Leeuwarder courant : hoofdblad van Friesland

Beste muoikesizzers

Dizze kear ris in rymke ynsté fan in forhaeltsje. Miskien kinne jimme it wol brüke om foar to dragen. Hwant de tiid fan foardrachtkrigen komt ek wer oan, leau'k. It wol mar net winter je, hwat in rare boel, net? Reine en waeije hjoed, wer striemin. De kat sit foar my op 'e tafel. Earst hat er in skoft mei niget vei de skriuwmesine sitten to loeren. Ut en troch stick er de poat üt, mar hy doarst der net oankomme. Nou leit er to sliepen boppe op in steapel briefkes. Hy giet altyd lizzen op dingen dêr't je mei oan'e gong binne.

Ha jimme it hurdriden ek sjoen? It wie by de hearen spannend, by de froulju koene je daelks sjen hwa't winne soe. Dy Atsje doclis, net? Wy sille har hjoed ma/- wer hertlik lokwinskje yn 'e krante!

Auke Kleefstra, Aldeboarn: Kom, dêr wiest ekris wer, ik koe dy al hast net iens mear. Moai fjürwurk hiest, it like suver echt. Hast al dy dingen sels ek oplitten? Wytske Maeike Keuning, Rottefalle: Ja, se helje hjir ek streken üt op aldjiersjoun. Mar net safolle mear as eartiids. De minsken ha it measte guod wol binnen helle. Der stie al wer hwat spul op it skoalledak, lyk as oare jierren. Fierder neat leau'k. Dus nou ha jimme wer in lytse hüshalding. Dat moast earst wer wenne, tink. Maringa v. Bentum, Jirnsum: Ja, nou is de fekansje wer foarby. En de folgjende fekansje duorret noch in hiel skoft, heal april pas. It wie wol spitich dat der gjin üs of snie wie, yn de fekansje ha je dat krekt sa moai oan Anita Lootsma, Ealahuzen: Wol bitanke foar de kaert. It riedsel hiest «oed, dat wie net sa slim as it like. Spitich dat jimme yn de fekansje net op't üs koene! En nou wol it noch net ris frieze. Gjin moaije winter. Sjieuwke v. d. Wal, Ealahuzen: Dêr wiest ek alris wer, ik wie bliid mei dyn briefke. Ja, dou hast nou fansels ek folie mear to dwaen as op'e legere skoalle. Mar ik hoopje dochs datst nochris even tiid hast foar in briefke. Dan wit ik ek ris wer hoe't it mei dy giet. Aerdich, san korrespondinsjekammeraetske! Hinke de Boer, Ljouwert: Dat giet dus mar best mei it swimmen. Ik haw alris sein: skieik swimme jimme samar nei Terherne ta! Mar dat sil dochs wol oergean moatte, it wetter is to smoarch. Is dat in moai boek, dat diereboek? Der sille ek wol printsj es yn stean. Hwat sil dy krystbeam bliid wêze mei san plakje! Arme de Boer, id: Nou, dat is dan grif in moai boek. Ik leau net dat ik it oait sjoen ha, mar ik kom ek wolris yn dy winkel, dan sil ik der ris om freegje. Dou hiest ek moaije bisten tekene. Akke v. d. Meer, Seisbierrum: Bist al wer wend ta it skoallegean? Nou ha jimme wer hiele reizen mei dit minne waer. Ja, san skoftsje fekansje is fijn, je ha dan ris tiid om to dwaen hwat je sels wolle. En ek om ris lui to wezen. Gerrit Tacoma, Jislum: Dat liket der op, safolle fortsjinje. Mar dan moatst der ek goed hwat foar dwaen fansels. Se binne dêr mar aerdich klear mei san help. Ja, mei de kaerten kin men in protte forskillende spultsjes dwaen. Monopoly is ek wol moai, mar it duon<> my altyd to lang. Tineke Tacoma, id: It soe ek wol raer wêze, ast dy forfeeld hiest yn de fekassje! Skande fan de tiid, nou? Ja, san lapke-sprei sit hiel hwat wurk en tiid yn. Mar se steane tige aerdich. Ik fyn it breidzjen net it slimste, mar dat oan elkoar setten! Kinst dy nou wer aerdich redde mei de earm? Dou moatst al wer oan't spyljen ast hwat km! _ Armemarie Buwalda, Doanjum: Dat wie in hiele hael, dat der in horloazje foar dy wie! Rmt it nou goed? Oer liuwen en tigers hie'k tocht. Der kinst hiel hwat oer fortelle, mar dou kinst net sizze, datst se yn't wyld sjoen hast! Vn de dieretün wol, tink ik. Maklik datst der ek printen by sjen litte kinst. Ik bin binijd hoe't it giet! Eva Spoelstra, Tsjummearum: Nou hast it dus suver wer drok mei al dy learderij. Mar it is net allegear like slim om to dwaen, it iene silst wol leaver dwaen as it oare. Jimme kinne nou mar toeren meitsje op 'e gimmestyk! It wie hjir snein ek stil. der wiene hast gjin minsken ünderweis. Moai, üat dou en heit sa togearre spylje! Paulus Folkertsma, Aldeboarn: Dat wie in moai ritsje, koe dat allegear op e fyts? Je komme dan by Nes üt, nou? En dan by de Boarn lans of de alde wei.' Dat duorre wol tige lang mei beppe har pakjes. Hat se dv nou al krige? Eeltsje Folkertsma, id: It fytst ek swier, al mar yn'e wyn op. It is hjir keal lan, yn'e bosk ha je nochris lijte. It is oars wol moai, san ritsje! De groetnis oan mem en Jetske. Anneke Wiersma, Minnertsga: Dou moatst it sels mar witte, hwat ast skriuwst, mar ik skriuw dy yn it frysk werom en dat silst wol goed fme. Ik ha noch in pear famkes dy't gjin fryske kenne, dy bisykje it ek to lézen. Miskien bigjinst der op in kear dochs wolris mei, ik jow der neat om as der flaterkes yn sitte. Hast de gryp hawn? Jan-Arjen Wassenaar, Hallurn: Moai, nou wit ik dus ek hwa't dat is. Muoikes wolle altyd alles witte, dat sjochtst wol. Jimme hüshalding wurdt sa stadich-oan greater. Skieik Nynke noch en dan dou, dan is 't cetal fordübbele. Is't goed gien mei dat boltsje?

