De wijzigingen in het wegverkeer Abrupte kapitaalsvernietiging kan niet overheidsbedoeling zijn Overgangsrecht maakt geen practische indruk
» . , Op 22 April jongstleden heeft de minister van Verbindingen een besluit uitgevaardigd dat een diepgaande wijziging brengt irt de bestaande toestand ten aanzien van het vervoer door middel van vrachtauto's over openbare wegen- Alle bestaande besluiten en circulaires betreffende aanwijzingen van trajecten en .vergunningen zijn met ingang van die dag ingetrokken. De voornaamste openbare wegen zijn aangewezen als '• verboden trajecten voor openbare en nietopenbaire trucks welke geen vergunning hebben krachtensr de Wegverkeers Ordonnantie. /
Vergelijke vergunningen zullen in het vervolg nog aïechts verleend worden' aan hen die .het Indonesische burgerschap bezitten, en onder hen bij voorkeur in de economisch zwakkeren. Ten aanzien van • vennootschappen xcordh geëist dat het beheer en de directie gevoerd moeten worden door personen van Indo. nesische nationaliteit.
Op zjch zelf kan men zeer wel begrijpen dat de regering deze bedrijfstaak ;n handen wil leggen Van Indonesiërs, e.n aanneemt., dat '"Voldoen.Te~cndemeiners met de nodige middelen en kuiidjghejd te vinden zijn.
Een der eerste plichten van de regering js liet bevorderen van een nationale economie, en het ligt voor de ha.nl dat men da ai - bij gedacht hoef'. a;,n het weg. transport, dat njet in het bijzonder aangewezen op g'out kapitaal of specjallflische' techniek.
Dat het deze Indonesische ondernemers daarbij >ijet bijzonder makkelijk wordt gemaakt, doordat in de nieuwe richtlijnen aan het belaag der Staats Spoorwegen een opmerkelijke voorrang wordt verleend, kunnen' wy hjer terzijde laten. Dat is een oude strijd, c'ie reeds in vele landen ja uitgestreden, en njet overal r.-p even gelukkge wijze Ls opgelost. Hjer echter valt zij buiten het bestek.
Het punt dat hjer aandacht trekt js het volgende: Onder de ondernemers dje thans het vrachtautotransport verzorgen vindt men een aantal buitrnlandeis. a!s-inen!«> etn aantal Indonesischs staatsburgers die wellicht tot d<- economisch zwakkeren zullen worden gerekend. Hun vergunn'ngen z\jn dus zonder vergoedjng of respijt. Het besluit immers treedt in Werking met de dag van vast. stelling, hetgeen zeer ongebruikelijk is. Men vraagt zich dus met belangstelling af. welk overgangsrecht hier wordt toegepast téneinde degenen dit- hun be! drijfsrecht verliezen in siaat te stellen om . hun belangen af- te I wikkelen.
Dat overyuttiisri cht nu ix zier brpirkt. en maakt op het eerste oog t/cen practiachc indrul;.
- Ten aanzien van openbaar transport (dus niet bedrijven die voor hun eigen behoeften rijden) bezit niemand momenteel een definitieve vergunning, wel. echter zijn er een aantal voorlopige vergunningen uitge. jot het einde van het jaar duren. Na afloop van dit jaar worden -2ij niet meer ver, lengd. en dan moeten dus de buitenlanders hun. vrachtauto's opleggen of verkopen.
De kans tot dit laatsie.is gering, want de kopers van die wagens krijgen' daarbij geen „historische" rechten van de verkopers, doch worden beschouwd als „nieuwkomers". En voor nieuwkomers wordt het zeer moeilijk om vergunningen te verkrijgen ook al zijn dit dus in. het vervolg uitsluitend Indo. nesiërs.
Voor de verlening van nieuwe vergunningen is een formule ontworpen waardoor men slechts vergunning krijgt voor hoogstens twee trucks per traject per ondernemer, en dat nog slechts indien de noodzaak bestaat tot uit. breiding Van het bestaande aan. tal wagens op dat traject. Voor de rest van zijn wagen, park moet' de Indonesische nieuwkomer de moeizame veg der incidentele vergunningen volgen. Deze incidente'e vergunningen worden tot' ultimo dezer recht, streeks door Wegverkeer ver. leend, en na die • datum pas na goedkeuring van de Staats spoor, wegen, die voorrang hebben.
Het is dus zeer de vraag of er van Indonesische ztyde veel enthousiasme bestaat voor htt kopen van een truck der buitenge? «loten ondernemers; een situatie waardoor altijd .sehijnhandeüngen in de hand worden . gewerkt. — men wordt vrijwel gedwongen tot ontduiking.
De buitengesloten ex-ondernemer heeft dus weinig kans om zijn bedrijf aan een Indonesische nieuwkomer te verkopen tegen een redelijke prijs. De waarde van zijn goodwiljl, zijn relaties,. Izijn organisatie niet personee'sformatie, en vooral van zijn bédrijfsrecht, gaat met één slag verloren, en dat wei op zo'n korte termijn, dat hij daarin niet door afschrijvingen heeft kunnen voorzien
Ook voor de buitenlandse bedrijven dje geen openbaar ver. voer («lus verveer ten behoeve van derden) uif/oeren doch die uitsluitend rijden om hun eigen goederen te transporteren (bijvoorbeeld lubber of t heeblad) vvord( de zaak hael. moeilijk.
Artikgl 2 der r.chtjijnen waar. naar hef besluit verwijst, Uitdrukkelijk d?.t vergunningen voor het vervoer van goederem met trucks uitsluitend verleend r-Worden—- aan... -Indonesiërs, - Eii_ krachtens hoj besluit •. zelf, sub ten tweede, is het verboden om zonder vergunning te rijden ovet de aldaar genoemde openbare wegen, zijnde viijwel alle wegen van enig belang op Java — dit zowel voor openbare als voor niét-openbare vrachtwagens. Om dus hun eigen product over die wegen to vervoeren zullen deze bedrijven voortaan vervoer moeten huren- van transporteurs; méj openbare vergunningen. Natuurlijk kunnen zulke * transporteurs'voor dit werk geen vaste vergunningen krggen, en zal mén hier moeten werken, mé', hét syi', teem der Incidentele - vergunningen, welke slechts verleend wor•len indien de Siaatsspoorwetren geen bezwaar hebben, en dan nog slechts voor seizoentransport, transport voor acute behoeften of openbaar vervoer in buitengewone omstandigheden. Het is ons niet bekend hoe al dezó moeilijkheden zullen worden opgelost, en hoi» men zich indenkt om ten eerste de nu onterfde" transporteurs" wier vergunningen met één slag zijn vervallen voor d<j ondergang te behoeden, en ten tweede de fabrieken, plantages etcetera die. eigen vei over., openbare . wegen hadden aan ■ .voldoende ander transport te helpen. W'U kunnen ons niet indenken dat de overheid bedoelt om de nu buitengesloten transporteurs bloot te'stellen aan een dergelijke ab-. ,rupto kapitaalsvernietiging en evenmin dat het de bedoeling is tfm fabrieken etcetera die werk verschaffen aan velen en pi'odnctle leveren voor export en binnenland, voor ernstige problemen 'te stellen. Het is dus zeer te hopen, dat binnenkort officieel wordt medegedeeld op welke wijze de over. :ieirl deze bezwaren zal onder- Vangen die ook zij stellig ongei wenst zal achten. Vsr.
