De tijd : dagblad voor Nederland

ADVERTENTIE I Misty Green Misty Violet Amber for Men f 5.50 Ook nieuw Is Fenjal anti-perspirant lotion [',• een voordelige vulling • • / voor elke roller f 2.50 ONYX FOR MEN raeoi -■ I I pfcisöÉ | Sportief, exclusief en | mannelijk fris: aftershave, pre-shave, soap, talc, cologne, hairlotion, shaving cream. Produkten van Lenthéric: London, Parijs, New York.

Macht demonstreren kost toch inspanning. Deze houding van Merckx na zijn zege in Digne is daar een sprekend bewijs van.

Van onze speciale verslaggever

KOOS DE BOER

DIGNE, 10 juli — Het draait in deze Tour om Eddy Merckx. Hij werd beproefd gisteren, in dit broeierige en stoffige lavendeloord. Het was Gimondi, die uitschreeuwde dat „Merckx wel mag bidden dat hij in deze Tour niet ten val komt of geen al te ernstige pech aan zijn fiets krijgt. Want anders, anders vermorzel ik hem." Gimondi's ploegleider Pezzi deed er nog efcn schepje bovenop: „Merckx' gedrag is een s*chandaal." Merckx zelf echter haalde de schouders op. Hij vond het de gewoonste zaak van de wielerwereld dat hij in Zijn Tour afscheid van de Alpen met een etappe-zege, zijn derde in totaal. Dat hij na een simpele afdaling van zestien kilometer geen cadeautjes weggaf aan mededinger Gimondi.

Gimondi had vast en zeker gerekend op een vrijgevige bui van Merckx. Zoals er de laatste dagen herhaaldelijk presentjes zijn uitgedeeld. Zoals Merckx ook in die afdaling tot tweemaal toe bezworen had. O ja, het ivas Merckx die boven op de woestijntop van de Corobin de eerste pedaalslag voor de ontsnapping had gegeven. Het was'ook Merckx die daarvoor de aan~i*alspatronen' van deze etappe over maar liefst drie ivoeste Alpen had bepaald, en die in deze afdaling voort■durend het tempo dicteerde■ rchrr'ir i

Gimondi: „Maar toen ik,aan zijn wiel *rat'was het Mérëkjc1' aio mij "betóciïaè: Eelice help mee, haal alles uit je kast, dan loop je weer wat uit in het klassement, stijg jij met mij mee cn dan mag je zelfs nog winnen. Ik heb toen doorgezet en halverwege zei Merckx nog eens: kom, kom je mag winnen. En wat deed hij? In het zicht van de streep versnelde hij nog eens. Ik was daardoor te zeer overrompeld om nog tegenspel te kunnen bieden." Maar vanwaar deze goedgelovigheid in een in het wielervak al te bekend cn altijd gewantrouwd smoesje? En dan nog wel van een man die hem, Gimondi, op de Galibier zo'n kunstje had geflikt? Gimondi: „Ik dacht dat Merckx had ingezien dat hij toen een fout had gemaakt, die hij nu wilde rechtzetten." Merckx wilde daarvan echter niets weten. Men weet het: iedereen die hem aanvalt wordt gewroken. Gimondi had hem op de Galibier aangevallen. Daarom zei Merckx gisteren over zijn taktiek in de finale: „Waarom zou ik Gimondi laten winnen? Er wordt al te veel gekonkeld over cadeautjes. Er is ook een code in het wielcrvak die zegt dat hij, die de sterkste is, wint. Dat hij die de slag maakt daarvoor wordt beloond. En niet profiteurs." Daarin had Merckx in ieder geval gelijk. Als Gimondi zegt dat Merckx zich maat moet hoeden voor een vaj of pech, dan geeft hij blijk ervan overtuigd te .zjjn dat Merckx op' érti mnnfer zeifs door hem Gimondi, niet te kloppen is. En die ervaring werd een op wraak beluste Gimondi gisteren inderdaad wel rijker. Hij kon in die finale als enige met Merckx mee. Maar hij kon Merckx niet kloppen, zelfs niet ' een Merckx die eerder in de lange en steile klim naar dë Allos een achterstand van twaalf minuten op de Spanjaarden Santamarina cn Mascaro had goedgemaakt. Zelfs niet een Merckx die in de afdaling het tempo bepaalde van de kleine klasscrijke kopgroep om tenslotte ook deze groep — behalve Gimondi — los te rijden. Gimondi gaf toe: „Hij is absoluut de sterkste, maar hij zal er nog van lusten."

