Rotterdamsch nieuwsblad

„Caecilia" wijdt een warm woord aan den op 6 Oct. alhier overleden heer J. R. Smalt: sMet buitengewone muzikale gaven bedeeld,stelde de dilettant Smalt menigeen, die zich kunstenaar noemt, in de schaduw. Behalve dat hij een vaardig pianist was, verstond hij de kunst van begeleiden op de piano in buitengewone mate en bezat hij een uitgebreide kennis van de muzikale literatuur van vroeger en later tijd. Van de werken der classici kende hij niet alleen den titel, maar den geheelen inhoud, en als veeljarig secretaris van de Rotterdamsche Afdeeling der Maatschappij tot bevordering der Toonkunst heeft hij die Afdeeling tot hoogen bloei gebracht,zoodat zij aan de spits der andere AtdeeliDgen kwam te staan; ook zorgde hij er voor,dat alle genootschappen van eenigaanbelang te Rotterdam zich onder de banier van de Rott. Afdeeling schaarden(Eruditio,Kwartet-vereeniging, Muziekschool, enz.) De kennismaking met de oratoriums van Handel, Mendelssohn, Schumann, Max Bruch en enkele Nederlanders heelt Rotterdam aan het initiatief van den heer Smalt te danken. Een der schoonste daden, die van zijn zeldzaam volhardend streven getuigenis aflegde, was de uitvoering der Matthaus-Passion (onder Bargiel's leiding), de eerste in Nederland. Ook de oprichiing der Duitsche Opera was, zoo wij ons niet vergissen, grootendeels zijn werk." Sedert ge ruimen tijd had de ma - chinist T., wonende in den polder Prms Alexander, cenig geld bespaard, om, wanneer de huurtijd van zijn land verstreken zou zijn, dat den verhuurder te kunnen betalen. Het geld had hij nu bij elkander en zou hedenmorgen zijn schat uit de verborgen plaats te voorschijn halen, toen hij tot de harde gewaarwording kwam, dat het geld uit zijn portefeuille was ontvreemd. De man kan niet de minste aanwijzing doen, wie die ongenoodigde gast kan zijn geweest, die zoo goed was hem zijn bespaarde penningen te ontrooven. De heer De Vries, heldentenor der lloogduitsche Opera, meldt ons, dat hij vooTtaan weder zal optreden onder zijn werkelijken naam Gcorg Ritter. De theaternaam De Vries werd door hem aangenomen om kwaadwillige theater-agenten te foppen. Tot leden van de Regelings-commissie voor den wedstrijd om het kapicenschap in het figuurrijden, te houden alhier in December a. s., zijn door het hoofdbestuur van den Nederlandsehen wielrijdersbond de volgende heeren benoemd: Fr. Netscher en C. Van fHouweninge Heden van de wielrijdei'svereening sTweeling"); W. A. Schreuder en 0. P. Dolk {leden van de Rotterdamsche wielrijders-vereeniging); en de heer 11. H. Montauban Van Swijndrcgt als toegevoegd secretaris. Halfjaarlijksche keuring van ge wone huurrijtuigen: De half-jaarlijksche keuring van gewone huurrijtuigen, met het daarbij béhoorende materieel en de paarden, zal plaats hebben gedurende de maand November 1890 op de hieronder genoemde dagen en wel: 10. aan de stallen der eigenaars en verhuurders, des namiddags tusschen 12 en 3 uren, op Zaterdag •1 November voor de letters H. S., Dinsdag 4 November voor de letters A. J. Y. MM. N. R., Donderdag 6 November voor de letters B. D. G. M., Zaterdag 8 November voor de letters L. U. Z. CC. P., Dinsdag 11 November voor de letters 00. liP, RBV., Donderdag 13 November voor de letters F. LC. DK. DL., Vrijdag 14 November voor de letters V. W. AW. FB. 0., Zaterdag 15 November voor de letters T. 88. JJ. UU. 20. voer het politie-bnreau aan de Kaasmarkt, des voormiddags tusschen 9 en 13 uren, op Vrijdag 7 November, voor de letters E. KK. PP. RR. DA. MP.

Door de politie is op de Veemarkt aangehouden een dertienjarige jongen, die voor de derde maal het ouderlijk huis was ontvlucht en liever een zwervend leven schijnt te leiden. De opsporing geschiedde op verzoek der ouders, aan wie de knaap weder is overgegeven.

Aan de Vlietkade waren gisteravond eenige kinderen aan het spelen, toen er plotseling een, een 7-jarig meisje, in het water viel. Zekere A. De Wilde, die juist voorbijkwam, aarzelde geen oogenbük om het kind na te springen en het behouden aan den wal terug te brengen.

Aan de Scheepstimmermanslaan, hoek Van "Vollenhovenstraat is een gaslantaarn van grooten omvang geplaatst met nieuw systeem brander, die door de sierlijkheid van vorm en het helder licht, dat zij verspreidt, tot verfraaiing van genoemde nieuwe straat strekt.

