De tijd : dagblad voor Nederland

Dr. J. SMALBRAAK VROUWENARTS TOT 1.1 JULI GEEN SPREEKUUR. Waarn.; mej. G. A. Leendertz, vrouwenarts, tel. 285."!83. g sUIJSINT LUCAS ZIEKENHUIS ® AMSTERDAM In ons moderne ziekenhuis komt binnenkort op het SECRETARIAAT PERSONEELSZAKEN, wegens vertrek naar het buitenland, de functie vacant van secretaresse De taak van de secretaresse*omvat, naast de normale secretaresse-werkzaamheden, het beheer van de personeelsdocumentatie. Voor deze Junctie vragen wij van de candidaten een middelbare schoolopleiding, welke is afgerond met een secretaresse-opleiding; goede contactuele eigensciiappen; leeftijd 22-25 jaar. Belangstellenden wordt verzocht schriftelijk te solliciteren bij het Hoofd Personeelszaken, Jan Tooropstraat 164, Amsterdam-Wes{. In „Huize Margaretha" te Haarlem tehuis voor 15 studerende en werkende meisjes, is een vacature voor GROEPSLEIDSTER die met de drie andere medewerksters in goed teamverband de taken kan verrichten. Ervjiring in kinderbescherming of jeugdwerk vereist. Diploma Kinderbescherming A strekt tot aanbeveling. Leeftijd tenminste 25 jaar. Godsdienst R.K. Salaris volgens rapport Haeck. Sollicitaties te richten aan het bestuur van „Huize Margaretha", p/a Batavierenplantsoen 28 te Haarlem.

