IN DE VROEGE morgenuren van donderdag j.l. is Johan Hidding van zijn aardse taak ontheven. Zelfs voor zijn naaste familieleden kwam zijn sterven onverwachts. Hoewel zijn krachten - na de hartaanval die hem enkele jaren geleden trof - duidelijk waren afgenomen, waren de specialisten erg tevreden over zijn herstel. Na een periode van rust ging Hidding weer aan het werk, maar de oude veerkracht keerde niet terug. In persoonlijke gesprekken klaagde hij vaak over snelle vermoeidheid. Het schrijven viel hem zwaarder de laatste tijd. Woensdagavond voelde Johan Hidding zich onwel, maar de bezorgdheid van zijn zuster wuifde hij weg. Hij vond het niet nodig een arts te raadplegen. Die avond maakte hij nog een flinke wandeling in de bosrijke omgeving van zijn huis. Het was zijn laatste tocht. Vader haalde zijn vermoeide kind Thuis.
WIJ HADDEN het genoegen Johan Hidding te leren kennen. Hij was een bescheiden, wat teruggetrokken mens. Een harde werker, die zon 25 jaar geleden koos voor het volledig schrijversschap. Een beroep dat ongetwijfeld zwaarder is dan velen wellicht vermoeden. Hidding was lichamelijk niet sterk, maar hij was taai en wilskrachtig. En vooral de laatste jaren van zijn leven was zijn aandacht sterk gericht op de schoonheid en de rijkdom van het Nieuw Jeruzalem. Dat alles trachtte hij - met de vele gaven die de Here hem geschonken had - te verwoorden in zijn boeken en vooral ook in zijn gedichten. Wat kon het hem hinderen dat hij het niet nóg mooier, nóg beter kon uitzingen hoe waardevast, hoe rijk Gods beloften zijn voor allen die zich er aan vastklemmen. „Een kruik breekt als hij uit uw handen glijdt. Maar de beloften die de Here heeft gegeven zijn waardevast, vandaag, morgen, altijd."
JOHAN HIDDING is tijdens zijn leven bijzonder produktief geweest. Hij schreef een kleine twintig romans, meer dan dertig jeugdboeken en enkele gedichtenbundels. Verder publiceerde hij wekelijks een gedicht in „De Boerderij" en schreef hij vele jaren lang zon tien korte verhalen per jaar voor de radio en voor verschillende tijdschriften. Zijn laatste romans verschenen bij uitgeverij Kok te Kampen (Romance in Parijs, Rozen aan de Rivièra, Stormen aan de Rivièra), terwijl er bij deze uitgeverij nog een roman van hem in produktie is. Ook bij uitgeverij „De Vuurbaak" verschenen boeken van deze gereformeerde schrijver. (Een viertal jeugdboeken, de gedichtenbundel „Terwijl de merel zingt" en een herdruk van de derde roman die hij schreef: „Heuvings haardstee"). Dit najaar komen er bij „De Vuurbaak" nog drie nieuwe kinderboekjes van Hidding uit. Dat „Heuvings haardstee" bij „De Vuurbaak" werd herdrukt heeft hem veel vreugde bezorgd. Meer dan eens sprak hij er zijn blijdschap over uit dat juist dit werk - dat hem lief was - weer in de handel was gekomen.
ANNE DE VRIES zei eens tegen Hidding: „Wat weet jij goed sfeer te scheppen!" Als schrijver spande Johan Hidding zich heel erg in het hart van de lezers te raken. Daarbij had hij voortdurend oog voor de schoonheid van de taal. Hij worstelde er mee. Vanuit zijn gereformeerde levensovertuiging bouwde Hidding zijn boeken op. Sommigen hebben hem wel eens verweten dat hij als gereformeerd schrijver juist te weinig „uit de verf" kwam. Dit soort kritieken kon hij bijzonder moeilijk verwerken. Hoewel hij zich verwant voelde aan de zogenaamde jong protestantse schrijvers vond hij persoonlijk „de boodschap" niet belangrijker dan de compositie. Hidding hield van dichterlijke taal. Zijn gedichtenbundels lagen hem na aan het hart. Hij zei ons eens - een beetje bitter: „Gereformeerde mensen geven heel wat meer om de brochure dan om het lied. En toch is de Toekomst aan het lied nietwaar?" JOHAN HIDDING is ontslapen. Maar vandaag - na zijn sterven - en morgen en tot in verre toekomst spreekt hij nog in het vele werk dat hij ons naliet. En in zijn gedichten troost hij alle vermoeide strijders en werkers, die de strijd nog niet tot het einde toe gestreden nebben en die nog een taak van de Here hebben in dit - vaak zo korte - leven. Trooste de blijde geloofsbelijdenis in het gedicht van Hidding dat wij in deze kolommen afdrukken ook zijn alleen achterblijvende zuster, zijn familie en allen die hem kenden en liefhadden. T.J.K.