De Telegraaf

Eenigen tijd geleden werd de geooorte van een Transvaalsche politieke partij te Johannesburg gemeld, welke instelling, te oordcelen naar haar gezeilde beentjes, zich flink en krachtig door hel politieke leven zou bewegen Zoo dacht men ; maar men had daarbij buiten den waard, in casu den burgemeester van Johannesburg, gerekend- De heer Carr, VToeger zelf een agitator van het eerste water, nu een verstokt conservatief, Edelachtbare heer burgemeester van de mijn- en gcudstad Johannesburg, zag de gezondt leien van het jongske, schrikte van diens krachtige longen en in 't gevoel der zware verantwoordelijkheid, die op hem rustte, om als burgervader de rust in de stad en de veiligheid van het Milner-regime te bewaren, heeft hij de kleine eenvoudig nog in het wiegje gesmoord. Volgens de „Johannesburger leader" wees de Edelachtbare er op, dat „allen het eens zijn met het beginsel om belangstelling in de openbare zaken te tonnen", maar, „dat de tegenstanders van de (nieuwe) partij gevcelen dat haar vorming in den tegenwoordigen tijd tot misverstand aanleiding zal geven en het regelingswerk van het land niet kan bevorderen".

De Johanreshurgsche correspondent van de ~Times" ziet in luidruchtige bewondering en verrukking tot dezen burgemeester op en prijst hem zeer om de prachtg gevonden „motieven. Burgemeester Carr vindt, dat een lichtzinnige politieke kritiek in tien tegenwoordigen tijd niet alleen nutteloos, maar ook unfair is jegens Lord Milner's bestuur! Zoo wordt de eerste poging in Zuid-Afrika onderdrukt, om zich te beschermen ttgen de kapitalistische kliek van Milner es. De Rand en diens rijkdom behoort aan de mijneigenaars ; en de man van agitatie», zoo noemt hem de „Star", is plotselng bekeerd tot een stijf en orthodox conservatisme. De hervormer is geen hervormer meer. en de onbeschaamde burgers, die voor een nieuwen stan.i van zaken propicanda durf len maken, zijn op hun plaats gezet, en men heeft hun bevolen den mond te houden. De ~Transvaal Politica] Association" paste niet bij de

ideeën van de mijn-eigenaars, en zij moest gaan. De correspondent van de „Times" is wel zoo goed er aan toe te TOegen, dat men, ofschoon een ontijdige en v" ruilen beweging aldus gesmoord is, niet veronderstellen moet, dat het mogelijk of wenscheiijk is om een groote b'anke bevolking als J nesburg, den geheelen tijd, dat ÓV kroon-regeering duurt, luiten elk - ! organisatie te laten, en het recht van krit.ek op politiek te verbieden.

De „Star' geeft haar confrater daarin gelijk, maar merkt dan tevens op, dal, zooals ook nu blijkt, de aan die blanke bevolking verleende vergunning om van hunne burgerlijke en politieke rechten te genieten, slechts van den goeden wil der oligarchie afhangt, welke in Kruger's schoenen gegle len is. Het zal interessant zijn, na te gaan, hoe lang de blanke bevi Iking stem zal blijven. Het merkwaardigst schouwspel in de politieke ontwikkeling in Transvaal is echter het excuus, dat voor het verbod is geformuleerd, zegt het Engelsche blad. Elke agitatie op het oogenblik zou ontijdig zijn. Zij zou de prachtige taak deT regeering verzwaren. Het a u onvriendelijk en onrechtvaardig zijn tegenover hen. die de ontzaglijke taak op tich genomen hebben om het geplunderde land tot rust te brengen. Wat prachtige argumenten en hoe vriendelijk bedacht! Maar ook, wat een z-chtbare humbug! Dezelfde partij, welke in Transvaal de jKilitieke kritiek nutteloos en unfair noemt speelt verder naar bet Zuiden de rol van een stokebrand. De Rhcrderaiiiek is in volle beweging en verwekt in het Kaapsche Parlement een waar pandemonium. Alle krachten van de onverzoenlijke partij zijn vereenigd en er is daar geen sprake, dat hun kritiek unfair is, of de taak van den Premier bemoeilijkt! De partij met het dubbele gelaat toont ons het werkelijk karakter van haar politiek, waarvan valschheid en eigenbelang de voornaamste trekken zijn, en waartoe Lord Milner behoort, voor wiens rust de burgemeester van Johannesburg zooveel vaderlijke zorg draagt.