I TE KOOP AANGEBODEN: H i'-'j Royaal woonhuis met grote achtertuin aan de ($£ '511 slaapk., 2e keuken (badkam.), 2e toilet en zolder. . Bral M Leidsevaart 228 te Haarlem. Ind.: 2 grote kam. en Eg <• 1 suite met serre. keuk.. ruime kelder, toilet, 5 E&9 Spoedig te aanvaarden. Koopsom f 42.000. j;/-| üll Modern woonhuis met gas-c.v. aan de Querido- py straat 37 te Haarlem. Ind.: ruime wooneetkam.. CfJ keuk., toilet, 5 slaapk., douche-cel en bergkamer. H Mj Rustige ligging. Koopsom 161.000. fajjfl %Ë ilalfvrijst woonh. met huurgarage aan df Hym- |,>*| cinthenlaan 58 Ind.: ruime HM woon/eetkam.. keuk., toilet, 3 slaapk., douche-cel BH g§i en zolder. Uitst. staat v. onderh. Rustige zonnige |gg igl ligging aan plantsoen. Vrije vestiging. Koopsom | | Sfl Haifvrijst. woonhuis met c.v. en gar. aan de B 9 ÜM Glipperdreef 82 te Heemstede. Ind.: ruime entree, r^vj 2 kam. en suite met corner, mod. keuk., 3 slaapk., HH ■ compl. badk., 2e toilet en gr. zolder (mog. voor lfg| meerdere kamers). Uitst. staat v. onderh. Ruims H ligging nabij Groenendaal. pi Ruim modern woonhuis met c.v. en garage/aan pï3 het Duinroosplanuoen 18 te Haarlem. Ind.: ruime |S| pja woon/eetkam., mod. luxe keuk., toilet, kelder, 6 SSj ruime slaapk., douche-cel en zolderberging. Uitst. Rfl .?.] staat v. onderhoud. Rustige ligging aan plant- Igl i|sa soen. Koopsom f 97.500. ||j| ;Sl Riant op hoogte'gelegen vrijst. villa met c.v. Ra gar. aan de Potgleterweg 7te Bloemendaal. Ind.: B - BB zeer ruime entree, hall, salon, huiskamer met K 3 fa| serre, eetkam., gr. keuk., aparte stook en BH mm provisiekelder, 7 slaapk., compl. badk., bergkam., pn Si torenkam. en zolderruimte. Grondopp. 2218 m 2, KI ♦iïl Direct te aanvaarden. Koopsom f ISSjOOO. pa H Vrijst. villa met c.v. en gar. aan de Oosterduin- pij a weg 250 te Aerdenhout. Ind.: ruime entree, hall, HM gr. zitkam. met schouw en open haard, eetkam., M BS met pantry, keuk., aparte stook- en provisiekei- HB r:fi der, 7 slaapk., badkam., douche-cel en zolderber- ■■ iK|J ging. Royaal en sfeervol woonhuis. Direct t» Kj jQ aanvaarden. pfj 19 Algemeen: diverse flats, bedrijfspanden, woon- llm huizen, villa's, landhuizen, bungalows, buitenver- rasl jffii • blijven en bouwterreinen. .• * Ri NB. Door middel van het Beurssysteem kunnen |j^| wij U gegevens verstrekken en desgewenst'op de B| hoogte houden van alle te koop zijnde objecten Ef§j Ssg in ons Arrondissement. I -;1 DE RIDDER & STRUBISI Mak. in onroerende goederen. Lid N.B.M. en Beursmeniging. |g| /Wriaan Pauwlaan 29 • Heemstede • Telefoon: (023) 288550.8 i PENSIOENFONDSEN, HUISARTSEN EN MEDISCHE SPECIALISTEN Voor een onderzoek naar de mogelijkheid rustende artsen en artsen-weduwen eventueel in aanmerking te doen komen voor pensioen uit hun recent gevormde en verder in opbouw zijnde pensioenfondsen, verzoeken de Landelijke Huisartsen Vereniging en de Landelijke Specialisten Vereniging de hierbij direct geïnteresseerden een enquête-formulier aan te vragen bij de bureaus dezer verenigingen, gevestigd Lomanlaan 103 te Utrocht. Voorts wordt allen, die met naam en adres van deze geïnteresseerden bekend zijn, verzocht daarvan opgave te willen doen aan deze bureaus. * . Landelijke Huisartsen Vereniging Landelijke Specialisten Vereniging R.-K. Ziekenhuis Betieliem Vrederustlaan 180, *''i-Gravenhago. In ons moderne ziekenhuis is er op de interne afdeling van 5é bedden plaats voor verplegenden Na gebleken geschiktheid zijn er promotiekansen aanwezig. Sollicitaties te richten aan de directrice.