Het woedende karakter van deze overigens vervelend slap begonnen etappe eiste natuurlijk weer slachtoffers. Jan Janssen kwam op nog eens elj minuten achterstand. Hij voelt nu langzamerhand ook jnentaal dat hij het tegen de suprematie van Merckx moet afleggen. Hij klaagde opnieuw en was teleurgesteld in zichzelf: „Het ging iets heter, maar nog niet veel. Ik moet veel hoesten en mijn benen weigeren nog steeds dienst."

Maar daarom bracht die Janssen nog wel de moed op om te zeggen: „Heus, opgeven in mijn zesde Tour doe ik nooit. Er komt een dag dat de anderen, en Merckx vooral, iets of zichzelf tegenkomen. En ik, ik zal dan heimelijk proberen terug te slaan. Ik wacht op een loze etappe, wanneer iedereen slaapt onder de stekende zon en de krekels de oren doen tuiten. Pas erop dat Jan Janssen er dan nog zal zijn." Waarschijnlijk is het praten tegen beter weten in, maar Janssen denkt ook aan zijn toekomst. Toevalligerwijs heeft de publiciteitschef van BIC het drama van eergisteren in de volgersauto meegemaakt. „Toevallig" kon ploegleider Geminiani toen later in de avond verklaren dat BIC per se met een wielerploeg doorgaat. Een nieuwe ploeg, gerccruteerd uit .ionge renners, voor wie hij als een scout de wedstrijden zal gaan afstropen of een ploet met nieuwe, andere gekochte vedetten. Geminiani: „Op geld hoeven wij niet te kijken." En bij het noemen van de naam Merckx knipoogde hij slechts. Misschien ook wel uit bluf.

Een slachtoffer was gisteren Poulidor, die zo graag mee wil, maar het niet kan. De arme Poupou blijft maar telkens hangen. Slachtoffer werd ook Kini Wagtmans, al moet men dat ook niet dramatiseren. Wagtmans heeft de afgelopen dagen veel roem vergaard, hij is telkens in de slag geweest. Hij is een grote, maar nog niet met een hoofdletter. Daar twijfelde hij eergisteren zelf al aan. Toen was reeds duidelijk dat hij op die dag tot de bodem was gegaan. En gisteren, aan de start, was het toen niet vreemd te horen dat hij, hoewel na een goede slaap, toch de moeheid in de benen voelde.

r De uict~ frisser Wuptmauxrunt dus niet tot een nieuwe topprestatie in ,staat, hoctvel.de langzame start, zelfs tot over de top van de Vors, in zijn voordeel werkte. Wagtmans werd aan de andere kant tot die prestatie ook niet geforceerd. "Want waaruit bestond de hoofdmacht? Alleen uit mannen die óf vóór hem stonden in het klassement óf ver achter hem. Alleen Gimondi kon hem een plaatsje terugdringen.

