Rotterdamsch nieuwsblad

De op hedenmiddag vastgestelde ritting van den Gemeenteraad heeft niet plaats kunnen hebben wegens onvoltalligheid der leden. Zij is derhalve tot een anderen dag uitgesteld moeten worden. Er waren tegen half drie slechts 19 leden aanwezig, terwijl 20 het vereischte getal is om besluiten te kunnen nemen. Naar wij vernemen, is dit geval hier ter stede in geen 20 jaren voorgekomen.

Gistermorgen was een man op het excercilieveld aan de Linker Rotte bezig een paard, voor een wagen gespannen,-af te rijden. Door het breken van een der assen ging het paard er van door en kwam de man in aanraking met een der pooten van het paard, waardoor hij een bloedende wond aan het hoofd bekwam, echter van geen gevaarlijken aard. Het paard, dat niet van het terrein kon, kwam spoedig tot staan.

Hedenmorgen omstreeks 7 ure. is een 43-jarige jongen op de Rottebrug overreden door een sleeperswagen, waardoor zijn beide beenen ernstig zijn verwond. Aangezien geneeskundige hulp onmiddellijk noodig bleek, is hij per rijtuig naar het ziekenhuis aan den Coolsingel overgebracht.

Als een bewijs, dat dehandel in riviervisch, 'vooral paling, van hier op Londen nogal groot is, blijkt, dat door den visehhandelaar D. Van Klaveren, alhier, in zeer korten tijd in de vaart is gebracht een tweede vischsloep, ae »Verwachting II", ten dienste van zijn handel om riviervisch van Rotterdam over te brengen. Genoemd vaartuig heeft een laadruimte voor 10.000 KG., en het geheel is zoo ingericht, dat de visch levend de plaats van bestemming kan bereiken.

Dezer dagen vervoegde zich een vrouw bij de politie met de mededeeling dat haar kind, dat voor zeven jaren, op 8-jarigen leeftijd was verdwenen, door haar onder eenige kermisreizigers was gezien. Bij een door de politie ingesteld onderzoek, kwam aan het licht, dat het anders zoo scherpziend moederoog zich had vergist.

In de lang gewenschte behoefte tot plaatsing van een handbrandspuit in den polder Prins Alexander, onder de gemeente Kralingen, is heden door het gemeentebestuur voorzien. Gisteravond werd de nieuwe handbrandspuit van een nieuwe constructie, in tegenwoordigheid van het gemeentebestuur, hoofden van de brandweer, alsmede van den gemeentebouwkundige, beproefd. De brandspuit voldeed boven verwachting, zij gaf een hoogen waterstraal en wel van ongeveer 23 meter, en is afkomstig uit de fabriek van A. Bikkers en Zoon, te Rotterdam. i'ers- en zuigpomp zijn bij die constructie één.

De gemeente heeft nu zes brandspuiten. Bij eventueel geval va het ontstaan van brand binnen de gemeente zijn zij zoo geplaatst, dat zoo spoedig mogelijk op de plaats des onlieils de brandweer kan tegenwoordig zijn.

Door den Provincialen Inspecteur der directe belastingen, enz., te Rotterdam, is op den 12en Augustus 1.1. executoir verklaard. Een kohier van de belasting op het personeel, behoorende tot de eerste afdeeling dezer Gemeente, dienst -1890/91.

Dit kohier is ter invordering gesteld in handen van den ontvanger, en ieder daarop voorkomende is verplicht zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen, terwijl heden de termijn van drie maanden ingaat,binnen welken de reclames behooren te worden ingediend.

Bij den gisteren vanwege de wie 1- rijdersvereeniging „De Antiloop" te Gouda gehouden wegwedstrijd over 25 K.M. werd de ie prijs behaald door den heer W. H. Bayer, A. N. W. 8., de 2e prijs door den heer P. Van der Kulk, Rotterd. Wielr. Ver., en de 3e prijs door den heer N. C. Van Houweningen, W. V. de «Antiloop", allen te Rotterdam.

Onder de hoogstmerkwaardige nog immer zeldzaam voorkomende dieren, bekleeden voorzeker de Afrikaansche chimpansée en de Amerikaansche tapir eene eerste plaats. De groote moeielijkheden, verbonden aan het levend overvoeren dezer dieren uit de binnenlanden van Afrika en het heete Zuid-Amerika, gepaard met de voortdurende zorgen voor de gezondheid van dergelijke dieren, dragen veel daartoe bij.

Van beide diersoorten werd de RotterdamSche Diergaarde met een exemplaar verrijkt. De tapir, gewoonlijk vergeleken met een kleinen olifant met korten snuit, is een zeer schoon volwassen, mannelijk dier. Nog werden aangekocht: 1 Saruskraan en 1 Stanley- of Paradijskraan.

Gistermiddag werd een 9-jarig knaapje door een sleeperswagen in de Hugo de Grootstraat aangereden, waardoor het kind aan

het rechterbeen werd verwond. Een geneeskundige ter hulp geroepen, verklaarde de wond niet ernstig. Het kind is per rijtuig naar de ouderlijke woning overgebracht. De bestuurder van den sleeperswagen heeft aan deze aanrijding geen schuld.