Door de politie, alhier,is wederom een adres bij den Gemeenteraad ingediend, met het verzoek om verhooging van hun jaarwedde, op grond dat zij, vergeleken bij andere gemeenten, meer diensturen hebben, terwijl het traktement minder is; ook zijn zij niet in het genot van vrij schoeisel. Het tractement is thans voor agenten 3e kl. f 525.—, na een jaar goede plichtsbetrachting wordt dit gebracht op 1550.— , voor agenten 2e kl. of brigadier f 575.—: voor agenten le kl. ot majoor i 600.—.

Aan deze betrekkingen zijn tevens verbonden vrije bovenkleeding zonder schoeisel en vrij geneeskundige behandeling voor hun en hun gezin.

Gedurende de maand September werden ten kantore van het Abattoir tot slachting aangegeven: 1311 runderen, 121 paarden, 1573 varkens, 627 kalveren, 20 nuchtere kalveren, 190 schapen, 10 lammeren, 70 bokken en geiten en 41 varkens, 128 kalveren en 1240 schapen voor export.

Hiervan werden voor consumtie ongeschikt verklaard : 4 runderen, 79 longen, 68 levers, 17 ongeboren vruchten, 92 part. ingewanden, 90 nieren, 94 uiers, 2 part. vleesch, 3 koppen van rundeion; 5 paarden en 2 levers van paarden ; 4 varkens, 6 levers. 13 ongeb. vruchten, 3 part. ingewanden en 2 longen van varkens; 1 kalf, 2 levers en 2 part. ingewanden van kalveren; 2 schapen, 26 levers en 2 part. ingewanden van schapen en 4 levers van geiten.

Door de keurmeesters van vleesch, dieren, enz., binnen deze gemeente, werden drie partijen vleesch in beslag genomen, nl. 1 partij schapenvleesch, 1 partij varkensvleesch en 1 partij worst, welke laatste ter keuring was aangeboden.

Veel schippers klagen over hetoponthoud, dat de scheepvaart steeds ondervindt, doordat de spoorwegbrug over de Schie (onder Delftshaven) voor rekening der Hollandsche Spoorweg-Maatschappij gemaakt, nog niet in gebruik is genomen.

De aflevering had reeds moeten geschieden op 1 October jl., doch daar de brug bij een proefneming niet aan de gestelde eischen voldeed, is de aflevering verdaagd. De doortocht voor de schepen geschiedt thans door de hulpbrug, door het wegnemen van het middenstuk, doch aangezien dit stok gedragen wordt door eenige schujten gaat er geruime tijd mede voorbij, voor de vaart voor een vaartuig vrij is.

De milicien-verlofgangers, behoorende tot het regiment Grenadiers en Jagers, het 4e en het 7e regiment Infanterie en tot de nieronder aangeduide lichtingen, worden voor de daarbij vermelde tijdvakken, dit jaar in werkelijken dienst opgeroepen, te weten : Lichting 1887, van 3 Nov. tot en met 15 Nov. 1890. d 4888, i> 17 » »»» 29» »

De voormelde milicien-verlofgangers worden derhalve bij deze opgeroepen om op de eerstgenoemde datums, des namiddags vóór vier uur bij hunne korpsen tegenwoordig te wezen, gekleed in uniform en voorzien van al de voorwerpen van kleeding en uitrusting, hun bij vertrek met groot verlof medegegeven, alsmede van verlofpas en zakboekje.

Eenige b e'woners""van de Jonkerfransstraat en den Goudschen Singel klagen, met het oog op de vele ongelukken, die in den laatsten tijd zijn voorgevallen bij het vervoer van stieren naar en van de Veemarkt, juist door die volkrijke wijken, over het slechte handhaven der verordening op het vervoer dier beesten. Meermalen toch gebeurt het, dat de geleiders zeer jeugdige personen zijn, terwijl de beesten dikwijl niet of niet voldoende van een knieband voorzien zijn. Wenschelijk acht men het, dat dit vervoer van en naar de Veemarkt zooveel mogelijk langs buitenwegen geschiedt.

De telegraafkabel van Lourenco Marquez naar Durban is hersteld.

Er heeft zich een nieuwe kegelclub gevormd onder het motto i>Poedelvrees", waarvan de heer J. H. Wigleven, president, en de heerG. Dijkman Jr., secretaris-penningmeester is. Deze club maakt gebruik van de kegelbaan van het café-restaurai:t Spoor, aan de Westerstraat.

(S l o t.)

Een kreet van woede was het antwoord van den ontmaskerden spitsboef, een behendig uitgevoerde stoot sleurde denkleinen inspecteur terzijde, en in het volgende oogenblik was de beschuldigde in de aangrenzende bibliotheekkamer verdwenen.