Wagtmans: „En wat dan nog? Hot belangrijkste is dat ik onder de eerste tien in Parijs kóm en dat ik in het puntenklassement bij blijf. Daarom kijk ik altijd het gezelschap goed aan, waarin ik verkeer. Ik moest op de Allos lossen, maar daar vooraan werd maar geen tempo gereden. In de afdaling schoof ik automatisch weer naar voren. Maar dat deden er meer. Die afdaling duurde immers zo'n dertig kilometer. In gezelschap van Poulidor hebben we even een terugkeer bij de hoofdmacht geforceerd, maar toen kwam die laatste col al weer. Eerlijk, ik kon het niet meer aan. Ik moest geweldig afzien. In de afdaling naar de finish heb ik mij dan ook rustig gehouden. Liever nu ruim vier minuten extra achter dan niet in Parijs. Die afdaling immers was levensgevaarlijk. Allemaal grintslag. Een verkeerd steentje en je bent er geweest." Die houding van Wagtmans is des te beter te begrijpen als men weet dat hij in Briancon bezoek heeft gekregen van Merckx' manager Jan van Buggenhout. Sinds dat gesprek is het meer dan ooit noodzakelijk voor Wagtmans dat hij Parijs haalt: „Ik heb voor tweehonderd procent zwart op wit gekregen dat ik na de Tour aan de zijde van Merckx alle criteria in België en Frankrijk zal rijden. We zullen zelfs vaak in één auto reizen. Mijn prijs wordt echter pas in. Parijs rondgemaakt." Vandaar die voorzichtigheid. Bovendien weet Wagtmans. dat Merckx' ploeg Eaema hem niet in de steek zal laten'. Daar heeft immers ploegleider Lomme Driesscns nog steeds wat te zessen.. Een Lomme Diiessens die echter ook weet dat hij het volgend seizoen die ploeg zal verlaten en nu overal vrienden maakt. Met Merekx natuurlijk als zijn sterkste wapen. Het behoort nu zelfs tot de mogelijkheden dat Driessens volgend jaar ploegleider bij Willem II wordt.

Het bezoek van Van Buggcnhout aan de Tqxir staat niet alleen. Ook de twee Franse managers zijn gekomen. De onderhandelingen zijn dus iit volle pang. Dat betekent toch dat er lichte veranderingen optreden in het spel. Sommige renners blijken (ingefluisterd door die managers) toch niet tevreden met eerder geaccepteerde beloftes, /tndcren kunnen zich nu niet (op bevel van de managers) aan beloftes houden. Zo hegint het spel om de prijzen een beetje opnieuw. Het is in de wielersport toch immers wet dat je eerst iets ■moet bewijzen voor je iets kunt verdienen?

Zo ging ook zelfs Merekx gisteren opnieuw te keer om zijn suprematie te bewijzen. En wie maakte voor hem het perste gat op de Allos? Pingeon. Merekx sprong naar hem toe en ging direct door. De anderen moeste toen echt trekken. Merekx verklaarde later: „Ik pakte die uitdaging van Pingeon aan en ging eens kijken of ze me konden volgen. Pingeon wil hoog eindigen in het bergklassement. De rest heeft wéér andere bedoelingen. Daar hou ik allemaal rekening mee. Aanvallen wilde ik per se vandaag niet maar ik blijf wel op mijn qui vive. ledereen moet cr toch voor vechten." En zo ging Merekx de finale in met Pingeon, Gimondi en de twee Spaanse vluchters van het eerste uur. Poulidor. even meegegaan, zag het al gauw niet meer. En toen kwam die laatste, lagere, maar lastige gruisberg. Fin wie sprong er weg, ter uitdaging? Merkx, die niet had willen aanvallen. Waarom? Merekx: „Pingeon kon het niet volgen en ik zag dat Gimondi moeite had. Mag ik dan recht doen gelden op de overwinning? Ja toch zeker!?" In het belang van de onderhandelingen had hij weer eens aangetoond dat aan zijn autoriteit niet te tornen valt en dat men slechts om tweederangsprijzen mag kibbelen.

Van onze speciale verslaggever

DICNE, 10 juli — Het was al heet toen de 96 nog overgebleven renners gistermorgen aan üe btart in Briamjon verschenen voor een rit over 198 kilometer naar Digne. Het was de laatste Alpenetappe. Het gemiddelde lag hoog omdat er lange afdalingen voorkwamen. De laatste berg, de Corobin (1260 m., tweede categorie), was een van de zwaarste uit het hele Alpenparkoers door de srnulle wegen en het gevaarlijk opspattende grint.