Nynke Dora Wassenaar, id: Ik fyn oars dat it moarns noch sa lang tsjuster is. Jouns giet it hurder as moarns, miene wy. Mar je kinne skoan sjen dat it al foroaret. Dy fekansje kinst noch wol even op wachtsje, heal april is Peaske. Ja, dat is in moai spul, dat Jimme sjen kinne hoefier as de kou is. Nou hoecht der net hieltyd immen hinne of der by to sitten. Ik wist net iens dat soks bistie!

„Grytsje Janke Zantema, Kimswert: Jk moat dat boek ek mar ris sjen to «tien, it liket my wol moai ta. Ik su

RIEDSEL: Sykje üt elke sm twa wurden dy't in fügelnarnme foarmje: 1. De kat hat ünder dy houtbuit in röt wei snipt. 2- Ik foun in deade ljip op it stran. 3- De mosk pikte in wjirm foar de hoanne wei. 4- It is in ein rinnen nei dy berchtop. 5- Je sjogge by sé altyd in soad fügels. 6. Alle nachten is Geale oan 't wjirmsykjen. Oplossing foarige wike: Ald.Üersjoun. It boek is foar Maringa v- Bentum.

mysels mar ris in boekebon taskikke, soe dat net kinne? Ik moat op 't lést al dy riedsels ek bitinke, dan mei ik ek wolris in boekebon ha. En dan keapje ik dat bisteboek. Dat is aerdich, dat jimme san harkspultsje nou opnimme kinne!