— Amertkaaneche...Chinoiieri»a. Het behoort tegenwoord g te New-York tot den .bon ton. om te gaan dineeren in een Chineeich restaurant. Deze mode heeft ten gevolge, dat deze inrichtingen als paddestoelen uit den grond verrijzen. Op 't oogenblik zijn er a: een 200. De gerechten kosten er tusichen fi en 10 gulden, en een der restauratiei bent tafeli van teakhout met paarlen venierd, waar een diner 5 dollars per couveit eitra koiL Dit nieuwe «gele gevaar, heeft geen gebrek aan originaliteit en waartchijnlijk ook niet aan indigeities. — Het geheim v«» een armband. De geheele «High life. vaa Londen ipreekt op 't oogenblik over «iets «nder» dan over het geheim van dea armband der hertogin van Bachleuch, vroeger eeredame van Koningin Victoria. Het il een armband versierd met fijne parelt, diamanten e» een portret van Koningin Victoria. D» armband weid alt bewiji van vnendichap door de Koningin aan de hertogin van Bachleuch geschonken. Op den lOen Auguitui droeg de hertogin deze» armbind bij de plechtigheid der kroning van Edward Vil, waar lij figureerde onder de groote damei, die' den sleep droegen «an Koningin Alexandra. Terugkomend» van de plechtigheid merkte de hertogin, d»t de koitbar» armband verdwenen was. Men itopte het zaakje in den doofpot. Aangezien er slechts heel hooge heeisn e» hooge dames op den dag der kroning te Weitminster waren, kon men immers niet veronderstellen, dat de armband zou gestolen lijn ; In 't geheim werd eea ondenoek ingesteld ia de groote wereld, en 't il eertt heden, dat het verdwijnen van den armband en het ondenoek publiek gemaakt worden. De politie veroaderstelt, dit de armband over d» band der hertogin geschoven is in de plooien vaa 't kleed van cc» andere voorname dame, die door toeeigening den eigendom er van kteft verkregen, 100 niet haar kamermeisje hem gevonden ca gestolen heef.. Men wacht op het eieJe deter gtichiedenii e» men ii bevreeid «oor een tchandaal. — Venetië in verval. De Venetia»en worden verontrust door eene nieuwe ontdekking. Men heeft geconitateerd dat het oude klooster der Franciscanetien, op 't osgenblik herichap«n in Rijkiaichief, gevaar loopt in te storten oader het gewicht der documeateo, die in de talen tijn opgeitapeld. De kolommen van den refter (eetzaal) beginnen door te buige» en verontruitende •cheuren zijn waar ta neme» in den hoofdgevel van het gebouw. Kr tan ingrijpende maatregelen genomen om eene nieuwe instorting te voorkomen. Sedert twee dagen i» men begonnen met de overbrenging van de boeken en documenten en met de herstellingswerken tal zoo spoedig mogelijk een begin worden gemaakt. — Ta nde n o nderzo e k bij kinderen. Een teer navolgenswaardige gewoonte bestaat op sommige scholen in Denemarken Daar worden namelijk met geregelde tusschenruim'.en de tanden der kinderen onderzocht.

Zoo hebben, naai op het gisteren te Kopenhagen geopende Deensche Tandarttencongrei de tandarts Axel Swendien mededeelde, eenige scholen een tandarts aangeiteld, die de schoolkinderen elk half jaar ondertockt. Deze gewoonte ii gebleken teer tanbeveleaiwaardig te lijn. Lijden kinderen aan zieke tanden, dan worden de ouders door middel van een formulier hierop opmerkzaam gemaakt en het staat bun natuurlijk vrij, lich naar veikieting tot een of anderen tandarti te weiden.

Deze Deensche gewoonte verdient op alle tchole» nagevolgd te worden. Juiit in de jeugd wordt veel nadeel aan de tanden toegebracht en vooral diende deze maatregel op alle meisjesscholen ingevoerd te worden, daar vooral de vrouw veel aan tand- en kiespijn lijdt.

In oai Ochtendblad van heden maakten wij melding van de 'J2ste algemeene jaarvergadering van Patrimonium, gehouden te Zwolle en ipiaken van eene vergadering op Maandagmiddag, die niet voor de pers toegankelijk was. In dez* vergadering werd het volgende vootttel behandeld. Afd. Delft. De afd. Delft van «Patrimonium*, van oordeel dal het itreven naar sociale hervorming, dat immer» voor Patrimonium zoowel reden van beitaan i«, als kracht bij tijn optreden, bij de aanverwante politieke partijen bijna o! geheel niet op den voorgrond »tj»r; dat toch herhaaldelijk blijkt, hoe velen, die tot die partijen behooren. te weinig gevoelen voor wat naar Patrimoniums program hiervoor aoodig wordt gekeurd; «telt voor dat de Bondiiaarvergadering tich uitspreke of wel, dat het Hondibestuur worde opgedragen, die diagen te overwegen, welke een wiitiging van den b*itaa»den stand van taken tengevolge kan hebben. Waar de antirevolutionaire partij ia de toelichting van haar program van actie van 1897 verklaarde, wat de hoofdpunten betreft, in te «temmen met Patr. Sociaal Program, ondervinden wij telkem als P»tnm. in ons optreden, dat in de antirevolutionaire partij on» «treven niet wordt beschouwd all uitwerking van hare beginselen, maar als een vreemd element.