* km: Santamarlna demarreert. Hij wordt gevolgd door Mascaro. ZIJ weten hun voorsprong — terwijl het peloton zich niet verweert — uit ie breiden tot maar liefst 12.53 min. Zelfs over de Col de Vars.

*8 km: Poulidor en Pingeon zijn weg Pingeon probeert zelfs alleen verder te gaan, niaar wordt dan achterhaald door Merckx en vervolgens door Gimondl en Gandarias. Op het moment dat de aansluiting tot stand komt demarreert Merckx. Hoban brengt Poulidor terug. 102 km: Santamarina komt als eerste door op de top van de Altos, Mascaro volgt op 2.20 min., Merckx op 3.05 min , Gandarias op 3.10 min. Glmondi. Poulidor, Pingeon op 3.40 min., Hoban op 4.10. Panizza, Agostinho, David. Diaz. Galera, Van Impe. Schutz. Vianelli en Ostello op 4.40 min. Wagtmans zit ln een groep daar vlak achter.

120 km: Merckx haalt de twee Spanjaarden in, waarna zeven kilometer later Glmondi en Pingeon zich bij hem voegen. Poulidor en Gandarias bil)ven op 2.20 min. hangen met Letort, Lopez- Hodrigues, Diaz, Agostlnho en de groep- Wagtmans die op 137 km. aansluiting krijgt. Janssen zit dan op 3.40 min. 182 km: Op de top van de Corobin leidt Mascaro'vóór Pingeon, Merckx, Gimondl. Op vijf seconden Santamarina. op anderhalve minuut Van Impe, Galera, Gandarias en Agostinho, op twee minuten Poulidor en Castello en op vier minuten de groep met Wagtmanj. In de afdaling ontsnappen Merckx en Gimondl. acht kilometer voor de finish. Zij bereiken al gauw een voorsprong van vijftien seconden op Pingeon, Mascaro en Santamarina. ln de sprint laat Merckx z)ch niet door Gimondi verrassen. Mascaro, Pingeon en Santamarina eindigen 22 seconden later.

EDDV MERCKX

UITSLAG ELFDE ETAPPE 1. Merckx (Driessens) 198 km in 5.58.55 (zonder bonificatie). 2. Gimondl (Pezzi) z.t.. 3. Mascaro (Langarica) 5.59.17, 4. Pingeon (Plaud) z.t., 5. Santamarina (Machain) 5.59.18, 6. Agostlnho (Caput) 6.01.45, 7. Galera (Machain) • 6.01.47. 8 Van Impe (Stabllnskl), 9. Gandarias (Machain), 10. Poulidor (Magne), 11. Castello (Langarica), 12. Galdos (Langarica) z.t.. 13. Lopez- Ilodrlguez (Machain) 6 02.43. 14. Letort (Plaud) z.t., 15. Momene (Machain) 6 03.14, 16. schutz (Albanl), 17. Vlanelll (Albani), 18. Wagtmans (Visser» z.t, l». Janssen* (Magne) fi.Q5.17. 20. Pani/za (Pezzi) z.t., 21. Diaz (Machaln) 6.06.41, 22. David • (Schotte) K.08.06. 23. Harrlson (Caput) 6.08.20, 24. Raymond (Plaud) z.t., 25. Airnar (Gemlnlanl) z.t. .15. Janssen ((iemlnlanl) ti.09.49. 45. Karstens (l'laiirti 1i.2n.04, 47. Heugels (Max IK') Z.t., 50. Dolman (Vissers) z.t., 74. llaast (Vissers) z.t., 75. Ottenbros (Vissers) z.t., 76. Van der Flaa* (Vissers) z.t.