De telegraaflijn van Saigon naar Bangkok is hersteld.

— Omdat deze stem, die u voor den graaf waarschuwt, slechts uit woede over versmade liefde voortspruit, antwoordde de baron bedaard. Gij hebtzelve bekend, dat gij het aanzoek van Gronau verwachttet; deze verwachting is teleurgesteld, nu maakt de spijt daarover u onrechtvaardig tegen den graaf. Maar ik ik kan onzen gast niet langer alleen laten, Alma, wilt ge mij vergezellen? Alma drukte de lippen op elkander, een bittere trek zweefde op hare omgekrulde lippen.

— In deze stemming is het mij ten eenemale onmogelijk, zeide zij. Maar ik mag hem uw jawoord brengen, niet waar ? — Uw wil is mij een bevel, papa. — Spreek niet zoo, Alma. Het kan ons allen immers slechts gewenscht zijn — — Ons allen ? viel Alma hem met een zwaren zucht in de rede. Ik heb u nu alles gezegd, handel thansnaaruwgoeddunken. Diep ontroerd sloot de baron het meisje in zijne armen en kuste haar op het voorhoofd. — Ik zeg u nogmaals, de woede tegen Gronau maakt u onrechtvaardig, antwoordde hij, leer den graaf kennen, dan zult gij hem ook beminnen. Wanneer mag hij komen, om het jawoord van uwe lippen te hooren? — Heden niet. — Dus morgen! \ . .

— Hij drukte zijn dochter nogmaals aan zijn borst en ging toen ijlings naar buiten. — Daar buiten in den corridor bleef hij staan, om adem te halen, hij wilde den last afschudden, die loodzwaar op zijn ziel drukte, doch het gelukte hem niet. En toch moest hij den graaf eenvroolijk gelaat toonen, om hem niet te verraden, dat Alma er bezwaar in gezien had, het voorstel aan te nemen.

Graaf Hohenhausen was verdiept in het aanschouwen eener schilderij in olieverf, toen de baron binnentrad, hij wendde zich ijlings om, en sloeg op den binnentredende een vragenden blik.

— Alma ziet zich tot haar spijt genoopt, u op dit oogenblik niet te kunnen ontvangen, zeide de baron, zij voelt zich niet bijzonder wel, zij hoopt echter morgen op de eer van uw bezoek.

— Bn de zekerheid, die ge mij wildet brengen ? vroeg de graaf eenigszins somber.

— Twijfelt gij er nog altijd aan, dat ik u haar breng ? — Ik mag dus hopen — — Neen, mijn vriend, de klove, die tusschen hoop en zekerheid ligt, is reeds verwijderd, zeide de baron glimlachend. Alma heeft blij van geest haar jawoord gegeven, maar gij hadt in zooverre gelijk, dat het aanzoek eenigszins onverwacht kwam. — Zij heeft geen bezwaren geopperd? De [baron moest zich önwillekeurig de woorden van Alma herinneren, toen hij des graven blik met een zoo vreemdsoortige uitdrukking op zich gevestigd zag, hij vermeende in dien blik iets loerends te bespeuren. — Neen, antwoordde hij, ik wist ook werkelijk niet, welke bezwaren zij in het midden zou kunnen brengen. — Dan verzoek ik u, haar te zeggen, dat ik morgen de eer zal hebben, antwoordde hij, en dat het mij innig leed doet, niet heden reeds het genoegen te kunnen hebben. — En wat de bruidsschat aangaat ? — Spreken wij daar niet over. — Hetzelfde zeide ik u, toen ik voor mijn zoon om de hand van Unika aanzoek deed, maar gij wenschtet de vaststelling der som, en ik moet u dus verzoeken — — Welnu, zooals gij wilt, mijnheer de baron, zeide de graaf onder een lichte buiging. — Alma zal u een speldengeld van tweemaal honderd duizend thalers medebrengen, na mijn dood is zij met haar broeder erfgename van mijn geheel vermogen. De heerlijkheid Buchenau zal onverdeeld mijn zoon ten deel vallen, de waarde er van moet worden getaxeerd, en Werner moet alsdan het aandeel, waarop zijn zuster aanspraak heeft, uitbetalen. — Daarmede zou ook deze quaestie vereffend zijn ? vroeg de graaf opgeruimd. — Oppervlakkig beschouwd,ja—nadere bepalingen behoud ik mij nog voor. KurtVon Hohenhausen reikte lachend den ouden heer de hand. — Mij is dit alles te ceremoniëel,te plechtig, zeide hij, ik laat de beslechting van dit vraagstuk,dat goed beschouwd slechts i oor Alma waarde en belang kan hebben, aan u alleen over. Ik verzoek u nogmaals, mijn allerliefste bruid de hartelijkste groeten over te brengen. En nu tot weerziens, waarde papa. De baron vergezelde zijn gast, tot deze in het rijtuig stapte, en de graaf reed met een vroolijkenglimlach op de lippenvoort. De steenen waren gevallen, de trotsche hoop der schoone bankiersdochter was vernietigd. Of Kurt Von Hohenhausen daaraan dacht? In zijne vroolijke trekken was daarvan niets te bespeuren—wat deerden hem ook de wensch en de hoop van Flora?