Dat bij de propaganda der antirevolutionaire partij wel aan de bestrijding van het tocialiime een ruime plaati wordt gegund, maar dat daarnaast de propaganda voor lociale hervorming naar on te beginselen, niet altijd tot zijn recht komt. Naar onte overtuiging toch ii vruchtbare bettrijding van verkeerde beginselen en vruchtbare propaganda der antirevolutionaire beginselen, in omen ttjd dan alleen mogelijk, wanneer een krachtige tociale hervormingsarbeid aan beiden ten grondilag liggen. De meeningen hierover waren teer verdeeld. De discussie werd gesloten met de belofte dat het B. B. tou trachten een motie samen te stellen, waarin tooveel mogelijk alle meeningen werden weergegeven. Dete motie die hedenmorgen ingediend werd ca tonder diicunie werd aangenomen luidt: De jaarvergadering vaa Patrimonium, gehoord de besprekingen van her voontei Delft • Spreekt hare dankbaarheid uit, dat door dea tegen Godi op den arbeid der leiders van de Anti- Rev, Partij de leiding van 'ilands zaken toevertrouwd il aan den man, die meer dan iemand de Christelijk Sociale begimelen onder om volk tot ontwikkeling heeft gebracht, en bidt hem vaa harte toe, dat God hem geve in onze wetgeviig e» in het landsbestuur det» beginselen tot vruchtbare toepassing te brengen ; spreekt hare bezorgdheid uit over het feit, dat uit verschillende afdeelingen de klacht komt, dat in de kieirereemgingen de beginselen van «Patrimonium. ia gemee»«chap met de aaliim partf belede» ca de maatregele», die het a«»r eisch diei begimele» begeert, telkem worde» «fgewezen »h vreemde munten ;

zoekt de oorzaak daarin, dat de anti-rev. part| bepaald op het punt van het kieireckt tich niel met de noodige betliitheid heeft uitgesproken, en dr»»gt het bondsbeituur op om bepaalde.ijk bij het ceatraal comité ernitig aaa te diingen, dat ten oplicht» van het kiesrecht en andere •ociale hervormingen i» duidelijke verklaringen der anti-rev. partij aa» het optreden dier partj op deze punten meerdere be»lntheid vertrkere. • • Ia de «amiddagvergadering werd bet woord ga «oerd door J. Hermaai, Amsterdam, Spr, trad ot met een referaat over. .Coöperatie betien van het itandpunt van eea tegen»tander«. Het kapitaal beheerscht alle», legt spr. Het ir de vraag of het laatate wapen der arbeiders, d* werkitaking. niet reed» ii l«m geslagen tegen di stapei goud van het kapitaliime. De «beider tal terug moeten keertn tot het dienen en eeren vaa God almachtig. Op dit itandpunt itaat Patrimonium. F.ent waaneer eea patrooa iets begeert van den arbeider dat indruiicht tegea de ordmantie Godi, mag dete arbeider weigeren Het, gij tuit uw naaste liefhebben ali u se!va is de andere machtige wet die Patrimonium ba beencbt

Woiden door de inttandhoudiag «an coöperatie die twee groote beginielen eener Christelijke maatschappij bewaard ? Er 11 een zuivere, eea halfslachtige en een kapitahstiiche coöperatie. Om land kent geen zuivere co.iperatie. Belangen drijven en houden de menschen bijeen en zelfopoffering vindt men bijna niet meer. Verleidelijk voor het Cai ratïe.' Zij vloeit uit het socialisme voort! Is er nu een wonder gebeurd f Plukt men druiven vaa een dooinestruik ?

De coöperatie ligt veroordeeld, omc'at zij vergeet de leer: .gij zult uw naaste liefhebben alt u zelvea., Egoitme en geen naastenliefde is de grond van coöperatie. Co rperatie is een dwang buis waarin men een beginsel wtl laten groeien Als we doen aan eoöperaiie, doen we dan nic mee aan die maatschappij, die het locialume to leidend beginsel heeft f leder Patrimoniumman leze maar een» de bro chure van den heer De Klerk : «Sociale en ethischbeteekenis van coöperatie. ! Om volk ii met rijp voor de lear der coöperatit want het locialLsme ziet zich tel ft penoodzaakl een «Vaal concessie» te doen bij de toepassing det co iperatie. Een officier die niet aangesproken tou willen worden door ttjn hoedenleverancier, doet, bij gebruikscoöperatie telf in kaas, koffie en thee. laat i» ellendig. Dienaar van de gemeenschap in de eerste plaats is de socialiit. dienaar van God in de eerste plaats de christen. In de coöperatie n heer noch knecht, en daardoor vervalt alle glani van het leven. Alle» wordr gel ijk. Halftlachtige coöperatie krijgt men dan, wanneer eenige patroon» gaan samenwerken en bepalen dat cc» teker procent ten bate tal komen van de verbetering der arbeiderstoestanden. Spreker waarschuwt ernitig tegen dete halfslachtigi coöperatie. Aan coöperatie taoogt ge doen, wanneer ze verdedigbaar ii door Godi Woord en ligt in de tra dttie van om volk.

