Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

Belangrijker vind ik dat systematisch namen worden weggelaten - met openbaringskarakter - zoals waarnemer prof. H.J. Schilder terecht opmerkte. Ook wordt er vaak bekort als een psalm de wraak, de toorn van God bezingt. Hier kunnenvdacht ik, theologische achtergronden van de dichters meespelen. Maar de berijming- Hasper viel op dit punt ook door de mand, zie p. 63,64 van het boekje van dr. Deddens. De dichters van de IKB hadden vooral in het begin van hun werkzaamheden veel moeite met het bindende karakter van het eindrijm en de strofenvorm. Het gevaar van "vermoeidheidsverschijnselen", omdat er nogal „vaart" in de „produktie" zat, moet een rol gespeeld hebben. Die weglatingen, omkeringen, enz. zullen ook wel in verband staan met het feit dat het dichters waren, die de neiging hebben de psalm op zich te laten inwerken en er zelf een nieuwe vorm aan te geven. Maar het waren dichters: hun woordenschat, hun gebruik van beelden zorgden voor een beter poëtisch resultaat dan het werk in de proefbundel. Schriftgetrouw dichten, zodat een zingbare berijming ontstaat, blijkt bijna tot de onmogelijkheden te behoren. Alleen Totius, de Zuidafrikaanse oudtestamenticus, dichter en bescheiden gelovige zal altijd een stralend voorbeeld blijven, dat wat tot de onmogelijkheden scheen te behoren bewaarheid werd. Over de taal van de IKB spreekt het genoemde deputatenrapport ook. Voorbeelden genoeg van modernistisch taalgebruik. Maar ik kan een gelijk aantal archaïtische missers aanwijzen in de proefbundel. Bij het noemen van uitspraken van Fedde Schurer (p. 55) lijkt het me goed de plaats aan te geven waar Schurer dit zei. Een ander dan gemakkelijk een tegenwerping maken door te wijzen op het artikel van Fedde Schurer over de psalmberijming van Hasper, „Kerk en Eredienst", IV, p. 108 e.v., en daar kunnen wij het dan weer mee doen met onze Hasper-afdeling.

GRAND RAPIDS - Een ontwikkeling die onder meer door de Christian -, de American -, en de Canadian Reformed Church met warme belangstelling zal worden gevolgd, is die van mogelijke toenadering tussen een tweetal van de grote Presbyterian Church of America (PCA) afgescheiden kerken in de Verenigde Staten. Het betreft de Reformed Presbyterian Church Evangeiicai Synod (RPCES) :n de Orthodox Presbyterian Church [OPC], waarvan o ji. de ia Nederland lekende prof. Van IH lid is en die in Philadelphia haar opleidingsschool ïeeft. Afzonderlijk staat de Bible Presbyterian Church vaa Mclntire, i.a. vanwege de hier aanwezige .hiliastiscbe en fundamentalistische nvloeden. Wat fe er na de laatste tijd ■ de RPCES ca OPC gebeurd?

Het agendum van de synode van de oudste der afgescheiden kerken, de 1 RPCES, werd voor het grootste {gedeelte in beslag genomen door .'.aken die betrekking hadden op de verhoudingen van de kerken onderling. Enige tijd geleden hebben de RPCES en de OPC al eens om de tafel {gezeten om te praten over mogelijke eenwording. De synode van de RPCES besloot dat weer te gaan doen. Maar tevens gaf zij te kennen, dat zij geïnteresseerd was om „uiteindelijk samen te gaan" met de PCA, iets waarvan de Orthodox Presbyterian Church niets moet hebben.

Vorig jaar had de RPCES een plan, om zich te verenigen met de OPC, op het nippertje verworpen, terwijl de OPC zelf haar goedkeuring daaraan al had gehecht. De synode had toen de „Commissie voor broederlijke banden" gevraagd „zo spoedig mogelijk terug (te) komen" met een definitief plan. De mogelij khaid van een driehoek-verbinding met de PCA werd al eerder naar voren gebracht, maar toen had de PCA te kennen gegeven, dat zon voorstel wel „voorbarig" was.