In zijn kasteel aangekomen, spoedde hij zich onverwijld naar het boudoir van Unika, om haar den uitslag van zijn aanzoek te berichten.

Unuka was over zijne mededeeling zeer verheugd, ook zij had immers deze verbintenis gewenscht.

De bezwaren haars broeders, dat Alma niet uit vrije beweging haar jawoord had gegeven, trachtte zij te ontzenuwen. — Alma moest op het aanzoek voorbereid zijn, zeide zij, en de uitingen tegen Flora Romberg, die gij destijds niet kondet billijken, bewezen immers maar al te duidelijk de neiging tot jalouzie. Dat niettemin het voorstel haar eenigszins vreemd voorkwam, vind ik alleszins begrijpelijk.

De graaf schudde het hoofd en wierp een blik op de brieven, die op de sierlijke schrijftafel zijner zuster lagen. — De brievenbesteller heeft zooeven deze brieven gebracht, vervolgde Unika, dien blik bemerkende, een zal u bijzonder interesseeren, hij komt uit Amerika.

De graaf nam den brief en vleide zich in een stoel neer, daarna verbrak hij het zegel, en terwijl hij las, sloeg Unika hem onafgebroken gade. In het begin scheen de inhoud van dit schrijven hem tot nadenken te stemmen, alsdan echter trok hij dewenkbrauwen bijeen,en zijn blik werd steeds somberder,het moest zeker een onaangename brief zijn, die hem verontrustte. En toen de graaf nu opzag en den vorschenden blik zijner zuster ontmoette, scheen ook deze blik hem ver van aangenaam te zijn, hij maakte een beweging, alsof hij den brief in zijn zak wilde steken, maar het volgende oogenblik legde hij hem op de schrijftafel. — Ik kan haar niet helpen, zeide hij. — Is het een onaangename brief ? vroee Unika.

— Het betreft mij eigenlijk niet, maar hij doet mij herinneren aan een persoon, die ik reeds vergeten had.

— En die herinnering stemt u tot misnoegdheid ? — Lees zelï den brief, Unika. — Wanneer hij geen geheimen bevat — — Ik heb voor u geen geheimen. — Unika nam den brief, nu was ook zij nieuwsgierig geworden. „Mijnheer de graaf! las zij. Toen gij de terugreis aanvaarddet, sloot mijn man zich bij u aan. Hij wilde ginds een geschikte huisvesting zoeken, en het onbestendige leven eens avonturiers vaarwel zeggen. Gij beloofdet hem uwen bijstand, en zoo koesterde ik de hoop, zijn voornemen te zien slagen, natuurlijk onder voorbehoud, dat hij zijn standvastigheid niet verzaakte. „Zoodra hijwas aangekomen,wilde hij mij schrijven, en hij beloofde mij ook het benoodigde reisgeld te sturen, wanneer hij mij ginds een eigen haard kon aanbieden. Werner had geen slecht karakter, maar op zijn belofte kon men nimmer vast vertrouwen, hij was lichtzinnig, en zijn lichtzinnigheid liet hem maar al te schielijk zijn goede voornemens vergeten. Vergeefs heb ik nu zijn brief verbeid, zou niettemin nog eenigen tijd geduld willen hebben, indien mij niet het gerucht ter oore ware gekomen, hetwelk beweert, dat een schip met man en muis moet vergaan zijn. Dit gerucht noemt uitdrukkelijk het schip „Marianne"; maar welke stappen ook in die richting door mij gedaan zijn, het is mij tot heden toch niet mogelijk geweest, zekerheid te erlangen. „Wees niet boos, mijnheer de graaf,wanneer mijn ernstige bezorgdheid zich thans tot u wendt en indien ik u verzoek,mij deze zekerheid te geven en mijn man aan zijne belofte te herinneren.