Koos Zantema, ld: Hast dy puzzel alris klear makke? Men moat foar dat spul in greate romte ha. By üs wurde se ek wolris makke, mar dan moatte se ünder it bêd salang as se der mei dwaende binne. Hwant yn'e keamer kinne wy se net halde. Ik ha leaver óare puzzels guon op papier. Dêr kin ik noflik by yn'e stoel sitte en se nimme net folie plak yn. Hoe is't gien mei de proefwurken?

Gjetsje Hoekema, Südhorn: Nou krijst dus in moai keammerke. It is fijn om in eigen plakje to hawwen, fynst ek net? Soks hiene de bern eartiids net, allinne hiele rike bern. Dat liezen wy dan yn de boeken en dan like my dat sa moai ta. Hwat spitich fan jimme poeske! Ik bin ek wolris bang foar uzes, mar lokkich is't op dizze hoeke noait drok. As er mar net fierder fuort rmt, dan komt er op'e drokke dyk.

Alle Hoekema, id: Hoe giet it mei de goudfisken. dogge se it goed? Hast ik ek yn de krante lezen fan dy ielreager yn Ljouwert? Dy fret alle goudfisken üt de fiverkes wei. Hy sil wol tinke: Ik ha hjir in best plakje foun.

Yfke Poortman, Stiens: Dy flaterkes sjoch ik noait nei en safolle hiest ek net makke. Ja, dy Visser dat binne wy. Dat hiest dus al i'oun. Wy wenje yn it alde stik fan Terherne, alle huzen om üs hinne binne opknappe alde huzen. En as wy nei in ütfiering wolle, hoege wy allinne mar oer de dyk, it doarpshüs is oan'e oare kant. Noflik, net. As ik op in kear ris yn Stiens kom, sil ik dy opsykje. Mar ik kom hast noait fuort.

S. J. Nieuwenhuis, Greta v. d. Honing, Akkie Wagenaar, Wytse Wassenaar, Janne Bierma: Ik fyn it o sa aerdich dat safolle bern it riedsel oplosse. Jimme hiene it ek allegear goed. Mar ik soe der letter wol graech in briefke by hawwe, dan kin ik der op antwurdzje yn de krante. As jimme it frysk net hielendal goed skriuwe, dat is neat net slim, ik lêz it wol!

Ifc mei yn hüs net raze en roppe, En ek net tsjin 'e doar oan skoppe. Ik mei net w&dzje op 'e flier. Gjin rommel meitsje mei papier. Ik mei net sizze stront en skite. . Net smakke of slürpe by it iten. Ik mei net mei de doorren slaen, ' En oan 'e houn gjin koekjes jaen. Ik mei net yn'e beammen klimme, Op bêd de kat net by my nimme. Ik mei net grieme op myn klean, En net mei frjemde mannen gean. Ik mei üs juf gjin rotwiif neame, Net mei de bal skoppe yn'e keamer. Ik mei net oan de tillefoan, Gjin leven meitsje op snein to moarn. Ik mei gjin rare boekjes léze, Yn't donker net mear buten wêze. Ik mei, ik mei nou suver neat, Ik dog it allegear forkeard!

De winter kan gou komen, de zomer is voorbij. De bladeren zijn al van de bomen en de kinderen zijn blij. Want straks... straks komt er sneeuw en ijs daar kun je leuk mee spelen. leder kind is van de wijs, - want nu hoeven ze zich niet meer te vervelen. Straks komt er in de tuin een witte man, met een hoed of jasje an. Of een huisje in de sneeuw, daar kun je mooi door kruipen Net zo als een leeuw, die door de bomen zit te sluipen. Maar ook de winter gaat voorbij, maar ja, dan komt weer het zonnetje blij. door Kleine Koerierjournaliste Reina van der Vliet, Houtigehage, 10 jaar (diploma en boek)

Wij hebben een boom in het bos. Daar omheen zit mos. Hij is van boven bol, van binnen hol. Zijn bladeren zijn mooi, net als in de herfsttooi. Van onder is hij mooi bruin. Ik wou dat ik één had in onze tuin. door Annegreet Kuiper, Heeg, 8 jaar (punniken).

door Grietje Tjassing, Oosterwolde, 12 jaar (étui)