DE ENIGE LEIDER, die daadwerkelijk ingaat tegen deze verstarring van de standpunten, is koning Hoessein v?n Jordanië. Niemand in het Nabije Oosten heeft een akkoord harder nodig dan hij en niemand heeft er dan ook harder voor gewelkt. De Egyptenaren mogen dan misschien menen dat zij niet veel te winnen hebben bij een overeenkomst, maar het moet dan ook erkend worden dat het terugkrijgen van het woeste schiereiland Sinaï als beloning voor het erkennen van een staat, die men gezworen heeft te zullen verdelgen, geen grote winst betekent. De Russen van hun kant hebben weinig of geen belang bij het „uitbreken" van een vrede in het Nabije Oosten — hoewel zij, het dient gezegd, evenmin oorlog wensen. Het was geen boos opzet maar diplomatiek geklungel dat hen er toe bracht in 1967 de Egyptenaren onjuiste informaties te geven, waardoor de Arabieren in de catastrofe geraakten. De Russen verkiezen uiteindelijk, het voortbestaan van de huidige meer of minder beheerste spariningen. Alleen JordcCnië, en bovenal konbip Hoessein, heeft veel te winnen omdat het Jordanië was dat het meeste verloor in 1967. Als het tot. een akkoord komt zou hij kunnen hopen op het herwinnen van zijn gebied ten westen van de Jordaan en op een aanvaardbare regeling voor Jeruzalem. Daarbij gaat het óver zo ongeveer de 'helft van zijn grondgebied, en wel, in velerlei opzicht, de belangrijkste helft. Inzake de militaire macht van Israël hebben de Jordaniërs minder hersenschimmen dan de. overige Arabieren, want de Jordaniërs zijn de naaste buren van Israël en liggen al zoveel jaren in de frontlinie van het Arabische conflict met deze staat. Koning Hoessein zelf koestert het minst van allen illusies over de militaire macht van Israël en zoekt daarom ook met de meeste ijver naar een oplossing door overleg: „Er is geen alternatief — al het andere is alleen maar onzin. De komende maanden, misschien wel de eerstvolgende twee maanden, zijn kritiek en kunnen beslissend zijn voor vele jaren", verklaarde hij mij toen ik hem onlangs in zijn paleis bezocht. „Als er geen overeenstemming bereikt wordt betekent dat een ramp — niet alleen voor de mensen die leven in dit deel van de wereld maar het zou een bron van gevaren zijn voor de gehele wereld. Als er dit jaar geen akkoord bereikt wordt komt het misschien nooit meer. Nu is. het al moeilijker dan onmiddellijk na de Juni-oorlog". Koning Hoessein wijst er op dat de kwestie Jeruzalem niet alleen Jordanië aangaat, of zelfs de Arabieren, maar dat dit van belang is voor de gehele Mohammedaanse wereld. Hij hoopt daarom op een regeling, waarbij de beJangen der Arabieren in Jeruzalem veilig gesteld worden,, zonder dat hij daarbij overigens veel waarde hecht aan inschakeling van de Verenigde Naties — en wat dat betreft zijn de Israëli het met hem eens.

WELKE GARANTIE hebben in feite de Israëliërs dat de moeilijkheden uit de wereld zouden zijn wanneer zij de sinds 1967 bezette gebieden teruggeven'' Koning Hoessein van zijn kant verklaart: „Wij hebben het zonneklaar gemaakt door onze onbeperkte aanvaarding van de Britse resolutie in de Verenigde Naties dat wij als onderdeel van een akkoord bereid zijn Israëls recht op veilige grenzen te erkennen. Maar het gaat niet alleen om Israëls veiligheid, wij moeten ook veiligheid verkrijgen!"

Bestaat niet het gevaar dat een door derden bemiddelde regeling gemakkelijker zal worden verbroken dan een akkoord, dat tussen beide partijen in gemeenschappelijk overleg is bereikt? „Wanneer eenmaal de hoofdzaken zijn opgelost hebben wij er geen' bezwaar tegen de détails te regelen door onderlinge besprekingen", verklaart koning Hoessein. „Dat is ook eigenlijk de enige bevredigende manier om tot een oplossing te komen."

En de vluchtelingen? „Dat is de kern van het probleem. Zonder een oplossing van het vluchtelingenvraagstuk is er geen sprake van een werkelijk akkoord." Hoewel de inmenging van de wereldmachten en de wereldpolitiek nu en dan de vraagstukken ingewikkelder maakt is de hoofdzaak even makkelijk onder woorden te brengen als moeilijk lot een oplossing te brengen: twee volken, het Palestijnse en het Israëlische beschouwen Palestina als hun vaderland. Beide volken zijn bereid er voor te vechten en als het moet te sterven om het te herwinnen of het te behouden, omdat zij overtuigd zijn, beide, dat het hun toebehoort. Elke regeling, die geen oplossing inhoudt voor dit probleem op zodanige wijze, dat het voor een meerderheid in beide volken aanvaardbaar. is, kan niet als een werkelijke oplossing worden beschouwd.

ISRAëL is zonder twijfel in verhouding tot zijn omvang een der merkwaardigste en zeker een der meest bewonderenswaardige staten ter wereld, met name wegens zijn sociale en democratische instellingen. Maar de tragedie van de schepping van de staat Israël is zijn consequentie: dat tegelijkertijd een fnatie van vluchtelingen werd geschapen en — ditmaal een Palestijnse — tweede „diaspora".

