarmee willen we beginnen. De apostel Paulus schrijft aan de gemeente te Corinthe het „spreken in tongen niet te belemmeren" (1 Cor. 14 vs. 39) en hij dankt God dat hij „meer dan gij allen" in tongen spreekt (vs. 18). En al acht Paulus het van meer belang dat allen vooral het profeteren zouden najagen - we komen daarop terug -, hij roept de broeders en zusters in Corinthe toch ook op „naar de gaven van de Geest te streven", waaronder hij blijkens het vervolg ook het spreken in tongen verstaat. En zo zijn er meer voorbeelden te noemen.

Door middel van de tongentaai - gave van de Geest - heeft God in die eerste christengemeenten grote dingen gedaan. En daarom zou het onjuist zijn wanneer wij - uit reactie op excessen - in louter negatieve termen over dit verschijnsel zouden spreken.

IS hiermee nu alles gezegd en hebben Pinkstergroepen en charismatische beweging dan toch gelijk met hun beschuldigingen aan het adres van de Kerk? Wanneer men dat meent, wordt toch uit het oog verloren dat de apostel Paulus een speciale reden heeft om de Corinthiërs zo breed over die bijzondere gaven van de Geest te schrijven. Hij is verontrust, omdat er twee dwalingen de gemeente binnengeslopen waren die nauw met elkaar samenhingen. Het spreken in tongen werd kennelijk als de meest begerenswaardige gave gezien, die binnen de kerk ook altijd een dominerende rol zou spelen. En zij die inderdaad in deze taal konden spreken, maakten zo de anderen jaloers.

In antwoord daarop zegt Paulus dan drie dingen. In de eerste plaats wijst de apostel er duidelijk op, dat wanneer aan het spreken in tongen geen uitleg kan worden gegeven, er in de samenkomst van de gemeente ook geen plaats voor is (1 Cor. 14 met name vs. 28). Dit heeft alles te maken met het feit dat „wie in een tong spreekt, (slechts) zichzelf sticht" (vs. 4), „niet tot mensen spreekt, maar tot God" (vs. 2). En het gaat de door de Heilige Geest geïnspireerde auteur juist om de opbouw van heel de gemeente.

Vervolgens hamert de apostel Paulus er op dat de Heilige Geest aan ieder in de gemeente de gaven uitdeelt die Hij (1 Cor. 12 vs. 11). Daarin zit de boodschap dat de christen zich er zelf niet op beroemen kan en dat er verschillende gaven zijn waarmee de Geest in de kerk wil werken. In het betreffende Schriftgedeelte gebruikt Paulus het beeld van het menselijk lichaam, waarin God elk van de leden „hun plaats heeft aangewezen." Of op de gemeente toegepast:

„En God heeft sommigen aangesteld in de gemeente, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, verder krachten, daarna gaven van genezing, bekwaamheid om te helpen, om te besturen en verscheidenheid van tongen. Zijn zij soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen krachten? Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken soms allen in tongen? Vertolken zij soms allen?" (1 Cor. 12 vs. 28-30).

Het kan mede gelet op de verdere boodschap van Paulus niet „toevallig" zijn, dat de gave van het spreken in tongen hier twee keer het laatst wordt genoemd; dat is het derde wat de apostel de Corinthiërs wil zeggen. Er is sprake van een zekere rangorde, ook in de tijd gezien, in de gang van de heilshistorie. Kern van deze gedachte vormen Paulus woorden, dat hij een weg wijst, „die nog veel verder omhoogvoert"(l Cor. 12 vs. 31). Inde Oude Vertaling staat: „een weg die nog uitnemender is." En daarmee zitten we midden in de vragen die ons vandaag de dag bezig kunnen houden.

DE apostel Paulus dringt - zoals we zagen - reeds in de tijd van de eerste christengemeenten, toen de Heilige Geest dus nog niet de gehele Schrift had geschreven, de tongentaai terug tot op een bescheiden plaats. Vaak plaatst Paulus deze gave ter vergelijking naast die van de profetie en dan kan er over de rangorde geen enkele onzekerheid bestaan. Wie profeteert, zegt hij, „spreekt voor de mensen stichtend, vermanend en bemoedigend" en dus tot opbouw van de gemeente (1 Cor. 14 vs. 3), terwijl het spreken in tongen bijna uitsluitend gericht is op de stichting van de afzonderlijke gelovige zelf. Heeft de apostel niet eerder al gezegd, dat de „openbaring van de Geest gegeven wordt tot welzijn van allen"? (hst. 12 vs. 7).