Jaap gaat naar school hij moet een heel eind fietsen. En het is al kwart voor negen en hij moet negen uur bij school wezen. Maar wat ziet hij daar, daar ziet hij een vrachtauto. En toen begon hij hard te fietsen en toen had hij de vrachtauto te pakken maar o wee de vrachtauto ging een bocht om en daar rolt hij onder de wagen. En als hij later de ogen open doet dan ligt hij in een ziekenhuis. Hij heeft een arm en een been gebroken. En daar ziet hij een agent op de stoel zitten. Hij heeft een boekje in de hand. En kijkt de jongen streng aan. Hij zegt: „Dit mag je nooit weer doen, want dit is levensgevaarlijk". En toen begon de jongen te huilen. En toen zei de jongen: „Ja, dat weet ik ook wel. En toen zei de agent weer... waarom deed je dat?

De jongen zei: „Ik was wat laat omdat ik eerst een boodschap moest doen voor mijn moeder. Toen zag ik die vrachtauto staan en ik dacht daar laat ik me door trekken en toen ging de auto de bocht om. Hum ja zei toen de agent. Nou ik heb het verhaal gehoord nu ga ik maar eens weg. En denk er om jongen nooit meer laten trekken door een vrachtauto. Nee agent, en een tijdje later kwam de zuster eraan en zegt ga nu maar lekker slapen en ze stopt hem lekker toe. En na een paar minuten slaapt hij als een roos.

Zo'n soort treintje als dit van Nynke Smit heb ik ook, maar dan van hout. Ik vind ze erg goed. Nynke is vijf jaar, zij woont in Franeker en zij krijgt vouwkartons.

Bertus Jaarsma is vijf jaar en hij maakte deze knappe tekening mei oostindische inkt en dat is erg moeilijk. Bertus woont in Lippenhuizen en hij krijgt een vlooienspel.

door Fokje Fokkema, Buitenpost, 15 jaar (postpapier)

Omdat ik de eerste prijs had gewonnen met een verhaal te maken mocht ik een week naar sprookjesland. Erg leuk, dat wel maar toch griezelde het me aan. Weet U de mensen daar geloven namelijk in sprookjes, vandaar. Ze hebben daar n.l. het dagblad van sprookjesland. Eerst lachte ik daar altijd om, maar nu... Ik keek op m'n horloge, het werd tijd dat ik ging. Ach wat zat ik eigenlijk te piekeren, straks begin ik nog in sprookjes te geloven ook.

Ik was al laat, op het nippertje haalde ik het vliegtuig. Op het vliegtuig stond met grote letters geschilderd: Sprookjesland.

Het was een lange reis en vermoeiend ook want de zenuwen vraten me letterlijk op. Toen ik uit het vliegtuig stapte zuchte ik van verlichting, alles zo normaal, zo heel gewoon. Neem nu b.v. dat patatkraampje, heel gewoon het zweefde in de lucht. Immers dat is bij ons ook zo. Ons huis heeft wieletjes, nou ja nu lachen jullie natuurlijk omdat het zo alledaags is, ieder huis heeft immers wieletjes? Ik besloot even te gaan zitten. In m'n handtas zaten allemaal knopjes, toen ik er op drukte kwam er een krukje aangewandeld. Ik ging zitten. Wat was ik blij dat alles zo normaal was. De mensen ook heel anders als ik gedacht had. Ja het viel echt mee. Ik kwam een wandelend trottoir tegen, het was er erg druk, ik vroeg wat er gaande, was. „De koningin komt vandaag" antwoordde een vrouwtje. „Zo, en hoe heet uw koningin" vroeg ik. „Koningin Assepoester, oh het is zon lieve vrouw weet u, zo anders dan haar jaloerse zusters". „Oh wat fijn dat ik dat mag meemaken". „Hebt u de sprookjeskrant dan nog niet gelezen?" vroeg de vrouw. Ik schudde met m'n hoofd. „Weet u" zei ze toen. „Weet u dat de mensen in andere landen niet in sprookjes geloven?" „Vreemd hè". „Ja vreemd" zei ik. „Ik meen me ook 2» iemand te herinneren maar ik kan er niet opkomen, nu Ja het doet er verder ook niet toe". Verder hadden we geen tijd om te praten want we waren op de plaats van bestemming. „Waarvoor komt de koningin hier eigenlijk?" vroeg ik. „Er is een meisje dat een eerste prijs heeft gewonnen met het maken van een verhaal". „Oh" zei ik. Zou ik misschien die iemand zijn maar nee dan zou ik het wel geweten hebben.