Palestijnen kan men heden ten dage aantreffen in het gehele Nabije Oosten en in alle denkbare beroepen, van technici in de olievelden tot welvarende zakenlieden in Beiroet of adviseurs in de staatjes aan de Perzische Golf. De minder gelukkige en minder ontwikkelde meerderheid echter rekt met moeite zijn bestaan in de vluchtelingenkampen in Gaza en aan beide zijden van de Jordaan. Deze vluchtelingen worden in politiek opzicht als het ware van het kastje naar de muur gestuurd tussen Arabieren en Israëliërs, maar daarbij moet men toch eerlijkheidshalve in het oog houden dat iedere poging om de levensomstandigheden van deze vluchtelingen te verbeteren met de grootste argwaan wordt opgenomen door de machthebbers in die kampen. Daarbij zijn deze kampen door de armoede en de werkloosheid der vluchtelingen een broedplaats van verbittering en haat. De vluchtelingen hebben niets anders te doen, kunnen aan niets anders denken en op niets anders hopen dan eens nog naar hun woonplaatsen terug te keren. Hun verbittering planten zij vooi;t in hun kinderen van hun geboorte af. Aldus zijn deze kampen ook de aangewezen recruteringsterreinen voor de Feddayin en er is geen gebrek aan nieuwe vrijwilligers. De diepe haat en felle verbittering van deze Palestijnse vluchtelingen blijkt niet alleen uit de .terreurdaden in Israël zelf of uit de aanslagen op de El Al vliegtuigen op internationale luchthavens, maar ook uit de schijnbaar volkomen zinloze moordaanslag op senator Robert Kennedy door Sirhan Sirhan, met het doel om de wereld te doen begrijpen wat er in de Palestijnen omgaat en in de hoop dat de wereld iets voor hen zal gaan doen. Tussen de Feddayin-groepen, die sinds juni 1967 zijn ontstaan, bestaat geen eensgezindheid en zij gedragen zich vrij wanordelijk. Mosje Dayan, Israëls minister van defensie, zei mij in Tel Aviv: „Zij zijn gevaarlijker voor de Arabische regeringen dan voor ons." Het is bast mogelijk, dat hij gelijk heeft. De aanwezigheid van deze guerrilla's in Libanon heeft daar al geleid tot de val van een Arabische regering. Zij hebben meermalen de autoriteit van koning Hoessein in zijn eigen land ernstig bedreigd en zullen daarmee zeker doorgaan. Daarbij komt dan nog de bedreiging van zijn gezag door de 20.000 man Iraakse troepen op Jordaans gebied. Dat zü" niet erg welkorr.e gasten, die 10l i toe geen teken hebben gegeven het land nog eens te willen verlaten. KONING HOESSEIN lijkt dus in een onmogelijke positie te verkeren maar merkwaardigerwijze is hij nog nooit zo populair geweest. Hij geniet het respect van zijn volk en heeft nauwere relaties met Nasser en andere Arabische leiders dan voorheen. HU rnag zelfs aanspraak maken op de trouwe toewijding van een groot aantal der Palestijnen, die in het verleden altijd nogal opstandige onderdanen waren. Een Palestijnse officier in het Jordaanse leger verklaarde mij dat aldus: „Mosje Dayan heeft ons doen beseffen hoeveel we houden van Hoessein". Het voornaamste is wel de trouw van zijn leger, alhoewel het moeite kost om het in bedwang te houden. Dat merkte ik bij een bezoek aan Jordaanse troepen op de oostelijke oever van de Jordaan. Hoewel de .Israëliërs nog steeds een volstrekt overwicht in de lucht hebben — de Jordaanse „Hunter"- vliegtuigen, verworven sinds.de oorlog, kunnen zich met de Israëlische luchtmacht niet meten — is het moreel bij de Jordaanse troepen zeer hoog. Zij zijn er in geslaagd om met luchtdoelgeschut enige Israëlische vliegtuigen neer te halen en dat is meer dan de Egyptenaren kunnen zeggen, ondanks hun Russische SAM-projectielen en hun omvangrijke luchtmacht. In een Jordaanse commandopost, uitziend over een wijd panorama van vruchtbare en bebouwde (gronden in de Jordaan-vafléij ter »hoagtè van de door de Israëliërs bezette Beisan-vallei — toneel van de hevigste gevechten tussen Jordaanse en Israëlische troepen — verklaarde mij een Jordaanse officier: „Vijftig kilometer achter ons is de woestijn. Wij kunnen niet verder terug. We kunnen alleen nog maar voorwaarts gaan". Op 5 juni 1967 achtte Hoessein zichzelf niet in staat buiten de oorlog te blijven, hoewel hij via de VN-bemiddelaar Odd Buil van Israël de verzekering had gekregen dat men Jordanië niet zou aanvallen. Toch is het moeilijk te geloven dat Hoessein nu op eigen gelegenheid vrede zou sluiten met Israël, zelfs al zou dat het beste zijn voor zijn volk. In feite zal de koning waarschijnlijk niet verder kunnen gaan dan waartoe hij Nasser kan bewegen. En ongelukkigerwijze deelt Nasser geenszins Hoesseins behoefte aan een vreedzame regeling.