Alleen al vanwege dit duidelijke gegeven is het te veroordelen wanneer sommige Pinkstergroepen van het spreken in tongen een soort „test-case" willen maken. Reeds van de tijd van de eerste christengemeenten kan men stellen, dat God door het werken van die wonderlijke geestestaal, welke immers alleen maar door sommige gemeenteleden gesproken werd, aanwerkte op grotere wonderen: het preken van het Evangelie en de bediening van de sacramenten. Gaven dus waaraan heel de gemeente deel kon hebben. Maar tegelijk vergelijkt de apostel ook in de tijd, want niet voor niets heeft hij het over het kind dat man is geworden (hst. 13 vs. 11 en 12) en wijst hij op een vóór hem liggende weg, die uitnemender is.

Die uitnemende weg is in zeker opzicht helemaal niet buitengewoon. Want wat is nu gewoner dan de liefde? Toch hamert Paulus erop, dat juist op de verkeersweg van de liefde, al die in het dertiende hoofdstuk genoemde gaven opbouwend zijn. Steeds klinkt het als een refrein: „maar had de liefde niet...ik ware niets..." Daarom moet men niet krampachtig die uitzonderijke gaven van de Geest najagen, maar bidden om die „gewone" liefde. Langs die weg komt het koninkrijk der hemelen. En „wie op die verkeersweg gaat, zal door de wegen van Christus, over vlakke velden worden gebracht van Pinksteren af, tot de dag der dagen toe." (Schilder). (Schilder).

De kerk van Jezus Christus - „van het begin der wereld tot aan het einde toe vergaderd" - kan niet losgedacht worden van een groeiproces. Dat proces had alles te maken met de voortgang in de openbaring, waarbij niet uit het oog verloren mag worden dat bepaalde gaven of ambten een soms tijdelijke functie hadden. Terwijl wij in het thans door ons al veel aangehaalde Schriftgedeelte wel over apostelen en profeten lezen, keren die later bij Timotheus en Titus niet terug. Dan blijken ouderlingen en diakenen tot de blijvende ambten in de gemeente te zijn geworden. Juist wanneer het gaat over de vraag hoe men zich in de gemeente te gedragen heeft (1 Tim. 3), komen niet de bijzondere geestesgaven maar wel de ambten ter sprake. En wie het element van de groei weglaat bij het beoordelen van het spreken intongen^doet dus tekort aan de hele lijn van de Schrift. -^

MAAR houdt dit alles nu in, dat de

tongentaai per rotsvaste definitie uit de kerk van Christus, uit het leven van ware Christgelovigen, is verdwenen? Moet even rotsvast worden aangenomen, dat ieder die- meedeelt deze bijzondere gave van de Geest eens te hebben ontvangen, zich vergist en toch eigenlijk wel met een scheef oog - of erger - moet worden aangekeken? Voor hem die alle verschijnselen voor 100 pet. logisch in vakjes wil zetten, is dat misschien zo. Maar laten we liever bescheiden blijven. God, de Heere heeft ons wel aan Zijn regels gebonden, maar wij kunnen de Geest niet binden. Voor ons geldt slechts dat wij ieder verschijnsel te toetsen hebben aan de vraag, of hier gesproken en geleefd wordt naar het ongedeelde Woord van de Heere.

Inmiddels dringen de gevaren zich hier onmiddellijk op. Wanneer er namelijk één boodschap vet onderstreept dient te worden, is het dat het altijd gaat om het Woord. De Heere gaf en geeft wel tekenen bij dat Woord, maar reeds dat woordje teken zelf, duidt op het aanvullende karakter ervan. Het komt er soms bij, om te lokken, om te bevestigen. Vandaar dan ook dat ds. Hegger zeer terecht schrijft, „dat wie buiten het Woord om de vervulling met de Geest zoekt, alle gevaar loopt om gevuld te worden door de boze geest, zonder dat hij het zelf merkt." Dat dit gevaar reeël is, blijkt steeds opnieuw. In hetzelfde nummer van „In de Rechte Straat" vertelt ds. Hegger dat hij ook wel „vloeken in tongen" heeft gehoord. Dat was bij een aanhanger van Osborn, die zichzelf voorstelt als een middelaar van het Verbond Gods. Demonische machten kunnen zich ook meester maken van een mens en hem klanken doen uitstoten die vreemd voor ons zijn.

Is het inderdaad niet beangstigend, dat er tegenwoordig velen zijn die de zuivere boodschap van het Woord geweld aandoen, juist in naam van die uitzonderlijke geestesgaven? Uit betrouwbare verslaggeving is ons bekend, dat de in maart vorig jaar gehouden Charismatische wereldconferentie in Jeruzalem nogal eens in de zonde verviel Woord en Geest van elkaar los te maken.