Maar die iemand was ik wel de mooie koningin had het zo gemaakt dat ik hier kwam. Lang heb ik met haar gepraat. Met die geweldige vrouw. Ik heb bij haar gelogeerd. Zij was de vrouw met toverkracht, in wie de mensen geloofden.

Pas op de terugtocht in het vliegtuig kwam ik daar achter. Zij die gemaakt had dat ik alles heel gewoon vond. Nu was ik één geworden met hen die daar in geloofden. Ik weet dat een drang me later zal terugbrengen naar Sprookjesland, naar koningin Assepoester, naar Sneeuwitjes dwergen, naar roodkapje, maar al die mensen die onsterfelijk zijn geworden.

Het land dat echt bestaat. Niemand die me geloofde natuurlijk. Het is te begrijpen want ik zal de laatste zijn die in dit land wordt toegelaten. Ja ik mag terugkomen wanneer ik wil. En ik kom terug, ik weet het zeker.

Koenak, onze rode kater was toch weg? Nou, we dachten allang allemaal dat hij dood was, toen ïk opgebeld werd door een mevrouw uit een dorp verderop. Ze vertelde dat de slagersvrouw bij haar aan de deur was geweest en dat die gezegd had dat de rode kater die was komen aanlopen, waarschijnlijk de onze was. Jk ging er meteen heen en ja hoor, het was inderdaad Koenak oftewel de Rode Rotzak. Die mevrouw zei blij te zijn dat ze hem kwijt was, want. haar man was niet zo op katten en bovendien was hij niet zo erg aardig en ze liet me twee lidtekens van krabben zien. Nou dat kon ik be-a-men. Ja, hij heet niet voor niets de Rode Rotzak en hij is inderdaad de knorrigste, onvriendelijkste, vreterigste, niet-spinnendste krabberigste kater van Nederland. Maar wij houden nu eenmaal van hem en we zijn erg blij dat hij terug is.

We hebben weer een nieuwe Kleine Koerier journaliste, namelijk Reina van de Vliet, uit Houtigehage. Reina krijgt een DIPLOMA en een boek en drie keiharde HOERA'S.

Prachtige Nieuwjaarskaart gekregen van Truus Faber — heel erg bedankt — en een beetje een kattige briefkaart van Kathy Doornik, moet ik zeggen, want het is natuurlijk wel zo, niemand is volmaakt en mensen maken fouten. Tenslotte dit: op een schitterend oranjekleurig vel schrijft Ina Zijlstra een verhaaltje over „Loekie en Erika gaan camperen". Maar nu heb ik zon idee, dat er nóg een velletje moet zijn, waarop het verhaal verder gaat, want het houdt zo plotseling op Is dat zo, Ina of vergis ik me?

Dag kattekoppen en goedzakken, allemaal heel hartelijke groeten van Joost er. Joris en Carolien.

door Gea Stuiver, Oldeboorn, 11 jaar (Pim Pam Pet)