„Het liefst zou het mij zijn, wanneer hij mij het reisgeld kon zenden, want ik reikhals naar het oogenblik, hem weer te zien, ïk gevoel mij hier zoo eenzaam en verlaten. „Verontschuldig mijne bede door den wanhopigen toestand, waarin ik mij bevind, en gelieve zoodra mogelijk eenïge letteren te schrijven aan uwe dienstwillige dienares, Hulda Sandhaupt." — Waarschijnlijk de echtgenoote van dien Werner Sandhaupt, wiens naam ik in uwe aanteekeningen vond? vroeg Unika. — Ja zeker, antwoordde de graaf, uit zijn gepeins ontwakende. Ik was met dien man ver van bevriend. — Maar zijn vrouw zijt gij immers vergehuldigd, dezen brief te beantwoorden. In de oogen des graven straalde eentrek van toorn — hoe kon toch die voor de hand liggende opmerking zijn gramschap opwekken ? — Ik voel daar geen lust toe, zeide hij. i — Maar zij moet toch vernemen, dat ; haar man bij de schipbreuk zijn leven verloren heeft. — Ik verstrek niet gaarne zulke mededeelingen. — Een aangename plicht is het zeker niet, maar het is een plicht, Kurt, en ge kunt hem niet van u afschuiven. De graaf schudde het hoofd. — Kent gij de arme vrouw persoonlijk? rroeg Unika. — Ik heb haar slechts vluchtig leeren kennen. —' Te oordeelen naar den brief, moet zij een beschaafde vrouw zijn. — Zij was, wanneer ik mij niet bedrieg, eertijds gouvernante. — Heeft zij kinderen ? — Neen. i — Indien men haar hier liet komen en haar een betrekking bezorgde — — Onder geenerlei voorwaarde! viel de graaf zijn zuster ijlings in de rede. Waartoe zulks? Het zou een last zijn, voor ons ver van aangenaam. Zij kan ook ginds een goede betrekking vinden, zij kan weêr trouwen, in de lotsbeschikking van een vreerad mensch moet men zich onzijdig houden. Verbaasd aanschouwd© Unika haren broeder, zij. begreep zijn opgewondenheid niet, waarvoor zij geen reden vond. — Zij is de echtgenoote van uwen vriend, zeide zij, en wanneer gij haar op de een of andere wijze ondersteunt, dan — — Ik wil daarmede in het geheel niets te doen hebben, antwoordde Kurt Von Hohenhausen driftig. Wanneer ik dezen brief beantwoord, dan werd ik met bedelbrieven bestormd,en niets is mij onaangenamer dan dat. Ik was met dien man niet zoo zeer bevriend, hij had zich bij mij aangesloten, dat verplicht mij immers niet, zijn vrouw te ondersteunen en in haar levensonderhoud te voorzien. — In elk geval legt het u de verplichting op, haar kennis te geven van zijn dood. — Weet ik dan, Unika, of hij werkelijk dood is? Kan niet ook hij zijn leven gered hebben? — Dan had hij u reeds lang opgezocht. —Deze bewering bewijst volstrekt niets. Een schip, dat in plaats van naar Engeland, naar Indië koers zette, kan hem opgenomen hebben. Hem was er zeker niets aan gelegen, waarheen de reis ging, een avonturier, zooals hij, gevoelde zich overal te huis, waar zich voldoende middelen aanboden, honger en dorst te stillen. Hoe kan ik dus beweren, dat hij niet meer onder de levendenbehoort?Het is beter,dan men zich aan zulke zaken niets gelegen laat liggen,men berokkentzich daardoor slechts onaangenaamheden. Ik had mij destijds ook met den matroos niet moeten inlaten, het had voor mij veel beter geweest. — Gij wilt dus niet schrijven? vroeg Unika. — Neen! antwoordde de graaf op vastberaden toon. De waarheid zal zij altijd nog vroeg genoeg vernemen, zij zal er dan geen bezwaar inzien, op mij terug te komen. Ik zou volgaarne bereid zijn haar een ondersteuning te doen toekomen, maar geeft men den vinger, dan wordt dra de geheele hand in gebruik genomen. Zult gij Alma heden bezoeken? — Ja, antwoordde Unika, na den disch zal ik er heen rijden. — Dan zal ik vermoedelijk hedenavond door u vernemen, welke ontvangst mij morgen verbeidt, zeideKurtVonHohenhausen op schertsenden toon, maar Unika vond die opgeruimdheid niet zeer natuurlijk, er lag daar iets gedwongens in. De graaf verliet thans het boudoir, de brief uit Amerika was op de schrijftafel blijven liggen. Waarom wilde Kurt dezen brief niet beantwoorden ? De redenen, die hij voor zijn weigering opgaf, vond Unika niet steekhoudend, hij moest andere, bijzondere redenen hebben, die hij niet noemen wilde. Unika steunde het hoofd op den arm, en bleef een geruimen tijd in gepeins verdiept. Wat ook de reden mocht zijn, het was in ieder geval plicht, aan de onzekerheid dier arme vrouw een einde te makenen haar de volle waarheid mede te deelen. En waarom zou men haar niet deze verpletterende tijding daardoor verzachten, dat men haar warme deelneming toonde en zich bereid verklaarde, voor hare toekomst zorg te dragen? Wilde zij overkomen, dan bezorgde men haar in een bevriend huis een onderkomen, gaf zij echter de voorkeur aan een ondersteuning in geld, dan was men immers gelukkigerwijze in de gelegenheid haar deze te kunnen geven. Welke onaangenaamheden konden daaruit voortspruiten? Wanneer juffrouw Sandhaupt onbeschaamde eischen zou stellen, dan kon men immers nog de verbintenis met haar afbreken, men had dan ten minste aan den plicht der naastenliefde voldaan. En wanneer Kurt dien plicht niet besefte, dan wilde Unika hem vervullen, misschien was het ook beter, wanneer zij den brief beantwoordde, haar diep en weekhartig gemoed vond immers beter woorden van troost en van opbeuring. Kurt zou daar niets van vernemen, zij vreesde zijn verwijten, zij stond trouwens op toch geen vertrouwelijken voet meer met hem, het was haar reeds duidelijk geworden, dat toch in vele opzichten hunne zienwijzen hemelsbreed verschilden. Het meeste leed veroorzaakte haar de onverschilligheid en hardvochtigheid, doorKurt in deze zaak aan den dag gelegd. Zij had dit nu dikwerf ondervonden, hem ook nu en dan een verwijt daarvan gemaakt, maar hij stapte er lichtelijk over heen, en zijn verklaring, dat men aan gene zijde van den Oceaan door de omstandigheden gedwongen werd, in de eerste plaats aaij zich zelf te denken, kon in hare oogen wel zijn zelfzucht verontschuldigen, haar echter niet nopen, zich daarmede te vereenigen. Ook vele andere zaken droegen geenszins hare j goedkeuring weg, hij was niet meer zoo vriendelijk, zoo beminnelijk en voorko-. mend, als in de eerste dagen na zijn terugkeer, Integendeel, hij waa bij wijlen voor alles onverschillig, ruw, en weinige oogenblikken later was het weder zijn ernstigst gtreveü, den uiterlijken schijn te beuren, zoodat men bijna ge. looven kon, het hem verdroot, in een ondoordacht oogenblik zijne ware trekken te hebben vertoond.