Opgegeven hebben: Van Clooster (Schutte) en Kassen (Schotte).

l. Merckx 53.34.20, 2. Pingeon op 5.4.1, X Gimondl op 7.29, 4. Poultdor op 9.41, 5. H agtmuns op 11.35, B. Gandarias op 12-lfi, 7. Vlanelll op 14.04, «. Galera op 18.35, 9. Van Springel op 21.34, 10. I.etort op 2:1.02. 11. Schut/, op 23.41, 12. Panizza op 25.38. 13. Galdos op 2641, 14. Van Impe op 28.17, 15. Davld op 29.14, 16. Agostlnho op 30.06. 17. Castcllo op 31.55. 18. Lopez-Podriguez op 35.51. 19 Dumont op ;,6.48. 20. Janssen op 36.49, 21. I'heilllère op 39.37. 22. Gutty op 41.06, 23. Momeno op 43.23. 24. Harrison nf> 45.25. 25. Spruyt op 47.01, 56. Van «ler Klaas op 1.32.52, 61. Dolman op 1.31.36, 70. llaast op 1.42.20, 80. Heugels op 1.48.13, 82. Karstens op 1.50.51, 89, Ottenhro* op 1.54.50.

1. Machaln 16J.13.06, 2. Langarica 163.16.05, 3. Plaud 163.17.09. 4. Driessens 1fi3.2J.48. 5. Pezzi 163.35.58. 13. Vissers 1fi5.24.0n.

1. Merckx 134 punten. 2 Magtmans »3 pnt. 3. Janssen 71 pnt. 4. Pingeon 66 pnt. 5. Glmondi 63 pnt.

1. Merckx 85 pnt, 2. Pingeon «8 pnt, X Galera 49 pnt, 4. Gandarias 45 pnt. 5, Gimondl cn Mascaro 42 pnt.

Van onze verslaggever

FRITS SUÈR

Bouw van Wijk is er weer helemaal. Een beenbreuk in januari opgelopen bij het ijszeilen. op het Heegermeer had Jiem enige maanden voor de topzeilerij uitgeschakeld, maar afgelopen weekeinde toonde de 33-jarige botenbouwer uit Woubrugge op de Westeinderplas aan dat hij weer in topvorm is. Zonder al te veel problemen liet hij het exclusieve veld van Regenbogen achter zich.

Bouw van Wijk behoort tot dc vrij grote en zeer talentvolle groep zeilers die bewust „nee" heeft gezegd tegen de topsport. Hij behaalde nationale titels in de Sharpies, de Vrijheid, de 16 kwadraat, zeijde in de Stern en als bemanning van Jan Bier in een Valk. Twee overvolle ruim twee meter hoge kasten met tropheeën zijn daar de stille getuigen van. „De meest recente prijzen zijn op zolder, want ik heb er geen plaats meer voor," excuseert Van Wijk zich. Hij kreeg zelfs van het Verbond een kostbare FD aangeboden om zich in deze Olympische klasse te bekwamen. „Maar," zegt Van Wijk, „als je wilt, topzeilen moet je je werk en je gezin helemaal aan de kant zetten. In de top meedraaien kan je alleen als je je alleen maar met het zeilen bezighoudt. En dat kan ik niet. In die tijd lag er op onze werf een Regenboog te koop. Ik kende de boot omdat mijn vader er ook een had. Ik heb toen gezegd: ik ga Regenboog varen. Ik kreeg overal negatieve reacties in de trant van: wat moet jij nou bij al die ouwe mannen."