Het Westminster Theological Seminary van de Orthodox Presbyterian Church in Philadelphia

Tevens werd op de synode van de RPCES het spreken in tongen als „speciale gaven" van de Heilige Geest behandeld. Een voorzichtige stellingname kwam in een uit vier punten bestaande verklaring tot uiting: 1). De RPCES verklaart zich gebonden aan een gesloten canon. 2). Het spreken in tongen moet niet gezien worden als een bewijs van doop met de Heilige Geest. 3). Het spreken in tongen moet met gezien worden als een gave van de Heilige Geest. Reeds in het Nieuwe Testament gaan deze opzienbarende gaven een kleinere rol spelen. Daar wordt trouwens ook het zoeken naar gaven die het hele lichaam bouwen meer aangemoedigd dan naar die alleen het ene lid bouwen.

4). Degenen die speciale bevindingen met God hebben, moeten - met Paulus* woorden - de eenheid in de kerk bewaren en niet hun eigen particuliere ervaringen normatief maken voor alle gelovigen.

Ook op de assemblee van de OPC, die in Beaver Falls in Pennsylvania bijeen kwam, is de kwestie van „extatische bevindingen" aan de orde geweest. Een zendeling van de OPC in Japan, werd door zijn „kerkeraad" teruggeroepen, toen bleek dat hij zich had „schuldig gemaakt aan het spreken in tongen". De zendeling, ds. Kress, verdedigde zich op de assemblee, door te beweren dat de OPC nooit duidelijk heeft gesteld, dat het spreken in tongen ketterij is. Voor de assemblee dus de vraag: al of niet hard optreden tegen het spreken in tongen? Zij besloot dat iedereen die zegt in tongen te spreken, van die illusie verlost moet worden... of hij nu denkt dat hij nieuwe waarheden van God, door een speciale openbaring van de Geest verkondigt, of niet. Stemmenuitslag: 72-39.

HET geringe ledental van de plaatselijke kerken heeft bij de synode van de RPCES vervolgens geleid tot een voorstel om de uitbreiding van de denominatie te bevorderen. De instelling die zich bezighoudt met evangelisatie heeft aangeraden dat iedere kerkeraad een „pastorale evangelist" benoemt, wiens taak het zou moeten zijn allerlei projecten als Bijbelstudiegroepen te coördineren en te stimuleren, die dan zouden kunnen uitmonden in zendingsprojecten en uiteindelijk in volledig ontwikkelde kerken. Bij de OPC schijnt het werk in de eigen plaatselijke kerken wat beter te gaan. Dat blijkt uit een verslag van „Grote Commissies Pubhkaties", de educatieve arm van de OPC. Sinds die organisatie werd uitgebreid door enkele fusies is de capaciteit veel groter geworden, en wordt er meer praktisch werk verricht.

Waarom wees de synode van de Geref. Kerken (vrijg.) de Interkerkelijke Berijming van de Psalmen. (IKB) af? We mogen niet met een mond vol tanden staan als we verantwoording moeten afleggen voor bijna geheel protestant Nederland voor onze pertinent volgehouden mening de IKB niet te kunnen invoeren in de eredienst.

Het deputatenrapport, aangeboden aan de synode van de Geref. Kerken

(vrijg.) te Hattem (1972-73), geeft hierover de nodige inlichtingen. Het is een uitstekend idee geweest van dr. Deddens de bezwaren in zijn boekje op te nemen (hoofdstuk 7). Want nog een keer: apart staan in kerkelijk Nederland met een psalmberijming heeft grote consequenties; denk maar eens aan het onderwijs. Bij alle verdeeldheid zou het prachtig geweest zijn één te zijn in een Schriftgetrouwe psalmberijming. Maar helaas!