Maar' het alternatief, als er peen vrede komt, is vol sombere vooruitzichten. Sommige Arabieren ijveren voor een revanche, het heropenen van de oorlog, waar deze in juni 1967 werd afgebroken. Een andere suggestie kwam van Wash Tel, die reeds meermalen premier was: „Het is best mogelijk dat wij Israël nooit zullen kunnen evenaren in luchtmacht en pantsertroepen, maar dan is de enige oplossing een „volks-oorlog". We maken alle vluchtelingen, het leger, het hele volk tot Feddayin. Dat kan jaren duren, maar we zouden de Joden tot rede brengen".

Zulke voorstellen zijn alleen maar negatief, en zouden als enige consequentie hebben nog meer uitgaven voor bewapening, nog meer bloedvergieten en nog diepere haat. Maar mocht het ooit daartoe komen, dan zijn beide partijen bereid die hoge prijs te betalen.

Winston S. Churchill, de schrijver van dit artikel, is een kleinzoon van Engeland's grote oorlogsleider Winston Churchill. In korte tijd werd hij algemeen bekend als bekwaam journalist. Samen met zijn inmiddels overleden vader, Randolph Churchill, eveneens journalist, schreef hij een boek over de juni-oorlog van 1967: „The six day war". Hij maakte het uitbreken van de oorlog mee als correspondent van de „Evening News" en „News of the World" in Israël,, bezocht na de oorlog herhaaldelijk de landen van het Nabije Oosten en onderhield persoonlijk contact met alle vooraanstaande Arabische en Israëlische leiders en staatslieden.