De koop ging in eerste instantie niet door, maar een half jaar later bemachtigde hij voor een prik een tweedehands Regenboog: de 37 gebouwd in 1925. De vergrijsde klasse (gemiddelde leeftijd 60 a (SI jaar) en door zijn exclusiviteit weinig toegankelijk veerde op. Jongere zeilers als De Goederen, Noordhoek en Mctzelaar volgden Van Wijk en kozen voor het stijlvolle echt Hollandse kieljacht. „Ik heb er geen spijt van. In deze klasse heerst nog de echte amateurgeest. Gezellig, maar in de wedstrijd toch fanatiek." Toch kon die gezelligheid niet verhinderen dat cr in de Regenboogklasse verzet rees tegen de overmacht waarmee Van Wijk vrijwel iedere wedstrijd won. Jaloerse stemmen merkten op, dat niet zozeer zijn capaciteiten als wel de kwaliteit van materiaal (een 11-jaar oud tuig) en zijn boot hem de overwinning bezorgden. Van Wijk nam de uitdaging aan. Vorig jaar ruilde hij zijn 37 voor de 74 van de Fries De Wilde. De klagers leken even gelijk te hebben, want de eerste volgende race lag de 74 (Rakker) ergens in de achterhoede. Maar een vroege diskwalificatie in de volgende race bood Van Wijk de kans om eens rustig zijn boot te trimmen. Vanaf dat moment begon de victorie. Van Wijk: „Nuhebiker nog meer plezier in, want ik heb deze boot zelf helemaal moeten opknappen en hem ook uitgeprobeerd. Dat ik met dit schip ook win geeft me voldoening."

Voldoening geeft hem ook de verovering van de Primus Interparus, de strijd van alle nationale kampioenen in de 16 kwadraat. „Een bewijs dat ik ook in andere klassen kan zeilen en weet je hoe dat komt? Omdat ik vroeger op de Braassemer dagenlang niets anders deed dan op een klein stuk water boeien en paaltjes nemen. Geweldig voor je techniek en behendigheid. Bart Kraan deed hetzelfde en kijk eens wat hij nu kan."

Nog steeds — en Van W\jk betreurt dot — wordt de Regenboog gezien als een ontoegankelijke klasse bestemd voor slechts een groep bevoorrechte zeilers. „Goed, de Regenboog kost wel tegen de 25.000 gulden, maar je moet met een tweedehands beginnen. Voor drie, vier duizend grilden weet ik er wel een paar te koop. Zelf kan je zo'n schip dan b\j gelegenheid perfectioneren."

De tweede hobby van Bouw van Wijk is het ijszeilen. „Het verschil tussen de twee sporten is de snelheid. Met de Regenboog haal ik 14, 15 kilometer, op het ijs kom ik tot over de honderd. IJszeilen vraagt bovendien moer conditie." Tweemaal werd hij hierbij Europees kampioen. Hij werd bovendien kampioen van Polen. Dan haalt hij uit een van de twee overvolle ruime twee meter hoge medaillekaslen een beker waarop met de. hand zijn Poolse avonturen zijn gegraveerd. „Dat heeft me wel iets gedaan. Normaal geven ze geen bekers, alleen oorkonden. Maar nu kreeg ik ren beker. Blijkbaar vonden de Polen het ook wel knap dat ik ze in eigen land had verslagen. Zij zijn nu eenrrm«l~de ijszeiler»- bi}-uitstek.-"

Hoewel Bouw van Wijk de top• sport heeft afgezworen heeft hij er wel een duidelijke mening over. Alleen verhinderen commerciële banden met talrijke relaties hem die mening al te nadrukkelijk uit te spreken. Alleen dit wil hij wel kwijt: „Ik weet niet of het zo verstandig is om de topzeilerij op Mcdemblik te concentreren. Op de eerste plaats is het een hqel eind buiten de zeilcentra. De omstandigheden in Medemblik zijn niet zo internationaal als men wel denkt, leder water is anders. Ze hadden onze topzeilers een paar maanden voor Mexico begon naar Acapulco moeten sturen. De jongens hadden dan eens moeten praten met de vissers. En dan eens meegaan. En dan die visser eens vragen of hij een keer als fokkemaat wil meegaan. Dan vertellen die vissers je alles over de geheimen, die ieder water heeft. Ach, als u eens wist hoeveel geheimen een eenvoudige Braassemermeer heeft."