„Grote Griebels wat is dat?" met een ruk schoot Jacqueline onder de dekens vandaan. Hoor daar was het weer: De trap kraakte en er klonk gekreun en er werd aan de muur gekrabbeld. Recht overeind zat Jacqueliene in haar bed, hoor nu was het weer stil. Maar wat was dat: Zachtjes ging de deur open met een gil van schrik schoot Jacqueliene weer onder de dekens en kijk meteen was de deur ook weer dicht nu kwam er ook beweging in de 2 bedden naast Jacqueliene uit het ene kwam een slaperig Jongensgezicht tevoorschijn. Het was Wim Jacqueliene's oudere broer en uit het andere kwam eerst een verwarde haardos dan een paar booskijkende blauwe ogen en tenslotte een eigenwijze sproetige wipneus tevoorschijn. Dat is Jacqueliene's jongste zusje Marja. „Wat moet je te gillen" bromt Wim boos. „O, jongens een spook eerlijk waar" snikt Jacqueliene. „Ach, meid wat haal je in je hoofd ga toch slapen" komt Wim weer en Marja's komentaar is: „Je hebt gedroomd". En dan draait ze zich wéér op haar andere zij, en 2 tellen later slaapt ze Wim volgt weldra haar voorbeeld Jacqueliene gelooft het allemaal graag en probeert ook wat te slapen wat haar warempel na een poosje ook nog lukt. Niemand ziet wat van de schim die door de kamer sluipt. Als ze de volgende morgen aan tafel verschijnen is Jacqueliene eerst wat stil. Oom en tante merken er niets van en Wim en Marja nog minder. Na het ontbijt gaan de drie kinderen het bos in.

Nu zal ik jullie eerst eens wat van de drie kinderen vertellen. Wim, Mar ja en Jacqueliene van der Berg wonen tijdelijk bij hun oom en tante die een klein kasteeltje bezitten midden in een groot bos. De kinderen van der Berg tijdelijk bij hun oom en tante, omdat hun ouders een studiereis van drie maanden naar het buiteland maken. Het drietal vind het reuze fijn bij tante Anneke en oom Gerrit. Als ze tegen etenstijd weer thuis zijn zien ze tante Anneke in de keuken zitten ze huilt. Jacqueliene holt naar de deur schopt haar laarzen uit en even later is ze bij tante. „Wat is er tante? Waarom huilt u?" vraagt ze. Snikkend brengt tante Anneke eruit: „Mijn juwelen... ze...

ze zijn gestolen". Verschrikt kijkt Jacqueliene haar aan: „Het is niet waar" hijgt ze: „hebt u ze niet ergens liggen 0f..." Maar tante Anneke heeft zich alweer hersteld en schud vastberaden haar hoofd: „Ze liggen altijd in een bewerkt doosje in een afgesloten la van mijn toilettafel daar bewaar ik nog een doosje met gewone kralen ik zou vanmorgen een gewoon ketting om doen omdat deze jurk zo kaal is. Maar toen ik de la opendeed was het kistje met juwelen weg. Ik begrijp niet hoe het kan de sleutel draag ik altijd hier", en ze laat de kinderen een leren koordje met een sleutel dat om haar hals hangt zien „Nou, gisteravond deed ik het hoordje af en legde het op het nachtkastje naast ons bed. Ik denk dat de dief daar gebruik van gemaakt heeft". Een verslagen tante zit tegenover de kinderen dan komt oom Gerrit thuis. Samen zullen ze een krijgsplan beramen. De meest fantastische dingen worden bedacht maar niets lijkt uitvoerbaar en daarom belt oom de politie op. S'middags gaan de drie kinderen weer het bos in om een goed plan te vinden. Opeens zegt Jacqueliene: „Blijf staan". Meteen houden de anderen halt. Jacqueliene wijst ergens en de anderen kijken en wat zien ze: Een eindje verder links van het pad is een man aan het graven. Hij draagt een groene cape, hij heeft de kinderen nog niet opgemerkt. De kinderen zien hem opstaan ze zien zijn gezicht niet. De man loopt weg als hij uit het gezicht is zegt Jacqueliene: „ik zou wel eens willen weten wat hij daar heeft begraven je kunt tenslotte nooit weten".