AMMAN, juli — Optimisme moge er zijn in Washington, waar vorderingen geboekt worden bij de bilaterale besprekingen tussen de Ver. Staten en de Sovjet- Unie over het Nabije Oosten, men zal er tevergeefs naar zoeken in de Arabische landen of in Israël. Tijdens de twee jaren sinds de oorlogsdagen van juni 1967 hebben beide partijen zich diep inge• graven, zowel militair als mentaal. De Aravieren zijn teleurgesteld door het feit, dat twee jaren voorbij konden , gaan zonder dat het kwam tot enigerlei gemeenschappelijke internationale actie om de Israëliërs te dwingen zich terug te trekken uit de door hen in 1967 bezette gebieden. Men herinnert zich dat in 1956 al de toenmalige Amerikaanse minister Dulles de Israëlische minister van buitenlandse zaken bij zich ontbood en hem de vraag stelde: „Wanneer trekken jullie je terug? Woensdag of donderdag?" Maar ook de Israëliërs zijn gedesillusioneerd. Z'\) menen dat de Arabieren hun luipaardenvel niet voor een schaapsvacht hebben verwisseld en dat ook niet kunnen. Zij geloven dat d-e Arabieren in hun hart zich nooit zullen kunnen neerleggen bij het bestaan van een „zionistische" staat, getuige de activiteit van de Feddayin op de ivestelijke oever van de Jordaan en de "■ dagelijkse kanonnades aan het Suezkanaal. Zij betwijfelen, dat zelfs wanneer er een akkoord zou worden geslo. ten, de Arabieren dat ooit als definitief zouden aanvaarden. Voordat er sprake kan zijn van een akkoord", zo zei Abba Eban, de Israëlische minister van buitenlandse zaken in Jeruzalem, tegen mij, „zullen de Arabieren-moeten komen tot de erkenning dat Israël niet .een soort verplaatsbare tentoonstelling is als de Wereldtentoonstelling in Montreal, die men kan oppakken en naar elders verplaatsen. Wij zijn en blijven hier". Hoewel dus de grote mogendheden *"'nader komen tot een oplossing van de problemen, zijn de twee partijen die zij schijnen te vertegenwoordigen intussen nog verder uit elkaar gegroeid, hetgeen gepaard gaat met een groeiende overtuiging in het Arabische kamp dat alleen een oorlog het mogelijk zal maken de verloren gebieden te heroveren en met anderzijds aan Israëlische zijde de gedachte dat, als er dan toch weer een oorlog moet komen men de bezette gebieden beter kan behouden omdat zij in militair opzicht een beveiliging betekenen. , <

Koning Hoessein van Jordanië en president Nasser van Egypte leggen bij hun officiële ontmoetingen veel vertoon van vriendschap en eensgezindheid aan de dag.

AAN BOORD VAN DE „RA", Atlantische Oceaan, 5 juli — Wat is die oceaan toch geweldig! Nu we zo'n dag.of veertien onderweg zijn en ongeveer een derde deel won onze overtocht naar Yucatan he.bbeii zitten zijn wij, de bemanning van de papyrusboot „na , chas ac „drijvende mand" hartstochtelijk verliefd geworden op de Atlantische Oceaan. , Liefde op het eerste gezicht was het niet voor ons allemaal. In het begin waren er nogal wat strubbelingen of kibbelarijen. De oceaan brak een van onze roeiriemen in tweeën, deed sommige bemanningsleden zeeziek worden, was af en toe nogal rebels en roerig. Maar al spoedig gingen we elkaar waarderen en thans is het zo ver, dat we van elkander houden. • We poetsen onze tanden met oceaanwater, we wassen ons ermee, we spoelen ons vaatwerk erin af, we zwemmen in dat verrukkelijke water van de Atlantische Oceaan. Onze reddingsboot hebben we overboord gegooid. Het extra-vaartuig bracht de stabiliteit van onze „Ra" in gevaar, die — alweer — dank zij het oceaanwater, dat zijn papyrusriet doordrenkt heeft, die graad van stevigheid heeft bereikt om volkomen veilig de andere oever van de Atlantische Oceaan te kunnen bereiken — zoals dat naar we hopen vierduizend jaar geleden ook Egyptenaren hebben gedaan.