D» heer V»n der Molen metkte in het deba op. dat de heer Hermani nch vergist wanneer hj meent dat de verhouding tusschen arbeider et patroon organisch iou zijn, Bo.endien is alle samenwerking (coöperatie; volitrekt niet ta> ïni'stisch. Wegens de groote animo om te debattte en «chtte de voortitter het noodig het debit ook maar coöperatitch in te richten en eiken sp. slecht» 6 min. toe te itaan. De afgev. van Harlingen verdedigde de coöperatie ali chriitelijk, en om dit te bewijzen wijlt lp. op de tuivelfabrieken in Friesland. De heer De Braal, Haarlem, verdedigde de coöperatie op grond van naastenliefde, juiit hetzelfde motief waarop de heer H. het heeft veroordeeld. Ook de afgev. vaa Sneek sprak lich uit al* vooritander van coöperatie. De heer H. Helt tich een geheele ideale maatschappij voor en rekent niet of teer weinig mei de werkelijkheid. De afgev. van Dordrecht it ook niet met het referaat van den heer H. tevreden. De christen is verplicht tot cioperatie, «egt ipr.; eenige voorbeelden dienen tot toelichting. Gaat in den regel de praktijk boven de leer, b| den referent van hedenmiddag gaat de leer abtoluut boven d» praktijk, tegt de heer Kruithof, van Kampen. Terwijl ook Den Haag tich voor cöoperatii verklaart i« er slechte ee»e afd., Schiedam, die op deze vergadering de iijde »»» dea heer H. kooi. De heer Duym»»r va» Twiit (Goud»), bekend »1» tegemtander der coöperatie, wenscht te verklaren dat hij hel volitrekt niet eeni is met de gronden door den heer H. geaoemd. Ds. Talma vraagt: wat i» de leer die de heer H. verkondigt ali de ware, de leer die boven de print,k naat. Uit de H. S.? Uit den tekst: Grj tuit liefhebben den Heer uwen God e» de naasten als utelven f D»t is wel heel gemakkelijk I

Op de maaier va» dea heer H. beteekeni dil: alle menschen even lief te hebben ? Is dat ntaitenliefde ? Wel neen I Wat il naastenliefde ? lemand die naar de kroeg gaat doet niet goed tegenover vrouw en kinderen. Wel ja, tegt de heer H., die herbergier moet ook leven! (gelach) maar spr. tegt, uw vrouw ca tw kind lijn het naait in dit beeld. De coöperatie uitgevonden door een socialist en daarom niet goed, it een valiche atelling. Pattimotium «preekt au over het meedoen aan werkstakingen en keurt dat goed, maar hij vergeet dat de «ocialiitea reeds lang aan wetkstakingen deden, voor dat wij er nog over ipraken. Spi. beroept lich op Stahl, de groote Duitsche an:i revolutionair, om te bewijten, dat de socialisten teer groote en goede dingen hebben bewerkt. De term Christelijk socialisme n teer goed verdedigbaar. .Draagt elkanders latten» 11 de goede en groote leus der coöperatie, roept spr. uit. (Applaus.) De heer Herman» repliceerde. De voortitter bedenkt den ipreker voor zij» belangtijk referaat en stelt voor tot 6 uur te vergaderen. Ken collecte voor de propaganda bracht op de •om v»n ƒ23.901/,. Behandeld zullen worden de vooritellen omtrent bet vaccinatie- en prostitutie-vraagstuk. Aan beide voorstellen wordt adhaesie betuigd.

(Meest per brief en gedeeltelijk in bovenstaand stuk behandeld. Die soms nog geen antwoord ontvangen mocht hebben, en dit ook niet onder correspondentie vind., waarin slechts enk e initialen genoemd zijn, herhale sv.p. zijn vraag).

Mevr. F. A. L. te O. en anderen. Op uw drogen, maar vruchtbaren grond, kunt u gerust Hani[>shire downs houden. Deze schapen worden ook „Zwartknppen ' jen wind.