Hoe breng je de autoloze zondag door Ik met kijken naar de t.v. hoor. Maar als er sneeuw ligt is dat niet gek Want spelen in de sneeuw is dolle pret. Je kunt ook ganzebord gaan spelen Dan hoef je je niet te vervelen. Of je kan gaan breien En haken aan de spreien — Je kunt ook gaan zingen En zo zijn er nog meer dingen. De autoloze zondag vind ik helemaal niet naar Wat het is wel gezellig zo met elkaar. door Gea Visser, Westernieland, 10 jaar (kwartet)

Ja, dat gebeurd weer, net zoals de vorige keer. Allemaal weer in de klas Maar owee, een kras mag er niet te zien zijn En keurig schrijven op de lijn Want anders wordt de juffrouw kwaad en vooral zingen op de maat. En als je nog niet weet dat Leeuwarden de hoofdstad van Friesland is, Dan is het met je wel erg mis. door Agaath de Jong, Bolsward, 9 jaar (plakboek)

door Sietze Jan Abma, Hoornerts, 10 jaar (kleurpotloden)

Er was eens een schipper die snachts altijd asfald in het water gooide, want die dacht ik wil niet helemaal naar de wal dat kost veel benziene. En dus ging hij midden in de nacht op zee varen en gooide al het asfat in de zee als al het asfat in de zee was ging hij slapen. De volgende morgen om half zes ging hij vissen en de eerste was een paling de tweede een baas en de derde was weer een paling en toen een snoek. Hij zei in zichzelf ik verkoop het en dan krijg ik lekker centjes. Toen hij op wal was zag hij in de verte een visboer staan hij had nog een bromfiets en ging er heen. Wilt u mijn vis kopen. Ja wel zei de visboer en toen ging hij terug naar zijn schip en ging koffiedrinken en dan ga ik weer vissen en hij dacht in de verte is een plaats daar je niet mag vissen en dat doe ik al. want daar zit veel vis. LATER toen hij 10 palingen en 20 baazen had zei hij ik ga weer naar de vosboer toen hij daar was kreeg hij weer geld daar koop ik een nieuwe boot voor en daar ga ik in wonen als ik verheft word. De zelfde dag zag hij een meisje in een boot. De schipper zei ik wil met jou trouwen dat vond het meisje goed. En een week later trouwden ze en ze leefden hun hele leven gelukkig.

Wie onder de vlag wil en TUSSEN 5 EN 15 JAAR OUD IS, moet het volgende op een briefkaart schrijven: 1. Naam. 2. Adres en woonplaats. 3. Hoe oud je wordt. 4. Verjaarsdatum. Stuur dat minstens DRIE weken van tevoren — beslist NIET later — naar Carolien, p.a. Kleine Koerier, Heideburen 11, Heerenveen, dan kom j« de week vóór je verjaardag in de krant. leder kind dat onder de vlag staat krijgt door ons een zelfgemaakte felicitatiekaart toegestuurd. Bespaar jezelf teleurstelling en STUUR OP TIJD IN! Hier komen onze nieuwe jarigen. Zaterdag, 19 januari: Alie de Groot, Warga, 12 j. (H. G. Heit, Mem en Benny), Jellie Huizinga, Cornjum, 6 j. (H. G. Papa, Mama. Gea, Pake, Beppe, tante Rikke, oom Piet, tante Nely, oom Sytze, tante Gerry, alle neefjes en nichtje Gea), Jeanette de Jong, Leeuwarden, 6 j. (H. G. Heit, Mem en Helena), Homme Joustra, Wommels, 6 j. (H. G. Pake. Beppe, omke Ype uit Oosterend), Hessel Koopmans, Leeuwarden, 11 j. (H. G. Papa, Mama en Martha), Sipke Jan Koopmans, Menaldum, 6 J. (H. G. Omke Jan, Monike, Rinske, Jan, Sytske ut Hurdegaryp en Sippie ut Zeist), René van der Meer, Akkrum, 9 j. (H. G. Beppe en Pake Bouma).

&p 20 januari: Trijntje Braad, Oldelamer, 8 j. (H. G. Papa, Menu, Niesje, Opa en Opoe uit Munnekeburen, ooms, tantes, Geert, Vroukje, Jelle, Geert en José), Harriët de Jong, Ruinen, 11 j. (H. G. Oom Jan, tante Lieske, Annie en Dina, Jellie Boe»), Wim Wapstra, Heerenveen, 6 j. (H. G. Heit, Mem, Pake en Beppe tiit Heerenveen en Beppe uit Nieuweschoot).