Nagekomen familiebericht GETROUWD: GETROUWD: J. A. TULLENERS Mr. J. H. M. WILLEMS en en M. N. H. G. STOFFELS CAROLINE SWAGEMAKERS 8 juli 1969. TILBURG. 5 juli 1989 Hondrik'de Keyserstraat 31. Toekomstig adres: Utrecht. Coromandelstraat 27. Tilburg. t Met diepe droefheid geven wij kennis van het overlijden van onze innig geliefde moeder en grootmoeder, mevrouw MARIA BUIS . Weduwe van Johannes van Diepen die na een voorbeeldig gedragen lijden, geheel overgegeven aan Gods Heilige Wil en gesterkt door het Sacrament der Zieken in de ouderdom van tachtig jaar is overleden. HOOGWOUD, 4 juli 1969 Herenweg 27. Boxtel: dr. ir. D. van Diepen J. C. M. van Diepen—Dupuits en kinderen Manokwari (Irian Barat): Mgr. M. P. van Diepen OESA Eindhoven: E. G. C. van Diepen Geversdorff (Dld.): N. van Diepen G. van Diepen—Schouten en kinderen Eindhoven: G. M. van Diepen Hoogwoud: C. C. van Diepen Hoogwoud: Th. A. van Diepen A. van Diepen—Ruijten en kinderen Hoogwoud: J. A. van Diepen H. van Diepen—Laan en kinderen Hoogwoud: A. Th. Deken—Van Diepen S. A. Deken - en kinderen Herve (Belg.):M. Th. van der Horst— Van Diepen J. van der Horst en kinderen. De plechtige H. Mis van Requiem zal worden opgedragen op dinsdag 8 juli om 10 uur in de parochiekerk van St. Jans Geboorte te Hoogwoud, waarna begrafenis in het familiegraf op het r.-k. kerkhof aldaar. i In plaats van rozenkransbidden H. Eucharis- ' tieviering in de parochiekerk op 6 en 7 juli 1

Van een bijzondere correspondent DE MAANBROKKEN die de bemanning van de Apollo-11 mee terug moet nemen naar de aarde bevatten wellicht de sleutel tot hetgeen nog onbekend is over de eerste duizend miljoen jaren van de ontwikkelingsgeschiedenis van onze aarde. Men verwacht dat ze nieuwe gegevens kunnen bevatten over de mogelijkheid tot leven op andere planeten. Dr. Robert Jastrow, directeur van het Goddard Instituut voor Ruimteonderzoek in New York. koestert grootse verwachtingen van hetgeen de Apollo-11 aan wetenschappelijk nieuws zal opleveren. Hij gelooft in de theorie, dat de maan aanzienlijk eerder vaste vor-! men heeft aangenomen dan de aarde. Daar staat de opvatting lijnrecht tegenover, dat de maan' tot voor een paar honderd miljoen jaar — een betrekkelijk korte tijd dus — nog een ziedende vulkanische massa was. Waarom dr. Jastow zo zeker is van de juistheid van zijn theorie? Hij baseert zijn opvatting op foto's van de maan, die van zeer dichtbij genomen zijn door onbemande maanraketten. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar de „bochtige beekjes", die op sommige plaatsen voorkomen op de maan. Volgens dr. Jastrow moeten de meeste van deze „beekjes" uitgedroogde rivierbeddingen zijn, of in ieder geval waterlopen, die gevormd zijn door een of andere traag vloeiende substantie. WATER veroorzaakt een substantie, waarin eenvoudige chemische moleculen zich kunnen verplaatsen en in combinatie met, andere stoffen een keten van chemische reacties op gang kunnen brengen. Een weidse horizont zou zich openen, wanneer er enige aanwijzing gevonden zou worden voor de formatie van fundamentele, zichzelf opbouwende blokken van levende materie, zoals animo-aciden of proteïne. Dan immers zou er ook buiten de aarde levensvormen mogelijk yjjn. Een analyse van maanrotsen zou ons kunnen inlichten over hetgeen we nog niet weten van de aarde. De oudste aardse rotsen zijn tegen de 3500 miljoen jaar oud. De eerste 1000 miljoen jaar van de ontwikkeling van de aarde zijn als het ware weggevaagd door daarop volgende vulkanische uitbarstingen. Een blanco bladzijde in de geschiedenis van onze aarde kan ingevuld worden wanneer we meer te weten komen orer rotsen van maar liefst 4500 miljoen jaar geleden.