P. v. T. te R en anderen Pioenen kunnen nu gescheurd en ook verplant worden. Stelt men dit uit tot October, dan bloeien de planten niet zoo goed in het volgend jaar, soms in 't geheel niet. Mej. B. S. te 's G. en anderen. AJle Afrikanen (wij bedoelen natuurlijk de bloemen van dien naam) hebben veel zonneschijn en vrije lucht noodig Neem ze dus weg van de beschaduwde plaatsen, waar ze stonden, zooals ons bij nadere correspondentie bleek, en geef ze de zonnigste plaats in uw tuin. J. d- H te A. Buxus moet gesnoeid worden, als ze van onder verdort. Snijd ze maar flink in. Mevr. D d J. te H. en anderen. U behoeft u met ongerust te maken over uw Dieljrora'» (Treurende Hartje»), waarvan hat blad nu begint te verdorren. Ze gaan haar nuttijd in. R«t blad verdort langzamerhand geheel in uw tuin, maar het v ilgervlt' voorjaar komen ze weer krachtig uitltaopen, als ze geen last van te veel water hebben.

Mevr. J. W.—v. L. te M. en anderen Vragen als de uwe (naar een goed boek over honden), beantwoorden we gewoonlijk per brief Nu maken wij echter een uitzondering, we er zeker vele lezers mee van dienst zijn De jacht op waterwild is geopend, de an dere wordt spoedig geopend. Hoe» knjgt men goed gedresseerde honden ? De inbrekers bedreigen uwe schatten of men wil i tegen uw zin schaken. Wat zijn veilige, vertrouwbare waakhonden, die zich niet met een stuk vergiftigde leverworst laten verschalken ?

Hoe moeten verschillende hon lenrassen zijn, otn waarde te hebben ?

Hoe leeren wij onzen honden kunstjes?" Deze en zeer vele andere vragen over honden vindt men beantwoord in het ons ter recensie gezcnden werkje „De Hondenvriend", naar het Duitsch bewerkt dcor den hooH'edacteur van het vakblad ..Avicultura", den heer Heekman. 7-aitfen, Schillemans en Yin Belkum. Vele uitstekende afbeeldingen verhongert zeer de waarde van het Wiek Dat deze tweede druk noodig w.is \ r ons zoowel om den schrijver, als cm de uitgever». Zij verdienen het. ERICCS.

„Ik leef hoog op dAlpen, ~Mij 't liefelijkst oord. „Daar vlieten mijn dagen iiiegelijk voort" «eggen 1 ing > n>g op de Al|, ven. Van daar zijn meestal alle g, die in geheel Europa geb II n. in ons land nog bijna 200.000, o: Cbrsi' 1 ngi 'eet 100.000. \l 1 hebben, die echte ] Zahnengeiten; otn te gelooven hoe me Itrijk zoon betrekkelijk klem dier met zeer weinig behoeften kan zijn. 't Sr.hijnt, da' de uier van het beste Yerseykfar-tje oniler mo'a Zahii"n eild geraakt is o>lc bij bei melken is men even verbaasd en blijkt die prachtige uier geen vleeschuier. MrêrmaJen wordt op de Alpen bij de best onderhourlen l) Zie »De Telegraaf, van 20 Ang

geiten driemaal per dag gemiddeld 2 L. melk verkregen, alzoo 6 L. per dag, en ook daarin staat zoon Yerseykoetje. da Ft een paar honderd gulden kost en drie- a viermaal zooveel eet als zoon geit, in melkopbrengst niet veel boven Zahnengeiten, die evenveel gouden tientjes kosten. Jaar in, jaar uil hield men tot voor Verten tijd bokken en geiten zomer en winter in donkere stallen. De bok kwam er wel uit, (naar zijn zin nog veel te dikwijls, als hij voor en na schooltijd door de kimteien voor den wagen gespannen werd), maar de arme geit stond dag in, dag uit droevig te blaten, vermorste veel meer voer dan zij opat, gaf steeds minder melk en werd al spoedig afgeschaft. Men beklaagde zich over de geiten, doch deze beklagen zich over de behandeling:

...

zeggen ze. Lucht en zxmneschijn volop, een drogen >t.il. behalve allerlei groente-afval uit de keuken, ook afgesnoeide takken van planten, die niet vergiftig zijn, doch vooral ook allerlei onkruiden, aromatische planten en met graa of hooi, zooveel re lusten, verbeteren alle geiten veel. Vooral moeten ze echter verbeterd worden door het invoeren ran Teel Zwitsersche bokken.