Do beambten spoedden hem na, maar daar zij met de inwendige inrichting van het huis niet vertrouwdwaren,zoo gelukte bet den misdadiger, een aanzienlijken voorsprong te hereiken. De hoofdtrap en het portaal waren wel is waar door beamhten bezet, maar er was nog een andere trap en een andere deur, die uit de bovenste verdieping naar buiten voerde, en toen de inspecteur, die spoedig van den schrik bekomen was,door het portaal trad, zag hij in de schemering een man door den tuin naar het park snellen. Het spoor werd onverwijld vervolgd, officier en ju'stitieraad namen deel aan de vervolging, door de vlucht had de gewaande graaï zijn schuld duidelijk bewezen, de gevaarlijke misdadiger mocht niet ontkomen. Daar viel plotseling in het park een schot, helderen scherp klonk het geluid. . ~ Reimann ! zeide Hackert onwillekeurig, die zich dicht achter den inspecteur bevond.

— Heeft men dan ook dien schavuit nog niet gevangen ? vroeg de oude man misnoegd, terwijl hij met dezelfde haast zijn weg vervolgde. — Ik weet er niets van, ik weet alleen, dat het schot van een goeden schutter afkomstig is. De vervolgers drongen dieper in het park, tot zij op een groep stieten, wier aanblik hen in het eerste oogenblik ontsteltenis inboezemde. Op een geweer gesteund, stond de koddebeier voor het lijk des graven. — Ik heb hem in het hartgetroffen,zeide hij lakoniek, het doel mijns levens is vervuld, thans kan het in het tuchthuis een einde nemen. — Ik dacht,dat gij reeds lang weer achter slot en grendel zat, antwoordde de inspecteur, terwijl eenige politiebeambten den koddebeier aangrepen en boeiden. — Bah, zoo sluw als de gendarmes zijn, zoo sluw ben ik ook, spotte Reimann, een oor als het mijne weet goed te onderscheiden, of een vriend of een vijand koekoek roept! — En gij hebt toch den rechte niet getroffen, zeide Hackert, graaf Hohenhausen is dood of nog in Amerka, die schavuit was niet meer dan een bedrieger. Ben poos zag Reimann hem strak aan, daarna fronste hij de wenkbrauwen. — Ik heb hem voor dengene gehouden, dien hij scheen te zijn, antwoordde hij, zoo heeft hij dus voor de schuld van een ander moeten boeten. — Nu, het was een rechtmatige vergelding, antwoordde de jager, het is thans bewezen, dat hij den matroos vermoord heeft. De koddebeier lachte hoonend en volgde zonder tegenstreven de beambten, die hem naar de gevangenis terug moesten brengen, Werner en Gronau, die intusschen in het park waren gekomen , boden aan, de toebereidselen ten uitvoer te brengen, die de officier ten opzichte van het lijk voor noodig hield. Van een huiszoeking zagen de beambten af, daar zij onnoodig was geworden. Werner en de kapitein keerden inhet slot terug; de baron had reeds te voren de dames onderricht, en het was Unika moeielijk gevallen, te gelooven, dat zij zich zoozeer in dezen avonturier bedrogen zou hebben. Maar de bewijzen, waarmêe Alma en Werner gewapend waren, moesten eiken twijfel uit den weg ruimen, en thans herinnerde Unika zich ook weder de aanklacht, die Hackert dsn graaf zoo vermetel in het aangezicht had geslingerd. Een huivering beving haar bij de gedachte, dat zij dezen moordenaar broeder genoemd en zoo lang met hem onder hetzelfde dak gewoond had. En wanneer nog altijd een geringe twijfel zich deed gelden, dan moest hij nu verdwijnen, toen Werner haar de vlucht en het einde des misdadigers berichtte. Deze tijding ontroerde haar en ook Alma kon een beter gevoel niet ontveinzen, hoe groot ook haar weerzin tegen den verslagene geweest was. Maar na de onwederlegbare feiten moest men in het einde een rechtvaardige vergelding herkennen, en nadat nog de verdere gevolgen besproken waren, en de dames zich hadden gerustgesteld, vertrokkenW erner enGronau naar Buchenau, om ook den ouden baron het voorgevallene mede te deelen. Hackert vergezelde beiden, terwijl Daniël in het slot achterbleef, om weder zijn vroegeren jiost te aanvaarden.