Op 21 januari: Douwe Jacob Ploeg, Leeuwarden, 9 j. Carla Veld, Leeuwarden 11 j. (H. G. Opa en Oma v. d. Bij), Gertjan Veld. Leeuwarden, 5 }. (H. G. Opa en Oma v. d. Bij), Anno v. d. Weide, Oldemarkt, 7 j. (H. G. Pake en Beppe uit Lippenhuizen en Heerenveen), René Wever, De Knipe, 7 j. (H. G. Heit, Mem, Menno, Anna, Pake en Beppe uit Bontebok, oom Foppe Rein, Tante Ali, Miranda en Carina uit Heerenveen).

Op 22 januari: Gerrie Dogge, Steenbergen, 5 j. (H. G. Pappa, Mamma, Margje en Oma en Opa Lodewijk uit Wolvega), Binne Henk Heida, Heerenveen, 5 j. (H. G. Gretha en Wietske), Gerda Hof, Heerenveen, 11 j. (H. G. Heit, Mem, Gea en Joepie), Baukje Hijlkema, Gorredijk, 13 j. (H. G. Helt, Mem, Anna, Hiltje en Sjoerd Broers), Harmke de Jong, Heerenveen-Zuld, 8 j. (H. G. Pake, Beppe, oom Samme, tante Wimmie, tante Annie en kleine Lize uit Mildam, Pake, Beppe, oom Henk, tante Tjitske uit de Knipe), Popke de Jong, Echten, 13 J. (H. G. Wikkie. Corrie en Ypie), Tjitske v. d. Veen, Birdaard, 8 J. (H. G. Helt, en Mem), Wanda de Wit, Heerenveen, 15 j. (H. G. Helt, Mem, zusje Petra, Pake, Beppe, ooms, tantes, neefjes en nichtjes), Harmien v. d. Zee, Wijnjeterp, 5 j. (H. G. Pake en Beppe uit Nij Beets).

Op 23 Januari: Janke Breuker, Dronrijp, 8 j. (H. G. Beppe Janke), Gatse Jan Heida, Heerenveen, 12 j. (H. G. Gretha en Wietske). Rinsk> Hennekes, Gorredijk, 7 j. (H. G. Beppe uit Gorredijk), Jetze de Jong, Beers, 6 j. (H. G. Beppe uit Follega), Gerben Jan van der Meer. Heerenveen, 5 j. (H. G. Oma en Opa Postma uit Wolvega. ooms, tantes, neefjes en nichtjes uit Ter Idzardt, Gelderingen, Heerenveen, Meppel en Wolvega, Heit, Mem en Ellen), Gerben Wytze Sikkema, Goutum, 12 j. (H. G. Papa, Mama, Wytze, Benno, Gea, Pake, Beppe, tante Rikke, oom Gerrit, tante Joke, oom Sytze en tante Gerry en neefjes en nichtjes uit Hoogeveen en Cornjum), Teake Smit, Hollum, 5 j. (H. G. Oma Visser, IJlst, oom Marten, fam. Harkema uit Rijswijk, fam. Visser uit Bolsward en fam. K. Visser uit IJlst), René Smits, Marssurn, 6 j. (H. G. Buurman en buurvrouw, Heit, Mem en Griet). Hans de Vries, Leeuwarden, 8 j. (H. G. Pappa. Mamma en Maria). lepie Wijkstra, Appelscha, 12 j. (H. G. Je zusje Evelien).

Op 24 januari: Janke Bouma. Opeinde (Sm.), 8 j. (H. G. Heit en Mem), Hans Stobbe. Hemelum, 8 j. (H. G. Heit, Mem, Durk en Pieter Kees).

Op 25 januari: Geke Riedstra, Bergum, 8 j. (H. G. Heit. Mem, Ludy en Joke). Johannes Sijbesma, Schalsum, 9 j. (H. G. Vader, Moeder, broers Brand en Klaas).

Lang zullen ze allemaal leven in de gloria hier, hiep, hoera!!!

Wie op een mooie kaart inzond: Hartelijk dankl