Eenige jaren geleden nebbejn wakkere importeurs uit Noord-Holland vele Z.wlt*ersche geiten, doch slechts drie bokken, ingevoerd", omdat men hen geen bokken, maar veel geiten bestelde Deze zijn naar alle deelen van ons land vertrokken, de verwachting was terecht hoog gespannen, maar de prijzen vielen niet mee. Met ongelooflijk veel moeite werden de beste geiten door de importeurs in verschillende Alpenstreken uitgezocht Natuurlijk wilde men hen liefst de slechtste tegen de hoogste prijzen verkoopen. leder, die Zwitsersche prijzen kent, zal begrijpen, wat dit beteekent Daarbij hadden juist even te voren Engelsche opkoopers de in gelilzaken alles behalve onnoozele Alpenbewoners „dol" gemaakt. .Zoodra nu weer „vreemdelingen"- kwamen, schenen alle huizen en hutten, hoe afgelegen ook. telephonisch verbonden, want waar onze Hollanders ook kwamen, overal vroeg men schromelijk overdreven prijzen, zoodat ze in het eerst dagen lang niets konden koopen. Eerst toen de slimme Alpenboertjes begrepen, dat de vreemdelingen zouden vertrekken zonder te koopen, begonnen t» wat toeschietelijk te worden, en toen werden er vele gekocht Natuurlijk was het moeilijk om ze (meestal met sleden) over de sneeuw goed en wel naar beneden te krijgen, het vervoer per spoor kwam duur, reis- en verblijfkosten van de importeur» moesten betaald worden, dezen wilden ook nog wel wat verdienen, dnar a» veel risico geloopen hadden, en 100 werden de Ziwiisersche geiten dUur. Vela hebban we daarna zot* nu en dan alt ewrste prijswiniten op tentoorittatllingen terug gwritn. maar vaal rrteer zijn door slechte of liever canoordeelkur»- dige behandeling „verarmd" (achteruit gegaan), zoodat ze slechts teleurstelling baarden.

In hooge, droge streken van ons land, voor al in Drente, houdt men reeds zeer lang Zwitsersche geiten en bevindt er zich in den regel zeer goed bij. In Noord-Brabn:, en Gelderland vindt men ongeveer de her; der bokken en geiten, die in ons geheele land zijn, doch oi k alleen in de hoogste en drnorrste gedeelten. Daar kan men ook heel wat inlandsche geiten vinden, die buitengewoon goed verzorgd worden en veel melk geven. De eenvoudige vrouwen van veldarbeiders vooral weten daar, wat geiten toekomt en laten ze alle dagen zooveel mogelijk buiten grazen, maar behoorlijk aan een touw. zoodat ze niet bij hoornen kunnen komen. Daarvan toch schillen ze gaarne den bast af en zijn dan m»g erger dan schapen. Hij de groote vijfjaarlijksche landbouwtentoonstelling te Deventer, in 1900, nu juist twee jaar geleden, waren ook vele uitmuntende inlandsche geiten. Toen de prachtige bekroonde paarden en runderen in den kring geleid werden voorbij de ttibune van „De Koninginnen' , verzocht de eerste prrjtwinater der geiten haar „sikske" ook te mogen vertoonen, en dit geschiedde. Ofschoon dit ongewoon schouwspel eenige hilariteit verwekte, wa» het toch een luit otn te zien, boa fier de gelukkige ber tater ran dr gelukkige geit haar beestje in d>*n ring leirjcW. 't Was ook bepaald een prachtig beestje. (Wordt vervolgd)

***...

BRUSSEL, 25 Aup

Niet zonder eenige verwondering heeft het Belgische volk vernomen, dat op Woensdag der vorige «reek, Z. M. Koning Leopold een r-hr heeft aan H. M. de Koningin.

het nu precies geleden w«u, dat de te echtgenooten elkaar nog geroi 1, km ik u niet kunnen zeggen. In . et veel minder dan een jaar.