Wij dienen gewaarschuwd te zijn. In zijn brief aan de Thessalonicenzen wordt van de wetteloze gezegd dat juist hij met allerlei tekenen zal komen en dat zij die „de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben" daardoor verloren gaan (2 Thess. 2 vs. 10). En wanneer het beest uit de aarde (Openbaring 13) „grote tekenen" zal doen, zullen de twee getuigen neergeslagen worden vanwege hun profetie van weer dat Woord. Ook daarom concluderen wij, dat er zeker geen tongentaai als gave van de Geest is, als er geen intens luisteren naar de Bijbel mee samengaat.

TENSLOTTE: Centraal blijft dat wij de door God aangewezen weg moeten gaan, waarop hij ons tot mede-arbeiders maakt. Bijzondere Geestesgaven was steeds het ingrijpen van Godivan bovenaf, waarbij de mens lijdelijk was. Maar er is een uitnemender weg: gelovigen worden zelf medewerkers en alles wat Paulus in het hoofdstuk van de liefde zegt, is concreet te maken, iedere dag.

De Geest is machtig en veelzijdig, ook nu blijft hij onderscheiden gaven schenken: barmhartigheid, onderwijzing, bemoediging... Hij geeft ons het diepe besef van onze zondigheid tegenover de heiligheid van de in ons aanwezige God. Hij is tegelijk degene die ons op het Kruisoffer van Christus wijst als op de enige en volkomen grond van onze zaligheid en vergeving der zonden. Hij is het die mèt onze geest getuigt dat wij kinderen Gods zijn (Rom. 8 vs. 16). A.K.

De fractievoorzitter van het SGP in de Tweede Kamer ds. H.G. Abma, wilde na het besluit van de minister kwijt dat hij de beslissing zal respecteren als Van Agt blijk geeft van het aanbinden van een effectieve strijd tegen de abortuspraktijken. En dat zou kunnen resulteren, aldus ds. Abma, in het niet-ondertekenen van een eventuele initiatiefwet inzake abortus op basis van het gezamenlijke PvdA- en VVD-voorstel.

Mr. Zeegers, voorzitter van de vereniging tot bescherming van het ongeboren kind „Laat leven", verklaarde gistermiddag de abortuskwestie een kabinetscrisis waard te vinden. „Wat kun je nu nog van de minister verwachten? Opsporingsbevoegheid beeft hij eigenlijk al niet meer, ook de politie heeft die niet. In wezen ligt de hele zaak in handen van de Bloemenhovekliniek. Van Agt heeft reeds gecapituleerd. Hij heeft de greep op de situatie al volkomen verloren. Wat kun je dan nu nog van hem verwachten? Het is een zeer droevige zaak, op hem ligt juridisch de verantwoordelijkheid voor het dagelijks doden van zon 500 foetussen. Nu hij als minister van justitie aanblijft, blijft hij die verantwoordelijkheid dragen. Een ernstig man

„Een ernstig man, de minister van justitie", schrijft dr. E. Masselink deze week in „Waarheid en Eenheid". We citeren: „Hij neemt het niet meer...de massale liquidatie van de „ongewenste" kinderen; zo dacht de publieke opinie, tot opluchting van allen aan wie de menselijke waarden en waardigheid ter harte gaan. Sinds zijn uitlatingen begin deze week, geloof ik dat niet meer; hij neemt het wel. Hij heeft het al genomen, dat de schandelijke vernietigingspraktijken van de Bloemenhovekliniek doorgaan".

■.Minister Van Agt wordt de diep verontruste... gedoger. We hebben daar wel wat begrip voor, want zijn christelijke medeministers hebben hem in zijn anti-Bloemenhove-initiaüef niet voldoende gesteund, en het kabinet helemaal niet. Voorts komen fc christelijke partijen met hun wetsvoorstel (van KVP en ARP) ook niet 'wier dan de gedoogpraktijk („alleen b'J dreigend ernstig lichamelijk of geestelijk letsel van de vrouw")". »De grote fout zit in het gedogen van *| kabinet; een zakenkabinet of een ""nderheidskabinet was beter gefeest. Nu zijn twee christelijke par-IJen mede verantwoordelijk voor de j^nomische en de geestelijke inflae We hebben begrip voor minister 311 Agt. Maar waarlijk een man - vol en getuigenis - was hij :ns lnziens geweest als hij de gedoogwantwoordelijkheid niet meer geno"•«1 had. Kan hij door te blijven, nog mvioed ten goede uitoefenen? Of zal "jJ daardoor het hellende vlak ca- GtvH van verdere aantasting van en 's mensen waardig-