Welke bezwaren worden dan aangevoerd? Voorop moet gesteld worden dat deputaten 54 .psalmen aanvaardbaar, goed, achten; 67 psalmen ondanks bezwaren wel aanvaardbaar (waarbij ook aanduidingen als: zwak, geen eenparigheid van gevoelen, moeilijk aanvaardbaar) en 29 psalmen beslist onaanvaardbaar achten. We moeten dus geen kreten uiten als: die hele interkerkelijke psalmberijming is vals-oecumenisch, modernistisch of andere minder fraaie leuzen.(Hasper en Muns waren ook niet gereformeerd (vrijg.), terwijl ze samen 103 psalmen in de proefbundel kregen toegewezen!)

De synode van de Geref. Kerken (vrijg.) te Rotterdam-Delfshaven (1964-65) gaf de eisen aan waaraan een goede psalmberijming dient te voldoen: 1. zij moet Schriftgetrouw zijn; hierbij dient steeds voor ogen te staan dat de Psalmen verbondsliederen zijn; 2. zij moet tekstgetrouw zijn; zij moet de tekst van de berijmde Psalmen op de voet volgen; 3. zij moet in hedendaags Nederlands worden gedicht; 4. zij dient goed en vlot zingbaar te zijn. Deputaten die de IKB moesten toetsen zeggen over deze eisen o.a. bet volgende: „regelmatig wordt in deze berijming te vrij omgegaan met de tekst en herhaaldelijk wordt de tekst niet weergegeven op een wijze, die recht doet aan de Psalm uit de onberijmde bundel. Wat de tekstgetrouwheid betreft: er zijn opvullingen, die achterwege hadden kunnen en moeten blijven; weglatingen die niet plaats hadden mogen vinden en omzettingen in de tekst die veelvuldiger zijn dan nodig is en bovendien de tekst wijzigen, „soms zo dat duidelijk onschriftuurlijke gedachten worden geformuleerd". Wat de taal aangaat: het taalgebruik is modernistisch (hier bedoeld als gewild modern, L.L.8.) en tenslotte noemt men het feit dat vele berijmingen van de IKB verre van eenvoudig zijn en vaak Oök Onduidelijk. , Bovendien zullen de berijmingen daardoor voor de jeugd vaak moeilijk te leren zijn, maar ook zal de gemeente moeite hebben met het begrijpend zingen van deze berijming in de eredienst." (Geciteerd uit het boekje van ir. Deddens, p. 49). Deze „algemene stellingen" worden nader uitgewerkt met voorbeelden, die we wel kritisch moeten doornemen, want hier en daar worden m.i. wel te snel conclusies naar de negatieve kant getrokken. Eén voorbeeld: Onder het kopje SCHRIFTGETROUWHEID VAN DE IKB lezen we: Psalm 3. couplet 1, regel 8 en 9 luiden in de IKB: Ik heb bij U geschuild met opgerichten hoofde.

Dat is een weergave van vers 4 uit de onberijmde tekst: „Maar Gij.HERE, zijt een schild, dat mij dekt, mijn eer, en die min hoofd opheft." Het .gaat in de tekst niet om de actie van de dichter die gaat schuilen, maar om het werk van de HEERE, die de dichter als een schild bedekt. Door deze verschuiving komt er meteen ook een tweede: „Met opgerichten hoofde" blijkt in de berijming te zijn de houding van de dichter die een schuilplaats zoekt. In de Psalm echter is het een werk, dat de HEERE verricht. Het gaat niet over de flinke bondeling, maar over de beschermende Bondsgod!" Tot zover het citaat uit het deputatenrapport. De berijming van Ps 3:1 in de IKB luidt: O HEER, de vijand stelt zijn overmacht in 't veld en en staat mij naar het leven. Ook hoor ik overal dat niets mij baten zal daar God mij heeft begeven. Maar HEER, Gij zijt mijn schild. Ik heb bij U geschuild met opgerichten hoofde. Uit Sions heilig oord kwam steeds uw wederwoord als ik U riep en loofde. In het deputatenrapport worden alleen de regels 8 en 9 geciteerd, uit hun verband gerukt, want er wordt een onberijmde tekst naast geplaatst

waarover regel 5 in de berijming duidelijk spreekt. Een zware conclusie wordt getrokken en de berijming zou niet-Schrifgetrouw zijn.