('•-•:.:; ks.'he, heeft stellig geen h Hof in de XI Xe eeuw zooveel rampspoed gekend als het onze: Prinses Charlotte. xuatet van Leopold 11. 1 'gen zinneloos, toen zij vernam, dat haar echtgenoot, Keizer Maximiliaan van Mexico, te Quaretaro was gefuiilleerd geworden; — de kt, eenige zoon des Koning», stierf viii.r hij twaalf jaar oud was; — prins Boudewijn, zijn netif, die als vermoedelijke ti ->jn plaats innam, kwam in de inei-st geheinizinnig-dramatische omstar, in'hedtn om 1 . — aartshertog Rudolf van Oostenrijk, echtgenoot onzer prinses Stefanie, schrot zich een kogel door het hoofd in het kasteel vim Meyerlmg; — haar oudere zuster, prinses Louise, gehuwd met den alles behalve schitterend befaamden print van Saksen Coburg, was in méér dan één geruchtmakend schandaal de heldin en moest (?) in een krankzinnigengesticht opgesloten worden VY KM er met den Koning willen ruilen? Al die ongelukken hadden siniis jaren tl in 't kasteel van Laeken het krekeitje uit den haard verjaagd en lang reeds was 't een publiek geheim, dat Koning en Koningin niet méér bijeen kwamen, dan het, ter wille van de „étiquette", hcogst noodig was. Uiterlijk scheen zich de Koning dien tegenspoed nooit al te erg aan te trekken. Een verbazende werkzaamheid legde hij steeds aan den dag thuis, en op tallooze reizen gaf hij blijken van zaJoveel levenslust en gi«d humem, dat hij te Parijs als „Ie plus Pansien des monarques' och 'n ware populariteit bemachtigde. Langzamerhand echter trok hij zich uit 'slamls zaken terug en stelde zijn vermoedelijken opvolger, prins Albert, in zijn plaats, overal waar deze hem maar eenigszans vervangen kon. Nu i» 't al zoover gekomen, dat zelfs de meest monarchistische bladen het vernielden als een zéér ongewoon feit, wanneer de Koning nog eens te Brus-«1 verschijnt ! Intu-schen hadden de slagen van het noodlot de Koningin heel wat nijdiger getroffen. Een paar jaren geleden werd zij ziek en naderde zóó dicht den rand van het graf, dat een Brusselse!, blad, steunend op de 1 ulletin.. der gi'ree.shi-ren. reeds 60.000 exemplarer met de tijding harer dood en een uitgebreide levensichets liet drukken! Zij stond nog wel van het krai.kenbed op, doch gebroken naar ziel en lichaam, en twintig jaar verrwoerd op zijn minst.Toei liet ze zich brengen naar Spa. haar lteveiingsveTblijf in het Luikerland, en kwam er niet meer van terug, zelfs niet om de huwelijksfeesten van prins Albert en prinses •n. noch om den doop van steling, prins Leopold, bij te wonen. dien lien de paleizen van Laeken en Baisse: er zoo treurig en verlaten mogelijk uit. Van huteesten is geen sprake meer en de neringdoenden der hoofdstad lieten dar ook méér dan eens al bittere klachten hooren. Alleen de 'wee gewone bals werden neg elke maand Januari te Brussel gegeven, • laatste weken nu liepen over den gezondheidstoestand der Koningin weer de meest onrustwekkende geruchten. Een paar weken geleden werd zelfs verteld, dat haar de laatste sacramenten der stervenden waren tnegedieml. Stellige berichten kan eebter geen blad meester worden.

Middelerwijl rolde de Koning per automobiel in Duitschland rond, bezocht Bremen, dineerde daar in den Rathskeiler, liet zich door den „Oberbaudirector" Franzins de hatreninsteliingen toonen. Zijn jongste dochter, prinse» Clementine, die, ofschoon nu al de dertig voorbij, nog altijd aan geen trcuwen schijnt te denken (het voorbeeld harer lusters is overigens niet al te zeer geschikt om haar daartoe uit te lokken), en die hem meest altijd op zijn reizen vergezelt, was dezen keer niet meegegaan, doch vond het aangenamer te Ostende, op den zeedijk, dan in moeders ziekenkamer, en liet zich evenmin te Spa zien, hoe zorgwekkend ook de berichten luidden. Verleden week moet in den toestand der Koningin eenige beterschap zijn gekomen, want, alhoewel zij in de beenen nog geheel verlamd «na, liet zij zich toch in een rolstoel op het balt'm van het lustslot brengen, om eea Moemencorso aan te kijken En dan is de Koning gekomen en prinses Clementine ook. Zij brachten, uit de serre van Laeken, elk een prachtigen bloemtuil raele TOM m ieder* verjaardag — die echter eerst twee dagen later kwam — en gebruikten in haar huis het ontbijt De Koning vertrok daarna per automobiel n.iar Luch.fi, in Frankrijk; prinses Oetnetttioe, twee uren later, naar de kust terug. Niemand is over dit bezoek eenige inlichtingen te weten gekomen. Alleen hebben we vernomen, dat de Koningin haar saions in echte parken van de prachtigste en meest ame bloemen had doen herscheppen. Tlliarhril die bloemen had zij van haar eigen Kindschappen en borduurwerk tent ongesteld