BOUW VAN WIJK

Van onze speciale verslaggever

PETER VAN PUTTEN

ZUNDERT, 10 juli — In het zeventiende jaar van zijn wielercarriere heeft Henk Nijdam de bitterste ervaring opgedaan. Zijn optreden in de Tour de France was slechts van korte duur. Op de vijfde dag, tussen Nancy en Mulhouse, kwam liij tijdens een afdaling ten val en verdween geruisloos uit de karavaan. En roemloos. Want de rol van Henk Nijdam, bijna 34 jaar, was in deze Tour (zijn zesde) meer dan ooit ondergeschikt.

Nijdam kwam immers na vier etappes reeds voor in het deel van het algemeen klassement dal het vermelden amper waard is. Hij heeft in deze Tour ook meer dan ooit ervaren dat het métier bikkelhard is. „Daarom", zegt hij in het vriendelijke Brabantse Zundert, „is dit mijn laatste Tour geweest. Of er moet een wonder gebeuren." Wat zou dat wonder dan moeten zijn? Nijdam: „Vertrekken in Bordeaux en dan langs de Franse kust omhoogkruipen. De eerste tien etappes helemaal vlak. Ja, dan zou ik nog kunnen meekomen Maar dat gebeurt toch nooit. Dus ...

fini, afgelopen. Zo iets als déze Tour wil ik nooit meer meemaken. Dit is beestachtig. Moordend."

Duidelijke taal van Henk Nijdam. Tweemaal gevierd als 's werelds sterkste in de poursuite, uu een wegcoureur in de nadagen van zijn carrière. Het einde van die carrière is duidelijk in zicht. Zoals dit een jaar geleden eigenlijk al was toen Peugeot het contract met Nijdam niet verlengde en hij, dank zij bemiddelingsactiviteiten van Kees Pellenaars. nog net bij Willem 11- Gazelle kon binnenwippen. Henk Nijdam lijkt nu het voortbestaan van zijn wielerloopbaan niet meer te ambiëren. Hij zegt: „Ik denk niet dat ik het volgend jaar nog fiets. Als ik ergens een fijn baantje kan krijgen, pak ik het. Dan zien ze me niet meer bij de koersen".

En toch is Henk Nijdam zeer blijmoedig aan ;yu laatste Tour-avontuur begonnen. Ondanks het feit dat hij niet kon bogen op een goede voorbereiding. Waarom niet? Nijdam: „Ik heb wel voldoende kilometers gepakt, maar voornamelijk op de vlakke weg. Ik had graag de Ronde van Luxemburg gereden. ynaar ja dat ging niet. Vissers moest nog een paar jongens testen die voor de Tour in aanmerking kwamen".