Aan dit alles moest Unika denken, terwijl zij woorden van troost en deelneming tot de ongelukkige vrouw richtte, zij kon die gedachten niet weren, hoe onaangenaam haar deze ook waren. Wellicht had het verkeer met dien Werner Sandhaupt, door zijn eigen vrouw een avonturier genoemd, een zoo rampzaligen invloed op hem uitgeoefend, maar de arme vrouw moest dit niet ontgelden. Unika schreef lang, alstoen adresseerde zij den brief aan juffrouw Sandhaupt. Zij had eigenlijk eerst met Werner moeten spreken, maar waartoe ? Waarom zou zij niet de ingevingen van haar teergevoelig hart mogen volgen ? Zij schelde, Vroni trad binnen, Unika stelde haar den brief ter hand. — Deze brief moet nog heden naar het postkantoor gebracht worden, zeide zij, maar de graaf mag er niets van vernemen. Ik stel u voor de bezorging verantwoordelijk, Vroni. Het meisje aanschouwde verbaasd hare meesteres, daarna wierp zij een blik op het adres van den brief, en een veelbeteekenend glimlachje gleed over haar gelaat. — Ik zal er zorg yoor dragen, antwoordde zij. — Bevroedt -gij reeds geheimen ? vroeg Unika, wie die glimlach niet ontgaan was. Gij ZQ'adt u daarin ten zeerste bedriegen, buitendien weet gij ook, dat van wege het dienstpersoneel alles en alles wordt gewikt en gewogen- Ben wenk met de fijne, teedere hand, was een teeken van afscheid voor het meisje, hetwelk met een trots gekrulde bovenlip zich verwijderde. (Wordt vervolgd^

De kermis in den Doele wordt in de eerste plaats bijgewoond of bezocht door dezulken, die overal eens een kijkje gaan nemen : door de ware kermisgasten en in de tweede plaats door de breede rij van hen, die van meening zijn op de kermis op het kermisterrein zelf, niets van hun gading oi naar hun smaak te kunnen vinderu Die allen te zamen genomen vormen een aanzienlijk aantal en 't was dan ook geen wonder dat gisteravond toen 't weder — bij hooge uitzondering, op den eersten avond der kermisfeestelijkheden in den Doele! — niets te wenschen overliet, het bezoek zeer groot was. Salon en bovenzaal waren om half acht reeds propvol en gelukkig hij, die er in slaagde in den tuin nog een plaatsje te veroveren, op niet al te grooten afstand van het Salon, nog binnen het bereik van de stemmen der zingende dames en heeien van het specialiteitengezelschap. Van rondwandelen op de Plaats in de pauze was geen sprake ; toen de bovenzaal een gedeelte van haar inhoud ontlastte, bleef er op de Plaats geen taieltje onbezet.

Het gezelschap, door den heer Frits Van Haarlem bijeengebracht, staat niet bij die van vorige jaren ten achter; excentriek zijn de leden van het gezelschap, dat in het Salon optreedt zoowel als die, welke in de bovenzaal hun kunsten en toeren ten beste geven. Wij spreken daar een oordeel uit, maar zijn om der eerlijkheidswille genoodzaakt te bekennen, dat wij slechts voor een gedeelte bij eigen ondervinding spreken. Een journalist is een ondeelbaar wezen, zelfs in Amerika — en dat is toch het land waar alles mogelijk lijkt! — heelt men'tin de laatste helft der verlichte negentiende eeuw, nog niet kunnen brengen tot de alomtegenwoordigheid der verslaggevers. Zoo is 't dan geschied, dat de vertooningen in het Salon persoonlijk door ons zijn bijgewoond, terwijl wij van de kunstverrichtingen van menschen en dieren op de bovenzaal veel goeds gehoord hebben ; voornamelijk de Boisset-troep heeft met haar luchtige en kluchtige pantomime een buitengewoon succes, in »Ein Neubau mit Hindernissen" moet 't allerdolst toegaan, zoodat men van 't begin tot 'temd zit te schaterlachen; de hondjes van den heer Tschernolf, die zich de reis uit Ruslands hoofdstad naar het Haagsche Veer heeft getroost om hetllotterdamsche publiek eens iets buitengewoons te doen zien, stelden hun meester den eersten avond niet te leur, hun kunstverrichtingen wekten de belangstelling en bewondering, en dat deden ook de andere tot de orde der tweehandige zoogdieren behoorende wezens, meer bekend onder den naam van mensch.