C. K., alhier. Niet geschikt tot plaatsing.

Burgerlijke Stand. GEHUWD: R. T. Eachus, jm. 24 en M. G. Bongaards, jd. 20 j. Huwelijks-Brieven en Verlovings-Circulaires worden gedrukt en spoedig afgeleverd, desverlangd geadresseerd, ter drukkerij van het Nieuwsblad. Goedkoop. Fijner papier naar keuze van den hesteller. BEVALLEN: M. F. A. v. Voorden, geb. v. Dalsen, levenl. Z. — A. C. Verhagen, geb. AnJré, Jevenl. Z. — A. C. Verhagen, geb. André, Z. — J. Van der Zalm, geb. Eichhorn, D. — R. H. Tanchette, geb. Gouvenon, Z. — H. Berlijn, geb. C-ohen, D. —M. J. S. Aalderink, geb. Zimmerman, D. —J. Andriese, geb. Worms, D. A. O. Wermeester, geb. v. den Heul. Z. — A. Zeedijk, geb. Vis, D. — C. E. v. Oosten, geb. v. Munster, Z. — A.O. Stein, geb. v. der Meulen, Z. — M. v. Mourik, geb. v. Loopik, D. — C. S. Otte, geb.Kuijpers,Z. Klein drukwerk wordt geleverd terdrukkerij van het Nieuwsblad, naar den geest des tijds, net en goedkoop. OVERLEDEN: B. H. v. Oostendorp, wedn. J. C. Gerritsen, 48 j. — J. v. den Houten, m,v. L. C.v.Soomeren, 67 j. — S. K. v. Gijselen, jd. 6 m. — W. F. Fortanier, jm. 20 d. — M. C. Ruizenaarjd.2lm. — H. v. Nette, jm. 22 d. — A. J. Louwhoff,jm. 4 m. — H. J. v. Schaick, jd. 3 m. — G. F. Trompert, jd. 22 m. — L. O. v. der Lekjm.Bm.— E. Koemans, jd. 72 j. — P. H. Martijn, jm. 1 m. — G. Kiela, m.v. H. M. Scheffer. 63 j. Rouwbrieven en Rouwkaarten worden gedrukt ter drukkerij van het Nieuwsblad. Op verlangen mede geadresseerd, bezorgd en gepost.

Schouwburg, Aert Van Nesstraat. uDe Muis" en sToupinel Zaliger", 7y3 uur. Nieuwe Rotterdamsche Schouwburg, Coolsingel. ïMargaretha Gauthier'-', 7Va uur. Place des Pays-Bas. Specialiteiten-voorstelling, 8 uur.

Rotterdam 18 Oct. le getij 6.09 2e getij 6.33 'e middags 12 uur. 16 Oct. 17 Oct. Barometer bij 0° Celsius 749.2 mM. 753.5 mM, Thermom. in de schad. 14° C.523F. 8.1°C.47°F. Minim. temp. 's nachts 80C.46°F. 6.53C.44°F. Maxim. temp. vor. dag 14°C.57°F.11.2:!C.52;,F. Windrichting en kraeht W.N.W. 5 N.W. 4 Bewolking der lucht Bewolkt Zwaar bew.

Parijs . . 5.10'5m.,8.5Ö'5m., 1.50'5n.m., 6.so'sav, Berlijn . 5.40 'sm., 9.30 'sm., 10.— 'sm., 2.27 'sav. 4.3o'sav., 6.55'5av., 9.20 'sav. Londen . 5.10'5m., 8.50'5m., I.lo'sav.,6.so.'sav. Nederlandsch Oost-Indiö . . . 8.30'5m., 8.55 'sm. Ceylon, Straits Settlem, Cochin-China. 8.55 'sm. China, Japan, Hongkong 8.50 'sm. Egypte 8.55 'sm. N .-Amerika, Mexico 9.20 'sm.

Dank zij den ondernemingslust van onzen wakkeren impressario Schiirmann enz. De lof, aan den heer Schürman n verschuldigd, ligt in den triomf van Lamoureux's orkest. Het was eene kolossale zegepraal! De afwezigen, en er is reden om hen, die nog plaats hadden kunnen vinden op de eerste rangen, te beklagen of—indien men wil instemmen met de pessimistische verzuchting, welke een kunstvriend slaakte, toen het laatste akkoord van Berlioz' Marche Hongroise door de zaal dreunde — hen te benijden. De man zei: sHoe jammer dat wij dit gehoord hebben!" Een schijnwaarheid, waarin echter eene welsprekende hulde aan Lamoureux's kunst ligt. En welk eene kunst? Er was eenig wantrouwen in de gemoederen geslopen na de vertolking van Beethoven's Crnoll symphonie, wijl het Allegro con brio en de Finale den door Bülow voorgelichte toehoorders alleen bevredigde, waar het op fijnheid van schakeering aankwam ; er was ongemeene bewondering voor de fluisterende pianissimo's, de onvergelijkelijk schoone lythmiek, maar er was tegelijkertijd een onbevredigd verlangen naar deoverweldigendegrootschheid van het fortissimo, naar de apotheose van den triomf der menschheid over het noodlot, de indrukwekkende allegorie der finale. Het bleek reeds in de Danse Macabre van Saint-Saëns, dat dit gebrek aan kracht niet te wijten was aan Lamoureux's opvatting, doch aart zijne onbekendheid met de acoustiek der zaal en de plaatsing der blaas- en slaginstrumenten, welker machtige tonen verzwonden in de open ruimte boven het tooneel. Daverender en indrukwekkender zou het orkest dit getuigen in de werken van Wagner, in den machtigen lofzang der pelgrims aan het slot der Tannhauser-ouverture, in het voorspel van Tristan en Isolde, in den hoogtijdsjubel der inleiding tot de 3e acte van Lohengrin. De gedachte, dat wie Wagner dus vertolkt, Beethoven niet zou verstaan, was verdrongen door eene onbegrensde bewondering voor den genialen leider en zijn prachtorkest, door een van alle rangen opstijgende geestdrift, welke iedere uitvoering met een donder van toejuichingen begroette. Lamoureux, op dit punt volgens de berichten onverwrikbaar, was gedwongen de inleiding tot de bruidsscène te herhalen. Ongeëvenaard als de geweldigheid van zijn fortissimo, is het pianissimo van dit orkest, wonderschoon de klank der blaasinstrumenten, wegsleepend heerlijk de vleiende, fluweelen tonen der tallooze snaarinstrumenten. De zangerige hobo-elegie windt zich als een ontastbaar fijne gouddraad door het kleurig zijden weefsel der instrumentatie en de zilveren toon der klarinet gliramert er doorheen gelijk een kostbaar, kwalijk verborgen edelgesteente; zulke hemelsche fluittonen waande men niet van deze wereld en waar deze blaasinstrumenten met de mollige fagottonen ineensmelten, ontstaat een klankweefsel zoo teeder als ware het uit herfstdraden saamgesteld. Onvergetelijk als de machtige indruk der Wagnersche interpretatie, blijft de bekorende voordracht van Bizet's Suite 1' Arlésienne en de geestige wedergave van Emmi Chabrier's Espana, onvergetelijk ook de glorierijke ontroerende jubel, waarmede ons volkslied werd uitgejuicht en waarin Lamoureux eene door onze orkesten steeds verwaarloosde schakeering bracht. De opening van het concert met onze nationaal-hymne was eene echt Fransche beleefdheid, welke zeer werd gewaardeerd. Lamoureux komt aanstaanden Donderdag terug; de eenvoudige vermelding dezer heugelijke gebeurtenis zal wel voldoende zijn voor de kunstvrienden, die hedenavond ongelijk hadden. Wil hij ons dan niet eene Symphonie van Haydn spelen, bijvoorbeeld in plaats van het werk van Lalo? IC Oct. '90. •