WlLLEMBARNARD[GuiUaumevanderGraft]-links-enKLAASHEEROMA[MuusJacobse]- rechts-.werkersaan de 1.K.8.

Op de synode van Kampen (1975) kwam de samenstelling van een proefbundel gereed. Uit de berijming-Ds. H. Hasper 58 psalmen, uit de berijming-Ds. L.W. Muns 45 psalmen, uit het werk van Ds. G. Hoekstra 9, van Ds. J.J. de Vries 3, van Ds. D.K. Wielenga 9 psalmed. En uit dë" psalmberijmingen van de „Stichting ter verkrijging van een Schriftgetrouwe Psalmberijming" 1 van Adriaan van Boven, 1 van J. Klein Fzn, 6 van drs. Joh. Luijkenaar Francken, 13 van P. Mijderwijk en 5 van Johan de Weve. Dr. Deddens vertelt over de berijmers iets en geeft enkele voorbeelden van berijming. Het boekje besluit met twee bijlagen: een beknopte literatuurlijst waar ik o.a. het boekje van Muus Jacobse „Kan er een nieuwe Psalmberijming komen?" Den Haag, 1974 mis. De andere bijlage is zeer instructief. Wist u dat er in de Statenberijming 1431 coupletten zijn en in de proefbundel 1071 coupletten? Ook ontvangen we vergelijkende gegevens tussen de proefbundel-1975 en de Statenberijming-1773. Aangegeven wordt welke psalmen geheel ongewijzigd zijn gebleven, welke psalmen geringe wijzigingen ondergingen en welke meer veranderd werden. Een boeiend overzicht! Dr. Deddens roept op te toetsen. Zes jaar hebben we daarvoor de tijd, want in 1981 valt de definitieve beslissing. Daarom moeten we nu de liederen van de proefbundel zingen in de gezinnen,op de scholen, op de verenigingen, met de zangkoren, in de kerk. We moeten psalmen gaan lezen in de onberijmde versie, daarnaast de Statenberijming en de proefbundel leggen en zelf ondervinden welke berijming beter is. Zulke besprekingen kunnen ook in groepsverband plaatsvinden: op de verenigingen, maar ook met broeders en zusters onder elkaar of als jongeren in de huiskamer en zing er dan maar bij dat het een lieve lust is. Hier ligt een „oplossing" voor het vrije-tijdsprobleem! De verenigingsorganen kunnen misschien leiding geven door psalmen te laten bespreken door hen die daarvoor, door hun opleiding of gaven, voorlichting kunnen geven. Waarom niet een paar versies van een psalm naast elkaar geplaatst met vragen erbij of inlichtingen? Dan komen we verder! En voor ik het lezen van het boekje\ van dr. Deddens ga aanbevelen een diepe wens van mijn kant: kunnen zij die dichterlijke gaven hebben, die gaven gaan gebruiken om deze proefbundel op beter peil brengen wat de poëtische kant betreft? Eventueel ook gemeenschappelijk? Want (zie eisen van de synode) de psalmen moeten in hedendaags Nederlands worden gedicht! Het boekje van dr. Deddens kan ik van harte aanbevelen om te kopen en te lezen (eventueel ook in verenigingsverband, bijvoorbeeld prachtige stof voor een „vrij onderwerp"). Ook privé, want we moeten ons kunnen verantwoorden tegenover anderen. Dan moeten we niet uit onze duim zuigen, maar met feiten op tafel komen. . < i -._# ***** N.a.v. Dr. K. Deddens, Op weg naar een nieuw psalter. Een woord ter stimulering van de toetsing van de selektie-bundel der 150 Psalmen, vrijgegeven door de generale synode van De Gereformeerde Kerken in Nederland, Kampen, 1975; uitgeverij De Vuurbaak, Groningen, 90 blz., prijs ƒ 9,50, voor Vrienden van de Vuurbaak geldt de speciale ledenprijs van ƒ «,-