In het Salon hadden de optredenden veel succes. Voor aardige liederen werd zorg gedragen door de duettisten Elsa en Emilie Ledecky, dames met goede stemmen en even goede voordracht; voorts door Ivathi Odillon, een aardige verschijning met guitige voordracht; voor :t Fransch dragen zorg mlle. Zentz en mr. Berthomie. Een goed komiek, met een uiterlijk, dat voor een komiek geld waard is,toonde zich de heer VVilhelmy, zoo door zijn voordrachten als door zijn paiodie op een balletdanseres. De komieken Schwarz zijn menschen, die voor de geneeskunde van waarde zijn, hun inwendige bouw is bepaald abnormaal, 't is of al hun ledematen aan draadjes zitten en misschien is 't ook wel zoo: voor de kunst moet men wat over hebben. De gezusters Délepierre toonden de vlugheid harer handen en vingers in de bespeling der Xylophoon, in welke kunst zij 't tot een aanmerkelijke hoogte hebben gebracht en de dames Wuger dansten een »pas de deux", die al evenzeer in den smaak der aanwezigen viel als 't andere. Het orkest vulde de pauzes aan met vroolijke stukjes en het publiek was in de rechte stemming.

Het Rotterdamsch Harmonie-orkest speelde in de groote pauze op de Plaats en vond vele aandachtige toehoorders voor het goedgekozen en even goed uitgevoerde programma.

Burgerlijke Stand. GEHUWD: J. E. De Geest, jm. 24 en H. Pons, jd. 21 j.' P.Robert, jm. 30 en H. E. Klaverdijk, jd. 29 j. J. H. Heuren, jm. 30 en N. v. de Wetering, jd. 17 j. F. Quak, jm. 22 en G. v. der Graaf, jd. 22 j. Huwelijks-Brieven en Verlovings-Circulaires worden, gedrukt en spoedig afgeleverd, desverlangd geadresseerd, ter drukkerij van liet Nieuw s blad. Goedkoop. Fijner papier naar keuze van den besteller. BE-VALLEN: M. Kooje, geb. De Reus, leven], Z. — J. Dën Hartog, geb. Le Noble, D. — G. v. de Wetering, v. Essen, Z. — M. C. Niël, geb. v. Alff, Z. — C. H. Maaskant, geb. v. der Linden, Z. — J. A. v. der Veen, geb. Dekker, D. — W. Stofregen, geb. Pol, D. — Th. Geven, geb. Struck, D. — O. Hoedemakers, geb. Seheers, D. — M. Schepen, geb. Meuldijk, D. — J. v. Kassen, geb. DeJoode, Z. — J. C. Ravestijn, geb. v. der Gaag, D. —■ J. C. Heerkens, geb. v. der Meij, Z. — J. L. Wennink, geb. Kuijk, Z. — A. M. Schmidt, geb.Roggeveen, Z. — S. J. Warendorff, geb. Zöllner, Z. Klein drukwerk wordt geleverd terdrukkerij van het Nieuwsblad, naar den geest des tijds, net en goedkoop. OVERLEDEN: J. J. Hartman, jm. 8 m. — M. F. v. Gesteljd. 11 m. — N. Schoots, m. v. M. Mars, 60 j.—W. v. Maaren, m. v. C. A. Benecie, 42 j. — J. P. Zinger, jd. 24 j. — J. A. v. der Stroom, jm.9ra. — J. A. J. Wortman, jm. 4 m. — C. E. liusser, jd. 9 m. — J. A. Jung, jm. 27 j. —A.Stellenaar, jm. 4 m. — J. M. Uijlenbroek, vr. v. M. A. Ancher, 33 j. — W. J. Snoek, jm. 11 d. Rouivbrieven en, Rouwkaarten worden gedrukt ter drukkerij van het Nieuwsblad. Op verlangen mede geadresseerd, bezorgd en gepost,

Rotterdam 15 Aug. Ie getij 3.29 2e getij 3.53

De temperatuur aan de Kralingsche Zwem- en Badinrichting was hedenmorgen 7 uur: in de lucht 60°, in het water 66°.