(Vervolg.) A. G.. oud 39 jaar, en W. F. H., oud 44 jaar 'sjouwers, wonende te Rotterdam. Dezen personen' werd ten laste gelegd als zouden zij in den nacht van 2 op 3 Sept. in de Boomgaardstraat, ten nadeele van zekeren Paulus drie konijnen hebben ontvreemd. De eerste beklaagde bekende volmondig het ten laste gelegde misdrijf, terwijl hij alle schuld op zich laadde en het voor deed komen alsot de tweede beklaagde, toen hij het feit pleegde een oogenblik afwezig was. De tweede beklaagde ontkende het feit. Een sterke aanwijzing van de schuld van den tweeden beklaagde was diens broek ter terechtzitting aanwezig. Deze toch vertoonde allerlei witte vlokken haar van de konijnen afkomstig en bewees klaarblijkelijk dat deze beklaagde bij het feit en het dooden der dieren een werkdadig aandeel moet hebbtn gehad. De Officier van Justitie, die voor het getuigenverhoor de beklaagden gewezen had op de bezwarende omstandigheid van binnen de vijf jaar voor diefstal te zijn veroordeeld, sloeg dan ook geen geloof aan de edelmoedige bekentenis van den eersten beklaagde, die alle schuld op zich laadde. 'Z. i. pleitten talrijke aanwijzingen voor diens schuld. Het wettig en overtuigend bewijs aldus genoegzaam geleverd achtende, eischte Z.E.A. tegen deze personen, waarvan de eerste circa 5 en de andere 15 jaar in de gevangenis heeft doorgebracht, twee jaar gevangenisstraf ieder. Mr. J. A. Hötelt, ambtshalve verdediger,achtte in de eerste plaats de verzwarende omstandigheid in de dagvaarding ten laste gelegd niet toepasbaar, omdat daaruit nietbleek dat bekl. binnen de laatst e 5 jaar tot gevangenisstraf waren veroordeeld. Bovendien kon toch op den tweeden beklaagde de verzwarende omstandigheid zeker niet toegepast worden, daar deze wegens het laatste vonnis zes jaar tuchthuis heeft ondergaan en dit z. i. niet bij de wet bedoelde gevangenisstraf is. "Verder achtte pleiter, al waren de aanwijzingen voor den tweeden beklaagde bezwarend, daardoor nog niet bewezen dat hij mededader geweest was. Pleiter vroeg dus voor den tweeden beklaagde vrijspraak met het vervallen voor bekten van de verzwarende omstandigheid van vroegere veroordeeling. Na re- en dupliek werd de uitspraak in deze en de vorige zaken bepaald op heden over acht dagen.