F.n nu zit de oude, zieke vrouw daar weer. machteloos in haar zetel gekluisterd, rlleen; alleen met haar smarten, alleen met de grievende herinneringen aan zsóóved wee; verlaten, vergeten door haar volk Arme, beklagenswaardige vorstin; ik stel me voor, hoe nog een blos uw dorre, perkamenten wangen gekleurd moet hebben, teen onlangs gij vemaamt, dat in den provincialen raad van Brabant, een lid, na het gebruikelijk „Leve de Koning!'' geroepen had: „Leve de Koningin!" Kr was dan toch nog één Belg, oie zich harer herinnerde! a • * • Te Bouchout, «wnifre; kilomiMe-r» «ram Bniasel, staat, door eeuwenoude bosschen omringd, een somber, grijs kasteel, dat dagteekent uit de XI Ie eeuw. I>it oude slot met zijn park van henderd-drie-en-veertig hectaren, kocht in 1879 Koning Leopi.ld aan voor zijn rampzalige zuster, prinses Charlotte. De waanzinnige Kczern van Mexico verkeert lichamelijk nog in een uitstekende gezondheid, en. al is zij reeds twee-en-zestig, toch glinstert nog geen zilverdraadje in haar ebbenzwarten lokkentooi. Zachtzinnig en gewillig is ze altijd. Eiken dag wandelt ze met langzamen tred, ietwat voorovergebogen, in het lommerrijke, geunge park, dooi een enkele eere-dame vergezeld, droomend nog altijd van het verre keizerrijk, dat haar in een zóó sombere tragedie ontsnapte. Steeds verlaat zij het kasteel op hetzelfde uur en volgt onveranderlijk denzelfden weg Het slot wordt beheerd door een generaal, bijgestaan door een dokter en een klein aantal eere-dames. Stil als in een klooster it 't er, en nooit dringt een onbescheiden blik er binnen. Een oudetwetsch karretje, met een oud paard bespannen en een oud mannetje op den bok, hobbelt twee-, driemaal in de week het hek van het park uit, den steenweg naar Brussel op, en komt in den namiddag terug, beladen met levensmiddelen van allerlei aard. Nu en dan kooit even de Kuning inloopen. Een honderdtal bedienden, jachtwachters en hoveniers bewonen het slot. Alle Zon- en feestdagen komt de pastoor van Meysse er in de kapel de mis lez< n. De meeste bedienden zijn dertig tot vijf-en-dertig jaar lang reeds daar. Een hunr.er — de pasteibakker — vergezelde Keizer Maximiliaan naar Mexico en zag hem ter dood brengen. De arme prinses Charlotte waant nog altijd haar echtgenoot in leven. C.ansch Hen dag spreekt zij met hem op stillen, l.efderijken toon en hoort hem antwoorden.

Aan tafel eet zij alleen, doch tegenover haar staat altijd een couvert voor den Keizer. Heeft de Keizerin zich bediend, dan legt de lakei naat den meesten eerbied ook een portie op den schotel van den doode en neemt dien weg, zonder dat de Keizerin daarover eenige verwondering laat blijken. Aan dat „deel van den afwezige-' raakt niemand in het paleis het is het ~aeel van den arme" geworden I>at overoude slot, midden in 't rk nkere. rui.schende en zwevende woud, met die groote, dwalende dame in 't zwart wie kan zich voorstellen, dat het werkelijk behoort tot deze, o, zoo jammerlijk prozaïsche tiji'e-n? HAI'KEN.

De ooizaak van de voortdurende malaise op de goudvelden aan den Rand blijkt niet zoozeer te zoeken te zijn in het werkliedenprobleem, dat zichzelf langzamerhand oplost, dan wel in de ontevredenheid over de gegeven verordeningen, die uitmunten door hare onvolledigheid en vaagheid. De verordening, betrekking hebbende op de achterstallige schuld der Ciaim-vergunningen, heeft zeer ver reikende strekking. De weigering om het beren toe te staan buiten zekere districten, heeft overal groote ontevredenheid gewekt. Het meeste vertrouwen hebben de Engelschen nog in Lord Milner, maar overigens is men algemeen van oordeel, dat de wetltn en verordeningen op de goudvel len in Zuid Afrika, worden gemaakt door menschen, die in 't geheel niet op de hoogte van 't vak zijn.

De verhalen over den stilstand van zaken in Johannesburg worden ten volle bevestigd door Reuters correspondent uit die plaats. Deze toch schrijft 2 Augustus: „De kuststreken worden overstroomd door ber.toide ontslagen vrijwilligers en aan den Rand loepen groote troej>en van deze oudsoldaten rond, zoekende naar een betrekking. Slechts in vergelijking een zeer klein gedeelte van die menschen is geschikt voor zwaren handenarbeid, zooals die bij de mijnen vereischt wordt. Deze heeren maken het der politie zeer lattig, daar zij zoowel personen als eigendommen onveilig maken.

Een politiek fiasco i», dat de meeting, die te Johannesburg was bijeengeroepen, om eene politieke vereeniging te vormen, tot onbepaalden tijd is uitgesteld. Dit teteekent de totale verijdeling van de poging om een politiek lichaam te vormen, dat zich ten doel zou stellen pressie uit te oefenen op de Transvaalsche administratie, ter verkrijging van onmiddellijke hervormingen. De beweging werd tegengewerkt door Sir A. Wools Sampson, Mr. Karri Davies en andere eminente Johannesburgers, op grond, dat zij voorbarig was.