Tenslotte handelde de synode van de RPCES over de vrouw in het regeerambt. Zij handhaafde haar standpunt, dat aan vrouwen geen enkel regeerambt mag worden toegekend. Een advies, om vrouwen te benoemen als diaken werd naar een commissie verwewn voor verdere studie. Over de eerder genoemde samenspreking tussen RPCES en OPC merkte een waarnemer van de OPC op „als de RPCES lonkt, moet de OPC wel erg haar best doen om er aan te pas te komen".

Bij uitgeverij J. Niemijer te Groningen is nog verkrijgbaar van Ds. L. W. Muns: „Psalmen en Lofzangen" - Een berijming van de 150 Psalmen uit het Hebreeuws en de 3 Lofzangen uit het Grieks, op de gebruikelijke melodieën, voorafgegaan door een inleiding over het berijmen - Prijs f 4,50. Zeer leerzaam. Eigenlijk onmisbaar om de proefbundel goed te toetsen. Die inleiding over het berijmen is zeer instructief!

Bij uitgeverij De Vuurbaak f Groningen is te koop: „Het Boek der Psalmen" - Naar het Hebreeuws bewerkt op de oorspronkelijke melodieën der Reformatie [Het Psalter - 1949] door Ds. H. Hasper. Met melodieën - prijs f 9,30, gebonden uitgave. Uitgeverij De Vuurbaak / Groningen behartigt de exploitatie van de „Stichting Geestelijke Liederen uit den schat van de kerk der eeuwen ".

Wie geïnteresseerd is naar het resultaat van de „Geestelijke Liederen" kan voor f 1,50 een uittreksel van deze liederen bij de Vuurbaak krijgen. Er staan mooie liederen in om in de huiskamer te zingen. De prijs mag geen bezwaar zijn: Va cent per pagina.

(van één onzer redacteuren)

VLAARDINGEN - „Wy krijgen beel wat vuile troep onder ogen, maar dit fe bet allerlaagste wat wij tot nu toe gezien hebben." Dit schrijft het Nederlands Comité tegen Godslastering aan de redactie van het linkse weekblad Vrij Nederland in een vlammend protest tegen een godslasterlijke cartoon die eind mei in dit blad fe gepubliceerd.

Het comité, dat is opgericht op 1 januari 1974, zegt in het schrijven: „Ons is gebleken dat ook o.a. Michel van der Plas in „Elseviers Magazine" en de heer Kits in „Het Zoeklicht" hun stem over dit walgelijke produkt (waarop de Here Jezus op pornografische wijze is afgebeeld) hebben laten horen. Wij sluiten ons van harte aan bij wat zij hierover te zeggen hebben. Wij citeren de heer Kits: Dit is geen ordinaire scheldpartij meer, dit gaat oneindig veel verder. Dit is haat tegen het christendom, dit is pure godslastering".

Het comité zegt dat een dergelijke tekening alleen maar geïnspireerd kan zijn door de duivel zelf. „Als het uw bedoeling was om een progressief schokeffect teweeg te brengen, bent u daarin bepaald geslaagd. Maar zoals met zoveel progressieverigheid moet men zich toch afvragen: waartoe' u^hL",^ kwetsende Publikaties in rtrifcm2ene,n Wij' mede namens talrijke medegelovigen in ons land ernstig protest aan", zo schrijft hei comité aan Vrij Nederland

De beide zendelingen op Irian Jaya uitgezonden door de Kerk te Ensch