Bijna gelijktijdig met de tijding van het faillissement der firma Romberg en zoon liep ook de marevan denplotselingen dood des bankiers door de stad. Theodor had in den laten avond zijn vader levenloos in diens slaapvertrek gevonden, en de ijlings ontboden arts kon niets meer doen, dan den dood constateeren. Wat tusschen den geneesheer en Theodor bij het lijk verhandeld werd, vernam niemand, zelfs Flora was niet tegenwoordig geweest, en ofschoon in het doodsbericht als oorzaak van het plotseling overlijden een beroerte aangegeven werd, zoo schudde toch menigeen het hoofd, die dieper zien en aan de oprechtheid dier verklaring niet gelooven wilde. Behoedzaam en slechts langzamerhand wijdde Theodor zijn zuster in alles in, en hij vond Flora sterker en moediger dan hij verwacht had. Klagen en verwijten kon aan den toestand niets veranderen, dat erkende Flora terstond, en een inwendige stem zeide haar, dar het van stonde aan haar plicht was, den broeder in deze moeielijke dagen trouw ter zijde te staan. Op hem lag de geheele last, op hem rustte nu de verantwoordelijkheid, hij moest de verwijten der bedrogen schuldeischers geduldig aanhooren en daarbij zijn geheele geestelijke en lichamelijke kracht aan de moeielijke taak wijden, om zooveel als mogelijk uit de schipbreuk te redden. Het was een verschrikkelijke last, waaronder hij de eerste dagen dacht te bezwijken.

En slechts iemand kwam, om hem te ondersteunen, Paul Vetter, die hem de hartelijkste deelneming bewees. Een nieuwe balans werd opgesteld, en daaruit bleek, dat de positie slim, maar toch niet zoo slim was, als men in het eerste oogenblik gedacht had. Door de ontmakering van den gewaanden graaf Von Hohenhausen was een aanzienlijke som gered geworden, en het bankroetder SrmaHackenbergenSchmidt was ook niet zoo heel gevaarlijk, als men vermoed had, uit den boedel van dit faillissement kwam voor het huis Romberg en zoon nog altijd een aanzienlijk bedrag te voorschijn. Bovendien bleek uit handelsboeken, dat bij menige zwendelachtige onderneming ook menige soliede zaak op het getouw was gezet, waarvan de voltooiing een niet onaanzienlijke winst moest afwerpen. Voor Paul Vetter bood zich hier een prachtige gelegenheid; van het noodige materiaal voorzien, ging hij onvermoeid van den eenen schuldeischer naar den anderen, en nooit te voren was hij met zijn rijken spreukenschat zoo kwistig rondgesprongen, als in deze dagen. Theodor door boekhouder en kassier trouw ter zijde gestaan, gaf den buitenlandschen crediteuren van den staat van zaken een nauwkeurig schriftelijkverslag, ook hij gunde zich geen rust, geheel zijn hoop berustte op de verwezenlijking van het plan, dat aan den kloeken kop van den gewezen handelsreiziger zijn ontstaan te danken had.. En zoover het zijn krachten gedoogden nam ook Adalbert Von Adlerberg aan dien arbeid deel, hij behoorde thans ook tot de familie, immers kort voor den dood

van Romberg waren de beslissende woor- I den tusschen hem en Flora gesproken, woorden, die deze beide harten onafscheidelijk aan elkander verbonden. En Fanny? Wel dacht Theodor ook aan haar, maar het was slechts eene voorbijgaande gedachte, waaraan hij zich geen geruimen tijd wijden kon. Zooveel te grooter was zijn verrassing, toen hij, van de begrafenis zijns vaders terugkeerende, Fanny bij zijn zuster aantrof. Met tranen in de oogen bracht Flora het .vurig beminde meisje bij den broeder. —Vergeef mij, dat ook ik mij aan de zijde uws vaders schaarde,zeide zijmet bevende stem, ik was onbekend met de groote geheimen van dit edele hart. Zie, dat is het echte kenteeken van ware , liefde: zoolang gij u door geluk omringd zaagt, kon zij u niet geven, nu echter de hand van het noodlot zoo zwaar op u rust, opent zij haar armen,om u een toevluchtsoord aan te bieden. Theodor hoorde de laatste woorden niet meer, hij lag reeds aan het hart zijner uitverkorene en hij schaamde zich niet over Öe tranen, die drupsgewijs uit zijn oogen vloeiden. — Slechts God in den Hemel weet, hoe pnnoemelijk zwaar het mij werd, uw hand aï te wijzen, wanneer gij ze mij' onvermoeid aanboodt, fluisterde Fanny «ontroerd. Uwe verwijten en uwe klachten folterden mijn ziel, ik gevoelde im,-mers zelve, dat ik nimmer zonder uzou Tkunnen, maar ik wilde niet nogmaals ;tusschen u en uw vader treden, ik moest immers vreezen, dat het u eenmaal kon berouwen, aan mij uw vermogen, den zegen uws vaders en een * •