~Die heuvels in de eerste etappes hebben me meteen de nek gebroken. Kijk, ik ben heus niet bang voor een echte col. Ook al kan ik niet klimmen. Maar ik heb liever één echte berg in .een etappe dan een hoop van die smerige heuvels zoals je ze in de Ardennen aan de lopende band tegenkomt. Dat heeft me volkomen genekt. Ik was machteloos." Die ene echte berg is Henk Nijdan. echter niet meer tegengekomen. Nog voor op de Ballon d'Alsace de eerste grote schifting plaats vond, was hij richting Zundert getogen. Opgelucht? Nijdam: „Nee. Al hang je ver achterin, je probeert cr echt wat van te maken. Je vertrekt iedere keer opnieuw met goede moed. Luister, ik hoefde in deze Tour geen prestaties te leveren. Ik moest gewoon werken voor de kopman". Van Loov? „Ja, Rik was Nijdam de man. Wagtmans had ook de opdracht voor hem te werken." Werken voor een ander is het parool van wegcoureur Nijdam. Een typische knechtenrol is hem vertrouwd geworden. Heel nuchter stelt hij: „Ik kan weinig eisen stellen. Ach, misschien zat er een ritoverwinning in, maar dat is alles. Dat is de enige gedachte waarmee ik naar de Tour ben gegaan. Ook de vorige vijf keer overigens. Naar hel algemeen klassement heb ik nooit gekeken. Het enige wat ik me nu afvraag is of ik niet te veel voor een ander heb gewerkt in al die jaren. Misschien had ik mezelf meer moeten laten gelden dan lk heb gedaan." Deze Tour, deze moordende Tour, had Henk Nijdam echter heel weinig succes kunnen brengen. Hij ziet dat zelf goed in. „Dit is een slijtageslag zoals er nooit een is geweest.' Kijk naar het klassement. Ze zijn amper op de helft en het gros is al op tientallen minuten gereden. Rini Wagtmans staat vijfde. En prachtige plaats. Maar wel twaalf minuten achter op nummer een. Wat wil je? Dit is de Tour van één man en een stel figuranten. ,Zó groot is Eddy Merckx. Want hij ls uniek. Hij is waarschijnlijk groter dan Coppl en Bartali. Die man laat zijn positie niet verdedigen, maar gaat zelf in de aanval. ledere dag opnieuw. En iedere dag met succes Wat èen klasse. Wat Eddy Merckx winnen wil, wint hij. Dus ook déze Tour".

Ondanks de opposities, de coalities, de pakten cn alles wat mogelijk tot het zogenaamde „spel" behoort? Nijdam: „Ach wat, zc zitten allemaal te hijgen als Merckx het op z'n heupen krijgt. Ze kunnen hem gewoon niet houden. Janssen niet, Gimondi niet, Poulidor niet. Niemand. Ze worden allemaal vóór de Pyreneeën op een verschil gezet dat tiernederend is. Dat voor Merckx, als hij geen been breekt, groot genoeg is om rustig naar Parijs te rijden". Het optreden van de Willem llgezellen in de Tour roept niet om uitbundige bijval. Reeds vijf man van de Nederlandse ploeg gaven de pijp aan Maarten. Was deze forse aderlating al zo snel verwacht? Nijdam: „Vissers hoopte natuurlijk met de hele ploeg in Parijs te komen. Vijf uitvallers is wel een tegenvaller. Maar gelukkig dat Wagtmans er uitspringt. Geweldig wat die jongen doet. Behalve Rini is Dolman. als die er in blijft, naar mijn mening de enige die nog wat geld in het laatje kan brengen. Evert kan zijn zinnen helemaal op één rit zetten. En die wint hij dan ook".

KIRN, 10 juli — Fcdor den Hertog heeft de tiende en voorlaatste etappe van de Ronde van Rijnland-Palts gewonnen. Piet Hoekstra werd tweede. Den Hertog behoudt, uiteraard, de leiding in het algemeen klassement.

NOVA GORICA — De Zweed Söderlund won de twaalfde etappe van de Ronde van Joegoslavië, een rit over 210 km van Poula naar Nova Gorica. Tweedo werd de Nederlander Pustjens met een achterstand van bijna drie minuten. Joop Zoetemelk bleef leider in het algemeen klassement en de Nederlandse ploeg handhaafde zich als eerste in het algemeen landenklassement vóór Rusland.

AMSTERDAM, 9 juli — Met enige trots presenteerden wij maandag de nieuwe opening van dr. Max Euwe in zijn partij tegen Flohr tijdens het Retiherdenkingstoemooi. Daarin zijn helaas storende fouten geslopen. Daarom hier de juiste opening. Flohr speelde met wit cn Euwe met zwart. 1. d 4 f 5 2. e 4 gf> 3. Pc 3 Ph 5. b 3 Lg7 6. Lb2 0-0 7. Pf3 Pc 6 8. Le2 e 5 9. des: Pes:. 10. efs: Pfs: 11. 0-0 Ld 7 12. Dd2.