O — 13 Aug. 14 Aug. Barometer bij 0° Celsius ' 755.8 mM. 707.1 m.M. Thermoin. in de schad. 17.5° C.64DF. 17.3°C.63°F. Minim. temp. 's nachts 16°C.61°F. 12.5° C.5 Maxim. temp. vor. dag 18.5°C.65°F. 18° C.64QF. Windrichting en kracht West 1 Z. W. 3 Bewolking der lucht Bewolkt Bewolkt

Parijs . . 5.10'5m., 8.50'5m., 1.50'5n.m., 6.so'sav. Berlijn . 5.40 'sm., 9.30 'sm., 10.— 'sm., 2.27 'sav. 4.3o'sav., 6.55 'sav., 9.20 'sav. Londen . 5.10 'sm.. 8.50'5m., i.lO '5av.,6.50. 'sav. Nederlandsch Oost-Indië I.ss'sav. Aden, Britsch-Indië, Ceylon, Straits Settlem en Cochin-China I.ss'sav. China, Japan, Hongkong I.ss'sav. 6.50 'sav. Egypte I.ss'sav. 8.50 'sm. Madeira 8.50 'sm. Kaapland, Natal, 0.-Vrijstaat, Transvaal 8.50 'sm. Zanzibar 1.55 'sav. N.-Amerika, Mexico 6,so'sav. Curafao 6.so'sav. Brazilië, Argentina, Uruguay, Paraguay 8.50 'sm. Victoria, Z.-Australië,N.Z.-Wales,N.Zeeland, N.-Caledonië, W.-Australië. . . I.ss'sav.

Dubbel Winkelhuis en Erve, Nz. Weenastraat no. 17, trekg. f 7600. Winkelhuis en Erve, idem no. 15, trekg. f4OOO Te zamen voor f 12.240 verkocht.

Huis, Open Grond, Loods en Erve, Oz. Goudscheweg no. 26, trekg. f 9300. Daarop verkocht. Pand en Erve, Zz. Raamstraat no. 36, trekg. f 6650. Voor f 6870 verkocht.

Huis, Achterhuis en Erve, Oz. Tweede Lombardstraat no. 62, trekg. f 3700. Voor f4OOO verkocht.

Schouwburg, Aert van Nesstraat. »Aladyn of de Wonderlamp", 8 uur. Nieuwe Rotterdamsche Schouwburg, Coolsingel. »Van Meppel's avonturen te water en te land", 8 uur.

Doele, Vauxhall, 8 uur. Tivoli, Coolsingel. Concert, 8 uur. Place des Pays-Bas. Specialiteiten-voorstelling, 8 uur.

Circus-Carré. Voorstelling 8 uur. Cagliostro-theater van Prof. Henri en Okhuijzen, Voorstelling: 2 uur, 5Va uur, 8 uur en 11 uur.

Alexander Drop Azn., winkelier te Vlaardingen. Rechtercomm. mr. Ph. A. J. Bouvin, curator John Schell, candidaat notaris te Vlaardingen.

Barend Pees, schipper en koopman in matten en kleeden,te Gouda. Rechtercomm. mr. H.A.Vanßees, curator mr. J. 11. Uiterwijk. George Antonie Dubbeldam, koopman en winkelier te Schoonhoven. Rechtercomm. mr. M. J. E. Viruly Verbrugge, curator mr. J. G. L. Nolst ïrenité. Annanias Stokkink, voorheen koffiehuishouder, logementhouder en restaurateur, te's Gravenhage, thans particulier te Rotterdam. Rechtercomm. mr. A. C. Wesenhagen, curator mr. H. A. Nieuwkamp.

W. Boekhoven, boekhandelaar en koopman, wonende te Sommelsdijk. Rechtercomm. mr. A. E. Croockewit, curator mr. H. Ph. De Kanter, advocaat en procureur te Brielle.

10 uur. Ie Verif. faill. A. S. G. A. Janssen, bierbrouwer en koopman, te Vlaardingen, en aldaar handelende onder de firma A. Janssen Van Oosten. Rechtercomm. mr. Ph. A. J. Bouvm, curator Jhr. mr. J. L. Stern, advocaat te Rotterdam.

Mag ik van uw veelgelezen blad eens gebruik maken om de aandacht te vestigen op den ondragelijken last, dien de honden tegenwoordig veroorzaken, vooral op plaatsen, waar hunne eigenaars — maar toch ook nog andere menschen — plegen te komen uitrusten van den dagelijkschen arbeid. Op het terrein bijvoorbeeld van den heer Frits Bonesky, waar zoo talrijke bovenhuisbewoners een luchtje komen scheppen en zich laven aan denkostelijken gerstedrank, is de toestand onhoudbaar geworden. De lieve dieren ravotten en vechten tusschen de stoelen, bevuilen op de meest onsmakelijke wijze de kleeding en zoo meer, zoodat men dikwijls niet weet, waar zich te bergen.

Ik kan niet inzien welk recht een hondenliefhebber heeft zijn evenmensch lastig té vallen met de onhebbelijkheden zijner beminde viervoeters, en daar de heer Bonesky in dit conflict tusschen zijne klanten moeiehjk eene beslissing kan nemen, verzoek ik bij deze den hondenvrienden hunne levende en voor velen lastige liefhebberij thuis te laten of er mede in de Oude Plantage te gaan wandelen. N. N.