benijdenswaardige positie ten offer te hebben gebracht. Doch toen ik vernam, hoe ongelukkig gij geworden waart, welke zware last op u rustte, toen kon ik de stem des harten niet langer weêrstand bieden, en nu ben ik weder de uwe, de uwe in eeuwigheid en in zaligheid. — Daarvoor zegene u God, engel mijns levens! zeide Theodor, zich geheel en onverdeeld aan het geliïk overgevend, dat hij eenmaal zoo lichtzinnig verbeurd had. Slechts een uur kon hij bij de geliefde toeven, de zware plicht riep hem weder aan den arbeid. En toen hij naar het kabinet trad, vond hij de broeders van Fanny, die hem verzoening en tevens hun bijstand aanboden, en diep ontroerd nam hij beide dankbaar aan. Het was, zooals wij gezegd hebben, niet zoo slim, als het aanvankelijk den schijn had, maar toch altijd slim genoeg, en de uitbarsting van het bankroet zou de familie totaal geruïneerd hebben. Intusschen moest hier de zoon niet voor de zonden des vaders boeten. Theodor ; was bij allen, die hem kenden, geacht en geëerd, men wist, dat hij talentvol, ernstig en voor zijn taak berekend was, en dat hij de zwendelachtige ondernemingen zijns vaders nimmer had goedgekeurd. Zoo gelukte het dan aan de bemoeiïngen van Paul, in een bijeenkomst van crediteuren, deze laatsten over te halen, door het noodige krediet den bodem onder de voeten van Theodor weder te bevestigen. Er vormde zich een consortium, aan welks hoofd Theodor als directeur der bankinrichting optrad; de waardelooze aandeelen werden zoo goed als mogelijk verkocht, de onsolide ' ondernemingen afgebroken, nieuwe verbintenissen aangeknoopt en den ouden, soliden weg weder ingeslagen, die bij rustelooze vlijt de gunstigste uitkomsten beloofde. Nogmaals trof een zware slag den tegenwoordigen leider der bankinrichting. Kapitein Von Gronau hield het na een ernstige beraadslaging met zijn oom voor raadzaam, de papieren van waarde terug te geven, daar de rechtmatige eigenaars er vaa hem in een onaangenaam proces konden wikkelen, zoodra hij de papieren wilde verkoopen. Het was vreeselijk, den vader, die thans in het graf rustte, van een onteerende misdaad beticht te zien, maar Theodor kwam ook dienslag te boven. Vol vertrouwen overhandigde Gronau zijn vriend de papieren en werd voor het bedrag er van als crediteur in de handelsboeken ingeschreven. Van de renten wilde hij niets weten; maar hoe groot ook de som was, Theodor verplichtte zich deze in den loop des tijds tot den laatsten stuiver te betalen, zoodra de omstandigheden het hem veroorloofden. Spoedig daarna werd de dubbele bruiloft van gravin Unika VonHohenhausen met baron Werner Von Buchenau i en van barones Alma Von Buchenau met ■ kapitein Von Gronau met groote statie gevierd. Gronau had zijn eervol ontslag aangevraagd, Werner had de heerlijkheid Hohenhausen overgenomen, Gronau zou la- : ter Buchenau overnemen, vooraf echter onder leiding van zijn schoonvader de oeconomie praetiseh bestudeeren. De oude heer had aanvankelijk niet , L willen gelooven, dat deze graai! Von Hg. lienhausen een zoo gevaarlijk avonturier, ja zelfs een moordenaar geweest was,maar do bewijzen die hem werden voorgelegd, waren zoo overtuigend,dat zij geen twijfel gedoogden, en dientengevolge werd de jager Hackert, die tot de ontmaskering van den schurk trouwenshet meeste had bijgedragen, weder in genade aangenomen.Ook uit het verhoor van juffrouw Sandhaupt bleek onwederlegbaar, de schuld van den doodgeschoten pseudo-graaf. Unika kreeg daardoor de zekerheid, dat haar broeder bij de schipbreuk het leven had verloren. De verkoop der kunstverzameling werd op verlangen van Unika ingetrokken, en nog heden toont de oude Daniël met trots aan kunstkenners de schatten van zijn overleden meester. Juffrouw Sandhaupt gaf aan een bescheiden jaarrente, die Unika haar aanbood, de voorkeur boven de betrekking van gezelschapsjuffrouw, zij besefte zeker zelf, dat zij na zulk een verleden voor een dergelijken post niet meer geschikt was. Het proces Reimann kwam nogmaals in behandeling, maar het vonnis ontving geen wezenlijke wijziging. Hoewel de beschuldigde van de aanklacht, den matroos te hebben vermoord, werd vrijgesproken, zoo ontving hij aan den anderen kant voor het doodschieten van Sandhaupt levenslange tuchthuisstraf, en hij nam dit vonnis met stoïcijnsche onverschilligheid op, hij had met het leven afgesloten. Daarentegen smaakte Bob de voldoening, dat de advokatenklerk, zijn trouwe raadgever, die hem ten slotte verraden had, nevens hem voor de balie kwakte staan en evenals hij tot een langdurige tuchthuisstraf veroordeeld werd. De overheid had na het eerste verhoor van Bob terstondde vervolging tegen dien schavuit ingeleid, en hij werd gevangen genomen aan boord van het vaartuig, dat hem naar Amerika moest brengen. Theodor had in de broeders zijner bruid, in Paul Vetter en Adalbert trouwe steunpilaren gevonden, hij vierde na een half jaar zijn bruiloït met Fanny in den kleinen kring der naaste betrekkingen en vrienden, en Paul vond bij dit feest nogmaals eene welkom gelegenheid, in een toast zijn geheelen citatenschat als een hoorn van overvloed, vol met geurige bloesems, over de gasten uit te schudden, waarbij hij niet vergat, van zijn eigen ongestoord geluk aan de zijde zijner jonge vrouw gewag te maken. De bruiloft van Adalbert zou eerst later gevierd worden; tegen de redenen, die de jongeling voor dit uitstel bijbracht, viel niets in het midden te brengen. Adalbert wist, dat hij van zijn vader, die nu in Italië toefde, niets te verwachten had, en alvorens hij een eigen haard oprichtte, wilde hij zijn jonge vrouw zekere waarborgen voor de toekomst kunnen bieden. En deze waarborgen verwier! hij zich door de ijzeren vlijt, waarmede hij onafgebroken werkte, tot de verliezen waren vereffend, en hij op een algemeene vergadering van aandeelhouders tot plaatsvervangenden directeur der bankinriohting benoemd werd, _ •—eaSEi)<^