TJEd. zoudt mij ten zeerste verplichten in uw geacht blad de volgende regelen te willen opnemen. Hedenmiddag even twaalf uur, bevond ik mij met meer reizigers op de tram No. 64, van dë Beurs naar de Crooswijkschekade. Aan de Meent genaderd, beet mij een hondje, van ongeveer 40 kg. zwaarte, in het been. Op de verklaringen van den conducteur No. 32, dat zulRs niet de eerste maal is, maar ook het overig personeel en reizigers van dit beestje last hebben, doe ik de vraag: Zou

hierin niet voorzien kunnen worden 1 Het is eea groote, zwarte hond, zonder muilkorf, die er een gewoonte van schijnt te maken. Bij voorbaat dank voor de verleende plaatsruimte!, Achtend,

UEd. Dr., S.

— Uitslag van het gisteren te Delft gehouden jaarlijksche concours der Scliietvereeniging »Mars". Afstand 200 Meters, geschoten met Beaumontgeweer en rijksarru ïitie: lste prijs behaald door den heer C. W. Van Aken met 48 punten, 2de prijs door den heer J. A. Geers met 46 punten. Afstand 150 Meters: Iste prijs de heer W. A. Kraan met 50 punten, 2de prijs de heer J. Cottaar na een kampstrijd met 4 heeren, met 45 punten. Afstand 100 Meters: Iste prijs de heer C. E. Jedeloo met 52 punten, 2de prijs de heer B. G. Termaat met 50 punten. Van de prijzen,uitgeloofd door hetßestuur voor den ■wedstrijd van 3 schoten op 100 en 2 schoten op 150 Meters, werd de eerste prijs behaald door den heer W. C. Van der Schoot met 53 punten, 2de prijs door den heer L. Collewijn met 49 punten. Prijs uitgeloofd door het afgetreden Bestuur werd behaald in 3 schoten op '100 Meters door den heer J. P. J Steenbeek met 31 punten na kampstrijd. Door HH. Leden werd aan alle afstanden deelgenomen.

— Heden is in Den Haag de algemeene vergadering van den anti-dienstvervangersbond gehouden, waarop de af deelingen Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Oudewater en Zwolle vertegenwoordigd waren. De voorzitter-generaal, de heer Macleod, constateerde vooruitgang in de verbreiding der beginselen van den Bond en bracht hulde aan de regeering voor haar krachtig optreden voor het beginsel der afschaffing van de plaatsvervanging.

De aftredende bestuursleden werden allen herkozen.

Besloten werd een adres van adhaesie aan de legerwet aan de regeering te zenden, waarin alleen gesproken zal worden van aanneming van den persoonlijken dienstplicht.

— Aan het Ministerie van Marine is heden aapbesteed : de levering van komijn kaas, ten èehoeve der onder-officieren en minderen van het korps mariniers, in garnizoen te Amsterdam, Willemsoord en Rotterdam, van 1 Oct. '1890 tot en niet ultimo Sept. 1891, en geraamd op eene hoeveelheid van 20,000 KG. Minste inschrijver was de heer J. Halbertsma te Sneek, voor f 24.36 per 100 KG.

— Uit Seheveningen wordt ons gemeld dd. 13 Aug. Door schipper J. v. d. Zwan, voerende de SCH 63 «Vrouw Jolianna Maria," alhier thuisbehoorende, is des morgens ten 11 ure in de Noordzee op 55° 5' N.B. en 1° 15' W.L. gepraaid het Nederl. oorlogschip »Argus", dienende tot bescherming der Nederl. Zeevisscherij. Aan boord was alles wel. De commandant verzocht, te worden gerapporteerd.

— Zondag 10 dezer hield de Haagsche Postduivenvereeniging »de Ooievaar", te 's-Hage, een prijsvlucht van Zutfen, afstand 130 KM., alwaar de duiven door de goede zorgen van den stationschef te 8 uur voormiddag werden losgelaten. Voor jonge duiven (broed 1890) was dit een prachtige vlucht; de eerstaangekomen duif bereikte een snelheid van ruim '1540 M. per minuut. De prijzen, voor deze vlucht uitgeloofd, werden behaald als volgt: Ie prijs verg. zilv. med., C. J. L. Roosmale Nepveu, ten 9.24; 2e pr. zilv. med. J. J. G. Van den Berg, ten 9.27 ; 3e pr., zilv. med. F. D. Boone, ten 9.29 ; 4e pr., bronzen med., Nesle, ten 9.32; 5e pr., diploma, N. N., ten 9,37. Zondag a. s. houdt de Vereeniging haar eindvlucht van uit Oldenzaal, en neemt daarna deel aan de Bondswedvlucht van Rheine op 24 Augustus en aan de Nationale wedvlucht van Osnabrück op 7 September, uitgeschreven door de sSneljiost" te Utrecht.

— In de heden gehouden zitting van het Haagsche gerechtshof vorderde het Openbaar Ministeiie bevestiging van het vonnis der Haagsche Rechtbank, waarbij een 49-jarige koopman (Pruis), laatstelijk te Rotterdam woonachtig, is veroordeeld tot één jaar gevangenisstraf, wegens diefstal van een pak dweilen uit een winkel in het Lang Achterom in den Haag, en zulks na reeds meermalen wegens dergelijke feiten te zijn veroordeeld.