Brand to New-York. Het Leiand hotel, te Syracuse, in/len staat New-York, is gisternacht door brand vernield. Vermoedelijk zijn üö personen minstens indevlammen omgekomen,terwijl vele anderen ernstige verwondingen bekwamen. "Velen sprongen uit de vensters, natuurlijk ten koste van hun leven. Het verlies wordt op minstens 500.000 dollars geschat.

Dat gaat te ver! Dezer dagen verscheen te Kieff een persoon, die voorgaf Jezus Christus, de zoon van God te zijn, op aarde gekomen om het menschdom te redden. Bij de boeren had hij niet weinig succes, en hij telde dan ook reeds tal van proselieten. Allerlei » wonderen" werden door hem verricht. Zoo slikte hij messen in en wist uit de neuzen der moujiks kopeken te voorschijn te brengen. Daar hij geen papieren of een paspoort bij zich had, werd de profeet door de politie gearresteerd en tot 6 maanden gevangenisstraf veroordeeld. Men is niet te weten kunnen komen wie hij is of wat hij is, daar hij zelf maar volhoudt, datliij Jezus Christus, zoon van God is. De vrederechter voerde als reden voor zijn veroordeeling aan,dat sonze lieve Heer zelf in Rusland niet vrij mag rond loopen, zonder een paspoort van de Russische regeering".

N«g beter dan de honderd duizend. De vier gebioeders Copple uit Trentors, in New-Jersey, werden dezer dagen met de blijde tijding verrast, dat zij erfgenamen van de nalatenschap van een zekeren James VVood, in Engeland overleden,waren geworden, en dat de erfenis op 80 miilioen dollars (200 miilioen guld. n) werd geschat. Een zaakgelastigde heelt zich thans naar Engeland begeven om de erfenis voor de gebroeders Copple in ontvangst te nemen..

In de elegante wereld te St. Petersburg wordt niet weinig gesproken over de volgende schandaalgeschiedenis, welke aldaar heeft plaats gehad. De dochter van een der meest bekende financiers, baron Van G., was smoorlijk verliefd geworden op een der ondergeschikten van haar vader en wist het zoover te drijven, dat zij toestemming verkreeg zich met hem te verloven. De verloving werd zoo feestejijk mogelijk gevierd en de schoonvader in spe stelde zijn aanstaanden schoonzoon in het bezit van een aanzienlijk kapitaal,! teneinde ïzijn stand te kunnen ophouden". De schoonzoon liet niet na aan den wensch van zijn aanstaanden schoonvader te voldoen en begon met zich het allernoodigste aan te schaffen, namelijk .... twee dames van het corps de ballet. De baron Van G. scheen eenter met deze wijze van szijn stand op te houden" weinig ingenomen te zijn; hij begon althans met zijn dochter te verbieden nog eenigen omgang met het jonge mensch te hebben en onmiddellijk de verloving te verbreken. De laatste echter, die daardoor al zijne plannen zag mislukken, zon op een middel, om zich te wreken en hij deed dit op de volgende wijze : Hij liet van eene photografie zijner vroegere bruid honderden afdrukken maken en verzond deze aan de verschillende officieren van het Petersburgsche garnizoen en meer andere ongehuwde mannen der groote wereld.

Baron Van G. heeft wegens deze beleediging een aanklacht tegen den vroegeren bruidegom zijner dochter ingediend, zoodat men inßuslands hoofdstad een geruchtmakend proces tegemoet ziet_

Do kunstreis van Sarali Bernliardt naar Australië, waarvan reeds zoo lang sprake was, is thans vastgesteld. Den len Juni 1892 zal de tragédienne te Melbourne optreden, en zich aldaar en te Sydney gedurende tien weken doen hooren.

Eon merkwaardige combinatie. Te Dunmow werd deze week een buitengewone bruiloft gevierd.

Twee broeders huwden 's middags met twee zusters en 's avonds werd de vader der zusters met de moeder der broeders in den echt ver bonden.